
Als je kind nooit fit is
vrijdag 12 september 2008 om 22:30
Gewoon maar eens kijken of mensen dit herkennen. Dochter is 20 maanden en fijn van stuk (gemiddelde lengte, ondergemiddeld qua gewicht). Vorig jaar/begin dit jaar is ze vrij uitgebreid onderzocht door de kinderarts vanwege slecht groeien, veel spugen (ook slijm daarin), zure ontlasting, bleekzien, vaak ziekzijn (kno-infecties). Ze is onderzocht op taaislijmziekte en coeliakie (overgevoeligheid voor gluten) maar noppes (gelukkig!). Wel is er een behoorlijke lactose-intolerantie vastgesteld, maar goed; met soja (en borstvoeding die ik nog geef) is daar prima een mouw aan te passen. Ook is haar hb niet echt hoog (tussen de 6,5 en 7 ongeveer gemiddeld). Maar echt iets feitelijks is er niet uitgekomen dus het dossier werd gesloten.
Inmiddels zijn we enkele maanden verder maar toch bekruipt me soms het gevoel dat ons kind gewoon standaard niet fit is en dat zit me dan niet lekker. Ze slaapt veel (16 uur per etmaal; toch 2/3 deel van de tijd), en als ze wakker is, is ze heel rustig, scharrelt wel een beetje rond, maar gaat er af en toe ook gewoon bij liggen, met haar duimpje in haar mond (het teken dat ze moe is), of ze komt dan tegen mij aanhangen. Op het kdv speelt ze overigens wel wat meer, maar dan is ze ook totaal versleten 's avonds (en ook de volgende dag nog).Haar eten is ook maar zeer matig (maar goed, dat wil ik dan wel op de peuterleeftijd houden), en ook drinkt ze heel weinig (misschien 400 ml op een dag). Ik krijg er ook echt niet meer in. Overigens krijgt ze vrijwel geen snoep of iets dergelijks; er gaan alleen gezonde dingen in.
Mijn man en ik zijn altijd vitaal en nooit moe, en vermoeidheid/weinig fut ken ik ook eigenlijk van niemand in de familie. Onze zoon was op die leeftijd ook niet zoals dochter; hij had een stuk meer energie.
Komende week wil ik toch nog maar eens bloed laten prikken voor het hb. Maar als daar niet echt iets uitkomt (het zal wel weer rond de 7 zijn schat ik in, dus geen echte bloedarmoede), blijft over dat ze gewoon niet fit is. Natuurlijk zijn er ook genoeg volwassenen die niet altijd fit zijn en moet ik dit misschien ook maar gewoon aanvaarden van ons dochtertje. Wie herkent dit van haar kind? En heb je het dan geaccepteerd of ben je toch weer aan de bel gaan trekken om uit te zoeken wat het eventueel nog zou kunnen zijn?
Inmiddels zijn we enkele maanden verder maar toch bekruipt me soms het gevoel dat ons kind gewoon standaard niet fit is en dat zit me dan niet lekker. Ze slaapt veel (16 uur per etmaal; toch 2/3 deel van de tijd), en als ze wakker is, is ze heel rustig, scharrelt wel een beetje rond, maar gaat er af en toe ook gewoon bij liggen, met haar duimpje in haar mond (het teken dat ze moe is), of ze komt dan tegen mij aanhangen. Op het kdv speelt ze overigens wel wat meer, maar dan is ze ook totaal versleten 's avonds (en ook de volgende dag nog).Haar eten is ook maar zeer matig (maar goed, dat wil ik dan wel op de peuterleeftijd houden), en ook drinkt ze heel weinig (misschien 400 ml op een dag). Ik krijg er ook echt niet meer in. Overigens krijgt ze vrijwel geen snoep of iets dergelijks; er gaan alleen gezonde dingen in.
Mijn man en ik zijn altijd vitaal en nooit moe, en vermoeidheid/weinig fut ken ik ook eigenlijk van niemand in de familie. Onze zoon was op die leeftijd ook niet zoals dochter; hij had een stuk meer energie.
Komende week wil ik toch nog maar eens bloed laten prikken voor het hb. Maar als daar niet echt iets uitkomt (het zal wel weer rond de 7 zijn schat ik in, dus geen echte bloedarmoede), blijft over dat ze gewoon niet fit is. Natuurlijk zijn er ook genoeg volwassenen die niet altijd fit zijn en moet ik dit misschien ook maar gewoon aanvaarden van ons dochtertje. Wie herkent dit van haar kind? En heb je het dan geaccepteerd of ben je toch weer aan de bel gaan trekken om uit te zoeken wat het eventueel nog zou kunnen zijn?
zaterdag 27 september 2008 om 12:08
We mogen blijven slapen, Mirjam, althans: één van ons. En ik was de gelukkige. Qlief had naast mijn spullen ook een laptop meegebracht, dus ik kan in het ziekenhuis het internet op nu. Da's wel fijn voor 's avonds. En ook voor overdag trouwens, als je kind niet wil slapen, maar ik d'r wel even met rust wil laten en ik niet de kamer uit ga (vanwege een gegarandeerde krijspartij).

zaterdag 27 september 2008 om 14:57
Qwertu; ik vond de avonden ook altijd zo lang duren in het ziekenhuis. Geen tv aan, want die hing boven haar bed dan werd ze wakker. Dus maar heel stil boekjes lezen. Wel fijn dat ze dus bij jullie in het ziekenhuis draadloos internet hebben. Sterkte!
Mirjam, ik weet dat je niet van de alternatieve geneeswijze bent, maar heb je weleens aan vitaminepreparaten gedacht? Ik herken natuurlijk met Nova veel uit je verhaal, bij ons gaat het nu redelijk goed. De kinderarts zei dat Nova misschien wel baat had bij extra ondersteuning via vitaminepreperaten zo in het najaar. Misschien ook iets voor Hannah? Ik moet bijna alweer heen dus ik benieuwd wat hij zal adviseren.
Mirjam, ik weet dat je niet van de alternatieve geneeswijze bent, maar heb je weleens aan vitaminepreparaten gedacht? Ik herken natuurlijk met Nova veel uit je verhaal, bij ons gaat het nu redelijk goed. De kinderarts zei dat Nova misschien wel baat had bij extra ondersteuning via vitaminepreperaten zo in het najaar. Misschien ook iets voor Hannah? Ik moet bijna alweer heen dus ik benieuwd wat hij zal adviseren.
zondag 28 september 2008 om 10:43
Op verzoek van Mirjam sluit ik dit topic.
e-mail | redactievivaforum@gmail.com