Kinderen
alle pijlers
Buurjongen komt te vaak aan de deur.
zondag 8 september 2019 om 22:19
Sinds een jaar wonen wij in een nieuwbouwwoning met afgesloten parkeerplaats, achterom kijken wij uit op de tuin van de buren die in een andere straat wonen. Het is een gezin uit Syrië dat erg moeizaam Nederlands spreekt en geen contact zoekt met de buren. Als hun zoon buiten speelt houden zij op geen enkele manier toezicht, dit heeft er vaak toegeleid dat wij hem wel hebben zien vallen en naar zijn ouders hebben moeten sturen met bijvoorbeeld al zijn tanden door de lip. Ook gooit hij met bakstenen die vervolgens uit de lucht weer naar beneden vallen, heel gevaarlijk en wij spreken hem hierop aan. Ook vanwege de veiligheid van andere kinderen.
Onze 4 jarige dochter speelt graag achterom (altijd onder toezicht) met de kinderen uit de tuinen die aan elkaar grenzen. Nu is het zo dat onze buurjongen (5 jaar) die achter ons woont soms tot wel 10 keer per dag aan onze deur komt of de naam van onze dochter blijft roepen. Als het etenstijd is dan blijft hij voor onze poort zitten of zelfs bij de voordeur. Dit weekend stond hij al om 7:50 in zijn pyjama voor de deur terwijl hij duidelijk net uit bed is en zo opgestaan. De afgelopen 2 dagen stond hij nog na 20:30 en zelfs om 21 uur nog aan de deur met de vraag of onze dochter naar buiten kwam. Wij hebben nu al een aantal keer gezegd dat ze dan ligt te slapen en niet meer zo vroeg/laat langs te komen. En hij beantwoord dit met "waarom?". Verdere uitleg dringt niet tot hem door terwijl op andere momenten hij wel begrijpt wat hem vertelt wordt. Vooral overdag blijft hij dan aan de deur komen tot ze naar buiten komt en vraagt ook of hij niet naar binnen mag. Ook blijft hij door het keukenraam naar binnen kijken of uitdrukkingsloos via de poort naar binnen staren. We verzoeken hem dan vriendelijk om naar huis te gaan. Het is een jongen van 5 jaar oud die duidelijk niemand heeft die hem verteld wat gewenst en ongewenst gedrag is. Nu heb ik zelf het gevoel dat ik zijn ouders hierop moet aanspreken, maar ik heb geen idee hoe? Er is duidelijk meer aan de hand.
Onze 4 jarige dochter speelt graag achterom (altijd onder toezicht) met de kinderen uit de tuinen die aan elkaar grenzen. Nu is het zo dat onze buurjongen (5 jaar) die achter ons woont soms tot wel 10 keer per dag aan onze deur komt of de naam van onze dochter blijft roepen. Als het etenstijd is dan blijft hij voor onze poort zitten of zelfs bij de voordeur. Dit weekend stond hij al om 7:50 in zijn pyjama voor de deur terwijl hij duidelijk net uit bed is en zo opgestaan. De afgelopen 2 dagen stond hij nog na 20:30 en zelfs om 21 uur nog aan de deur met de vraag of onze dochter naar buiten kwam. Wij hebben nu al een aantal keer gezegd dat ze dan ligt te slapen en niet meer zo vroeg/laat langs te komen. En hij beantwoord dit met "waarom?". Verdere uitleg dringt niet tot hem door terwijl op andere momenten hij wel begrijpt wat hem vertelt wordt. Vooral overdag blijft hij dan aan de deur komen tot ze naar buiten komt en vraagt ook of hij niet naar binnen mag. Ook blijft hij door het keukenraam naar binnen kijken of uitdrukkingsloos via de poort naar binnen staren. We verzoeken hem dan vriendelijk om naar huis te gaan. Het is een jongen van 5 jaar oud die duidelijk niemand heeft die hem verteld wat gewenst en ongewenst gedrag is. Nu heb ik zelf het gevoel dat ik zijn ouders hierop moet aanspreken, maar ik heb geen idee hoe? Er is duidelijk meer aan de hand.
maandag 9 september 2019 om 13:45
Wat een ongelooflijk stomme reacties staan hier tussen..
Ik zou gewoon eens met zijn ouders gaan praten. En vooral over het feit dat jullie het niet fijn vinden als hij bij jullie voor de deur gaat staan kijken.
Mijn 5 jarige is een dood normaal kind. Maar als ik hem niet al 5 jaar liet zien wat normaal was, niet 100 keer per dag zijn waarom vragen beantwoord had. Dan is de kans groot dan mijn zoontje ook geen flauw idee had gehad wat sociaal gewenst gedrag is. Daarnaast moet het kind wel eenzaam zijn als hij uren buiten zwerft, aangezien zo'n kind denk ik liever 2 uurtjes buiten speelt en verder met mama en papa is. Het kind hoeft helemaal geen stoornis te hebben, en psychopaat?? Serieus? En dat grote broer en zus ondertussen beter door hebben wat de sociale norm is, dat is natuurlijk ook niet zo gek. Dit jongetje zal vast en zeker op zijn 7e ook beter door hebben dat jullie hem weg kijken.
Ik zou gewoon eens met zijn ouders gaan praten. En vooral over het feit dat jullie het niet fijn vinden als hij bij jullie voor de deur gaat staan kijken.
Mijn 5 jarige is een dood normaal kind. Maar als ik hem niet al 5 jaar liet zien wat normaal was, niet 100 keer per dag zijn waarom vragen beantwoord had. Dan is de kans groot dan mijn zoontje ook geen flauw idee had gehad wat sociaal gewenst gedrag is. Daarnaast moet het kind wel eenzaam zijn als hij uren buiten zwerft, aangezien zo'n kind denk ik liever 2 uurtjes buiten speelt en verder met mama en papa is. Het kind hoeft helemaal geen stoornis te hebben, en psychopaat?? Serieus? En dat grote broer en zus ondertussen beter door hebben wat de sociale norm is, dat is natuurlijk ook niet zo gek. Dit jongetje zal vast en zeker op zijn 7e ook beter door hebben dat jullie hem weg kijken.
maandag 9 september 2019 om 13:45
Mama_Noa schreef: ↑08-09-2019 22:50Hij heeft een oudere zus van 10 en een oudere broer die druk zijn met sport en andere dingen buitenshuis. Het zijn opgevoede kinderen waar ik niks op kan aanmerken.
Het is het claimende gedrag van de jongste, hij laat onze dochter niet buiten spelen met de kinderen van vrienden van ons. Hij lijkt jaloers, hij wordt niet buitengesloten en kinderen die leuk samen spelen dat juich ik alleen maar toe. Maar het is de intensiteit. Het is de manier waarop, hij lijkt geen afstand te kunnen nemen of iets anders te willen doen en het is al voorgekomen dat hij vanuit zijn tuin stond te roepen en naar binnen is gehaald door zijn moeder. Ze moet dit allemaal zien gebeuren ook vanuit haar woonkamer. Als ze dan nog hem zoveel vrijheid geven dan weet ik niet of ze het wel zullen begrijpen.
Rijmt niet met wat je over dit jongetje schrijft: Het is een jongen van 5 jaar oud die duidelijk niemand heeft die hem verteld wat gewenst en ongewenst gedrag is.
Lijkt me niet dat die ouders de oudsten wel hebben opgevoed maar de jongste niet?
maandag 9 september 2019 om 14:04
Ik snap niet dat je als ouders met een dochtertje dit zo door laat sudderen, wat zeg je dan tegen je man, goh Fred staat de buurjongen alweer uren naar binnen te kijken laat op de avond, en hij zegt, mmm vreemd, oh goh hij belt weer aan, nee sorry loesje komt niet spelen die slaapt al.
Dag misschien tot morgen.
Je pakt hem toch gelijk bij de hand en brengt hem terug naar huis, je gaat toch met zijn broer en zus praten om erachter te komen wat er aan de hand is.. je laat hem toch niet uren staan staren..
Dag misschien tot morgen.
Je pakt hem toch gelijk bij de hand en brengt hem terug naar huis, je gaat toch met zijn broer en zus praten om erachter te komen wat er aan de hand is.. je laat hem toch niet uren staan staren..
maandag 9 september 2019 om 14:54
s-a-r-kast schreef: ↑09-09-2019 11:40Heb je er een 'onderbuik' gevoel bij?
Als in: voelt hij een innige vriendschap met je dochter en is hij lief tegen/met haar?
Of is dit een ongezonde obsessie en moet jij je dochter gewoon resoluut in bescherming nemen?
Het is lastig want het is een lief ogend jongetje van 5 jaar oud, hij speelt met poppen en helpt mijn dochter bijvoorbeeld met haar fiets als ze even niet vooruit komt. Het voelt verkeerd om te denken dat een jongen van deze leeftijd al geobsedeerd kan zijn met een meisje van dezelfde leeftijd maar zoals iemand anders eerder zei het wordt uiteindelijk een puber. Het lijkt nu nog onschuldig maar toen ik afgelopen week boven de was aan het doen was met het raam open toen hoorde ik hem haar naam roepen en toen ik naar buiten keek zag ik hem echt zijn haren uit zijn hoofd trekken van woede/verdriet omdat ze nadat wij gezegd hadden dat het bijna bedtijd was niet naar buiten kwam. Na een aantal minuten werd hij door zijn moeder naar binnen gehaald. Toen ik mijn man hierover vertelde zei hij simpelweg dat het opgelost was door zijn moeder dus geen reden tot zorgen. Dit was voordat hij 10 keer per dag aan de deur kwam het afgelopen weekend.
Zijn zusje vertelde dat hun hele familie op gesprek moest komen op de basisschool want ze zat nu al in groep 6 en de leerkracht had beide ouders nog nooit ontmoet. Ik weet niet hoe dit heeft kunnen gebeuren want er zullen net als op andere scholen regelmatig ouderavonden zijn neem ik aan. Als ik hun ouders buiten tegen kom dan kijken ze naar de grond en lopen snel naar binnen na een korte begroeting. Ik zou ze echt staande moeten houden wil ik een gesprek op gang brengen. Aan de deur gaan vindt ik een ongemakkelijk idee want er speelt nogal wat en dat is niet in een paar korte zinnen uit te leggen. Ik heb me voorgenomen dat als hij vanavond aan de deur komt ik of mijn man meteen naar buiten gaan en hem vragen mee te lopen naar zijn huis en dan zullen aanbellen met de boodschap dat hij voor onze deur stond en dat het wel erg laat is, dat dit al meerdere keren is voorgekomen en dat hij niet begrijpt dat ze om 19 uur naar bed gaat.
maandag 9 september 2019 om 14:56
Helaas lijkt het daar wel op.
maandag 9 september 2019 om 15:01
Dus je bent eigenlijk bang om het gesprek met de ouders aan te gaan? Is dat wel gegrond? Wat kan er nou zó misgaan als je wel een keer aan de deur gaat, en aangeeft dat dit gedrag niet prettig is?
Valt me steeds meer op dat mensen tegenwoordig niet meer met elkaar praten, maar over elkaar praten of gelijk instanties inschakelen.
Valt me steeds meer op dat mensen tegenwoordig niet meer met elkaar praten, maar over elkaar praten of gelijk instanties inschakelen.
maandag 9 september 2019 om 15:04
Het is nogal een verschil of je buren duidelijk laten merken geen contact te willen (naar de grond kijken, geen gedag zeggen, snel naar binnen gaan) of dat ze gewoon wel eens een praatje maken. Dit ligt niet bij TO hoor. Het gaat gewoon een onaangenaam en stug gesprek worden, ik snap best dat TO daar niet om staat te springen.glitglam schreef: ↑09-09-2019 15:01Dus je bent eigenlijk bang om het gesprek met de ouders aan te gaan? Is dat wel gegrond? Wat kan er nou zó misgaan als je wel een keer aan de deur gaat, en aangeeft dat dit gedrag niet prettig is?
Valt me steeds meer op dat mensen tegenwoordig niet meer met elkaar praten, maar over elkaar praten of gelijk instanties inschakelen.
maandag 9 september 2019 om 15:04
Hier in de buurt ook Nederlandse kinderen die er een neus voor hebben als ik de pannen op tafel zet. Regelmatig de bel als we net zitten te eten. Er was er 1 die dan door het raam ging kijken net zo lang tot we klaar waren. Dat heb ik hem ook gezegd, dat dat niet zo hoorde en dat ik dat vervelend vond. Nu gebeurt dat laatste niet meer. Meestal als ze aanbellen dan geef ik aan wat de plannen zijn. We zijn nu aan het eten, als we klaar zijn dan komt kind wel naar buiten. Of: we zijn nu aan het eten en daarna moeten we weg, dus kind kan vandaag niet spelen.Subnautica schreef: ↑09-09-2019 11:15Ik heb hier ook gewoon Nederlandse kinderen te pas en te onpas aan de deur staan hoor. Die snappen ook niet dat nee, nee is.
Het is gelukkig niet nodig geweest om de ouders op het loergedrag aan te spreken.
Hier in de buurt is ook een asielzoekersgezin uit een Afrikaans land. Zij hebben ook echt moeten leren om met de Nederlandse normen en waarden om te gaan en zijn nog steeds aan het leren. Op tijd ergens zijn is wel een ding. Gaat wel steeds beter. Maar ze staan ook nog wel eens op de verkeerde plek. Ik denk dat dat ook een taalbarrière is. Ik zou er dus gewoon eens een bezoekje aan wagen onder het mom van kennismaken. En anders toch eens contact opnemen met vluchtelingenwerk oid. Meestal is er een vrijwilliger van vluchtelingenwerk die hen helpt met bepaalde dingen.
maandag 9 september 2019 om 15:27
Nee zeker niet bij een vijfjarige. Dat van die pubers met die waterpistolen en dan die emmer water - soit.
Maar een kleuter? Dat vind ik echt heel sneu en absoluut niet nodig. Bovendien zoals iemand al opmerkte: het gaat averechts werken.
maandag 9 september 2019 om 15:30
MissMaran schreef: ↑09-09-2019 11:39Door dat volhouden en blijven aanbellen zonder consequenties en haar afzonderen uit jaloezie van andere kinderen zonder op zijn donder te krijgen leert hij ook niet wat wel en niet mag, echt een psychopaatje in de dop, papa moet elke keer de deur open en op boze toon zeggen, nee! En niet meer komen, weg naar huis.
Blijft ie het dan alsnog doen dan een emmer water erachteraan gooien, ook al is hij heel jong dit gedrag klinkt eng, liever dat hij later denkt ah ik was erg opdringerig en boze vader hielp zijn dochter want dat doen boze vaders, dan dat je een keer je dochter uit de bosjes moet vissen met hem.
maandag 9 september 2019 om 15:35
maandag 9 september 2019 om 15:38
Nee, oké dat maakt het niet makkelijker. Maar ze wil wel dat het ophoudt, dus dan lijkt me dat in ieder geval een goed begin.nessemeisje schreef: ↑09-09-2019 15:04Het is nogal een verschil of je buren duidelijk laten merken geen contact te willen (naar de grond kijken, geen gedag zeggen, snel naar binnen gaan) of dat ze gewoon wel eens een praatje maken. Dit ligt niet bij TO hoor. Het gaat gewoon een onaangenaam en stug gesprek worden, ik snap best dat TO daar niet om staat te springen.
Misschien gaat het niet makkelijk, maar wordt er wel iets duidelijk. En misschien gaat het gesprek makkelijker dan verwacht.
Als je het niet probeert weet je het niet.
maandag 9 september 2019 om 15:42
Toen ik het 'aanbellen onder etenstijd' deed, had ik helemaal niet door dat dat ongepast was. Wij aten altijd veel later, en als er wel iemand bij ons was/kwam, dan at die gewoon mee.
Nadat ik dit dus een paar keer had gedaan en door de ouders 'weggestuurd' werd (logisch, snap ik nu) heeft mijn vader gezegd dat je dat dus niet doet, tussen 17.00-18.00 aanbellen, omdat dat etenstijd is, en 'Nederlandse mensen' (wat ik ook ben hoor) dat niet op prijs stellen. Dat wist ik tot dan toe echt niet.
Nadat ik dit dus een paar keer had gedaan en door de ouders 'weggestuurd' werd (logisch, snap ik nu) heeft mijn vader gezegd dat je dat dus niet doet, tussen 17.00-18.00 aanbellen, omdat dat etenstijd is, en 'Nederlandse mensen' (wat ik ook ben hoor) dat niet op prijs stellen. Dat wist ik tot dan toe echt niet.
maandag 9 september 2019 om 19:14
Suggereer je nou dat ik een domme opmerking maak door te zeggen dat er iets aan de hand is met hem? Ik weet dat er Syrische kinderen zijn die een oorlog hebben meegemaakt. De Syrische kinderen bij mijn dochter (4) in de klas zijn echter hier geboren. Dus ja, kan, hoeft niet.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 09-09-2019 19:19
0.86% gewijzigd
maandag 9 september 2019 om 19:15
Dit is toch een compleet andere situatie?redbulletje schreef: ↑09-09-2019 11:59Ook als het kind onuitgenodigd op jouw terrein komt?
Zo'n 20 jaar geleden was het onder de kinderen blijkbaar in om met supersoakers belletje te trekken en zodra mensen op deden water in de gang te spuiten. Toen ik aan de beurt was, was hun pistool leeg dus ik kwam goed weg. Maar ik dacht die komen vast terug. Ik ben met een emmer water boven gaan zitten en jawel hoor, daar stonden ze weer met gevulde waterpistolen. Toen heb ik die emmer water door het raam gekiept en waren ze zeiknat. Ze hebben het bij mij nooit meer gedaan en ik werd zelfs vriendelijk begroet als ik ze in de laan tegen kwam.
Maar goed, dat waren gewoon oer Hollandse kindertjes. Bij niet westerlingen zou ik gelijk instanties contacten zodat zij dat probleem oplossen.
Meer risico van het spelletje. Vind jou reactie hier nog wel grappig eigenlijk!
Maar een kind van 5 dat wat ontheemd rondloopt is echt niet te vergelijken met een paar koters die reactie uitlokken bij de buren.
maandag 9 september 2019 om 19:29
Daar lijkt het helemaal niet op, hoe kan je dat nou zeggen? Als ouders hun twee oudsten wel zouden opvoeden, zou de groep 6 leraar van de dochter niet aan de bel hebben getrokken over dat de ouders nooit op school komen. Of is een meisje van 10 wel "af opgevoed"?
maandag 9 september 2019 om 19:36
Ik ben het met de meeste schrijfsters hier eens dat er wellicht meer aan de hand kan zijn dan een kleuter die de omgangsnormen nog niet goed begrijpt. Dat een kind zoveel alleen buiten is en echt gaat wachten voor de poort tot de dochter naar buiten komt kan duiden (let op, kan) op 'vluchtgedrag' omdat er thuis dingen spelen waar het jongetje liever niet wilt zijn (geen tot weinig liefde/aandacht, ruzies etc). Hoeft niet zo te zijn want de andere 2 kinderen LIJKEN een redelijk normale ontwikkeling door te maken.
To komt ook steeds met nieuwe informatie, wat te begrijpen valt want het is een complexe situatie. Dat de ouders van deze kinderen de leraren op school nog nooit hebben gezien terwijl dochter al in groep 6 zit is op z'n zachtst gezegd vreemd.
Dit gezin lijkt zich zo ontzettend af te sluiten van de buitenwereld en in de meeste gevallen waarbij gezinnen zo'n kleine wereld hebben speelt er van alles achter de voordeur.
Echter ken ik/wij de hele situatie niet dus ik ga niet roepen dat er allerlei instanties op afgestuurd moeten worden maar ik vind het goed dat to zich bekommert en nadenkt over de situatie van dit jongetje.
Veel mensen reageren ook heftig op wanneer Veilig Thuis genoemd wordt maar je kan ook gewoon bellen voor advies. Wat kan ik doen? Hoe kan ik het gesprek aan gaan? Veilig Thuis zet niet gelijk dat kind uit huis maar wilt jou handvatten geven over hoe nu verder.
To komt ook steeds met nieuwe informatie, wat te begrijpen valt want het is een complexe situatie. Dat de ouders van deze kinderen de leraren op school nog nooit hebben gezien terwijl dochter al in groep 6 zit is op z'n zachtst gezegd vreemd.
Dit gezin lijkt zich zo ontzettend af te sluiten van de buitenwereld en in de meeste gevallen waarbij gezinnen zo'n kleine wereld hebben speelt er van alles achter de voordeur.
Echter ken ik/wij de hele situatie niet dus ik ga niet roepen dat er allerlei instanties op afgestuurd moeten worden maar ik vind het goed dat to zich bekommert en nadenkt over de situatie van dit jongetje.
Veel mensen reageren ook heftig op wanneer Veilig Thuis genoemd wordt maar je kan ook gewoon bellen voor advies. Wat kan ik doen? Hoe kan ik het gesprek aan gaan? Veilig Thuis zet niet gelijk dat kind uit huis maar wilt jou handvatten geven over hoe nu verder.
maandag 9 september 2019 om 20:27
Spreek je uit ervaring of denk je dit?
maandag 9 september 2019 om 20:28
Doe niet zo bijdehand alsjeblieft.spuit_111 schreef: ↑09-09-2019 19:29Daar lijkt het helemaal niet op, hoe kan je dat nou zeggen? Als ouders hun twee oudsten wel zouden opvoeden, zou de groep 6 leraar van de dochter niet aan de bel hebben getrokken over dat de ouders nooit op school komen. Of is een meisje van 10 wel "af opgevoed"?
maandag 9 september 2019 om 20:52
Ieder kind in een gezin reageert toch anders op dezelfde opvoeding? Misschien vereist dit jongetje een andere aanpak van de ouders en hebben ze daar nog niet op ingespeeld. Misschien lopen de oudere kinderen meer in het gareel omdat ze opeens door de omgeving besef kregen van wat wel en niet gepast is en niet op wilden vallen. Misschien is er iets traumatisch gebeurd in het leven van de ouders waardoor ze momenteel minder energie hebben om zich actief met de opvoeding te bemoeien (geen excuus), geldproblemen die er eerder niet waren, of een sterfgeval (in het buitenland?). We weten het niet. Ik verzin maar wat dingen.spuit_111 schreef: ↑09-09-2019 19:29Daar lijkt het helemaal niet op, hoe kan je dat nou zeggen? Als ouders hun twee oudsten wel zouden opvoeden, zou de groep 6 leraar van de dochter niet aan de bel hebben getrokken over dat de ouders nooit op school komen. Of is een meisje van 10 wel "af opgevoed"?
Maar wat TO wel weet is dat de oudste twee zich keurig gedragen, al dan niet door de opvoeding. En dat school de ouders vraagt langs te komen kan simpelweg zijn omdat ze de ouders willen betrekken.
dinsdag 10 september 2019 om 09:32
Ik suggereer helemaal niets, jij voelt je duidelijk aangevallen.Honingdropje2 schreef: ↑09-09-2019 19:14Suggereer je nou dat ik een domme opmerking maak door te zeggen dat er iets aan de hand is met hem? Ik weet dat er Syrische kinderen zijn die een oorlog hebben meegemaakt. De Syrische kinderen bij mijn dochter (4) in de klas zijn echter hier geboren. Dus ja, kan, hoeft niet.
