
pijnbestrijding bij kanker

donderdag 7 februari 2013 om 08:50
Mijn lieve vriendin heeft kanker. Helaas. En ze wordt ook niet meer beter.
Ze heeft ontzettend veel pijn en zit aan de morfine, maar dat lijkt ook niet echt meer te helpen. ( de pleistervorm werkt pas 12 uur later en bij haar zijn ze heel snel uitgewerkt)
Weet iemand waar ik kan helpen zoeken voor een andere manier van pijnbestrijing? ( ik heb al een medische vriend gemaild en die zegt van niet)
Misschien zit hier iemand die nog iets weet?
Ze heeft ontzettend veel pijn en zit aan de morfine, maar dat lijkt ook niet echt meer te helpen. ( de pleistervorm werkt pas 12 uur later en bij haar zijn ze heel snel uitgewerkt)
Weet iemand waar ik kan helpen zoeken voor een andere manier van pijnbestrijing? ( ik heb al een medische vriend gemaild en die zegt van niet)
Misschien zit hier iemand die nog iets weet?


donderdag 7 februari 2013 om 09:09
Ze zit al aan haar limiet wb morfine, en ze heeft het 'geluk' dat haar team wat om dr heen staat nou niet echt een hartverwarmend bad is. Er wordt niet zo heel veel gedaan want ze kunnen niets meer doen hoor ik dan. ( maar goed ik sta ook nogal op een afstand, als ik haar man was had ik elk uur gebeld als ze zoveel pijn had maar zijzelf is ook al murw en vraagt niet echt door)
Er is ook al gepraat over een zenuwblokkade maar dat kan niet op elke plek.
Er is ook al gepraat over een zenuwblokkade maar dat kan niet op elke plek.

donderdag 7 februari 2013 om 09:13
Aah wat ontzettend vervelend voor haar zeg Ik vind dat altijd zo sneu! Niemand zou pijn hoeven hebben, er is geen limiet qua morfine, als het maar rustig wordt verhoogd. Pleisters werken in de laatste fase ook niet goed meer, als de huidtemperatuur te laag wordt. Echt blijven aandringen bij de behandelaars alsjeblieft. En sterkte!


donderdag 7 februari 2013 om 09:23
Lente, wat moet dat naar zijn om te zien dat je vriendin pijn heeft.
Het is zo verschillend qua soort pijn wat ertegen gedaan kan worden. Wie managet haar pijnbestrijding nu? Is dat haar oncoloog of een gespecialiseerd pijnarts? Er bestaan pijnpoli's, is ze daar al naar doorverwezen (of second opinion bij een gespecialiseerde pijnpoli zoals in AvL)?
Sterkte.
Het is zo verschillend qua soort pijn wat ertegen gedaan kan worden. Wie managet haar pijnbestrijding nu? Is dat haar oncoloog of een gespecialiseerd pijnarts? Er bestaan pijnpoli's, is ze daar al naar doorverwezen (of second opinion bij een gespecialiseerde pijnpoli zoals in AvL)?
Sterkte.


donderdag 7 februari 2013 om 09:26
donderdag 7 februari 2013 om 09:35
Wat naar allemaal Lente...
Volgens mij is er echt geen maximumdosering voor morfine-achtigen als ze gebruikt worden bij pijnbestrijding bij kanker. Zolang er niet teveel bijwerkingen zijn kun je gewoon blijven ophogen.
Er zijn trouwens verschillende soorten pleisters, naast fentanyl ook butrans of transtec. Misschien reageert ze op de één beter dan de ander?
Wel erg k** dat haar behandelteam gewoon zegt 'we kunnen niks meer doen'. Aan de kanker misschien niet meer nee, maar aan pijn is in de meeste gevallen (helaas niet alle) echt wel wat te doen. Kan ze niet een verwijzing krijgen naar een pijnspecialist? Of een second opinion vragen? Al kan ik me ook voorstellen dat ze daar niet meer de energie voor heeft...
Sterkte ermee, ik hoop dat je wat voor haar voor elkaar kan krijgen, lief van je dat je je zo om haar bekommert!
Volgens mij is er echt geen maximumdosering voor morfine-achtigen als ze gebruikt worden bij pijnbestrijding bij kanker. Zolang er niet teveel bijwerkingen zijn kun je gewoon blijven ophogen.
Er zijn trouwens verschillende soorten pleisters, naast fentanyl ook butrans of transtec. Misschien reageert ze op de één beter dan de ander?
Wel erg k** dat haar behandelteam gewoon zegt 'we kunnen niks meer doen'. Aan de kanker misschien niet meer nee, maar aan pijn is in de meeste gevallen (helaas niet alle) echt wel wat te doen. Kan ze niet een verwijzing krijgen naar een pijnspecialist? Of een second opinion vragen? Al kan ik me ook voorstellen dat ze daar niet meer de energie voor heeft...
Sterkte ermee, ik hoop dat je wat voor haar voor elkaar kan krijgen, lief van je dat je je zo om haar bekommert!

donderdag 7 februari 2013 om 09:48
Ik lees hier eigenlijk allemaal oplossingen die ze al heeft gehad. De pijnpolie is ze al geweest en die heeft gesproken over een zenuwblokkade maar dat toch afgeraden omdat ze dan niet alle pijn kwijt zal zijn, en haar ene helft gevoelloos zal worden.
Ik heb een keer helemaal dubbel gelegen met haar over een verhaal wat ze vertelde over zo'n morfine lolly, maar goed dat was eenmalig dat ze die kreeg.
Er gaan morgen ook meerdere mensen nu met haar mee wo ook haar zus die ook een medische achtergrond heeft en een lijst met vragen. Het gaat allemaal zo rommelig bij haar, wordt van kastje naar de muur gestuurd en zij ( en dr man) staan ook niet echt op dr strepen(zeg ik dan he... het is ook zo lastig allemaal). Eerst niet weten welke kanker ze heeft, dan maar een hele sterke chemo, dan toch bedenken dat ze een andere soort kanker heeft, dus maar doorverwijzen naar ander ziekehuis, ander team, weer van voren af aan... wat een drama.
Na goed, er staat een heel fijn en klein rondje mensen nu om haar heen klaar van vrienden en familie die nu dus zelf allemaal het initiatief nemen.
Die pomp zal ik ook eens vragen of dat een optie is dan.
Dat klinkt voor mij zo heel erg al einde verhaal zo'n pomp... kweeniet waarom. Maar ze komt al niet meer buiten, zelfs amper nog uit bed. Ik weet ook niet meer waar ik op moet hopen. Ik wil haar nog niet missen, maar ze kan ook niet zo lang doorgaan met zoveel pijn. Het is echt een hele walgelijke ziekte, ik heb er geen andere woorden voor.
Ik heb een keer helemaal dubbel gelegen met haar over een verhaal wat ze vertelde over zo'n morfine lolly, maar goed dat was eenmalig dat ze die kreeg.
Er gaan morgen ook meerdere mensen nu met haar mee wo ook haar zus die ook een medische achtergrond heeft en een lijst met vragen. Het gaat allemaal zo rommelig bij haar, wordt van kastje naar de muur gestuurd en zij ( en dr man) staan ook niet echt op dr strepen(zeg ik dan he... het is ook zo lastig allemaal). Eerst niet weten welke kanker ze heeft, dan maar een hele sterke chemo, dan toch bedenken dat ze een andere soort kanker heeft, dus maar doorverwijzen naar ander ziekehuis, ander team, weer van voren af aan... wat een drama.
Na goed, er staat een heel fijn en klein rondje mensen nu om haar heen klaar van vrienden en familie die nu dus zelf allemaal het initiatief nemen.
Die pomp zal ik ook eens vragen of dat een optie is dan.
Dat klinkt voor mij zo heel erg al einde verhaal zo'n pomp... kweeniet waarom. Maar ze komt al niet meer buiten, zelfs amper nog uit bed. Ik weet ook niet meer waar ik op moet hopen. Ik wil haar nog niet missen, maar ze kan ook niet zo lang doorgaan met zoveel pijn. Het is echt een hele walgelijke ziekte, ik heb er geen andere woorden voor.

donderdag 7 februari 2013 om 09:50
@springbok; zij kan heel slecht tegen morfine, ze wordt er misselijk van en dr darmen liggen plat. Dus nu neemt ze al zelf steeds een beetje meer en wankelt dan tussen pijn en misselijk. Ik heb ook al veel rondgevraagd hoor, en iedereen zegt eigenlijk dat morfine het enige is tegen deze pijn. Ik kan me dat zo moeilijk voorstellen...
donderdag 7 februari 2013 om 09:51
Beste TO, ten eerste heel veel sterkte!
Het is zo moeilijk om iemand te zien lijden terwijl je niets kunt doen...
Helaas heb ik dit ook bij mijn vader meegemaakt.
Wat ik toen van het team dat over zijn pijnbestrijding ging heb begrepen was dat de lijn tussen pijnbestrijding en palyatieve geneeskunde ontzettend klein is, en dat artsen hierin continu afwegingen moeten maken...
Ik weet niet in welk stadium je vriendin nu zit, maar een morfinepomp is toch wel het laatste voor het einde zeg maar.
Zeker wanneer je vriendin jong is, is dit een moeilijke afweging, hoe snel mag je het proces versnellen en lukt dit wel?
Het hart is immers nog sterk...
Het zou wel prettig zijn als jullie/je vriendin en haar vriend uitleg krijgen om het waarom. en de keuzes die het medisch team maakt.
Voor mijn vader op het einde zat is ons ook verteld dat hij niet hoefde te lijden en dat er heel veel mogelijk was, helaas viel dit in de praktijk ontzettend tegen...
Waar hij wel baad bij heeft gehad is het alternatieve cirquit,
reiki hielp vrij aardig om de pijn wat dragelijker te maken...
Ik weet dat mijn stukje weinig hoopgevend is, maar ik hoop oprecht dat je er wat aan hebt...
Het is zo moeilijk om iemand te zien lijden terwijl je niets kunt doen...
Helaas heb ik dit ook bij mijn vader meegemaakt.
Wat ik toen van het team dat over zijn pijnbestrijding ging heb begrepen was dat de lijn tussen pijnbestrijding en palyatieve geneeskunde ontzettend klein is, en dat artsen hierin continu afwegingen moeten maken...
Ik weet niet in welk stadium je vriendin nu zit, maar een morfinepomp is toch wel het laatste voor het einde zeg maar.
Zeker wanneer je vriendin jong is, is dit een moeilijke afweging, hoe snel mag je het proces versnellen en lukt dit wel?
Het hart is immers nog sterk...
Het zou wel prettig zijn als jullie/je vriendin en haar vriend uitleg krijgen om het waarom. en de keuzes die het medisch team maakt.
Voor mijn vader op het einde zat is ons ook verteld dat hij niet hoefde te lijden en dat er heel veel mogelijk was, helaas viel dit in de praktijk ontzettend tegen...
Waar hij wel baad bij heeft gehad is het alternatieve cirquit,
reiki hielp vrij aardig om de pijn wat dragelijker te maken...
Ik weet dat mijn stukje weinig hoopgevend is, maar ik hoop oprecht dat je er wat aan hebt...
donderdag 7 februari 2013 om 09:52
donderdag 7 februari 2013 om 10:10
Wat een heftig verhaal Lente. Heel veel sterkte voor je vriendin, maar ook voor jou, vreselijk om je vriendin te moeten zien lijden en haar te moeten gaan missen.
Klinkt misschien vreemd, maar is methadon al overwogen? Voor patienten met kanker die veel last van de bijwerkingen van morfine hebben, kan dat een goed alternatief zijn. Methadon is net als morfine een opiaat.
Krijgt ze voldoende laxantia om de darmen te helpen? En iets tegen de misselijkheid?
Klinkt misschien vreemd, maar is methadon al overwogen? Voor patienten met kanker die veel last van de bijwerkingen van morfine hebben, kan dat een goed alternatief zijn. Methadon is net als morfine een opiaat.
Krijgt ze voldoende laxantia om de darmen te helpen? En iets tegen de misselijkheid?

donderdag 7 februari 2013 om 10:14
Ze heeft in haar kledingkast een plank vrijgemaakt en die ligt hel-e-maal vol met medicijnen, en inderdaad ook laxeer en anti-misselijkheid. Ze is hier al een jaar mee bezig en het is ook niet dat ze niets doen he! Maar inderdaad dat machteloze... dat ze iets wilt doen maar je weet niet wat.
Reiki, de pomp en methadon ga ik zo even doorgeven. Morgen gaat ze naar de artsen en hoort ze hoe het ervoor staat. Fingers crossed!
Reiki, de pomp en methadon ga ik zo even doorgeven. Morgen gaat ze naar de artsen en hoort ze hoe het ervoor staat. Fingers crossed!

donderdag 7 februari 2013 om 10:15
_lente_,ten eerste veel sterkte met je vriendin! Je had het
over een morfinelolly.Mijn schoonvader heeft morfinelollies tegen
de pijn gekregen.Maar ik begreep dat dit geen optie is?Misschien
is een morfinepomp een idee zoals iemand voor me al zei.Ik vind
dat niemand pijn moet lijden.Dus nogmaals,sterkte voor de
komende tijd!
over een morfinelolly.Mijn schoonvader heeft morfinelollies tegen
de pijn gekregen.Maar ik begreep dat dit geen optie is?Misschien
is een morfinepomp een idee zoals iemand voor me al zei.Ik vind
dat niemand pijn moet lijden.Dus nogmaals,sterkte voor de
komende tijd!
donderdag 7 februari 2013 om 10:15

donderdag 7 februari 2013 om 10:19
Die pleisters werken voor geen meter. Mijn vader had ze ook. Ze zouden 3 dagen moeten werken, de tweede voelde hij zich altijd wat beter maar de andere twee dagen... Afijn, een morfinepompje was in elk geval een stuk beter, de toegifte is veel gecontroleerder en constanter.
En er bestaan van die magnetische sieraden. Ik heb er een armband van en ik merk helemaal niks, maar ik ben dan ook gezond (vond hem gewoon mooi). Maar ik heb veel mensen met kanker al horen zeggen dat ze niet (zo erg) misselijk meer zijn. Het is in elk geval een baat-het-niet-schaadt-het-niet middel (waarin je dan wel een beetje moet geloven). Misschien een idee om haar zo´n sieraad te geven? Is voor jou later dan ook meteen een mooi aandenken aan haar als je het zelf gaat dragen.
En er bestaan van die magnetische sieraden. Ik heb er een armband van en ik merk helemaal niks, maar ik ben dan ook gezond (vond hem gewoon mooi). Maar ik heb veel mensen met kanker al horen zeggen dat ze niet (zo erg) misselijk meer zijn. Het is in elk geval een baat-het-niet-schaadt-het-niet middel (waarin je dan wel een beetje moet geloven). Misschien een idee om haar zo´n sieraad te geven? Is voor jou later dan ook meteen een mooi aandenken aan haar als je het zelf gaat dragen.

donderdag 7 februari 2013 om 10:19
En misschien een rare suggestie, maar hebben ze al gedacht aan medicinale cannabis (te verkrijgen bij de apotheek, niet te verwarren met het spul wat in de coffeeshop te krijgen is)? Voor meer info over wat dat doet:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Medicinale_cannabis
http://nl.wikipedia.org/wiki/Medicinale_cannabis

