borstvoeding of flesvoeding en waarom?

Smol, ik vond hem ook wel héél subtiel hoor, die hint van je in dat eerste berichtje ik moest ook twee keer kijken.

Maar eh, het is toch nog minder dan 8 maanden tot je tandem-experiment? Of ben ik nu in de war?

Wen, klopt hoor, het is minder dan 8 maanden. Maar ik begreep nooit wat mensen bedoelden als ze zeiden dat het bij een tweede anders was, nu dus wel. Waar ik bij Mini precies wist hoeveel weken en dagen ik zwanger was ben ik nu niet zo goed bij. Ben nu 7 weken of zoiets. Kan ook 6 of 8 zijn... Desalniettemin hoop ik over 8 maanden wel te tandemen en dus 2 kindjes aan de borst te hebben.



En goed, he, die subtiliteit. Maar toch hebben jullie hem allebei opgepikt. Q had hem in haar eigen referentiekader van er komen geen kindjes meer na Q-tie en jij wist toevallig al wat ik bedoeld, hahaha!



Sien, hoeveel leeftijdsverschil zit er tussen jouw kinderen? Ik geloof er heilig in dat het jaloezietechnisch heel gunstig is als de oudste mee mag drinken. Tjee, die heeft tot de dag van de geboorte mama voor zichzelf en ineens ligt dat vreemde kind heel vaak op zijn/haar plekje.

Ze hebben 20 maanden leeftijdsverschil. Ik ben rond de verjaardag van de oudste zwanger geworden.



Ik heb eigenlijk helemaal niets van jaloezie gemerkt terwijl ik van te voren vaak afvroeg hoe ze zou reageren. We hebben wel boekjes voorgelezen over gezinsuitbreiding maar ik had niet het idee dat ze het echt begreep. Ik heb ook vaak tegen haar gezegd dat de baby veel zou gaan drinken bij mij. Toen W er eenmaal was accepteerde ze de situatie gewoon.

Ah, ja, hier zal het verschil 22 maanden zijn. Bijna hetzelfde dus. Mwah, als ik Mini een beetje in kan schatten zal er wel wat jaloezie zijn... Die kan nu al heel bezitterig doen, haha! Maar wie weet heb ik het mis en accepteert ze het gewoon, net als bij jou.

Gefeliciteerd Smollie! (Ik zat vanmiddag al te denken om je te feliciteren maar wist niet zeker of ik het wel goed begreep - erg he?)

M was ook best bezitterig hoor maar dat past ook bij de leeftijd. Alleen een broertje of zusje hoort er vaak gewoon bij. M ging altijd huilen als ik een ander kindje op schoot had maar met haar eigen zusje was dat blijkbaar anders.

grappig, pro borstvoeding als ik ben, lijkt tandemen me dan weer helemaal niks. Ik vind mijn borstvoedingstijd heel exclusief tijd voor mij en de baby, en een peuter die daar tussendoor komt, zou voor mijn gevoel ten koste van de baby gaan. Dus, als ik al die keuze zou hebben, zou ik het nooit doen. Maar goed, dat is hier helemaal niet aan de orde.

Gefeliciteerd Supersmollie met je zwangerschap! Je kent me niet zo goed waarschijnlijk, maar het is wel gemeend.

Dat tandemen, dat vond ik ook altijd iets voor extreme bv-moeders, maar ik denk dat het heel natuurlijk voelt om Mini de borst te blijven geven.

*hoe een mens veranderd na 14 maanden borstvoeding en www.borstvoeding.com*

.

.

tijdens een zwangerschap nog wel, maar niet daarna. Kan best hoor dat je daar gaandeweg in veranderd, maar dat geloof ik toch niet. Ik heb geen moeite met grote kinderen aan de borst, maar als ik beelden zie van een peuter en een baby aan de borst, heb ik echt medelijden met die baby, puur mijn gevoel hoor, zal die baby waarschijnlijk een worst zijn. Maar ik vind een baby voeden zo speciaal en uniek, dat zou ik niet willen delen met een kind wat dan al haar portie gehad heeft. Maar goed, boeiend dit, want het gaat nooit gebeuren.

Ik ben er zelf gewoon in gegroeid. Om te beginnen had ik nooit verwacht dat ik heel snel zwanger zou worden want bij de eerste duurde het een jaar en nu gaf ik ook nog borstvoeding. Vervolgens dacht ik dat ze vast wel zou stoppen voor de geboorte van de baby.

W heeft trouwens geen last gehad van het feit dat haar zusje ook nog borstvoeding kreeg. M dronk nog maar 2 of 3 keer op een dag. W had dus ook exclusieve tijd bij mij. Ik heb ze ook maar een paar keer tegelijk aangelegd. Dat vond M trouwens geweldig. 'Samen dinten!' riep ze dan.

quote:Supersmollie1 schreef op 21 september 2009 @ 15:39:

Hee Branca, dank dank! Dit bericht biedt hoop. Ik probeer het maar een beetje te laten komen zoals het komt. Enerzijds zou ik dus heel graag gewoon blijven voeden, maar soms heb ik er ook gemengde gevoelens bij. Het lijkt me ook zwaar, ook om straks met dikke buik te voeden, maar ach, dat zien we dan wel weer. Maar dat jij me nu zegt dat het door nu lang te voeden al makkelijker zal worden vind ik prettig.



Misselijk voeden vond ik vervelend, met dikke buik voeden juist heel gezellig. Sowieso om je dreumes op/tegen je dikke buik aan te hebben. Vonden mijn hormonen en ik heel bijzonder. Op het laatst van mijn zwangerschap kropen oudste en ik vaak aan het einde van de dag samen op de bank en viel hij soms in slaap tegen zijn schoppende broertje.

Dat makkelijk op gang komen van je borstvoeding na al een keer lang voeden heb ik bij meerdere vriendinnen gehoord, dus grote kans!



En jaloezie zou ik me niet te druk om maken. Oudste is nog zo klein. Bij mij schelen ze 16 maanden en oudste werd pas een beetje jaloers toen jongste begon te kruipen en bij zijn speelgoed kon komen. Mama delen heeft hij in de eerste 2 weken een beetje aan moeten wennen, maar dat reageerde hij niet op de baby af (die werd plat gekust), maar liet hij merken door op ongebruikelijke momenten (onder het eten bijvoorbeeld) perse bij mij op schoot te willen zitten.



Komt helemaal goed, wordt vast heel gezellig allemaal! Ik vond mijn tweede kraamtijd veel leuker dan de eerste, juist doordat de oudste er ook bij hobbelde.

OK, ik was dus te cryptisch... Ik wou het er niet te dik bovenop leggen en dit was dus het alternatief, hahaha!



Ik vond tandemen altijd te bizar. Ik ben altijd al bv-maffia geweest, maar ik vond grote kinderen aan de borst toch wel raar. Was eens op bezoek bij een vriendin die haar 2,5 jarige nog elke ochtend aan de borst had. Ik vond het té raar gewoon, zo'n kind van 2,5. Tsja... Nu is Minismollie 14 maanden en is ze nog steeds mijn kleine meisje en is de baby nog veel te abstract. Mini is de baby, en er komt er nog wel een en vooralsnog vind ik het voor Mini zielig dat ze straks de bv moet delen met een andere baby. Misschien verandert dat nog wel als het zo ver is. Mijn huidige motief om te tandemen is vooral de productie die dan lekker op gang is en het jaloezie-issue. Maar ik zie mezelf niet een jaar tandemen of zo. Maar ja, wie weet hoe ik erin sta als de baby straks 1 is...

Zo ging het bij mij dus ook. Ik was ook echt niet van plan om een jaar te tandemen. Het is gewoon zo gelopen.

Ik heb beide kinderen borstvoeding gegeven. Toen ik 4 maanden zwanger was van de tweede, ben ik gestopt met voeden van mijn toen 14 maanden oude zoon. Mijn jongste heb ik 9 maanden gevoed, had langer gewild maar de combinatie werk/ kolven enz was lastiger dan gedacht.



Ik heb het voeden als iets fijns, intiems, gezelligs en makkelijk ervaren.



Gevoelens als het kwijtraken van vrijheid ken ik niet.

quote:Supersmollie1 schreef op 23 september 2009 @ 12:29:

OK, ik was dus te cryptisch... Ik wou het er niet te dik bovenop leggen en dit was dus het alternatief, hahaha!



Ik vond tandemen altijd te bizar. Ik ben altijd al bv-maffia geweest, maar ik vond grote kinderen aan de borst toch wel raar. Was eens op bezoek bij een vriendin die haar 2,5 jarige nog elke ochtend aan de borst had. Ik vond het té raar gewoon, zo'n kind van 2,5. Tsja... Nu is Minismollie 14 maanden en is ze nog steeds mijn kleine meisje en is de baby nog veel te abstract. Mini is de baby, en er komt er nog wel een en vooralsnog vind ik het voor Mini zielig dat ze straks de bv moet delen met een andere baby. Misschien verandert dat nog wel als het zo ver is. Mijn huidige motief om te tandemen is vooral de productie die dan lekker op gang is en het jaloezie-issue. Maar ik zie mezelf niet een jaar tandemen of zo. Maar ja, wie weet hoe ik erin sta als de baby straks 1 is...ik vind dit zo grappig om te lezen, doet me heel erg denken aan een vriendin van me. Toen ik mijn tweede kreeg, had ik "medelijden"met haar, omdat zij nooit de exclusieve aandacht zou krijgen als mijn eerste 17 maanden lang. Terwijl zij, toen zij haar tweede kreeg, juist medelijden had met haar eerste, omdat die ineens aandacht moest delen.

Minismollie, gefeliciteerd!! Wat een leuk nieuwtje!

Ik voedde mijn 17 maanden oude zoon tot 10 weken zwangerschap en moest stoppen met 15 weken vanwege risico premature weeën, maar door de pijn in mijn tepels was het echt niet meer leuk. Hopelijk krijg je daar geen last van!

Dat is nu 6 maanden geleden en zoonlief (over een kleine maand 2 jaar) is de borst ook nog niet vergeten. Als ik niet uitkijk grijpt hij mij onder de douche of in bad. Ben dus ook wel benieuwd naar jaloerse perikelen straks (ben over 3,5 week uitgerekend). Tandemen weet ik niet hoor, misschien dat ik hem af en toe een glaasje gekolfde melk geef. Wel respect voor andere vrouwen die dit doen hoor!!

Beetje laat, het topic was al na beneden gezakt maar wil ook nog wel even mijn visie op het hele verhaal geven, wellicht dat er al iets soortgelijks van deze strekking is geschreven.



Ik heb voor bv gekozen omdat ik dit een logisch vervolg vond op zwangerschap en bevalling. Ik ben er ingestapt met het idee van “ik begin er aan en als het niet bevalt of lukt dan kan ik altijd nog overstappen op fv”. Ik had voor of tijdens mijn zwangerschap ook nog niet echt een duidelijk mening over de keuze die ouders in mijn omgeving hadden gemaakt. Voor je het weet geef je drie maanden bv en dan denk je “ik ga nu door tot een half jaar”. Voor je het weet verleg je je grens naar 9 maanden en vervolgens naar een jaar. Mijn dochter is nu ruim 11 maanden en eet ook al veel bijvoeding. Ik voed haar ’s ochtends 1 keer, ’s avonds 2 keer en overdag nog maar 1 keer. Die overdagvoeding wil ik met een jaar gaan afbouwen. Volgende week kolf ik voor het laatst op mijn werk en dan gaan we eens kijken of ons meisje het tussen de middag (als ik werk) met ander drinken of anders met koemelk kan redden. Ik hoop na een jaar nog een tijdje door te kunnen gaan met de ochtend en avondvoedingen. Mijn grens is nu anderhalf jaar. We willen ook graag een tweede kindje en ik ga er van uit dat als ik zwanger wordt dat mijn dochter dan misschien niet meer wil drinken. Dat zou ik op dit moment een mooi moment vinden.. maar ja.. dat is dit moment..



Het belangrijkste bij de keuze voor bv of fv is het feit dat het een keuze is. De moeder, dan wel de ouders bepalen wat hen het beste voor hun kind lijkt. Tuurlijk heb ik er een mening over die natuurlijk ook voor een groot deel wordt bepaald door het feit dat ik zelf bv geef, maar eerlijk gezegd als iemand mij een jaar geleden had gezegd dat ik met ruim 11 maanden nog bv zou geven dan had ik degene keihard uitgelachen! Zonder mensen af te vallen op hun keuze merk ik wel dat ik meer moeite heb gekregen met mensen die direct fv geven, zonder bv te hebben geprobeerd. Ook heb ik bemerkt dat mensen in mijn omgeving (die fv hebben gegeven) zonder dat ik iets negatiefs over hun keuze zeg snel in de verdediging gaan richting mij en mijn man. Wat ik verder nog opmerk is dat nu ik langer dan een half jaar aan het voeden ben ik de meest vreemde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Dat vond ik in het begin lastig, maar wel begrijpelijk. Ik beschouw het maar als domme ontwetendheid. Het is een ervaring (en dan heb ik het over wat langer bv geven) die je moet meemaken om het echt te kunnen begrijpen. Dus ergens snap ik die reacties best wel, hoewel ik zelf nog nooit iemand heb uitgemaakt voor koe of raar genoemd heb omdat degene langer dan "normaal' bv gaf.



Ondanks dat ik wat meer moeite heb met de directe keuze voor fv staat voor mij het feit dat de moeder/ ouders bepalen voorop. Dat houd ik ook altijd in mijn achterhoofd. Dat neemt niet weg dat ik zelf ontzettend trots ben op het feit dat ik mijn dochter datgene heb gegeven waarvan bekend is dat het de eerste en beste keuze is.

quote:arwen173 schreef op 23 september 2009 @ 18:24:

[...]





ik vind dit zo grappig om te lezen, doet me heel erg denken aan een vriendin van me. Toen ik mijn tweede kreeg, had ik "medelijden"met haar, omdat zij nooit de exclusieve aandacht zou krijgen als mijn eerste 17 maanden lang. Terwijl zij, toen zij haar tweede kreeg, juist medelijden had met haar eerste, omdat die ineens aandacht moest delen.Dat is inderdaad grappig. Best gek hoe verschillend je dus naar dezelfde situatie kunt kijken.

quote:appeltje78 schreef op 23 september 2009 @ 22:58:

Minismollie, gefeliciteerd!! Wat een leuk nieuwtje!

Ik voedde mijn 17 maanden oude zoon tot 10 weken zwangerschap en moest stoppen met 15 weken vanwege risico premature weeën, maar door de pijn in mijn tepels was het echt niet meer leuk. Hopelijk krijg je daar geen last van!

Dat is nu 6 maanden geleden en zoonlief (over een kleine maand 2 jaar) is de borst ook nog niet vergeten. Als ik niet uitkijk grijpt hij mij onder de douche of in bad. Ben dus ook wel benieuwd naar jaloerse perikelen straks (ben over 3,5 week uitgerekend). Tandemen weet ik niet hoor, misschien dat ik hem af en toe een glaasje gekolfde melk geef. Wel respect voor andere vrouwen die dit doen hoor!!



Hee, dank je wel Appeltje! Ja, van jouw situatie wist ik al af. Pijn in tepels: check! Maar de pijn is niet zo erg dat het ondraaglijk wordt.

In jouw situatie zou ik natuurlijk de oudste gewoon aanleggen, straks na de bevalling, haha, maar ja, dat ben ik dus... Als hij het zo mist en ook nog hapt als hij de kans krijgt...