Gezondheid
alle pijlers
Schildklier: Thyrax maar doodeng
woensdag 12 september 2007 om 07:17
Hoi allemaal,
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
zondag 26 oktober 2008 om 23:10
Hallo,
Tine welkom! Ik kan me wel bij het verhaal van Kinke aansluiten. Instellen op schildklierhormoon heeft inderdaad tijd nodig; dat is niet altijd makkelijk. Goed dat je de tijd voor jezelf neemt in ieder geval. Dat is alvast stap 1!
En schildklierklachten kunnen nogal vaag zijn, dus het is begrijpelijk dat je steeds bent doorgegaan/ jezelf voorbij bent gelopen. Schuldig voelen daarover hoeft dus niet . (dat was stap 2 alweer )
Hoe het bij mij ging... Ik denk dat ik het geluk heb gehad dat mijn tsh niet gruwelijk hoog was (weliswaar niet ok, maar niet dramatisch).
Werken lukt ook -op dit moment part time, dat gaat prima, full-time zal wat zwaarder zijn- maar vlak voor het schildkliergedoe heb ik een periode gehad waarin ik me vaker ziek moest melden. Wat ik erg vervelend vond.
Nu voel ik me veel beter. Heb -zoals iedereen denk ik- mijn mindere dagen, maar over het algemeen zit er een stijgende lijn in.
Daarnaast merk ik dat regelmaat ook goed voor me werkt. Op tijd naar bed, op tijd op, 1 avond in de week vrij houden, nee zeggen.... Mijn assertiviteit heeft er niet onder geleden in ieder geval!
Verder denk ik dat iedereen er op zijn/haar manier een weg in zal vinden. Beterschap!
Kinke en Jozonderschild, leuk om weer wat van jullie te horen! Hoe is het nu?
Groetjes!
Tine welkom! Ik kan me wel bij het verhaal van Kinke aansluiten. Instellen op schildklierhormoon heeft inderdaad tijd nodig; dat is niet altijd makkelijk. Goed dat je de tijd voor jezelf neemt in ieder geval. Dat is alvast stap 1!
En schildklierklachten kunnen nogal vaag zijn, dus het is begrijpelijk dat je steeds bent doorgegaan/ jezelf voorbij bent gelopen. Schuldig voelen daarover hoeft dus niet . (dat was stap 2 alweer )
Hoe het bij mij ging... Ik denk dat ik het geluk heb gehad dat mijn tsh niet gruwelijk hoog was (weliswaar niet ok, maar niet dramatisch).
Werken lukt ook -op dit moment part time, dat gaat prima, full-time zal wat zwaarder zijn- maar vlak voor het schildkliergedoe heb ik een periode gehad waarin ik me vaker ziek moest melden. Wat ik erg vervelend vond.
Nu voel ik me veel beter. Heb -zoals iedereen denk ik- mijn mindere dagen, maar over het algemeen zit er een stijgende lijn in.
Daarnaast merk ik dat regelmaat ook goed voor me werkt. Op tijd naar bed, op tijd op, 1 avond in de week vrij houden, nee zeggen.... Mijn assertiviteit heeft er niet onder geleden in ieder geval!
Verder denk ik dat iedereen er op zijn/haar manier een weg in zal vinden. Beterschap!
Kinke en Jozonderschild, leuk om weer wat van jullie te horen! Hoe is het nu?
Groetjes!
maandag 27 oktober 2008 om 09:50
Hoi!
Bedankt voor jullie reactie! Het doet me echt goed en ik ga me weer wat zekerder voelen.
Ik ben altijd wat hypo!chondrisch geweest en ik ging al denken dat er misschien toch meer aan de hand was.
Mijn TSH was ook niet zo hoog, 5,6 geloof ik en mijn t4 was 10. Blijkbaar slecht genoeg om me zo te voelen.
Ik heb afgelopen maanden gewoon doorgewerkt, terwijl mijn situatie niet altijd even prettig was op het werk. Dat helpt ook niet mee om beter te worden, vandaar mijn pas op de plaats. Dan zal ik misschien ook niet meer zo emotioneel reageren op alles wat er gebeurt.
Ik leer wel veel over mezelf, in deze situatie.
Waar ik verbaasd over ben, is dat ik niet meer weet hoe het is om je een hele dag gewoon lekker te voelen. Voor mijn gevoel krijgt iedereen overal pijn gaande de dag. Bij navraag in mijn omgeving blijkt dat niet zo te zijn. (bij mensen zonder schildklierprobleem)
Is dat bij jullie ook zo?
Ik leef in ieder geval ook met jullie mee! Zeker ook met jou, jozonderschild, wat een zware tijd heb jij gehad en zit je nu in.
Groetjes
Bedankt voor jullie reactie! Het doet me echt goed en ik ga me weer wat zekerder voelen.
Ik ben altijd wat hypo!chondrisch geweest en ik ging al denken dat er misschien toch meer aan de hand was.
Mijn TSH was ook niet zo hoog, 5,6 geloof ik en mijn t4 was 10. Blijkbaar slecht genoeg om me zo te voelen.
Ik heb afgelopen maanden gewoon doorgewerkt, terwijl mijn situatie niet altijd even prettig was op het werk. Dat helpt ook niet mee om beter te worden, vandaar mijn pas op de plaats. Dan zal ik misschien ook niet meer zo emotioneel reageren op alles wat er gebeurt.
Ik leer wel veel over mezelf, in deze situatie.
Waar ik verbaasd over ben, is dat ik niet meer weet hoe het is om je een hele dag gewoon lekker te voelen. Voor mijn gevoel krijgt iedereen overal pijn gaande de dag. Bij navraag in mijn omgeving blijkt dat niet zo te zijn. (bij mensen zonder schildklierprobleem)
Is dat bij jullie ook zo?
Ik leef in ieder geval ook met jullie mee! Zeker ook met jou, jozonderschild, wat een zware tijd heb jij gehad en zit je nu in.
Groetjes
maandag 27 oktober 2008 om 11:29
Hai Tine,
Ook ik heb een te traag werkende schildklier.
Nu ik je waardes zie en je verhaal lees, vraag ik me af of je niet op een te hoge dosering zit.
Mijn waarde was in het begin TSH 6.4 en toen ben ik 0.025 gaan slikken (1 blauwe), daarna opgehoogd naar 0.0375 (1.5 blauw tablet) Niet veel dus, maar mijn TSH is nu netjes 1.4.
Het is dus net een klein beetje wat ik nodig heb om me goed te voelen. Als je teveel slikt, kun je je namelijk weer beroerder gaan voelen en ben je terug bij af. Nu is het wel zo dat er eigenlijk geen standaarden zijn en dat iedereen zich bij een andere waarde goed voelt. Maar misschien wel iets om even bij stil te staan.
Heel goed trouwens dat je een weekje rust neemt.
Ook ik heb een te traag werkende schildklier.
Nu ik je waardes zie en je verhaal lees, vraag ik me af of je niet op een te hoge dosering zit.
Mijn waarde was in het begin TSH 6.4 en toen ben ik 0.025 gaan slikken (1 blauwe), daarna opgehoogd naar 0.0375 (1.5 blauw tablet) Niet veel dus, maar mijn TSH is nu netjes 1.4.
Het is dus net een klein beetje wat ik nodig heb om me goed te voelen. Als je teveel slikt, kun je je namelijk weer beroerder gaan voelen en ben je terug bij af. Nu is het wel zo dat er eigenlijk geen standaarden zijn en dat iedereen zich bij een andere waarde goed voelt. Maar misschien wel iets om even bij stil te staan.
Heel goed trouwens dat je een weekje rust neemt.
maandag 27 oktober 2008 om 21:10
He LeoLeo, fijn om te horen dat je je goed voelt.
Tine72, ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Jouw klachten herken ik niet allemaal bij mezelf; voor iedereen zal het denk ik anders zijn. Bij mij was het vooral vermoeidheid en in gewicht aankomen zonder reden.
Pijnklachten heb ik nooit gehad. Ik ben weleens wat vergeetachtig, maar dat kan ook door vermoeidheid komen. Daarnaast heb ik een periode gehad dat mijn B12 aan de lage kant was; dat kan ook vermoeidheid en vergeetachtigheid met zich meebrengen. Gelukkig gaat dat nu beter.
Een goede dosering is erg belangrijk, wat LeoLeo ook al zegt. Dat gaat stapje voor stapje.
En natuurlijk regelmatig prikken. (in het begin deed ik dat 1x per 6 weken, op basis van de uitslag werd de hoeveelheid thyrax aangepast).
Hoe reageert je arts op de klachten die je nog hebt? Mijn huisarts kon ik destijds van alles vragen; dat was wel prettig.
Sterkte!
Tine72, ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Jouw klachten herken ik niet allemaal bij mezelf; voor iedereen zal het denk ik anders zijn. Bij mij was het vooral vermoeidheid en in gewicht aankomen zonder reden.
Pijnklachten heb ik nooit gehad. Ik ben weleens wat vergeetachtig, maar dat kan ook door vermoeidheid komen. Daarnaast heb ik een periode gehad dat mijn B12 aan de lage kant was; dat kan ook vermoeidheid en vergeetachtigheid met zich meebrengen. Gelukkig gaat dat nu beter.
Een goede dosering is erg belangrijk, wat LeoLeo ook al zegt. Dat gaat stapje voor stapje.
En natuurlijk regelmatig prikken. (in het begin deed ik dat 1x per 6 weken, op basis van de uitslag werd de hoeveelheid thyrax aangepast).
Hoe reageert je arts op de klachten die je nog hebt? Mijn huisarts kon ik destijds van alles vragen; dat was wel prettig.
Sterkte!
dinsdag 28 oktober 2008 om 16:10
Hoi LeoLeo en Tja2
Na mijn eerste bloedonderzoek zat mijn TSH nog steeds op 5 o.i.d. en ik voelde me in die tijd ook heel slecht. Ik heb met mijn huisarts afgesproken dat ik zelf zou ophogen tot 75 als ik zou merken dat ik weer af zou zakken, nu moet ik nog 3 weken wachten om bloed te prikken. Met halfjes ophogen ging goed, ik had bij hele blauwtjes echte hyperklachten, maar bij die halfjes niet en ik had het gevoel dat ik bij overdosering wel zou merken dat ik zou gaan hyperen en dat het teveel zou zijn. In tegendeel, ik voel me weer net zo sloom als in de vierde, vijfde en zesde week na mijn eerste tabletje van 25. (Volgen jullie het nog) Dat wilde ik eigenlijk niet weer meemaken. Dat was ook nog in de laatste drie weken van mijn zomervakantie, ik werk in het onderwijs.
Ik heb ook nog drie kinderen die ook hun aandacht, kleding, gezond eten nodig hebben.
Jullie zien, ik ben dus veel te ongeduldig, ik ben het zo zat om moe te zijn. Als ik weer terugga in medicatie moet ik zeker weer 4 weken wachten voordat ik bloed kan prikken. Ik voel me zo dom.....(en zielig )
Groetjes
Na mijn eerste bloedonderzoek zat mijn TSH nog steeds op 5 o.i.d. en ik voelde me in die tijd ook heel slecht. Ik heb met mijn huisarts afgesproken dat ik zelf zou ophogen tot 75 als ik zou merken dat ik weer af zou zakken, nu moet ik nog 3 weken wachten om bloed te prikken. Met halfjes ophogen ging goed, ik had bij hele blauwtjes echte hyperklachten, maar bij die halfjes niet en ik had het gevoel dat ik bij overdosering wel zou merken dat ik zou gaan hyperen en dat het teveel zou zijn. In tegendeel, ik voel me weer net zo sloom als in de vierde, vijfde en zesde week na mijn eerste tabletje van 25. (Volgen jullie het nog) Dat wilde ik eigenlijk niet weer meemaken. Dat was ook nog in de laatste drie weken van mijn zomervakantie, ik werk in het onderwijs.
Ik heb ook nog drie kinderen die ook hun aandacht, kleding, gezond eten nodig hebben.
Jullie zien, ik ben dus veel te ongeduldig, ik ben het zo zat om moe te zijn. Als ik weer terugga in medicatie moet ik zeker weer 4 weken wachten voordat ik bloed kan prikken. Ik voel me zo dom.....(en zielig )
Groetjes
dinsdag 28 oktober 2008 om 16:35
Hoi Tine,
Ik kan me jouw gevoel van zat-zijn wel voorstellen hoor. En met mij denk ik iedereen hier op dit topic. En ook ik ben geen goed voorbeeld van iemand die geduld heeft . Heeft niks met domheid te maken...
Maar toch denk ik dat het belangrijk is om wel geduld voor jezelf en je lijf op te brengen.
Ik heb niet de wijsheid in pacht, maar ik vraag me af: waarom zou je nu niet kunnen prikken? Dan weet je in ieder geval of je overgedoseerd bent of niet. Zeker wanneer je na je laatste bloedonderzoek bent gaan ophogen.
Hoe lang geleden was je laatste bloedonderzoek? Sowieso duurt het een tijdje voordat je bloedwaarden stabiel zijn na een ophoging/verlaging (4-6 weken meende ik???), dus wel goed om daarmee rekening mee te houden wanneer je dat laat controleren.
Ik ben zelf niet echt een voorstander van 'ophogen op gevoel'. Ik kan me namelijk voorstellen dat je lijf/gevoel soms kan verschillen met de hoeveelheid schildklierhormoon die je daadwerkelijk in je bloed hebt. Ik heb geen ervaring met overdosering, gelukkig niet. Maar het schijnt dat je je ook dan erg moe kunt voelen.
Ophogen blijft een proces dat helaas veel tijd en energie van je kan vergen. Ook wanneer je goed bent ingesteld, zijn er mindere dagen, is mijn ervaring. Het is echt ontzettend belangrijk om de juiste afstelling te vinden. Dat kan alleen wanneer je in kleine stapjes werkt en je lijf de tijd geeft om aan de hoeveelheid medicatie te wennen.
Wanneer je het idee hebt dat je er met de huisarts niet uitkomt, zou je een doorverwijzing kunnen vragen naar een endocrinoloog (is internist die zich oa in de schildklier heeft gespecialiseerd). Hiervoor zijn vaak wel (langere) wachttijden.
Maar de eerste stap -de moeilijkste- is toch: rustigaan en neem de tijd!
Groeten, Tja.
Ik kan me jouw gevoel van zat-zijn wel voorstellen hoor. En met mij denk ik iedereen hier op dit topic. En ook ik ben geen goed voorbeeld van iemand die geduld heeft . Heeft niks met domheid te maken...
Maar toch denk ik dat het belangrijk is om wel geduld voor jezelf en je lijf op te brengen.
Ik heb niet de wijsheid in pacht, maar ik vraag me af: waarom zou je nu niet kunnen prikken? Dan weet je in ieder geval of je overgedoseerd bent of niet. Zeker wanneer je na je laatste bloedonderzoek bent gaan ophogen.
Hoe lang geleden was je laatste bloedonderzoek? Sowieso duurt het een tijdje voordat je bloedwaarden stabiel zijn na een ophoging/verlaging (4-6 weken meende ik???), dus wel goed om daarmee rekening mee te houden wanneer je dat laat controleren.
Ik ben zelf niet echt een voorstander van 'ophogen op gevoel'. Ik kan me namelijk voorstellen dat je lijf/gevoel soms kan verschillen met de hoeveelheid schildklierhormoon die je daadwerkelijk in je bloed hebt. Ik heb geen ervaring met overdosering, gelukkig niet. Maar het schijnt dat je je ook dan erg moe kunt voelen.
Ophogen blijft een proces dat helaas veel tijd en energie van je kan vergen. Ook wanneer je goed bent ingesteld, zijn er mindere dagen, is mijn ervaring. Het is echt ontzettend belangrijk om de juiste afstelling te vinden. Dat kan alleen wanneer je in kleine stapjes werkt en je lijf de tijd geeft om aan de hoeveelheid medicatie te wennen.
Wanneer je het idee hebt dat je er met de huisarts niet uitkomt, zou je een doorverwijzing kunnen vragen naar een endocrinoloog (is internist die zich oa in de schildklier heeft gespecialiseerd). Hiervoor zijn vaak wel (langere) wachttijden.
Maar de eerste stap -de moeilijkste- is toch: rustigaan en neem de tijd!
Groeten, Tja.
woensdag 29 oktober 2008 om 15:53
Hallo,
Na het lezen van stukken van dit topic ben ik een beetje angstig voor morgen ( bloedprikken ).
Wat ik hier lees is zoooo herkenbaar voor mij. Al jaren loop ik met allerlei klachten die soms nadrukkelijk aanwezig waren en soms ook niet. Vermoeidheid is iets wat al heel lang speelt. Ook bepaalde spierpijnen kwamen al wel voor.
Alleen de laatste maanden ben ik mij zoveel slechter gaan voelen. Echt moe met hoofdletters, vreselijk last van nek/schouders/armen ( pijn! ), moeite hebben met traplopen/fietsen ( en dan niet eens lang ) niet op de goede woorden komen, slecht geheugen... Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt om gewoon lekker fit te zijn. Het is toch niet normaal om je zo te voelen?! Ik ben overigens 26 jaar, dan moet je toch gewoon genoeg energie hebben?
Ben gisteren bij huisarts geweest en morgen ga ik bloedprikken. Ik ben benieuwd naar de uitslag, maar vind het ook eng.
Na het lezen van stukken van dit topic ben ik een beetje angstig voor morgen ( bloedprikken ).
Wat ik hier lees is zoooo herkenbaar voor mij. Al jaren loop ik met allerlei klachten die soms nadrukkelijk aanwezig waren en soms ook niet. Vermoeidheid is iets wat al heel lang speelt. Ook bepaalde spierpijnen kwamen al wel voor.
Alleen de laatste maanden ben ik mij zoveel slechter gaan voelen. Echt moe met hoofdletters, vreselijk last van nek/schouders/armen ( pijn! ), moeite hebben met traplopen/fietsen ( en dan niet eens lang ) niet op de goede woorden komen, slecht geheugen... Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt om gewoon lekker fit te zijn. Het is toch niet normaal om je zo te voelen?! Ik ben overigens 26 jaar, dan moet je toch gewoon genoeg energie hebben?
Ben gisteren bij huisarts geweest en morgen ga ik bloedprikken. Ik ben benieuwd naar de uitslag, maar vind het ook eng.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:03
Hoi hoi,
Tine het is heel moeilijk om geduld te hebben maar daar moet je mee leren omgaan het is heel moeilijk vooral als je normaal gesproken alles kunt en wilt doen nu moet je echt een knopje omzetten op rustig aan een afwachten bij mij is dat ook heel moeilijk maar ik ben nu al heel wat makkelijker geworden. Het went moet ik zeggen. Heel veel succes met je instellen ik hoop dat je je gauw weer beter voelt.
Elmine welkom en heel veel sterkte ik hoop dat je gauw een uitslag hebt met een oorzaak.
Groetjes
Tine het is heel moeilijk om geduld te hebben maar daar moet je mee leren omgaan het is heel moeilijk vooral als je normaal gesproken alles kunt en wilt doen nu moet je echt een knopje omzetten op rustig aan een afwachten bij mij is dat ook heel moeilijk maar ik ben nu al heel wat makkelijker geworden. Het went moet ik zeggen. Heel veel succes met je instellen ik hoop dat je je gauw weer beter voelt.
Elmine welkom en heel veel sterkte ik hoop dat je gauw een uitslag hebt met een oorzaak.
Groetjes
woensdag 29 oktober 2008 om 23:48
Hoi,
even kort voor zover dat lukt met mij ...
Welkom Elmine. Sterkte met bloedprikken morgen. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid.
Jozonderschild, ik ben het helemaal eens met je laatste post wat je schreef aan Tine mbt het instellen. Lekker kort en krachtig , daar ben ik zelf wat minder goed in zoals je hierboven kunt zien.
Jij moet dus volgende week ergens prikken? Spannend weer. Sterkte met alles!
Groetjes aan iedereen.
even kort voor zover dat lukt met mij ...
Welkom Elmine. Sterkte met bloedprikken morgen. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid.
Jozonderschild, ik ben het helemaal eens met je laatste post wat je schreef aan Tine mbt het instellen. Lekker kort en krachtig , daar ben ik zelf wat minder goed in zoals je hierboven kunt zien.
Jij moet dus volgende week ergens prikken? Spannend weer. Sterkte met alles!
Groetjes aan iedereen.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:30
Hallo allemaal, ik val hier spontaan binnen. Tot maandag jongstleden had ik nog nooit van thyrax gehoord. Mijn dochtertje van 14 is altijd een blakend gezond meisje geweest en dat is ze gelukkig nog steeds. De laatste 2 jaar is ze echter bijna niet gegroeid. Haar bloed is geprikt en daaruit blijkt dat haar TSH boven de 100 zit en haar T4 niet te meten. Hashimoto dus. Na rondkijken op internet slaat de schrik me best wel om het hart. De meeste symptonen die ermee samenhangen heeft ze op dit moment niet. Ze sport 4x per week en ze is een weliswaar wat klein maar levenslustig kind. De kinderarts zei ook dat het niet zo vaak voorkomt op deze leeftijd, behalve als het aangeboren is. Ze moest meteen beginnen met 3 pilletjes van 0,025 mcgr thyrax. Ik vind jullie berichtjes naar elkaar erg duidelijk, zonder overdreven gedoe en gewoon, zonder poespas zoals het is.
Vandaar dat ik me meteen aangemeld heb op dit forum. Ik hoop dat ik hier af en toe terecht kan als ik vragen heb.
Alvast heel erg bedankt
Vandaar dat ik me meteen aangemeld heb op dit forum. Ik hoop dat ik hier af en toe terecht kan als ik vragen heb.
Alvast heel erg bedankt
donderdag 30 oktober 2008 om 12:36
Hallo innkieh,
Ik kan me goed voorstellen dat het schrikken voor jullie was. Het tsh is erg hoog in ieder geval. Heeft je dochter ook vermoeidheidsklachten of er momenten zijn dat ze hangerig is? Wel erg fijn dat ze zo levenslustig blijft en blijkbaar ook de energie kan opbrengen om te sporten.
Ikzelf weet eerlijk gezegd niet veel van behandeling van kinderen af (iemand anders hier misschien?). Het is me wel opgevallen dat er weinig informatie is over trage schildklierwerking bij kinderen.
Op het forum van de website HypomaarnietHappy staat wel een kinderhoekje heb ik gezien waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen. Ikzelf heb een beetje moeite met dat forum. Veel mensen reageren ok, maar er zijn ook veel verhalen/reakties waar ik niet vrolijk van word.
(Ikzelf vind het prettig om naar elkaar te blijven luisteren zonder het gevoel te moeten krijgen dat het vreselijk is. Vandaar dat ik liever hier post. Want mijn situatie is niet vreselijk , hooguit wat vervelend af en toe. )
Maar misschien dat er ouders tussen zitten die net als jou ook niet houden van overdreven gedoe?
O ja, welkom hier! en sterkte. Dat je dochter zo levenslustig is, komt in ieder geval positief op mij over.
Ik kan me goed voorstellen dat het schrikken voor jullie was. Het tsh is erg hoog in ieder geval. Heeft je dochter ook vermoeidheidsklachten of er momenten zijn dat ze hangerig is? Wel erg fijn dat ze zo levenslustig blijft en blijkbaar ook de energie kan opbrengen om te sporten.
Ikzelf weet eerlijk gezegd niet veel van behandeling van kinderen af (iemand anders hier misschien?). Het is me wel opgevallen dat er weinig informatie is over trage schildklierwerking bij kinderen.
Op het forum van de website HypomaarnietHappy staat wel een kinderhoekje heb ik gezien waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen. Ikzelf heb een beetje moeite met dat forum. Veel mensen reageren ok, maar er zijn ook veel verhalen/reakties waar ik niet vrolijk van word.
(Ikzelf vind het prettig om naar elkaar te blijven luisteren zonder het gevoel te moeten krijgen dat het vreselijk is. Vandaar dat ik liever hier post. Want mijn situatie is niet vreselijk , hooguit wat vervelend af en toe. )
Maar misschien dat er ouders tussen zitten die net als jou ook niet houden van overdreven gedoe?
O ja, welkom hier! en sterkte. Dat je dochter zo levenslustig is, komt in ieder geval positief op mij over.
tja2 wijzigde dit bericht op 30-10-2008 12:49
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
donderdag 30 oktober 2008 om 13:17
Hoi ,
Innkieh wat een klap moet dat geweest zijn om hier achter te komen, je mag van geluk spreken dat ze zo levenslustig is. Ik hoop dat ze snel verbetring ondervind van de thyrax.
Tja wat kun jij goed onthouden zeg ja maandag moet ik bloed prikken en dan maar afwachten vanavond de laatste cytomel en dan helemaal niks totdat ik de uitslag heb, is de uitslag goed mag ik de volgende dag gelijk weer beginnen met de thyrax, mocht die niet goed zijn dan kan ik pas beginnen op 15 nov (maar daar ga ik niet vanuit) en dan vanaf 10 nov moet ik dan weer gaan beginnen met het jodiumarme dieet oh wat kijk ik daar naar uit dat word weer zoeken naar wat ik wel en niet mag. Deze keer is het gelukkig niet zo lang het is te overzien. Zodra ik de uitslag heb horen jullie het.
Kinke hoe gaat het bij jouw??
Tot gauw!!
Innkieh wat een klap moet dat geweest zijn om hier achter te komen, je mag van geluk spreken dat ze zo levenslustig is. Ik hoop dat ze snel verbetring ondervind van de thyrax.
Tja wat kun jij goed onthouden zeg ja maandag moet ik bloed prikken en dan maar afwachten vanavond de laatste cytomel en dan helemaal niks totdat ik de uitslag heb, is de uitslag goed mag ik de volgende dag gelijk weer beginnen met de thyrax, mocht die niet goed zijn dan kan ik pas beginnen op 15 nov (maar daar ga ik niet vanuit) en dan vanaf 10 nov moet ik dan weer gaan beginnen met het jodiumarme dieet oh wat kijk ik daar naar uit dat word weer zoeken naar wat ik wel en niet mag. Deze keer is het gelukkig niet zo lang het is te overzien. Zodra ik de uitslag heb horen jullie het.
Kinke hoe gaat het bij jouw??
Tot gauw!!
donderdag 30 oktober 2008 om 17:31
Dank je wel voor jullie hartelijke reacties. Tja, het is gewoon als een donderslag bij heldere hemel. Ik merk verder helemaal niets bij haar. Behalve dat ze sinds ze naar het voortgezet onderwijs is gegaan bijna niets meer gegroeid is. Daarom kwamen we ook bij de kinderarts terecht. Ze voetbalt 3x per week en ze danst ook een keer. Verder moet ze elke dag naar school fietsen wat ongeveer 4,5 km rijden is. Is 's avonds ook niet extreem moe. Ben ik erg blij mee natuurlijk, maar al die andere klachten... Nouja, eerst maar eens kijken hoe ze op de thyrax gaat reageren. Ze maakt er zelf totaal (nog) geen drama van. We zullen er vanzelf wel ingroeien. Ik houd jullie op de hoogte.
Groetjes!!
Groetjes!!
zaterdag 1 november 2008 om 11:58
Ha Allemaal!
Eindelijk heb ik bloed geprikt!!! Waarden waren allemaal goed, TSH 1,1 en T4 21.2. Keurige waarden dus. Ben ook getest weer op andere zaken maar daar was nog geen uitslag van. Afwachten maar weer.
Innkieh, inderdaad schrikken als je dochter " ineens" Hashimoto blijkt te hebben. Ik schrok er bij mezelf al van (had dezelfde idioot hoge waarden) maar ik ben lang niet zo jong (was het maar waar ) als jouw dochter.
Als ik het zo lees heeft ze wel de meest ideale levenshouding; positief ingesteld, en daar kom je heel ver mee. En, als je eenmaal bent ingesteld valt het best mee allemaal.
Ik ben erg benieuwd hoe ze gaat reageren op de thyrax. Omdat je schildklier ook een dikke vinger in de pap van de hormoonhuishouding heeft, kan ik me indenken dat ze in een wervelwind van puberen (stuiterende hormonen) terecht gaat komen. Gaan jullie nog naar een endocrinoloog of internist toe, of begeleid de kinderarts jullie hierin? Want ik kan me voorstellen dat jullie behoorlijk wat vragen zullen hebben en krijgen. (en tuurlijk, stel ze vooral ook hier, maar " echte" artsen lijken me ook prettig)
Laat je vooral niet bang maken door verhalen op internet. Wat Tsja zegt; negatief, en klagend, niet oplossend..je komt er niet verder mee, en ik denk persoonlijk dat je hele beleving van ziek zijn valt of staat met je eigen houding daarin. Glas halfvol/leeg-verhaal. Ook ik ervaar Hasimoto niet als een drama. Heb twee mooie kindjes gekregen ondanks slechte instelling (bij zoon1 wist ik nog niet dat ik Hasimoto had, dat openbaarde zich vlak na de bevalling) en kan er prima bij werken. Voel me niet chronisch ziek!
Jozo, ben benieuwd naar je uitslagen en hoop ook dat je z.s.m. mag beginnen weer met Thyrax. Hoe voel je je, over het algemeen?
Elmine, heb je uitslag??
Tine, hoe is het met jou inmiddels?
Tsja, ik vind het helemaaaaal niet erg dat jij niet zo kort kunt schrijven leuk juist!
Hoe voel jij je? Heb het idee dat je er lekker bij zit!
Hier gaat het redelijk, maar het houdt niet over. Mijn holtes blijven ontstoken, zelfs na een dikke antibiotica kuur. Waardeloos! Maargoed, ik ben wel blij dat mijn schildklierwaardes okee zijn, dat scheelt weer gedoe met de pilletjes!
Verder ben ik druk (what's new?) met werk en de kindjes. Maar geniet er wel van.
Weet trouwens niet of jullie het op het forum hadden gelezen, maar de vader van Monthy is na een hersenbloeding overleden. Heel naar en heel snel allemaal. Ze heeft er een topic over geopend (tis begin oktober gebeurd). Wilde het nog even laten weten hier.
Goed weekend, en liefs! Kinke
Eindelijk heb ik bloed geprikt!!! Waarden waren allemaal goed, TSH 1,1 en T4 21.2. Keurige waarden dus. Ben ook getest weer op andere zaken maar daar was nog geen uitslag van. Afwachten maar weer.
Innkieh, inderdaad schrikken als je dochter " ineens" Hashimoto blijkt te hebben. Ik schrok er bij mezelf al van (had dezelfde idioot hoge waarden) maar ik ben lang niet zo jong (was het maar waar ) als jouw dochter.
Als ik het zo lees heeft ze wel de meest ideale levenshouding; positief ingesteld, en daar kom je heel ver mee. En, als je eenmaal bent ingesteld valt het best mee allemaal.
Ik ben erg benieuwd hoe ze gaat reageren op de thyrax. Omdat je schildklier ook een dikke vinger in de pap van de hormoonhuishouding heeft, kan ik me indenken dat ze in een wervelwind van puberen (stuiterende hormonen) terecht gaat komen. Gaan jullie nog naar een endocrinoloog of internist toe, of begeleid de kinderarts jullie hierin? Want ik kan me voorstellen dat jullie behoorlijk wat vragen zullen hebben en krijgen. (en tuurlijk, stel ze vooral ook hier, maar " echte" artsen lijken me ook prettig)
Laat je vooral niet bang maken door verhalen op internet. Wat Tsja zegt; negatief, en klagend, niet oplossend..je komt er niet verder mee, en ik denk persoonlijk dat je hele beleving van ziek zijn valt of staat met je eigen houding daarin. Glas halfvol/leeg-verhaal. Ook ik ervaar Hasimoto niet als een drama. Heb twee mooie kindjes gekregen ondanks slechte instelling (bij zoon1 wist ik nog niet dat ik Hasimoto had, dat openbaarde zich vlak na de bevalling) en kan er prima bij werken. Voel me niet chronisch ziek!
Jozo, ben benieuwd naar je uitslagen en hoop ook dat je z.s.m. mag beginnen weer met Thyrax. Hoe voel je je, over het algemeen?
Elmine, heb je uitslag??
Tine, hoe is het met jou inmiddels?
Tsja, ik vind het helemaaaaal niet erg dat jij niet zo kort kunt schrijven leuk juist!
Hoe voel jij je? Heb het idee dat je er lekker bij zit!
Hier gaat het redelijk, maar het houdt niet over. Mijn holtes blijven ontstoken, zelfs na een dikke antibiotica kuur. Waardeloos! Maargoed, ik ben wel blij dat mijn schildklierwaardes okee zijn, dat scheelt weer gedoe met de pilletjes!
Verder ben ik druk (what's new?) met werk en de kindjes. Maar geniet er wel van.
Weet trouwens niet of jullie het op het forum hadden gelezen, maar de vader van Monthy is na een hersenbloeding overleden. Heel naar en heel snel allemaal. Ze heeft er een topic over geopend (tis begin oktober gebeurd). Wilde het nog even laten weten hier.
Goed weekend, en liefs! Kinke
zaterdag 1 november 2008 om 14:40
Hallo allemaal,
Kinke, het topic van Monty had ik nog niet gezien, erg naar bericht. Zonet alles doorgelezen en alsnog een reaktie achtergelaten. Bedankt dat je het nog even genoemd hebt hier.
Balen dat je holtes zo ontstoken blijven. Wel goed nieuws dat de schildklierwaarden ok zijn. Wanneer krijg je de uitslagen van de andere waarden? Beterschap! Wat zijn opties voor eventuele vervolgbehandelingen?
Met mij is het best goed eigenlijk. Goed gelezen van je!
Binnenkort een afspraak met de internist (kreeg een nieuwe verwijzing toen het afgelopen zomer niet zo best ging, maar kon daar niet meteen terecht), waarschijnlijk sta ik snel weer buiten. Heb nog wel een paar vragen te stellen, ben benieuwd .
JozonderSchild, ik hoop ook dat je zo snel mogelijk weer kunt beginnen met de Thyrax. Dat zou goed nieuws zijn!
Tine en Elmime, hoe gaat het inmiddels met jullie?
Innkieh, ben benieuwd hoe je dochter gaat reageren op de thyrax. Wel fijn dat ze daarvan tot nu toe geen drama maakt. Het zal natuurlijk wennen zijn voor jullie. Hoe is de begeleiding van de arts?
Groetjes!
Kinke, het topic van Monty had ik nog niet gezien, erg naar bericht. Zonet alles doorgelezen en alsnog een reaktie achtergelaten. Bedankt dat je het nog even genoemd hebt hier.
Balen dat je holtes zo ontstoken blijven. Wel goed nieuws dat de schildklierwaarden ok zijn. Wanneer krijg je de uitslagen van de andere waarden? Beterschap! Wat zijn opties voor eventuele vervolgbehandelingen?
Met mij is het best goed eigenlijk. Goed gelezen van je!
Binnenkort een afspraak met de internist (kreeg een nieuwe verwijzing toen het afgelopen zomer niet zo best ging, maar kon daar niet meteen terecht), waarschijnlijk sta ik snel weer buiten. Heb nog wel een paar vragen te stellen, ben benieuwd .
JozonderSchild, ik hoop ook dat je zo snel mogelijk weer kunt beginnen met de Thyrax. Dat zou goed nieuws zijn!
Tine en Elmime, hoe gaat het inmiddels met jullie?
Innkieh, ben benieuwd hoe je dochter gaat reageren op de thyrax. Wel fijn dat ze daarvan tot nu toe geen drama maakt. Het zal natuurlijk wennen zijn voor jullie. Hoe is de begeleiding van de arts?
Groetjes!
zondag 2 november 2008 om 09:41
Hoi!
Inmiddels bij de huisarts en de arboarts geweest. Ik mag nog twee weken thuisblijven. Momenteel heb ik heel erg pijn in mijn schouders en nek. Paracetamol helpt niet, naar de fysio ben ik al geweest. De huisarts noemt het stressgerelateerde klachten, omdat hij denkt dat ik nu wel goed ingesteld moet zijn. De arboarts zegt dat het langer kan duren voor ik me goed voel, omdat ik er al meer dan een jaar mee rondloop.Zelf weet ik het niet.....het is erg onduidelijk allemaal. Toch heb ik hoop dat het beter gaat worden.
Wat ik moeilijk vind is de balans tussen inspanning en ontspanning te vinden. Als ik iets doe voel ik me tijdelijk beter, ik krijg het warm en voel de energie en als ik klaar ben stort ik in. Herkent iemand dat?
Elmime ik ben erg benieuwd naar jouw uitslag!
Kinke en Tja2 wat goed dat het goed gaat, dat geeft hoop!
Innkieh sterkte met je dochter!
JozonderSchild ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Groetjes
Inmiddels bij de huisarts en de arboarts geweest. Ik mag nog twee weken thuisblijven. Momenteel heb ik heel erg pijn in mijn schouders en nek. Paracetamol helpt niet, naar de fysio ben ik al geweest. De huisarts noemt het stressgerelateerde klachten, omdat hij denkt dat ik nu wel goed ingesteld moet zijn. De arboarts zegt dat het langer kan duren voor ik me goed voel, omdat ik er al meer dan een jaar mee rondloop.Zelf weet ik het niet.....het is erg onduidelijk allemaal. Toch heb ik hoop dat het beter gaat worden.
Wat ik moeilijk vind is de balans tussen inspanning en ontspanning te vinden. Als ik iets doe voel ik me tijdelijk beter, ik krijg het warm en voel de energie en als ik klaar ben stort ik in. Herkent iemand dat?
Elmime ik ben erg benieuwd naar jouw uitslag!
Kinke en Tja2 wat goed dat het goed gaat, dat geeft hoop!
Innkieh sterkte met je dochter!
JozonderSchild ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Groetjes
maandag 3 november 2008 om 08:55
Tine, ik herken je klachten wel. Eerst energie, en dan compleet instorten. Hou er rekening mee dat je lijf, ondanks goed instellen etc. gewoon tijd nodig heeft om weer in balans te raken. Heb bij mezelf het idee dat mijn lijf ook weer moet wennen aan energie hebben, hoe gek dat ook mag klinken. Langzaamaan wen ik wel, en kan ik steeds een beetje langer genieten van de energie die ik (van sporten) krijg.
Sterkte!
Sterkte!
maandag 3 november 2008 om 10:52
Hoi allemaal,
Even laten weten dat ik uitslag heb: alles was normaal...
Ik hoor hier dus helemaal niet thuis.
Ook al voel ik me hetzelfde als jullie ( qua energie/vermoeidheid,pijnklachten ) blijkt het toch iets anders te zijn. Ik zal van de week weer eens terug naar de huisarts, kijken of er nog meer te onderzoeken valt. Ergens was ik wel teleurgesteld dat er niets is gevonden, dat betekent dat ik voorlopig nog niet geholpen ben en me nog niet beter ga voelen. :S
Bedankt voor jullie belangstelling in ieder geval.
Groetjes Elmime
Even laten weten dat ik uitslag heb: alles was normaal...
Ik hoor hier dus helemaal niet thuis.
Ook al voel ik me hetzelfde als jullie ( qua energie/vermoeidheid,pijnklachten ) blijkt het toch iets anders te zijn. Ik zal van de week weer eens terug naar de huisarts, kijken of er nog meer te onderzoeken valt. Ergens was ik wel teleurgesteld dat er niets is gevonden, dat betekent dat ik voorlopig nog niet geholpen ben en me nog niet beter ga voelen. :S
Bedankt voor jullie belangstelling in ieder geval.
Groetjes Elmime
maandag 3 november 2008 om 20:41
Hallo allemaal,
Elmime, ik kan me voorstellen dat je je ergens teleurgesteld voelt. Aan de ene kant is het fijn om te weten dat het niet de schildklier is, maar natuurlijk wil je graag weten waar je klachten vandaan komen (en wat eraan gedaan kan worden).
Ik neem aan dat je uitgebreid bloedonderzoek hebt gehad? (ook B12, ijzer etc.?) Sterkte alvast bij de huisarts.
Tine, ik heb ook weleens gehad dat mijn waarden goed waren, maar dat ik dat niet zo voelde (andersom ook wel trouwens ) De reden die ik daarvoor kan bedenken, is dat het een tijdje kan duren voordat je de juist bent ingesteld. Op een gegeven moment ben je op een punt dat je voldoende schildklierhormoon hebt, maar is je lichaam daar nog niet aan gewend. Het kan daarom wat langer duren voordat je je echt goed voelt. Dat is hoe ik erover denk, ik weet niet of dat wetenschappelijk verantwoord is , maar ik kan me wel voorstellen dat het op die manier werkt.
Het instellen op thyrax was ook best lastig voor mij, vooral in het begin. Na een ophoging voelde ik me na 2 weken top, ging daarna (te) veel dingen doen en na 3/4 weken was de energie weer op. Ik heb wel geleerd om wat rustiger aan te doen, niet te hard van stapel te lopen. Als ik teveel doe, dan ben ik aan het eind van de dag (of soms daarvoor ) helemaal leeg en moe. Het instorten zoals Kinke beschrijft herken ik dus ook.
Vooral in het begin had ik dat heel erg, zeker toen ik nog volop bezig was met instellen. En tjongejonge, wat ging dat instellen op thyrax langzaam vond ik... Achteraf ben ik blij dat het ophogen in kleine stapjes ging; op die manier krijgt je lichaam meer tijd en ruimte om aan de thyrax te wennen.
Nu gaat het veel beter met me, omdat ik beter mijn grenzen kan stellen en rustiger aandoe. Sporten gaat nu ook veel beter. Het scheelt natuurlijk ook enorm dat ik op dit moment goed ben ingesteld. Wat zijn jouw schildklierwaarden op dit moment?
Zo hee, wat een verhaal weer. Speciaal voor Kinke extra lang gemaakt . Hoe gaat het nu met je?
Tot later iedereen en groetjes maar weer!
Elmime, ik kan me voorstellen dat je je ergens teleurgesteld voelt. Aan de ene kant is het fijn om te weten dat het niet de schildklier is, maar natuurlijk wil je graag weten waar je klachten vandaan komen (en wat eraan gedaan kan worden).
Ik neem aan dat je uitgebreid bloedonderzoek hebt gehad? (ook B12, ijzer etc.?) Sterkte alvast bij de huisarts.
Tine, ik heb ook weleens gehad dat mijn waarden goed waren, maar dat ik dat niet zo voelde (andersom ook wel trouwens ) De reden die ik daarvoor kan bedenken, is dat het een tijdje kan duren voordat je de juist bent ingesteld. Op een gegeven moment ben je op een punt dat je voldoende schildklierhormoon hebt, maar is je lichaam daar nog niet aan gewend. Het kan daarom wat langer duren voordat je je echt goed voelt. Dat is hoe ik erover denk, ik weet niet of dat wetenschappelijk verantwoord is , maar ik kan me wel voorstellen dat het op die manier werkt.
Het instellen op thyrax was ook best lastig voor mij, vooral in het begin. Na een ophoging voelde ik me na 2 weken top, ging daarna (te) veel dingen doen en na 3/4 weken was de energie weer op. Ik heb wel geleerd om wat rustiger aan te doen, niet te hard van stapel te lopen. Als ik teveel doe, dan ben ik aan het eind van de dag (of soms daarvoor ) helemaal leeg en moe. Het instorten zoals Kinke beschrijft herken ik dus ook.
Vooral in het begin had ik dat heel erg, zeker toen ik nog volop bezig was met instellen. En tjongejonge, wat ging dat instellen op thyrax langzaam vond ik... Achteraf ben ik blij dat het ophogen in kleine stapjes ging; op die manier krijgt je lichaam meer tijd en ruimte om aan de thyrax te wennen.
Nu gaat het veel beter met me, omdat ik beter mijn grenzen kan stellen en rustiger aandoe. Sporten gaat nu ook veel beter. Het scheelt natuurlijk ook enorm dat ik op dit moment goed ben ingesteld. Wat zijn jouw schildklierwaarden op dit moment?
Zo hee, wat een verhaal weer. Speciaal voor Kinke extra lang gemaakt . Hoe gaat het nu met je?
Tot later iedereen en groetjes maar weer!
tja2 wijzigde dit bericht op 03-11-2008 20:42
Reden: tja...
Reden: tja...
% gewijzigd
maandag 10 november 2008 om 08:10
Kinke wat goed dat je waardes zo goed zijn nu alleen nog je holtes goed, Wat toch toch rot dat dat nog steeds niet goed is ik hoop dat ze gauw een oorzaak vinden. Beterschap ermee.
Elmine heel veel sterkte met de zoek tocht wat er nu eigenlijk wel mis is.
Tine ik vind dat je huisarts wel heel snel denkt dat je goed ingesteld staat maar doe in ieder geval wel rustig aan en luister wel naar je lichaam.
Hier gaat het wat minder op het moment vorige week maandag bloed geprikt dus de spannende tijd kwam nou die maken we nog even wat langer. Ik had nl te lang cytomel doorgeslikt en zo konden ze de waardes niet goed genoeg bepalen. Op het eerste gezicht leek het goed maar omdat de TSH waarde te laag was konden ze daar niet op bouwen. (toch wel balen) We blijven dus nog even zonder. Ik zit nu iets meer dan een week helemaal zonder en ja de griep kreeg me te pakken daar was ik erg blij mee niet dus. De verkoudheid is het ergste. De vermoeidheid slaat nu ook snel toe maar gelukkig nog geen erge andere klachten. Als het goed is krijg ik in de loop van deze week het papier met nieuwe data's maar hij had al gezegd dat ik er rekening mee moet houden dat ik volgende week maandag moet komen om te prikken.
Ik hou jullie op de hoogte
Groetjes!! en een fijne werkweek
Elmine heel veel sterkte met de zoek tocht wat er nu eigenlijk wel mis is.
Tine ik vind dat je huisarts wel heel snel denkt dat je goed ingesteld staat maar doe in ieder geval wel rustig aan en luister wel naar je lichaam.
Hier gaat het wat minder op het moment vorige week maandag bloed geprikt dus de spannende tijd kwam nou die maken we nog even wat langer. Ik had nl te lang cytomel doorgeslikt en zo konden ze de waardes niet goed genoeg bepalen. Op het eerste gezicht leek het goed maar omdat de TSH waarde te laag was konden ze daar niet op bouwen. (toch wel balen) We blijven dus nog even zonder. Ik zit nu iets meer dan een week helemaal zonder en ja de griep kreeg me te pakken daar was ik erg blij mee niet dus. De verkoudheid is het ergste. De vermoeidheid slaat nu ook snel toe maar gelukkig nog geen erge andere klachten. Als het goed is krijg ik in de loop van deze week het papier met nieuwe data's maar hij had al gezegd dat ik er rekening mee moet houden dat ik volgende week maandag moet komen om te prikken.
Ik hou jullie op de hoogte
Groetjes!! en een fijne werkweek
maandag 10 november 2008 om 11:06
maandag 10 november 2008 om 20:13
Jozonderschild, ik hoop ook dat je snel duidelijkheid krijgt en dat je gauw weer Thyrax kunt gebruiken. Vervelend dat je nu nog afwachten. Beterschap!
Kinke, wanneer ga je naar de KNO arts? Hoop dat diegene iets voor je kan betekenen en dat je van die ontstekingen af komt! Wat ik me nog afvroeg, ben je nog onder behandeling van de mesoloog of heb je het daarbij gelaten? Jij ook beterschap!
Groetjes iedereen!
Kinke, wanneer ga je naar de KNO arts? Hoop dat diegene iets voor je kan betekenen en dat je van die ontstekingen af komt! Wat ik me nog afvroeg, ben je nog onder behandeling van de mesoloog of heb je het daarbij gelaten? Jij ook beterschap!
Groetjes iedereen!
dinsdag 11 november 2008 om 19:55
Ha!
heb het erbij gelaten met de mesoloog. Al die pillen die ik dan weer een uur vantevoren moest innemen en dan twee uur niks meer mocht eten, dan weer een pilletje zus, en zo, de hele dag werd erdoor beinvloed en ik voelde geen wezelijke verandering.
Volgende week vrijdag kan ik terecht bij de KNO arts. Niet mijn eigen (die had pas plek na 22 dec!!!!) en dus ben ik wel benieuwd. Wie weet, een frisse blik op mijn ontstoken holtes....
Volgende week zowiezo een medisch weekje: tandarts (want auwww, ik voel iets..isseniegoe ), reumatoloog, psycholoog en kno arts, allemaal in 1 week!!
Zodra ik meer weet, horen jullie het!
heb het erbij gelaten met de mesoloog. Al die pillen die ik dan weer een uur vantevoren moest innemen en dan twee uur niks meer mocht eten, dan weer een pilletje zus, en zo, de hele dag werd erdoor beinvloed en ik voelde geen wezelijke verandering.
Volgende week vrijdag kan ik terecht bij de KNO arts. Niet mijn eigen (die had pas plek na 22 dec!!!!) en dus ben ik wel benieuwd. Wie weet, een frisse blik op mijn ontstoken holtes....
Volgende week zowiezo een medisch weekje: tandarts (want auwww, ik voel iets..isseniegoe ), reumatoloog, psycholoog en kno arts, allemaal in 1 week!!
Zodra ik meer weet, horen jullie het!
woensdag 12 november 2008 om 17:35
Hallo allen,
Ben nieuw hier.
Sinds twee weken weet ik dat ik een vertraagde schildklier heb.
TSH: 66 en T4: < 5
Onlangs ook anti TPO waarden laten onderzoeken.
Nu weet ik niet die waarden (had ik wellicht moeten vragen), maar mijn huisarts gaf aan dat ik de hypo heb door mijn zwangerschap (onze dochter is nu 7 mnd).
Ik zit nu op 1 blauw tabletje pdag en ga v.a. morgen 2 slikken, want ik merk nog erg weinig effect (na 2 wkn). Over 4 wkn weer bloed prikken.
Iemand ervaring met hypo door zwangerschap?
Groetjes
Ben nieuw hier.
Sinds twee weken weet ik dat ik een vertraagde schildklier heb.
TSH: 66 en T4: < 5
Onlangs ook anti TPO waarden laten onderzoeken.
Nu weet ik niet die waarden (had ik wellicht moeten vragen), maar mijn huisarts gaf aan dat ik de hypo heb door mijn zwangerschap (onze dochter is nu 7 mnd).
Ik zit nu op 1 blauw tabletje pdag en ga v.a. morgen 2 slikken, want ik merk nog erg weinig effect (na 2 wkn). Over 4 wkn weer bloed prikken.
Iemand ervaring met hypo door zwangerschap?
Groetjes
donderdag 13 november 2008 om 11:36
Hoi,
Ellebel, welkom Ikzelf heb geen ervaring met hypo door zwangerschap. Je tsh is erg verhoogd, dus wat dat betreft kan ik me voorstellen dat je je nog niet goed voelt. Een goede instelling op thyrax heeft tijd nodig; beterschap toegewenst!
Kinke, ik kan me indenken dat je het erbij gelaten hebt mbt de mesoloog. Lijkt mij rottig, om al die pillen -naast de thyrax- er nog bij te moeten slikken. Zeker wanneer je ook nog twee kleintjes hebt die ook de nodige aandacht vragen; dan is zo'n pil- en eetschema niet echt handig lijkt me. Ik hoop dat je een andere manier vindt om van je klachten af te komen.
Zo te lezen heb je het volgende week druk met al die medische dingen. Voordeel is misschien dat je het daarna ook (bijna) allemaal weer gehad hebt voor een tijdje. Tandarts is nooit leuk, maar zou mooi zijn dat je van die pijn af bent. En voor de andere zaken hoop ik dat je snel duidelijkheid krijgt. Ben benieuwd wat je andere KNO arts ervan zegt; een frisse blik kan geen kwaad lijkt me. Succes met alles!
Ellebel, welkom Ikzelf heb geen ervaring met hypo door zwangerschap. Je tsh is erg verhoogd, dus wat dat betreft kan ik me voorstellen dat je je nog niet goed voelt. Een goede instelling op thyrax heeft tijd nodig; beterschap toegewenst!
Kinke, ik kan me indenken dat je het erbij gelaten hebt mbt de mesoloog. Lijkt mij rottig, om al die pillen -naast de thyrax- er nog bij te moeten slikken. Zeker wanneer je ook nog twee kleintjes hebt die ook de nodige aandacht vragen; dan is zo'n pil- en eetschema niet echt handig lijkt me. Ik hoop dat je een andere manier vindt om van je klachten af te komen.
Zo te lezen heb je het volgende week druk met al die medische dingen. Voordeel is misschien dat je het daarna ook (bijna) allemaal weer gehad hebt voor een tijdje. Tandarts is nooit leuk, maar zou mooi zijn dat je van die pijn af bent. En voor de andere zaken hoop ik dat je snel duidelijkheid krijgt. Ben benieuwd wat je andere KNO arts ervan zegt; een frisse blik kan geen kwaad lijkt me. Succes met alles!
