Schoonvader heeft staar, keuren voor rijbewijs?

-

Ik kan me voorstellen dat ouderen auto willen blijven rijden.



Hier rijden ook enkele ouderen gelukkig op rustige tijden.

Als ik al zie dat ze veel langer nodig hebben om alleen al uit een parkeerplaats te komen.



Erin is een kwestie van hup erin hoe hij ook staat.



Ik vind het eerlijk gezegd jammer voor deze ouderen. Maar als je heel langzaam bent in een auto dan lijkt het mij steeds gevaarlijker worden. En 80 is toch best al een hele leeftijd.

Ik kan me voorstellen dat ouderen auto willen blijven rijden.



Hier rijden ook enkele ouderen gelukkig op rustige tijden.

Als ik al zie dat ze veel langer nodig hebben om alleen al uit een parkeerplaats te komen.



Erin is een kwestie van hup erin hoe hij ook staat.



Ik vind het eerlijk gezegd jammer voor deze ouderen. Maar als je heel langzaam bent in een auto dan lijkt het mij steeds gevaarlijker worden. En 80 is toch best al een hele leeftijd.

quote:mara2 schreef op 17 oktober 2012 @ 12:45:

En 80 is toch best al een hele leeftijd.



Hij kwan wel 100 worden. 20 jaar opsluiten in huis dan maar?

Ik vind dat er soms wel erg makkelijk wordt gezegd dat ouderen hun rijbewijs maar moeten inleveren.



Bovendien weten jullie hoe erg de staar van die man is?

Met beginnende staar kan er nog prima gereden worden.

Aan beginnende staar wordt je ook niet geopereerd. Die moet eerst een bepaalde ""rijpheid" hebben voor er geopereerd wordt. Dus is het ook niet raar als er nog geen operatie gepland staat.



Bovendien is staar vaak aan beide ogen niet even erg.

Aangezien mensen die maar met 1 oog zien ook een rijbewijs mogen halen kan het best zijn dat de man nog voldoende ziet om te mogen rijden.



Je kan ook te bemoeizuchtig zijn als kinderen.

Ik snap die bezorgdheid wel, en ik ben het met je eens dat je schoonvader zijn aout zou moeten laten staan.

Dat gezegd hebbende vind ik ook dat het uiteindelijk de beslissing van je schoonvader si om wel of niet achter het stuur te kruipen



Jullie kunnen wel van alles willen, maar uiteindelijk is hij verantwoordelijk en niet jullie. Je hebt hem er al eens op aangesproken, je kunt het nog een keer doen, je kunt mss een arts of de wijkagend vragen hem te adviseren en hem nogmaals wijzen op de gevolgen, maar daar houdt het op en houdt ook jullie verantwoordelijkheid op.

het gaat er niet om dat je hem moet laten rijden omdat het anders zielig is maar dat je een volwassen man niet kunt behandelen alsof ie een onmondige kleuter is en dat in mijn ogen helemaal niet moet willen. (Of jga je zijn autosleutels afpakken als ie blijft weigeren?) Uiteindelijk zijn het de zaken van je schoonvader en gaat het je geen flikker aan.

Wat zitten er rare reacties bij, ik verbaas mij hierover. Ik wil de ouderen niet de kost geven die te eigenwijs zijn om hun rijbewijs in te leveren, want dat zijn er heel veel. Ken diverse ouderen die niet meer vertrouwd zijn op de weg, maar rijbewijs inleveren, nee, dat doen ze niet want dan zijn ze hun vrijheid kwijt.



Ben benieuwd wat je zou zeggen als iemand bij wie het totaal onverantwoord is dat ze nog rijden, je man/kind aanrijden/doodrijden....

Moet iemand dan 'omdat hij dan zelf zelfstandigheid ook nog mist' toch maar rijden met alle mogelijke gevolgen van dien?



TO, ik ken zoals gezegd diverse ouderen in deze situatie, maar volgens mij kan je er heel weinig aan doen. Behalve misschien, de politie tippen als hij op weg gaat.

quote:forumfossiel schreef op 17 oktober 2012 @ 15:09:

Ik snap die bezorgdheid wel, en ik ben het met je eens dat je schoonvader zijn aout zou moeten laten staan.

Dat gezegd hebbende vind ik ook dat het uiteindelijk de beslissing van je schoonvader si om wel of niet achter het stuur te kruipen



Jullie kunnen wel van alles willen, maar uiteindelijk is hij verantwoordelijk en niet jullie. Je hebt hem er al eens op aangesproken, je kunt het nog een keer doen, je kunt mss een arts of de wijkagend vragen hem te adviseren en hem nogmaals wijzen op de gevolgen, maar daar houdt het op en houdt ook jullie verantwoordelijkheid op.

het gaat er niet om dat je hem moet laten rijden omdat het anders zielig is maar dat je een volwassen man niet kunt behandelen alsof ie een onmondige kleuter is en dat in mijn ogen helemaal niet moet willen. (Of jga je zijn autosleutels afpakken als ie blijft weigeren?) Uiteindelijk zijn het de zaken van je schoonvader en gaat het je geen flikker aan.Ik vraag me even af waar jou reactie vandaan komt. Moet je zelf inleveren op lichamelijk gebied, loop je zelf tegen beperkingen aan?

Nee hoor, ik loop niet tegen beperkingen aan. (heb wel iets meer dan een jaar geleden mijn schoonvader verloren die al jaren lichamelijk achteruitging en met hem wel veel gesprekken gehad over hoeveel moeite hij ermee had om steeds afhankelijker te worden. Hij was trouwens al jaren gestopt met autorijen omdat ie zelf inzag dat hij dat niet meer kon, dus mss speelt dat mee).



Ik word ook vrij snel kriegelig van mensen die onder het mom van bezorgdheid anderen menen de wet te moeten kunnen voorschrijven. TO en haar man praten over schoonvader alsof die een onmondige kleuter is en ze willen hem verbieden om in de auto te stappen. Ik neem aan dat die man zelf ook kan nadenken en dat ie niet wilsonbekwaam is. To en haar man bepalen wel effe dat er genoeg in het leven is voor schoonvader en TO en har man bepalen ook dat zij niet willen leven met de gevolgen als het mis gaat.

Het lijkt mij dat het toch vooral schoonvader is die daarmee zal moeten leven. Dus ze kunnen hem adviseren, maar ik snap niet dat je een andere volwassene iets zou willen verbieden. Zorgen uitspreken heel goed, arsten politie om advies vragen ook goed, maar als vader wil blijven rijden kun je niet mer doen dan smeken en bidden. En jzelf vorhouden dat je je best hebt gedaan, maar dat een volwassene zijn eigen keuzes maakt en ook mag maken.

..

sugarmiss, je kan idd nog 100 worden hoop het van harte.



Maar er is ook nog een verantwoording naar het andere verkeer vind ik als je deelt neemt eraan. Je kan nog als ouder van alles willen mits wel verantwoordenlijk.



Ik leer mijn kinderen ook verantwoordenlijk door het verkeer gaan. Hoop dat ze dat ook nog als jongeren doen. Waarom zullen ouderen die eigenlijk vanwege een gezondheidsprobleem dan maar door moeten kunnen rijden.



Als een volwassenen niet meer kan auto rijden door een handicap, waardoor het niet meer veilig is kan dat toch ook niet meer. Moet je dan maar tegen een oudere iemand zeggen nee hoor blijf met alle gevaar maar op de weg zitten. Met staar en al. Of Parkison ??



Omdat je deze mensen hun vrijheid zo afnemen. Heel naar maar alles moet wel verantwoordenlijk blijven.

Als je in het verkeer niet meer mee kan komen in een goed tempo dan wordt het denk ik tijd om te stoppen met rijden.

Je mag nooit discirmineren op leeftijd. Maar als iets bewezen is op medisch gebied dan vind ik het te gevaarlijk worden om iemand nog te laten rijden.

Ja... Die herkeuringen...

Mijn opa stond met zijn 85 jaar (ook staar) te gniffelen als een kleuter 'omdat hij ze weer in de maling had genomen.'

Hij reed al niet veel meer, maar soms nog wel. Op dat moment hebben mijn vader en mijn oma de sleutel 'afgepakt'.



Ik zou er niet verantwoordelijk voor willen zijn dat mijn vader later achter het stuur kruipt, terwijl dat echt niet meer verantwoord is. Dan maar bemoeien en evt. een boze vader, maar het zal je maar gebeuren dat je ervoor kiest om niets te doen en dan...

quote:forumfossiel schreef op 17 oktober 2012 @ 15:34:

Nee hoor, ik loop niet tegen beperkingen aan. (heb wel iets meer dan een jaar geleden mijn schoonvader verloren die al jaren lichamelijk achteruitging en met hem wel veel gesprekken gehad over hoeveel moeite hij ermee had om steeds afhankelijker te worden. Hij was trouwens al jaren gestopt met autorijen omdat ie zelf inzag dat hij dat niet meer kon, dus mss speelt dat mee).



Ik word ook vrij snel kriegelig van mensen die onder het mom van bezorgdheid anderen menen de wet te moeten kunnen voorschrijven. TO en haar man praten over schoonvader alsof die een onmondige kleuter is en ze willen hem verbieden om in de auto te stappen. Ik neem aan dat die man zelf ook kan nadenken en dat ie niet wilsonbekwaam is. To en haar man bepalen wel effe dat er genoeg in het leven is voor schoonvader en TO en har man bepalen ook dat zij niet willen leven met de gevolgen als het mis gaat.

Het lijkt mij dat het toch vooral schoonvader is die daarmee zal moeten leven. Dus ze kunnen hem adviseren, maar ik snap niet dat je een andere volwassene iets zou willen verbieden. Zorgen uitspreken heel goed, arsten politie om advies vragen ook goed, maar als vader wil blijven rijden kun je niet mer doen dan smeken en bidden. En jzelf vorhouden dat je je best hebt gedaan, maar dat een volwassene zijn eigen keuzes maakt en ook mag maken.



Jou schoonvader was zo wijs om in te zien dat het niet meer vertrouwd was, maar echt, ik ken er heel veel die dit niet willen zien. Natuurlijk is het moeilijk als je steeds meer moet opgeven en je wereld steeds kleiner wordt, maar ik vind toch dat veiligheid voor alles gaat.



En ik ken diverse mensen bij wie het echt niet meer vertrouwd was of is, en die toch heel eigenwijs door blijven rijden. En dan vind ik het niet betutteling dat de kinderen op 't laatst de sleutels afpakken. Want pa of ma is dan blijkbaar niet meer in staat (of is heel goed in staat, maar weigeren hun zelfstandigheid op te geven) om het gehele plaatje te overzien. Ze zien alleen maar dat ze iets moeten opgeven. Maar willen niet zien dat de verkeersveiligheid hier niet bij gebaat is. En als mensen heel slecht rijden, vind ik het niet raar dat iemand op 't laatst de sleutels afpakt. Gewoon om erger te voorkomen. Ik zie dit niet echt als iemand als een kleuter behandelen.



Ik vraag mij af hoe volwassen het gedrag is van iemand die weigert z'n rijbewijs op te geven (in het geval dat dit echt niet meer vertrouwd is) en dit weigert in te zien.

quote:gelukkigleven schreef op 17 oktober 2012 @ 16:28:

Ja... Die herkeuringen...

Mijn opa stond met zijn 85 jaar (ook staar) te gniffelen als een kleuter 'omdat hij ze weer in de maling had genomen.'

Hij reed al niet veel meer, maar soms nog wel. Op dat moment hebben mijn vader en mijn oma de sleutel 'afgepakt'.



Ik zou er niet verantwoordelijk voor willen zijn dat mijn vader later achter het stuur kruipt, terwijl dat echt niet meer verantwoord is. Dan maar bemoeien en evt. een boze vader, maar het zal je maar gebeuren dat je ervoor kiest om niets te doen en dan...Dit dus.

Mijn vader heeft vorig jaar diagnose Alzheimer gekregen, in het gesprek werd slechts mondeling gezegd dat autorijden niet meer mocht, omdat men het moment niet kan bepalen wanneer iemand dat niet meer kan, mijn vader was toen nog prima in staat om te rijden, verzekeringstechnisch was hij niet meer verzekerd, je zou denken dat hij op schrift mee krijgt dat hij niet meer mag autorijden (want ja Alzheimer, korte termijn geheugen gaat er als eerste aan) je zou verwachten dat zijn rijbewijs ongeldig wordt verklaard, nee dus, hij was een half jaar daarvoor nog gekeurd en mocht weer een paar jaar rijden. Mijn vader heeft zich nu ingebeeld dat hij van mij en mijn zus niet meer mag autorijden, prima als hij daardoor niet meer in de auto stapt, ook hebben wij zijn grote auto die hij had verkocht, en voor mijn moeder een klein nieuw autotje gekocht, voor haar veel makkelijker te handelen, en voor mijn vader een drempel opgelegd die nieuwe auto is voor hem niet vertrouwd, en inmiddels laat hij zich door mijn moeder en ons rondrijden. Mijn vader is overigens 82.

Maar als je vader zich bewust is van de risico's, als je hem je mening hebt gegeven, als ie weet dat ie onverzekerd is en hij kiest er dan toch voor om te gaan rijden, waarom vind jij jezelf dan verantwoordelijk?

En als een dierbare van jou zou woren aangereden door een bejaarde, zou je dan ook zijn kinderen verantwoordelijk houden voor dat ongeluk?



Je hebt niet "niets"gedaan, want je hebt geprobeert om m met argumenten te overtuigen, je hebt de dokter gebeld en mss de politie. Wil je dan echt vor de auto gaan ligen of iemands sleutels afpakken? Ik vind dat je daarmee iemands autonomie en zelfbeschikking aantast. want in feite zeg je dat je vind dat die ander niet meer voor zichzelf kan beslissen. En als dat inderdaad zo is,zals wanneer iemand Alzheimer heeft dan snap ik wel dat je sleutels afpakt e de auto verkoopt. Maar zolang iemand nog goed bij de pinken is vind ik niet dat iemand anders dan echtgenote, dokter of politie het rijden kan verbieden.

quote:forumfossiel schreef op 18 oktober 2012 @ 11:14:

Maar als je vader zich bewust is van de risico's, als je hem je mening hebt gegeven, als ie weet dat ie onverzekerd is en hij kiest er dan toch voor om te gaan rijden, waarom vind jij jezelf dan verantwoordelijk?

En als een dierbare van jou zou woren aangereden door een bejaarde, zou je dan ook zijn kinderen verantwoordelijk houden voor dat ongeluk?



Je hebt niet "niets"gedaan, want je hebt geprobeert om m met argumenten te overtuigen, je hebt de dokter gebeld en mss de politie. Wil je dan echt vor de auto gaan ligen of iemands sleutels afpakken? Ik vind dat je daarmee iemands autonomie en zelfbeschikking aantast. want in feite zeg je dat je vind dat die ander niet meer voor zichzelf kan beslissen. En als dat inderdaad zo is,zals wanneer iemand Alzheimer heeft dan snap ik wel dat je sleutels afpakt e de auto verkoopt. Maar zolang iemand nog goed bij de pinken is vind ik niet dat iemand anders dan echtgenote, dokter of politie het rijden kan verbieden.Misschien wel, de kinderen wisten er immers van dat hij een gevaar op de weg is, en ze hebben hem niet van de weg gehouden. Dat kan niet, ik snap dat je iemand niet van de weg kan houden. Maar het is van de gekke, dat sommige oudere mensen gewoon mogen rijden maar ze zijn echt LEVENS gevaarlijk, hebben geen goede zicht meer maar dat niet alleen , ze reageren veel later, en remmen dus een keer te laat.. Ja, als mijn opa een kind dood zou rijden, zou ik me dat zeker niet kunnen vergeven. Mijn opa heeft jaren geleden ook staar gekregen, en ik vond het na verloop van tijd te gevaarlijk worden, zijn inlevensvermogen en zicht werd duidelijk veeel minder, zag hem weleens rijden en het scheelde een haartje of het was een ongeluk. Heb zijn sleutels afgepakt, en zijn auto bij mij neer gezet, en in overleg met hem ga ik hem binnenkort verkopen, want hij vind het nu zelf ook niet veilig meer.. Ik neem het heft dan in eigen handen want ik vind het gewoon veelste gevaarlijk!

Maar wat gaat er nou voor en wat is belangerijk.



Nooit aan iemands rechten komen, atonomie afpakken of iemand betuttelen. Heeft dat allemaal prioriteit ipv de medeweggebruikers in gevaar brengen. Doordat het gewoon niet meer gaat.



Ik vind het eng als er ouderen mensen op de weg zitten die de borden niet meer kunnen lezen. Of situaties niet meer in kunnen schatten. Straks loopt mijn kind, man of ik zelf daar en men rijdt je aan.



Nee, alles voor de zelfstandigheid en atonomie voor de ouder wordende mens. Ja tot een grens.



Net als andere weggebruikers die anderen in gevaar brengen door alcohol, medicijngebruik, drugs en te hard rijden. Haal die ook maar van de weg.



Hoe vaak rijden dronken mensen zichzelf niet dood maar een ander. ???



Ik vind het triest voor de ouderen dat zij hun zelfstandigheid verliezen maar er zijn genoeg andere vervoersmiddelen die nog te bedienen zijn. Je moet de auto ook niet overheerlijken.

quote:forumfossiel schreef op 18 oktober 2012 @ 11:14:

Maar als je vader zich bewust is van de risico's, als je hem je mening hebt gegeven, als ie weet dat ie onverzekerd is en hij kiest er dan toch voor om te gaan rijden, waarom vind jij jezelf dan verantwoordelijk?

En als een dierbare van jou zou woren aangereden door een bejaarde, zou je dan ook zijn kinderen verantwoordelijk houden voor dat ongeluk?



Je hebt niet "niets"gedaan, want je hebt geprobeert om m met argumenten te overtuigen, je hebt de dokter gebeld en mss de politie. Wil je dan echt vor de auto gaan ligen of iemands sleutels afpakken? Ik vind dat je daarmee iemands autonomie en zelfbeschikking aantast. want in feite zeg je dat je vind dat die ander niet meer voor zichzelf kan beslissen. En als dat inderdaad zo is,zals wanneer iemand Alzheimer heeft dan snap ik wel dat je sleutels afpakt e de auto verkoopt. Maar zolang iemand nog goed bij de pinken is vind ik niet dat iemand anders dan echtgenote, dokter of politie het rijden kan verbieden.



Dat doe je misschien dan ook, maar niet voor niks.

Maar ook iemand die goed bij de pinken is, kan verder hele domme beslissingen maken. Juist vanwege het feit dat ze bang zijn om zelfstandigheid te verliezen, blijven ze soms dingen doen die niet meer verantwoord zijn. Alles om te voorkomen dat je toe moet geven dat je ouder wordt. Begrijpelijk, maar zodra je een gevaar voor anderen vormt, moet er ingegrepen worden. Ook als echtgenoot, dokter of politie dat niet doet.



En dat is dan heel even jammer voor de autonomie... En áls je helemaal bij de pinken zou zijn, zie je zelf ook in dat het op een gegeven moment niet meer kan. Lijkt mij. Dan stel je je eigen belang niet meer voorop, maar geef je eerlijk toe dat het eigenlijk niet meer verantwoord is om te rijden.



Familie doet zoiets niet om te pesten, het is om mensen te beschermen. Je (schoon)vader, maar ook zeker alle andere weggebruikers.