Gezondheid
alle pijlers
trombose en longembolie door gipsbeen
donderdag 15 juli 2010 om 15:42
Ik heb 6 weken in het gips gezeten met mijn been,op een gegeven moment kreeg ik erg pijn in mijn bovenbeen en hele scherpe pijn rondom mijn hiel,ik had al eerder pijn gehad omdat het gips niet goed zat en nieuw gips gehad,maar nu was de pijn heel hevig.
de gipsmeester wilde niet het gips vervangen,volgens hem had hij het heel goed gedaan dus kon ik daar geen pijn van hebben,de huisarts gaf me morfine voor de pijn na 9 dagen omdat ik gek werd van de pijn.
volgens de artsen waar ik aangaf of het niet trombose was,kon dit niet zo zijn omdat ik spuitjes nam tegen trombose.
totdat ik midden in de nacht wakker werd met zeer hevige ademnood en helse pijn bij het ademen.ik dacht dat ik stikte .na lang wachten op de ambulance omdat ze ons huis niet konden vinden dachten ze aan hyperventileren,aangekomen in ziekenhuis werd wel meteen een longembolie vermoed en kreeg ik na vele uren een onderzoek,ik had wel al zuurstof en antistollingsspuiten gehad.
hierop bleek dat ik door het oog van de naald was gekropen,heel veel stolseltjes in beide longen.
na 1 week en met antistollingspillen die nog niet goed waren ingesteld mocht ik naar huis,2 dagen later kreeg ik verschrikkelijk pijn met ademen achter in mijn rug aan de zijdes.
Ik mocht met veel moeite langs komen bij de spoedpost,weer heel lang gewacht voor ik geholpen werd,ik schreeuwde van de pijn,en na onderzoeken bleek ik nogmaals longembolieen te hebben.weer kantje boord,en 2 weken later naar huis met te hoge dosis antistolling.
nu is mijn stolling weer veel te laag,inr 1.5 en maak me verschrikkelijk zorgen of ik niet nogmaals een longembolie oploop.
voor mijn trombosebeen kwam ik van de week zelf erachter dat ik een steunkous moet dragen,om klachten te voorkomen,
ik vind dat er zo weinig begeleiding is na ontslag en ook dat de gipsmeester zo eigenwijs was en niet het gips wou verwijderen.
dankzij hem was ik 2 maal bijna dood,ik zit met dit alles hier erg mee,wie heeft ook iets soortgelijks meegemaakt.
zou graag horen van anderen die een ernstige longembolie hebben doorgemaakt hoe ze ermee omgaan.
sorry voor het lange verhaal,wou het graag van me afschrijven.
de gipsmeester wilde niet het gips vervangen,volgens hem had hij het heel goed gedaan dus kon ik daar geen pijn van hebben,de huisarts gaf me morfine voor de pijn na 9 dagen omdat ik gek werd van de pijn.
volgens de artsen waar ik aangaf of het niet trombose was,kon dit niet zo zijn omdat ik spuitjes nam tegen trombose.
totdat ik midden in de nacht wakker werd met zeer hevige ademnood en helse pijn bij het ademen.ik dacht dat ik stikte .na lang wachten op de ambulance omdat ze ons huis niet konden vinden dachten ze aan hyperventileren,aangekomen in ziekenhuis werd wel meteen een longembolie vermoed en kreeg ik na vele uren een onderzoek,ik had wel al zuurstof en antistollingsspuiten gehad.
hierop bleek dat ik door het oog van de naald was gekropen,heel veel stolseltjes in beide longen.
na 1 week en met antistollingspillen die nog niet goed waren ingesteld mocht ik naar huis,2 dagen later kreeg ik verschrikkelijk pijn met ademen achter in mijn rug aan de zijdes.
Ik mocht met veel moeite langs komen bij de spoedpost,weer heel lang gewacht voor ik geholpen werd,ik schreeuwde van de pijn,en na onderzoeken bleek ik nogmaals longembolieen te hebben.weer kantje boord,en 2 weken later naar huis met te hoge dosis antistolling.
nu is mijn stolling weer veel te laag,inr 1.5 en maak me verschrikkelijk zorgen of ik niet nogmaals een longembolie oploop.
voor mijn trombosebeen kwam ik van de week zelf erachter dat ik een steunkous moet dragen,om klachten te voorkomen,
ik vind dat er zo weinig begeleiding is na ontslag en ook dat de gipsmeester zo eigenwijs was en niet het gips wou verwijderen.
dankzij hem was ik 2 maal bijna dood,ik zit met dit alles hier erg mee,wie heeft ook iets soortgelijks meegemaakt.
zou graag horen van anderen die een ernstige longembolie hebben doorgemaakt hoe ze ermee omgaan.
sorry voor het lange verhaal,wou het graag van me afschrijven.
donderdag 15 juli 2010 om 15:55
Poeh, wat heftig zeg. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je nu zorgen maakt. Ik denk dat het gevoel een beetje moet wegzakken, naarmate het langer goed met je gaat.
Ik heb een nichtje die op haar 21ste ook een longembolie heeft gehad door gebruik van de pil, incombinatie met haar overgewicht. Zij is hier ook - begrijpelijk- een hele tijd van slag van geweest. Zij begint ook nooit meer aan de pil.
Als je been helemaal beter is, en je bent een tijdje verder zal het vast iets meer naar de achtergrond schuiven. Neemt niet weg dat het nu heel erg onzeker voelt allemaal. Veel sterkte!
donderdag 15 juli 2010 om 16:00
Geen enkele ervaring mee, ook niet in de omgeving, maar het lijkt me verschrikkelijk om ternauwernood geholpen te worden door een stelletje beunhazen.
Ik wens je heel veel gemoedsrust toe en een verdere goed gezondheid.
Mocht je in de toekomst nog eens een gevoel krijgen dat iets gedaan moet worden(gips er af) wacht dan niet op de z.g. deskundige, doe het gewoon zelf, er zijn er genoeg die afgestudeerd zijn op zesjes en het is jouw leven. Wees er zuinig op.
Ik wens je heel veel gemoedsrust toe en een verdere goed gezondheid.
Mocht je in de toekomst nog eens een gevoel krijgen dat iets gedaan moet worden(gips er af) wacht dan niet op de z.g. deskundige, doe het gewoon zelf, er zijn er genoeg die afgestudeerd zijn op zesjes en het is jouw leven. Wees er zuinig op.
donderdag 15 juli 2010 om 16:11
Heftig zeg! Hoe gaat het nu met je?
Als je eraan toe bent kun je een klacht indienen bij het ziekenhuis. Het helpt je op dit moment niet, dat snap ik, maar ik denk dat het wel goed is om jouw verhaal te kunnen doen tegenover de mensen die jouw problemen niet goed hebben ingeschat en jou niet serieus hebben genomen. Je kunt dan ook hun kant van het verhaal aanhoren. Bij dit alles is een onafhankelijk iemand aanwezig. Misschien kun je alles dan uiteindelijk beter 'een plekje geven'.
Is het voor nu mogelijk om over te stappen naar een andere arts of zelfs ander ziekenhuis, waardoor je meer vertrouwen zult krijgen in de zorg?
Sterkte met alles!!
Als je eraan toe bent kun je een klacht indienen bij het ziekenhuis. Het helpt je op dit moment niet, dat snap ik, maar ik denk dat het wel goed is om jouw verhaal te kunnen doen tegenover de mensen die jouw problemen niet goed hebben ingeschat en jou niet serieus hebben genomen. Je kunt dan ook hun kant van het verhaal aanhoren. Bij dit alles is een onafhankelijk iemand aanwezig. Misschien kun je alles dan uiteindelijk beter 'een plekje geven'.
Is het voor nu mogelijk om over te stappen naar een andere arts of zelfs ander ziekenhuis, waardoor je meer vertrouwen zult krijgen in de zorg?
Sterkte met alles!!
donderdag 15 juli 2010 om 16:12
quote:Cateautje schreef op 15 juli 2010 @ 16:00:
Geen enkele ervaring mee, ook niet in de omgeving, maar het lijkt me verschrikkelijk om ternauwernood geholpen te worden door een stelletje beunhazen.
Ik wens je heel veel gemoedsrust toe en een verdere goed gezondheid.
Mocht je in de toekomst nog eens een gevoel krijgen dat iets gedaan moet worden(gips er af) wacht dan niet op de z.g. deskundige, doe het gewoon zelf, er zijn er genoeg die afgestudeerd zijn op zesjes en het is jouw leven. Wees er zuinig op.Heb jij zo'n zaag in je keuken staan dan??
Geen enkele ervaring mee, ook niet in de omgeving, maar het lijkt me verschrikkelijk om ternauwernood geholpen te worden door een stelletje beunhazen.
Ik wens je heel veel gemoedsrust toe en een verdere goed gezondheid.
Mocht je in de toekomst nog eens een gevoel krijgen dat iets gedaan moet worden(gips er af) wacht dan niet op de z.g. deskundige, doe het gewoon zelf, er zijn er genoeg die afgestudeerd zijn op zesjes en het is jouw leven. Wees er zuinig op.Heb jij zo'n zaag in je keuken staan dan??
donderdag 15 juli 2010 om 16:37
quote:Cateautje schreef op 15 juli 2010 @ 16:18:
[...]
Ik heb een aantal jaren geleden zelf het gips verwijderd en geloof me, daar heb je geen zaag voor nodig.
Je bent overigens uiterst sympatiek.Heb je dat echt zelf gedaan? Heb er wel eens naast gestaan (bij gips verwijderen) en dat kregen ze er dus bijna niet af...(zelfs niet met die mega zaag. Mss moeten ze jou de volgende keer bellen
[...]
Ik heb een aantal jaren geleden zelf het gips verwijderd en geloof me, daar heb je geen zaag voor nodig.
Je bent overigens uiterst sympatiek.Heb je dat echt zelf gedaan? Heb er wel eens naast gestaan (bij gips verwijderen) en dat kregen ze er dus bijna niet af...(zelfs niet met die mega zaag. Mss moeten ze jou de volgende keer bellen
donderdag 15 juli 2010 om 17:17
Ik snap dat dat schrikken is geweest, en een heel akelige ervaring! Ik snap alleen niet zo goed dat het de schuld is van het gips. Voor zover ik weet is het het stilliggen dat voor een embolie zorgt, niet gips dat verkeerd zit. Een vliegreis is bijv. ook een risicofactor. Ik denk eigenlijk dat het gips er niet zo veel mee te maken heeft gehad.
Neemt niet weg dat het een heel akelige ervaring is. Het blijft heel moeilijk doseren. Maar bij te veel antistollingsmiddelen ligt een embolie niet voor de hand. Eerder een bloeding. Het blijft een heel precieze balans tussen risico op stolling en risico op bloeding die er gezocht moet worden en dat gaat wel eens mis. Dat is moeilijk te voorkomen. Al hadden ze wel alerter op je pijn mogen reageren.
Neemt niet weg dat het een heel akelige ervaring is. Het blijft heel moeilijk doseren. Maar bij te veel antistollingsmiddelen ligt een embolie niet voor de hand. Eerder een bloeding. Het blijft een heel precieze balans tussen risico op stolling en risico op bloeding die er gezocht moet worden en dat gaat wel eens mis. Dat is moeilijk te voorkomen. Al hadden ze wel alerter op je pijn mogen reageren.
donderdag 15 juli 2010 om 18:03
Helaas kan een gipsmeester alleen beoordelen of het gips goed zit... het is geen arts die verder dan z'n neus behoort te kijken...
Steunkous is idd nodig over het algemeen, is je been nooit gezwachteld? Ben je onder behandeling geweest bij de longarts of internist?
Heb zelf een half jaar met een trombosebeen gelopen (gelukkig geen longembolie gehad maar zat er niet ver vandaan...). Heb een half jaar acenocoumarol moeten slikken en draag mijn steunkous nu nog (5 jaar na diagnose). Normaliter wordt een steunkous 2 jaar gedragen (therapeutisch).
Verder lijkt het me wijs dat je je laat testen op een stollingsafwijking... Komen trombosebenen/longembolieen meer voor in je familie?
Daarnaast wordt hormonale anticonceptie sterk afgeraden als je geen bloedverdunners meer gebruikt.
Steunkous is idd nodig over het algemeen, is je been nooit gezwachteld? Ben je onder behandeling geweest bij de longarts of internist?
Heb zelf een half jaar met een trombosebeen gelopen (gelukkig geen longembolie gehad maar zat er niet ver vandaan...). Heb een half jaar acenocoumarol moeten slikken en draag mijn steunkous nu nog (5 jaar na diagnose). Normaliter wordt een steunkous 2 jaar gedragen (therapeutisch).
Verder lijkt het me wijs dat je je laat testen op een stollingsafwijking... Komen trombosebenen/longembolieen meer voor in je familie?
Daarnaast wordt hormonale anticonceptie sterk afgeraden als je geen bloedverdunners meer gebruikt.
donderdag 15 juli 2010 om 20:42
Bij mij was het denk ik niet zo erg als bij jou, maar ik heb het ook gehad, een trombosebeen, die pas na een aantal keer terug naar de huisarts werd vermoed, en een longembolie in dezelfde periode, waarschijnlijk een stolsel vanuit mijn trombose been.Door de huisarts afgedaan als spierpijn omdat ik in de tuin gewerkt had. Ik werd ook 's nachts wakker met ademnood, en heb mijn bed iets omhoog gezet. veder het hele weekend last gehad, en daarna is eindelijk mijn trombosebeen ontdekt.
Ik heb er ook lang mee gezeten, want toen ik terugging naar de huisarts om te vertellen dat ik op mijn longen een zelfde soort pijn/gevoel had als in mijn been, ging er nóg geen belletje rinkelen.
Ik zat een paar keer per dag in bad omdat de pijn in mijn been zo erg was...en dan was het net uit te houden. Op een gegeven moment kon ik mijn enkel niet meer op en neer bewegen en toen werd ik pas doorgestuurd voor een echo, en werd ik meteen opgenomen.
Het is inmiddels 10 jaar geleden en ik denk er bijna nooit meer aan. heb wel een tijd zo'n aangemeten kous gedragen, maar dat beviel niet goed.
Ik ben ook een hele periode bang geweest dat ik het weer zou krijgen. Laatst nog, en ik raakte er best wel door in paniek. Ik had een hele vreemde pijn in mijn arm, die me meteen aan die trombose deed denken. Ook wel eens als ik kortademig ben, denk ik eraan.
Het is gewoon akelig om mee te maken en erg schrikken.
Veel sterkte, en bedenk dat het normaal is dat je er een tijd behoorlijk door in beslag genomen wordt. Het is ook erg heftig.
Ik heb er ook lang mee gezeten, want toen ik terugging naar de huisarts om te vertellen dat ik op mijn longen een zelfde soort pijn/gevoel had als in mijn been, ging er nóg geen belletje rinkelen.
Ik zat een paar keer per dag in bad omdat de pijn in mijn been zo erg was...en dan was het net uit te houden. Op een gegeven moment kon ik mijn enkel niet meer op en neer bewegen en toen werd ik pas doorgestuurd voor een echo, en werd ik meteen opgenomen.
Het is inmiddels 10 jaar geleden en ik denk er bijna nooit meer aan. heb wel een tijd zo'n aangemeten kous gedragen, maar dat beviel niet goed.
Ik ben ook een hele periode bang geweest dat ik het weer zou krijgen. Laatst nog, en ik raakte er best wel door in paniek. Ik had een hele vreemde pijn in mijn arm, die me meteen aan die trombose deed denken. Ook wel eens als ik kortademig ben, denk ik eraan.
Het is gewoon akelig om mee te maken en erg schrikken.
Veel sterkte, en bedenk dat het normaal is dat je er een tijd behoorlijk door in beslag genomen wordt. Het is ook erg heftig.
vrijdag 16 juli 2010 om 15:12
Bedankt voor de reakties.
Ik en de arts met mij vermoeden dat het is gekomen door meerdere factoren bij elkaar,het geimobiliseerde been,roken,anticonceptiepil,overgewicht.
allemaal risicofactoren op trombose.Daarom snap ik ook niet dat er geen belletje ging ringen bij de arts of gipsmeester als ik klaag over erge pijn.juist als het gips zo goed erop is gedaan hadden ze toch moeten gaan denken waar komt die erge pijn dan vandaan,moet toch ergens door komen.
ik lag de eerste opname bij de longafdeling,2de x bij de interne geneesk.en moet terugkomen 3 sept.bij longarts.
voor me fractuur eind deze maand.
Ik ben niet ingezwachteld maar heb sinds ik thuis ben een aangemeten kous aan die ik voor vocht in me enkels tijdje terug had gehad.ik ben vande week wel opgemeten voor een therapeutische kous,1 voor het onderbeen en 1 voor bovenbeen.
Ik rook sinds de opname niet meer en ook de pil slik ik niet meer,dat vind ik wel erg rot want ik gebruikte de pil om de menstruatie te verschuiven of uit te stellen ivm. ernstige migraineaanvallen en erg hoofdpijn voor de menstruatie.
Nu moet ik maar afwachten wanneer ik word overvallen door migraine.
Ook mag ik nu geen pijnstillers meer gebruiken voor me hoofdpijn zoals asprine en ibuprofen samen met de antistollingspillen.
vandaag hebben ze op mijn verzoek extra bloedgeprikt omdat de inr al zo laag was en ik bang was dat het nog lager zou worden,ik zou pas over 1 week weer gecheckt worden,werd meteen gebeld,was maar goed extra controle want inr was 1.2 en moet vandaag 7 pilletjes ipv.3.
Ik zit ook nog steeds in de rolstoel omdat ik me been nog niet mag belasten dus loop ook nog steeds erg veel risico,doe wel veel strekbewegingen om de kuit aan te spannen.rust krijg ik zo in ieder geval wel en 's avond val ik rond 9 uur zo in slaap op de bank.
nogmaals bedankt voor de meelevende reaktie's.
Ik en de arts met mij vermoeden dat het is gekomen door meerdere factoren bij elkaar,het geimobiliseerde been,roken,anticonceptiepil,overgewicht.
allemaal risicofactoren op trombose.Daarom snap ik ook niet dat er geen belletje ging ringen bij de arts of gipsmeester als ik klaag over erge pijn.juist als het gips zo goed erop is gedaan hadden ze toch moeten gaan denken waar komt die erge pijn dan vandaan,moet toch ergens door komen.
ik lag de eerste opname bij de longafdeling,2de x bij de interne geneesk.en moet terugkomen 3 sept.bij longarts.
voor me fractuur eind deze maand.
Ik ben niet ingezwachteld maar heb sinds ik thuis ben een aangemeten kous aan die ik voor vocht in me enkels tijdje terug had gehad.ik ben vande week wel opgemeten voor een therapeutische kous,1 voor het onderbeen en 1 voor bovenbeen.
Ik rook sinds de opname niet meer en ook de pil slik ik niet meer,dat vind ik wel erg rot want ik gebruikte de pil om de menstruatie te verschuiven of uit te stellen ivm. ernstige migraineaanvallen en erg hoofdpijn voor de menstruatie.
Nu moet ik maar afwachten wanneer ik word overvallen door migraine.
Ook mag ik nu geen pijnstillers meer gebruiken voor me hoofdpijn zoals asprine en ibuprofen samen met de antistollingspillen.
vandaag hebben ze op mijn verzoek extra bloedgeprikt omdat de inr al zo laag was en ik bang was dat het nog lager zou worden,ik zou pas over 1 week weer gecheckt worden,werd meteen gebeld,was maar goed extra controle want inr was 1.2 en moet vandaag 7 pilletjes ipv.3.
Ik zit ook nog steeds in de rolstoel omdat ik me been nog niet mag belasten dus loop ook nog steeds erg veel risico,doe wel veel strekbewegingen om de kuit aan te spannen.rust krijg ik zo in ieder geval wel en 's avond val ik rond 9 uur zo in slaap op de bank.
nogmaals bedankt voor de meelevende reaktie's.
vrijdag 16 juli 2010 om 18:49
quote:meisjevan40 schreef op 16 juli 2010 @ 15:12:
Bedankt voor de reakties.
Ik en de arts met mij vermoeden dat het is gekomen door meerdere factoren bij elkaar,het geimobiliseerde been,roken,anticonceptiepil,overgewicht.
allemaal risicofactoren op trombose.Daarom snap ik ook niet dat er geen belletje ging ringen bij de arts of gipsmeester als ik klaag over erge pijn.juist als het gips zo goed erop is gedaan hadden ze toch moeten gaan denken waar komt die erge pijn dan vandaan,moet toch ergens door komen.
ik lag de eerste opname bij de longafdeling,2de x bij de interne geneesk.en moet terugkomen 3 sept.bij longarts.
voor me fractuur eind deze maand.
Ik ben niet ingezwachteld maar heb sinds ik thuis ben een aangemeten kous aan die ik voor vocht in me enkels tijdje terug had gehad.ik ben vande week wel opgemeten voor een therapeutische kous,1 voor het onderbeen en 1 voor bovenbeen.
Ik rook sinds de opname niet meer en ook de pil slik ik niet meer,dat vind ik wel erg rot want ik gebruikte de pil om de menstruatie te verschuiven of uit te stellen ivm. ernstige migraineaanvallen en erg hoofdpijn voor de menstruatie.
Nu moet ik maar afwachten wanneer ik word overvallen door migraine.
Ook mag ik nu geen pijnstillers meer gebruiken voor me hoofdpijn zoals asprine en ibuprofen samen met de antistollingspillen.
vandaag hebben ze op mijn verzoek extra bloedgeprikt omdat de inr al zo laag was en ik bang was dat het nog lager zou worden,ik zou pas over 1 week weer gecheckt worden,werd meteen gebeld,was maar goed extra controle want inr was 1.2 en moet vandaag 7 pilletjes ipv.3.
Ik zit ook nog steeds in de rolstoel omdat ik me been nog niet mag belasten dus loop ook nog steeds erg veel risico,doe wel veel strekbewegingen om de kuit aan te spannen.rust krijg ik zo in ieder geval wel en 's avond val ik rond 9 uur zo in slaap op de bank.
nogmaals bedankt voor de meelevende reaktie's.
Oei, dat is al een erg slechte combinatie! Mag je niet met krukken lopen?
Kan me wel voorstellen dat jouw gipsmeester niet jouw 'voorgeschiedenis' kent van roken en de anticonceptiepil (in combinatie met overgewicht). Ik vind het wel slecht dat hij geen actie ondernomen heeft toen jij aangaf zoveel pijn te hebben. Hij had in elk geval het gips eraf kunnen halen om jouw been te beoordelen/door de chirurg te laten beoordelen.
Bedankt voor de reakties.
Ik en de arts met mij vermoeden dat het is gekomen door meerdere factoren bij elkaar,het geimobiliseerde been,roken,anticonceptiepil,overgewicht.
allemaal risicofactoren op trombose.Daarom snap ik ook niet dat er geen belletje ging ringen bij de arts of gipsmeester als ik klaag over erge pijn.juist als het gips zo goed erop is gedaan hadden ze toch moeten gaan denken waar komt die erge pijn dan vandaan,moet toch ergens door komen.
ik lag de eerste opname bij de longafdeling,2de x bij de interne geneesk.en moet terugkomen 3 sept.bij longarts.
voor me fractuur eind deze maand.
Ik ben niet ingezwachteld maar heb sinds ik thuis ben een aangemeten kous aan die ik voor vocht in me enkels tijdje terug had gehad.ik ben vande week wel opgemeten voor een therapeutische kous,1 voor het onderbeen en 1 voor bovenbeen.
Ik rook sinds de opname niet meer en ook de pil slik ik niet meer,dat vind ik wel erg rot want ik gebruikte de pil om de menstruatie te verschuiven of uit te stellen ivm. ernstige migraineaanvallen en erg hoofdpijn voor de menstruatie.
Nu moet ik maar afwachten wanneer ik word overvallen door migraine.
Ook mag ik nu geen pijnstillers meer gebruiken voor me hoofdpijn zoals asprine en ibuprofen samen met de antistollingspillen.
vandaag hebben ze op mijn verzoek extra bloedgeprikt omdat de inr al zo laag was en ik bang was dat het nog lager zou worden,ik zou pas over 1 week weer gecheckt worden,werd meteen gebeld,was maar goed extra controle want inr was 1.2 en moet vandaag 7 pilletjes ipv.3.
Ik zit ook nog steeds in de rolstoel omdat ik me been nog niet mag belasten dus loop ook nog steeds erg veel risico,doe wel veel strekbewegingen om de kuit aan te spannen.rust krijg ik zo in ieder geval wel en 's avond val ik rond 9 uur zo in slaap op de bank.
nogmaals bedankt voor de meelevende reaktie's.
Oei, dat is al een erg slechte combinatie! Mag je niet met krukken lopen?
Kan me wel voorstellen dat jouw gipsmeester niet jouw 'voorgeschiedenis' kent van roken en de anticonceptiepil (in combinatie met overgewicht). Ik vind het wel slecht dat hij geen actie ondernomen heeft toen jij aangaf zoveel pijn te hebben. Hij had in elk geval het gips eraf kunnen halen om jouw been te beoordelen/door de chirurg te laten beoordelen.
dinsdag 20 juli 2010 om 18:43
Heb zelf een paar maanden acenocoumarol gebruikt, nu gebruik ik fenprocoumon. Mijn inr is inmiddels 3.5!
Geen trombose been gehad, wel 3 longembolieen en -infarcten. Als gevolg van alle stolsels stierven mijn onderbenen af en ben ik op 3 maart jl. geamputeerd.
Heb je blijvend letsel? Denk dan eens aan een letselschade-advocaat.
Heel veel sterkte en beterschap!!
Geen trombose been gehad, wel 3 longembolieen en -infarcten. Als gevolg van alle stolsels stierven mijn onderbenen af en ben ik op 3 maart jl. geamputeerd.
Heb je blijvend letsel? Denk dan eens aan een letselschade-advocaat.
Heel veel sterkte en beterschap!!
dinsdag 20 juli 2010 om 18:51
Ik vind dit soort verhalen verschrikkelijk om te lezen, ze duiken ook steeds meer op de verhalen dat je moet zeuren om een behandeling. Wat is dat toch tegenwoordig?
Snap dat zorg duur is en dat er ws. wat hypochonders zijn, maar toch niet zoveel dat iedereen maar weggestuurd word?
iig veel sterkte ermee en succes met dit soort stomme artsen!
Snap dat zorg duur is en dat er ws. wat hypochonders zijn, maar toch niet zoveel dat iedereen maar weggestuurd word?
iig veel sterkte ermee en succes met dit soort stomme artsen!
woensdag 21 juli 2010 om 16:26
wel echt kut zeg..dat is wel het eerste waar ik aan denk als je gegipsts bent en een pijnlijk been krijgt...
ben je wel nagekeken op allerlei stollingsziekten?
en je nickname is meisje van 40, en pil/roken en > 35 jaar wordt sterk ontraden dus wie jou daar niet opgewezen heeft mag zich ook wel schuldig voelen..Goed dat je meteen gestopt bent met roken! Mss mag je wel een mirena spiraal?
ben je wel nagekeken op allerlei stollingsziekten?
en je nickname is meisje van 40, en pil/roken en > 35 jaar wordt sterk ontraden dus wie jou daar niet opgewezen heeft mag zich ook wel schuldig voelen..Goed dat je meteen gestopt bent met roken! Mss mag je wel een mirena spiraal?
donderdag 20 januari 2011 om 12:13
Ik had sinds vrijdag dezelfde klachten en toen ik je bericht las maakte ik me ernstige zorgen. Zit sinds 4 weken in het gips en sinds een klein weekje kreeg ik ook hele felle pijn in mijn bovenbeen...niet om uit te houden. Afgelopen zaterdag zowat de hele dag in het ziekenhuis gezeten maar gelukkig was het geen trombose. Ze stuurden me weer naar huis maar de pijn werd alleen maar erger. Heb me door het weekend heengetrokken en gelukkig kon ik maandag terecht bij de huisarts. Niemand had een verklaring voor de pijn, ook de gipskamer niet want heb intussen een spalk gekregen omdat mijn gips al die tijd veel te strak zat en ik dacht dat dat de oorzaak was. Mijn huisarts schreef me hele zware pijnstillers voor en diclofenac, een ontstekingsremmer. Van die pijnstillers werd ik alleen maar heel ziek en suf maar de pijn ging niet weg... Tot ik s'avonds een diclofenac nam en warempel, de pijn zakte geleidelijk aan helemaal weg! Heb voor het eerst weer goed kunnen slapen want heb nachten wakker gelegen van de pijn. Kreeg alleen een heel warm been onder het gips, dat kwam waarschijnlijk omdat de voeten dikker kunnen worden door vocht of door huiduitslag, dus mocht ik de diclofenac eigenlijk niet meer nemen. Weer een zware nacht gehad met veel pijn, en de volgende dag de huisarts maar weer gebeld. Het enige wat helpt is die diclofenac en die andere troep heb ik niet meer ingenomen. Mag ze toch nemen van de huisarts en zij kon meteen vertellen waar de pijn vandaan komt; ontstoken aanhechtingen van pezen in mijn bovenbeen...sjongejonge wat heb ik een pijn gehad.. Ik neem er maar 1 per dag, moet nog 2 weken in het gips en heb echt geen zin meer om weer naar het ziekenhuis te moeten.
Wat zal ik blij zijn als deze 2 weken voorbij zijn!
Groetjes van Patricia.
Wat zal ik blij zijn als deze 2 weken voorbij zijn!
Groetjes van Patricia.
Pluk de dag...
donderdag 20 januari 2011 om 17:02
quote:Troeta schreef op 20 juli 2010 @ 18:51:
Ik vind dit soort verhalen verschrikkelijk om te lezen, ze duiken ook steeds meer op de verhalen dat je moet zeuren om een behandeling. Wat is dat toch tegenwoordig?
Snap dat zorg duur is en dat er ws. wat hypochonders zijn, maar toch niet zoveel dat iedereen maar weggestuurd word?
iig veel sterkte ermee en succes met dit soort stomme artsen!
Hoi,
Ik ben het helemaal met je eens! En dan te denken aan de mensen die misschien juist wel hypochonder worden na dit soort ervaringen..
Ik ken het, 15 jaar geleden na ruim 2 weken ben ik ook opgenomen met in beide longen embolieën. Steeds weer als ik bij bij de dokter kwam, werd ik weggestuurd, niets aan de hand, je longen klinken schoon. Uiteindelijk na twee weken ben ik opgenomen, en is alles goed gekomen, maar toen...
Bij elk pijntje wat ik voelde dacht ik dat er weer embolieën zaten. Een hel van een jaar doorgemaakt, zwaar depressief geworden, paniek aanvallen en..... elke week bij de huisarts. Die verweet me dat alles tussen mijn oren zat. Ja hallo vind je het gek, ik had op het randje gezeten, en niemand nam me toen serieus
Het heeft een behoorlijk staartje gekregen bij mij dus. Gelukkig ben ik er bovenop gekomen. Helemaal, ik kon nauwelijks nog bij een dokter.
Meisje van 40, ook jij gaat er bovenop komen hoor, geef het de tijd! Je moet weer vertrouwen in je lichaam krijgen, en als dat er weer is, komt alles goed!
Pip
En nu zie ik opeens dat dit bericht al van een half jaar geleden is...
Ik vind dit soort verhalen verschrikkelijk om te lezen, ze duiken ook steeds meer op de verhalen dat je moet zeuren om een behandeling. Wat is dat toch tegenwoordig?
Snap dat zorg duur is en dat er ws. wat hypochonders zijn, maar toch niet zoveel dat iedereen maar weggestuurd word?
iig veel sterkte ermee en succes met dit soort stomme artsen!
Hoi,
Ik ben het helemaal met je eens! En dan te denken aan de mensen die misschien juist wel hypochonder worden na dit soort ervaringen..
Ik ken het, 15 jaar geleden na ruim 2 weken ben ik ook opgenomen met in beide longen embolieën. Steeds weer als ik bij bij de dokter kwam, werd ik weggestuurd, niets aan de hand, je longen klinken schoon. Uiteindelijk na twee weken ben ik opgenomen, en is alles goed gekomen, maar toen...
Bij elk pijntje wat ik voelde dacht ik dat er weer embolieën zaten. Een hel van een jaar doorgemaakt, zwaar depressief geworden, paniek aanvallen en..... elke week bij de huisarts. Die verweet me dat alles tussen mijn oren zat. Ja hallo vind je het gek, ik had op het randje gezeten, en niemand nam me toen serieus
Het heeft een behoorlijk staartje gekregen bij mij dus. Gelukkig ben ik er bovenop gekomen. Helemaal, ik kon nauwelijks nog bij een dokter.
Meisje van 40, ook jij gaat er bovenop komen hoor, geef het de tijd! Je moet weer vertrouwen in je lichaam krijgen, en als dat er weer is, komt alles goed!
Pip
En nu zie ik opeens dat dit bericht al van een half jaar geleden is...
