
Veel ernstige zieke mensen
dinsdag 7 januari 2014 om 13:15
Het lijkt wel steeds meer voor te komen, die rotziekte...beginnend met een K. Ik wil het woord niet eens volledig typen, vind het een vreselijk rotwoord. Ik hoor overal om mij heen dat mensen die ziekte krijgen. Zal eerder ook wel zo zijn geweest maar nu komt het toch dichterbij. Kennis, mijn oma, een tante, op het schoolplein....bah! ik zou er haast bang van worden. Bij elk pijntje denk ik, oh jee ben ik nu aan de beurt? Ik weet het vreselijk overdreven maar ik bedoel er mee te zeggen dat het zo dichtbij komt, iedereen kan het immers overkomen.
Deze week moet ik mijn oma wegbrengen...zat helemaal vol. Volgende week een tante?
Deze week moet ik mijn oma wegbrengen...zat helemaal vol. Volgende week een tante?
Praten zonder denken is als schieten zonder richten
donderdag 9 januari 2014 om 08:52
Hoi puppyvet,
ik herken me volledig in jouw verhaal. Toen tijdens mij laatste zwangerschap de eierstokkanker van mijn moeder terug bleek te zijn en volkomen uitgezaaid is er bij mij ook een groter bewust zijn van de zieke mensen om mij heen gekomen gecombineerd met een grote angst om zelf ziek te worden. Het was zelfs zo erg dat ik een soort van hypochondrie heb ontwikkeld. Elk plekje en bultje was voor mij een grote ramp. Ze is in juni overleden en daarna is de angst alleen maar toegenomen. Gelukkig gaat het nu met behulp van de therapie die ik heb gehad beter, maar al die berichten over kanker helpen niet echt. Als je bij jezelf merkt dat je angst groter wordt trek op tijd aan de bel want als je brein eenmaal die angstreactie gewend is, kost het heel veel moeite om dat weg te krijgen. Een dikke voor jou!!
ik herken me volledig in jouw verhaal. Toen tijdens mij laatste zwangerschap de eierstokkanker van mijn moeder terug bleek te zijn en volkomen uitgezaaid is er bij mij ook een groter bewust zijn van de zieke mensen om mij heen gekomen gecombineerd met een grote angst om zelf ziek te worden. Het was zelfs zo erg dat ik een soort van hypochondrie heb ontwikkeld. Elk plekje en bultje was voor mij een grote ramp. Ze is in juni overleden en daarna is de angst alleen maar toegenomen. Gelukkig gaat het nu met behulp van de therapie die ik heb gehad beter, maar al die berichten over kanker helpen niet echt. Als je bij jezelf merkt dat je angst groter wordt trek op tijd aan de bel want als je brein eenmaal die angstreactie gewend is, kost het heel veel moeite om dat weg te krijgen. Een dikke voor jou!!
vrijdag 10 januari 2014 om 16:52
quote:leoniebunk schreef op 07 januari 2014 @ 21:29:
@peecee.
Als iemand van 70 nog heel graag een aantal jaren wil leven en als dat door een zware chemokuur misschien haalbaar is, waarom niet?!
Met 70 kun je nog heel veel jaren vooruit, jij doet het overkomen of deze mensen al uitgerangeerd zijn en dat het daarom geen zin meer heeft om te behandelen.
Mijn vader is 4 maanden overleden aan kanker, 73 jaar.
Maar wat had hij nog graag een aantal jaren willen genieten van het leven.
Ik vond het ook al zo'n achterlijke opmerking! Mijn vader was 72 toen hij in 2012 overleed aan galwegkanker, hij had het dolgraag overleefd, maar de kuren sloegen gewoon niet meer aan op het eind. Dat er dan een opmerking wordt gemaakt door PeeCee van, waarom iemand van 70 nog belasten hiermee .... m'n nekharen stonden overeind! Nog nooit zoiets doms gelezen. Alsof je niets meer aankan op die leeftijd.
Heel veel sterkte!
@peecee.
Als iemand van 70 nog heel graag een aantal jaren wil leven en als dat door een zware chemokuur misschien haalbaar is, waarom niet?!
Met 70 kun je nog heel veel jaren vooruit, jij doet het overkomen of deze mensen al uitgerangeerd zijn en dat het daarom geen zin meer heeft om te behandelen.
Mijn vader is 4 maanden overleden aan kanker, 73 jaar.
Maar wat had hij nog graag een aantal jaren willen genieten van het leven.
Ik vond het ook al zo'n achterlijke opmerking! Mijn vader was 72 toen hij in 2012 overleed aan galwegkanker, hij had het dolgraag overleefd, maar de kuren sloegen gewoon niet meer aan op het eind. Dat er dan een opmerking wordt gemaakt door PeeCee van, waarom iemand van 70 nog belasten hiermee .... m'n nekharen stonden overeind! Nog nooit zoiets doms gelezen. Alsof je niets meer aankan op die leeftijd.
Heel veel sterkte!