Kinderen
alle pijlers
bewust geen kinderen
zondag 4 november 2007 om 16:59
Hoi,
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
zaterdag 1 maart 2008 om 16:50
Drieeentwintig is jong. Doktoren vinden dan dat het een te groot risico is dat vrouwen zich bedenken. Ergens wel logisch, maar toch. De leeftijd was dertig geloof ik, dus ik heb nog zeven jaar te gaan. Soms is het zelfs pas vanaf vijfendertig...
En ach, ik woon niet samen, dus ik zie mijn partner ook niet veel. Met weinig seks loop je ook een stuk minder risico!
En ach, ik woon niet samen, dus ik zie mijn partner ook niet veel. Met weinig seks loop je ook een stuk minder risico!
maandag 3 maart 2008 om 14:23
quote:Spammie schreef op 01 maart 2008 @ 16:50:
Drieeentwintig is jong. Doktoren vinden dan dat het een te groot risico is dat vrouwen zich bedenken. Ergens wel logisch, maar toch. De leeftijd was dertig geloof ik, dus ik heb nog zeven jaar te gaan. Soms is het zelfs pas vanaf vijfendertig...Aan de ene kant begrijp ik het wel, veel vrouwen bedenken zich toch nog. Maar aan de andere kant word je niet echt serieus genomen. Iedere 23-jarige die bij de dokter komt met de mededeling dat ze zwanger is, wordt hartelijk gefeliciteerd en krijgt alle medewerking, terwijl dat net zo goed onomkeerbaar is (ervan uitgaande dat ze geen abortus wil). Niemand vraagt aan de zwangere 23-jarige of ze later spijt krijgt.
Drieeentwintig is jong. Doktoren vinden dan dat het een te groot risico is dat vrouwen zich bedenken. Ergens wel logisch, maar toch. De leeftijd was dertig geloof ik, dus ik heb nog zeven jaar te gaan. Soms is het zelfs pas vanaf vijfendertig...Aan de ene kant begrijp ik het wel, veel vrouwen bedenken zich toch nog. Maar aan de andere kant word je niet echt serieus genomen. Iedere 23-jarige die bij de dokter komt met de mededeling dat ze zwanger is, wordt hartelijk gefeliciteerd en krijgt alle medewerking, terwijl dat net zo goed onomkeerbaar is (ervan uitgaande dat ze geen abortus wil). Niemand vraagt aan de zwangere 23-jarige of ze later spijt krijgt.
maandag 3 maart 2008 om 16:13
Ik wist niet dat die grens 30 is, dat vind ik best lang als je al vanaf een jonge leeftijd zeker weet dat je geen kinderen wil.
Ik kan de andere kant inderdaad ook wel begrijpen, maar ik vind dat als je volwassen genoeg bent om een kind te krijgen ook volwassen genoeg bent om te beslissen of je er geen wil.
Ik kan de andere kant inderdaad ook wel begrijpen, maar ik vind dat als je volwassen genoeg bent om een kind te krijgen ook volwassen genoeg bent om te beslissen of je er geen wil.
donderdag 6 maart 2008 om 01:13
quote:Spammie schreef op 01 maart 2008 @ 16:50:
Drieeentwintig is jong. Doktoren vinden dan dat het een te groot risico is dat vrouwen zich bedenken. Ergens wel logisch, maar toch.
Hoe lastig/duur/risicovol is een herstel-operatie eigenlijk?
Als het heel lastig/enz is kan ik me er wat bij voorstellen.
Anders zou ik zeggen: gewoon steriliseren.
Herstellen van de ingreep misschien op eigen kosten?
Drieeentwintig is jong. Doktoren vinden dan dat het een te groot risico is dat vrouwen zich bedenken. Ergens wel logisch, maar toch.
Hoe lastig/duur/risicovol is een herstel-operatie eigenlijk?
Als het heel lastig/enz is kan ik me er wat bij voorstellen.
Anders zou ik zeggen: gewoon steriliseren.
Herstellen van de ingreep misschien op eigen kosten?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 9 maart 2008 om 15:39
Ik ben 28 en sinds 10 jaar heb ik een zeldzame bloedziekte waardoor mijn Hematoloog èn de gyneacoloog me hebben afgeraden ooit zwanger te worden vanwege risico's het het feit dat er nog niks bekend is met het gebruik van medicijn die ik krijg en zwangerschap. Daarbij heb ik voor mezelf al de keuze gemaakt bewust kinderloos te blijven. Ik zit sowieso met een verminderde energie en ik vind kinderen wel leuk (ik pas op 2 jongens van 3 en 6 en vind het erg fijn dat aan het eind van de dag/avond de moeder weer thuis komt!), maar ik zie mezelf niet als moeder.
En vanwege mijn bloedziekte mag ik ook niet ongesteld worden, gezien ik al mijn bloed in mijn lichaam goed kan gebruiken.
Nu wil ik me ook graag laten steriliseren, maar dan blijf ik mijn menstruatie houden. En ik wil ook niet tot aan mijn overgang de pil blijven doorslikken(zonder stopweek, lijkt me niet echt gezond). Dus is misschien een spiraaltje wel een optie, als ik licht menstrueer is dat niet zo erg.
Binnenkort afspraak met gyneacoloog, misschien dat hij/zij er wat licht op kan schijnen.....
Net anticonceptie-site gezien. bedankt voor die link!
En vanwege mijn bloedziekte mag ik ook niet ongesteld worden, gezien ik al mijn bloed in mijn lichaam goed kan gebruiken.
Nu wil ik me ook graag laten steriliseren, maar dan blijf ik mijn menstruatie houden. En ik wil ook niet tot aan mijn overgang de pil blijven doorslikken(zonder stopweek, lijkt me niet echt gezond). Dus is misschien een spiraaltje wel een optie, als ik licht menstrueer is dat niet zo erg.
Binnenkort afspraak met gyneacoloog, misschien dat hij/zij er wat licht op kan schijnen.....
Net anticonceptie-site gezien. bedankt voor die link!
zondag 9 maart 2008 om 15:56
quote:hekate schreef op 01 maart 2008 @ 10:20:
[...]
Yep, that's 100% me. Maar gelukkig wordt het leuker als ze groter worden (vanaf een jaar of 10 - 12 kan je echt grappige gesprekken met ze hebben). Maar zelf hoef ik ze niet hoor, want je moet ook die eerste 10 jaar zien door te komen.
Mag ik ook aansluiten bij de lotgenotengroep???
Helaas weet ik nog niet of het mee gaat vallen als de kinderen 10 (of ouder) zijn, maar vooralsnog zitten m'n vriendinnen zwaar in de luiers... en baal ik als een stekker!
[...]
Yep, that's 100% me. Maar gelukkig wordt het leuker als ze groter worden (vanaf een jaar of 10 - 12 kan je echt grappige gesprekken met ze hebben). Maar zelf hoef ik ze niet hoor, want je moet ook die eerste 10 jaar zien door te komen.
Mag ik ook aansluiten bij de lotgenotengroep???
Helaas weet ik nog niet of het mee gaat vallen als de kinderen 10 (of ouder) zijn, maar vooralsnog zitten m'n vriendinnen zwaar in de luiers... en baal ik als een stekker!
maandag 10 maart 2008 om 13:13
quote:tonkje schreef op 06 maart 2008 @ 01:13:
[...]
Hoe lastig/duur/risicovol is een herstel-operatie eigenlijk?
Als het heel lastig/enz is kan ik me er wat bij voorstellen.
Anders zou ik zeggen: gewoon steriliseren.
Herstellen van de ingreep misschien op eigen kosten?Het schijnt erg lastig te zijn en er is een kans dat herstel niet mogelijk is. Ik gok dat het ook afhankelijk is van de manier van sterilisatie, trouwens.
[...]
Hoe lastig/duur/risicovol is een herstel-operatie eigenlijk?
Als het heel lastig/enz is kan ik me er wat bij voorstellen.
Anders zou ik zeggen: gewoon steriliseren.
Herstellen van de ingreep misschien op eigen kosten?Het schijnt erg lastig te zijn en er is een kans dat herstel niet mogelijk is. Ik gok dat het ook afhankelijk is van de manier van sterilisatie, trouwens.
maandag 10 maart 2008 om 20:07
Wil ook geen kinderen. Nu niet, nooit niet. Toen ik op mijn 26e de huisarts om sterilisatie vroeg, werd ik er lachend op gewezen dat ik me vast nog wel zou bedenken. Ben nu 34 en ik bedenk me niet. Was onwijs boos dat ik niet serieus werd genomen, maar kwam ook bij een 2nd oponion niet verder. Als er weer eens een keer door iemand gevraagd wordt of wij kinderen willen en als we ontkennend antwoorden, dan stel ik eerst een wedervraag: waarom zou ik ze wel moeten willen? De voordelen wegen absoluut niet op tegen de nadelen, wat mij betreft. Ben overigens wel van huisarts gewisseld. Misschien dat het inmiddels anders is. Mijn vriend wilde altijd wel kinderen (als z'n vriendin er maar fijn voor ging zorgen). Wil ook zijn huidige comfortabele leventje niet opgeven voor een kind. Heb geen hekel aan kinderen, in tegendeel. Geniet van de kleintjes van vrienden en familie, maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik heel erg blij ben dat ik ook vrienden zonder kinderen heb. Het is toch een stuk makkelijker met afspreken, spontaan bij elkaar langsgaan en uitgaan etc. Veel vriendschappen verwateren toch als er kinderen komen, omdat de focus binnen een gezin volledig op kinderdingen komt te liggen. Ik snap die opmerking van Kletsbets daarom prima!
dinsdag 11 maart 2008 om 13:51
quote:qwertu schreef op 10 maart 2008 @ 15:35:
[...]
Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal kinderen hebben? Heb je echt zo'n hekel aan kinderen? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na de baring? Hebben ze gewoon ontzettend stómme kinderen gekregen?
Enlighten me!
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.
[...]
Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal kinderen hebben? Heb je echt zo'n hekel aan kinderen? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na de baring? Hebben ze gewoon ontzettend stómme kinderen gekregen?
Enlighten me!
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.
woensdag 12 maart 2008 om 08:11
hallo
wat leuk om te lezen dat het topic nog steeds door gaat.
Kletsbest misschien is het een schrale troost maar als de kinderen ouder worden is het echt anders
De kinderen kunnen zichzelf bezighouden enzo.
Tot die tijd is het nog even uitzingen.
Ik zelf merk aan mezelf dat ik de ene keer beter tegen dat soort gesprekken kan dan de andere keer.
wat leuk om te lezen dat het topic nog steeds door gaat.
Kletsbest misschien is het een schrale troost maar als de kinderen ouder worden is het echt anders
De kinderen kunnen zichzelf bezighouden enzo.
Tot die tijd is het nog even uitzingen.
Ik zelf merk aan mezelf dat ik de ene keer beter tegen dat soort gesprekken kan dan de andere keer.
woensdag 12 maart 2008 om 08:51
quote:Bertrade schreef op 10 maart 2008 @ 13:13:
[...]
Het schijnt erg lastig te zijn en er is een kans dat herstel niet mogelijk is. Ik gok dat het ook afhankelijk is van de manier van sterilisatie, trouwens.Dan kan ik me voorstellen dat artsen het bij jongere vrouwen niet doen. Er lopen toch best veel vrouwen rond die eerst stellig zeiden nooit, echt nooit kinderen te willen en die 10 jaar later zielsgelukkig zijn met hun kroost.
[...]
Het schijnt erg lastig te zijn en er is een kans dat herstel niet mogelijk is. Ik gok dat het ook afhankelijk is van de manier van sterilisatie, trouwens.Dan kan ik me voorstellen dat artsen het bij jongere vrouwen niet doen. Er lopen toch best veel vrouwen rond die eerst stellig zeiden nooit, echt nooit kinderen te willen en die 10 jaar later zielsgelukkig zijn met hun kroost.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 12 maart 2008 om 08:57
quote:Mariska76 schreef op 11 maart 2008 @ 13:51:
[...]
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.
[...]
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.
woensdag 12 maart 2008 om 08:58
woensdag 12 maart 2008 om 09:35
quote:traincha2 schreef op 12 maart 2008 @ 08:57:
[...]
hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.Ik heb het op mijn werk in principe nooit over kind of zwangerschap, het is meer dat mijn kinderloze collega's er constant naar vragen. Vind ik best lastig, want ik wíl het er eigenlijk helemaal niet over hebben, zeker niet over de zwangerschap.
[...]
hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.Ik heb het op mijn werk in principe nooit over kind of zwangerschap, het is meer dat mijn kinderloze collega's er constant naar vragen. Vind ik best lastig, want ik wíl het er eigenlijk helemaal niet over hebben, zeker niet over de zwangerschap.
woensdag 12 maart 2008 om 13:16
quote:kletsbets schreef op 09 maart 2008 @ 15:56:
[...]
Mag ik ook aansluiten bij de lotgenotengroep???
Helaas weet ik nog niet of het mee gaat vallen als de kinderen 10 (of ouder) zijn, maar vooralsnog zitten m'n vriendinnen zwaar in de luiers... en baal ik als een stekker!
Lotgenotengroep? Alsof we ( de kindvrijen onder ons) slachtoffers zijn van een broedse samenleving? No thanks.
Ik sla bewust een fase van het leven over. De fase van kinderen krijgen. En dus automatisch ook de fase van opvoeden en gezinsleven. En dan verandert er dus iets tussen jou en de mensen die wel aan kinderen beginnen. Dan kan je gaan zitten balen als een stekker, of je aanpassen óf iets anders zoeken. Dat zijn nu eenmaal de consequenties van je keuze.
[...]
Mag ik ook aansluiten bij de lotgenotengroep???
Helaas weet ik nog niet of het mee gaat vallen als de kinderen 10 (of ouder) zijn, maar vooralsnog zitten m'n vriendinnen zwaar in de luiers... en baal ik als een stekker!
Lotgenotengroep? Alsof we ( de kindvrijen onder ons) slachtoffers zijn van een broedse samenleving? No thanks.
Ik sla bewust een fase van het leven over. De fase van kinderen krijgen. En dus automatisch ook de fase van opvoeden en gezinsleven. En dan verandert er dus iets tussen jou en de mensen die wel aan kinderen beginnen. Dan kan je gaan zitten balen als een stekker, of je aanpassen óf iets anders zoeken. Dat zijn nu eenmaal de consequenties van je keuze.
woensdag 12 maart 2008 om 13:20
quote:qwertu schreef op 10 maart 2008 @ 15:35:
[...]
Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal kinderen hebben? Heb je echt zo'n hekel aan kinderen? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na de baring? Hebben ze gewoon ontzettend stómme kinderen gekregen?
Enlighten me!Alhoewel ik er niet van baal als een stekker dat de rest van de werled wél kinderen heeft, kun je toch niet ontkennen dat er veel verandert na de komst van kinderen. Zelfs die vrouwen die een kind een toevoeging vinden en niet de hoofdzaak, veranderen enorm. Al is het maar qua levensstijl. De vriendschap wordt nooit meer hetzelfde. Dan is het buigen of barsten.
[...]
Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal kinderen hebben? Heb je echt zo'n hekel aan kinderen? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na de baring? Hebben ze gewoon ontzettend stómme kinderen gekregen?
Enlighten me!Alhoewel ik er niet van baal als een stekker dat de rest van de werled wél kinderen heeft, kun je toch niet ontkennen dat er veel verandert na de komst van kinderen. Zelfs die vrouwen die een kind een toevoeging vinden en niet de hoofdzaak, veranderen enorm. Al is het maar qua levensstijl. De vriendschap wordt nooit meer hetzelfde. Dan is het buigen of barsten.
woensdag 12 maart 2008 om 13:25
quote:traincha2 schreef op 12 maart 2008 @ 08:57:
[...]
hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.
Oh? En omdat jij het dus nooit over je kinderen hebt op het werk, klopt het dus niet wat ze zegt? Dat is apart.
Ik heb een clubje kennissen die het áltijd over de kinderen heeft als ik ze tref. De kinderen zijn bevriend en zitten bij elkaar op school en op sport, en de moeders zijn dus eigenlijk door die omstandigheden tot elkaar veroordeeld.. Ze praten echt nergens anders over dan kindgerelateerde dingen. Er is er altijd wel een die mij wenkt om erbij te komen zitten, en op slag blijken er ook andere gespreksonderwerpen mogelijk. ze zeggen ook wel eens dat ik "ze red van hunzelf".
Dus het is niet altijd zo simpel. zelfs diegenen die het graag over iets anders willen hebben, lukt het niet altijd. Omdat de kinderen hun binden, omdat die kinderen er nu eenmaal zijn en omdat ze belangrijk zijn.
Nou, ik red ze graag van zichzelf hoor.
[...]
hmmmm.......als ik op mijn werk ben dan gaat het eigenlijk nooit over mijn kinderen , maar over mijn werk en met 2 kinderen heb ik nog voldoende tijd om leuke dingen te doen. Wat je hier zegt, klopt dus niet.
Oh? En omdat jij het dus nooit over je kinderen hebt op het werk, klopt het dus niet wat ze zegt? Dat is apart.
Ik heb een clubje kennissen die het áltijd over de kinderen heeft als ik ze tref. De kinderen zijn bevriend en zitten bij elkaar op school en op sport, en de moeders zijn dus eigenlijk door die omstandigheden tot elkaar veroordeeld.. Ze praten echt nergens anders over dan kindgerelateerde dingen. Er is er altijd wel een die mij wenkt om erbij te komen zitten, en op slag blijken er ook andere gespreksonderwerpen mogelijk. ze zeggen ook wel eens dat ik "ze red van hunzelf".
Dus het is niet altijd zo simpel. zelfs diegenen die het graag over iets anders willen hebben, lukt het niet altijd. Omdat de kinderen hun binden, omdat die kinderen er nu eenmaal zijn en omdat ze belangrijk zijn.
Nou, ik red ze graag van zichzelf hoor.
