Gezondheid alle pijlers

Vriend heeft longkanker

09-02-2019 11:58 1698 berichten
Alle reacties Link kopieren
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken. :cry:
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.

Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen :cry: Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft werk: voel je ook niet schuldig als je wel gaat werken! Mijn man is nu heel veel thuis bij mij, maar ik zie ook hoe hij opknapt van een dag naar zijn werk gaan. Dus neem die ruimte ook gewoon!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Alle reacties Link kopieren
:hug: ik duim ook voor wat herstel en dat jullie nog mooie dingen kunnen beleven.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie berichtjes, dat doet mij goed :hug: Mijn man heeft daarnet een ct scan gehad en hij wordt zo bestraald.
Ik had al gedeeltelijk zorgverlof opgenomen, en ik heb eigenlijk deze week en volgende week vrij genomen. Ik heb gisteravond mijn leidinggevende gebeld en vertelt wat er gebeurd is, en dat ik me door deze situatie ziek wil melden. Dus ik sta nu ook ziek gemeld. Nu maar even kijken hoe het verder gaat en hoe ik daar verder invulling aan wil geven.
Alle reacties Link kopieren
In een soortgelijke situatie vond ik ook dat werk me wat afleiding bezorgde. Ik weet natuurlijk of het bij soort werk mogelijk is om af en toe te komen werken. Hoe dan ook, sterkte.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Sterkte PinkWombat, :hug:
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je nu ziek gemeld bent. Voel je er niet rot bij, kan me ook voorstellen dat je toch niet zou kunnen functioneren. Tis ook nogal wat.
Heel veel sterkte. Hoop op lichtpuntje voor jullie in deze rotte tijd.
Alle reacties Link kopieren
Wat moeilijk voor jullie, heel veel moed en kracht en sterkte gewenst :hug:
Beter een half motto....
Ken je het Helen Downing instituut TO? Zij geven (top) geestelijke zorg aan oncologisch patiënten én hun familieleden.

Wat verschrikkelijk hoe snel het allemaal lijkt te gaan. Hebben jullie het er samen al over gehad over hoe het verder moet, wil je man zelf de regie houden?
Alle reacties Link kopieren
Als het ziekteverloop nu zo snel gaat, wil je dan nog echt wel verhuizen ??
Nu ben je bij jou ouders,samen met je man, maar hoelang is het nog verantwoord om jouw man in huis te hebben ?
Stel dat het zo snel gaat, dan zit jij alleen in het nieuwe huis,zonder herinneringen aan jouw man, want die hebben jullie nu samen in het oud huis.

Ik heb dit gezien bij mijn schoonouders, hoeveel verdriet vader had, in het nieuwe huis,waar zijn vrouw niet heeft kunnen wonen.
hemke schreef:
24-06-2019 22:06
Als het ziekteverloop nu zo snel gaat, wil je dan nog echt wel verhuizen ??
Nu ben je bij jou ouders,samen met je man, maar hoelang is het nog verantwoord om jouw man in huis te hebben ?
Stel dat het zo snel gaat, dan zit jij alleen in het nieuwe huis,zonder herinneringen aan jouw man, want die hebben jullie nu samen in het oud huis.

Ik heb dit gezien bij mijn schoonouders, hoeveel verdriet vader had, in het nieuwe huis,waar zijn vrouw niet heeft kunnen wonen.
Nou, dit durfde ik eigenlijk niet te zeggen, maar ik vroeg het me wel af. Is het nog wel 'de moeite' om die hele verhuizing op je hals te halen...
Wat gaat het ineens snel, Pinky. Wat een kloteziekte is het toch ook :( Hopeiijk geeft de bestraling nog wat verlichting van de pijn en de klachten. Daar duim ik voor.

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het met jou Pink Wombat?
Kan je het allemaal een plekje geven?
Nee natuurlijk niet maar ik bedoel... Nou ja ik weet het eigenlijk niet.
Ik leef gewoon heel erg met je mee :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Ik leef hier ook erg mee en lees mee en vindt het allemaal zo snel gaan en er is in half jaar gewoon te veel op jullie bord gekomen en ik wens jullie veel sterkte toe
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte, TO en man :hug:
The eyes are useless when the mind is blind.
Alle reacties Link kopieren
:hug: wat gaat het snel, veel te snel... Heel veel sterkte!
Lieve PinkWombat,
Wat een onmetelijk leed. Het doet mij al zoveel pijn om telkens te lezen welke beproeving jullie moeten doorstaan. Ik kan me niet voorstellen wat een martelgang dit voor jullie moet zijn. Het is te erg om te bevatten.
:hug: :hug: :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf ook getwijfeld of we wel moeten verhuizen hoor, maar de woning waar we naartoe gaan heeft meer voordelen. Het zit namelijk dichterbij mijn werk en mijn ouders. En dat vind ik toch wel fijn als mijn man er straks niet meer is, dat ik dichterbij mijn ouders woon. Daarnaast is het huis waar we nu in wonen meer een soort vakantie woning, onlogisch qua inrichting en ruimte.
Daarnaast, stel dat mijn man straks naar huis mag, dan kan hij dus niet naar huis want hij kan de trappen niet op! Dus waar moeten we dan naartoe? Naar ons oude huisje kan hij in ieder geval nooit meer naartoe.
Ik heb het er met mijn ouders en mijn man over gehad, en we zijn toch wel tot de conclusie gekomen om het door te zetten. Ik zie ook hoe mijn man ervan opleeft als ik hem fotos laat zien van de meubels die ik gezien heb voor ons appartement.
We gaan er namelijk met zijn allen wel vanuit dat hij weer naar huis mag, de vraag is alleen of hij ooit weer kan lopen. Hij moet sowieso tot en met morgen in ziekenhuis blijven. De bestraling is gelukt gisteren, dus de pijn in zijn rug zal daardoor afnemen. En dan is het afwachten of hij weer kracht in zijn benen krijgt, dat verschilt per persoon namelijk. Hij had gisteren al wel iets meer kracht dan eergisteren.

En hoe het met mij gaat? Tja, niet zo goed. Mijn man gaat dood en als ik daaraan denk word ik gek van verdriet en weet ik echt niet hoe ik verder moet zonder hem en hoe ik dat allemaal moet doen. We zitten in een rollercoaster, dus ik ben alleen maar aan het gaan, gaan, gaan. Als hij zodrect wegvalt ben ik bang dat ik in een diep, zwart gat val. Daarom wil ik ook graag met een psycholoog praten die me hierbij helpt, want ik heb het gevoel dat ik dit niet alleen kan.
Alle reacties Link kopieren
Ach.... het is ook allemaal zo intens verdrietig dit...

Lees mee, schrijf weinig, omdat woorden tekort schieten.

:redrose:
Pink :cry:

Ik zal je pb zsm beantwoorden. Ik hoop zo dat jullie heel veel hulp kunnen krijgen met de verhuizing en dat het snel achter de rug is

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Logisch dat het niet goed met je gaat PinkWombat.denk dagelijks aan je en wil je troosten en steunen.maar kan niks doen. Ik zou je man beter willen maken ❤️
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Sterkte TO, en schrijf hier lekker van je af! <3
Alle reacties Link kopieren
Ach lieverd. Je bent ook vaak in mijn gedachten... Weet even niet wat te zeggen. Een dikke :hug:
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
ach pink. Ik lees hier mee en denk heel erg veek aan je maar vind het moeilijk om te reageren. Maar ik hoop dat je man zich wat beter gaat voelen door de bestraling, en dat jullie samen nog heel veel tijd en mooie herinneren kunnen maken.
.
Pink, wat een vreselijke tijd maken jullie door. Ook ik ben meer een meelezer, weet niet goed wat te zeggen buiten het feit dat ik jullie onnoemelijk veel sterkte wil wensen! :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven