Baby (5 maanden) doet opeens raar met fles

Hallo,



Mijn dochtertje van 5 maanden doet sinds een dag of vier heel moeilijk met haar flessen. Daarvoor ging het drinken prima, dus ik weet niet waar het vandaan komt. Zodra de fles in haar mond zit, begint ze eigenlijk al te wriemelen en mopperen, ze duwt constant haar tong voor de speen en laat de helft van de melk uit haar mond lopen. Het wordt bij iedere voeding erger lijkt het wel en ze wil nu alleen nog maar drinken als ik haar plat op haar rug leg en dan de fles in etappes geef. Het gekke is dat ze wel dan wel met enthousiasme drinkt. Maar op een gegeven moment begint het gewriemel dan toch weer, moet ik stoppen, haar een speentje geven en dan later weer verder gaan met voeren. Ze verder wel ontzettend vrolijk en tevreden. Het lijkt er niet op dat ze ziek is of ergens pijn heeft ofzo.



Haar voorgeschiedenis: ze heeft vrij heftige verborgen reflux, waar we gelukkig snel na haar geboorte achter kwamen. We zijn toen, op advies van de kinderarts overgestapt op Enfamil A.R. flesvoeding en dat heeft goed geholpen. We hebben de reflux nu goed onder controle. Ze heeft al tijden geen zure oprispingen meer en kan ook gewoon prima op haar rug slapen. Enige vervelende is dat ze van de A.R. erg geconstipeerd raakt. Daarvoor gebruiken we twee keer per dag 3 ml lactulose, wat goed werkt (ze poept 1 of 2 keer per dag. Zonder lactulose kan ze echt niet poepen).



Ze dronk de laatste tijd heel goed, geen enkel probleem. Flessen gingen meestal leeg en ze had nergens last van. Maar sinds een dag of vier doet ze dus opeens heel moeilijk. Het lijkt niet te zijn dat ze geen honger heeft, want als ze dan drinkt gaat het dus wel met enthousiasme. Ze krijgt overigens nog geen vast voedsel.



Het is geen vreselijk probleem natuurlijk, maar het is wel een beetje lastig. De voedingen nemen op deze manier veel tijd in beslag en al dat gewriemel en moeilijke gedoe kan voor haarzelf ook niet leuk zijn, denk ik.



Iemand een idee wat dit kan zijn? Ik heb het vandaag al op het CB gevraagd, maar die halen hun schouders op en komen niet met suggesties.

Ik heb hier een tijd niet gereageerd, sorry daarvoor. Het zijn hectische dagen geweest (en nog steeds) en ik kon via het mobiele forum niet meer op dit topic komen.



Onze dochter heeft inmiddels 11 dagen in het ziekenhuis gelegen en is vandaag opnieuw opgenomen in het WKZ. Er is gebleken dat ze een aangeboren afwijking aan haar darmen heeft doordat haar anus en vagina te dicht bij elkaar staan, waardoor er een rare knik in haar darmen zit en ze daardoor geconstipeerd raakt. Na het maken van een rontgenfoto bleek dat er een gigantische blokkade van maanden oude ontlasting in haar darmen vast zit. In het eerste ziekenhuis heeft ze daarvoor klisma's en laxeermiddelen gekregen. Hiermee leek er echter geen verbetering op te treden. In het eerste ziekenhuis wilde ze ons niet verder meer helpen omdat ze volgens de artsen 'gewoon' last van buikkrampen zou hebben.



Inmiddels ligt ze in het WKZ, waar ze vervolgonderzoeken gaan doen. Er wordt gedacht aan de Ziekte van Hirschprung. We weten nog niet wat er de komende dagen allemaal gaat gebeuren.

Het gaat eigenlijk niet beter. We zijn sinds twee weken thuis en met de laxeermiddelen leek het heel even iets beter te gaan. Sinds een paar dagen is het echter weer helemaal mis en ligt ze iedere nacht uren te gillen van de pijn. Haar ontlasting wordt weer steeds harder. We hebben donderdag weer een afspraak in het WKZ.



Ik ben zelf wat gaan zoeken en ik kom steeds meer verhalen en publicaties waaruit blijkt dat kinderen met de aandoening van onze dochter (Anterior Anus Displacement) geopereerd moeten worden. Ik heb inmiddels een arts in het Erasmus gemaild die bekend is met deze aandoening.