Kinderen
alle pijlers
Conflict moeders
donderdag 20 februari 2020 om 07:37
Mijn dochter had haar eerste feestje en ik heb haar zelf de kinderen laten kiezen. Omdat ze met vrijwel alle kinderen in de klas speelt mocht ze maximaal 9 kinderen kiezen.
Nu heeft ze een kind niet gekozen waar zij wél op het feestje is geweest. Die moeder van dat kind appte mij dat het haar tegenvalt dat haar kind is niet uitnodigt aangezien mijn dochter en haar kind wel samen spelen en ze wel op dat feestje is geweest. Ook een andere moeder vertelde me op het schoolplein dat die moeder het zo dwars zit.
Mijn dochter is dit schooljaar naar een stuk of 10 feestjes geweest en er komen zeker nog een paar bij. Ze wilde ook graag 2 kinderen waar zij niet op het feestje was geweest. Ik vind het gewoon prima mijn dochter een X aantal kinderen uit te laten nodigen die zij wil. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat andere ouders er zo'n mening over kunnen hebben?
Maar goed mijn idee hierover en het idee van deze moeder verschilt duidelijk. En de emoties bij haar lopen hoog op blijkbaar. Ik weet alleen totaal niet hoe ik dit conflict moet oppakken? Bij voorkeur zonder dat het een drama word?
Is het beste zoiets echt serieus uit te praten of meer oké te zeggen en links te laten liggen of ???
Nu heeft ze een kind niet gekozen waar zij wél op het feestje is geweest. Die moeder van dat kind appte mij dat het haar tegenvalt dat haar kind is niet uitnodigt aangezien mijn dochter en haar kind wel samen spelen en ze wel op dat feestje is geweest. Ook een andere moeder vertelde me op het schoolplein dat die moeder het zo dwars zit.
Mijn dochter is dit schooljaar naar een stuk of 10 feestjes geweest en er komen zeker nog een paar bij. Ze wilde ook graag 2 kinderen waar zij niet op het feestje was geweest. Ik vind het gewoon prima mijn dochter een X aantal kinderen uit te laten nodigen die zij wil. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat andere ouders er zo'n mening over kunnen hebben?
Maar goed mijn idee hierover en het idee van deze moeder verschilt duidelijk. En de emoties bij haar lopen hoog op blijkbaar. Ik weet alleen totaal niet hoe ik dit conflict moet oppakken? Bij voorkeur zonder dat het een drama word?
Is het beste zoiets echt serieus uit te praten of meer oké te zeggen en links te laten liggen of ???
anoniem_63ae856acd678 wijzigde dit bericht op 20-02-2020 09:01
Reden: Taalgebruik aangepast op advies van lezers
Reden: Taalgebruik aangepast op advies van lezers
5.22% gewijzigd
donderdag 20 februari 2020 om 10:19
Ik vind dat je bij 5 jaar wel een beetje mag sturen en het niet volledig aan het kind overlaten. Het is vaak een momentopname op die leeftijd, wie ze willen. Wij nodigden wel degenen uit waar zij ook geweest waren en degenen waar ze veel mee speelden. En dan heb ik het over buiten school en niet op school.
Als je dochter op zoveel feestjes is geweest, is het ondoenlijk om iedereen terug uit te nodigen. Ik zou haar toch even persoonlijk aanspreken. Het kan inderdaad heel belangrijk zijn voor ouders.
Ooit had mijn dochter een gehandicapte jongen in de klas, tot en met de kleuters zat hij op een normale school. Mijn dochter wilde hem op haar feestje, dus dat hebben we gedaan. Even de moeder gebeld, of we nog ergens speciaal rekening mee moesten houden, buiten dat hij niet kon lopen, maar dat hoefde niet. Onlangs kwam mijn dochter, inmiddels 20, de moeder tegen op een feestje en die viel mijn dochter om de hals en vertelde hoeveel het toen voor haar betekende dat hij door mijn dochter op zijn eerste feestje werd uitgenodigd.
Als je dochter op zoveel feestjes is geweest, is het ondoenlijk om iedereen terug uit te nodigen. Ik zou haar toch even persoonlijk aanspreken. Het kan inderdaad heel belangrijk zijn voor ouders.
Ooit had mijn dochter een gehandicapte jongen in de klas, tot en met de kleuters zat hij op een normale school. Mijn dochter wilde hem op haar feestje, dus dat hebben we gedaan. Even de moeder gebeld, of we nog ergens speciaal rekening mee moesten houden, buiten dat hij niet kon lopen, maar dat hoefde niet. Onlangs kwam mijn dochter, inmiddels 20, de moeder tegen op een feestje en die viel mijn dochter om de hals en vertelde hoeveel het toen voor haar betekende dat hij door mijn dochter op zijn eerste feestje werd uitgenodigd.
donderdag 20 februari 2020 om 10:19
En dat meisje even uitnodigen voor een leuke andere gelegenheid toen dit bleek was ook geen optie?MRES schreef: ↑20-02-2020 09:16Mijn dochter had in groep 1/2 Wat vriendinnetjes. Toen ging dochter naar groep 3 en 1 van die vriendinnetjes bleef nog een jaar kleuteren. Bij ons op school betekende dat, dat de kinderen elkaar bijna niet meer zagen, want de pauzes van de kleuters zijn apart. Wel spraken ze af en toe na school nog eens af.
Dat meisje nodigde onze dochter uit op haar verjaardag, die vlak na de zomervakantie was. Onze dochter is in de winter jarig en mag maar 4 kinderen uitnodigen en daar bemoei ik me niet mee. Ze koos ervoor dat meisje niet uit te nodigen.
Daarna keken vader en moeder me niet meer aan op het schoolplein. Onze dochter heeft nog een paar keer gevraagd voor een speelafspraakje maar et meisje gaf aan dat dat niet meer mocht van haar ouders.
Toen ben ik toch maar eens aan vader gaan vragen of er een probleem was (ik had zelf de link met het feestje nog niet gelegd, omdat ik dochter daar zelf altijd vrij in laat en eigenlijk dacht dat iedereen dat zo deed). Nou, toen kreeg ik dus idd te horen dat ze hun dochter verboden hadden nog met de mijne af te spreken omdat dochter haar niet had uitgenodigd en zij onze dochter wel. Wauw. Die had ik niet zien aankomen en heb echt even stom staan kijken.
Dat heb ik weleens gedaan, dat kind zat er echt mee, nou dan app ik de eerstvolgende keer dat ik toch van plan was naar artis of wat anders te gaan even en vraag dat kind mee.
Probleem opgelost.
donderdag 20 februari 2020 om 10:28
donderdag 20 februari 2020 om 10:34
Ik vind het ook raar om niet op de app in te gaan. Het is een ideaal moment om even haar gevoel te erkennen en het jammer voor haar te vinden en dan vervolgens uit te leggen hoe en wat. Wat kost dat nou voor moeite. Het zit haar blijkbaar dwars en dat is sneu, dat hoeft helemaal niet te betekenen dat je vervolgens niet bij je standpunt kunt blijven? Een beetje compassie voor de gevoelens van een ander kost je niets. Reageert ze alsnog raar, tja dan houdt het op. Los van het voorgaande is het voor de verstandhoudingen op school simpelweg handiger om hier op een empathische manier mee om te gaan, je gaat haar nog een tijdje tegen komen. Niet iedereen heeft de vaardigheden om handig met gevoelens van boosheid of teleurstelling om te gaan.
whateffa wijzigde dit bericht op 20-02-2020 10:38
23.04% gewijzigd
donderdag 20 februari 2020 om 10:35
Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. Dochter was naar school gebracht door papa en die moeder had hem erop aangesproken dat ik nog niet terug geappt had. En dat ze deze kwestie wel iets vind om echt samen te bespreken?
Dus ik dacht ik bel haar meteen even zodat ze haar verhaal kan doen en hopelijk is het dan rustiger. Ze was heel emotioneel en fel. Ze bleef zeggen dat ze het geen stijl vind maar ik heb ondertussen ook wel een beter beeld van wat haar echt dwars zit.
Haar kind word op school door de juf altijd gekoppeld aan mijn kind. Hij word snel boos of verdrietig en gaat slaan of word onredelijk. Voor veel 4 en 5 jarigen best lastig. Vanwege het karakter van mijn dochter kan zij heel goed met hem omgaan. Ze kan hem kalmeren. Ze kan hem corrigeren. Hij is hartstikke gek met haar. Zij brengt hem in balans dus.
Hij komt wel op veel feestjes want de moeder is behoorlijk sociaal en heeft contact met alle ouders plus ze heeft oudere kinderen op die school dus het lijkt erop dat er een ongeschreven regel dat ze elkaars kinderen uitnodigen?
Ze had het denk ik niet zien aankomen dat hij niet uitgenodigd zou worden en hij heeft er ook veel moeite mee.
Maar ook al staat mijn dochter misschien op nummer 1 op zijn lijstje, hij kwam niet in haar top 10 kinderen om uit te nodigen voor. En het is misschien makkelijk voor de juf of zijn ouders als mijn dochter een positieve invloed op hem heeft, en het zou echt super fijn voor hem zijn als mijn dochter hem als beste vriendje zag maar dat is niet zo. Ze vind hem wel leuk en ze speelt graag met hem maar ze speelt graag met heel veel kinderen.
Ik heb dit niet genoemd maar meer genoemd dat ze in eerste instantie 22 kinderen wilden uitnodigen en dat we haar de lijst hebben laten inkorten tot 9 want dat konden we vervoeren. En dat ik het vervelend vind dat hij het zo lastig vind. Zeker aangezien hij zo'n gevoelig kind is en dat het vast heel heftig voor hem is. En dat hij maar snel een keer moet komen spelen.
En dat meen ik ook echt. Verder heb ik het gesprek beëindigd maar ik zit wel echt met dubbele gevoelens hierover.
Dus ik dacht ik bel haar meteen even zodat ze haar verhaal kan doen en hopelijk is het dan rustiger. Ze was heel emotioneel en fel. Ze bleef zeggen dat ze het geen stijl vind maar ik heb ondertussen ook wel een beter beeld van wat haar echt dwars zit.
Haar kind word op school door de juf altijd gekoppeld aan mijn kind. Hij word snel boos of verdrietig en gaat slaan of word onredelijk. Voor veel 4 en 5 jarigen best lastig. Vanwege het karakter van mijn dochter kan zij heel goed met hem omgaan. Ze kan hem kalmeren. Ze kan hem corrigeren. Hij is hartstikke gek met haar. Zij brengt hem in balans dus.
Hij komt wel op veel feestjes want de moeder is behoorlijk sociaal en heeft contact met alle ouders plus ze heeft oudere kinderen op die school dus het lijkt erop dat er een ongeschreven regel dat ze elkaars kinderen uitnodigen?
Ze had het denk ik niet zien aankomen dat hij niet uitgenodigd zou worden en hij heeft er ook veel moeite mee.
Maar ook al staat mijn dochter misschien op nummer 1 op zijn lijstje, hij kwam niet in haar top 10 kinderen om uit te nodigen voor. En het is misschien makkelijk voor de juf of zijn ouders als mijn dochter een positieve invloed op hem heeft, en het zou echt super fijn voor hem zijn als mijn dochter hem als beste vriendje zag maar dat is niet zo. Ze vind hem wel leuk en ze speelt graag met hem maar ze speelt graag met heel veel kinderen.
Ik heb dit niet genoemd maar meer genoemd dat ze in eerste instantie 22 kinderen wilden uitnodigen en dat we haar de lijst hebben laten inkorten tot 9 want dat konden we vervoeren. En dat ik het vervelend vind dat hij het zo lastig vind. Zeker aangezien hij zo'n gevoelig kind is en dat het vast heel heftig voor hem is. En dat hij maar snel een keer moet komen spelen.
En dat meen ik ook echt. Verder heb ik het gesprek beëindigd maar ik zit wel echt met dubbele gevoelens hierover.
donderdag 20 februari 2020 om 10:43
Het lijkt er m.i. op dat deze moeder zich zorgen maakt om haar kind gezien zijn gedrag. Misschien heeft de niet-uitnodiging dit getriggerd en is ze daarom zo fel. Je dochter is aardig en lief tegen deze jongen maar ze is niet zijn therapeut of helper. Ik vind dit dan ook geen gezonde basis om hem alsnog uit te nodigen. Ik vind dat ook geen goede boodschap naar je dochter toe. Niet dat ik het niet sneu vind voor het jongetje, maar dit gaat mi veel verder dan niet op een feestje mogen komen. Ik vind dan ook dat je het goed afgehandeld hebt.
donderdag 20 februari 2020 om 10:44
Dat zij oudere kinderen op school heeft, wil niet zeggen dat zij weet hoe het overal gaat. De ene ouder zal wel kinderen terugvragen, de ander niet. Het is ook maar net wat voor soort feestje je geeft. Het ene kind geeft een disco en kan de hele klas uitnodigen, de ander gaat naar de film en nodigt er vijf uit. Ik vind dat je daar wel gewoon vrij in moet blijven. Eén kind buiten de boot laten vallen vind ik niet aardig en zou ik niet doen, maar dat is hier niet aan de orde. En blijkbaar is het ook niet zo dat hij altijd wordt overgeslagen. Hij had gewoon een ander beeld van de vriendschap.
Hoe weet zij eigenlijk dat het feestje eraan komt? Bij ons mogen uitnodigingen niet in de klas worden uitgedeeld, meestal gaat het via de app, en ouders gaan dan echt niet onderling bespreken of hun kind wel of niet is gevraagd. Als er een feestje is waar mijn dochter niet gevraagd is, vang ik dat meestal toevallig op als ik twee ouders hoor praten, dan is het feestje al geweest, of het is op die middag.
Hoe weet zij eigenlijk dat het feestje eraan komt? Bij ons mogen uitnodigingen niet in de klas worden uitgedeeld, meestal gaat het via de app, en ouders gaan dan echt niet onderling bespreken of hun kind wel of niet is gevraagd. Als er een feestje is waar mijn dochter niet gevraagd is, vang ik dat meestal toevallig op als ik twee ouders hoor praten, dan is het feestje al geweest, of het is op die middag.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 februari 2020 om 10:45
Eens. Ik vraag me ook af hoe gezond het voor haar is dat ze altijd aan hem gekoppeld wordt. Blijkbaar vindt de juf dat wel makkelijk, maar het wekt wel allerlei valse verwachtingen bij hem. Het is ook niet haar taak om dat kind te kalmeren en in balans te brengen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 februari 2020 om 10:48
Ik denk dat je onderbuik gevoel ook daar vandaan komt. Misschien een gesprek met de juf hebben? Om even te inventariseren hoe het gaat in de klas en eventueel kun je voor je dochter grenzen aangeven, daar is zijzelf natuurlijk nog veel te jong voor. Misschien dwingt dit de school ook om te kijken naar wat het jongetje nodig heeft.
donderdag 20 februari 2020 om 10:52
Dit.
Praat met de juf over het koppelen; laat je dochter lekker kind zijn.
donderdag 20 februari 2020 om 10:52
Hier worden kinderen in de klas uitgenodigd en er is toch wel een groepje moeders met oudere kinderen die in de ouderraad zitten en vriendinnen zijn waaronder deze moeder. En mijn dochter is wel bevriend met al die kindjes maar ik ben niet bevriend met de moeders. Dus sowieso bespreken kinderen het onderling want ze spelen allemaal met elkaar.
donderdag 20 februari 2020 om 10:55
Ja ik snap dat. Ik was zelf sociaal onhandig (en blijkbaar als volwassene opnieuw op het schoolplein weer wat onzekerWhateffa schreef: ↑20-02-2020 10:43Het lijkt er m.i. op dat deze moeder zich zorgen maakt om haar kind gezien zijn gedrag. Misschien heeft de niet-uitnodiging dit getriggerd en is ze daarom zo fel. Je dochter is aardig en lief tegen deze jongen maar ze is niet zijn therapeut of helper. Ik vind dit dan ook geen gezonde basis om hem alsnog uit te nodigen. Ik vind dat ook geen goede boodschap naar je dochter toe. Niet dat ik het niet sneu vind voor het jongetje, maar dit gaat mi veel verder dan niet op een feestje mogen komen. Ik vind dan ook dat je het goed afgehandeld hebt.
) en het verbaast me hoeveel mijn dochter niet op mij lijkt en hoe extravert en sociaal en geliefd ze is en hoezeer mijn innerlijke kind wil opkomen voor dit jongetje (waar niks mis mee is) maar het is niet eerlijk dat van mijn dochter te verwachten. Ze is 5 en ze moet gewoon haar feestje kunnen vieren met wie ze op haar feestje wil hebben.
donderdag 20 februari 2020 om 10:56
Ik ookDoorenvogels55 schreef: ↑20-02-2020 07:48Nou ik zou zelf dat meisje wel gevraagd hebben als ze spelen en je kind is daar ook geweest.
Wel zo netjes.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 20 februari 2020 om 10:58
Dat is ook zo.appeltjeitje schreef: ↑20-02-2020 10:55Ja ik snap dat. Ik was zelf sociaal onhandig (en blijkbaar als volwassene opnieuw op het schoolplein weer wat onzeker) en het verbaast me hoeveel mijn dochter niet op mij lijkt en hoe extravert en sociaal en geliefd ze is en hoezeer mijn innerlijke kind wil opkomen voor dit jongetje (waar niks mis mee is) maar het is niet eerlijk dat van mijn dochter te verwachten. Ze is 5 en ze moet gewoon haar feestje kunnen vieren met wie ze op haar feestje wil hebben.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 februari 2020 om 11:07
rumforviva schreef: ↑20-02-2020 11:05Waarom verloopt dit soort gesprekken via de moeder? Vader stond toch op het schoolplein en kon het toen toch ook afhandelen.
Ja maar.
donderdag 20 februari 2020 om 11:09
Twee maand geleden een gesprek gehad over hoe mijn dochter uitdaging mist en ze zit in een combinatie klas van groep 1/2. Ze zetten haar nu aan het werk met kinderen die verder zijn in groep 2 en 1 keer in de week hebben ze ook een leermoment met kinderen uit groep 3. Dit jongetje zit qua emotioneel meer op groep 1 en mijn dochter meer eind groep 2. Hoe meer zij bezig is met leren rekenen en schrijven en dergelijke de afgelopen 2 maand hoe meer mij ook is opgevallen dat haar interesse qua vrienden wat verschuift naar de kinderen waarmee ze meer op 1 lijn ligt. Ik heb het idee dat dit zijn plekje wel aan het vinden is.
donderdag 20 februari 2020 om 11:10
Op dat moment niet meer; we hadden afgedaan voor haar ouders en de vriendschap was, wat hun betrof, over.Het-groepje schreef: ↑20-02-2020 10:19En dat meisje even uitnodigen voor een leuke andere gelegenheid toen dit bleek was ook geen optie?
Dat heb ik weleens gedaan, dat kind zat er echt mee, nou dan app ik de eerstvolgende keer dat ik toch van plan was naar artis of wat anders te gaan even en vraag dat kind mee.
Probleem opgelost.
Vóór dat incident hebben we dat meisje wel eens meegenomen op een dagje uit, ehm.. tja, wat lastig verhaal. Meisje heeft een gehandicapt broertje en thuis draait altijd alles om broer. Ergens begrijp ik dat, maar ik herken het gevoel van het meisje van vroeger, dus namen we het meisje zo nu en dan mee zodat zij ook eens een dagje exclusieve aandacht had. Maar dat kwam ook nooit terug en, en dat vond ik storender, daar werd me ook iets te makkelijk mee omgegaan door haar ouders. Denk aan: telkens mededelen (Niet vragen maar mededelen) dat dochter pas (veel) later dan de aangegeven tijd thuisgebracht kon worden want zij waren later terug van hun activiteit met zoon, nooit eens aanbieden iets met onze dochter te doen (begrijp ik nog gezien broer), altijd maar ervan uitgaan dat wij het complete uitje betalen (tuurlijk, want wij nodigen uit, maar ik had het zelf netjes gevonden als ze eens gevraagd hadden of ze iets moesten meebetalen of dochter zelf eens wat zakgeld meegeven, zodat ik het vervolgens zelf kon weigeren, slaat nergens op hè?
). Maar goed, jullie snappen het idee, hoop ik 
.Ik was er niet heel rouwig om dat de vriendschap eindigde maar was wel erg verbaasd en het was wat lastig uitleggen aan dochter.
donderdag 20 februari 2020 om 11:13
appeltjeitje schreef: ↑20-02-2020 10:35Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. Dochter was naar school gebracht door papa en die moeder had hem erop aangesproken dat ik nog niet terug geappt had. En dat ze deze kwestie wel iets vind om echt samen te bespreken?
Dus ik dacht ik bel haar meteen even zodat ze haar verhaal kan doen en hopelijk is het dan rustiger. Ze was heel emotioneel en fel. Ze bleef zeggen dat ze het geen stijl vind maar ik heb ondertussen ook wel een beter beeld van wat haar echt dwars zit.
Haar kind word op school door de juf altijd gekoppeld aan mijn kind. Hij word snel boos of verdrietig en gaat slaan of word onredelijk. Voor veel 4 en 5 jarigen best lastig. Vanwege het karakter van mijn dochter kan zij heel goed met hem omgaan. Ze kan hem kalmeren. Ze kan hem corrigeren. Hij is hartstikke gek met haar. Zij brengt hem in balans dus.
Hij komt wel op veel feestjes want de moeder is behoorlijk sociaal en heeft contact met alle ouders plus ze heeft oudere kinderen op die school dus het lijkt erop dat er een ongeschreven regel dat ze elkaars kinderen uitnodigen?
Ze had het denk ik niet zien aankomen dat hij niet uitgenodigd zou worden en hij heeft er ook veel moeite mee.
Maar ook al staat mijn dochter misschien op nummer 1 op zijn lijstje, hij kwam niet in haar top 10 kinderen om uit te nodigen voor. En het is misschien makkelijk voor de juf of zijn ouders als mijn dochter een positieve invloed op hem heeft, en het zou echt super fijn voor hem zijn als mijn dochter hem als beste vriendje zag maar dat is niet zo. Ze vind hem wel leuk en ze speelt graag met hem maar ze speelt graag met heel veel kinderen.
Ik heb dit niet genoemd maar meer genoemd dat ze in eerste instantie 22 kinderen wilden uitnodigen en dat we haar de lijst hebben laten inkorten tot 9 want dat konden we vervoeren. En dat ik het vervelend vind dat hij het zo lastig vind. Zeker aangezien hij zo'n gevoelig kind is en dat het vast heel heftig voor hem is. En dat hij maar snel een keer moet komen spelen.
En dat meen ik ook echt. Verder heb ik het gesprek beëindigd maar ik zit wel echt met dubbele gevoelens hierover.
Ik vind dat je het prima opgelost hebt, zo.
donderdag 20 februari 2020 om 11:14
rumforviva schreef: ↑20-02-2020 11:05Waarom verloopt dit soort gesprekken via de moeder? Vader stond toch op het schoolplein en kon het toen toch ook afhandelen.
Hahahaha ja dat is ook nog een ergenis van mij vandaag
Het is dat hij meteen ging werken maar zal hem zeker zeggen dat hij zoiets ook best wel mag afhandelen de volgende keer. Maar ik vermoed dat ze het dan alsnog met mij had willen bespreken omdat hij er vrij snel klaar mee was geweest.
donderdag 20 februari 2020 om 11:16
Het kan de onzekerheid van moeder zijn. Want als jij niet wordt uitgenodigd door in jouw ogen je beste vriendin, voor welk feestje zou je dan nog wél uitgenodigd worden? Erg pijnlijk.
Doet verder niet af van het feit dat ik vind dat een kind zelf mag bepalen wie hij of zij uitnodigt maar in deze situatie is het wel even extra rot voor het jongetje.
Doet verder niet af van het feit dat ik vind dat een kind zelf mag bepalen wie hij of zij uitnodigt maar in deze situatie is het wel even extra rot voor het jongetje.
