Gezondheid
alle pijlers
Sterilisatie
donderdag 6 augustus 2009 om 10:23
Ja, wellicht snijd ik een gevoelig thema aan, maar dat zij zo.
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.
De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
donderdag 6 augustus 2009 om 12:30
quote:Biekkie schreef op 06 augustus 2009 @ 12:23:
Elninjoo,er is een nieuwe methode om,als je erg ongesteld bent,je bmslijmvliezen middels elektrische stimulatie te verwijderen/verminderen.Dit schijnt goed te werken.
Je kunt daarna alleen geen kinderen meer krijgen.
Als je interesse hebt zoek ik het wel even op.Ik ga het zelf ook even voorleggen aan de gyn.Zou ook t liefst het hele kippenhok eruit hebben.Daar is hier ook al 'n topic over, maar zo te lezen is het (nog) niet voorgoed zaligmakend omdat het terug kan komen en dan nog erger kan worden:
Baarmoederslijmvliesverwijdering
Elninjoo,er is een nieuwe methode om,als je erg ongesteld bent,je bmslijmvliezen middels elektrische stimulatie te verwijderen/verminderen.Dit schijnt goed te werken.
Je kunt daarna alleen geen kinderen meer krijgen.
Als je interesse hebt zoek ik het wel even op.Ik ga het zelf ook even voorleggen aan de gyn.Zou ook t liefst het hele kippenhok eruit hebben.Daar is hier ook al 'n topic over, maar zo te lezen is het (nog) niet voorgoed zaligmakend omdat het terug kan komen en dan nog erger kan worden:
Baarmoederslijmvliesverwijdering
donderdag 6 augustus 2009 om 12:51
Ik heb me laten steriliseren op mijn 34e, nooit een kinderwens gehad. Het gesprek met de gyn ging soepel, helemaal geen weerstand ondervonden. Als je goede argumenten hebt, willen ze best naar je luisteren. Op je 25e heb je betere argumenten nodig dan op je 34e en ik zou zo snel mogelijk een aanvraag voor een gesprek doen. Als je 'nee' te horen krijgt, een andere zoeken, niet dezelfde week maar met een paar maanden tussenpoze. Als het weer niet lukt, herhalen. Alles documenteren. Het kan een jaar duren maar dan heb je ze a) overtuigd dat het geen bevlieging is en je niet over 1 nacht ijs gaat en b) overtuigd dat je het serieus is en je bereid bent er heel veel moeite voor te doen.
Ik voel het nog steeds elke dag als een opluchting dat ik gesteriliseerd ben en niet zwanger kan worden, het hing als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd voor mijn gevoel (ondanks zeer nauwkeurig gebruik van andere voorbehoedsmiddelen).
Edit: Stoppen met de pil was trouwens een van de fijnste dingen die ik voor mijn lijf en hoofd heb kunnen doen.
Ik voel het nog steeds elke dag als een opluchting dat ik gesteriliseerd ben en niet zwanger kan worden, het hing als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd voor mijn gevoel (ondanks zeer nauwkeurig gebruik van andere voorbehoedsmiddelen).
Edit: Stoppen met de pil was trouwens een van de fijnste dingen die ik voor mijn lijf en hoofd heb kunnen doen.
donderdag 6 augustus 2009 om 13:17
Ik was 32 toen ik me liet steriliseren. Ook ik heb geen kinderwens, nooit gehad ook. Net als jij wist ik op mijn 8e al dat ik echt geen kinderen wilde. Ik ben inmiddels bijna 41 en ik heb er echt geen milliseconde spijt van gehad. Mijn schoonzusje heeft inmiddels een kind en elke keer dat ik ze zie weet ik weer waarom ik toch geen kinderen wilde. Ook al is mijn neefje een lekker ventje, lief, vrolijk en altijd lachen, dan nog ben ik blij dat ik zelf geen kinderen heb.
Mijn huisarts en de gynaecologe deden totaal niet moeilijk, helemaal niet toen ik mijn medische beweegredenen aanvoerde. Ik vond alleen maar begrip. Ik ben, net als iemand hiervoor ook al beweerde, alleen maar vrijer in bed geworden, juist omdat ik wéét dat ik niet zwanger kan worden. Ik geniet veel meer. En mijn libido is juist groter geworden!
Succes ermee!
Mijn huisarts en de gynaecologe deden totaal niet moeilijk, helemaal niet toen ik mijn medische beweegredenen aanvoerde. Ik vond alleen maar begrip. Ik ben, net als iemand hiervoor ook al beweerde, alleen maar vrijer in bed geworden, juist omdat ik wéét dat ik niet zwanger kan worden. Ik geniet veel meer. En mijn libido is juist groter geworden!
Succes ermee!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
donderdag 6 augustus 2009 om 14:08
Zou het niet zo kunnen zijn dat de meeste gynaecologen uit ervaring (best belangrijk) niet willen overgaan tot het steriliseren van een jonge vrouw. Ik wilde tot mijn 31ste ab-so-luut geen kinderen. Moest er niet aan denken!
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam.
Dus ondanks dat je heel veel (medische redenen) hebt om geen zwangerschap te willen in de toekomst is dat voor veel artsen niet genoeg reden om je te behandelen. Ik kan me geen andere reden dan "later spijt" verzinnen waarom artsen het niet op deze leeftijd zouden doen. Wat voor belang hebben zij erbij om het niet te fixen voor je? Zal wel heel vaak voorkomen dat vrouwen er toch spijt van krijgen.
Niet elke arts zal daar mee zitten en je toch behandelen. Ben je echt zeker van je zaak dan moet je zo'n arts zien te vinden.
Oh, en ik snap dat inhakken op Vlinder niet zo; je vraagt toch zelf om voors en tegen en hoe men er over denkt? Je vraagt niet om meehuilies in je OP of ik heb er overheen gelezen, dat kan.
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam.
Dus ondanks dat je heel veel (medische redenen) hebt om geen zwangerschap te willen in de toekomst is dat voor veel artsen niet genoeg reden om je te behandelen. Ik kan me geen andere reden dan "later spijt" verzinnen waarom artsen het niet op deze leeftijd zouden doen. Wat voor belang hebben zij erbij om het niet te fixen voor je? Zal wel heel vaak voorkomen dat vrouwen er toch spijt van krijgen.
Niet elke arts zal daar mee zitten en je toch behandelen. Ben je echt zeker van je zaak dan moet je zo'n arts zien te vinden.
Oh, en ik snap dat inhakken op Vlinder niet zo; je vraagt toch zelf om voors en tegen en hoe men er over denkt? Je vraagt niet om meehuilies in je OP of ik heb er overheen gelezen, dat kan.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 6 augustus 2009 om 14:10
quote:louise1 schreef op 06 augustus 2009 @ 14:08:
Zou het niet zo kunnen zijn dat de meeste gynaecologen uit ervaring (best belangrijk) niet willen overgaan tot het steriliseren van een jonge vrouw. Ik wilde tot mijn 31ste ab-so-luut geen kinderen. Moest er niet aan denken!
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam. Lijkt me juist 'n heerlijk veilig gevoel dat je beschermd bent tegen zo'n eventuele hormonale verstandsverbijstering omdat je daar dan toch niets meer mee kunt doen. En dat gestook van je hormonen gaat ongetwijfeld vanzelf wel weer over en dan blijf je niet met de gebakken peren zitten.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de meeste gynaecologen uit ervaring (best belangrijk) niet willen overgaan tot het steriliseren van een jonge vrouw. Ik wilde tot mijn 31ste ab-so-luut geen kinderen. Moest er niet aan denken!
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam. Lijkt me juist 'n heerlijk veilig gevoel dat je beschermd bent tegen zo'n eventuele hormonale verstandsverbijstering omdat je daar dan toch niets meer mee kunt doen. En dat gestook van je hormonen gaat ongetwijfeld vanzelf wel weer over en dan blijf je niet met de gebakken peren zitten.
donderdag 6 augustus 2009 om 14:15
Bij sterilisatie kun je wel wat doen (succespercentage hersteloperatie is 80 procent geloof ik) dus zolang jij in die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering zit zul je dat overwegen en dan moet je dat weer gaan verantwoorden tegenover een hoofdschuddende gynaecoloog 
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 6 augustus 2009 om 14:18
quote:louise1 schreef op 06 augustus 2009 @ 14:15:
Bij sterilisatie kun je wel wat doen (succespercentage hersteloperatie is 80 procent geloof ik) dus zolang jij in die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering zit zul je dat overwegen en dan moet je dat weer gaan verantwoorden tegenover een hoofdschuddende gynaecoloog :-)Met die nieuwe methodes kan het niet meer hersteld worden en bovendien ken ik iemand die het heeft laten herstellen (zij had overigens al 1 kind en liet zich daarna pas steriliseren, dus ze had al moederlijke gevoelens), maar dat werd 'n grote zware buikoperatie. Moet je wel finaal geestelijk gestoord zijn als je dat zonder dat je kinderen ook maar enigszins ooit 'n heel klein beetje leuk gevonden te hebben, zoiets drastisch wilt laten doen.
Bij sterilisatie kun je wel wat doen (succespercentage hersteloperatie is 80 procent geloof ik) dus zolang jij in die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering zit zul je dat overwegen en dan moet je dat weer gaan verantwoorden tegenover een hoofdschuddende gynaecoloog :-)Met die nieuwe methodes kan het niet meer hersteld worden en bovendien ken ik iemand die het heeft laten herstellen (zij had overigens al 1 kind en liet zich daarna pas steriliseren, dus ze had al moederlijke gevoelens), maar dat werd 'n grote zware buikoperatie. Moet je wel finaal geestelijk gestoord zijn als je dat zonder dat je kinderen ook maar enigszins ooit 'n heel klein beetje leuk gevonden te hebben, zoiets drastisch wilt laten doen.
donderdag 6 augustus 2009 om 14:22
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2009 @ 14:18:
[...]
Met die nieuwe methodes kan het niet meer hersteld worden en bovendien ken ik iemand die het heeft laten herstellen (zij had overigens al 1 kind en liet zich daarna pas steriliseren, dus ze had al moederlijke gevoelens), maar dat werd 'n grote zware buikoperatie. Moet je wel finaal geestelijk gestoord zijn als je dat zonder dat je kinderen ook maar enigszins ooit 'n heel klein beetje leuk gevonden te hebben, zoiets drastisch wilt laten doen.
Jij had het toch over een hormonale verstandsverbijstering
Nou, dan doe je dat soort dingen dus.
[...]
Met die nieuwe methodes kan het niet meer hersteld worden en bovendien ken ik iemand die het heeft laten herstellen (zij had overigens al 1 kind en liet zich daarna pas steriliseren, dus ze had al moederlijke gevoelens), maar dat werd 'n grote zware buikoperatie. Moet je wel finaal geestelijk gestoord zijn als je dat zonder dat je kinderen ook maar enigszins ooit 'n heel klein beetje leuk gevonden te hebben, zoiets drastisch wilt laten doen.
Jij had het toch over een hormonale verstandsverbijstering
Nou, dan doe je dat soort dingen dus.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 6 augustus 2009 om 14:25
quote:louise1 schreef op 06 augustus 2009 @ 14:08:
Zou het niet zo kunnen zijn dat de meeste gynaecologen uit ervaring (best belangrijk) niet willen overgaan tot het steriliseren van een jonge vrouw. Ik wilde tot mijn 31ste ab-so-luut geen kinderen. Moest er niet aan denken!
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam.
Dus ondanks dat je heel veel (medische redenen) hebt om geen zwangerschap te willen in de toekomst is dat voor veel artsen niet genoeg reden om je te behandelen. Ik kan me geen andere reden dan "later spijt" verzinnen waarom artsen het niet op deze leeftijd zouden doen. Wat voor belang hebben zij erbij om het niet te fixen voor je? Zal wel heel vaak voorkomen dat vrouwen er toch spijt van krijgen.
Niet elke arts zal daar mee zitten en je toch behandelen. Ben je echt zeker van je zaak dan moet je zo'n arts zien te vinden.
Oh, en ik snap dat inhakken op Vlinder niet zo; je vraagt toch zelf om voors en tegen en hoe men er over denkt? Je vraagt niet om meehuilies in je OP of ik heb er overheen gelezen, dat kan.
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de meeste gynaecologen uit ervaring (best belangrijk) niet willen overgaan tot het steriliseren van een jonge vrouw. Ik wilde tot mijn 31ste ab-so-luut geen kinderen. Moest er niet aan denken!
Tot die k*teierstokken zich toch begonnen te roeren. Ik voelde me bij de neus genomen door mijn lichaam.
Dus ondanks dat je heel veel (medische redenen) hebt om geen zwangerschap te willen in de toekomst is dat voor veel artsen niet genoeg reden om je te behandelen. Ik kan me geen andere reden dan "later spijt" verzinnen waarom artsen het niet op deze leeftijd zouden doen. Wat voor belang hebben zij erbij om het niet te fixen voor je? Zal wel heel vaak voorkomen dat vrouwen er toch spijt van krijgen.
Niet elke arts zal daar mee zitten en je toch behandelen. Ben je echt zeker van je zaak dan moet je zo'n arts zien te vinden.
Oh, en ik snap dat inhakken op Vlinder niet zo; je vraagt toch zelf om voors en tegen en hoe men er over denkt? Je vraagt niet om meehuilies in je OP of ik heb er overheen gelezen, dat kan.
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 6 augustus 2009 om 15:01
quote:lolapaloeza schreef op 06 augustus 2009 @ 14:25:
[...]
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Precies dat soort geneuzel dat bij mij van toepassing was
Nee, weet je, het maakt mij niet uit wat Digitalis doet ik wil alleen maar zeggen dat ik ergens wel begrijp waarom veel artsen huiverig zijn om jonge vrouwen te steriliseren.
Ik heb twee (eugenlijk drie) rottige zwangerschappen achter de rug. Toen ik de laatste keer zwanger was zei ik tegen mijn gyn dat ik tijdens de geplande ks gesteriliseerd wilde worden want nog zo'n zwangerschap...dat kan gewoonweg niet.
Zelfs hij kwam met allerlei tegenargumenten. Bij de volgende controle ben ik er weer op teruggekomen (ik wist dat hij zijn standaardpraatje moest houden dus liet ik hem maar) en toen, na aandringen, ging hij akkoord.
[...]
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Precies dat soort geneuzel dat bij mij van toepassing was
Nee, weet je, het maakt mij niet uit wat Digitalis doet ik wil alleen maar zeggen dat ik ergens wel begrijp waarom veel artsen huiverig zijn om jonge vrouwen te steriliseren.
Ik heb twee (eugenlijk drie) rottige zwangerschappen achter de rug. Toen ik de laatste keer zwanger was zei ik tegen mijn gyn dat ik tijdens de geplande ks gesteriliseerd wilde worden want nog zo'n zwangerschap...dat kan gewoonweg niet.
Zelfs hij kwam met allerlei tegenargumenten. Bij de volgende controle ben ik er weer op teruggekomen (ik wist dat hij zijn standaardpraatje moest houden dus liet ik hem maar) en toen, na aandringen, ging hij akkoord.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 6 augustus 2009 om 15:01
quote:lolapaloeza schreef op 06 augustus 2009 @ 14:25:
[...]
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Op de site Anticonceptie methoden.nl las ik dat 20% van de vrouwen die een sterilisatie uit lieten voeren terwijl zijn onder de 30 waren, later spijt heeft gekregen. Ook in de documentatie van ziekenhuizen zoals het OLVG in Amsterdam wordt die 20% genoemd.
Vind ik best veel.
[...]
Dat is volgens mij dus helemaal niet waar. Ik geloof dat het een ouderwets soort paternalisme is, wat maakt dat artsen de ingreep niet willen doen.
"nou als je 30 bent gaan die eierstokken wel rammelen"
"als je de juiste man tegenkomt denk je daar vast heel anders over" dat soort geneuzel. Alsof je een puber bent met een rebelse fase ofzo. Maar ik zal eens googlen om te kijken of er "spijtcijfers" te vinden zijn.
Op de site Anticonceptie methoden.nl las ik dat 20% van de vrouwen die een sterilisatie uit lieten voeren terwijl zijn onder de 30 waren, later spijt heeft gekregen. Ook in de documentatie van ziekenhuizen zoals het OLVG in Amsterdam wordt die 20% genoemd.
Vind ik best veel.
donderdag 6 augustus 2009 om 15:05
quote:Vl43inder schreef op 06 augustus 2009 @ 15:01:
[...]
Op de site Anticonceptie methoden.nl las ik dat 20% van de vrouwen die een sterilisatie uit lieten voeren terwijl zijn onder de 30 waren, later spijt heeft gekregen. Ook in de documentatie van ziekenhuizen zoals het OLVG in Amsterdam wordt die 20% genoemd.
Vind ik best veel.Maar hoeveel % zou er spijt hebben gekregen als ze wel konden toegeven aan die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering? En hoeveel kinderen zouden daar de dupe van zijn geworden?
[...]
Op de site Anticonceptie methoden.nl las ik dat 20% van de vrouwen die een sterilisatie uit lieten voeren terwijl zijn onder de 30 waren, later spijt heeft gekregen. Ook in de documentatie van ziekenhuizen zoals het OLVG in Amsterdam wordt die 20% genoemd.
Vind ik best veel.Maar hoeveel % zou er spijt hebben gekregen als ze wel konden toegeven aan die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering? En hoeveel kinderen zouden daar de dupe van zijn geworden?
donderdag 6 augustus 2009 om 15:16
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2009 @ 15:05:
[...]
Maar hoeveel % zou er spijt hebben gekregen als ze wel konden toegeven aan die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering? En hoeveel kinderen zouden daar de dupe van zijn geworden?
Daar kun je natuurlijk niet achterkomen, achter zulke cijfers. Er zullen gerust wel moeders zijn die daadwerkelijk spijt hebben van de keuze om wel voor kinderen te gaan.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat dat niet de 20% zal benaderen.
Begrijp me goed, ik ben niet tegen sterilisatie hoor. Maar ik denk dat Digi's argumenten niet genoeg zijn om een arts te overtuigen de ingreep te doen en naar mijn mening is dat terecht.
Dat betekent niet dat je automatisch wel voor kinderen kiest, dat betekent alleen maar dat je andere maatregelen moet nemen totdat je wel de arts kunt overtuigen.
[...]
Maar hoeveel % zou er spijt hebben gekregen als ze wel konden toegeven aan die tijdelijke hormonale verstandsverbijstering? En hoeveel kinderen zouden daar de dupe van zijn geworden?
Daar kun je natuurlijk niet achterkomen, achter zulke cijfers. Er zullen gerust wel moeders zijn die daadwerkelijk spijt hebben van de keuze om wel voor kinderen te gaan.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat dat niet de 20% zal benaderen.
Begrijp me goed, ik ben niet tegen sterilisatie hoor. Maar ik denk dat Digi's argumenten niet genoeg zijn om een arts te overtuigen de ingreep te doen en naar mijn mening is dat terecht.
Dat betekent niet dat je automatisch wel voor kinderen kiest, dat betekent alleen maar dat je andere maatregelen moet nemen totdat je wel de arts kunt overtuigen.
donderdag 6 augustus 2009 om 15:18
quote:louise1 schreef op 06 augustus 2009 @ 15:12:
Kan aan de hitte liggen maar ik snap je vraag niet El.Als iemand pertinent nooit kinderen wil omdat ie ze ronduit irritant vindt en die raakt door d'r opspelende hormonen van de leg en neemt er toch eentje, hoeveel daarvan kunnen dat dan goed handelen als die hormonenstorm eenmaal is gaan liggen en het verstand weer is wedergekeerd?
Kan aan de hitte liggen maar ik snap je vraag niet El.Als iemand pertinent nooit kinderen wil omdat ie ze ronduit irritant vindt en die raakt door d'r opspelende hormonen van de leg en neemt er toch eentje, hoeveel daarvan kunnen dat dan goed handelen als die hormonenstorm eenmaal is gaan liggen en het verstand weer is wedergekeerd?
donderdag 6 augustus 2009 om 15:19
quote:Vl43inder schreef op 06 augustus 2009 @ 15:16:
[...]
Daar kun je natuurlijk niet achterkomen, achter zulke cijfers. Er zullen gerust wel moeders zijn die daadwerkelijk spijt hebben van de keuze om wel voor kinderen te gaan.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat dat niet de 20% zal benaderen.Als je ziet hoeveel (volwassen) kinderen er hier ronduit negatief over hun ouders schrijven, denk ik dat het de 20% ruimsschoots zal overschrijden...
[...]
Daar kun je natuurlijk niet achterkomen, achter zulke cijfers. Er zullen gerust wel moeders zijn die daadwerkelijk spijt hebben van de keuze om wel voor kinderen te gaan.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat dat niet de 20% zal benaderen.Als je ziet hoeveel (volwassen) kinderen er hier ronduit negatief over hun ouders schrijven, denk ik dat het de 20% ruimsschoots zal overschrijden...
donderdag 6 augustus 2009 om 15:21
Oh nu snap ik hem.
Eh, ik denk ook dat dat moeilijk te achterhalen is. We zouden Maurice de Hond eens moeten vragen of hij een onderzoek wil doen.
Er zijn wel eens momenten dat ik denk; waarom wilde ik zo graag kinderen maar gelukkig is dat maar af en toe en maken ze ook veel goed
Eh, ik denk ook dat dat moeilijk te achterhalen is. We zouden Maurice de Hond eens moeten vragen of hij een onderzoek wil doen.
Er zijn wel eens momenten dat ik denk; waarom wilde ik zo graag kinderen maar gelukkig is dat maar af en toe en maken ze ook veel goed
Poep, wie heeft jou gescheten?
