Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
vrijdag 5 juli 2019 om 01:17
Dit dus.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
vrijdag 5 juli 2019 om 16:03
Dat doe ik zeker, dat doet mij echt zo goed 
We zijn inmiddels weer een paar dagen verder. Mijn man heeft van de week een ct scan gehad omdat hij vrij hees is, dus ze wilden toch even kijken hoe het bij zijn longen zit. Daar kwamen geen schokkende dingen uit, de tumor in zijn long is nog steeds stabiel dus dat is erg fijn! Hij heeft nu een oefening gekregen zodat zijn stem beter klinkt, volgens het ziekenhuis kan het liggen aan dat hij veel ligt?
Gisterochtend kregen we te horen dat mijn man maandag naar een revalidatiecentrum gaat, dus dat was goed nieuws! Echter kregen we eind van de dag te horen dat mijn man waarschijnlijk toch een dwarslaesie heeft.
De bestraling van afgelopen week heeft niet gedaan wat ze hadden gehoopt helaas. Dit is een behoorlijke klap voor mijn man. Het is nog steeds te bedoeling dat hij maandag naar het revalidatiecentrum gaat, echter heeft mijn man het er behoorlijk moeilijk mee. Hij zei net dat hij niet weet of hij er wel naartoe wilt, en dat hij amper de tijd heeft om te beseffen wat er allemaal gebeurt en om erover na te denken. Ik snap het wel maar ik moet eerlijk zeggen dat ik wel verwacht had dat hij een dwarslaesie had, aangezien er weinig vooruitgang in zat de afgelopen dagen. Hij heeft dus geen volledige dwarslaesie want hij heeft nog wel wat gevoel in zijn benen, echter heeft hij gewoon geen kracht erin.
Mijn man is vanochtend opnieuw bestraald, dit kon eigenlijk niet omdat hij daar nu al 2x bestraald is, maar ze hebben het toch gedaan, in de hoop dat het nu wat meer gaat doen. Dus dat is de komende 10 dagen even afwachten.
Daarnaast is mijn man ook behoorlijk moe, hij rust overdag ook uit of probeert wat te slapen.
Morgen is de grote verhuisdag. Morgenochtend staat er 6 man bij ons op de stoep om de meubels en dozen te verhuizen, dus dat is erg fijn.
Zondag zouden we gaan lunchen vanwege een verjaardag, dat wil mijn man nog steeds doen. Dus we gaan proberen om
zondag weer met rolstoel even lekker buiten de deur te gaan, hopelijk gaat dat lukken. En dan maandag naar revalidatiecentrum.
Volgende week donderdag heb ik een intake bij een psycholoog, eens kijken of zij mij kan helpen met deze enorme rollercoaster waar we inzitten.
We zijn inmiddels weer een paar dagen verder. Mijn man heeft van de week een ct scan gehad omdat hij vrij hees is, dus ze wilden toch even kijken hoe het bij zijn longen zit. Daar kwamen geen schokkende dingen uit, de tumor in zijn long is nog steeds stabiel dus dat is erg fijn! Hij heeft nu een oefening gekregen zodat zijn stem beter klinkt, volgens het ziekenhuis kan het liggen aan dat hij veel ligt?
Gisterochtend kregen we te horen dat mijn man maandag naar een revalidatiecentrum gaat, dus dat was goed nieuws! Echter kregen we eind van de dag te horen dat mijn man waarschijnlijk toch een dwarslaesie heeft.
De bestraling van afgelopen week heeft niet gedaan wat ze hadden gehoopt helaas. Dit is een behoorlijke klap voor mijn man. Het is nog steeds te bedoeling dat hij maandag naar het revalidatiecentrum gaat, echter heeft mijn man het er behoorlijk moeilijk mee. Hij zei net dat hij niet weet of hij er wel naartoe wilt, en dat hij amper de tijd heeft om te beseffen wat er allemaal gebeurt en om erover na te denken. Ik snap het wel maar ik moet eerlijk zeggen dat ik wel verwacht had dat hij een dwarslaesie had, aangezien er weinig vooruitgang in zat de afgelopen dagen. Hij heeft dus geen volledige dwarslaesie want hij heeft nog wel wat gevoel in zijn benen, echter heeft hij gewoon geen kracht erin.
Mijn man is vanochtend opnieuw bestraald, dit kon eigenlijk niet omdat hij daar nu al 2x bestraald is, maar ze hebben het toch gedaan, in de hoop dat het nu wat meer gaat doen. Dus dat is de komende 10 dagen even afwachten.
Daarnaast is mijn man ook behoorlijk moe, hij rust overdag ook uit of probeert wat te slapen.
Morgen is de grote verhuisdag. Morgenochtend staat er 6 man bij ons op de stoep om de meubels en dozen te verhuizen, dus dat is erg fijn.
Zondag zouden we gaan lunchen vanwege een verjaardag, dat wil mijn man nog steeds doen. Dus we gaan proberen om
zondag weer met rolstoel even lekker buiten de deur te gaan, hopelijk gaat dat lukken. En dan maandag naar revalidatiecentrum.
Volgende week donderdag heb ik een intake bij een psycholoog, eens kijken of zij mij kan helpen met deze enorme rollercoaster waar we inzitten.
vrijdag 5 juli 2019 om 16:59
Spannende, drukke en heftige tijden Pinkwombat.
Ben je blij om te verhuizen? Of ook moeilijk omdat jullie daar samen een mooie tijd hebben gehad? Het zal misschien van minuut tot minuut kunnen wisselen.
Goed dat je hulp voor jezelf hebt gevonden, ik hoop dat het klikt en je goede tips gaat krijgen.
Succes met de verhuizing morgen!
Ben je blij om te verhuizen? Of ook moeilijk omdat jullie daar samen een mooie tijd hebben gehad? Het zal misschien van minuut tot minuut kunnen wisselen.
Goed dat je hulp voor jezelf hebt gevonden, ik hoop dat het klikt en je goede tips gaat krijgen.
Succes met de verhuizing morgen!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
vrijdag 5 juli 2019 om 17:29
Wat ontzettend heftig allemaal PinkWombat. Ik weet niet zo goed wat ik kan schrijven om jullie een hart onder de riem te steken. Alles wat ik kan bedenken lijkt zo afgezaagd en onecht. Ik wou dat ik de juiste woorden kon bedenken die jullie wat steun zouden kunnen bieden. Ik leef met jullie mee is het enigste wat ik kan bedenken en echt oprecht meen. Ik hoop dat het jullie goed gaat voor zover en waar dat nog mogelijk is.
vrijdag 5 juli 2019 om 18:53
Moeilijke situaties pinkwombat...
Als je man niet naar het revalidatiecentrum wil dan zou ik dat proberen te respecteren. Het is waarschijnlijk de laatste fase van zijn leven en ik kan me ergens wel voorstellen dat hij dat misschien anders in wil invullen dan aan werken aan vooruitgang of herstel. Misschien dat jullie de komende dagen de voors en tegens op een rijtje moeten zetten.
Iedereen is daar zo anders in. Sommige mensen gaan vechtend ten onder en hebben er 'alles aan gedaan'. Daar is dan ook al die laatste energie in gaan zitten. Anderen kiezen voor een laatste fase gericht op andere dingen waar ze hun energie aan besteden.
Het is allebei goed, men moet doen waar men zich het beste bij voelt. Maar weet dat doorvechten of gezonder worden niet altijd hoeft, en je vrij bent om ook andere keuzes te maken.
Gewoon even een gedachte die ik met je wil delen.
Als je man niet naar het revalidatiecentrum wil dan zou ik dat proberen te respecteren. Het is waarschijnlijk de laatste fase van zijn leven en ik kan me ergens wel voorstellen dat hij dat misschien anders in wil invullen dan aan werken aan vooruitgang of herstel. Misschien dat jullie de komende dagen de voors en tegens op een rijtje moeten zetten.
Iedereen is daar zo anders in. Sommige mensen gaan vechtend ten onder en hebben er 'alles aan gedaan'. Daar is dan ook al die laatste energie in gaan zitten. Anderen kiezen voor een laatste fase gericht op andere dingen waar ze hun energie aan besteden.
Het is allebei goed, men moet doen waar men zich het beste bij voelt. Maar weet dat doorvechten of gezonder worden niet altijd hoeft, en je vrij bent om ook andere keuzes te maken.
Gewoon even een gedachte die ik met je wil delen.
vrijdag 5 juli 2019 om 21:46
Heel veel sterkte PinkWombat
Fijn dat de tumor stabiel is, maar wat naar van die dwarslaesie. Al had je het ergens al verwacht. Ik snap heel goed dat je man overweegt niet naar het revalidatiecentrum te gaan. Maar hopelijk heeft de bestraling toch nog een positief effect.
Succes met de verhuizing! Fijn dat je veel hulp hebt.
Fijn dat de tumor stabiel is, maar wat naar van die dwarslaesie. Al had je het ergens al verwacht. Ik snap heel goed dat je man overweegt niet naar het revalidatiecentrum te gaan. Maar hopelijk heeft de bestraling toch nog een positief effect.
Succes met de verhuizing! Fijn dat je veel hulp hebt.
zaterdag 6 juli 2019 om 02:54
zaterdag 6 juli 2019 om 09:00
Eens, ga kijken wat je man wil en waarom. Ik heb het zelf ook meegemaakt, dat ik in de vechtmodus bleef terwijl de ander eigenlijk berustte in het lot. Voor mij heeft hij het nog geprobeerd, het was een verloren strijd en het heeft hem toch een stuk kwaliteit van leven gekost. Daar heb ik nu nog altijd spijt van en ik wou dat iemand me indertijd een spiegel had voorgehouden.Hangmat schreef: ↑05-07-2019 18:53Moeilijke situaties pinkwombat...
Als je man niet naar het revalidatiecentrum wil dan zou ik dat proberen te respecteren. Het is waarschijnlijk de laatste fase van zijn leven en ik kan me ergens wel voorstellen dat hij dat misschien anders in wil invullen dan aan werken aan vooruitgang of herstel. Misschien dat jullie de komende dagen de voors en tegens op een rijtje moeten zetten.
Iedereen is daar zo anders in. Sommige mensen gaan vechtend ten onder en hebben er 'alles aan gedaan'. Daar is dan ook al die laatste energie in gaan zitten. Anderen kiezen voor een laatste fase gericht op andere dingen waar ze hun energie aan besteden.
Het is allebei goed, men moet doen waar men zich het beste bij voelt. Maar weet dat doorvechten of gezonder worden niet altijd hoeft, en je vrij bent om ook andere keuzes te maken.
Gewoon even een gedachte die ik met je wil delen.
