
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg

vrijdag 20 september 2019 om 20:20
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
vrijdag 1 november 2019 om 19:21
@yellowlemon, ook herkenbaar! Ik studeer al een poos niet meer, maar wél onder mijn vrienden. Ik heb bijna een jaar aan huis 'gekluisterd' gezeten, omdat ik niet kon lopen laat staan fietsen/auto rijden etc. Ik heb 1 goede vriendin 2 x op de koffie gehad, de ander ( die ik al ruim 20 jaar ken) 1 x. Want druk druk druk. Heb mij erg in de steek gelaten gevoeld! En af en toe nog, maar probeer er zo min mogelijk bij stil te staan. Het frappante is dat de mensen waar ik weinig contact mee had, meer begaan waren en zijn, dan de mensen waarvan ik dacht dat het mijn vrienden waren.
En ik ben echt niet het type dat als je bij mij een bakkie komt doen ik alleen maar steen aan been klaag. Liever niet juist, ik hoor graag juist andere leuke dingen, wat een ander meemaakt.
Maar inderdaad, mijn leven stond ineens stil en dat van hen gaat verder. Ze zeggen dan wel 'uit het oog maar niet uit het hart', maar zo voelt het wél! En das is in het begin heel gek. Ik werkte 4 om 5 dagen in de week, waardoor je toch een band krijgt met je collega's, en ineens is dat weg.
En ik ben echt niet het type dat als je bij mij een bakkie komt doen ik alleen maar steen aan been klaag. Liever niet juist, ik hoor graag juist andere leuke dingen, wat een ander meemaakt.
Maar inderdaad, mijn leven stond ineens stil en dat van hen gaat verder. Ze zeggen dan wel 'uit het oog maar niet uit het hart', maar zo voelt het wél! En das is in het begin heel gek. Ik werkte 4 om 5 dagen in de week, waardoor je toch een band krijgt met je collega's, en ineens is dat weg.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

vrijdag 1 november 2019 om 19:27
Pas in zulke tijden leer je je vrienden kennen.
Ik heb dit jaar 1 vriendschap verbroken/laten verwateren en als ik op social media zie hoevaak ze met vriendinnen weg is, denk ik: Zijn dat echte vriendinnen? Of zijn het vriendinnen geworden omdat jullie kinderen hebben?
Ik voelde me steeds vaker een reserve-vriendin, daar heb ik gewoon geen zin meer in. En er waren nog meer dingen aan de hand hoor, maar dan word ik te herkenbaar.
Nu heb ik gelukkig wel andere leuke mensen leren kennen met wie ik voorzichtig een vriendschap aan het opbouwen ben.
Ik heb dit jaar 1 vriendschap verbroken/laten verwateren en als ik op social media zie hoevaak ze met vriendinnen weg is, denk ik: Zijn dat echte vriendinnen? Of zijn het vriendinnen geworden omdat jullie kinderen hebben?
Ik voelde me steeds vaker een reserve-vriendin, daar heb ik gewoon geen zin meer in. En er waren nog meer dingen aan de hand hoor, maar dan word ik te herkenbaar.
Nu heb ik gelukkig wel andere leuke mensen leren kennen met wie ik voorzichtig een vriendschap aan het opbouwen ben.


vrijdag 1 november 2019 om 21:16
Jij lekker boven liggen en je man de deur open doen
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 1 november 2019 om 21:42
Herkenbaar...VGM1980 schreef: ↑01-11-2019 16:24Jullie praten zó veel, het lukt mij niet om bij te houden.
Maar ik zit toch weer even met een steen in mn maag.
Het is ruim 2 jaar geleden dat ik ziek werd, en tijdens het revalideren nog een keer.
Sinds ik mijn vervroegde IVA heb, heb ik niets meer gehoord van mijn werk. Ja van 2 collega's een appje. Maar verder niets. Nu kreeg ik een brief opgestuurd of ik akkoord wilde gaan met mijn ontslag, zo een vaststellingsovereenkomst. Omcirkelen wat van toepassing is, ja of nee. En dat moet ik dan binnen 2 weken opsturen, graag per mail. De manier waarop... na 15 jaar er gewerkt te hebben en nooit 1 dag ziek gemeld. Dat ik ontslagen wordt, dat snap ik. Maar op deze manier?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.

vrijdag 1 november 2019 om 21:46
Zo las ik net op fb dat iemand die jaren mijn teamgenoot is geweest en waarbij we veel bij elkaar kwamen daarbuiten, is bevallen. Wist helemaal niet dat die persoon zwanger was. Sinds ik ziek ben heb ik niets meer van ze gehoord. Collega’s niet (behalve drie die er niet meer werken).
Uit het oog...
Uit het oog...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.

vrijdag 1 november 2019 om 22:17
Verdrietig, al die verhalen over verloren vrienden en collega’s.
Mijn werkgever heeft mijn afscheid top geregeld. Ik kan niet anders zeggen. Een officieel afscheid met receptie wilde ik niet, dat leek me zo triest gezien de omstandigheden. Maar ik mocht naaste collega’s uit mijn carrière door de jaren heen uitnodigen voor een etentje. Dat was een fijne avond en een goede afsluiting.
Los daarvan zijn er best ook goede collega’s waarvan ik niets meer heb gehoord. Juist van collega’s waarvan ik het niet had verwacht weer wél. Maar toch voelt het zo minder zuur. Een goed afscheid is belangrijk.
Vrienden ben in vooral verloren in de jaren voor ik definitief uitviel. In een poging mijn werk te blijven volhouden, heb ik dingen laten verwateren. Gelukkig heb ik de meest dierbare vriendschappen weer weten te herstellen.
Al blijft het soms een eenzaam bestaan. Anderen hebben nu eenmaal ook een erg druk leven. Meer dan een paar appjes en een bezoekje eens in de zoveel maanden, zit er dan ook niet in. Begrijpelijk.
Mijn werkgever heeft mijn afscheid top geregeld. Ik kan niet anders zeggen. Een officieel afscheid met receptie wilde ik niet, dat leek me zo triest gezien de omstandigheden. Maar ik mocht naaste collega’s uit mijn carrière door de jaren heen uitnodigen voor een etentje. Dat was een fijne avond en een goede afsluiting.
Los daarvan zijn er best ook goede collega’s waarvan ik niets meer heb gehoord. Juist van collega’s waarvan ik het niet had verwacht weer wél. Maar toch voelt het zo minder zuur. Een goed afscheid is belangrijk.
Vrienden ben in vooral verloren in de jaren voor ik definitief uitviel. In een poging mijn werk te blijven volhouden, heb ik dingen laten verwateren. Gelukkig heb ik de meest dierbare vriendschappen weer weten te herstellen.
Al blijft het soms een eenzaam bestaan. Anderen hebben nu eenmaal ook een erg druk leven. Meer dan een paar appjes en een bezoekje eens in de zoveel maanden, zit er dan ook niet in. Begrijpelijk.
vrijdag 1 november 2019 om 22:18
Denk dat dat heel verstandig is van je nartjie! Goed dat je voor jezelf opkomt!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 1 november 2019 om 22:24
VGM, verstandig dat je er eerst een jurist naar laat kijken.
En die verwaterde vriendschappen , dat doet pijn. Maar ik merkte bij mezelf( toen ik pas ziek was) ook dat ik er gewoon de energie niet voor had.
Je probeert idd de belangrijkste ballen in de lucht te houden.
En daardoor komt het sociale in de verdrukking.
Ik zou veel meer moeten afspreken met anderen, veel meer vriendschappen kunnen hebben ook. Maar heb er de energie niet voor. Dit alles náást diegene die me idd gewoon hebben laten vallen.
Kohaku, wat duurt dat lang zeg die opname. Gelukkig ben je niet alleen maar toch, wat naar zeg
En die verwaterde vriendschappen , dat doet pijn. Maar ik merkte bij mezelf( toen ik pas ziek was) ook dat ik er gewoon de energie niet voor had.
Je probeert idd de belangrijkste ballen in de lucht te houden.
En daardoor komt het sociale in de verdrukking.
Ik zou veel meer moeten afspreken met anderen, veel meer vriendschappen kunnen hebben ook. Maar heb er de energie niet voor. Dit alles náást diegene die me idd gewoon hebben laten vallen.
Kohaku, wat duurt dat lang zeg die opname. Gelukkig ben je niet alleen maar toch, wat naar zeg
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 1 november 2019 om 22:32
De test ging dit keer beter als vorige keer volgens mij.
Nu zegt dat verder niets natuurlijk.
Verder heb ik ruim een uur aan mijn " huiswerk" voor de psycholoog gezeten, ik heb in mijn witboek inmiddels 50 !! goede eigenschappen van mezelf staan!
Ik wist niet eens dat er zoveel bestonden, laat staan dat ik ze had!
Ik ben dus hard aan het werk wat zelfvertrouwen aan het kweken.
Dat boek is echt geweldig.
Voor degene die ook wat zelfvertrouwen kan gebruiken en positiever over zichzelf wil gaan denken, hier nogmaals de titel en de auteur.
" Negatief zelfbeeld" geschreven door Manja de Neef.
Voor iedereen een goede nachtrust gewenst, ik ga mijn bed in.
Nu zegt dat verder niets natuurlijk.
Verder heb ik ruim een uur aan mijn " huiswerk" voor de psycholoog gezeten, ik heb in mijn witboek inmiddels 50 !! goede eigenschappen van mezelf staan!
Ik wist niet eens dat er zoveel bestonden, laat staan dat ik ze had!
Ik ben dus hard aan het werk wat zelfvertrouwen aan het kweken.
Dat boek is echt geweldig.
Voor degene die ook wat zelfvertrouwen kan gebruiken en positiever over zichzelf wil gaan denken, hier nogmaals de titel en de auteur.
" Negatief zelfbeeld" geschreven door Manja de Neef.
Voor iedereen een goede nachtrust gewenst, ik ga mijn bed in.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!



vrijdag 1 november 2019 om 22:37
Probeer wat afleiding te vinden. Je bent niet gek, alleen wel heel bang voor wat komen gaat.YellowLemon schreef: ↑01-11-2019 22:3550, lekker bezig Lientje! Ik ga eens kijken of dat boek op bol staat.
Ik begin een beetje lijp te worden voor de gedachte van die operatie. Door de locatie gaat t herstel gewoon kut worden en ik ben gek in mijn hoofd. Ik ga gek liggen worden hier op de bank. Top.

vrijdag 1 november 2019 om 22:55
Goed bezig lientje, 50 goede eigenschappen, wow!
Is ook vervelend, er zo tegenop te zien, Yellow. Als het maar eenmaal geweest is.
Ik had vanavond etentje van werk, dacht dat het om 18 uur begon en ik was er om 17.45. Ruim op tijd dus.. Echt wel, want het begon om 19.00 uur
En normaal heb ik altijd een tas bij me met een boek erin, maar nu had ik m'n pasjes in mn zak gedaan en geen tas. Gelukkig is er dan een telefoon.
Eten was wel gezellig.
En ik was op de fiets
(dacht dat man de auto bij zich had, maar die zag ik net nog staan.. hmm.. had ik dus toch kunnen nemen)
Afijn, nog even kopje thee op de bank en dan naar bed.
Is ook vervelend, er zo tegenop te zien, Yellow. Als het maar eenmaal geweest is.
Ik had vanavond etentje van werk, dacht dat het om 18 uur begon en ik was er om 17.45. Ruim op tijd dus.. Echt wel, want het begon om 19.00 uur


Eten was wel gezellig.
En ik was op de fiets

Afijn, nog even kopje thee op de bank en dan naar bed.
Later is nu

vrijdag 1 november 2019 om 23:50
Jij hebt er wel wat meer recht op dan ik.

Echt hoor, kan mijn jobcoach ook weer gaan mailen “ja sorry zit weer een gat bij mijn kont”. Dat is toch gewoon een slechte grap.
Of stel je ontmoet een koppel, “ja ik heb een chronische wond aan mijn kont”. En dan de ander “ja, ik ben net geopereerd aan de milde versie ervan”.
Bedtijd.



zaterdag 2 november 2019 om 08:52


zaterdag 2 november 2019 om 09:19
Ik droomde dat ik een kinderfeestje had, ik was zelf dus ook kind, en dat ik buitengesloten werd.Kwebbeltje91 schreef: ↑02-11-2019 08:528.15 wakker geworden door de regen, en ik moest heel nodig naar de wc![]()
Vannacht niet zo fijn gedroomd helaas. Geen nachtmerrie hoor, maar had een discussie met iemand waar ik helemaal geen discussie mee wil.
Nu nog even in badjas zitten, straks sporten.
Morgen houd ik een pyjamadag.