Kinderen
alle pijlers
Borstvoedingsvraag aan ingeleide vrouwen.
dinsdag 10 juni 2008 om 15:53
Even mijn eigen topic omhoog gehaald. Ik ben inmiddels 29 weken in verwachting van nummer 2 en het is al bekend dat ik met 38 weken óf ingeleid óf keizergesneden ga worden.
Weer geen weeën en oxytocine dus. Nu weer geen zichtbare aders. Maar ook geen kind met medische indicatie die meteen kunstgevoed hoeft te worden.
Wat ik eigenlijk zoek is iemand met een glazen bol die mij kan vertellen wat ik kan verwachten van de borstvoeding deze keer.
En ik wil graag weten wat jullie zouden doen.
1. Hoe kan ik het opstarten (waar ik eigenlijk helemaal niet in geloof, maar ik wil het toch proberen voor mijn eigen gemoedsrust) van de borstvoeding het beste aanpakken?
1a Moet ik behalve aanleggen ook meteen beginnen met kolven?
1b Hoe vaak?
1c Meteen vanaf het begin alle dom periodon en neusspray gebruiken?
1d Hoe lang moet ik de voeding de kans geven om op gang te komen?
Ik zit erg met deze vragen in mijn maag. Het stuit me ook tegen de borst ( ) om mijn kindje moedwillig geen eten te geven, de eerste dagen. (Zo voelt het - aangezien ik ervan uitga dat ik nu weer geen melk produceer).
Ohja, en túúrlijk ga ik nog een afspraak maken met lactatiekundige in het ziekenhuis, nog voor de bevalling. Die schijnt erg fijn te zijn en is dus ook in de buurt.
Iemand? Help?
Dag moeders,
Mijn bevalling was een rommeltje, de eerste 5 centimeter ontsluiting heb ik niet gevoeld, paar dagen over gedaan. Daarna zijn mijn vliezen handmatig gebroken door de vk (ik was 41w1d) en kon het feest beginnen.
Dacht ik...maar mijn lijf snapte er niets van, mijn weeën deden (behalve @#$%pijn) helemaal niets. Dus ben ik aan het infuus gegaan. Na enige uren persweeën tegenhouden had ik genoeg ontsluiting, waarna het infuus uitging. Helaas hielden mijn persweeën er toen ook mee op. Met wilskracht, twee zusters, mijn man en een gyneacoloog met een vacuümpomp is mijn zoon er uiteindelijk een half uurtje later toch gekomen.
Toen ik mijn zoon tweeënhalf uur later (hij had geen topstart, maar er verder weinig last van gehad, goddank) zag, had hij al gegeten. Medisch, dus kunstvoeding. Ik hem ook meteen aangelegd, deed hij prima. Ook ben ik begonnen met kolven.
Toen ik nog zwanger was, heb ik de Medela In Style advanced gekocht. Ik heb ouderschapsverlof opgenomen om zo op mijn gemakje borstvoeding te kunnen geven. Ik wilde dat een jaar volhouden. Ik was een redelijke borstvoedingsmaffioso, bij de opmerking 'Ik ga het wel proberen' had ik al zoiets van: 'Hoezo proberen??? Dat is iets wat je DOET'. Helemaal klaar ervoor dus.
In ieder geval, na een paar dagen mocht mijn zoon naar huis. Het aanleggen ging nog prima, maar hij kreeg toen bij elke voeding nog kv. Het kolven lukte nog niet, maar dat hoorde je vaker. Ook had ik geen stuwing gehad. Toen mijn zoon thuis was, huilde hij alleen nog maar van de honger, was hij teveel afgevallen en werd hij zeer boos op mijn borst. Geen melk. Kan gebeuren, doen we er een week over in plaats van twee dagen om de boel op gang te brengen.
Mijn zoon kreeg vingervoeding, ik kolfde iedere drie uur. Lactatiekundige ingeschakeld. Brandnetelthee, bietensap, neusspray, anijs, massage, volledige bedrust, ontspannen (haha) dom peridon, voetreflex (op een gegeven moment ga je best ver...) ALLES geprobeerd. En niets. De lactatiekundige zei dat ik met deze kunstgrepen een liter melk zou moeten hebben en dat ze het ook niet wist. Dus ben ik (nog een week later) gestopt.
Inmiddels is mijn zoon vijf maanden en hij doet het prima met kunstvoeding. Ik dacht dat ik het ook wel redelijk verwerkt had, maar ik zit er nu nog bij te huilen.
Nou is mijn vraag, in een ander topic las ik dat je geen oxytocine aanmaakt als je bevalling niet vanzelf begint. Oxytocine heb je ook nodig bij de borstvoeding.
Dus: hebben moeders met een ingeleide bevalling dan ook zo'n moeite gehad met de borstvoeding? Of is dat óók al niet de reden?
Weer geen weeën en oxytocine dus. Nu weer geen zichtbare aders. Maar ook geen kind met medische indicatie die meteen kunstgevoed hoeft te worden.
Wat ik eigenlijk zoek is iemand met een glazen bol die mij kan vertellen wat ik kan verwachten van de borstvoeding deze keer.
En ik wil graag weten wat jullie zouden doen.
1. Hoe kan ik het opstarten (waar ik eigenlijk helemaal niet in geloof, maar ik wil het toch proberen voor mijn eigen gemoedsrust) van de borstvoeding het beste aanpakken?
1a Moet ik behalve aanleggen ook meteen beginnen met kolven?
1b Hoe vaak?
1c Meteen vanaf het begin alle dom periodon en neusspray gebruiken?
1d Hoe lang moet ik de voeding de kans geven om op gang te komen?
Ik zit erg met deze vragen in mijn maag. Het stuit me ook tegen de borst ( ) om mijn kindje moedwillig geen eten te geven, de eerste dagen. (Zo voelt het - aangezien ik ervan uitga dat ik nu weer geen melk produceer).
Ohja, en túúrlijk ga ik nog een afspraak maken met lactatiekundige in het ziekenhuis, nog voor de bevalling. Die schijnt erg fijn te zijn en is dus ook in de buurt.
Iemand? Help?
Dag moeders,
Mijn bevalling was een rommeltje, de eerste 5 centimeter ontsluiting heb ik niet gevoeld, paar dagen over gedaan. Daarna zijn mijn vliezen handmatig gebroken door de vk (ik was 41w1d) en kon het feest beginnen.
Dacht ik...maar mijn lijf snapte er niets van, mijn weeën deden (behalve @#$%pijn) helemaal niets. Dus ben ik aan het infuus gegaan. Na enige uren persweeën tegenhouden had ik genoeg ontsluiting, waarna het infuus uitging. Helaas hielden mijn persweeën er toen ook mee op. Met wilskracht, twee zusters, mijn man en een gyneacoloog met een vacuümpomp is mijn zoon er uiteindelijk een half uurtje later toch gekomen.
Toen ik mijn zoon tweeënhalf uur later (hij had geen topstart, maar er verder weinig last van gehad, goddank) zag, had hij al gegeten. Medisch, dus kunstvoeding. Ik hem ook meteen aangelegd, deed hij prima. Ook ben ik begonnen met kolven.
Toen ik nog zwanger was, heb ik de Medela In Style advanced gekocht. Ik heb ouderschapsverlof opgenomen om zo op mijn gemakje borstvoeding te kunnen geven. Ik wilde dat een jaar volhouden. Ik was een redelijke borstvoedingsmaffioso, bij de opmerking 'Ik ga het wel proberen' had ik al zoiets van: 'Hoezo proberen??? Dat is iets wat je DOET'. Helemaal klaar ervoor dus.
In ieder geval, na een paar dagen mocht mijn zoon naar huis. Het aanleggen ging nog prima, maar hij kreeg toen bij elke voeding nog kv. Het kolven lukte nog niet, maar dat hoorde je vaker. Ook had ik geen stuwing gehad. Toen mijn zoon thuis was, huilde hij alleen nog maar van de honger, was hij teveel afgevallen en werd hij zeer boos op mijn borst. Geen melk. Kan gebeuren, doen we er een week over in plaats van twee dagen om de boel op gang te brengen.
Mijn zoon kreeg vingervoeding, ik kolfde iedere drie uur. Lactatiekundige ingeschakeld. Brandnetelthee, bietensap, neusspray, anijs, massage, volledige bedrust, ontspannen (haha) dom peridon, voetreflex (op een gegeven moment ga je best ver...) ALLES geprobeerd. En niets. De lactatiekundige zei dat ik met deze kunstgrepen een liter melk zou moeten hebben en dat ze het ook niet wist. Dus ben ik (nog een week later) gestopt.
Inmiddels is mijn zoon vijf maanden en hij doet het prima met kunstvoeding. Ik dacht dat ik het ook wel redelijk verwerkt had, maar ik zit er nu nog bij te huilen.
Nou is mijn vraag, in een ander topic las ik dat je geen oxytocine aanmaakt als je bevalling niet vanzelf begint. Oxytocine heb je ook nodig bij de borstvoeding.
Dus: hebben moeders met een ingeleide bevalling dan ook zo'n moeite gehad met de borstvoeding? Of is dat óók al niet de reden?
maandag 23 maart 2009 om 15:43
Nou, hier de update.
Mijn dochter van inmiddels vijf dagen oud ligt heerlijk naast me te slapen in haar wiegje. De bevalling was echt oké: om 8 uur gel, om 12.30 uur vliezen gebroken en om 16.30 uur was ze er. Om 20.00 uur 's avonds waren we weer thuis, helemaal beduusd! Dus zonder weeënopwekkers of pijnstilling bevalling. Dat was alvast goed nieuws.
Ook heb ik haar meteen aangelegd, en heeft ze een heule tijd bij me gelegen. Sindsdien heeft ze iedere drie uur bij me aangelegd gelegen, iedere keer een kwartier per borst.
Dit ging allemaal prima. Het aanhappen gaat oké, ze zuigt krachtig enzovoort. Helaas begon ze gister toch te geel te zien en was ze 10% afgevallen, dus is mijn man begonnen met haar te fingerfeeden na iedere aanlegbeurt.
Ook vindt ze het zó heerlijk aan mijn borst dat ze na 3 zuigen in slaap sukkelt en af en toe eens een paar zuigen neemt en dat was het. We zijn dus constant bezig met haar voeten te kietelen, met een nat washandje haar hoofdje af te doen, enz. enz.
Als ik mijn borsten stimuleer, komt er een druppel (of 3) melk uit. Dit vooral voor het aanleggen. Na het aanleggen moet ik een stuk beter mijn best doen om er een druppeltje uit te krijgen.
Mijn dochter heeft ongeveer 15 klokgeluiden gemaakt in totaal (dus bij 5x8x2x15minuten aan de borst - zeg maar). Ook heb ik nog helemaal geen 'last' van stuwing of tsr.
Zoals het er nu naar uitziet, is het dus weer mislukt. Ik ga de voeding van 5 uur kolven, om te kijken wat de stand van zaken is. Ze moet sowieso tot morgenochtend worden bijgevoed - ook met haar plasluiers gaat het nog niet naar behoren. Gelukkig is ze sinds de bijvoeding wel een stuk alerter en voelt ze zich verder prima. Erg belangrijk voor mij om dáár vooral aan te denken.
Morgen wordt ze weer gewogen en ik verwacht dat ze nog bijvoeding moet blijven krijgen. Als ze zo blijft non-zuigen aan de borst en mijn kolfopbrengst is belabberd, dan ga ik er waarschijnlijk (na een dagje clusterkolven) op donderdag - als afsluiting van mijn kraamweek - mee stoppen.
En dat vind ik heel, HEEL erg.
Mijn dochter van inmiddels vijf dagen oud ligt heerlijk naast me te slapen in haar wiegje. De bevalling was echt oké: om 8 uur gel, om 12.30 uur vliezen gebroken en om 16.30 uur was ze er. Om 20.00 uur 's avonds waren we weer thuis, helemaal beduusd! Dus zonder weeënopwekkers of pijnstilling bevalling. Dat was alvast goed nieuws.
Ook heb ik haar meteen aangelegd, en heeft ze een heule tijd bij me gelegen. Sindsdien heeft ze iedere drie uur bij me aangelegd gelegen, iedere keer een kwartier per borst.
Dit ging allemaal prima. Het aanhappen gaat oké, ze zuigt krachtig enzovoort. Helaas begon ze gister toch te geel te zien en was ze 10% afgevallen, dus is mijn man begonnen met haar te fingerfeeden na iedere aanlegbeurt.
Ook vindt ze het zó heerlijk aan mijn borst dat ze na 3 zuigen in slaap sukkelt en af en toe eens een paar zuigen neemt en dat was het. We zijn dus constant bezig met haar voeten te kietelen, met een nat washandje haar hoofdje af te doen, enz. enz.
Als ik mijn borsten stimuleer, komt er een druppel (of 3) melk uit. Dit vooral voor het aanleggen. Na het aanleggen moet ik een stuk beter mijn best doen om er een druppeltje uit te krijgen.
Mijn dochter heeft ongeveer 15 klokgeluiden gemaakt in totaal (dus bij 5x8x2x15minuten aan de borst - zeg maar). Ook heb ik nog helemaal geen 'last' van stuwing of tsr.
Zoals het er nu naar uitziet, is het dus weer mislukt. Ik ga de voeding van 5 uur kolven, om te kijken wat de stand van zaken is. Ze moet sowieso tot morgenochtend worden bijgevoed - ook met haar plasluiers gaat het nog niet naar behoren. Gelukkig is ze sinds de bijvoeding wel een stuk alerter en voelt ze zich verder prima. Erg belangrijk voor mij om dáár vooral aan te denken.
Morgen wordt ze weer gewogen en ik verwacht dat ze nog bijvoeding moet blijven krijgen. Als ze zo blijft non-zuigen aan de borst en mijn kolfopbrengst is belabberd, dan ga ik er waarschijnlijk (na een dagje clusterkolven) op donderdag - als afsluiting van mijn kraamweek - mee stoppen.
En dat vind ik heel, HEEL erg.
maandag 23 maart 2009 om 15:49
Lieve Pixymama,
Allereerst, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter. Je bevalling klinkt hardstikke fijn zeg! En die tijd na de bevalling, als ze op je buik ligt, heerlijk!!!
Zou je niet toch nog even snel een lactatiekundige langs laten komen? Gewoon, voor de zekerheid? Om echt helemaal 100% achter je beslissing te kunnen staan. Maar ook om te kijken of de lactatiekundige niet toch nog iets kan betekenen voor je.
Allereerst, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter. Je bevalling klinkt hardstikke fijn zeg! En die tijd na de bevalling, als ze op je buik ligt, heerlijk!!!
Zou je niet toch nog even snel een lactatiekundige langs laten komen? Gewoon, voor de zekerheid? Om echt helemaal 100% achter je beslissing te kunnen staan. Maar ook om te kijken of de lactatiekundige niet toch nog iets kan betekenen voor je.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 23 maart 2009 om 15:57
Pixymama, heel erg gefeliciteerd met je dochter en heel veel sterkte, de komende dagen.
Het zou heel goed kunnen dat je dochter door de bijvoeding zo opknapt, dat ze niet meer de hele tijd in slaap valt bij het voeden. Misschien nog even een dagje aanzien?
Je zegt dat je geen tsr hebt: heb je de neusspray syntocinon al in huis? Dat kan helpen, misschien is het net het zetje dat je nodig hebt. Kan sowieso heel fijn zijn bij kolven: als je de melk niet uit je borst krijgt, gaat je lijf niet meer aanmaken. Met syntocinon kan de melk wel uit je borst, wie weet helpt het voor je productie.
3 druppels eruit voor een voeding is al heel wat, en dat er a een voeding niet snel iets komt, is best logisch: je meisje drinkt alles lekker op.
Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar probeer het 'los' te laten. Je hebt je perfect voorbereid, je doet er nu alles aan wat je kan, en als het lukt is dat fantastisch, en als het niet lukt kan je jezelf roemen voor je enorme inzet en voorbereiding. De eerste slokken colostrum zijn binnen, daarmee heb je je dochter al voor een onschatbare waarde aan antistoffen gegeven.
Probeer zoveel mogelijk te ontspannen: dat mag je. Echt waar. Meer dan dit kun je niet doen, en je doet het helemaal geweldig. Haal een paar keer diep adem voor je gaat voeden of kolven, geniet van je meisje en 'geniet' van het idee dat je voor dit alles al je besluit genomen hebt, en dat je je dus over een eventuele beslissing verder geen zorgen hoeft te maken. Lukt het, dan lukt het, en lukt het niet dan lukt het niet.
Het zou heel goed kunnen dat je dochter door de bijvoeding zo opknapt, dat ze niet meer de hele tijd in slaap valt bij het voeden. Misschien nog even een dagje aanzien?
Je zegt dat je geen tsr hebt: heb je de neusspray syntocinon al in huis? Dat kan helpen, misschien is het net het zetje dat je nodig hebt. Kan sowieso heel fijn zijn bij kolven: als je de melk niet uit je borst krijgt, gaat je lijf niet meer aanmaken. Met syntocinon kan de melk wel uit je borst, wie weet helpt het voor je productie.
3 druppels eruit voor een voeding is al heel wat, en dat er a een voeding niet snel iets komt, is best logisch: je meisje drinkt alles lekker op.
Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar probeer het 'los' te laten. Je hebt je perfect voorbereid, je doet er nu alles aan wat je kan, en als het lukt is dat fantastisch, en als het niet lukt kan je jezelf roemen voor je enorme inzet en voorbereiding. De eerste slokken colostrum zijn binnen, daarmee heb je je dochter al voor een onschatbare waarde aan antistoffen gegeven.
Probeer zoveel mogelijk te ontspannen: dat mag je. Echt waar. Meer dan dit kun je niet doen, en je doet het helemaal geweldig. Haal een paar keer diep adem voor je gaat voeden of kolven, geniet van je meisje en 'geniet' van het idee dat je voor dit alles al je besluit genomen hebt, en dat je je dus over een eventuele beslissing verder geen zorgen hoeft te maken. Lukt het, dan lukt het, en lukt het niet dan lukt het niet.
maandag 23 maart 2009 om 15:58
Hey Supersmollie,
Dankjewel! Ik dacht dat ik de mooiste en liefste baby van de wereld vorig jaar al gebaard had, maar je schijnt dat gewoon twee keer te kunnen doen!
Weet je wat het is - ze hapt goed aan. Ik leg haar iedere drie uur aan. Ze zuigt krachtig als ze zuigt - het is tot achter haar slaap te zien en te voelen. Ik doe het brandnetelthee - anijs - warmtegebeuren. Ik heb geen idee wat een lactatiekundige nog zou kunnen toevoegen. En - nog belangrijker (en eerlijker) - als ik een lactatiekundige zou laten langskomen zou ik dat eigenlijk alleen maar doen voor bevestiging. En ik geloof dat ik deze beslissing eigenlijk zelf en in m'n eentje moet gaan nemen. Alvast voor m'n eigen verwerking. Dat ik niet kan zeggen: 'Ja, de lactatiekundige vond ook dat ik beter kon stoppen.'
Eventueel zou ik aan de syntocinon of dom peridon kunnen gaan, maar dat vind ik eigenlijk meer middelen om een ingestorte productie weer op te voeren. Het voelt niet goed om weer die kunstgrepen te gaan doen, in ieder geval.
Nou, deze reactie klinkt echt nog helemaal hyper en hoopvol, hè?
Dankjewel! Ik dacht dat ik de mooiste en liefste baby van de wereld vorig jaar al gebaard had, maar je schijnt dat gewoon twee keer te kunnen doen!
Weet je wat het is - ze hapt goed aan. Ik leg haar iedere drie uur aan. Ze zuigt krachtig als ze zuigt - het is tot achter haar slaap te zien en te voelen. Ik doe het brandnetelthee - anijs - warmtegebeuren. Ik heb geen idee wat een lactatiekundige nog zou kunnen toevoegen. En - nog belangrijker (en eerlijker) - als ik een lactatiekundige zou laten langskomen zou ik dat eigenlijk alleen maar doen voor bevestiging. En ik geloof dat ik deze beslissing eigenlijk zelf en in m'n eentje moet gaan nemen. Alvast voor m'n eigen verwerking. Dat ik niet kan zeggen: 'Ja, de lactatiekundige vond ook dat ik beter kon stoppen.'
Eventueel zou ik aan de syntocinon of dom peridon kunnen gaan, maar dat vind ik eigenlijk meer middelen om een ingestorte productie weer op te voeren. Het voelt niet goed om weer die kunstgrepen te gaan doen, in ieder geval.
Nou, deze reactie klinkt echt nog helemaal hyper en hoopvol, hè?
maandag 23 maart 2009 om 16:08
Hee Pixy, wat fijn om van je te horen. Ik dacht vandaag nog aan je!
Allereerst gefeliciteerd met je dochter en fijne bevalling. Super dat je de 2e schattigste baby ter wereld hebt mogen brengen.
En dan de bv: jeetje meid, wat ellendig dat het toch weer niet lijkt te gaan lukken. Aan jou en aan de baby ligt het duidelijk niet, jullie doen alles wat je kan doen. Zij hapt en zuigt geweldig, en dat is al heel wat voor een pasgeboren baby. Ze is nu 5 dagen oud, zeg je: ik kreeg zelf na 5 dagen pas melk en stuwing (daarvoor ook maar 3 druppels) en ik ken verhalen van vrouwen bij wie het nog langer duurde. Misschien toch nog even een dag of wat afwachten? Qua stimulatie van de productie kan je volgens mij niet veel meer doen dan je nu al doet. Het moet gewoon op gang komen, en gebeurt dat niet, tja, dan houdt het toch een keer op, hoe naar dat ook is...
Ik vond het persoonlijk best prettig dat de lk me zei dat ik mocht stoppen (niet gedaan natuurlijk ) maar de keuze is uiteraard aan jou.
Veel sterkte nog en ik hoop dat je, hoe de balans ook uitvalt, in elk geval wat meer van deze kraamtijd hebt kunnen genieten dan van de vorige.
Allereerst gefeliciteerd met je dochter en fijne bevalling. Super dat je de 2e schattigste baby ter wereld hebt mogen brengen.
En dan de bv: jeetje meid, wat ellendig dat het toch weer niet lijkt te gaan lukken. Aan jou en aan de baby ligt het duidelijk niet, jullie doen alles wat je kan doen. Zij hapt en zuigt geweldig, en dat is al heel wat voor een pasgeboren baby. Ze is nu 5 dagen oud, zeg je: ik kreeg zelf na 5 dagen pas melk en stuwing (daarvoor ook maar 3 druppels) en ik ken verhalen van vrouwen bij wie het nog langer duurde. Misschien toch nog even een dag of wat afwachten? Qua stimulatie van de productie kan je volgens mij niet veel meer doen dan je nu al doet. Het moet gewoon op gang komen, en gebeurt dat niet, tja, dan houdt het toch een keer op, hoe naar dat ook is...
Ik vond het persoonlijk best prettig dat de lk me zei dat ik mocht stoppen (niet gedaan natuurlijk ) maar de keuze is uiteraard aan jou.
Veel sterkte nog en ik hoop dat je, hoe de balans ook uitvalt, in elk geval wat meer van deze kraamtijd hebt kunnen genieten dan van de vorige.
maandag 23 maart 2009 om 16:12
Hey Tilalia,
Wat fijn dat jullie meteen reageren! Daar had ik stiekem ook op gehoopt.
Natuurlijk ga ik het nog een paar dagen aankijken, in iedere geval tot en met donderdag. Dat had ik ook met mezelf afgesproken.
Straks ga ik eens kijken wat de kolf eruit krijgt. Aan de hand daarvan kan ik inderdaad altijd nog kijken of ik toch maar de syntocinon ga doen. Dat ik toch nog maar eens alles uit de kast ga trekken.
Het is moeilijk om nu voorgoed afscheid te nemen van het idee borstvoeding. Maar het is ook heel moeilijk om ermee door te gaan.
Wat fijn dat jullie meteen reageren! Daar had ik stiekem ook op gehoopt.
Natuurlijk ga ik het nog een paar dagen aankijken, in iedere geval tot en met donderdag. Dat had ik ook met mezelf afgesproken.
Straks ga ik eens kijken wat de kolf eruit krijgt. Aan de hand daarvan kan ik inderdaad altijd nog kijken of ik toch maar de syntocinon ga doen. Dat ik toch nog maar eens alles uit de kast ga trekken.
Het is moeilijk om nu voorgoed afscheid te nemen van het idee borstvoeding. Maar het is ook heel moeilijk om ermee door te gaan.
maandag 23 maart 2009 om 16:26
Ik vind het knap hoe je erover schrijft, dat je het helemaal je eigen beslissing wilt laten zijn en dt je je niet achter de LK wilt verschuilen.
Ben het overigens echt helemaal met Tila en Elska eens, je hebt werkelijk alles gedaan wat je had kunnen doen om dit te laten slagen. Je kunt met recht trots zijn op jezelf. Mijn lactatiekundige zegt altijd: Het heilige moeten mag er wel van af. Ofwel: mooi als het lukt, maar als het niet lukt, tsja jammer, maar gelukkig hebben we hier schoon drinkwater en een goed alternatief.
Ik las gisteren de column op borstvoeding.com, het ging over de druk die er op bv wordt gelegd soms. Maar wat me erin trof was dat een moeder had besloten haar kind kv te gaan geven en als ze stuwing zou krijgen het kind eens aan zou leggen om te zien of die de druk eraf zou kunnen drinken. Dat lukt en vanaf dan combineert ze, geeft ze 's avonds en 's nachts bv. Ik vond het eigenlijk zo'n mooi verhaal. Ze had al 2 kinderen en ze wilde die stress niet in de eerste dagen.
En het sluit ook aan bij wat Tila zegt: relax, ontspan en geniet van je kleintje. Want zoals je zelf zegt, deze is net zo geweldig als je eerste! (Kan het echt? Ik kan me er nog weinig bij voorstellen, wil er op termijn ook nog eentje bij, maar kan me niet voorstellen dat het weer zo zal zijn.)
Ben het overigens echt helemaal met Tila en Elska eens, je hebt werkelijk alles gedaan wat je had kunnen doen om dit te laten slagen. Je kunt met recht trots zijn op jezelf. Mijn lactatiekundige zegt altijd: Het heilige moeten mag er wel van af. Ofwel: mooi als het lukt, maar als het niet lukt, tsja jammer, maar gelukkig hebben we hier schoon drinkwater en een goed alternatief.
Ik las gisteren de column op borstvoeding.com, het ging over de druk die er op bv wordt gelegd soms. Maar wat me erin trof was dat een moeder had besloten haar kind kv te gaan geven en als ze stuwing zou krijgen het kind eens aan zou leggen om te zien of die de druk eraf zou kunnen drinken. Dat lukt en vanaf dan combineert ze, geeft ze 's avonds en 's nachts bv. Ik vond het eigenlijk zo'n mooi verhaal. Ze had al 2 kinderen en ze wilde die stress niet in de eerste dagen.
En het sluit ook aan bij wat Tila zegt: relax, ontspan en geniet van je kleintje. Want zoals je zelf zegt, deze is net zo geweldig als je eerste! (Kan het echt? Ik kan me er nog weinig bij voorstellen, wil er op termijn ook nog eentje bij, maar kan me niet voorstellen dat het weer zo zal zijn.)
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 23 maart 2009 om 16:47
Hoi Pixymama, gefeliciteerd met je Pixybaby. Een prachtig kind, dat is het belangrijkste hè.
Over de bv, kan het zijn dat je er je een beetje teveel op focust? En dat je teveel verwacht? Hier spoot de melk ook niet na twee dagen in de rondte hoor, en dan zei de vk nog dat het bij mij allemaal zo vlot op gang kwam. Ik heb trouwens ook nooit stuwing gehad. En toch is het allemaal prima in orde gekomen. Probeer gewoon zo door te gaan als je nu doet en geef het nog wat tijd. Drie druppels is al een goed begin, jullie moeten het gewoon allebei nog leren.
Staar je niet blind op die stomme kolf, ik weet uit eigen ervaring dat 'ik moet en zal nu 100 ml halen, grrrr grrr gnhhhh, pomp pomp pomp, pomp nog wat harder' de beste garantie is voor een opbrengst van nul komma nul.
Bij mij werkte het kolven alleen als ik rustig en ontspannen was, beetje borsten masseren, aan de baby denken, flesje water binnen handbereik en dan positief denken. En dan nog waren er momenten dat er echt niet meer dan 20 ml kwam terwijl mijn borsten haast uit elkaar barstten (en dan heb ik het dus over de derde maand ofzo, niet de eerste week).
Je hebt het belangrijkste bereikt, een prachtige superbaby. Zie de bv als een kers op de taart, niet als iets wat je absoluut MOET bereiken. Met flesvoeding ben je ook nog een fantastische moeder en zal je kind prima groot worden.
Groeten en succes!
Over de bv, kan het zijn dat je er je een beetje teveel op focust? En dat je teveel verwacht? Hier spoot de melk ook niet na twee dagen in de rondte hoor, en dan zei de vk nog dat het bij mij allemaal zo vlot op gang kwam. Ik heb trouwens ook nooit stuwing gehad. En toch is het allemaal prima in orde gekomen. Probeer gewoon zo door te gaan als je nu doet en geef het nog wat tijd. Drie druppels is al een goed begin, jullie moeten het gewoon allebei nog leren.
Staar je niet blind op die stomme kolf, ik weet uit eigen ervaring dat 'ik moet en zal nu 100 ml halen, grrrr grrr gnhhhh, pomp pomp pomp, pomp nog wat harder' de beste garantie is voor een opbrengst van nul komma nul.
Bij mij werkte het kolven alleen als ik rustig en ontspannen was, beetje borsten masseren, aan de baby denken, flesje water binnen handbereik en dan positief denken. En dan nog waren er momenten dat er echt niet meer dan 20 ml kwam terwijl mijn borsten haast uit elkaar barstten (en dan heb ik het dus over de derde maand ofzo, niet de eerste week).
Je hebt het belangrijkste bereikt, een prachtige superbaby. Zie de bv als een kers op de taart, niet als iets wat je absoluut MOET bereiken. Met flesvoeding ben je ook nog een fantastische moeder en zal je kind prima groot worden.
Groeten en succes!
mahna mahna tuduuuudududu
dinsdag 24 maart 2009 om 12:19
Gistermiddag na een kwartier dubbelzijdig electrisch kolven 4cc.
Inmiddels heeft ze m'n borst alweer twee keer geweigerd, maar de rest van de voedingen lurkt ze gewoon aan allebei de kanten 10 minuten voordat ze fingerfeeding van haar vader krijgt.
Gelukkig is ze weer aangekomen en plast en poept ze dat het een lieve lust is - ik houd mezelf voor dat het dáárom gaat.
Vanmiddag om 17.00 uur ga ik weer es kolven. Maar ik heb het donkerbruine vermoeden dat het einde toch wel serieus in zicht begint te raken. (En dit typen lukt nu al zónder te huilen!)
Inmiddels heeft ze m'n borst alweer twee keer geweigerd, maar de rest van de voedingen lurkt ze gewoon aan allebei de kanten 10 minuten voordat ze fingerfeeding van haar vader krijgt.
Gelukkig is ze weer aangekomen en plast en poept ze dat het een lieve lust is - ik houd mezelf voor dat het dáárom gaat.
Vanmiddag om 17.00 uur ga ik weer es kolven. Maar ik heb het donkerbruine vermoeden dat het einde toch wel serieus in zicht begint te raken. (En dit typen lukt nu al zónder te huilen!)
dinsdag 24 maart 2009 om 12:25
Lieve Pixymama, van harte gefeliciteerd met je mooie en lieve dochter!
Verder is alles al gezegd en ik denk dat je er nuchter genoeg (hoewel met de nodige tranen natuurlijk) voor bent om zelf beslissingen te nemen. Ik had achteraf eerder moeten stoppen. Eerlijk gezegd heb ik niet genoeg van mijn dochter genoten toen ze nog zo klein was omdat ik alleen maar bezig was met borstvoeden en kolven. Eigenlijk heeft het alleen maar tot frustratie, zowel bij mijn dochter als bij mezelf, geleid. Ik zou het dus echt een hele moedige keuze van je vinden als je besluit te stoppen met borstvoeden en start met het onbelemmerde genieten van je dochter.
Verder is alles al gezegd en ik denk dat je er nuchter genoeg (hoewel met de nodige tranen natuurlijk) voor bent om zelf beslissingen te nemen. Ik had achteraf eerder moeten stoppen. Eerlijk gezegd heb ik niet genoeg van mijn dochter genoten toen ze nog zo klein was omdat ik alleen maar bezig was met borstvoeden en kolven. Eigenlijk heeft het alleen maar tot frustratie, zowel bij mijn dochter als bij mezelf, geleid. Ik zou het dus echt een hele moedige keuze van je vinden als je besluit te stoppen met borstvoeden en start met het onbelemmerde genieten van je dochter.
dinsdag 24 maart 2009 om 12:54
Pixymama, gefeliciteerd met je mooie dochter! Het is jammer als het niet lukt met de bv, maar wat al meer mensen hebben gezegd, je hebt je goed voorbereid en je hebt je best gedaan, meer kun je niet doen. Van fv word je dochter ook groot hoor. Ik heb hetzelfde gehad, ben na 2,5 week op fv overgestapt. Ik had wel een lk kunnen laten komen, maar zag het niet meer zitten om alles uit de kast te trekken om maar persé de bv te laten slagen, dat heb ik bij de 1e wel gedaan, maar nu trok ik het niet. Was kapot van het dag en nacht aanleggen (dochter kwam elk uur voor een voeding omdat er te weinig uitkwam) en ik had nog een dochter van 19 maanden rondlopen die ook haar aandacht nodig had. En ik vond het heel moeilijk, heb ff een dag flink gejankt erom en daarna heb ik me eroverheen gezet en ben ik gaan genieten van ons meisje. Natuurlijk vind ik het jammer dat ik haar niet zoals 1e dochter 5,5 maand zelf heb kunnen voeden, maar ze heeft in ieder geval de colostrum binnengekregen dus toch een goede basis en verder doet ze het prima op de fv tot nu toe. Voor mij is het ook een stuk makkelijker, ga er makkelijker op uit met 2 kinderen (ben nooit een held geweest met voeden in het openbaar) en ben lichamelijk een stuk opgeknapt.
vrijdag 27 maart 2009 om 09:02
Ik ben gestopt. Met een opbrengst van 3 cc met kolven en een dochter die niet meer aan de borst wilde, heb ik het bijltje erbij neergegooid.
Nog een tijdje heb ik gedacht: 'Als ik mezelf nou maar genoeg terg en pijnig, voel ik me er vast minder rot en schuldig onder', maar dat vond ik op een gegeven moment ook wel zielig voor mezelf.
Dus nu is mijn dochter een kunstvoedingskind... (en ik ga maar 'flesvoeding' leren zeggen.)
En afwachten wanneer ik het droog kan houden terwijl ik eraan denk of het erover heb.
Ook voel ik me er wel schuldig over dat ik me zo rot voel dat 'mijn project' mislukt is. Ik ben helemaal niet blij dat mijn meisje nou in ieder geval gelukkig en goed drinkt uit de fles en dat ze niet meer zo'n moeite hoeft te doen met fingerfeeding en lurken aan een tepel waar niets uitkomt.
Bah.
Nog een tijdje heb ik gedacht: 'Als ik mezelf nou maar genoeg terg en pijnig, voel ik me er vast minder rot en schuldig onder', maar dat vond ik op een gegeven moment ook wel zielig voor mezelf.
Dus nu is mijn dochter een kunstvoedingskind... (en ik ga maar 'flesvoeding' leren zeggen.)
En afwachten wanneer ik het droog kan houden terwijl ik eraan denk of het erover heb.
Ook voel ik me er wel schuldig over dat ik me zo rot voel dat 'mijn project' mislukt is. Ik ben helemaal niet blij dat mijn meisje nou in ieder geval gelukkig en goed drinkt uit de fles en dat ze niet meer zo'n moeite hoeft te doen met fingerfeeding en lurken aan een tepel waar niets uitkomt.
Bah.
pixymama wijzigde dit bericht op 27-03-2009 09:07
Reden: foutje...
Reden: foutje...
% gewijzigd
vrijdag 27 maart 2009 om 14:12
Meid, wat balen dat je je voelt zoals je je voelt. Ik ben het helemaal eens met Elska, meer dan wat jij hebt gedaan had je niet kunnen doen. Ook van mij een hele dikke cyberknuffel. Ik hoop dat je het een plekje kunt geven.
Kom je wel even vertellen hoe geweldig je flesvoedingskind is?
Kom je wel even vertellen hoe geweldig je flesvoedingskind is?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
vrijdag 27 maart 2009 om 22:04
En nog maar een knuffel .
Natuurlijk is het kl*te dat iets wat je zó graag wilde is mislukt. En daar mag je best verdrietig over zijn. Maar probeer het ook positief te bekijken, alle energie die je in de borstvoeding hebt gestoken kun je nu in andere, veel leukere dingen, stoppen. Zoals nog meer knuffelen met je kleine meisje. En ervan genieten dat ze zo heerlijk tevreden is.
Natuurlijk is het kl*te dat iets wat je zó graag wilde is mislukt. En daar mag je best verdrietig over zijn. Maar probeer het ook positief te bekijken, alle energie die je in de borstvoeding hebt gestoken kun je nu in andere, veel leukere dingen, stoppen. Zoals nog meer knuffelen met je kleine meisje. En ervan genieten dat ze zo heerlijk tevreden is.
zondag 29 maart 2009 om 18:14
Wat een lieve reacties van jullie! Dat doet me erg goed.
Suf hè, dat ik er toch nog zó van slag van ben. Terwijl het nou niet echt als donderslag bij heldere hemel kwam.
Nu probeer ik het maar van de zonnige kant te bekijken. Ik vind het bijvoorbeeld niet heel verschrikkelijk dat de nachtvoedingen nu een kwartiertje duren, in plaats van drie kwartier
(Een vriendin reageerde hierop: 'Ja, maar als je borstvoeding geeft, doe je dat met liefde.' Oh???)
En verder gaat het prima hier. Meisje doet het goed, ze slaapt lekker en ze is heel rustig en tevreden. Drinken uit de fles doet ze heel variabel, de ene keer 50cc en de andere keer 80cc. Dat is even wennen, zoon dronk altijd alles op wat hij kreeg.
En net lag ik met haar op mijn buik, zoon ligt in bed, helemaal gelukkig te zijn.
Suf hè, dat ik er toch nog zó van slag van ben. Terwijl het nou niet echt als donderslag bij heldere hemel kwam.
Nu probeer ik het maar van de zonnige kant te bekijken. Ik vind het bijvoorbeeld niet heel verschrikkelijk dat de nachtvoedingen nu een kwartiertje duren, in plaats van drie kwartier
(Een vriendin reageerde hierop: 'Ja, maar als je borstvoeding geeft, doe je dat met liefde.' Oh???)
En verder gaat het prima hier. Meisje doet het goed, ze slaapt lekker en ze is heel rustig en tevreden. Drinken uit de fles doet ze heel variabel, de ene keer 50cc en de andere keer 80cc. Dat is even wennen, zoon dronk altijd alles op wat hij kreeg.
En net lag ik met haar op mijn buik, zoon ligt in bed, helemaal gelukkig te zijn.
zondag 29 maart 2009 om 18:35
Pixy, fijn om deze laatste zin te lezen. Daar gaat het namelijk om, uiteindelijk. En wat betreft de opmerking van je vriendin, wat een domme opmerking. Ik doe ook veel met liefde voor Minismollie, maar van de week was ze ziek en de poepluiers die dat opleverde... die liet ik met liefde verschonen door Smolman. Niks van aantrekken, hoor. Ik denk dat het duidelijk is wat je hebt gedaan en daar mag je jezelf een dikke vette pluim voor geven. Ik weet niet of ik het je nagedaan zou hebben, om heel eerlijk te zijn...
Het kwam niet als een donderslag bij heldere hemel dat het niet gelukt is, maar je had zoooo gehoopt, zo gehoopt dat het nu anders zou lopen. En dan kan het dus nog steeds hard aankomen.
Meid, nogmaals, zoals Fleur het zegt, wat had je nog meer willen doen?! Ik hoop echt dat je het achter je kunt laten. Knuffel
Het kwam niet als een donderslag bij heldere hemel dat het niet gelukt is, maar je had zoooo gehoopt, zo gehoopt dat het nu anders zou lopen. En dan kan het dus nog steeds hard aankomen.
Meid, nogmaals, zoals Fleur het zegt, wat had je nog meer willen doen?! Ik hoop echt dat je het achter je kunt laten. Knuffel
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
