
corrigerende tik
donderdag 5 maart 2009 om 22:35
hallo, ik heb net mn zoontje een duw gegeven omdat hij de hond steeds mishandeld en ik heb het erg vaak tegen hem gezegd dat hij de hond met rust moet laten nu werd het me teveel en heb hem geduwd /geknepen .
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
zondag 8 maart 2009 om 00:09
quote:La Vie en Rose schreef op 07 maart 2009 @ 21:05:
Ach, kijk, bij mij gebruik je lieve smilies enzo. Dat is leuk natuurlijk, maar het hoeft niet hoor.
.
Ik en intiem kunnen het ook wel goed vinden met elkaar hoor, daar zijn smilies niet voor nodig. Toch Intiem?
Ik vraag me af in het voorbeeld dat je aanhaalde (verschonen), was je wel helder van geest op dat moment. Daarmee bedoel, was het een instinctieve tik of heb je er bewust over nagedacht: nu krijgt hij een tik!
Ach, kijk, bij mij gebruik je lieve smilies enzo. Dat is leuk natuurlijk, maar het hoeft niet hoor.
.
Ik en intiem kunnen het ook wel goed vinden met elkaar hoor, daar zijn smilies niet voor nodig. Toch Intiem?
Ik vraag me af in het voorbeeld dat je aanhaalde (verschonen), was je wel helder van geest op dat moment. Daarmee bedoel, was het een instinctieve tik of heb je er bewust over nagedacht: nu krijgt hij een tik!
zondag 8 maart 2009 om 00:12
quote:La Vie en Rose schreef op 07 maart 2009 @ 22:39:
Tja, blijkbaar zijn die mensen toch niet zo heel 'normaal' dan? Het denken dat je normaal bent en het ook echt zijn, zijn verschillende dingen.
En soundpost, lees even terug als je wil. Lees mijn posts eens goed en daar heb je je antwoord al denk ik. Ik hoef mezelf echt niet te verdedigen in deze.La Vie, de mensen die wel bij Jeugdzorg lopen omdat ze de controle over de opvoeding van hun kinderen kwijt zijn, zijn voor een groot deel helaas ook gewone ouders. We willen graag denken dat dit niet zo is, omdat het dan zo dichtbij onszelf komt. Maar ik verzeker je, ik zie zelden ouders die hun kinderen opzettelijk niet goed behandelen. Veel mensen zien op een gegeven moment niet meer wat er mis is, praten het goed voor zichzelf. Iemand hier somde net wat excuses op die je vaak hoort. Mensen geloven echt dat die redenen wáár zijn.
Ook ik vind dat Intiem hier onredelijk hard wordt aangepakt, uit alles spreekt dat ze ontzettend haar best doet. Waar mensen bij Intiem echter over vallen, is denk ik dat Intiem erg praat vanuit zichzelf, als ouder. Ze is erg gefocusd op haar eigen beleving van de opvoeding van haar kind en minder op de beleving van haar kind.
Ik kan natuurlijk niet met je meekijken Intiem, dus ik kan niet beoordelen hoe het gaat bij jullie thuis. Maar ik zie je ook vaak dezelfde dingen posten. Je bent heel bewust bezig met opvoeden, je kijkt naar jezelf en vraagt er ook hulp bij en dat is prima. Maar toch kom je vaak over alsof je niet zeker bent van je eigen manier van opvoeden. Klopt dat?
En dat vind ik het grote verschil met LaVie, of met Nijn. Daar proef ik meer een 'aanvoelen', een bepaalde swung hebben van weten wat je wel en niet kunt doen, juist ook als je de grens een keer passeert.
Tja, blijkbaar zijn die mensen toch niet zo heel 'normaal' dan? Het denken dat je normaal bent en het ook echt zijn, zijn verschillende dingen.
En soundpost, lees even terug als je wil. Lees mijn posts eens goed en daar heb je je antwoord al denk ik. Ik hoef mezelf echt niet te verdedigen in deze.La Vie, de mensen die wel bij Jeugdzorg lopen omdat ze de controle over de opvoeding van hun kinderen kwijt zijn, zijn voor een groot deel helaas ook gewone ouders. We willen graag denken dat dit niet zo is, omdat het dan zo dichtbij onszelf komt. Maar ik verzeker je, ik zie zelden ouders die hun kinderen opzettelijk niet goed behandelen. Veel mensen zien op een gegeven moment niet meer wat er mis is, praten het goed voor zichzelf. Iemand hier somde net wat excuses op die je vaak hoort. Mensen geloven echt dat die redenen wáár zijn.
Ook ik vind dat Intiem hier onredelijk hard wordt aangepakt, uit alles spreekt dat ze ontzettend haar best doet. Waar mensen bij Intiem echter over vallen, is denk ik dat Intiem erg praat vanuit zichzelf, als ouder. Ze is erg gefocusd op haar eigen beleving van de opvoeding van haar kind en minder op de beleving van haar kind.
Ik kan natuurlijk niet met je meekijken Intiem, dus ik kan niet beoordelen hoe het gaat bij jullie thuis. Maar ik zie je ook vaak dezelfde dingen posten. Je bent heel bewust bezig met opvoeden, je kijkt naar jezelf en vraagt er ook hulp bij en dat is prima. Maar toch kom je vaak over alsof je niet zeker bent van je eigen manier van opvoeden. Klopt dat?
En dat vind ik het grote verschil met LaVie, of met Nijn. Daar proef ik meer een 'aanvoelen', een bepaalde swung hebben van weten wat je wel en niet kunt doen, juist ook als je de grens een keer passeert.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 8 maart 2009 om 00:44
Weet je Zwieb, het is voor mij niet echt een issue dit. Ik voel me niet schuldig en niet aangesproken en ik weet dat ik het goed doe.
Nee, op dat moment dacht ik niet van: 'en nou zal je eens leren, kreng! *pets* ' Zo ben ik niet. Maar hij haalde op dat specifieke moment zó erg het bloed onder mijn nagels vandaan dat ik zo reageerde. Echt heel raar is dat niet hoor. Zeer zeker niet. Hij heeft er niets aan over gehouden, totaal niets. Ook niet zijn vertrouwen in mij. Want nummer één in ons huishouden is wel het knuffelen, soms tot ergernis aan toe. Van zijn kant dan..haha. Dát krijgt hij mee, van huis uit. Liefde. Die tik toen had hij in mijn ogen verdiend en is hij al lang vergeten overigens, het is al een half jaar geleden trouwens.
Stout is hij overigens nog steeds hoor Dus hij beland wekelijks, met bijbehorende armgrijp, op de gang. Maar nogmaals, ik zie hier geen issue in. Het is een jongen, een heftige...mijn dochter was niet zo namelijk. Mijn zoon heeft gewoon een hardere aanpak nodig en ik weet dat het best van iedereen. Hoe zielig jullie het ook vinden klinken.
Verder, poez, zit ik niet bij de jeugdzorg en is daar ook totaal geen aanleiding voor. Ik kan wat dat betreft dus ook niet mee praten.
Nee, op dat moment dacht ik niet van: 'en nou zal je eens leren, kreng! *pets* ' Zo ben ik niet. Maar hij haalde op dat specifieke moment zó erg het bloed onder mijn nagels vandaan dat ik zo reageerde. Echt heel raar is dat niet hoor. Zeer zeker niet. Hij heeft er niets aan over gehouden, totaal niets. Ook niet zijn vertrouwen in mij. Want nummer één in ons huishouden is wel het knuffelen, soms tot ergernis aan toe. Van zijn kant dan..haha. Dát krijgt hij mee, van huis uit. Liefde. Die tik toen had hij in mijn ogen verdiend en is hij al lang vergeten overigens, het is al een half jaar geleden trouwens.
Stout is hij overigens nog steeds hoor Dus hij beland wekelijks, met bijbehorende armgrijp, op de gang. Maar nogmaals, ik zie hier geen issue in. Het is een jongen, een heftige...mijn dochter was niet zo namelijk. Mijn zoon heeft gewoon een hardere aanpak nodig en ik weet dat het best van iedereen. Hoe zielig jullie het ook vinden klinken.
Verder, poez, zit ik niet bij de jeugdzorg en is daar ook totaal geen aanleiding voor. Ik kan wat dat betreft dus ook niet mee praten.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 8 maart 2009 om 00:52
Nee ok, dat snap ik op mijn beurt dan ook weer. Het was een beetje slecht geformuleerd, wat ik eerder op de avond zei.
Meer uit een soort tja, onbegrip en misschien zelfs wel naïviteit inderdaad.
Het is hier soms moeilijk zaken op dezelfde manier te bewoorden zoals ze in je hoofd zitten
Meer uit een soort tja, onbegrip en misschien zelfs wel naïviteit inderdaad.
Het is hier soms moeilijk zaken op dezelfde manier te bewoorden zoals ze in je hoofd zitten
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 8 maart 2009 om 00:58
Is ook zo soundpost!
Het was meer een reactie op dat gedoe met intiem. Ik heb daar waarschijnlijk een stuk van gemist, want vond gewoon dat jullie erg heftig op haar reageerden. Vroeg me af waarom. Ken haar verder niet en ook haar geschiedenis niet.
.
Het was meer een reactie op dat gedoe met intiem. Ik heb daar waarschijnlijk een stuk van gemist, want vond gewoon dat jullie erg heftig op haar reageerden. Vroeg me af waarom. Ken haar verder niet en ook haar geschiedenis niet.
.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 8 maart 2009 om 01:02
quote:intiem schreef op 07 maart 2009 @ 20:50:
[...]
Dit is je antwoord Zwieber waarom ik afhaak. En om de opmerkingen van Soundpost en om een topic wat maar in m'n gezicht gegooid blijft worden, ondanks mijn zeer goede redenen om het te laten sluiten en daar niet met respect mee omgegaan kan worden en omdat het tóch niet uitmaakt wat ik zeg, omdat het beeld tóch al bepaald is en omdat ik geen zin heb om afgezeikt te blijven worden. Daar zoeken jullie maar een andere pispaal voor.Dat heeft alles te maken met je opstelling en je uitspraken in dit topic, dat deze niet zoveel verschillen van je eigen topic wordt terecht door sommigen opgemerkt. Ook daar haakte je af toen er weinig begrip was voor je opvoedingsmethodes
[...]
Dit is je antwoord Zwieber waarom ik afhaak. En om de opmerkingen van Soundpost en om een topic wat maar in m'n gezicht gegooid blijft worden, ondanks mijn zeer goede redenen om het te laten sluiten en daar niet met respect mee omgegaan kan worden en omdat het tóch niet uitmaakt wat ik zeg, omdat het beeld tóch al bepaald is en omdat ik geen zin heb om afgezeikt te blijven worden. Daar zoeken jullie maar een andere pispaal voor.Dat heeft alles te maken met je opstelling en je uitspraken in dit topic, dat deze niet zoveel verschillen van je eigen topic wordt terecht door sommigen opgemerkt. Ook daar haakte je af toen er weinig begrip was voor je opvoedingsmethodes
zondag 8 maart 2009 om 10:38
Ik heb de reacties niet gelezen hieronder, dus reageer " blanco" .
Een half jaar geleden werd ik op een gegeven moment zó boos op mijn oudste, dat ik hem een tik op de luier heb gegeven. Daar schrok ik behoorlijk van (ik was het station van de corrigerende tik gepasseerd en was gewoon boos en uitte mijn onmacht) en ik bedacht me dat het een uitzondering was, want moe, stress etc. Een week of 7 geleden betrapte ik mezelf erop dat het niet bij die ene keer bleef. Steeds vaker keerde ik terug naar die tik op de luier, en steeds was het ook uit onmacht. Schuldgevoel!!
Ik ben vroeger zelf geslagen, en heb mezelf voorgenomen zelf nooit mijn kinderen te slaan. En zie hier, ik doe het wel. Niet op de blote billen, zoals bij mij vroeger, en niet met en houten voorwerp zoals hockeystick of klerenhanger, maar met de hand. maar dat, zo voel ik, maakt het niet minder erg.
Ik ben gaan praten met een pedagoge. omdat ik merkte dat het er bij me insloop, kennelijk grijp ik terug op datgene wat ik zelf heb "geleerd" toen ik klein was. Aangezien ik geen andere methode ken op mijn momenten van onmacht en moeheid, schijn je terug te keren op datgene wat je zelf in je kindertijd hebt geleerd.
Ik heb een goed gesprek gehad met de pedagoge. Het is niet raar dat je naar datgene grijpt wat je zelf is aangeleerd destijds. De pedagoge raadde me een opvoedcursus van Gordon (niet de zanger!! ) aan. Met zo'n cursus leer je als het ware een "gereedschapkistje" te hebben, waarmee je allerlei conflicten kunt proberen op te lossen. Doordat je die gereedschapjes hebt, hoef je niet meer terug te grijpen naar het tikken uitdelen, en kun je je onmacht beperken. De cursussen worden in elke grote stad wel gegeven. googelen op Gordon opvoeden geeft genoeg resultaten.
Ik ga dit najaar zo'n cursus volgen. Positieve is dat ik me nu al wel veel bewuster ben van mijn acties, en daardoor is het ook niet meer voorkeomen dat ik zoon een pak voor zijn broek gaf. ben ik blij mee, want ik wil mijn eigen jeugd niet herhalen op mijn kinderen.
Misschien klinkt het voor sommige lezers erg overdreven om bij een tik op de luiers al een pedagoog in te schakelen, maar ik wilde niet van kwaad tot erger worden, en ben vastberaden een andere koers te varen dan mijn ouders destijds deden.
Sterkte.
kinke
Een half jaar geleden werd ik op een gegeven moment zó boos op mijn oudste, dat ik hem een tik op de luier heb gegeven. Daar schrok ik behoorlijk van (ik was het station van de corrigerende tik gepasseerd en was gewoon boos en uitte mijn onmacht) en ik bedacht me dat het een uitzondering was, want moe, stress etc. Een week of 7 geleden betrapte ik mezelf erop dat het niet bij die ene keer bleef. Steeds vaker keerde ik terug naar die tik op de luier, en steeds was het ook uit onmacht. Schuldgevoel!!
Ik ben vroeger zelf geslagen, en heb mezelf voorgenomen zelf nooit mijn kinderen te slaan. En zie hier, ik doe het wel. Niet op de blote billen, zoals bij mij vroeger, en niet met en houten voorwerp zoals hockeystick of klerenhanger, maar met de hand. maar dat, zo voel ik, maakt het niet minder erg.
Ik ben gaan praten met een pedagoge. omdat ik merkte dat het er bij me insloop, kennelijk grijp ik terug op datgene wat ik zelf heb "geleerd" toen ik klein was. Aangezien ik geen andere methode ken op mijn momenten van onmacht en moeheid, schijn je terug te keren op datgene wat je zelf in je kindertijd hebt geleerd.
Ik heb een goed gesprek gehad met de pedagoge. Het is niet raar dat je naar datgene grijpt wat je zelf is aangeleerd destijds. De pedagoge raadde me een opvoedcursus van Gordon (niet de zanger!! ) aan. Met zo'n cursus leer je als het ware een "gereedschapkistje" te hebben, waarmee je allerlei conflicten kunt proberen op te lossen. Doordat je die gereedschapjes hebt, hoef je niet meer terug te grijpen naar het tikken uitdelen, en kun je je onmacht beperken. De cursussen worden in elke grote stad wel gegeven. googelen op Gordon opvoeden geeft genoeg resultaten.
Ik ga dit najaar zo'n cursus volgen. Positieve is dat ik me nu al wel veel bewuster ben van mijn acties, en daardoor is het ook niet meer voorkeomen dat ik zoon een pak voor zijn broek gaf. ben ik blij mee, want ik wil mijn eigen jeugd niet herhalen op mijn kinderen.
Misschien klinkt het voor sommige lezers erg overdreven om bij een tik op de luiers al een pedagoog in te schakelen, maar ik wilde niet van kwaad tot erger worden, en ben vastberaden een andere koers te varen dan mijn ouders destijds deden.
Sterkte.
kinke
zondag 8 maart 2009 om 10:53
Wat een gezemel hier over een "corrigerende tik" . Als een kind de hond steeds pest, moet je ingrijpen. Vaak zeggen tegen kind dat hij op moet houden, helpt blijkbaar niet.
Een neefje van mij (jonger dan 7) pestte mijn hond ook steeds: pakte de staart en trok er hard aan. Ik heb het kind opgepakt, elders neergeplant en duidelijk: NEE gezegd, en ook waarom. Kind loopt direct naar hond, pakt staart vast en kijkt naar mij.
Ik ben stampend op hem afgelopen, zijn hand beetgepakt, hard NEE gezegd, en een pets op zijn hand gegeven. Kind janken, nou jammer dan. Hij heeft het noooooooit meer gedaan, zelfs jaren later wist hij dat hij niet aan de staart van de hond mocht trekken. Overigens beweerde het kreng snertkind jegens zijn moeder/vader dat tante Ganats hem heel hard geslagen had. Trauma? Dacht het niet. In ieder geval heb ik het kind een bijtenden-hondentrauma bespaard. Kind, en zusje waren altijd dol op Ganats-hond, knuffelen, koekjes geven, en Ganats- hond speelde graag met ze. Ik sta nog steeds achter mijn actie, en zou het zo weer doen.
Een neefje van mij (jonger dan 7) pestte mijn hond ook steeds: pakte de staart en trok er hard aan. Ik heb het kind opgepakt, elders neergeplant en duidelijk: NEE gezegd, en ook waarom. Kind loopt direct naar hond, pakt staart vast en kijkt naar mij.
Ik ben stampend op hem afgelopen, zijn hand beetgepakt, hard NEE gezegd, en een pets op zijn hand gegeven. Kind janken, nou jammer dan. Hij heeft het noooooooit meer gedaan, zelfs jaren later wist hij dat hij niet aan de staart van de hond mocht trekken. Overigens beweerde het kreng snertkind jegens zijn moeder/vader dat tante Ganats hem heel hard geslagen had. Trauma? Dacht het niet. In ieder geval heb ik het kind een bijtenden-hondentrauma bespaard. Kind, en zusje waren altijd dol op Ganats-hond, knuffelen, koekjes geven, en Ganats- hond speelde graag met ze. Ik sta nog steeds achter mijn actie, en zou het zo weer doen.
zondag 8 maart 2009 om 11:05
Ganats, ik heb de discussie gelezen als niet een corrigerende tik-discussie.
Corrigerende tik, die jij beschrijft vind ik pedagogisch verantwoord. Als mijn kinderen aan het gasfornhuis klieren, en niet luisteren naar mijn waarschuwende Nee en Afblijven, deel ik ook zo'n tik uit op de vingers. dan maar voelen. Maar waar ik mijn stukje over schreefg, betreft de tikken die uitgedeeld worden terwijl er geen enkel pedagogisch element meer inzit, maar eerder pure frustratie die je (mijns inziens) op een verkeerde manier uit. En ik denk persoonlijk dat dat ook het onderwerp is van TO.
Corrigerende tik, die jij beschrijft vind ik pedagogisch verantwoord. Als mijn kinderen aan het gasfornhuis klieren, en niet luisteren naar mijn waarschuwende Nee en Afblijven, deel ik ook zo'n tik uit op de vingers. dan maar voelen. Maar waar ik mijn stukje over schreefg, betreft de tikken die uitgedeeld worden terwijl er geen enkel pedagogisch element meer inzit, maar eerder pure frustratie die je (mijns inziens) op een verkeerde manier uit. En ik denk persoonlijk dat dat ook het onderwerp is van TO.
zondag 8 maart 2009 om 11:12
[quote]Poezewoes schreef op 08 maart 2009 @ 00:12:
[...]
[fgcolor=#0099FF]
Ik heb mijn stuk toch weer weggehaald vanwege te grote privacy en het feit dat mensen er hier op het forum niet goed mee om blijken te kunnen gaan. En ik heb geen zin dat ik over ene half jaar weer geciteerd wordt uit totaal uit verband gerukte teksten.
[...]
[fgcolor=#0099FF]
Ik heb mijn stuk toch weer weggehaald vanwege te grote privacy en het feit dat mensen er hier op het forum niet goed mee om blijken te kunnen gaan. En ik heb geen zin dat ik over ene half jaar weer geciteerd wordt uit totaal uit verband gerukte teksten.
zondag 8 maart 2009 om 11:26
intiem, wat ik me vaak afvraag als ik jouw postings lees, hoe staat jouw vriend hierin? Wat is zijn rol in de opvoeding en hoeveel neemt hij van je over?
Los van wat ik wel of niet van je manier van opvoeden vind, hoop ik dat je inmiddels wel weet dat ik op een normale manier met je discussieer. Ik vind je trouwens wel verdomde eerlijke en met de billen bloot gaan, en dat waardeer ik erg.
Los van wat ik wel of niet van je manier van opvoeden vind, hoop ik dat je inmiddels wel weet dat ik op een normale manier met je discussieer. Ik vind je trouwens wel verdomde eerlijke en met de billen bloot gaan, en dat waardeer ik erg.