Kinderen
alle pijlers
Borstvoedingsvraag aan ingeleide vrouwen.
dinsdag 10 juni 2008 om 15:53
Even mijn eigen topic omhoog gehaald. Ik ben inmiddels 29 weken in verwachting van nummer 2 en het is al bekend dat ik met 38 weken óf ingeleid óf keizergesneden ga worden.
Weer geen weeën en oxytocine dus. Nu weer geen zichtbare aders. Maar ook geen kind met medische indicatie die meteen kunstgevoed hoeft te worden.
Wat ik eigenlijk zoek is iemand met een glazen bol die mij kan vertellen wat ik kan verwachten van de borstvoeding deze keer.
En ik wil graag weten wat jullie zouden doen.
1. Hoe kan ik het opstarten (waar ik eigenlijk helemaal niet in geloof, maar ik wil het toch proberen voor mijn eigen gemoedsrust) van de borstvoeding het beste aanpakken?
1a Moet ik behalve aanleggen ook meteen beginnen met kolven?
1b Hoe vaak?
1c Meteen vanaf het begin alle dom periodon en neusspray gebruiken?
1d Hoe lang moet ik de voeding de kans geven om op gang te komen?
Ik zit erg met deze vragen in mijn maag. Het stuit me ook tegen de borst ( ) om mijn kindje moedwillig geen eten te geven, de eerste dagen. (Zo voelt het - aangezien ik ervan uitga dat ik nu weer geen melk produceer).
Ohja, en túúrlijk ga ik nog een afspraak maken met lactatiekundige in het ziekenhuis, nog voor de bevalling. Die schijnt erg fijn te zijn en is dus ook in de buurt.
Iemand? Help?
Dag moeders,
Mijn bevalling was een rommeltje, de eerste 5 centimeter ontsluiting heb ik niet gevoeld, paar dagen over gedaan. Daarna zijn mijn vliezen handmatig gebroken door de vk (ik was 41w1d) en kon het feest beginnen.
Dacht ik...maar mijn lijf snapte er niets van, mijn weeën deden (behalve @#$%pijn) helemaal niets. Dus ben ik aan het infuus gegaan. Na enige uren persweeën tegenhouden had ik genoeg ontsluiting, waarna het infuus uitging. Helaas hielden mijn persweeën er toen ook mee op. Met wilskracht, twee zusters, mijn man en een gyneacoloog met een vacuümpomp is mijn zoon er uiteindelijk een half uurtje later toch gekomen.
Toen ik mijn zoon tweeënhalf uur later (hij had geen topstart, maar er verder weinig last van gehad, goddank) zag, had hij al gegeten. Medisch, dus kunstvoeding. Ik hem ook meteen aangelegd, deed hij prima. Ook ben ik begonnen met kolven.
Toen ik nog zwanger was, heb ik de Medela In Style advanced gekocht. Ik heb ouderschapsverlof opgenomen om zo op mijn gemakje borstvoeding te kunnen geven. Ik wilde dat een jaar volhouden. Ik was een redelijke borstvoedingsmaffioso, bij de opmerking 'Ik ga het wel proberen' had ik al zoiets van: 'Hoezo proberen??? Dat is iets wat je DOET'. Helemaal klaar ervoor dus.
In ieder geval, na een paar dagen mocht mijn zoon naar huis. Het aanleggen ging nog prima, maar hij kreeg toen bij elke voeding nog kv. Het kolven lukte nog niet, maar dat hoorde je vaker. Ook had ik geen stuwing gehad. Toen mijn zoon thuis was, huilde hij alleen nog maar van de honger, was hij teveel afgevallen en werd hij zeer boos op mijn borst. Geen melk. Kan gebeuren, doen we er een week over in plaats van twee dagen om de boel op gang te brengen.
Mijn zoon kreeg vingervoeding, ik kolfde iedere drie uur. Lactatiekundige ingeschakeld. Brandnetelthee, bietensap, neusspray, anijs, massage, volledige bedrust, ontspannen (haha) dom peridon, voetreflex (op een gegeven moment ga je best ver...) ALLES geprobeerd. En niets. De lactatiekundige zei dat ik met deze kunstgrepen een liter melk zou moeten hebben en dat ze het ook niet wist. Dus ben ik (nog een week later) gestopt.
Inmiddels is mijn zoon vijf maanden en hij doet het prima met kunstvoeding. Ik dacht dat ik het ook wel redelijk verwerkt had, maar ik zit er nu nog bij te huilen.
Nou is mijn vraag, in een ander topic las ik dat je geen oxytocine aanmaakt als je bevalling niet vanzelf begint. Oxytocine heb je ook nodig bij de borstvoeding.
Dus: hebben moeders met een ingeleide bevalling dan ook zo'n moeite gehad met de borstvoeding? Of is dat óók al niet de reden?
Weer geen weeën en oxytocine dus. Nu weer geen zichtbare aders. Maar ook geen kind met medische indicatie die meteen kunstgevoed hoeft te worden.
Wat ik eigenlijk zoek is iemand met een glazen bol die mij kan vertellen wat ik kan verwachten van de borstvoeding deze keer.
En ik wil graag weten wat jullie zouden doen.
1. Hoe kan ik het opstarten (waar ik eigenlijk helemaal niet in geloof, maar ik wil het toch proberen voor mijn eigen gemoedsrust) van de borstvoeding het beste aanpakken?
1a Moet ik behalve aanleggen ook meteen beginnen met kolven?
1b Hoe vaak?
1c Meteen vanaf het begin alle dom periodon en neusspray gebruiken?
1d Hoe lang moet ik de voeding de kans geven om op gang te komen?
Ik zit erg met deze vragen in mijn maag. Het stuit me ook tegen de borst ( ) om mijn kindje moedwillig geen eten te geven, de eerste dagen. (Zo voelt het - aangezien ik ervan uitga dat ik nu weer geen melk produceer).
Ohja, en túúrlijk ga ik nog een afspraak maken met lactatiekundige in het ziekenhuis, nog voor de bevalling. Die schijnt erg fijn te zijn en is dus ook in de buurt.
Iemand? Help?
Dag moeders,
Mijn bevalling was een rommeltje, de eerste 5 centimeter ontsluiting heb ik niet gevoeld, paar dagen over gedaan. Daarna zijn mijn vliezen handmatig gebroken door de vk (ik was 41w1d) en kon het feest beginnen.
Dacht ik...maar mijn lijf snapte er niets van, mijn weeën deden (behalve @#$%pijn) helemaal niets. Dus ben ik aan het infuus gegaan. Na enige uren persweeën tegenhouden had ik genoeg ontsluiting, waarna het infuus uitging. Helaas hielden mijn persweeën er toen ook mee op. Met wilskracht, twee zusters, mijn man en een gyneacoloog met een vacuümpomp is mijn zoon er uiteindelijk een half uurtje later toch gekomen.
Toen ik mijn zoon tweeënhalf uur later (hij had geen topstart, maar er verder weinig last van gehad, goddank) zag, had hij al gegeten. Medisch, dus kunstvoeding. Ik hem ook meteen aangelegd, deed hij prima. Ook ben ik begonnen met kolven.
Toen ik nog zwanger was, heb ik de Medela In Style advanced gekocht. Ik heb ouderschapsverlof opgenomen om zo op mijn gemakje borstvoeding te kunnen geven. Ik wilde dat een jaar volhouden. Ik was een redelijke borstvoedingsmaffioso, bij de opmerking 'Ik ga het wel proberen' had ik al zoiets van: 'Hoezo proberen??? Dat is iets wat je DOET'. Helemaal klaar ervoor dus.
In ieder geval, na een paar dagen mocht mijn zoon naar huis. Het aanleggen ging nog prima, maar hij kreeg toen bij elke voeding nog kv. Het kolven lukte nog niet, maar dat hoorde je vaker. Ook had ik geen stuwing gehad. Toen mijn zoon thuis was, huilde hij alleen nog maar van de honger, was hij teveel afgevallen en werd hij zeer boos op mijn borst. Geen melk. Kan gebeuren, doen we er een week over in plaats van twee dagen om de boel op gang te brengen.
Mijn zoon kreeg vingervoeding, ik kolfde iedere drie uur. Lactatiekundige ingeschakeld. Brandnetelthee, bietensap, neusspray, anijs, massage, volledige bedrust, ontspannen (haha) dom peridon, voetreflex (op een gegeven moment ga je best ver...) ALLES geprobeerd. En niets. De lactatiekundige zei dat ik met deze kunstgrepen een liter melk zou moeten hebben en dat ze het ook niet wist. Dus ben ik (nog een week later) gestopt.
Inmiddels is mijn zoon vijf maanden en hij doet het prima met kunstvoeding. Ik dacht dat ik het ook wel redelijk verwerkt had, maar ik zit er nu nog bij te huilen.
Nou is mijn vraag, in een ander topic las ik dat je geen oxytocine aanmaakt als je bevalling niet vanzelf begint. Oxytocine heb je ook nodig bij de borstvoeding.
Dus: hebben moeders met een ingeleide bevalling dan ook zo'n moeite gehad met de borstvoeding? Of is dat óók al niet de reden?
donderdag 5 februari 2009 om 23:11
Ally, ik zie je reactie nu pas... Ja, het is bij ons uiteindelijk wel gelukt. Na drie maanden fulltime kolven en iets van twee maanden dagelijks meermalen aanleggen dronk ze uiteindelijk alles zelf, uit de borst.
Voor mij was het een bewuste keuze om door te gaan. Ik heb daar nooit echt aan getwijfeld. Ik heb wel mijn keuze in twijfel getrokken, toen het zwaar was. Maar meer om even afstand te nemen en te verifiëren of ik het ècht nog wel wilde doorzetten of niet.
Als je het nog eens wilt proberen, stel jezelf dan echt de limiet van een week bijvoorbeeld. Stort je er die week volledig op en laat het als het niet lukt. Half-half geeft volgens mij meer frustratie dan te kiezen voor 100% wel of 100% niet. Half-half aanlegpogingen doen bedoel ik dan. Half-half versterkt volgens mij alleen maar het gevoel dat je meer had kunnen doen. Dat ís ook zo namelijk, alleen dat wilde je niet. (En dat hoef je ook niet te willen.) Zo zou het voor mij werken in ieder geval. Hoe het voor jou werkt, moet je zelf inschatten.
Ik kon me niet neerleggen bij fulltime kolven. Het kolven ging me makkelijk af en ik had voldoende melk, maar een voor mij belangrijke reden om voor borstvoeding te kiezen was het gemak dat het me gaf. Met borstvoeding zou ik lichtgewicht op stap kunnen. Aangezien ik zo verzwakt was dat ik nog maandenlang hele dagen op bed doorgebracht heb, betekende voor mij ook nog een fles en water en poeder (of een kolf en fles en flessewarmer) mee moeten sjouwen het verschil tussen wel of niet de deur uitkunnen. Voor mij voelde het dus als een investering waar ik daarna de vruchten van zou plukken. En dat was dus gelukkig ook het geval.
Als jij hier wel tevreden mee bent, dan mag dat gewoon. Je mag het jezelf ook gunnen om het gewoon af te sluiten. Je hebt genoeg gedaan hoor. Je hóeft het niet te willen, dat aanleggen opnieuw proberen.
Ik kan je niet vertellen wat wijsheid is. Bij ons is het toevallig zo gelopen. Het had ook heel anders kunnen gaan en dan had Qtie gewoon de fles gekregen vanaf drie maanden (dat was de laatste limiet die ik gesteld had voor ze opeens wel alles aan de borst ging drinken ).
Voor mij was het een bewuste keuze om door te gaan. Ik heb daar nooit echt aan getwijfeld. Ik heb wel mijn keuze in twijfel getrokken, toen het zwaar was. Maar meer om even afstand te nemen en te verifiëren of ik het ècht nog wel wilde doorzetten of niet.
Als je het nog eens wilt proberen, stel jezelf dan echt de limiet van een week bijvoorbeeld. Stort je er die week volledig op en laat het als het niet lukt. Half-half geeft volgens mij meer frustratie dan te kiezen voor 100% wel of 100% niet. Half-half aanlegpogingen doen bedoel ik dan. Half-half versterkt volgens mij alleen maar het gevoel dat je meer had kunnen doen. Dat ís ook zo namelijk, alleen dat wilde je niet. (En dat hoef je ook niet te willen.) Zo zou het voor mij werken in ieder geval. Hoe het voor jou werkt, moet je zelf inschatten.
Ik kon me niet neerleggen bij fulltime kolven. Het kolven ging me makkelijk af en ik had voldoende melk, maar een voor mij belangrijke reden om voor borstvoeding te kiezen was het gemak dat het me gaf. Met borstvoeding zou ik lichtgewicht op stap kunnen. Aangezien ik zo verzwakt was dat ik nog maandenlang hele dagen op bed doorgebracht heb, betekende voor mij ook nog een fles en water en poeder (of een kolf en fles en flessewarmer) mee moeten sjouwen het verschil tussen wel of niet de deur uitkunnen. Voor mij voelde het dus als een investering waar ik daarna de vruchten van zou plukken. En dat was dus gelukkig ook het geval.
Als jij hier wel tevreden mee bent, dan mag dat gewoon. Je mag het jezelf ook gunnen om het gewoon af te sluiten. Je hebt genoeg gedaan hoor. Je hóeft het niet te willen, dat aanleggen opnieuw proberen.
Ik kan je niet vertellen wat wijsheid is. Bij ons is het toevallig zo gelopen. Het had ook heel anders kunnen gaan en dan had Qtie gewoon de fles gekregen vanaf drie maanden (dat was de laatste limiet die ik gesteld had voor ze opeens wel alles aan de borst ging drinken ).
vrijdag 6 februari 2009 om 00:09
quote:hallooo schreef op 05 februari 2009 @ 21:40:
Maar wat ik wel even wilde meegeven is dat mijn kraamhulp vertelde dat haar ervaring was dat bij vrouwen die een ruggenprik hadden gehad de borstvoeding eigenlijk nooit goed op gang kwam. Dat is natuurlijk geen wetenschappelijk onderzoek maar zij had al heel wat gefrustreerde vrouwen meegemaakt die zich afvroegen waarom het nou niet lukte en ze was verbaasd dat daar in het ziekenhuis niet over werd gesproken.
Mwoah....m.i. onzin....
Eerste was een spoedkeizersnede na drie dagen weeen. Daarna kwam op de derde dag (icm kolven) pas de bv op gang. Bij de tweede was het een geplande keizersnede en had ik gelijk bij de eerste keer aanleggen al melk.
Maar wat ik wel even wilde meegeven is dat mijn kraamhulp vertelde dat haar ervaring was dat bij vrouwen die een ruggenprik hadden gehad de borstvoeding eigenlijk nooit goed op gang kwam. Dat is natuurlijk geen wetenschappelijk onderzoek maar zij had al heel wat gefrustreerde vrouwen meegemaakt die zich afvroegen waarom het nou niet lukte en ze was verbaasd dat daar in het ziekenhuis niet over werd gesproken.
Mwoah....m.i. onzin....
Eerste was een spoedkeizersnede na drie dagen weeen. Daarna kwam op de derde dag (icm kolven) pas de bv op gang. Bij de tweede was het een geplande keizersnede en had ik gelijk bij de eerste keer aanleggen al melk.
vrijdag 6 februari 2009 om 09:31
quote:arwen173 schreef op 29 januari 2009 @ 17:24:
en al die zogenaams vervuilende stoffen in moedermelk (die er ongetwijfeld in zitten hoor, dat geloof ik best) die zitten niet in poedermelk? die koeien grazen niet in de vervuilde buitenlucht?
gek. wist ik niet.
Deze post is al wat ouder, maar Arwen, volgens mij gaat het in elk geval deels om stoffen die zich ophopen in de vetreserves in je lichaam. Tegen de tijd dat je BV gaat geven, komen die vrij. Vooral een eerste kind zou een redelijke dosis binnen kunnen krijgen.
Melkkoeien geven zo'n beetje doorlopend melk, dus daar speelt, behalve misschien bij de allereerste paar keren melken, dat ophopen niet zo.
en al die zogenaams vervuilende stoffen in moedermelk (die er ongetwijfeld in zitten hoor, dat geloof ik best) die zitten niet in poedermelk? die koeien grazen niet in de vervuilde buitenlucht?
gek. wist ik niet.
Deze post is al wat ouder, maar Arwen, volgens mij gaat het in elk geval deels om stoffen die zich ophopen in de vetreserves in je lichaam. Tegen de tijd dat je BV gaat geven, komen die vrij. Vooral een eerste kind zou een redelijke dosis binnen kunnen krijgen.
Melkkoeien geven zo'n beetje doorlopend melk, dus daar speelt, behalve misschien bij de allereerste paar keren melken, dat ophopen niet zo.
dinsdag 17 februari 2009 om 20:45
Heb niet alles gelezen hoor dus misschien een domme reactie, alvast sorrie dan. Vervuilende stoffen zitten idd opgeslagen in je vetreserves.Als je bijv. vroeger drugs hebt gebruikt maar ook al door gebruik van haarlak(!). Om te voorkomen dat dit veel in de moedermelk komt, moet je er voor zorgen dat je niet meer dan een halve kilo per week afvalt. Heerlijk excuus toch? hihi
zondag 8 maart 2009 om 08:49
Zo. Morgen naar de lactatiekundige. Ik heb een A4-tje met ervaringen en vragen opgesteld en we gaan een plan van aanpak maken.
Heb haar een hoopgevend - maar smerig (denk 'slijmdraden' ) verhaal te vertellen, dus ik ben benieuwd. Heb in ieder geval mijn hoop alweer erg gevestigd op alle keren dat ik op internet gelezen heb dat het de tweede keer wél goed gaat.
Dus ik hoop (jeetje, wat een hoop hoop) dat ik morgen met de beide benen op de grond gezet word. En dat de borstvoeding lukt - uiteraard.
En dat ik eindelijk een échte ervaringsdeskundige borstvoedingsmaffiosa mag gaan worden.
Heb haar een hoopgevend - maar smerig (denk 'slijmdraden' ) verhaal te vertellen, dus ik ben benieuwd. Heb in ieder geval mijn hoop alweer erg gevestigd op alle keren dat ik op internet gelezen heb dat het de tweede keer wél goed gaat.
Dus ik hoop (jeetje, wat een hoop hoop) dat ik morgen met de beide benen op de grond gezet word. En dat de borstvoeding lukt - uiteraard.
En dat ik eindelijk een échte ervaringsdeskundige borstvoedingsmaffiosa mag gaan worden.
woensdag 11 maart 2009 om 14:58
Hallo!
Heb inderdaad gesprek gehad. Volgende week woensdag word ik ingeleid. Best raar, dat ik gewoon van tevoren weet dat ik volgende week rond deze tijd ... nouja, in ieder geval in het ziekenhuis ben!
Helaas had ook de lactatiekundige geen glazen bol... Ik zal dus moeten afwachten. Ik heb het volgende advies meegekregen:
Advies:
• In de zwangerschap niet meer de borsten stimuleren heeft geen zin zolang de placenta nog aanwezig is
• Na bevalling 1 uur huid op huid contact proberen te geven
• Binnen het uur aanleggen
• Als het medisch gezien mogelijk is geen bijvoeding geven (afhankelijk van gewicht en start)
• Wanneer baby na 4 uur nog niet goed aan de borst heeft gezogen dan borsten gaan stimuleren met kolven
• Iedere 1½ - 2 uur aanleggen of kolven ook s’nachts
• wanneer ze moet blijven omdat de baby naar de kinderafdeling moet dan zo vlug het kan gaan in-roomen
• Tijdens verblijf op de kraamafdeling bij borstvoeding problemen lactatiekundige waarschuwen
• In het kraambed thuis bij problemen met de borstvoeding contact opnemen met andere lactatiekundige.
• Advies om niet langer dan de kraamtijd te proberen om borstvoeding op gang te brengen .
Vooral het gegeven dat ze zei dat ik na een dag of 6 100cc per voeding zou moeten kolven, heeft me nogal laten schrikken. Dat heb ik tijdens mijn vorige poging in totáál nog niet gehaald. Ik ben heel benieuwd hoe het deze keer gaat verlopen.
Heb inderdaad gesprek gehad. Volgende week woensdag word ik ingeleid. Best raar, dat ik gewoon van tevoren weet dat ik volgende week rond deze tijd ... nouja, in ieder geval in het ziekenhuis ben!
Helaas had ook de lactatiekundige geen glazen bol... Ik zal dus moeten afwachten. Ik heb het volgende advies meegekregen:
Advies:
• In de zwangerschap niet meer de borsten stimuleren heeft geen zin zolang de placenta nog aanwezig is
• Na bevalling 1 uur huid op huid contact proberen te geven
• Binnen het uur aanleggen
• Als het medisch gezien mogelijk is geen bijvoeding geven (afhankelijk van gewicht en start)
• Wanneer baby na 4 uur nog niet goed aan de borst heeft gezogen dan borsten gaan stimuleren met kolven
• Iedere 1½ - 2 uur aanleggen of kolven ook s’nachts
• wanneer ze moet blijven omdat de baby naar de kinderafdeling moet dan zo vlug het kan gaan in-roomen
• Tijdens verblijf op de kraamafdeling bij borstvoeding problemen lactatiekundige waarschuwen
• In het kraambed thuis bij problemen met de borstvoeding contact opnemen met andere lactatiekundige.
• Advies om niet langer dan de kraamtijd te proberen om borstvoeding op gang te brengen .
Vooral het gegeven dat ze zei dat ik na een dag of 6 100cc per voeding zou moeten kolven, heeft me nogal laten schrikken. Dat heb ik tijdens mijn vorige poging in totáál nog niet gehaald. Ik ben heel benieuwd hoe het deze keer gaat verlopen.
woensdag 11 maart 2009 om 15:31
Goh, wel goed advies hoor! Denk dat ik het maar even goed in de oren knoop voor bij een eventuele volgend kind.. Vooral dat als de baby binnen 4 uur nog niet aan de borst heeft gezogen dat je dan moet gaan kolven en elke 1 a 2 uur moet aanleggen/kolven! (lijkt me overigens ERG pittig om dat vol te houden na een zware bevalling of ks, maar dat even terzijde). Ik geloof dat we mijn dochter na 24 uur eens voor het eerst gingen aanleggen (direct na de geboorte dacht er niemand aan, na 2 uur probeerde ik het zelf eens, maar viel ze in slaap, en de rest van de eerste 24 uur was ze misselijk en wilde ze dus ook niet drinken). Kolven mocht ik niet eens want "de baby moest het doen". Grrr... ik kan er NOG kwaad om worden. 100 cc per voeding na 6 dagen haalde ik dan ook lang niet. Ja, 100 cc per dag misschien, met 6-8 keer kolven )
Enfin, ik zal niet weer mijn hele frustratie hier neerleggen.
Pixy, in elk geval superveel succes volgende week. Allereest natuurlijk met bevallen en daarna met borstvoeden. Enne... wel genieten van je kleintje he, ook als de bv onverhoopt toch niet mocht lukken!
Enfin, ik zal niet weer mijn hele frustratie hier neerleggen.
Pixy, in elk geval superveel succes volgende week. Allereest natuurlijk met bevallen en daarna met borstvoeden. Enne... wel genieten van je kleintje he, ook als de bv onverhoopt toch niet mocht lukken!
woensdag 11 maart 2009 om 15:38
Ajoh, het is toch juist een frustratietopic!
Ook de reden waarom ik het lijstje hier heb gepost - misschien hebben andere moeders er iets aan. Ik ben in ieder geval erg benieuwd.
Voor mezelf heb ik 'besloten' dat als ik het hele lijstje afwerk (samen met de dingen die al in mijn OP staan) en het lukt niet - ik mezelf dan niets meer mag verwijten en dat het gewoon klaar is.
Ben benieuwd of ik dat goede voornemen ook kan waarmaken, mocht dat nodig zijn.
En bedankt, Elska. Gaat wel lukken hoor, de bevalling in ieder geval...
Ook de reden waarom ik het lijstje hier heb gepost - misschien hebben andere moeders er iets aan. Ik ben in ieder geval erg benieuwd.
Voor mezelf heb ik 'besloten' dat als ik het hele lijstje afwerk (samen met de dingen die al in mijn OP staan) en het lukt niet - ik mezelf dan niets meer mag verwijten en dat het gewoon klaar is.
Ben benieuwd of ik dat goede voornemen ook kan waarmaken, mocht dat nodig zijn.
En bedankt, Elska. Gaat wel lukken hoor, de bevalling in ieder geval...
woensdag 11 maart 2009 om 17:26
Pixymama,
wat goed dat je dit gesprek hebt gehad en dat je zulke goede adviezen. Bij je laatste punt, niet langer dan de kraamtijd en als het dan niet lukt handdoek in de ring, wat wordt precies met kraamtijd bedoeld? Is dat de kraamweek, die eerste 8 dagen, of die periode van 6 weken?
Heb je voor het inleiden nog een gesprek met degene die de inleiding gaat doen? Nou ja, waarschijnlijk zie je die op het moment van opname wel, maar misschien zie je die ook nog eerder. Ik heb tijdens mijn ingeleide bevalling aan ieder nieuw gezicht gemeld dat ik bv wilde geven, dat ik binnen het uur wilde aanleggen en dat ik wilde dat Smolman (indien mogelijk) de baby zou aanpakken en aan mij zou geven. Deze dingen vond ik zo belangrijk dat ik dat dus steeds opnieuw verteld heb. En het is uiteindelijk voor een groot deel ook zo gegaan als ik wilde, ik geloof wel doordat ik dat zelf continu tegen iedereen riep.
Dat eerste uur huid op huid, ik hoop echt dat het je lukt, dat is mijn allermooiste herinnering van de bevalling. Dat nieuwe mensje zo vers uit de baarmoeder op je buik, wat rook ze lekker en wat voelde ze lekker. * zucht *
Elska, terecht dat je boos wordt, niet kolven dat moet de baby zelf doen? Tjeezzz... wat een dommigheid. Was je ziekenhuis wel bv-gecertificeerd? Mijn bv-gecertificeerd ziekenhuis zette de kolf naast me neer met de teks: Veel succes! Waarna ik haar weer terugriep, want what the hell moet ik precies doen? Hoe werkt dit!?
wat goed dat je dit gesprek hebt gehad en dat je zulke goede adviezen. Bij je laatste punt, niet langer dan de kraamtijd en als het dan niet lukt handdoek in de ring, wat wordt precies met kraamtijd bedoeld? Is dat de kraamweek, die eerste 8 dagen, of die periode van 6 weken?
Heb je voor het inleiden nog een gesprek met degene die de inleiding gaat doen? Nou ja, waarschijnlijk zie je die op het moment van opname wel, maar misschien zie je die ook nog eerder. Ik heb tijdens mijn ingeleide bevalling aan ieder nieuw gezicht gemeld dat ik bv wilde geven, dat ik binnen het uur wilde aanleggen en dat ik wilde dat Smolman (indien mogelijk) de baby zou aanpakken en aan mij zou geven. Deze dingen vond ik zo belangrijk dat ik dat dus steeds opnieuw verteld heb. En het is uiteindelijk voor een groot deel ook zo gegaan als ik wilde, ik geloof wel doordat ik dat zelf continu tegen iedereen riep.
Dat eerste uur huid op huid, ik hoop echt dat het je lukt, dat is mijn allermooiste herinnering van de bevalling. Dat nieuwe mensje zo vers uit de baarmoeder op je buik, wat rook ze lekker en wat voelde ze lekker. * zucht *
Elska, terecht dat je boos wordt, niet kolven dat moet de baby zelf doen? Tjeezzz... wat een dommigheid. Was je ziekenhuis wel bv-gecertificeerd? Mijn bv-gecertificeerd ziekenhuis zette de kolf naast me neer met de teks: Veel succes! Waarna ik haar weer terugriep, want what the hell moet ik precies doen? Hoe werkt dit!?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 11 maart 2009 om 17:50
Smollie, het was het OLVG, jou waarschijnlijk wel bekend als Amsterdamse.. heel erg bv gecertificeerd maar ook heel dom wat betreft bv. Vond ik. Nog zoiets: aanleggen kon ik vanwege ks wond heel moeilijk zelf, maar ze namen er echt de tijd niet voor. Zodra dochter hapte en drie keer zoog liepen ze weg, en binnen een minuut liet dochter dan weer huilend los, en daar zat ik dan... zowel de vk als de kraamhulp hadden dit soort verhalen overigens vaker gehoord, en waren behoorlijk boos over hoe het er aan toe was gegaan.
En tja Pixy, natuurlijk is dit een frustratietopic, maar ik denk ook wel eens: mens, wat zeur je nu! In de 3e wereld, waar geen inleidingen en keizersnedes bestaan, zaten dochterlief en ik er nu waarschijnlijk nu niet zo blakend van gezondheid bij... en dan toch maar beetje piepen over geen bv kunnen geven.....
En tja Pixy, natuurlijk is dit een frustratietopic, maar ik denk ook wel eens: mens, wat zeur je nu! In de 3e wereld, waar geen inleidingen en keizersnedes bestaan, zaten dochterlief en ik er nu waarschijnlijk nu niet zo blakend van gezondheid bij... en dan toch maar beetje piepen over geen bv kunnen geven.....
woensdag 11 maart 2009 om 18:06
Hoi Pixymama, ik kom hier eens even binnenvallen, heb alleen de eerste en de laatste pagina gelezen. Maar ik zie dat je nog niet bevallen bent, dus in geval van geen mosterd - hier mijn ervaring.
Bij jongste ben ik met ruim 41 weken ingeleid. En ik heb een ruggenprik gekregen (woon in België, is daar zo ongeveer standaard procedure). De borstvoeding is zonder problemen op gang gekomen. Zoon lag binnen een uur aan de borst en dronk meteen (maakte in elk geval de juiste bewegingen). Ik heb niet gekolfd om te stimuleren, zoon wilde al heel snel elke 3 uur drinken. Alles kwam prima op gang, ik heb geen verschil ervaren met mijn eerste kind (niet ingeleid, wel ruggenprik). Ik geef nu met 10 maanden nog steeds borstvoeding en afgezien van tepelkloof (ander verhaal) nooit problemen gehad. Hopelijk geeft dit je wat ... eh...hoop, hoop ik.
100 ml per keer kolven na 6 dagen lijkt me trouwens niet realistisch. Ik heb onwijs veel melk maar het kolven is bij mij altijd een ramp geweest. 100 ml per borst per keer is bij mij echt een superoogst - en als ik 10 minuten later zoon aanleg omdat ie honger heeft haalt hij er zonder problemen een volledige voeding uit. Dus laat je daar niet teveel door opjutten.
Veel succes, ik hoop dat het allemaal gaat lukken! En in elk geval een wolk van een baby toegewenst, borst- of flesgevoed...
Bij jongste ben ik met ruim 41 weken ingeleid. En ik heb een ruggenprik gekregen (woon in België, is daar zo ongeveer standaard procedure). De borstvoeding is zonder problemen op gang gekomen. Zoon lag binnen een uur aan de borst en dronk meteen (maakte in elk geval de juiste bewegingen). Ik heb niet gekolfd om te stimuleren, zoon wilde al heel snel elke 3 uur drinken. Alles kwam prima op gang, ik heb geen verschil ervaren met mijn eerste kind (niet ingeleid, wel ruggenprik). Ik geef nu met 10 maanden nog steeds borstvoeding en afgezien van tepelkloof (ander verhaal) nooit problemen gehad. Hopelijk geeft dit je wat ... eh...hoop, hoop ik.
100 ml per keer kolven na 6 dagen lijkt me trouwens niet realistisch. Ik heb onwijs veel melk maar het kolven is bij mij altijd een ramp geweest. 100 ml per borst per keer is bij mij echt een superoogst - en als ik 10 minuten later zoon aanleg omdat ie honger heeft haalt hij er zonder problemen een volledige voeding uit. Dus laat je daar niet teveel door opjutten.
Veel succes, ik hoop dat het allemaal gaat lukken! En in elk geval een wolk van een baby toegewenst, borst- of flesgevoed...
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 11 maart 2009 om 18:18
Elska, dat ziekenhuis is me wel bekend ja. En tevens het ziekenhuis waar Minismollie het levenslicht heeft gezien. Ik vond de begeleiding daar ook behoorlijk slecht. Dat van die kolf was 1 voorbeeld. Maar ook met het aanleggen hebben ze echt niet goed geholpen. Veel te druk met andere dingen, zoals luiers verschonen van baby's wiens moeders dat volgens mij heel goed zelf konden. De bevalling was best pittig voor Mini's hoofdje en nekje, en dan met geweld het nekje richting mijn borst duwen om te drinken. Dat werkt toch niet!? Mijn reactie was dan ook: wegwezen, ik doe het zelf wel. Niet dat dat wel werkte, maar goed... Alleen in de nachtdienst was wel een goede verpleegster, maar of die nou écht goed heeft geholpen met aanleggen weet ik niet.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 11 maart 2009 om 18:45
Elska, ik heb ze gewoon bedreigd met een mes. Nee, volgens mij stond er in mijn dossier dat ik er "zo eentje" ben. Ik heb een enorme heisa gemaakt over het bijvoeden, dat dat op een bv-vriendelijke manier moest. Tijdens het hele baren zelf heb ik ook beslist duidelijk gemaakt dat er bv gegeven ging worden. Dus toen Mini niet dronk, want haar buikje zat nog vol met vruchtwater, kwam er een kolf. Hoe die er precies kwam weet ik niet meer, of ik erom gevraagd heb of niet, hij kwam er en dat was het belangrijkste. Niet dat ik wist wat ik ermee moest, hahahaha!
Maar de manier waarop dat gaat is denk ik wel basis voor veel mensen om een aversie tegen bv te krijgen, zoals bij jullie gebeurde. Ik vind het erg jammer, hoor. Je moet dus zelf écht heel goed voorbereid zijn, en ook op je strepen gaan staan om te krijgen wat je wilt. Idioot vind ik dat, je maakt 1 van de bijzonderste dingen uit je leven mee en dan moet je over dat soort dingen nadenken.
Ik ken iemand die in een andere stad is bevallen en in eerste instantie met een lovend verhaal kwam over haar bevalling, maar toen ik even losbarstte met mijn klaagzang bleek dat er bij haar toch ook wel wat dingen waren die eigenlijk helemaal niet zo lekker zijn gegaan. Stom toch?
Maar de manier waarop dat gaat is denk ik wel basis voor veel mensen om een aversie tegen bv te krijgen, zoals bij jullie gebeurde. Ik vind het erg jammer, hoor. Je moet dus zelf écht heel goed voorbereid zijn, en ook op je strepen gaan staan om te krijgen wat je wilt. Idioot vind ik dat, je maakt 1 van de bijzonderste dingen uit je leven mee en dan moet je over dat soort dingen nadenken.
Ik ken iemand die in een andere stad is bevallen en in eerste instantie met een lovend verhaal kwam over haar bevalling, maar toen ik even losbarstte met mijn klaagzang bleek dat er bij haar toch ook wel wat dingen waren die eigenlijk helemaal niet zo lekker zijn gegaan. Stom toch?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 11 maart 2009 om 19:18
Ik wist wel heel zeker dat ik bv wilde gaan geven, maar op alle problemen die er bij de bevalling en het herstel kwamen kijken, was ik echt niet voorbereid. Ik had vooraf ook niet goed genoeg aangegeven dat ik bv wilde gaan geven (naief als ik was, dacht ik dat ze dat vanzelf ook wel zouden snappen, want dat is toch de norm?!?) en heb zeker tijdens de eerste dagen niet genoeg op mijn strepen gestaan. Helemaal niet, kan ik wel zeggen. Ik ben normaal niet op mijn mondje gevallen, maar was zo overdonderd door het hele gebeuren (en high van de morfine) dat ik alles maar heb laten gebeuren zoals zij het wilden. Ik heb wel om een kolf gevraagd maar toen werd me gezegd dat "het toch goed ging met de bv" (terwijl dochter toen al elke 3 uur kv kreeg) en dat de baby de boel maar op gang moest brengen. Tegen de tijd dat ik thuis kwam durfde ik niet eens meer aan te leggen en ben ik full time gaan kolven (gelukkig zag de kraamhulp het nu daar wel van in en heb ik in elk geval nog 2 maanden gedeeltelijk bv kunnen geven) Nou ja, erg jammer allemaal, en dit gebeurt me hopelijk geen tweede keer!
woensdag 11 maart 2009 om 19:23
@ Smollie
De kraamweek, 8 dagen wordt dus bedoeld. En met 'niet lukken' bedoel ik dat baby niet bij mij drinkt - dat er niets te eten valt te halen bij mij en dat het met kolven ook niet lukt. Hetzelfde als de vorige keer dus. Als ik 40 of 50 cc uit m'n borsten krijg, weet ik zeker dat ik gewoon doorga! Maar bij 4 cc dus niet.
Hetgeen ik gepost heb zit ook in mijn dossier in het ziekenhuis. Verder zal ik inderdaad net als jij tegen iedereen roepen dat ik borstvoeding wil geven. Ook mijn man is erg doordrongen van het feit hoe graag ik het wil en hij heeft daar het volste respect voor, dus zal - mocht het net als vorige keer zo gaan dat mijn baby na de geboorte meegenomen wordt door de kinderarts - hij erop toezien dat ze niet zomaar kunstvoeding te eten krijgt.
Gelukkig is 'mijn' ziekenhuis niet zo moeilijk, maar ik ben ervan overtuigd dat het ook erg met de moeder te maken heeft. Ik heb een kolf gekregen omdat ik dat wilde. Mijn oudste heeft vinger/cupvoeding gekregen omdat ik dat wilde. Ik heb zelf moeten vragen om hypo-allergene voeding. Maar ze werkten wel goed mee, al was het dan niet pro-actief.
Enne, ik voel me niet aangesproken bij de 'jullie' die aversie tegen borstvoeding hebben. Heb alleen aversie tegen mijn borsten als er niets uitkomt
@ Elska
Dat heb ik ook wel eens geroepen. Als we in een minder bevoordeeld land dan Nederland hadden we gewoond, was mijn zoon er gewoon niet meer geweest! Wees dan nog maar eens mordicus tegen kunstvoeding!
@Feessie
Dankjewel! Zo'n raar idee dat ik volgende week rond deze tijd waarschijnlijk aan het puffen (of persen!/of kolven!!) ben.
De kraamweek, 8 dagen wordt dus bedoeld. En met 'niet lukken' bedoel ik dat baby niet bij mij drinkt - dat er niets te eten valt te halen bij mij en dat het met kolven ook niet lukt. Hetzelfde als de vorige keer dus. Als ik 40 of 50 cc uit m'n borsten krijg, weet ik zeker dat ik gewoon doorga! Maar bij 4 cc dus niet.
Hetgeen ik gepost heb zit ook in mijn dossier in het ziekenhuis. Verder zal ik inderdaad net als jij tegen iedereen roepen dat ik borstvoeding wil geven. Ook mijn man is erg doordrongen van het feit hoe graag ik het wil en hij heeft daar het volste respect voor, dus zal - mocht het net als vorige keer zo gaan dat mijn baby na de geboorte meegenomen wordt door de kinderarts - hij erop toezien dat ze niet zomaar kunstvoeding te eten krijgt.
Gelukkig is 'mijn' ziekenhuis niet zo moeilijk, maar ik ben ervan overtuigd dat het ook erg met de moeder te maken heeft. Ik heb een kolf gekregen omdat ik dat wilde. Mijn oudste heeft vinger/cupvoeding gekregen omdat ik dat wilde. Ik heb zelf moeten vragen om hypo-allergene voeding. Maar ze werkten wel goed mee, al was het dan niet pro-actief.
Enne, ik voel me niet aangesproken bij de 'jullie' die aversie tegen borstvoeding hebben. Heb alleen aversie tegen mijn borsten als er niets uitkomt
@ Elska
Dat heb ik ook wel eens geroepen. Als we in een minder bevoordeeld land dan Nederland hadden we gewoond, was mijn zoon er gewoon niet meer geweest! Wees dan nog maar eens mordicus tegen kunstvoeding!
@Feessie
Dankjewel! Zo'n raar idee dat ik volgende week rond deze tijd waarschijnlijk aan het puffen (of persen!/of kolven!!) ben.
woensdag 11 maart 2009 om 19:24
Pixymama, ik vind het een goed advies van de lk, maar net als de rest heb ik mijn bedenkingen bij 100 cc 'moeten' kolven per voeding.
Een baby heeft 100 tot 150 cc per kilo lichaamsgewicht per etmaal nodig. Stel dat jij een gemiddelde baby krijgt die 3,5 kilo weeg en 8 keer per etmaal drinkt. Dan zit je op 3,5 x 150 (laten we het ruim nemen) = 525 cc. Als je dat deelt door 8 voedingen zit je op 66 cc per voeding: waar je de rest dan voor nodig hebt... dat snap ik niet.
Heeft de lk uitgelegd waarom dat zij dat zo wil?
Een baby heeft 100 tot 150 cc per kilo lichaamsgewicht per etmaal nodig. Stel dat jij een gemiddelde baby krijgt die 3,5 kilo weeg en 8 keer per etmaal drinkt. Dan zit je op 3,5 x 150 (laten we het ruim nemen) = 525 cc. Als je dat deelt door 8 voedingen zit je op 66 cc per voeding: waar je de rest dan voor nodig hebt... dat snap ik niet.
Heeft de lk uitgelegd waarom dat zij dat zo wil?
woensdag 11 maart 2009 om 19:27
quote:pixymama schreef op 11 maart 2009 @ 19:23:
Enne, ik voel me niet aangesproken bij de 'jullie' die aversie tegen borstvoeding hebben. Heb alleen aversie tegen mijn borsten als er niets uitkomt
Goeie. Dat bedoelde ik dus eigenlijk. Ik werd er zo verdrietig van, dat ik het al snel helemaal op wilde geven.
Enne, ik voel me niet aangesproken bij de 'jullie' die aversie tegen borstvoeding hebben. Heb alleen aversie tegen mijn borsten als er niets uitkomt
Goeie. Dat bedoelde ik dus eigenlijk. Ik werd er zo verdrietig van, dat ik het al snel helemaal op wilde geven.
