Gezondheid
alle pijlers
Yes! de mirena is eruit!
dinsdag 2 december 2008 om 21:52
Eindelijk eindelijk eindelijk! Na ruim twee maanden fulltime buikpijn, vele doosjes ibuprofen en een depressie die de kop opstak heb ik de knoop doorgehakt en ben ik vanmiddag naar de huisarts geweest om de mirena eruit te laten halen. En ik ben opgelucht, sindsdien GEEN pijn meer gehad, gewoon helemaal niet. Nu maar terug naar de condooms blijkbaar ben ik gewoon niet geschikt voor iets met hormonen erin (en sowieso niet voor iets in m'n baarmoeder). Maargoed, ga er vanuit dat ik de komende jaren door kom met condooms en zonder kinderen
dinsdag 2 december 2008 om 22:01
Hoera!
wat een onding he?
Het zal voor sommige mensen echt idiaal zijn, maar ik had ook allleen maar buikpijn en ben ook drie maanden non-stop ongesteld geweest. Daarna was ik het helemaal zat. Bleek ook dat mijn baarmoedermond helemaal geirriteerd was.
Geef je groot gelijk, is een feestje waard!!!!!!
wat een onding he?
Het zal voor sommige mensen echt idiaal zijn, maar ik had ook allleen maar buikpijn en ben ook drie maanden non-stop ongesteld geweest. Daarna was ik het helemaal zat. Bleek ook dat mijn baarmoedermond helemaal geirriteerd was.
Geef je groot gelijk, is een feestje waard!!!!!!
dinsdag 2 december 2008 om 22:38
Ik kan niet tegen hormonen, krijg ik een depressie van. Ik ben zeg maar al gevoelig voor een depressie en die hormonen die helpen me dan als het ware de verkeerde kant op over het randje. Bovendien word ik misselijk van de pil en kom minstens 5 kg aan, ook niet zo leuk...
Daarom zoek ik dus iets hormoonvrij's iemand nog ideeën?
(tsja, geen seks hebben kan ik zelf ook wel bedenken, maar da's niet zo leuk )
Daarom zoek ik dus iets hormoonvrij's iemand nog ideeën?
(tsja, geen seks hebben kan ik zelf ook wel bedenken, maar da's niet zo leuk )
woensdag 3 december 2008 om 09:29
nuvaring? zijn weliswaar ook hormomen, maar wel lager gedoseerd en alleen "lokaal".
Maar lijkt me nu echt iets om eens met je huisarts te bespreken (die heeft als het goed is laatst ook een overzicht toegestuurd gekregen over de 'nieuwere' vormen van anticonceptie.) (mijn ligt helaas al in de vuilnisbak)
Maar lijkt me nu echt iets om eens met je huisarts te bespreken (die heeft als het goed is laatst ook een overzicht toegestuurd gekregen over de 'nieuwere' vormen van anticonceptie.) (mijn ligt helaas al in de vuilnisbak)
woensdag 3 december 2008 om 15:52
Ben blij voor je dat je van je buikpijn af bent. Zelf ben ik ook sinds afgelopen zaterdag met die rotpil gestopt. Van die hormonen word ik helemaal GEK!! Een libido die al erg lang in het vriesvak ligt om maar niet te spreken over m'n gemoedstoestand. Erg oppervlakkig....
Zelf slik ik de pil al vanaf m'n 14e (ben nu 31) en een jaar of 2 geleden ben ik ook eens van de pil afgestapt. Goh, daar voelde ik mij een heel ander mens van. Daarna toch maar weer begonnen, want we willen geen kids. Vervolgens kreeg ik de laatste weken alleen maar boze blikken van m'n vriend omdat ik geen zin in sex had. We hadden er zelfs ruzie om gehad, waarop ik nu heb besloten om die rotpil aan de kant te gooien en dan moet m'n vriend maar condooms gaan halen. Ook de nuvaring heb ik al geprobeerd, maar dat vond ik ondingen 1ste klas. Bah!! Als je ergens depressief van wordt, dan is het daar wel van.
Mijn vriend wil zich volgend jaar laten steriliseren, dus tot die tijd maar met condooms. Ik wil nooooooooooit meer hormonen slikken!!
Als je iets hormoonvrij zoekt, dan is de koperspiraal toch ook een optie?
Zelf slik ik de pil al vanaf m'n 14e (ben nu 31) en een jaar of 2 geleden ben ik ook eens van de pil afgestapt. Goh, daar voelde ik mij een heel ander mens van. Daarna toch maar weer begonnen, want we willen geen kids. Vervolgens kreeg ik de laatste weken alleen maar boze blikken van m'n vriend omdat ik geen zin in sex had. We hadden er zelfs ruzie om gehad, waarop ik nu heb besloten om die rotpil aan de kant te gooien en dan moet m'n vriend maar condooms gaan halen. Ook de nuvaring heb ik al geprobeerd, maar dat vond ik ondingen 1ste klas. Bah!! Als je ergens depressief van wordt, dan is het daar wel van.
Mijn vriend wil zich volgend jaar laten steriliseren, dus tot die tijd maar met condooms. Ik wil nooooooooooit meer hormonen slikken!!
Als je iets hormoonvrij zoekt, dan is de koperspiraal toch ook een optie?
woensdag 3 december 2008 om 17:50
Hey Elmira, wat vervelend dat die pijn is aangehouden en de mirena spiraal voor jou toch niet geschikt bleek te zijn. Persoonlijk vind ik het wel een uitkomst, heb heel af en toe nog een buik krampje, maar voor de rest nu twee weken tevreden "gebruiker" en bovendien zit ie goed. Maar da's meer even een update Succes met dat hele anticonceptiedrama, het is toch ook altijd de verantwoordelijkheid van de vrouw he..
woensdag 3 december 2008 om 22:27
quote:chantalleke77 schreef op 03 december 2008 @ 15:52:
Ook de nuvaring heb ik al geprobeerd, maar dat vond ik ondingen 1ste klas. Bah!! Als je ergens depressief van wordt, dan is het daar wel van.
Als je iets hormoonvrij zoekt, dan is de koperspiraal toch ook een optie?
Ja de nuva-ring is idd echt een onding, heb ik dus ook geprobeerd (best wel lang eigenlijk, maand of 9) en toen gestopt wegens beëindigen van relatie (door depressie door...juist).
Koperspiraal leek me niet ideaal doordat je menstruaties dan zwaarder worden en ik heb altijd al zo'n ontzettende buikpijn.
En El_lebel, fijn dat het zo goed gaat met de mirena bij jou! Gelukkig zijn er nog wel vrouwen die er wel blij van worden
Ook de nuvaring heb ik al geprobeerd, maar dat vond ik ondingen 1ste klas. Bah!! Als je ergens depressief van wordt, dan is het daar wel van.
Als je iets hormoonvrij zoekt, dan is de koperspiraal toch ook een optie?
Ja de nuva-ring is idd echt een onding, heb ik dus ook geprobeerd (best wel lang eigenlijk, maand of 9) en toen gestopt wegens beëindigen van relatie (door depressie door...juist).
Koperspiraal leek me niet ideaal doordat je menstruaties dan zwaarder worden en ik heb altijd al zo'n ontzettende buikpijn.
En El_lebel, fijn dat het zo goed gaat met de mirena bij jou! Gelukkig zijn er nog wel vrouwen die er wel blij van worden
donderdag 4 december 2008 om 13:54
Ik heb de mirena nu drie weken en het sprak/spreekt met erg aan, lokale hormonen (itt de pil) en verminderde ongesteldheid. Maar ik loop al drie weken met inlegkruisjes en ik hoop wel dat dat overgaat, want zo heb ik er ook niks aan!
Ik heb nog wel even geduld, maar wanneer concludeer je dat zoiets niets voor jou is?
Ik heb nog wel even geduld, maar wanneer concludeer je dat zoiets niets voor jou is?
donderdag 4 december 2008 om 14:15
donderdag 4 december 2008 om 22:20
Ik ken iemand die gebruikt de nuvaring al bijna vanaf het begin dat hij te krijgen is, een paar jaar.
Zij vindt het een prima methode.
Ieder reageert anders, omdat een ander iets niet prettig vind wil het niet zeggen dat het bij iedereen zo werkt.
De nuvaring lijkt mij heel prettig, maar ik hoef niets meer te gebruiken omdat mijn man is gesterilliseerd, anders ging ik het echt proberen met de ring.
Ik zou zeggen gewoon proberen, stel dat het wel voor jou prettig en geschikt is, het is in ieder geval een stuk veiliger dan condooms.
Zij vindt het een prima methode.
Ieder reageert anders, omdat een ander iets niet prettig vind wil het niet zeggen dat het bij iedereen zo werkt.
De nuvaring lijkt mij heel prettig, maar ik hoef niets meer te gebruiken omdat mijn man is gesterilliseerd, anders ging ik het echt proberen met de ring.
Ik zou zeggen gewoon proberen, stel dat het wel voor jou prettig en geschikt is, het is in ieder geval een stuk veiliger dan condooms.
vrijdag 5 december 2008 om 09:23
vrijdag 5 december 2008 om 14:47
Hallo Allemaal,
Ben sinds vandaag op dit forum en zie direct een topic wat mij aanspreekt: de verlossing van de Mirena.
Ik heb vorige week maandag mijn spiraal laten verwijderen en me ook direct laten sterilliseren. Onze keuze is duidelijk: wij willen geen kinderen. Op zich was de spiraal het einde: vier jaar lang geen menstruatie, geen krampen, geen hoofdpijn, geen mood-swings . Op zich ideaal dus. Maar, ik merkte ook dat ik geen intense emotie's meer kon ervaren. Ik realiseerde me een half jaartje geleden dat ik enorm afgevlakt was qua emotie en dat ik dingen deed waar ik anders enorm zenuwachtig voor zou moeten zijn, maar nu zonder blikken of blozen deed. Op zich ook ideaal: je nergens meer zorgen over te hoeven maken en niet de zenuwen krijgen. Emotionele pijn/stress voelde ik wel, maar niet meer zo intens.
Maar ook de positieve dingen deden me minder. Ik was ook op dat vlak zo afgestompt! Vrijen met mijn man.... tja. leuk, maar niet meer super. En ook een extraatje, een kadootje of een verrassing deden me wel wat, maar niet zo veel als vroeger. Toen ik me dat realiseerde was het tijd om een gesprekje aan te gaan met de huisarts. Die vond 33 eigenlijk te jong voor een sterillisatie, maar omdat ik en ook mijn man zo stellig waren, ging hij uiteindelijk wel accoord.
Voor de operatie ben ik geen seconde nerveus geweest (mijn man wel; de schat) want ik had verwacht dat het appeltje-eitje zou worden. Ff lekker tukken en ik zou wakker worden zonder spiraal, maar wel met twee hechtinkjes in mijn buik waar ik bijna geen last van zou hebben (volgens de boeken)
Dat was helaas wel anders. Ik heb flink wat pijn gehad en twee keer een morfineshot gekregen. Gelukkig mocht ik 's avonds wel gewoon naar huis.
Nu, tien dagen later, merk ik al dat ik anders reageer op situatie's. Aan de ene kant vind ik dat normaal, want ik mis nu de hormonen in mijn lijf, aan de andere kant: kan dat al zo snel? Of is dit allemaal iets wat zich tussen mijn oren afspeelt?
Ik heb flink veel last van afschijding die ook nog een heel erg vreemd ruikt, maar wel helder is met af en toe een spoortje bloed. Ook heb ik een vaag buikpijngevoel bij het plassen. Niet het "brandend-blaasontsteking-gevoel" maar het idee dat er een touwtje aan mijn navel zit wat ik uitplas en dat daar vervolgens een zwaar gewicht aan hangt. Met dat ik opsta is dat gevoel ook wel weer weg. Geen idee of dat van het verwijderen van de spiraal is, of van de sterillisatie. Iemand van jullie een idee?
Voor de rest: ik hoop dat ik snel weet de oude ben, zoals ik vier jaar geleden was: lekker gek in de kop als het gaat om sex ipv het "ach, het hoort erbij-gevoel". Ik hoop weer snel ouderwets te kunnen genieten van alles wat er zich afspeelt om me heen en dat de negatieve gevoelens ook weer sterker worden: ach, dat hoort bij het leven, toch?
Ben sinds vandaag op dit forum en zie direct een topic wat mij aanspreekt: de verlossing van de Mirena.
Ik heb vorige week maandag mijn spiraal laten verwijderen en me ook direct laten sterilliseren. Onze keuze is duidelijk: wij willen geen kinderen. Op zich was de spiraal het einde: vier jaar lang geen menstruatie, geen krampen, geen hoofdpijn, geen mood-swings . Op zich ideaal dus. Maar, ik merkte ook dat ik geen intense emotie's meer kon ervaren. Ik realiseerde me een half jaartje geleden dat ik enorm afgevlakt was qua emotie en dat ik dingen deed waar ik anders enorm zenuwachtig voor zou moeten zijn, maar nu zonder blikken of blozen deed. Op zich ook ideaal: je nergens meer zorgen over te hoeven maken en niet de zenuwen krijgen. Emotionele pijn/stress voelde ik wel, maar niet meer zo intens.
Maar ook de positieve dingen deden me minder. Ik was ook op dat vlak zo afgestompt! Vrijen met mijn man.... tja. leuk, maar niet meer super. En ook een extraatje, een kadootje of een verrassing deden me wel wat, maar niet zo veel als vroeger. Toen ik me dat realiseerde was het tijd om een gesprekje aan te gaan met de huisarts. Die vond 33 eigenlijk te jong voor een sterillisatie, maar omdat ik en ook mijn man zo stellig waren, ging hij uiteindelijk wel accoord.
Voor de operatie ben ik geen seconde nerveus geweest (mijn man wel; de schat) want ik had verwacht dat het appeltje-eitje zou worden. Ff lekker tukken en ik zou wakker worden zonder spiraal, maar wel met twee hechtinkjes in mijn buik waar ik bijna geen last van zou hebben (volgens de boeken)
Dat was helaas wel anders. Ik heb flink wat pijn gehad en twee keer een morfineshot gekregen. Gelukkig mocht ik 's avonds wel gewoon naar huis.
Nu, tien dagen later, merk ik al dat ik anders reageer op situatie's. Aan de ene kant vind ik dat normaal, want ik mis nu de hormonen in mijn lijf, aan de andere kant: kan dat al zo snel? Of is dit allemaal iets wat zich tussen mijn oren afspeelt?
Ik heb flink veel last van afschijding die ook nog een heel erg vreemd ruikt, maar wel helder is met af en toe een spoortje bloed. Ook heb ik een vaag buikpijngevoel bij het plassen. Niet het "brandend-blaasontsteking-gevoel" maar het idee dat er een touwtje aan mijn navel zit wat ik uitplas en dat daar vervolgens een zwaar gewicht aan hangt. Met dat ik opsta is dat gevoel ook wel weer weg. Geen idee of dat van het verwijderen van de spiraal is, of van de sterillisatie. Iemand van jullie een idee?
Voor de rest: ik hoop dat ik snel weet de oude ben, zoals ik vier jaar geleden was: lekker gek in de kop als het gaat om sex ipv het "ach, het hoort erbij-gevoel". Ik hoop weer snel ouderwets te kunnen genieten van alles wat er zich afspeelt om me heen en dat de negatieve gevoelens ook weer sterker worden: ach, dat hoort bij het leven, toch?
zondag 7 december 2008 om 16:45
@fretje75: Wat vreemd die afgevlakte gevoelens die je beschrijft, het lijkt wel een beetje op de bijwerkingen van antidepressiva. Ik kreeg alleen last van somberheid, als ik vrolijk was dan was dat wel even intens als anders. Gelukkig ben je nu voor altijd van je anticonceptieprobleem af voor mij nog geen optie met 22 jaar.
@Titsandwits: Misschien dat ik ook de driefasenpil wil proberen als ik weer ben bijgetrokken, maar momenteel is m'n gezondheid zo slecht dat ik zo weinig mogelijk verstorende factoren wil slikken. Enne: viel inderdaad mee hè, dat verwijderen!
@Titsandwits: Misschien dat ik ook de driefasenpil wil proberen als ik weer ben bijgetrokken, maar momenteel is m'n gezondheid zo slecht dat ik zo weinig mogelijk verstorende factoren wil slikken. Enne: viel inderdaad mee hè, dat verwijderen!
maandag 8 december 2008 om 22:24
quote:elianne69 schreef op 08 december 2008 @ 22:19:
Mirena geeft zo weinig hormoon af dat het feitelijk niet eens je baarmoeder uitkomt.Tsja, sommige mensen denken dat, maar mijn arts zei dat er altijd wel wat hormoon in je systeem komt. Veel meer mensen hebben er een depressie van gekregen, en hoe zou dat dan komen? Puur psychisch? En waarom dan?
Mirena geeft zo weinig hormoon af dat het feitelijk niet eens je baarmoeder uitkomt.Tsja, sommige mensen denken dat, maar mijn arts zei dat er altijd wel wat hormoon in je systeem komt. Veel meer mensen hebben er een depressie van gekregen, en hoe zou dat dan komen? Puur psychisch? En waarom dan?
