
Schildklier: Thyrax maar doodeng
woensdag 12 september 2007 om 07:17
Hoi allemaal,
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
donderdag 18 juni 2009 om 09:43
Hoi Kinke ,
Ja hoor, hier is alles goed. Mijn schildklierwaarden waren laatst prima, dus dat is ook fijn. Sterkte alvast voor bij de huisarts!
Waarschijnlijk ben je nu hartstikke druk voor morgen, maar ook ik wil je heel veel plezier wensen. En een hele fijne vakantie natuurlijk!
Hoi Bosaapje, hoe is het met jou?
Groetjes iedereen!
Ja hoor, hier is alles goed. Mijn schildklierwaarden waren laatst prima, dus dat is ook fijn. Sterkte alvast voor bij de huisarts!
Waarschijnlijk ben je nu hartstikke druk voor morgen, maar ook ik wil je heel veel plezier wensen. En een hele fijne vakantie natuurlijk!
Hoi Bosaapje, hoe is het met jou?
Groetjes iedereen!
donderdag 18 juni 2009 om 13:57
vrijdag 3 juli 2009 om 15:51
Hoi,
dit topic was wel heel erg diep weggezakt. Hoe is het met iedereen?
@LoveFaithHope, hoe is de operatie gegaan? Hopelijk is alles goed verlopen.
Met mij gaat het goed. Merk wel dat ik het nu wel heel erg warm begin te vinden. (Het is ook nooit goed he? Eerst klagen over het slechte weer en net nu het warm is, klagen dat het te warm is ) Tijd voor een waterijsje! Goed weekend.
dit topic was wel heel erg diep weggezakt. Hoe is het met iedereen?
@LoveFaithHope, hoe is de operatie gegaan? Hopelijk is alles goed verlopen.
Met mij gaat het goed. Merk wel dat ik het nu wel heel erg warm begin te vinden. (Het is ook nooit goed he? Eerst klagen over het slechte weer en net nu het warm is, klagen dat het te warm is ) Tijd voor een waterijsje! Goed weekend.
dinsdag 7 juli 2009 om 21:56
Hoi allemaal,
Ik was benieuwd of er een topic over schildklieraandoeningen gaande was en inderdaad; ik heb hem gevonden.
Ik ben zelf geboren met CHT; congenitale hypothyreoidie. Ze kwamen er wel pas achter toen ik 3 maanden was omdat ik wat achterbleef qua groei en ontwikkeling. 3 jaar later werd mijn broer geboren en hij had ook CHT alleen is hij gelijk behandeld en heeft er net als ik niks aan overgehouden. Bij ons zijn de ouders dus drager van het schildkliergen en er zijn aan mijn vaders kant ook zussen die aan een hyperthyreoidie geopereerd.
Mijn moeder is in 1989 ook geopereerd aan een struma en heeft daarna nooit geen medicijnen hoeven nemen, ook niet nu ze nog maar een halve schildklier heeft.
Als kind moesten we dus om de zoveel tijd bij de kinderarts op controle komen om de bloedwaardes te bepalen en onze groei te volgen. Vanaf onze 16e gingen we naar de internist en nu we volwassen en uitgegroeid zijn prikken we nog maar eens per jaar bloed via de huisarts. Vorig jaar ben ik een klein beetje omhoog gegaan van 200-225mcg. Mijn broer zit voor zover ik weet op 175mcg.
Ik heb nu 2 kinderen en tijdens de zwangerschap liep ik bij de gynaecoloog en internist voor de controles.
Bij mijn eerste zoontje( nu 5) verliep alles goed maar na de geboorte hebben ze hem wel getest op CHT via navelstreng bloed maar na 5 dagen kregen we de uitslag dat hij niks mankeerde.
2 jaar later werd ik weer zwanger en dat ging iets minder voorspoedig. Ik had qua kwaaltjes weinig problemen behalve dat ik heel veel vruchtwater had waardoor ik snel last had van de rug.
Ik begon in ons eigen ziekenhuis maar door problemen met de baby moest ik naar Nijmegen (Radboud). De baby had een verdikte hals wat kon duiden op een probleem met de schildklier en daarmee samenhangend slik en ademhalingsproblemen. Dit zou dus de slokdarm dicht drukken waardoor hij dus al foetaal stofwisselingsproblemen had. Hij zou volgens de gynaecoloog met zijn hoofd te ver naar achteren liggen door de verdikte hals waardoor een normale geboorte niet mogelijk zou zijn en hij zou op de IC komen te liggen ivm ademhalingsproblemen en slikproblemen, vandaar het overschot van vruchtwater. Het kindje werd geschat op 3900gr maar na de geboorte woog hij 3430gr en dat was maar goed ook dat hij wat had bij te zetten. De rest was vruchtwater.
Mijn situatie werd na elke controle besproken met de kinderarts/neon., gyneacoloog en kinderendocrinoloog. Dit aan de hand van de opgenomen echo. Ook moest ik elke keer bloedprikken en uiteindelijk werd mijn dosering van 200mcg stapsgewijs opgeschroefd naar 350mcg. Gelukkig hielp het wel en de schildklier bij de baby slonk geleidelijk en van alle hiervoor genoemde problemen zou geen sprake zijn en ik kon gewoon bevallen en ook de IC leek niet meer nodig.
Omdat ik niet echt om de hoek van het radboud woon en bij de eerste een snelle bevalling had vond de gynaecoloog het niet verantwoord dat ik zou wachten tot de uitgerekende datum.
Er werd een datum gepland voor een inleiding met 38,5 week zwangerschap. Dat was op 12 maart 2007. Uiteindelijk heeft het 3 dagen geduurd voor ons 2e zoontje Jeremy werd geboren. Hij was blijjkbaar nog niet klaar voor de grote wereld.
Hij werd gelijk op mijn buik gelegd maar al snel werd hij blauw om zijn lippen. Hij werd door de klin. verloskundige meegenomen naar een tussenkamer om hem door de neonatoloog even op gang te laten helpen. Eerst werd hij met een ballon beademd maar dat hielp niet dus werd hij geintubeerd en naar de IC meegenomen; weg roze wolk.
Hij is om 17.38 uur geboren en pas rond 22.45 uur savonds konden we naar hem toe. Hij lag aan de beademing, zuurstof en tig infusen had hij in zijn armpjes en voetjes.
Het eerste weekend dat hij daar lag kwam er een gesprek met de neon en die vertelde dat het niet goed met hem ging. Hij moest binnen dit weekend vooruit gaan anders moesten ze een longbiopsie doen om te kijken of zijn longetjes wel voldoende waren ontwikkeld en zo niet.... dat was dan niet met het leven verenigbaar.
Gelukkig ging hij niet verder achteruit en heel langzaamaan ging het iets beter. Hij kreeg wel een zwaardere vorm van beademing; trilbeademing. Daarbij wordt de lucht met grote kracht de longen ingeperst.
Na die tijd ging het steeds beter Langzaamaan werden er medicijnen afgebouwd en kreeg hij iets minder zuurstof.
Hij heeft 2 weken op de IC gelegen waarvan dik 1,5 week aan beademing, toen nog 12 dagen op de Highcare en toen werd hij overgeplaatst naar ons eigen ziekenhuis waar hij moest leren drinken en waar ons werd geleerd hoe we de thyrax moesten toedienen. Dat ging dan in een kopje, thyrax prakken, ietsjes oplossen in water en dan met een spuitje optrekken en in zijn mondje laten druppelen. Later toen hij iets ouder werd deed ik het in de speen en kon hij het zo naar binnen zuigen. Nu doe ik het gewoon op een stukje brood wat hij dan eet of ik geef het hem los in de hand en dan drinkt hij ze met zijn fles achteraan naar binnen.
Hij heeft er helemaal geen problemen mee. Ik denk dat hij het niet beter weet.
Hij heeft in totaal 5 weken en 1 dag in het ziekenhuis gelegen en na thuiskomst werd hij gelijk weer ziek. Na het 2 weken hebben aangekeken ben ik naar de huisarts gegaan en weer moesten we naar het ziekenhuis; dubbele longontsteking, 2 weken AB, om de 3 uur vernevelen, sondevoeding, zuurstof en diverse longfoto;s. En dat in zo'n klein lijfje van nog geen 2 maanden oud. Als laatste moest hij nog een bloedtransfusie omdat zo'n klein lijfje al dat bloedprikken te veel werd.
Met hem kom ik dus ook elke 3-4 maanden bij de kinderarts in ons eigen ziekenhuis en 1 keer per jaar in het radboud bij de kinderendocrinoloog.
Jeremy slikt nu om de andere dag 2,5 en 3 tabletjes van 25mcg dus gemiddeld 68,75mcg, want anders wordt het een gepruts met 3/4 tabletjes.
Het is wel eens makkelijk dat we beiden dezelfde tabletjes hebben want ik heb ze van 100mcg en 25mcg en hij heeft ze alleen van 25mcg dus we kunnen nog wel eens van elkaar lenen mochten we er wat tekort komen.
Wat bij hem de oorzaak is geweest van dit hele probleem is waarschijnlijk een gen wat zowel de longen als schildklier aanstuurt en daar zit dan een foutje(genmutatie)in.
Hij is er goed vanaf gekomen. Het enige nadeel is dat hij bij verkoudheid niet zonder ventolin kan want hij is heel vatbaar voor benauwdheid. Dat komt door de zware beademing en daar moet hij volgens de artsen over heen groeien. Verder is hij iets later met praten maar de oudste van ons was ook pas 2 toen hij begon met praten dus het kunnen ook beiden gewoon laatbloeiers zijn. Volgens het CB was hij te laat maar de kinderarts is tevreden en die kent hem toch het beste.
Lopen deed hij vanaf 17,5 maand dus niks overdreven laat. Er zijn genoeg kinderen met wel een goede start die ook pas vanaf 17-18 maanden lopen.
Dus as you can see, It's all about thyroids in our family.
Ik heb dus genoeg ervaringen met thyrax. Zoals een van de anderen al zei; thyrax is een heel veilig medicijn. Je kunt beter even een dagje puzzelen met thyrax dan met insuline.
IK heb helemaal geen moeite met het feit dat we beiden hetzelfde hebben. Het gaat hier smorgens in een moeite door. Daarnaast kunnen we ook gewoon alles eten en doen wat een ander ook doet dus no problems at all!
Volgens mij heb ik het aardig duidelijk beschreven maar als je wat vragen hebt; be my guest! Vragen staat vrij.
groetjes heidi.
Ik was benieuwd of er een topic over schildklieraandoeningen gaande was en inderdaad; ik heb hem gevonden.
Ik ben zelf geboren met CHT; congenitale hypothyreoidie. Ze kwamen er wel pas achter toen ik 3 maanden was omdat ik wat achterbleef qua groei en ontwikkeling. 3 jaar later werd mijn broer geboren en hij had ook CHT alleen is hij gelijk behandeld en heeft er net als ik niks aan overgehouden. Bij ons zijn de ouders dus drager van het schildkliergen en er zijn aan mijn vaders kant ook zussen die aan een hyperthyreoidie geopereerd.
Mijn moeder is in 1989 ook geopereerd aan een struma en heeft daarna nooit geen medicijnen hoeven nemen, ook niet nu ze nog maar een halve schildklier heeft.
Als kind moesten we dus om de zoveel tijd bij de kinderarts op controle komen om de bloedwaardes te bepalen en onze groei te volgen. Vanaf onze 16e gingen we naar de internist en nu we volwassen en uitgegroeid zijn prikken we nog maar eens per jaar bloed via de huisarts. Vorig jaar ben ik een klein beetje omhoog gegaan van 200-225mcg. Mijn broer zit voor zover ik weet op 175mcg.
Ik heb nu 2 kinderen en tijdens de zwangerschap liep ik bij de gynaecoloog en internist voor de controles.
Bij mijn eerste zoontje( nu 5) verliep alles goed maar na de geboorte hebben ze hem wel getest op CHT via navelstreng bloed maar na 5 dagen kregen we de uitslag dat hij niks mankeerde.
2 jaar later werd ik weer zwanger en dat ging iets minder voorspoedig. Ik had qua kwaaltjes weinig problemen behalve dat ik heel veel vruchtwater had waardoor ik snel last had van de rug.
Ik begon in ons eigen ziekenhuis maar door problemen met de baby moest ik naar Nijmegen (Radboud). De baby had een verdikte hals wat kon duiden op een probleem met de schildklier en daarmee samenhangend slik en ademhalingsproblemen. Dit zou dus de slokdarm dicht drukken waardoor hij dus al foetaal stofwisselingsproblemen had. Hij zou volgens de gynaecoloog met zijn hoofd te ver naar achteren liggen door de verdikte hals waardoor een normale geboorte niet mogelijk zou zijn en hij zou op de IC komen te liggen ivm ademhalingsproblemen en slikproblemen, vandaar het overschot van vruchtwater. Het kindje werd geschat op 3900gr maar na de geboorte woog hij 3430gr en dat was maar goed ook dat hij wat had bij te zetten. De rest was vruchtwater.
Mijn situatie werd na elke controle besproken met de kinderarts/neon., gyneacoloog en kinderendocrinoloog. Dit aan de hand van de opgenomen echo. Ook moest ik elke keer bloedprikken en uiteindelijk werd mijn dosering van 200mcg stapsgewijs opgeschroefd naar 350mcg. Gelukkig hielp het wel en de schildklier bij de baby slonk geleidelijk en van alle hiervoor genoemde problemen zou geen sprake zijn en ik kon gewoon bevallen en ook de IC leek niet meer nodig.
Omdat ik niet echt om de hoek van het radboud woon en bij de eerste een snelle bevalling had vond de gynaecoloog het niet verantwoord dat ik zou wachten tot de uitgerekende datum.
Er werd een datum gepland voor een inleiding met 38,5 week zwangerschap. Dat was op 12 maart 2007. Uiteindelijk heeft het 3 dagen geduurd voor ons 2e zoontje Jeremy werd geboren. Hij was blijjkbaar nog niet klaar voor de grote wereld.
Hij werd gelijk op mijn buik gelegd maar al snel werd hij blauw om zijn lippen. Hij werd door de klin. verloskundige meegenomen naar een tussenkamer om hem door de neonatoloog even op gang te laten helpen. Eerst werd hij met een ballon beademd maar dat hielp niet dus werd hij geintubeerd en naar de IC meegenomen; weg roze wolk.
Hij is om 17.38 uur geboren en pas rond 22.45 uur savonds konden we naar hem toe. Hij lag aan de beademing, zuurstof en tig infusen had hij in zijn armpjes en voetjes.
Het eerste weekend dat hij daar lag kwam er een gesprek met de neon en die vertelde dat het niet goed met hem ging. Hij moest binnen dit weekend vooruit gaan anders moesten ze een longbiopsie doen om te kijken of zijn longetjes wel voldoende waren ontwikkeld en zo niet.... dat was dan niet met het leven verenigbaar.
Gelukkig ging hij niet verder achteruit en heel langzaamaan ging het iets beter. Hij kreeg wel een zwaardere vorm van beademing; trilbeademing. Daarbij wordt de lucht met grote kracht de longen ingeperst.
Na die tijd ging het steeds beter Langzaamaan werden er medicijnen afgebouwd en kreeg hij iets minder zuurstof.
Hij heeft 2 weken op de IC gelegen waarvan dik 1,5 week aan beademing, toen nog 12 dagen op de Highcare en toen werd hij overgeplaatst naar ons eigen ziekenhuis waar hij moest leren drinken en waar ons werd geleerd hoe we de thyrax moesten toedienen. Dat ging dan in een kopje, thyrax prakken, ietsjes oplossen in water en dan met een spuitje optrekken en in zijn mondje laten druppelen. Later toen hij iets ouder werd deed ik het in de speen en kon hij het zo naar binnen zuigen. Nu doe ik het gewoon op een stukje brood wat hij dan eet of ik geef het hem los in de hand en dan drinkt hij ze met zijn fles achteraan naar binnen.
Hij heeft er helemaal geen problemen mee. Ik denk dat hij het niet beter weet.
Hij heeft in totaal 5 weken en 1 dag in het ziekenhuis gelegen en na thuiskomst werd hij gelijk weer ziek. Na het 2 weken hebben aangekeken ben ik naar de huisarts gegaan en weer moesten we naar het ziekenhuis; dubbele longontsteking, 2 weken AB, om de 3 uur vernevelen, sondevoeding, zuurstof en diverse longfoto;s. En dat in zo'n klein lijfje van nog geen 2 maanden oud. Als laatste moest hij nog een bloedtransfusie omdat zo'n klein lijfje al dat bloedprikken te veel werd.
Met hem kom ik dus ook elke 3-4 maanden bij de kinderarts in ons eigen ziekenhuis en 1 keer per jaar in het radboud bij de kinderendocrinoloog.
Jeremy slikt nu om de andere dag 2,5 en 3 tabletjes van 25mcg dus gemiddeld 68,75mcg, want anders wordt het een gepruts met 3/4 tabletjes.
Het is wel eens makkelijk dat we beiden dezelfde tabletjes hebben want ik heb ze van 100mcg en 25mcg en hij heeft ze alleen van 25mcg dus we kunnen nog wel eens van elkaar lenen mochten we er wat tekort komen.
Wat bij hem de oorzaak is geweest van dit hele probleem is waarschijnlijk een gen wat zowel de longen als schildklier aanstuurt en daar zit dan een foutje(genmutatie)in.
Hij is er goed vanaf gekomen. Het enige nadeel is dat hij bij verkoudheid niet zonder ventolin kan want hij is heel vatbaar voor benauwdheid. Dat komt door de zware beademing en daar moet hij volgens de artsen over heen groeien. Verder is hij iets later met praten maar de oudste van ons was ook pas 2 toen hij begon met praten dus het kunnen ook beiden gewoon laatbloeiers zijn. Volgens het CB was hij te laat maar de kinderarts is tevreden en die kent hem toch het beste.
Lopen deed hij vanaf 17,5 maand dus niks overdreven laat. Er zijn genoeg kinderen met wel een goede start die ook pas vanaf 17-18 maanden lopen.
Dus as you can see, It's all about thyroids in our family.
Ik heb dus genoeg ervaringen met thyrax. Zoals een van de anderen al zei; thyrax is een heel veilig medicijn. Je kunt beter even een dagje puzzelen met thyrax dan met insuline.
IK heb helemaal geen moeite met het feit dat we beiden hetzelfde hebben. Het gaat hier smorgens in een moeite door. Daarnaast kunnen we ook gewoon alles eten en doen wat een ander ook doet dus no problems at all!
Volgens mij heb ik het aardig duidelijk beschreven maar als je wat vragen hebt; be my guest! Vragen staat vrij.
groetjes heidi.
anoniem_88270 wijzigde dit bericht op 07-07-2009 22:04
Reden: paar dingetjes vergeten te vermelden
Reden: paar dingetjes vergeten te vermelden
% gewijzigd
zaterdag 11 juli 2009 om 20:28
Mijn hemel, Heidi, wat een verhaal, en wat ben ik blij dat jeremy het gehaald heeft. Even dacht ik tijdens het lezen van het verhaal dat het niet goed zou aflopen. Gelukkig had ik het mis! Ik heb zelf ook twee zonen, beiden gezond, gelukkig. Ik ben tussen oudste en jongste nog een keer zwanger geweest, maar dat kindje is bij 12 weken zwangerschap overleden.
Zoals je wellicht al gelezen hebt heb ik Hashimoto, ontdekt na de geboorte van mijn oudste. Ik slik 167,50umg per dag, aardig wat. Ik heb er ook geen probleem mee om thyrax te slikken, het went snel, al heb ik (of eigenlijk mijn lijf) de neiging om her en der te gaan schommelen, met hartkloppingen en enge gevoelens tot gevolg. Onlangs is SLE ontdekt, in sluimerende vorm gelukkig. We zien wel wat er gebeurt!
Wat me enorm opvalt is hoeveel mensen (en ik ken eigenlijk alleen vrouwen) last hebben van hun schildklier. Nu ik er zelf ook last van heb, spreek ik er steeds meer. ook twee collega's blijken dit te hebben, een buurvrouw, ga zo maar door...Voordat ik dit kreeg had ik geen enkele notie van het bestaan van dit soort probematiek!
Tsja, hoe is het met jou? Gaat alles nog lekker? vakantieplannen? Wij zijn net terug van een NL vakantie. Precies in de twee warme weken van juni! Huwelijksdag was ook leuk, druk en warm, buiten getrouwd aan het water, precies waar we op gehoopt hadden. Manlief is nu vertrokken op zeiltocht (mazzelkont) naar Frankrijk. Van wittebroodsweken is dus weinig sprake verder, maar dat maakt ook niet uit.
Fijne avond! Liefs, Kinke
Zoals je wellicht al gelezen hebt heb ik Hashimoto, ontdekt na de geboorte van mijn oudste. Ik slik 167,50umg per dag, aardig wat. Ik heb er ook geen probleem mee om thyrax te slikken, het went snel, al heb ik (of eigenlijk mijn lijf) de neiging om her en der te gaan schommelen, met hartkloppingen en enge gevoelens tot gevolg. Onlangs is SLE ontdekt, in sluimerende vorm gelukkig. We zien wel wat er gebeurt!
Wat me enorm opvalt is hoeveel mensen (en ik ken eigenlijk alleen vrouwen) last hebben van hun schildklier. Nu ik er zelf ook last van heb, spreek ik er steeds meer. ook twee collega's blijken dit te hebben, een buurvrouw, ga zo maar door...Voordat ik dit kreeg had ik geen enkele notie van het bestaan van dit soort probematiek!
Tsja, hoe is het met jou? Gaat alles nog lekker? vakantieplannen? Wij zijn net terug van een NL vakantie. Precies in de twee warme weken van juni! Huwelijksdag was ook leuk, druk en warm, buiten getrouwd aan het water, precies waar we op gehoopt hadden. Manlief is nu vertrokken op zeiltocht (mazzelkont) naar Frankrijk. Van wittebroodsweken is dus weinig sprake verder, maar dat maakt ook niet uit.
Fijne avond! Liefs, Kinke
maandag 13 juli 2009 om 22:46
Hoi Kinke,
Het is inderdaad een heel verhaal maar wel duidelijk hoop ik. Het is inderdaad een heel spannende tijd geweest. Ons oudste zoontje sliep doordeweeks bij mijn ouders waardoor ik dus makkelijk langs de couveuse kon zitten zonder achter hem aan te moeten vangen. hij was toen bijna 3 dus geen kind om netjes een paar uur op de stoel te zitten. Ik sliep doordeweeks alleen in het Ronald mcDonald huis in Nijmegen en in het weekend kwam kevin langs zodat we om de beurt naast de couveuse konden zitten en de andere kevin in de gaten houden.
Hasjhimoto heb ik ook wel eens van gehoord en het klopt inderdaad dat je steeds meer mensen hoort met schildklierproblematiek; bij ons in de familie zijn een paar zusters van mijn vader en mijn oma(ook van mijn vaderskant) aan struma geopereerd en mijn vriendin heeft het sinds een jaar en zij zit nog eigenlijk in de instelfase; geleidelijk aan de dosering opvoeren. Haar vader had het sinds kort ook, mijn oude buurvrouw heeft het, de schoonmoeder van mijn beste vriendin, en ik kwam onlangs een kennis tegen en die was met een oude man aan het wandelen die het ook had. ze was alphahulp.
Ook de man van mijn nichtje heeft het.
Ik denk altijd maar zo; er zijn ergere dingen; neem nou suikerziekte. Probeer een klein kind maar eens uit te leggen dat het geen snoepje mag en de rest van de groep wel.Dat ligt allemaal veel ingewikkelder.
Ik moet zelf een dezer dagen ook een keer weer bloedprikken maar daar verwacht ik geen problemen van.
SLE; dat heeft mijn moeder ook. Het gaat met pieken en dalen; 2 keer per jaar naar de reumatoloog en om de zoveel tijd( 2 jaar??) grote onderzoeken zoals botmetingen(ivm bijwerkingen prednison)nieronderzoek en uitgebreid bloedonderzoek.
Het heeft ook jaren geduurd voor ze er achter waren. De huisarts wist het ook niet en na de diagnose is hij bij mjn ouders langs geweest om zijn excuses aan te bieden omdat hij het niet in de gaten had. Ze slikt ook een halve apotheek aan medicijnen; kalktabletten, maagbeschermers, prednisolon en bloeddrukmedicatie maar dat heeft hier niks mee te maken.
Achteraf gezien heeft mijn oma dezelfde klachten gehad maar toen waren ze nog niet zo ver met onderzoeken.
Groetjes heidi
Het is inderdaad een heel verhaal maar wel duidelijk hoop ik. Het is inderdaad een heel spannende tijd geweest. Ons oudste zoontje sliep doordeweeks bij mijn ouders waardoor ik dus makkelijk langs de couveuse kon zitten zonder achter hem aan te moeten vangen. hij was toen bijna 3 dus geen kind om netjes een paar uur op de stoel te zitten. Ik sliep doordeweeks alleen in het Ronald mcDonald huis in Nijmegen en in het weekend kwam kevin langs zodat we om de beurt naast de couveuse konden zitten en de andere kevin in de gaten houden.
Hasjhimoto heb ik ook wel eens van gehoord en het klopt inderdaad dat je steeds meer mensen hoort met schildklierproblematiek; bij ons in de familie zijn een paar zusters van mijn vader en mijn oma(ook van mijn vaderskant) aan struma geopereerd en mijn vriendin heeft het sinds een jaar en zij zit nog eigenlijk in de instelfase; geleidelijk aan de dosering opvoeren. Haar vader had het sinds kort ook, mijn oude buurvrouw heeft het, de schoonmoeder van mijn beste vriendin, en ik kwam onlangs een kennis tegen en die was met een oude man aan het wandelen die het ook had. ze was alphahulp.
Ook de man van mijn nichtje heeft het.
Ik denk altijd maar zo; er zijn ergere dingen; neem nou suikerziekte. Probeer een klein kind maar eens uit te leggen dat het geen snoepje mag en de rest van de groep wel.Dat ligt allemaal veel ingewikkelder.
Ik moet zelf een dezer dagen ook een keer weer bloedprikken maar daar verwacht ik geen problemen van.
SLE; dat heeft mijn moeder ook. Het gaat met pieken en dalen; 2 keer per jaar naar de reumatoloog en om de zoveel tijd( 2 jaar??) grote onderzoeken zoals botmetingen(ivm bijwerkingen prednison)nieronderzoek en uitgebreid bloedonderzoek.
Het heeft ook jaren geduurd voor ze er achter waren. De huisarts wist het ook niet en na de diagnose is hij bij mjn ouders langs geweest om zijn excuses aan te bieden omdat hij het niet in de gaten had. Ze slikt ook een halve apotheek aan medicijnen; kalktabletten, maagbeschermers, prednisolon en bloeddrukmedicatie maar dat heeft hier niks mee te maken.
Achteraf gezien heeft mijn oma dezelfde klachten gehad maar toen waren ze nog niet zo ver met onderzoeken.
Groetjes heidi
woensdag 15 juli 2009 om 14:04
Hoi Heidi,
Wat een verhaal zeg! En wat een onzekerheid moet je hebben gehad.
Ik weet van mijn oma dat ze vroeger een te snelle schildklierwerking had; voor de rest heeft niemand van mijn familie schildklierproblemen voor zover ik kan nagaan.
Ben het met je eens hoor dat suikerziekte een grotere impact kan hebben op je leven. In mijn geval houdt het op bij een pilletje per dag; als je suikerziekte hebt, moet je veel meer aanpassingen doen.
Kinke, fijn om te horen dat de huwelijksdag geslaagd was! Lekker zeg zo'n vakantie. Hier niets gepland, misschien in het najaar. Maar we nemen het er deze zomer wel van ; af en toe een dagje/weekend weg. Zeilen in Frankrijk klinkt ook goed; daar heeft jouw man echt mazzel mee!
Gezondheid gaat ook goed; merk dat ik af en toe even iets rustiger aan moet doen, maar dat is iets waar ook mensen zonder schildkliergedoe last van kunnen hebben. En hoe is het met jou? Inmiddels meer uitleg gehad over SLE? Hopelijk is er meer duidelijkheid gekomen.
Groetjes iedereen!
Wat een verhaal zeg! En wat een onzekerheid moet je hebben gehad.
Ik weet van mijn oma dat ze vroeger een te snelle schildklierwerking had; voor de rest heeft niemand van mijn familie schildklierproblemen voor zover ik kan nagaan.
Ben het met je eens hoor dat suikerziekte een grotere impact kan hebben op je leven. In mijn geval houdt het op bij een pilletje per dag; als je suikerziekte hebt, moet je veel meer aanpassingen doen.
Kinke, fijn om te horen dat de huwelijksdag geslaagd was! Lekker zeg zo'n vakantie. Hier niets gepland, misschien in het najaar. Maar we nemen het er deze zomer wel van ; af en toe een dagje/weekend weg. Zeilen in Frankrijk klinkt ook goed; daar heeft jouw man echt mazzel mee!
Gezondheid gaat ook goed; merk dat ik af en toe even iets rustiger aan moet doen, maar dat is iets waar ook mensen zonder schildkliergedoe last van kunnen hebben. En hoe is het met jou? Inmiddels meer uitleg gehad over SLE? Hopelijk is er meer duidelijkheid gekomen.
Groetjes iedereen!
vrijdag 31 juli 2009 om 14:00
Ben ik weer even.
Ik heb even een vraagje i.v.m. B12 waarden.
Zijn er hier mensen die naast de schildklier ook problemen hebben met hun B12.
Ik blijk nogal lege waarden te hebben en die zijn eigenlijk in 3 maanden tijd ontstaan.
De HA heeft er zelf nooit iets over gezegd, maar nu ik ze heb opgevraagd n.a.v. vage klachten blijken ze helemaal niet goed.
In maart nog 332 en in juni 176.
Ga maandag voor bloedonderzoek, maar zijn er mensen die hier ook mee te maken hebben gekregen?
En wat is jullie advies in dit geval?
Meteen naar een internist gaan?
Ik loop nu al tijden te tobben en mijn schildklier waarden waren nu eigenlijk bijna helemaal goed, tsh 2,3 en t4 18.
En dan nu dit weer.
Ik baal nogal, want ik was net weer een beetje aan het meedraaien in de maatschappij. Eindelijk met mijn studie begonnen en met een stage, en parttime baan.
Baan alweer laten vallen, want dat ging niet meer.
Maar ik kan op het moment gewoon niet eens naar mijn stage omdat ik duizelig word van lichamelijke inspanning en ik loop tegen deurposten op, laat dingen vallen en heb weinig spierkracht.
Nou ja, ik hoop dat er iemand een idee heeft wat ik het beste kan doen.
Hoe is het verder met iedereen?
Vakantie's geboekt? Of ander leuk nieuws?
Groetjes Muis.
Ik heb even een vraagje i.v.m. B12 waarden.
Zijn er hier mensen die naast de schildklier ook problemen hebben met hun B12.
Ik blijk nogal lege waarden te hebben en die zijn eigenlijk in 3 maanden tijd ontstaan.
De HA heeft er zelf nooit iets over gezegd, maar nu ik ze heb opgevraagd n.a.v. vage klachten blijken ze helemaal niet goed.
In maart nog 332 en in juni 176.
Ga maandag voor bloedonderzoek, maar zijn er mensen die hier ook mee te maken hebben gekregen?
En wat is jullie advies in dit geval?
Meteen naar een internist gaan?
Ik loop nu al tijden te tobben en mijn schildklier waarden waren nu eigenlijk bijna helemaal goed, tsh 2,3 en t4 18.
En dan nu dit weer.
Ik baal nogal, want ik was net weer een beetje aan het meedraaien in de maatschappij. Eindelijk met mijn studie begonnen en met een stage, en parttime baan.
Baan alweer laten vallen, want dat ging niet meer.
Maar ik kan op het moment gewoon niet eens naar mijn stage omdat ik duizelig word van lichamelijke inspanning en ik loop tegen deurposten op, laat dingen vallen en heb weinig spierkracht.
Nou ja, ik hoop dat er iemand een idee heeft wat ik het beste kan doen.
Hoe is het verder met iedereen?
Vakantie's geboekt? Of ander leuk nieuws?
Groetjes Muis.
vrijdag 31 juli 2009 om 14:12
Hee hallo!
Ik ben weer terug van vakantie na mijn operatie! Inmiddels is het ook alweer een maand geleden. Wat gaat dat snel!
Het is goed gegaan, wel direct na de operatie en de nacht op de IC doorgebracht. Het was een hele grote schildklier die verwijderd is, en dat zou ook z'n gevolgen hebben voor het herstel. Maar desondanks kon ik van zondagavond opgenomen te zijn tot woensdagmiddag blijven en daarna al naar huis!
Nu ben ik van 450 mgr thryrax naar 350 gegaan. Mijn waardes gingen van 4 naar 26, dus in september kijken hoe het met 350 mgr gaat. De schildklier was iets van 300 gram. Toch wel leuk om te weten!
Litteken herstelt goed, volgens mij als het rode weg is, zie je er vrij weinig meer van. Ik vond het al met al best heftig allemaal, maar nu het eenmaal achter de rug is ben ik er wel blij mee dat het gebeurd is. Kan weer beter ademhalen. Nu goed ingesteld raken en weer beweging oppakken. Hopelijk raak ik dan ook eindelijk wat gewicht kwijt!
Fijne vakantie voor iedereen die nog gaat! En tot schrijfs weer!
Ik ben weer terug van vakantie na mijn operatie! Inmiddels is het ook alweer een maand geleden. Wat gaat dat snel!
Het is goed gegaan, wel direct na de operatie en de nacht op de IC doorgebracht. Het was een hele grote schildklier die verwijderd is, en dat zou ook z'n gevolgen hebben voor het herstel. Maar desondanks kon ik van zondagavond opgenomen te zijn tot woensdagmiddag blijven en daarna al naar huis!
Nu ben ik van 450 mgr thryrax naar 350 gegaan. Mijn waardes gingen van 4 naar 26, dus in september kijken hoe het met 350 mgr gaat. De schildklier was iets van 300 gram. Toch wel leuk om te weten!
Litteken herstelt goed, volgens mij als het rode weg is, zie je er vrij weinig meer van. Ik vond het al met al best heftig allemaal, maar nu het eenmaal achter de rug is ben ik er wel blij mee dat het gebeurd is. Kan weer beter ademhalen. Nu goed ingesteld raken en weer beweging oppakken. Hopelijk raak ik dan ook eindelijk wat gewicht kwijt!
Fijne vakantie voor iedereen die nog gaat! En tot schrijfs weer!
vrijdag 31 juli 2009 om 16:41
Ha Muis!
Lief van je! Ik voel me gelukkig alweer een stuk beter. Ik heb zelf trouwens helemaal niet zo in de gaten gehad dat mijn schildklier zo uitzonderlijk groot zou zijn. Je leert er toch mee leven zoiets?
Ik lees nu net jouw verhaal pas.. wat raar dat je HA daar niets mee gedaan heeft? Ik zou inderdaad gewoon naar de mensen gaan die er echt verstand van hebben, een HA heeft maar een beperkte kennis van endocriene ziekten lijkt me.
Succes! Laat je nog even weten hoe het verder gaat met je?
Lief van je! Ik voel me gelukkig alweer een stuk beter. Ik heb zelf trouwens helemaal niet zo in de gaten gehad dat mijn schildklier zo uitzonderlijk groot zou zijn. Je leert er toch mee leven zoiets?
Ik lees nu net jouw verhaal pas.. wat raar dat je HA daar niets mee gedaan heeft? Ik zou inderdaad gewoon naar de mensen gaan die er echt verstand van hebben, een HA heeft maar een beperkte kennis van endocriene ziekten lijkt me.
Succes! Laat je nog even weten hoe het verder gaat met je?
vrijdag 31 juli 2009 om 17:05
Hoi Lovefaithhope,
Ja tuurlijk laat ik weten wat er uit komt.
En ik ga zeker een doorverwijzing vragen voor iemand die mij ook wat beter kan begeleiden. Eerst maar dat bloed onderzoek.
De B12 waarden zijn vrij snel bekent, alleen de homocysteine niet geloof ik.
Veel plezier dit weekend en fijn dat je je al beter begint te voelen.
Groetjes Muis.
Ja tuurlijk laat ik weten wat er uit komt.
En ik ga zeker een doorverwijzing vragen voor iemand die mij ook wat beter kan begeleiden. Eerst maar dat bloed onderzoek.
De B12 waarden zijn vrij snel bekent, alleen de homocysteine niet geloof ik.
Veel plezier dit weekend en fijn dat je je al beter begint te voelen.
Groetjes Muis.
maandag 3 augustus 2009 om 20:59
Hallo, ik heb een vraag. Misschien is deze al in dit forum aan de orde geweest maar ik heb het hele forum niet doorgelezen.
Ik zit al jaren aan de tyrax nadat mijn schildklier "lam"is gelegd dmv "de slok"
Nu komt het voor dat ik zo nu en dan mijn dosis vergeet in te nemen 's ochtends en dat pas 's avonds zie. Ik doe hier verder niets mee en sla dan dus gewoon een dag over. Ik zelf denk dan ach er zal wel een lading nog in mijn lichaam zitten en het zal niet zoveel uitmaken als ik een dag oversla.
Klopt dit eigenlijk wel. Is het echt niet zo erg als ik denk? Ik kan hier niets over vinden op internet.
groet, Layka
Ik zit al jaren aan de tyrax nadat mijn schildklier "lam"is gelegd dmv "de slok"
Nu komt het voor dat ik zo nu en dan mijn dosis vergeet in te nemen 's ochtends en dat pas 's avonds zie. Ik doe hier verder niets mee en sla dan dus gewoon een dag over. Ik zelf denk dan ach er zal wel een lading nog in mijn lichaam zitten en het zal niet zoveel uitmaken als ik een dag oversla.
Klopt dit eigenlijk wel. Is het echt niet zo erg als ik denk? Ik kan hier niets over vinden op internet.
groet, Layka
maandag 3 augustus 2009 om 21:05
Beterschap Love Faith Hope, fijn dat je je inmiddels een stuk beter voelt. Kan me voorstellen dat het heftig is.
Kruimelmuis, balen zeg van je b12! Bij mij waren deze waarden afgelopen najaar ook erg naar beneden gegaan. Ik heb toen b12 injecties gekregen en ik heb het idee dat ik daarvan opknapte.
Hopelijk krijg je snel de uitslagen van jouw bloedonderzoek.
Meest belangrijke is -denk ik- dat je iemand treft die je lage b12 behandelt. In mijn geval had ik op dat gebied meer aan mijn huisarts dan aan mijn internist.
Sterkte! Niet leuk om je zo te voelen.
Kruimelmuis, balen zeg van je b12! Bij mij waren deze waarden afgelopen najaar ook erg naar beneden gegaan. Ik heb toen b12 injecties gekregen en ik heb het idee dat ik daarvan opknapte.
Hopelijk krijg je snel de uitslagen van jouw bloedonderzoek.
Meest belangrijke is -denk ik- dat je iemand treft die je lage b12 behandelt. In mijn geval had ik op dat gebied meer aan mijn huisarts dan aan mijn internist.
Sterkte! Niet leuk om je zo te voelen.
maandag 3 augustus 2009 om 21:15
Layka, je bouwt door het slikken een bepaalde hormoonspiegel op. Als je vaker de thyrax vergeet dan lijkt mij dat er minder schildklierhormoon in jouw bloed zit. En dat je dus meer klachten kunt krijgen.
Als ik de thyrax zelf zou vergeten en daar later op de dag achterkom, dan zou ik ervoor kiezen om de thyrax alsnog in te nemen. (na het innemen van de thyrax half uurtje wachten en de thyrax niet vlak na een maaltijd innemen) Hoe doen anderen dat?
Als ik de thyrax zelf zou vergeten en daar later op de dag achterkom, dan zou ik ervoor kiezen om de thyrax alsnog in te nemen. (na het innemen van de thyrax half uurtje wachten en de thyrax niet vlak na een maaltijd innemen) Hoe doen anderen dat?
tja2 wijzigde dit bericht op 03-08-2009 21:16
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 3 augustus 2009 om 21:43
Hoi Tja2,
Als ik er later op de dag achter kom dat ik een dosering thyrax ben vergeten of ik kom iets tekort doordat het potje leeg is dan kies ik er toch voor om de dosering van die dag te laten zitten en te wachten om de volgende dag weer gewoon op de normale tijd de thyrax te nemen, anders krijg je de hoeveelheden thyrax te kort op elkaar. Mij is door de internist vermeld dat je altijd een reservevoorraad in het bloed hebt zitten.
5 jaar geleden ben ik geopereerd aan de kaak waarbij ik 2 weken met de kaak op elkaar heb gezeten dmv elastiekjes. Het was dus heel moeilijk om die tabletjes er tussen door te wurmen. De internist heeft me tijdens het vooronderzoek gezegd dat ik zonder problemen 1 of 2 dagen over kon slaan.
groetjes heidi
Als ik er later op de dag achter kom dat ik een dosering thyrax ben vergeten of ik kom iets tekort doordat het potje leeg is dan kies ik er toch voor om de dosering van die dag te laten zitten en te wachten om de volgende dag weer gewoon op de normale tijd de thyrax te nemen, anders krijg je de hoeveelheden thyrax te kort op elkaar. Mij is door de internist vermeld dat je altijd een reservevoorraad in het bloed hebt zitten.
5 jaar geleden ben ik geopereerd aan de kaak waarbij ik 2 weken met de kaak op elkaar heb gezeten dmv elastiekjes. Het was dus heel moeilijk om die tabletjes er tussen door te wurmen. De internist heeft me tijdens het vooronderzoek gezegd dat ik zonder problemen 1 of 2 dagen over kon slaan.
groetjes heidi
maandag 3 augustus 2009 om 22:14
Oke, dat is ook precies wat ik dacht...
Ik kwam er dus even geleden achter dat ik ze vanmorgen vergeten was en ik me vandaag erg duf en moe voelde. Maar zal wel een andere oorzaak hebben gehad denk ik.
Ik heb mijn tyrax op mijn nachtkastje liggen. Als ik wakker wordt neem ik ze meteen in, ga douchen en aankleden en meestal duurt dat wel een half uurtje voordat ik ga ontbijten.
Ik ga binnenkort naar een nieuwe internist (wegens verhuizing)
Ik moet zeggen dat ik over het algemeen vaak ook vermoeid ben. Heb ook nog diabetes. Ik las iets over vit. B12.
Komt dat meer voor dat mensen hieraan een tekort hebben. Komt dat dan door het ziektebeeld?
Bedankt voor de reacties trouwens
Ik kwam er dus even geleden achter dat ik ze vanmorgen vergeten was en ik me vandaag erg duf en moe voelde. Maar zal wel een andere oorzaak hebben gehad denk ik.
Ik heb mijn tyrax op mijn nachtkastje liggen. Als ik wakker wordt neem ik ze meteen in, ga douchen en aankleden en meestal duurt dat wel een half uurtje voordat ik ga ontbijten.
Ik ga binnenkort naar een nieuwe internist (wegens verhuizing)
Ik moet zeggen dat ik over het algemeen vaak ook vermoeid ben. Heb ook nog diabetes. Ik las iets over vit. B12.
Komt dat meer voor dat mensen hieraan een tekort hebben. Komt dat dan door het ziektebeeld?
Bedankt voor de reacties trouwens
dinsdag 4 augustus 2009 om 10:36
Ik heb mijn thyrax in de kast in de keuken staan dus ik moet er voor naar beneden. Zowel ik als mijn zoontje van 2 slikken beiden dezelfde tabletten, alleen ik natuurlijk in een veel hogere dosering.
We nemen beiden de tabletten in met het eten samen dus niet een half uur van te voren. Hij krijgt ze of gelijk met zijnbeker melk of op een stukje brood en dat werkt prima. De waardes zijn altijd prima bij hem en mij.
Het gaat hier smorgens in eenn moeite door. 20 augustus gaan we beiden bloedprikken, hij moet 1 keer per 3-4 maanden naar de kinderarts en ik prik eens per jaar bloed om daarna de uitslag van de huisarts te krijgen. Dan zullen we het wel weer horen.
Hij zit al bijna een jaar op dezelfde dosering en ik ben eigenlijk al tijden stabiel maar vorig jaar is het een klein beetje opgehoogd als gevolg van de zwangerschap in 2007. Toen ben ik geleidelijk aan van 200 naar 350 mcg en daarna weer met 50mcg per week afgekickt.
groetjes heidi
We nemen beiden de tabletten in met het eten samen dus niet een half uur van te voren. Hij krijgt ze of gelijk met zijnbeker melk of op een stukje brood en dat werkt prima. De waardes zijn altijd prima bij hem en mij.
Het gaat hier smorgens in eenn moeite door. 20 augustus gaan we beiden bloedprikken, hij moet 1 keer per 3-4 maanden naar de kinderarts en ik prik eens per jaar bloed om daarna de uitslag van de huisarts te krijgen. Dan zullen we het wel weer horen.
Hij zit al bijna een jaar op dezelfde dosering en ik ben eigenlijk al tijden stabiel maar vorig jaar is het een klein beetje opgehoogd als gevolg van de zwangerschap in 2007. Toen ben ik geleidelijk aan van 200 naar 350 mcg en daarna weer met 50mcg per week afgekickt.
groetjes heidi
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:07
Layka, je hoort het wel vaker dat schildklierpatienten een tekort aan vit B12 hebben. Het kan natuurlijk ook een combi zijn van je hypo en je diabethes. Je kunt het natuurlijk altijd een keer mee laten prikken als je toch je schildklierwaardes moet laten bepalen.
Heidi, wat raar dat jij ze wel slikt met het eten. Mijn endocrinoloog heeft er echt op gehamerd om minstens een half uur te wachten. Het is gewoon bekend dat er voedingsmiddelen zijn die de werking van de thyrax verminderen.
Sowieso geen calcium en ijzerproducten eten de eerste 3 uur na Thyrax inname.
Heidi, wat raar dat jij ze wel slikt met het eten. Mijn endocrinoloog heeft er echt op gehamerd om minstens een half uur te wachten. Het is gewoon bekend dat er voedingsmiddelen zijn die de werking van de thyrax verminderen.
Sowieso geen calcium en ijzerproducten eten de eerste 3 uur na Thyrax inname.
dinsdag 4 augustus 2009 om 21:21
Hoi bosaapje,
Ik zal dan misschien ook wel raar in elkaar zitten, haha, Nee echt, ik neem ze smorgens gelijk in met het brood en drink er gelijk melk achter aan om ze weg te spoelen en ik voel me prima; niet moe of wat dan ook.
Mijn waardes zijn al heel lang goed dus ik zie verder het probleem niet.
niet dat ik wil zeggen dat jouw arts het bij het verkeerde eind heeft hoor maar ik heb er nooit opmerkingen over gehad. Ik slik het al 33 jaar dus ervaring genoeg.
Bij mijn zoontje doe ik het zelfde; of ik doe zijn tabletjes op een stukje brood of ik geef ze hem zo in het handje en dan drinkt hij z'n flesje erachter. Ook dit gaat goed; hij zit al vanaf vorig jaar september op dezelfde dosering, ondanks dat hij als peuter flinke groeispurten doormaakt wat ook weer meeweegt met de te bepalen dosering. Het gaat heel goed met hem.
1 september moet ik met hem naar het Radboud voor controle omdat hij daar op de IC heeft gelegen en ze hem daarom daar ook willen blijven volgen.
groetjes heidi
Ik zal dan misschien ook wel raar in elkaar zitten, haha, Nee echt, ik neem ze smorgens gelijk in met het brood en drink er gelijk melk achter aan om ze weg te spoelen en ik voel me prima; niet moe of wat dan ook.
Mijn waardes zijn al heel lang goed dus ik zie verder het probleem niet.
niet dat ik wil zeggen dat jouw arts het bij het verkeerde eind heeft hoor maar ik heb er nooit opmerkingen over gehad. Ik slik het al 33 jaar dus ervaring genoeg.
Bij mijn zoontje doe ik het zelfde; of ik doe zijn tabletjes op een stukje brood of ik geef ze hem zo in het handje en dan drinkt hij z'n flesje erachter. Ook dit gaat goed; hij zit al vanaf vorig jaar september op dezelfde dosering, ondanks dat hij als peuter flinke groeispurten doormaakt wat ook weer meeweegt met de te bepalen dosering. Het gaat heel goed met hem.
1 september moet ik met hem naar het Radboud voor controle omdat hij daar op de IC heeft gelegen en ze hem daarom daar ook willen blijven volgen.
groetjes heidi
woensdag 5 augustus 2009 om 18:14
Hoi, wat betreft vergeten dosis inhalen; ik geloof dat Monty (volgens mij) daar ook ooit iets over heeft gezegd hier op dit topic. Maar dan zou je even moeten terugbladeren. Net als Bosaapje is het is mij nooit overkomen dat ik de thyrax vergeten ben, dus het fijne weet ik er ook niet van.
Naar mijn weten moet je het nuchter innemen ivm de opname van het schildklierhormoon en half uurtje wachten. Zo is het mij destijds uitgelegd. Al kan ik me voorstellen dat als je het altijd op dezelfde manier doet (dus niet nuchter), dat je lichaam daar ook weer aan went. Zoiets? Wel apart dat er zo'n verschillende meningen over zijn.
Fijn Heidi dat het het nu zo goed met jouw zoontje gaat! Sterkte voor jullie in september.
Layka, trage schildklierwerking en b12 tekort kan inderdaad gelijktijdig voorkomen. Oorzaak en gevolg is volgens mij niet helemaal duidelijk.
Groetjes!
Naar mijn weten moet je het nuchter innemen ivm de opname van het schildklierhormoon en half uurtje wachten. Zo is het mij destijds uitgelegd. Al kan ik me voorstellen dat als je het altijd op dezelfde manier doet (dus niet nuchter), dat je lichaam daar ook weer aan went. Zoiets? Wel apart dat er zo'n verschillende meningen over zijn.
Fijn Heidi dat het het nu zo goed met jouw zoontje gaat! Sterkte voor jullie in september.
Layka, trage schildklierwerking en b12 tekort kan inderdaad gelijktijdig voorkomen. Oorzaak en gevolg is volgens mij niet helemaal duidelijk.
Groetjes!
woensdag 5 augustus 2009 om 21:41
Hoi iedereen,
Las de vraag van layka en de reactie van Tja2.
Wilde daar iets aan toe voegen.
In veel gevallen komt een schildklierziekte door een auto-immuunreactie van het lichaam. Vaak krijg je daar dan nog een 2e en soms een 3e auto-immuunziekte bij.
Veel mensen met bijv. Hashimoto krijgen daar vaak een B12 tekort bij in de vorm van dat het lichaam het niet meer kan opnemen uit voeding of suplementen. Dit kan o.a. komen doordat er in de maag een bepaald stofje (intrinsic factoor geloof ik) niet meer wordt aangemaakt die bij de opname van B12 helpt. Daardoor kan je geen B12 meer opnemen uit voeding of suplementen.
Ik weet er niet alles van, maar vanwege mijn klachten op dit moment heb ik er wat over opgezocht.
Huisartsen weten hier vaak niet zo veel van af, maar op internet kan je aardig wat info vinden.
Ik vond dit wel handig omdat ik daardoor beter kan vragen naar eventuele noodzakelijke onderzoeken om de juiste diagnose te kunnen stellen.
Verder heb ik ook het advies gekregen om thyrax op een nuchtere maag in te nemen een half uur voor mijn ontbijt.
Doe ik nu al maanden en gaat prima. Waarden zijn ook stabiel op het moment.
Maar met een kindje kan ik me voorstellen dat het met een stukje brood makkelijker gaat en als je waarden maar oke zijn lijkt het mij geen probleem hoe je de pilletjes in neemt.
Nou , ik ga maar weer op mijn balkonnetje hangen en proberen af te koelen.
Veel zomerfun voor iedereen.
Groetjes Muis.
Las de vraag van layka en de reactie van Tja2.
Wilde daar iets aan toe voegen.
In veel gevallen komt een schildklierziekte door een auto-immuunreactie van het lichaam. Vaak krijg je daar dan nog een 2e en soms een 3e auto-immuunziekte bij.
Veel mensen met bijv. Hashimoto krijgen daar vaak een B12 tekort bij in de vorm van dat het lichaam het niet meer kan opnemen uit voeding of suplementen. Dit kan o.a. komen doordat er in de maag een bepaald stofje (intrinsic factoor geloof ik) niet meer wordt aangemaakt die bij de opname van B12 helpt. Daardoor kan je geen B12 meer opnemen uit voeding of suplementen.
Ik weet er niet alles van, maar vanwege mijn klachten op dit moment heb ik er wat over opgezocht.
Huisartsen weten hier vaak niet zo veel van af, maar op internet kan je aardig wat info vinden.
Ik vond dit wel handig omdat ik daardoor beter kan vragen naar eventuele noodzakelijke onderzoeken om de juiste diagnose te kunnen stellen.
Verder heb ik ook het advies gekregen om thyrax op een nuchtere maag in te nemen een half uur voor mijn ontbijt.
Doe ik nu al maanden en gaat prima. Waarden zijn ook stabiel op het moment.
Maar met een kindje kan ik me voorstellen dat het met een stukje brood makkelijker gaat en als je waarden maar oke zijn lijkt het mij geen probleem hoe je de pilletjes in neemt.
Nou , ik ga maar weer op mijn balkonnetje hangen en proberen af te koelen.
Veel zomerfun voor iedereen.
Groetjes Muis.