
zus heeft beroerte gehad...
vrijdag 8 augustus 2014 om 14:26
Het is zo oneerlijk wat wij als familie allemaal hebben moeten meemaken. En dan vooral mijn zus. Haar man ging er vandoor tijdens de zwangerschap. Vorig jaar is ze een zoon na 3 jaar ziekte verloren.
13 dagen geleden heeft ze een beroerte gehad. Ze was aan 1 kant verlamd in arm en been. Ze kon wel praten, losse woorden. Ze was moe. Maar ondanks alles ging ze wel met kleine stapjes vooruit.
Gistermorgen heeft ze er nog 1 gehad. Ze kan alleen nog wat kreunen en haar linkerkant van het gezich is verlamd. Een nier gaat in functie achteruit, waardoor er bloed,veel bloed uit haar blaas komt. Ze liggaan de beademing omdat ze moeite heeft met adem halen.
Haar 4 jarige zoon, die vorig jaar zijn tweeling broer verloren heeft. Heeft zijn moeder inelkaar zien zakken. Hij is heel dzpper geweest en is naar de buren gerend om hulp te halen.
Door zijn snelle handelen heeft zijn moeder op tijd in het ziekenhuis kunnen komen.
Ik woon in Amerika, toen ik een telefoon van mijn moeder kreeg midden in de nacht. Kon ik alleen hopen op tijd in het ziekenhuis te komen.
Ik ben 17 weken zwanger, heb hetnob niet aan mijn ouders etc. Verteld want ik wilde dit persoonlijk doen. We wouden dan ook op mijn moeders verjaardag spontaan langskomen, en het vertellen.
Ik kan het nu niet. Mijn zus ligt te vechten voor haar leven, ik kan nu niet aankomen met een suprise.
Voor haar 2de beroerte heeft ze mij gevraagd of ik voor haar zoon wil zorgen mocht ze het niet halen. Ik hoef er geen seconde over na te denken of ik dat wil. Ja! heb het met zijn geboorte beloofd en ik heb het bij zijn doop beloofd.
Sorry voor het onsamenhangende verhaal, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
13 dagen geleden heeft ze een beroerte gehad. Ze was aan 1 kant verlamd in arm en been. Ze kon wel praten, losse woorden. Ze was moe. Maar ondanks alles ging ze wel met kleine stapjes vooruit.
Gistermorgen heeft ze er nog 1 gehad. Ze kan alleen nog wat kreunen en haar linkerkant van het gezich is verlamd. Een nier gaat in functie achteruit, waardoor er bloed,veel bloed uit haar blaas komt. Ze liggaan de beademing omdat ze moeite heeft met adem halen.
Haar 4 jarige zoon, die vorig jaar zijn tweeling broer verloren heeft. Heeft zijn moeder inelkaar zien zakken. Hij is heel dzpper geweest en is naar de buren gerend om hulp te halen.
Door zijn snelle handelen heeft zijn moeder op tijd in het ziekenhuis kunnen komen.
Ik woon in Amerika, toen ik een telefoon van mijn moeder kreeg midden in de nacht. Kon ik alleen hopen op tijd in het ziekenhuis te komen.
Ik ben 17 weken zwanger, heb hetnob niet aan mijn ouders etc. Verteld want ik wilde dit persoonlijk doen. We wouden dan ook op mijn moeders verjaardag spontaan langskomen, en het vertellen.
Ik kan het nu niet. Mijn zus ligt te vechten voor haar leven, ik kan nu niet aankomen met een suprise.
Voor haar 2de beroerte heeft ze mij gevraagd of ik voor haar zoon wil zorgen mocht ze het niet halen. Ik hoef er geen seconde over na te denken of ik dat wil. Ja! heb het met zijn geboorte beloofd en ik heb het bij zijn doop beloofd.
Sorry voor het onsamenhangende verhaal, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen.



vrijdag 8 augustus 2014 om 14:52
vrijdag 8 augustus 2014 om 15:10
vrijdag 8 augustus 2014 om 15:13

vrijdag 8 augustus 2014 om 15:38
Wat vreselijk om te lezen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vind om nu jouw blijde nieuws te delen.
Misschien kun je het alleen aan jouw ouders vertellen? Goed nieuws kan de stress en verdriet misschien een beetje verlichten voor hen en ik kan mij niet voorstellen dat ze dit ongepast zouden vinden...je kunt het heel rustig brengen zonder toeters en bellen. Je woont ver weg zeg je, juist misschien daarom kun je het ze best vertellen.
Heel veel sterkte en kracht voor jullie allemaal in deze onzekere , verdrietige periode. En jij natuurlijk een voorspoedige zwangerschap.
Misschien kun je het alleen aan jouw ouders vertellen? Goed nieuws kan de stress en verdriet misschien een beetje verlichten voor hen en ik kan mij niet voorstellen dat ze dit ongepast zouden vinden...je kunt het heel rustig brengen zonder toeters en bellen. Je woont ver weg zeg je, juist misschien daarom kun je het ze best vertellen.
Heel veel sterkte en kracht voor jullie allemaal in deze onzekere , verdrietige periode. En jij natuurlijk een voorspoedige zwangerschap.