Kinderen
alle pijlers
Brugpieper moeite met naar school gaan.
zondag 19 september 2021 14:52
Mijn twaalfjarige zoon gaat met enorme spanning in zijn hoofd en lijf naar school. Hij heeft nu twee reguliere lesweken gehad en het is iedere dag afwachten hoe het gaat.
De eerste maandag werden we door school gebeld met de vraag of we hem wilden komen ophalen.
Meteen is hij thuis op de bank gaan liggen en in slaap gevallen, hij kreeg in de loop van de middag zelfs koorts! Het zuigt hem helemaal leeg. Dinsdag nog thuis gehouden en contact gehad met zijn mentor en een afspraak gemaakt voor die volgende maandag .
Woensdagochtend hevig huilen, maar hij ging uiteindelijk wel.
De dagen erna is hij gewoon naar school geweest, waardoor wij maandag met de mentor hebben afgesproken dat we voorlopig geen extra maatregelen gaan inzetten, omdat het best wel goed ging.
Het ging goed tot en met woensdag.
Die donderdagochtend kwam hij huilend terug met zijn fiets, net nadat hij was weg gegaan en zei dat het niet lukte.
Uiteindelijk heb ik hem met de auto gebracht. Hij heeft het de rest van de dag volgehouden, waar hij heel trots op was. Vrijdagochtend was de koek echter helemaal op en is hij thuisgebleven.
Dat was afgelopen vrijdag en morgen begint een nieuwe schoolweek en ik houd mijn hart vast.
Vorig jaar hebben wij hulp gezocht, omdat zoon erg hechte aan stabiliteit, regelmaat, structuur en veiligheid. Ze hebben hem toen gediagnosticeerd met ass. Aan het begin van het spectrum, dus niet heel overduidelijk. We hoopten dat hij door die hulp voldoende weerbaar zou zijn voor de volgende nieuwe fase.
Ik heb ook het idee dat hij de lat voor zichzelf heel hoog legt: hij mag niet zenuwachtig zijn en moet meteen nieuwe vrienden maken en is verdrietig waarom hij altijd dit soort dingen heeft. We hebben er al veel met hem over gepraat, maar misschien heeft iemand nog tips? Dingen die wij als ouders compleet over het hoofd zien?
We willen hem graag helpen, maar het is lastig hoe.
De eerste maandag werden we door school gebeld met de vraag of we hem wilden komen ophalen.
Meteen is hij thuis op de bank gaan liggen en in slaap gevallen, hij kreeg in de loop van de middag zelfs koorts! Het zuigt hem helemaal leeg. Dinsdag nog thuis gehouden en contact gehad met zijn mentor en een afspraak gemaakt voor die volgende maandag .
Woensdagochtend hevig huilen, maar hij ging uiteindelijk wel.
De dagen erna is hij gewoon naar school geweest, waardoor wij maandag met de mentor hebben afgesproken dat we voorlopig geen extra maatregelen gaan inzetten, omdat het best wel goed ging.
Het ging goed tot en met woensdag.
Die donderdagochtend kwam hij huilend terug met zijn fiets, net nadat hij was weg gegaan en zei dat het niet lukte.
Uiteindelijk heb ik hem met de auto gebracht. Hij heeft het de rest van de dag volgehouden, waar hij heel trots op was. Vrijdagochtend was de koek echter helemaal op en is hij thuisgebleven.
Dat was afgelopen vrijdag en morgen begint een nieuwe schoolweek en ik houd mijn hart vast.
Vorig jaar hebben wij hulp gezocht, omdat zoon erg hechte aan stabiliteit, regelmaat, structuur en veiligheid. Ze hebben hem toen gediagnosticeerd met ass. Aan het begin van het spectrum, dus niet heel overduidelijk. We hoopten dat hij door die hulp voldoende weerbaar zou zijn voor de volgende nieuwe fase.
Ik heb ook het idee dat hij de lat voor zichzelf heel hoog legt: hij mag niet zenuwachtig zijn en moet meteen nieuwe vrienden maken en is verdrietig waarom hij altijd dit soort dingen heeft. We hebben er al veel met hem over gepraat, maar misschien heeft iemand nog tips? Dingen die wij als ouders compleet over het hoofd zien?
We willen hem graag helpen, maar het is lastig hoe.
zondag 19 september 2021 17:23
Waar liep je zoon dan tegenaan dat je hulp bent gaan zoeken?Janiva schreef: ↑19-09-2021 17:17Tijdens dat traject waren er ook online oudersessies. Als ouders van een kind met ass (onze diagnose was kersvers) kreeg je filmpjes te zien en je kreeg opdrachten en kon ervaringen uitwisselen.
De hele tijd hoopte ik dat ik herkenning zou vinden in de aspecten van ass. Maar niks herkende ik, alleen dat hij graag wil weten waar hij aan toe is.
Ik herkende ook niks in de filmpjes of in de info die ik op internet las.
Ik heb me rot gezocht naar herkenning, maar kon het niet vinden.
Die ouders hadden het vele malen zwaarder en ik vond de problematiek heel heftig.
Nu pas loop ik echt tegen iets aan. Ik ben in in verwarring: heb ik het al die tijd onderschat?
zondag 19 september 2021 17:27
Blijkbaar is een hele week les op dit moment te veel voor je zoon.
De vraag is dan wat nog wel haalbaar is voor hem.
Eind vorig schooljaar zat ik met dochter (al wel wat ouder) in een vergelijkbare situatie, door een aantal problemen hield ze het even niet vol allemaal. Dus we konden elke week gaan wachten tot ze zou instorten, het begon zo'n patroon te worden van donderdag halverwege de dag ziek uit school en dan vrijdag thuis. Dat is natuurlijk niet wenselijk.
Uiteindelijk zijn we in overleg met de zorgcoördinator tot een aangepast schema gekomen, waar ze op woensdag thuis kon blijven (wel zelfstandig werken), tijdens een bepaalde les die heel chaotisch was, mocht ze in een ander lokaal gaan zitten en op een dag met eerst een lesuur en daarna 2 tussenuren mocht ze dat 1e lesuur overslaan.
Dit gaf haar genoeg lucht om even bij te komen, vooral die geplande vrije dag op woensdag om echt bij te tanken was gewoon nodig.
Maar vooral ook voelde ze zich serieus genomen en daardoor was ze zelf ook meer gemotiveerd om weer stappen vooruit te zetten.
Waarmee ik eigenlijk vooral wil zeggen, overleg met school, er is vaak veel meer mogelijk dan je denkt. Zij willen ook niet dat je kind uitvalt.
En bedenk vooral heel goed wat jouw kind nodig heeft om het vol te kunnen houden. Heeft hij 1 dag in de week rust nodig? Of elke dag iets langer uitslapen? Of juist in de middag iets eerder naar huis? Zijn er lessen die hij zou kunnen overslaan zonder meteen een grote achterstand te krijgen? Zijn er lessen waar het heel erg misgaat (bijvoorbeeld vanwege een docent die geen orde kan houden)? Zijn daar alternatieven voor? Helpt het hem als hij op een andere plek in de klas mag zitten, helemaal vooraan of juist helemaal achteraan of naast specifieke kinderen? Wat kan hij doen als het een keer toch niet gaat, is er dan een plek op school waar hij heen kan? Probeer het zo concreet mogelijk te maken. Laat je zoon vooral zelf ook oplossingen aandragen!
Los daarvan misschien ook extra begeleiding zoeken (vanuit school of extern of van een ouderejaars) bij planning en huiswerk, zodat hij wat meer overzicht krijgt.
Want het is ook wel heel overweldigend ineens allemaal.
Komt vast goed, maar daar moet hij gewoon nog even zijn weg in vinden.
Veel sterkte!
De vraag is dan wat nog wel haalbaar is voor hem.
Eind vorig schooljaar zat ik met dochter (al wel wat ouder) in een vergelijkbare situatie, door een aantal problemen hield ze het even niet vol allemaal. Dus we konden elke week gaan wachten tot ze zou instorten, het begon zo'n patroon te worden van donderdag halverwege de dag ziek uit school en dan vrijdag thuis. Dat is natuurlijk niet wenselijk.
Uiteindelijk zijn we in overleg met de zorgcoördinator tot een aangepast schema gekomen, waar ze op woensdag thuis kon blijven (wel zelfstandig werken), tijdens een bepaalde les die heel chaotisch was, mocht ze in een ander lokaal gaan zitten en op een dag met eerst een lesuur en daarna 2 tussenuren mocht ze dat 1e lesuur overslaan.
Dit gaf haar genoeg lucht om even bij te komen, vooral die geplande vrije dag op woensdag om echt bij te tanken was gewoon nodig.
Maar vooral ook voelde ze zich serieus genomen en daardoor was ze zelf ook meer gemotiveerd om weer stappen vooruit te zetten.
Waarmee ik eigenlijk vooral wil zeggen, overleg met school, er is vaak veel meer mogelijk dan je denkt. Zij willen ook niet dat je kind uitvalt.
En bedenk vooral heel goed wat jouw kind nodig heeft om het vol te kunnen houden. Heeft hij 1 dag in de week rust nodig? Of elke dag iets langer uitslapen? Of juist in de middag iets eerder naar huis? Zijn er lessen die hij zou kunnen overslaan zonder meteen een grote achterstand te krijgen? Zijn er lessen waar het heel erg misgaat (bijvoorbeeld vanwege een docent die geen orde kan houden)? Zijn daar alternatieven voor? Helpt het hem als hij op een andere plek in de klas mag zitten, helemaal vooraan of juist helemaal achteraan of naast specifieke kinderen? Wat kan hij doen als het een keer toch niet gaat, is er dan een plek op school waar hij heen kan? Probeer het zo concreet mogelijk te maken. Laat je zoon vooral zelf ook oplossingen aandragen!
Los daarvan misschien ook extra begeleiding zoeken (vanuit school of extern of van een ouderejaars) bij planning en huiswerk, zodat hij wat meer overzicht krijgt.
Want het is ook wel heel overweldigend ineens allemaal.
Komt vast goed, maar daar moet hij gewoon nog even zijn weg in vinden.
Veel sterkte!
zondag 19 september 2021 17:31
We hebben los van de basisschool hulp gezocht. Via de basisschool hebben we nooit signalen gekregen.Dulce_leche schreef: ↑19-09-2021 17:19Heeft de basisschool nooit iets aangegeven? Hoe komt het dat je uiteindelijk hem hebt laten testen op autisme? Dat doe je ook niet zomaar toch?
We hebben hem niet laten testen op autisme.
We zijn via de gemeente doorverwezen, die consulent zei: is niks bijzonders, gewoon wat extra handvatten.
Onze specifieke hulpvraag was dat hij heel gevoelig kan reageren en dat wij bang waren, dat dat van invloed kon zijn op zijn weerbaarheid op het vo.
Nav (intake)gesprekken rolde deze diagnose eruit.
zondag 19 september 2021 17:40
Dus hij is niet getest op ass maar wel gediagnostiseerd? Hoe dan?Janiva schreef: ↑19-09-2021 17:31We hebben los van de basisschool hulp gezocht. Via de basisschool hebben we nooit signalen gekregen.
We hebben hem niet laten testen op autisme.
We zijn via de gemeente doorverwezen, die consulent zei: is niks bijzonders, gewoon wat extra handvatten.
Onze specifieke hulpvraag was dat hij heel gevoelig kan reageren en dat wij bang waren, dat dat van invloed kon zijn op zijn weerbaarheid op het vo.
Nav (intake)gesprekken rolde deze diagnose eruit.
Dit bedoel ik niet als 'aanval' op jou hoor trouwens, want jij had juist al heel goed ingeschat dat die overgang naar het vo wel eens een probleem kon opleveren. Ik snap alleen dat gedoe met die consulent niet helemaal. En ik heb al meteen hele visioenen van ongekwalificeerde mensen die met etiketjes strooien, want daar heb ik ook al ervaring mee en daar heb je dus geen hol aan
zondag 19 september 2021 17:53
Basisschool was dan niet op de hoogte van de diagnose/hulpvraag? Hier vanuit de basisschool een warme overdracht naar de middelbare school. Wij als ouders hebben ook vorig schooljaar al contact gehad met de zorgcoördinator van VO. Maar als dit bij jullie niet het geval is geweest, begrijp ik zeker dat jullie je nu afvragen welke stappen er nodig zijn.
Heel goed dat jij nu contact gaat zoeken met de zorgcoördinator. Dan kun je samen kijken naar wat voor zoon wenselijk is.
Heel goed dat jij nu contact gaat zoeken met de zorgcoördinator. Dan kun je samen kijken naar wat voor zoon wenselijk is.
zondag 19 september 2021 17:54
Je hoeft geen diagnose te delen met een school, maar het opent wel deuren naar hulp. Direct hulp inschakelen van de zorgcoördinator, zorgklas zal er hopelijk voor kunnen zorgen, dat je nog op tijd bent, met de angsten en negatieve emoties ombuigen.
Goed dat jullie eerder al hulp hebben gezocht. Bij zo'n gevoelig kind, moet je nieuwe situaties voorbereiden. Al een keer ( of wat) gaan kijken, route fietsen, 1 op 1 kennismaking met de mentor enz..
Je weet dat hij bijzondere aandacht vraagt, deel deze zorgvraag met professionals, zodat hij ook echt geholpen kan worden. Zou ik ook doen, als hij bijvoorbeeld een nieuwe sport gaat uitproberen.
Goed dat jullie eerder al hulp hebben gezocht. Bij zo'n gevoelig kind, moet je nieuwe situaties voorbereiden. Al een keer ( of wat) gaan kijken, route fietsen, 1 op 1 kennismaking met de mentor enz..
Je weet dat hij bijzondere aandacht vraagt, deel deze zorgvraag met professionals, zodat hij ook echt geholpen kan worden. Zou ik ook doen, als hij bijvoorbeeld een nieuwe sport gaat uitproberen.
zondag 19 september 2021 17:54
Zo vat ik het ook helemaal niet op.Lady*Voldemort schreef: ↑19-09-2021 17:40Dus hij is niet getest op ass maar wel gediagnostiseerd? Hoe dan?
Dit bedoel ik niet als 'aanval' op jou hoor trouwens, want jij had juist al heel goed ingeschat dat die overgang naar het vo wel eens een probleem kon opleveren. Ik snap alleen dat gedoe met die consulent niet helemaal.
Die consulent van de gemeente verwees ons door naar de betreffende hulpinstantie. En zij hebben een aantal gesprekken gevoerd met zoon en hun conclusie was toen ass.
Jij hebt ook een heel traject achter de rug met jouw zoon?
janiva wijzigde dit bericht op 19-09-2021 18:05
4.93% gewijzigd
zondag 19 september 2021 18:03
zondag 19 september 2021 18:06
Ik zou vragen om check-in, check-out. Dan kan hij de dag doornemen die komt en afsluiten. Vaak kun je daar ook tussendoor even terecht als het niet lukt. Maar dat is verschillend per school. Dit kan het snelste worden opgestart. Verder kijken wat hij nodig heeft om de dag goed door te komen. Dit moet inderdaad via de zorgcoordinator, maar ik zou nu de mentor alvast mailen.
Ambulante begeleiding moet via de gemeente en voor je dat een indicatie hebt ben je zo 4 tot 8 weken verder. Dan nog een passende hulpverlener op gebied van Autisme. Ik weet niet of je in het noorden van het land woont, daar is een organisatie gespecialiseerd in begeleiding bij Autisme. Alleen wat ik weet mag ambulante begeleiding vaak maar beperkt wat mbt school doen.
Ambulante begeleiding moet via de gemeente en voor je dat een indicatie hebt ben je zo 4 tot 8 weken verder. Dan nog een passende hulpverlener op gebied van Autisme. Ik weet niet of je in het noorden van het land woont, daar is een organisatie gespecialiseerd in begeleiding bij Autisme. Alleen wat ik weet mag ambulante begeleiding vaak maar beperkt wat mbt school doen.
zondag 19 september 2021 18:07
Oh gelukkig. Ik heb nog nachtmerries van die BJZ-juf van zoon die geheel eigenmachtig een 'diagnose' had gesteld en al een plek had geregeld voor hem ook (extern), terwijl er dus officieel helemaal geen diagnose was. Rampenplan man.
Maar als je een echte diagnose hebt kun je wel wat hoor. Niet alleen richting de huidige school, maar ook eventueel richting VSO. VSO is echt geen ramp, mijn zoon doet er dit jaar de tweede helft van zijn havo eindexamen en daarna zien we wel weer. In ieder geval weet ik één ding zeker: als ik hem in het regulier had gelaten was er niks van terecht gekomen, en nu hebben we zelfs uitzicht op een hbo-opleiding.
zondag 19 september 2021 18:14
Mijn dochter had vorig jaar in de brugklas hetzelfde, en langzaam ging het beter. In de herfstvakantie was ze min of meer gewend, maar leuk vond ze het écht nog niet. Ze was blij met de lockdown. Uiteindelijk ging t goed, maar heeft echt veel tijd gekost.
Nu 2e klas, en ze is naar een hoger niveau gegaan, dus weer een volledig nieuwe klas. En weer veel moeite in de 1e 2 weken: veel huilen, doodmoe, stress en paniek voor alle nieuwe lessen, echt heel sneu. Maar ook nu zien we alweer verbetering, week 3 ging echt beduidend beter.
Altijs goed om heel alert te zijn, maar het kan ook "gewoon" een kind zijn dat moeite heeft met nieuwe situaties?
Bij ons hielp t om thuis zo veel mogelijk te ondersteunen. Dochter heeft zelfs nachten bij mij in bed geslapen, we stonden met haar op, helpen met huiswerk zodat daar wat minder energie in hoeft, en we zorgden dat we zo veel mogelijk thuis waren voor haar. Dat gaf haar in ieder geval thuis de rust en de veiligheid waar ze zo'n behoefte aan had.
Nu 2e klas, en ze is naar een hoger niveau gegaan, dus weer een volledig nieuwe klas. En weer veel moeite in de 1e 2 weken: veel huilen, doodmoe, stress en paniek voor alle nieuwe lessen, echt heel sneu. Maar ook nu zien we alweer verbetering, week 3 ging echt beduidend beter.
Altijs goed om heel alert te zijn, maar het kan ook "gewoon" een kind zijn dat moeite heeft met nieuwe situaties?
Bij ons hielp t om thuis zo veel mogelijk te ondersteunen. Dochter heeft zelfs nachten bij mij in bed geslapen, we stonden met haar op, helpen met huiswerk zodat daar wat minder energie in hoeft, en we zorgden dat we zo veel mogelijk thuis waren voor haar. Dat gaf haar in ieder geval thuis de rust en de veiligheid waar ze zo'n behoefte aan had.
zondag 19 september 2021 18:16
Hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad?? Maar dat is toch veel te vroeg om al een heel leger behandelaren op hem af te sturen? Misschien moet hij gewoon nog wennen en gaat het vanzelf beter? Ik ben zelf in de brugklas denk ik wel zes maanden lang huilend thuis gekomen en het is allemaal goedgekomen.
zondag 19 september 2021 18:18
Hij heeft ass. Toch wel handig als de school dat in ieder geval weet en er een plan is zodat hij wellicht niet elke dag opgehaald hoeft te worden.Ysje schreef: ↑19-09-2021 18:16Hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad?? Maar dat is toch veel te vroeg om al een heel leger behandelaren op hem af te sturen? Misschien moet hij gewoon nog wennen en gaat het vanzelf beter? Ik ben zelf in de brugklas denk ik wel zes maanden lang huilend thuis gekomen en het is allemaal goedgekomen.
zondag 19 september 2021 18:21
Hij heeft een diagnose he. En dat ze jou nou zes maanden lang hebben laten huilen (wat ik vrij onmenselijk vind) wil niet zeggen dat anderen dan ook maar zes maanden moeten huilen.Ysje schreef: ↑19-09-2021 18:16Hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad?? Maar dat is toch veel te vroeg om al een heel leger behandelaren op hem af te sturen? Misschien moet hij gewoon nog wennen en gaat het vanzelf beter? Ik ben zelf in de brugklas denk ik wel zes maanden lang huilend thuis gekomen en het is allemaal goedgekomen.
zondag 19 september 2021 18:22
Inderdaad.Lady*Voldemort schreef: ↑19-09-2021 18:21Hij heeft een diagnose he. En dat ze jou nou zes maanden lang hebben laten huilen (wat ik vrij onmenselijk vind) wil niet zeggen dat anderen dan ook maar zes maanden moeten huilen.
zondag 19 september 2021 18:32
Oh deze lees ik nu pas, sorry.Janiva schreef: ↑19-09-2021 17:17Tijdens dat traject waren er ook online oudersessies. Als ouders van een kind met ass (onze diagnose was kersvers) kreeg je filmpjes te zien en je kreeg opdrachten en kon ervaringen uitwisselen.
De hele tijd hoopte ik dat ik herkenning zou vinden in de aspecten van ass. Maar niks herkende ik, alleen dat hij graag wil weten waar hij aan toe is.
Ik herkende ook niks in de filmpjes of in de info die ik op internet las.
Ik heb me rot gezocht naar herkenning, maar kon het niet vinden.
Die ouders hadden het vele malen zwaarder en ik vond de problematiek heel heftig.
Nu pas loop ik echt tegen iets aan. Ik ben in in verwarring: heb ik het al die tijd onderschat?
Zoals mijn oude oma altijd zei: de kruik gaat zo lang te water totdat ie barst. En bij de ene barst de kruik nou eenmaal later dan bij de ander. Heeft te maken met coping strategieën en beschermende/belemmerende factoren en zo, en met draagkracht-draaglast verhouding binnen het gezin en op school. Als die verhoudingen scheef beginnen te lopen kan het mis gaan, maar dat ligt dus niet per se aan jou.
zondag 19 september 2021 18:33
Intake gesprekken en dan al een diagnose?? Ik hoop dat er een uitgebreid psychologisch onderzoek is afgenomen bij hem??Janiva schreef: ↑19-09-2021 17:31We hebben los van de basisschool hulp gezocht. Via de basisschool hebben we nooit signalen gekregen.
We hebben hem niet laten testen op autisme.
We zijn via de gemeente doorverwezen, die consulent zei: is niks bijzonders, gewoon wat extra handvatten.
Onze specifieke hulpvraag was dat hij heel gevoelig kan reageren en dat wij bang waren, dat dat van invloed kon zijn op zijn weerbaarheid op het vo.
Nav (intake)gesprekken rolde deze diagnose eruit.
zondag 19 september 2021 18:35
Ik hoop ook dat t snel beter gaat met m, het is voor jezelf als ouder ook slopend weet ik uit ervaring!! Maar het kan dus gewoon echt bijdraaien, al duurt het misschien even. Dochter heeft de eerste 2 weken op school zelfs nauwelijks gegeten, lukte niet goed door de spanning. Inmiddels appt ze in de pauze of ze van mijn geld een broodje of appelflap mag kopen met haar klasgenootjes
Sterkte, ik hoop dat je komende week een stijgende lijn gaat zien!!! En praten met school kan nooit kwaad natuurlijk, goed plan!
zondag 19 september 2021 18:39
Hier heeft dochter haar eigen rustige plekje waar ze mag gaan zitten wanneer prikkels teveel worden, toetsen maakt ze apart en ze mag haar telefoon gebruiken om te appen (een van ons, haar mentor) als ze een paniekaanval heeft. Daarnaast kan ze bij zorgcoördinator of directeur terecht als deze niet in gesprek zijn.
zondag 19 september 2021 19:04
Oke, nogmaals: hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad. Dan is het voor iedereen nog heel erg wennen, ASS of niet. En hij zit aan het begin van het spectrum. Beetje vroeg om zo'n kind dan meteen met allerlei "zorgcoördinatoren" of wat voor mensen dan ook op te zadelen. Misschien heeft de moeder aandacht nodig?Lady*Voldemort schreef: ↑19-09-2021 18:21Hij heeft een diagnose he. En dat ze jou nou zes maanden lang hebben laten huilen (wat ik vrij onmenselijk vind) wil niet zeggen dat anderen dan ook maar zes maanden moeten huilen.
zondag 19 september 2021 19:07
Je overdrijft. En je laatste opmerking is natuurlijk helemaal te sneu voor woorden.Ysje schreef: ↑19-09-2021 19:04Oke, nogmaals: hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad. Dan is het voor iedereen nog heel erg wennen, ASS of niet. En hij zit aan het begin van het spectrum. Beetje vroeg om zo'n kind dan meteen met allerlei "zorgcoördinatoren" of wat voor mensen dan ook op te zadelen. Misschien heeft de moeder aandacht nodig?
zondag 19 september 2021 19:13
Misschien hadden ze jou wat minder lang moeten laten janken vroeger? Dan was je vast een leuker mens geworden.Ysje schreef: ↑19-09-2021 19:04Oke, nogmaals: hij heeft pas TWEE reguliere lesweken gehad. Dan is het voor iedereen nog heel erg wennen, ASS of niet. En hij zit aan het begin van het spectrum. Beetje vroeg om zo'n kind dan meteen met allerlei "zorgcoördinatoren" of wat voor mensen dan ook op te zadelen. Misschien heeft de moeder aandacht nodig?
