Gezondheid
alle pijlers
Sophia Kinderziekenhuis... frustratie
maandag 22 september 2014 om 16:42
Na jaren aanmodderen eindelijk een doorverwijzing gekregen om naar het sophia te mogen. Na een wachttijd van 3 maanden een eerste afspraak. Wij hadden ( wellicht onterecht) de stille hoop dat ze het dossier van onze zoon al hadden doorgekeken. Niets was minder waar. Na een paar kleine testjes werden we naar huis gestuurd met medicatie om "uit te proberen".
een maand lang antibiotica en een nieuwe inhalator.
De inhalator hebben we maar 1 dag gebruikt want na uitvoerig lezen van de bijsluiter en daarna contact met de kinderarts bleek er bij iedere inhalatie Alcohol vrij te komen die voor mensen met een verslavingsverleden of die andere medicatie gebruikten schadelijk kon zijn. Dat ik dit mijn 5 jarige zoon niet wilde geven begreep de arts, echter ze wist dit niet. En dus weer stoppen en weer wat anders proberen.
Omdat we daar inmiddels onder behandeling zijn is de afspraak gemaakt dat, wanneer hij achteruit gaat of slechter wordt, wij direct contact met hun opnemen voor ruggespraak of advies.
Helaas blijkt dit in de praktijk onmogelijk want ik krijg standaard een bandje dat ze mij "helaas nu niet te woord kunnen staan en ik op een later tijdstip terug moet bellen"
Uiteindelijk na 12 keer bellen 1 keer iemand aan de lijn gehad. Die mij halverwege mijn verhaal onderbrak en zonder pardon doorverbond naar de cardiologie. Die ik dus niet nodig had, want mijn zoon heeft slechte longen, geen slecht hart.
Weer geprobeerd te bellen, maar helaas, wij kunnen u nu niet te woord staan.
Uiteindelijk van gekkigheid niet meer wetende wat te doen de kinderarts van ons plaatselijke ziekenhuis maar weer gebeld. Zij heeft contact opgenomen via de directe doorkiesnummers en het verzoek gedaan om mij z.s.m. te bellen. Helaas... tot op heden niets gehoord.
Ik vind het zo frustrerend dat zo`n afdeling zo slecht bereikbaar is. Ik begrijp echt wel dat er meer patiënten zijn maar dan kan je de telefoon toch nog wel gewoon aannemen? zucht...... ik loop voor de zoveelste keer tegen de medische muren op. En daar zit ik dan, met mijn kind die iedere dag benauwder wordt.
een maand lang antibiotica en een nieuwe inhalator.
De inhalator hebben we maar 1 dag gebruikt want na uitvoerig lezen van de bijsluiter en daarna contact met de kinderarts bleek er bij iedere inhalatie Alcohol vrij te komen die voor mensen met een verslavingsverleden of die andere medicatie gebruikten schadelijk kon zijn. Dat ik dit mijn 5 jarige zoon niet wilde geven begreep de arts, echter ze wist dit niet. En dus weer stoppen en weer wat anders proberen.
Omdat we daar inmiddels onder behandeling zijn is de afspraak gemaakt dat, wanneer hij achteruit gaat of slechter wordt, wij direct contact met hun opnemen voor ruggespraak of advies.
Helaas blijkt dit in de praktijk onmogelijk want ik krijg standaard een bandje dat ze mij "helaas nu niet te woord kunnen staan en ik op een later tijdstip terug moet bellen"
Uiteindelijk na 12 keer bellen 1 keer iemand aan de lijn gehad. Die mij halverwege mijn verhaal onderbrak en zonder pardon doorverbond naar de cardiologie. Die ik dus niet nodig had, want mijn zoon heeft slechte longen, geen slecht hart.
Weer geprobeerd te bellen, maar helaas, wij kunnen u nu niet te woord staan.
Uiteindelijk van gekkigheid niet meer wetende wat te doen de kinderarts van ons plaatselijke ziekenhuis maar weer gebeld. Zij heeft contact opgenomen via de directe doorkiesnummers en het verzoek gedaan om mij z.s.m. te bellen. Helaas... tot op heden niets gehoord.
Ik vind het zo frustrerend dat zo`n afdeling zo slecht bereikbaar is. Ik begrijp echt wel dat er meer patiënten zijn maar dan kan je de telefoon toch nog wel gewoon aannemen? zucht...... ik loop voor de zoveelste keer tegen de medische muren op. En daar zit ik dan, met mijn kind die iedere dag benauwder wordt.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
