compleet gestoord van stiefkinderen

14-03-2009 22:48 291 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik moet echt even spuien! Ik wordt knots van mijn 2 stiefkinderen. Ze zijn 17 (jongen) en 14 (meisje) maar gedragen zich als 9 (jongen) en 10 (meisje).

Helemaal aan die van 17 erger ik me mateloos. Hij is erg kinderachtig. Wil een kusje voor ie naar bed gaat. Kletst alle reclames mee uit zn hoofd en kijkt dan trots in het rond. Laat zich door oma thuis brengen als het net donker begint te worden omdat ie te lam is om te fietsen. (ok oma is gek dat ze erin trapt, maar das weer een andere topic ) Presteert niks op school en doet er ook niets voor. Wil het leger in (YES pleaseeee) maar als er open dagen zijn gaat hij er niet heen ook al zou ie voor de deur afgezet worden met zn papa. (ongeschikt...) Hangt de godganse dag op de bank te roepen dat ie zich verveeld.

Ik ben al hun stiefmama sinds ze 9 en 7 waren en echt... ik heb het geprobeerd. Maar ze zijn ongemanierd, kinderachtig en initiatief-loos.

Sinds ik zelf een kindje heb (een meisje van nu 2) stoor ik me nog veel meer omdat ik niet zomaar een weekendje weg kan gaan als ze er zijn. En omdat ze gedrag gaat kopieren (boeren laten BAH BAH)

Heeft er iemand tips of tricks om de weekenden en vakanties dat ze er zijn door te komen?
quote:newstylista schreef op 14 maart 2009 @ 23:52:

ik vind het hoe dan ook schokkend en de reactie dat je hoopt dat ik ooit moederliefde zal voelen, vast wel!! en nee ik denk niet dat ik jou dan zal begrijpen, gelukkig maar.



ik weet hoe het is om in een gezin op te groeien waarvan beide ouders meer van hun eigen kinderen hielden dan van mij, erg pijnlijk kan ik je vertellen...

Ik kan me voorstellen dat dat voor jou erg pijnlijk was en dat je daarom hier heftig op reageert, maar ik ben het met Dickens eens dat dit wel menselijk is. Er is echter een verschil tussen een andere mate van moederliefde hebben voor je eigen kind (helemaal omdat TO haar stiefkinderen niet vanaf de geboorte heeft meegemaakt), en dit ook op een nare manier duidelijk maken (en dat is de valkuil).



Om een andere ervaring te geven; mijn opa had een biologisch kind (mijn oom) en een stiefkind (mijn vader) en daarin ook duidelijk een andere band met mijn oom. Toch heeft dat nooit vervelend of verwijtbaar gevoeld en hebben zowel mijn vader als wij als (stief)kleinkinderen zeer liefdevolle herinneringen aan mijn opa.



Dit op zich hoeft dus geen probleem te zijn, en de kids van TO hebben ook nog hun eigen moeder. Ik vind de negatieve vibe die uit de berichten van to spreekt meer een probleem dan het moedergevoel.
Eerlijk? Nee, op die leeftijd (kinderen) en met jouw gevoel erbij kun je geen zinvolle bijdrage meer leveren, je kunt het alleen gezellig maken. Je zegt iedere x dat de kinderen er niks van merken maar dat geloof ik voor geen meter. Als je hier al zulke vijandige reacties oproept wat denk je dan dat het met de kinderen doet?
Alle reacties Link kopieren
Die illusie heb ik ook zeker niet floor72 (zie reactie daarboven)

Toch zie ik het wel als een deel van mijn taak om hen bij brengen wat waarden en normen zijn. Zoals ik al typte, een zinvolle bijdrage moet lukken toch>?
Alle reacties Link kopieren
quote:lot127 schreef op 14 maart 2009 @ 23:47:

Uiteindelijk maken we afspraken waar zij het mee eens zijn . Alleen er veranderd niets. Alles blijft gaan zoals het gaat.





Maar van wie komen die afspraken? Van hun vader en jou of van hun? Als ik je reactie lees, komen die afspraken vooral van hhunvader/jou kant en niet van hun zelf......

Het zou best zo kunnen zijn dat ze maar ja knikken op de initiatieven/afspraken van hun vader en jou om van het 'gezeur' af te zijn?



Nogmaals doe een beroep op hun verantwoordelijkheid, neem ze serieus, zorg dat zij met de afspraken komen waar jullie je goed in kunnen vinden (zonder daarbij over je eigen grenzen te gaan). Houden ze zich niet aan de afspraken, verbind daar dan wél consequenties aan en laat ze dat van te voren ook weten en houd je daar ook aan mochten ze het inderdaad niet nakomen! Met eerlijkheid en consequent gedrag bereik je het meest, hoe moeilijk dat ook is! Want ik weet ook: schrijven is makkelijker dan het ook daadwerkelijk doen!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat mijn woorden verkeerd geinterpeteerd werden.

Ik las inderdaad een paar keer terug en ik nuanceer niet of te weinig.



Mijn gevoel is mijn gevoel, daar kan ik weinig aan veranderen. Maar of ik mijn gevoel invloed laat hebben op mijn reacties is een tweede. Nogmaals ik doe leuke dingen met ze. We gaan dagjes uit en doen leuke dingen samen. (meidenavondjes met maskertjes en haartjes doen) Ik heb ook echt wel leuke tijden met ze, maar ik vind het zo onwijs moeilijk om om te gaan met de jongen (niet kil en berekenend bedoeld om het zo te noemen maar ik ga geen namen noemen) omdat hij alles in zich heeft wat ik stuitend vind. Dat maakt het voor mij lastig.
Alle reacties Link kopieren
@koekkie Allereerst dank je wel voor je meedenken!! echt fijn!



Dat proberen we dus steeds. We gaan aan tafel zitten (als de kleine slaapt) en nemen er echt de tijd even voor. Uiteindelijk zorgen we dat we een afspraak maken warbij we het initiatief proberen bij hen neer te leggen.Zo van wat denk je zelf dat we kunnen afspreken. Zij denken er op dat moment echt serieus in mee en uiteindelijk komt er een heldere duidelijke afspraak op tafel.

Maar twee weken later gebeurd er weer niets. ook niet als we herhalen van goh weet je nog wat we hebben afgesproken?

En wat voor consequenties asl ze de afspraak niet nakomen? Ik ben daarniet goed ik merk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:lot127 schreef op 14 maart 2009 @ 23:59:

@dickens dat doe ik. Geloof em ik heb niet de illusie dat je kunt opvoeden in zo weinig tijd.MAar een zinvolle bijdrage zou toch kunnen lukken?



@zamirah Vind jij dat heel normaal of positief dan?Dat je zo over haar praat? Nee.
Alle reacties Link kopieren
@zamirah Ik bedoel dat je je kind om 02.00 snachts over straat naar huis stuurt omdat je zelf te dronken bent om mee te fietsen.

En daarnaast niet normaal met je ex kunt praten in het belang van je kinderen. Ze scheld en tiert alleen maar in hun bijzijn. Dat noem ik in en in triest ja. En dan ga ik niet heel positief over haar praten dan. Misschien moet je je even verdiepen in de context waarin ik het typte?
Alle reacties Link kopieren
quote:lot127 schreef op 15 maart 2009 @ 00:04:

Die illusie heb ik ook zeker niet floor72 (zie reactie daarboven)

Toch zie ik het wel als een deel van mijn taak om hen bij brengen wat waarden en normen zijn. Zoals ik al typte, een zinvolle bijdrage moet lukken toch>?



Hier ga je dus scheef! NEE! Da's jouw taak niet! Dat is de taak van de vader en de moeder. En jij bent in dit geval geen van beiden.

Het enige wat jij kunt betekenen is het goede voorbeeld geven (iemand behandelen zoals jezelf behandeld wilt worden), het hanteren van de huisregels en een bijdrage leveren aan een goede sfeer in huis. That's it!
Alle reacties Link kopieren
En Lot... Als jij echt zo'n weerstand voelt richting die jongen dan kun je hem geen grotere dienst bewijzen dan ver uit zijn buurt te blijven. Ook al noem je het beestje niet bij zijn naam en doe je in jouw ogen vreselijk je best, hij voelt jouw weerstand ongetwijfeld feilloos aan. Kinderen worden niet per definitie gelukkig van lollige uitstapjes en haarmaskers. Kinderen willen welkom zijn en geaccepteerd worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het niet met je eens. Ik denk dat ik samen met hun vader toch ook verantwoordelijkheden heb daarin.

Ik vind het getuigen van betrokkenheid om me daar toch druk over te maken en (hoe klein ook) een bijdrage te leveren. Zoveel mogelijk zonder strijd. Ik probeer dat juist positief te doen. Door ze te complimenteren als ze iets doen wat (in mijn ogen) wenselijk is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eliane schreef op 15 maart 2009 @ 00:03:

[...]



Ik kan me voorstellen dat dat voor jou erg pijnlijk was en dat je daarom hier heftig op reageert, maar ik ben het met Dickens eens dat dit wel menselijk is. Er is echter een verschil tussen een andere mate van moederliefde hebben voor je eigen kind (helemaal omdat TO haar stiefkinderen niet vanaf de geboorte heeft meegemaakt), en dit ook op een nare manier duidelijk maken (en dat is de valkuil).



ik snap dat niet een andere mate van moederliefde hebben voor een kind wat niet je bloed is, dan moet adoptie per accuut verboden worden.



sorry hoor maar ik kan hier echt niet bij :(



Om een andere ervaring te geven; mijn opa had een biologisch kind (mijn oom) en een stiefkind (mijn vader) en daarin ook duidelijk een andere band met mijn oom. Toch heeft dat nooit vervelend of verwijtbaar gevoeld en hebben zowel mijn vader als wij als (stief)kleinkinderen zeer liefdevolle herinneringen aan mijn opa.



Dit op zich hoeft dus geen probleem te zijn, en de kids van TO hebben ook nog hun eigen moeder. Ik vind de negatieve vibe die uit de berichten van to spreekt meer een probleem dan het moedergevoel.
Alle reacties Link kopieren
Sjonge floor72 je trekt wel heel erg mijn woorden de negativiteit in zeg. Ik geef alleen maar een voorbeeldje van wat we (O.A.) ook gewoon doen.



Ik zou trouwens niet weten hoe ik ver uit zijn buurt kon blijven. Maar dat is ook helemaal niet mijn bedoeling.

Waarom denk je dat ik hier uberhaupt om tips ga vragen om ermee om te gaan?

Omdat ik wil dat alle partijen INCLUSIEF ikzelf wil dat de situatie verbeterd ipv zo is als ie nu is.
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg ook nog elke avond een zoen van mijn puber voor die naar bed gaat . Mag dat niet meer na een bepaalde leeftijd ofzo ? Wordt het hier ook tijd voor een tafelgesprek .



Ik kan me ook zomaar voorstellen dat die knul er niet zo veel meer aan vindt ; al zijn vrienden zijn aan het chillen en hij moet weer naar zijn pa en vriendin van zijn pa oor " qualiltytime waar ook nog zo'n kleine koter rondhuppelt waarvan iedereen zegt " O , kijk eens wat die al kan " ...... en dan moet er ook nog steeds gepraat worden en opgevoed worden , die paar keer dat ze elkaar zien ; boeiûhhhhh ........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel dat ik wil dat de situatie voor alle partijen verbeterd
Alle reacties Link kopieren
Wat is er te doen voor die knul voor bij jullie thuis ? Heeft hij een eigen kamer ? Een eigen pc of iets dergelijks ? Gaat hij weleens samen met zijn vader op stap iets doen ? Wonen zijn vrienden in de buurt ? Mag hij 's avonds weg ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
@blijfgewoonbianca,



Zijn vrienden wonen 4 km verderop en hij kan zo op de fiets springen en erheen rijden.

ZIjn keuze om dat niet te doen omdat ie het "te ver vind"
lot, hij is 17!!!!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk inderdaad dat die jongen zich stierlijk verveelt en gaat zitten galbakken van ellende . Kun je je daar iets bij voorstellen , of niet ?



Waarom kun je nu niet weg als ze er zijn ? Vinden ze misschien wel lekker ; hun vader eens voor zichzelf zonder dat halfbrusje erbij die hun pa ook nog eens claimt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
@blijfgewoonbianca, Op zijn eigen kamer na op alles ja. Er staat zelfs een WII maar wij vinden het niet ok dat ie daar het hele weekend mee bezig is.Zijn kamer is gescheiden dmv een grote kast en hij "deelt hem met zijn zusje van 14.

Een grote huis hebben we helaas niet
Alle reacties Link kopieren
quote:lot127 schreef op 15 maart 2009 @ 00:31:

@blijfgewoonbianca,



Zijn vrienden wonen 4 km verderop en hij kan zo op de fiets springen en erheen rijden.

ZIjn keuze om dat niet te doen omdat ie het "te ver vind"zou je hem tegemoet kunnen komen, hem bijvoorbeeld brengen naar zijn vrienden?
Alle reacties Link kopieren
Ja dickens maar wat dan? Moeten we hem erheen brengen?
Alle reacties Link kopieren
quote:lot127 schreef op 15 maart 2009 @ 00:31:

@blijfgewoonbianca,



Zijn vrienden wonen 4 km verderop en hij kan zo op de fiets springen en erheen rijden.

ZIjn keuze om dat niet te doen omdat ie het "te ver vind"



Ja, aan fietsen hebben ze een hekel .X-D

Misschien een ouwe scooter kopen en gezellig met zijn pa in de weekenden aan dat ding sleutelen tot dat ding er vet uitziet ?

Goed voor de band ook enzo .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga naar bed nu. Ik heb in dit verhaal een heel eigen en wellicht unieke mening. Ik hoop dan ook van harte dat dit topic niet opgeheven wordt, want ik heb nog wel één ander te melden.



Want nee, ik vind dat de verantwoordelijkheden richting deze kinderen (op opvoedingsgebied) echt bij de vader en de moeder liggen en niet bij jou. Bemoei je er niet mee! Ze doen 't misschien anders dan jij, nou ja dat is dan maar zo. Daar heb jij je bij neer te leggen. Het is niet anders. En 2 dagen per dagen moet dat afstand nemen van de controle hebben lukken toch?
Alle reacties Link kopieren
lijgewoonbianca,

Hij galbakt niet. Deed ie dat maar dan kwam er eens iets uit.

Het zit op de bank en het zapt. En echt geloof me ik weet nog wat het was om 17 te zijn, maar ik deed er een moord voor om bij mn vrienden ter zijn.

En wegbrengen sorry dat vind ik te ver gaan.

Kom op we zijn geen taxibedrijf.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven