Gezondheid
alle pijlers
Veel ernstige zieke mensen
dinsdag 7 januari 2014 om 13:15
Het lijkt wel steeds meer voor te komen, die rotziekte...beginnend met een K. Ik wil het woord niet eens volledig typen, vind het een vreselijk rotwoord. Ik hoor overal om mij heen dat mensen die ziekte krijgen. Zal eerder ook wel zo zijn geweest maar nu komt het toch dichterbij. Kennis, mijn oma, een tante, op het schoolplein....bah! ik zou er haast bang van worden. Bij elk pijntje denk ik, oh jee ben ik nu aan de beurt? Ik weet het vreselijk overdreven maar ik bedoel er mee te zeggen dat het zo dichtbij komt, iedereen kan het immers overkomen.
Deze week moet ik mijn oma wegbrengen...zat helemaal vol. Volgende week een tante?
Deze week moet ik mijn oma wegbrengen...zat helemaal vol. Volgende week een tante?
Praten zonder denken is als schieten zonder richten
dinsdag 7 januari 2014 om 16:18
Kanker is een vreselijke ziekte, maar niet de enige vreselijke ziekte die voor veel lijden en sterfgevallen zorgt. Ik vind de nadruk op het woord, alsof het voluit schrijven ervan al erg zou zijn, ook echt belachelijk; als je "k" kan schrijven, dan toch ook "kanker".
Net als de boosheid die mensen ervaren als iemand met het woord kanker scheldt. Nee, dat verdient geen schoonheidsprijs, verre van, maar je geeft het woord veel teveel macht en de schelder veel teveel aandacht door er zo krampachtig mee om te gaan.
Ik heb ook een periode met heel veel verlies in mijn directe omgeving meegemaakt door o.a. kanker, maar ik heb gelukkig geen extra angst voor de dood gekregen daardoor. Dat lijkt me best verlammend.
Net als de boosheid die mensen ervaren als iemand met het woord kanker scheldt. Nee, dat verdient geen schoonheidsprijs, verre van, maar je geeft het woord veel teveel macht en de schelder veel teveel aandacht door er zo krampachtig mee om te gaan.
Ik heb ook een periode met heel veel verlies in mijn directe omgeving meegemaakt door o.a. kanker, maar ik heb gelukkig geen extra angst voor de dood gekregen daardoor. Dat lijkt me best verlammend.
Your luck's about to change, cher.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:19
dinsdag 7 januari 2014 om 16:22
quote:Mevrouw75 schreef op 07 januari 2014 @ 16:15:
[...]
Maar het lijkt me wel enorm zwaar om, omdat er mensen in je omgeving ziek zijn, dat je dan bij elk pijntje denkt dat jij dat ook krijgt, of bang bent dat jij ook dood gaat, op welke termijn dan ook. Ik heb die ervaring in ieder geval niet en ervaar het een beetje als Whopper.Mevrouw 75, natuurlijk kun je de angst niet voelen van een ander. En je moet ook van het leven genieten als jezelf gezond bent. Zolang je er zelf niet mee te maken hebt gehad ( en gelukkig) moet je van het leven genieten.
[...]
Maar het lijkt me wel enorm zwaar om, omdat er mensen in je omgeving ziek zijn, dat je dan bij elk pijntje denkt dat jij dat ook krijgt, of bang bent dat jij ook dood gaat, op welke termijn dan ook. Ik heb die ervaring in ieder geval niet en ervaar het een beetje als Whopper.Mevrouw 75, natuurlijk kun je de angst niet voelen van een ander. En je moet ook van het leven genieten als jezelf gezond bent. Zolang je er zelf niet mee te maken hebt gehad ( en gelukkig) moet je van het leven genieten.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:25
quote:lamaatje schreef op 07 januari 2014 @ 16:19:
Reiger, heb je dat citaatstukje zelf wel goed doorgelezen.
Aan het begin schrijf je dat puppy meer kans heeft om dood te gaan aan een verkeersongeval of zelfmoord, maar een paar zinnen later staat in het stukje dat bijna 51% van de jongeren overlijdt door ziekte.
Maar ziekte is niet altijd kanker (sorry, ik ben een sucker voor precies lezen).
Wat reiger zegt klopt helemaal met het citaat dat ze geeft, daar staat inderdaad dat 51% door ziekte overlijd (en dat kan elke ziekte zijn), en 16% aan kanker. 20% overlijd aan een verkeersongeval en 19% aan zelfmoord.
Zitten we hier even over cijfers te miepen terwijl dit volgens mij een emotietopic is.
Reiger, heb je dat citaatstukje zelf wel goed doorgelezen.
Aan het begin schrijf je dat puppy meer kans heeft om dood te gaan aan een verkeersongeval of zelfmoord, maar een paar zinnen later staat in het stukje dat bijna 51% van de jongeren overlijdt door ziekte.
Maar ziekte is niet altijd kanker (sorry, ik ben een sucker voor precies lezen).
Wat reiger zegt klopt helemaal met het citaat dat ze geeft, daar staat inderdaad dat 51% door ziekte overlijd (en dat kan elke ziekte zijn), en 16% aan kanker. 20% overlijd aan een verkeersongeval en 19% aan zelfmoord.
Zitten we hier even over cijfers te miepen terwijl dit volgens mij een emotietopic is.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:39
Komt bekend voor! Werd er al vroeg mee geconfronteer.. een meisje bij ons in de straat kreeg het. Ze was 13 jaar.. ouders dachten dat het groeipijn was,helaas bleek ze botkanker te hebben in haar rechterbeen. Die is direct geamputeerd. Paar jaar later kreeg ze bloedkanker. Ze is er gelukkig weer boven op gekomen. Toen kreeg mijn oma borstkanker was gelukkig goedaardig.. en 2 jaar later kreeg mijn andere oma het. Longkanker ze heeft het lang vol gehouden en gestreden maar heeft de strijd in april opgegeven..
Trots!
dinsdag 7 januari 2014 om 16:42
quote:raccoon schreef op 07 januari 2014 @ 16:08:
[...]
Ik ben op het moment ook niet bang voor de dood. Maar zodra het in je straatje komt, dan wordt het een heel ander verhaal.
Maar zolang je daar niet mee te maken hebt moet je ook van het leven genieten en niet aan dood gaan denken.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat mensen die erg ziek zijn of op uitslag wachten van het ziekenhuis bang zijn voor de dood. Dan besef je pas wat het leven is..
Je zegt; 'zodra het in je straatje komt'. Jouw straatje of mijn straatje? Bij mij is het niet alleen in mijn straatje hoor, het is binnen geweest. En heeft van alles meegenomen.
Voor iedereen anders denk ik, ik word er niet bang van. In tegendeel.
[...]
Ik ben op het moment ook niet bang voor de dood. Maar zodra het in je straatje komt, dan wordt het een heel ander verhaal.
Maar zolang je daar niet mee te maken hebt moet je ook van het leven genieten en niet aan dood gaan denken.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat mensen die erg ziek zijn of op uitslag wachten van het ziekenhuis bang zijn voor de dood. Dan besef je pas wat het leven is..
Je zegt; 'zodra het in je straatje komt'. Jouw straatje of mijn straatje? Bij mij is het niet alleen in mijn straatje hoor, het is binnen geweest. En heeft van alles meegenomen.
Voor iedereen anders denk ik, ik word er niet bang van. In tegendeel.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:44
quote:raccoon schreef op 07 januari 2014 @ 16:22:
[...]
Mevrouw 75, natuurlijk kun je de angst niet voelen van een ander. En je moet ook van het leven genieten als jezelf gezond bent. Zolang je er zelf niet mee te maken hebt gehad ( en gelukkig) moet je van het leven genieten.Ik zie dat heel anders. Je moet niet van het leven genieten. Je zegt dat twee keer maar dat vind ik ook weer zoiets. Al dat moeten....
En ook als je er zelf mee te maken hebt (gehad) kun je van het leven genieten. Het is maar net hoe je tegen het leven en dood gaan aan kijkt.
[...]
Mevrouw 75, natuurlijk kun je de angst niet voelen van een ander. En je moet ook van het leven genieten als jezelf gezond bent. Zolang je er zelf niet mee te maken hebt gehad ( en gelukkig) moet je van het leven genieten.Ik zie dat heel anders. Je moet niet van het leven genieten. Je zegt dat twee keer maar dat vind ik ook weer zoiets. Al dat moeten....
En ook als je er zelf mee te maken hebt (gehad) kun je van het leven genieten. Het is maar net hoe je tegen het leven en dood gaan aan kijkt.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:45
quote:whopper schreef op 07 januari 2014 @ 16:42:
[...]
Je zegt; 'zodra het in je straatje komt'. Jouw straatje of mijn straatje? Bij mij is het niet alleen in mijn straatje hoor, het is binnen geweest. En heeft van alles meegenomen.
Voor iedereen anders denk ik, ik word er niet bang van. In tegendeel.Jouw straatje, dan bedoel ik jouw en niet iemand anders.
[...]
Je zegt; 'zodra het in je straatje komt'. Jouw straatje of mijn straatje? Bij mij is het niet alleen in mijn straatje hoor, het is binnen geweest. En heeft van alles meegenomen.
Voor iedereen anders denk ik, ik word er niet bang van. In tegendeel.Jouw straatje, dan bedoel ik jouw en niet iemand anders.
dinsdag 7 januari 2014 om 16:47
quote:raccoon schreef op 07 januari 2014 @ 16:45:
[...]
Jouw straatje, dan bedoel ik jouw en niet iemand anders.
Ja, dat bedoel ik. Jouw straatje dus en niet het mijne. Je zegt iets over wat ik moet doen als het in mijn straatje komt, maar je doelt op wat jij moet doen van jezelf als het in jouw straatje komt. Je bedoelt waarschijnlijk 'zodra het in mijn straatje komt'?
Wat jij doet, voelt, denkt en beleeft geldt niet voor een ander.....
[...]
Jouw straatje, dan bedoel ik jouw en niet iemand anders.
Ja, dat bedoel ik. Jouw straatje dus en niet het mijne. Je zegt iets over wat ik moet doen als het in mijn straatje komt, maar je doelt op wat jij moet doen van jezelf als het in jouw straatje komt. Je bedoelt waarschijnlijk 'zodra het in mijn straatje komt'?
Wat jij doet, voelt, denkt en beleeft geldt niet voor een ander.....
dinsdag 7 januari 2014 om 16:47
Het is ook zo dat je het steeds meer hoort, juist als je het van dichtbij meemaakt. Mijn vriend heeft kanker (en is 24, dus nee wat mij betreft geen ouderdomsziekte!!) en 1 van de vele reacties is als je het aan iemand vertelt: 'oh ja ik ken ook iemand die het heeft/gehad/nu dood is'. Niet de meest opbeurende reactie overigens...
dinsdag 7 januari 2014 om 16:51
quote:klijno schreef op 07 januari 2014 @ 16:47:
Het is ook zo dat je het steeds meer hoort, juist als je het van dichtbij meemaakt. Mijn vriend heeft kanker (en is 24, dus nee wat mij betreft geen ouderdomsziekte!!) en 1 van de vele reacties is als je het aan iemand vertelt: 'oh ja ik ken ook iemand die het heeft/gehad/nu dood is'. Niet de meest opbeurende reactie overigens...Mensen doen dat graag. De ellende die ze van jou horen op zichzelf betrekken. Soms zelfs refererend aan een broer van een oom van de buurman van.... 'die heeft dat ook' en dat is dan mooi een aanknopingspunt om over de eigen ellende te beginnen. Geen ruimte voor de ander. Hoe is het met je vriend en wat zijn zijn vooruitzichten? Hoe voel jij je, hoe red je je? Dat zijn moeilijke vragen blijkbaar. Maar ik stel ze toch aan je
Het is ook zo dat je het steeds meer hoort, juist als je het van dichtbij meemaakt. Mijn vriend heeft kanker (en is 24, dus nee wat mij betreft geen ouderdomsziekte!!) en 1 van de vele reacties is als je het aan iemand vertelt: 'oh ja ik ken ook iemand die het heeft/gehad/nu dood is'. Niet de meest opbeurende reactie overigens...Mensen doen dat graag. De ellende die ze van jou horen op zichzelf betrekken. Soms zelfs refererend aan een broer van een oom van de buurman van.... 'die heeft dat ook' en dat is dan mooi een aanknopingspunt om over de eigen ellende te beginnen. Geen ruimte voor de ander. Hoe is het met je vriend en wat zijn zijn vooruitzichten? Hoe voel jij je, hoe red je je? Dat zijn moeilijke vragen blijkbaar. Maar ik stel ze toch aan je
dinsdag 7 januari 2014 om 16:58
quote:Mevrouw75 schreef op 07 januari 2014 @ 16:25:
[...]
Maar ziekte is niet altijd kanker (sorry, ik ben een sucker voor precies lezen).
Dankjewel, goed lezen is een kunst en die beheers je!
Wat reiger zegt klopt helemaal met het citaat dat ze geeft, daar staat inderdaad dat 51% door ziekte overlijd (en dat kan elke ziekte zijn), en 16% aan kanker. 20% overlijd aan een verkeersongeval en 19% aan zelfmoord.
Zitten we hier even over cijfers te miepen terwijl dit volgens mij een emotietopic is.
Ik had begrepen dat ook TO bang is om zelf kanker te krijgen, ik hoop dat het besef dat je meer kans hebt om op jonge leeftijd te overlijden in het verkeer dan aan kanker, haar een beetje van die angst af zal helpen. Bij mij helpt zoiets in elk geval wel.
[...]
Maar ziekte is niet altijd kanker (sorry, ik ben een sucker voor precies lezen).
Dankjewel, goed lezen is een kunst en die beheers je!
Wat reiger zegt klopt helemaal met het citaat dat ze geeft, daar staat inderdaad dat 51% door ziekte overlijd (en dat kan elke ziekte zijn), en 16% aan kanker. 20% overlijd aan een verkeersongeval en 19% aan zelfmoord.
Zitten we hier even over cijfers te miepen terwijl dit volgens mij een emotietopic is.
Ik had begrepen dat ook TO bang is om zelf kanker te krijgen, ik hoop dat het besef dat je meer kans hebt om op jonge leeftijd te overlijden in het verkeer dan aan kanker, haar een beetje van die angst af zal helpen. Bij mij helpt zoiets in elk geval wel.
dinsdag 7 januari 2014 om 17:05
quote:whopper schreef op 07 januari 2014 @ 16:51:
[...]
Mensen doen dat graag. De ellende die ze van jou horen op zichzelf betrekken. Soms zelfs refererend aan een broer van een oom van de buurman van.... 'die heeft dat ook' en dat is dan mooi een aanknopingspunt om over de eigen ellende te beginnen. Geen ruimte voor de ander. Hoe is het met je vriend en wat zijn zijn vooruitzichten? Hoe voel jij je, hoe red je je? Dat zijn moeilijke vragen blijkbaar. Maar ik stel ze toch aan je Ja dat klopt! Terwijl het me op dat moment niet zo heel veel kan schelen hoe het met de buurman van gaat.. Maar ik snap het ook wel, veel mensen weten niet zo goed hoe ze dan wél moeten reageren en durven de vragen die jij nu stelt niet te stellen. Terwijl ik er juist heel makkelijk over praat! Het scheelt ook dat de vooruitzichten heel goed zijn voor hem. Hij is geopereerd en is nu net over de helft van zijn chemo. Hij gaat er fantastisch mee om en dat helpt mij ook. Ik vind het vooral verschrikkelijk dat het gewoon nooit echt goed met hem gaat. Maar ik weet dat er een einde aan komt en probeer dankbaar te zijn voor het feit dat hij hier vrijwel 'ongeschonden' uitkomt. Anders dan vele andere verhalen in dit topic!
[...]
Mensen doen dat graag. De ellende die ze van jou horen op zichzelf betrekken. Soms zelfs refererend aan een broer van een oom van de buurman van.... 'die heeft dat ook' en dat is dan mooi een aanknopingspunt om over de eigen ellende te beginnen. Geen ruimte voor de ander. Hoe is het met je vriend en wat zijn zijn vooruitzichten? Hoe voel jij je, hoe red je je? Dat zijn moeilijke vragen blijkbaar. Maar ik stel ze toch aan je Ja dat klopt! Terwijl het me op dat moment niet zo heel veel kan schelen hoe het met de buurman van gaat.. Maar ik snap het ook wel, veel mensen weten niet zo goed hoe ze dan wél moeten reageren en durven de vragen die jij nu stelt niet te stellen. Terwijl ik er juist heel makkelijk over praat! Het scheelt ook dat de vooruitzichten heel goed zijn voor hem. Hij is geopereerd en is nu net over de helft van zijn chemo. Hij gaat er fantastisch mee om en dat helpt mij ook. Ik vind het vooral verschrikkelijk dat het gewoon nooit echt goed met hem gaat. Maar ik weet dat er een einde aan komt en probeer dankbaar te zijn voor het feit dat hij hier vrijwel 'ongeschonden' uitkomt. Anders dan vele andere verhalen in dit topic!
dinsdag 7 januari 2014 om 17:10
Klijno, fijn dat de vooruitzichten goed zijn en dat hij er zo goed mee omgaat.
Ik herken het heel goed, ik had vorig jaar borstkanker en dan zit je echt niet te wachten op de verhalen van de zus van de buurman, etc.
Ik was er zelf heel makkelijk in (erover praten bedoel ik), maar veel mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen.
Ik herken het heel goed, ik had vorig jaar borstkanker en dan zit je echt niet te wachten op de verhalen van de zus van de buurman, etc.
Ik was er zelf heel makkelijk in (erover praten bedoel ik), maar veel mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen.
dinsdag 7 januari 2014 om 17:12
dinsdag 7 januari 2014 om 17:14
quote:peecee schreef op 07 januari 2014 @ 17:12:
Aan kanker ga je niet altijd dood hoor.
Ik vind dat mensen dramatisch zwaar omgaan met die ziekte.
Er zijn goede behandelingen.....
Maaar we behandelen te lang door.
Waarom iemand van 70 nog belasten met een zware chemokuur?
Er zijn ziektes die bijna niet te genezen zijn....denk aan spierziektes.Sorry maar vooral dat 'dramatisch zwaar omgaan met die ziekte' schiet mij echt in het verkeerde keelgat. Doe normaal joh. En net alsof men spierziektes niet verschrikkelijk vindt..
Aan kanker ga je niet altijd dood hoor.
Ik vind dat mensen dramatisch zwaar omgaan met die ziekte.
Er zijn goede behandelingen.....
Maaar we behandelen te lang door.
Waarom iemand van 70 nog belasten met een zware chemokuur?
Er zijn ziektes die bijna niet te genezen zijn....denk aan spierziektes.Sorry maar vooral dat 'dramatisch zwaar omgaan met die ziekte' schiet mij echt in het verkeerde keelgat. Doe normaal joh. En net alsof men spierziektes niet verschrikkelijk vindt..
dinsdag 7 januari 2014 om 17:18
Niet dat kanker niet erg is maar het is niet altijd meteen een doodvonnis. Weet je, als je een goed leven hebt en dat wordt verstoord door een ziekt of ongeluk, dan is dat altijd erg....iemand gaat jou verliezen. Je partner, kinderen, ouders... die blijven achter en dat is verdrietig. En voor degene die het treft is het ook vaak geen feestje. Je hebt het gewoon liever niet maar je doet er zo weinig aan.
dinsdag 7 januari 2014 om 17:24
Zeven jaar terug (ik ben nu 40) onderging ik 2 operaties in amper vijf dagen tijd. Internist vond het verdacht dat er via een knobbeltje zoveel bloed naar mijn schildklier ging.
2° opninie vond het belachelijk dat ik met het 'kleine' ding kwam aanzetten.
Bleef er nog een jaar mee rondlopen, tot dezelfde internist ronduit zei dat ik aan operatie moest denken.
Eerst werd een deel van mijn schildklier weg genomen. Een paar dagen later het gehele orgaan, want het bleek idd een kwaadaardige tumor te zijn.
Slechts enkelen in mijn omgeving wilden openlijk met mij praten over kanker.Anderen deden alsof er niets aan de hand was, nog anderen bleven gewoon weg.
Bovenop mijn chronische ziekte was dit geen cadeau. Sinds de verwijdering van mijn schildklier werd wat ik had nog zwaarder.
Ow, ik heb ook vaak onrechtstreeks gehoord dat schildklierkanker 'niet zo erg is'.
Voor wie er nu mee te maken heeft, rechtstreeks of in de omgeving: veel sterkte!
2° opninie vond het belachelijk dat ik met het 'kleine' ding kwam aanzetten.
Bleef er nog een jaar mee rondlopen, tot dezelfde internist ronduit zei dat ik aan operatie moest denken.
Eerst werd een deel van mijn schildklier weg genomen. Een paar dagen later het gehele orgaan, want het bleek idd een kwaadaardige tumor te zijn.
Slechts enkelen in mijn omgeving wilden openlijk met mij praten over kanker.Anderen deden alsof er niets aan de hand was, nog anderen bleven gewoon weg.
Bovenop mijn chronische ziekte was dit geen cadeau. Sinds de verwijdering van mijn schildklier werd wat ik had nog zwaarder.
Ow, ik heb ook vaak onrechtstreeks gehoord dat schildklierkanker 'niet zo erg is'.
Voor wie er nu mee te maken heeft, rechtstreeks of in de omgeving: veel sterkte!
