Kinderen
alle pijlers
De vriendin van onze dochter grrr....
dinsdag 12 mei 2020 22:09
Hi
Onze dochter van 6 noemt X haar beste vriendin van school. Ze hebben dezelfde interesses, gaan gelijk op. Kortom ze delen veel. Dat is leuk om te zien.
Vanmiddag is die vriendin komen spelen bij dochter. Mijn moeder paste op.
Nu hoor ik van man dat dochter erg moest huilen in bed. Ze hadden geknutseld op haar kamer en X had alle glitters opgemaakt. Nu vertelde dochter ook dat X boos wordt op haar als zij haar zin niet krijgt. Of dat X op het plein dan samen met enkele jongens gaat plagen op het moment dat dochter zegt dat ze het niet leuk vind.
Mijn moeder heeft niks doorgehad. Zij zei nog: ik heb er geen kind aan gehad.
Maar achteraf horen we dus dat dochter aantal keren grens heeft aangegeven maar dat X toch doorgaat.
Mjn man is behoorlijk nuchter maar gaf nu aan dat hij de indruk heeft dat X behoorlijk manipulatief is. Dochter vertelde hem dat wanneer zij aangeeft niet meer mee te willen spelen, X boos gaat gillen en past stopt als dochter doet wat zij wil. Dochter schikt in maar baalt achteraf enorm.
Nu vind ik dit erg lastig.
Ik heb een nare tijd gehad op school. Ik probeer daardoor niet te gevoelig te reageren maar ik wil het ook serieus nemen.
Mijn dochter was erg verdrietig. We hebben haar voor nu op het hart gedrukt dat als het niet werkt als zij er iets van zegt ze maar naar ouder/juf/oppas moet gaan. Dochter gaf aan dat ze dan bang is voor X dat die dan boos wordt..
Ik wil dit komende week met de juf even bespreken. Wat zij hiervan ziet. Hoe zij dit ziet en inschat etc.
Man en ik hebben ook de optie besproken om eventueel te eisen dat dochter na zomer, in groep 3, niet bij X wordt ingedeeld. Want: of het lukt haar om meer en meer tegen X op te boxen. Of ze heeft er veel hinder en last van en lukt haar niet voldoende.
X speelt niet zoveel met andere kinderen. Wil alleen maar met onze dochter spelen. En ik ben bang dat X onze dochter straks meetrekt. Onze dochter is erg lief en zacht. Ze is conflictvermijdend en gevoelig.
Man zei al: stuur onze dochter op karate. Daar is ze absoluut het typ niet voor. Die durft dan echt niet een ander een klap te verkopen. Dat is niet haar aard. Al zie ik wel dat we dochter kunnen proberen te bekrachtigen door haar assertiever te maken.
Wat te doen??
Onze dochter van 6 noemt X haar beste vriendin van school. Ze hebben dezelfde interesses, gaan gelijk op. Kortom ze delen veel. Dat is leuk om te zien.
Vanmiddag is die vriendin komen spelen bij dochter. Mijn moeder paste op.
Nu hoor ik van man dat dochter erg moest huilen in bed. Ze hadden geknutseld op haar kamer en X had alle glitters opgemaakt. Nu vertelde dochter ook dat X boos wordt op haar als zij haar zin niet krijgt. Of dat X op het plein dan samen met enkele jongens gaat plagen op het moment dat dochter zegt dat ze het niet leuk vind.
Mijn moeder heeft niks doorgehad. Zij zei nog: ik heb er geen kind aan gehad.
Maar achteraf horen we dus dat dochter aantal keren grens heeft aangegeven maar dat X toch doorgaat.
Mjn man is behoorlijk nuchter maar gaf nu aan dat hij de indruk heeft dat X behoorlijk manipulatief is. Dochter vertelde hem dat wanneer zij aangeeft niet meer mee te willen spelen, X boos gaat gillen en past stopt als dochter doet wat zij wil. Dochter schikt in maar baalt achteraf enorm.
Nu vind ik dit erg lastig.
Ik heb een nare tijd gehad op school. Ik probeer daardoor niet te gevoelig te reageren maar ik wil het ook serieus nemen.
Mijn dochter was erg verdrietig. We hebben haar voor nu op het hart gedrukt dat als het niet werkt als zij er iets van zegt ze maar naar ouder/juf/oppas moet gaan. Dochter gaf aan dat ze dan bang is voor X dat die dan boos wordt..
Ik wil dit komende week met de juf even bespreken. Wat zij hiervan ziet. Hoe zij dit ziet en inschat etc.
Man en ik hebben ook de optie besproken om eventueel te eisen dat dochter na zomer, in groep 3, niet bij X wordt ingedeeld. Want: of het lukt haar om meer en meer tegen X op te boxen. Of ze heeft er veel hinder en last van en lukt haar niet voldoende.
X speelt niet zoveel met andere kinderen. Wil alleen maar met onze dochter spelen. En ik ben bang dat X onze dochter straks meetrekt. Onze dochter is erg lief en zacht. Ze is conflictvermijdend en gevoelig.
Man zei al: stuur onze dochter op karate. Daar is ze absoluut het typ niet voor. Die durft dan echt niet een ander een klap te verkopen. Dat is niet haar aard. Al zie ik wel dat we dochter kunnen proberen te bekrachtigen door haar assertiever te maken.
Wat te doen??
woensdag 13 mei 2020 09:36
Ik ben vroeger nooit gepest en ik realiseer me wel dat dit mijn kijk op het leven een stuk zonniger en nonchalanter maakt. Ik heb een vriendin die een hele nare schooltijd heeft gehad en bij haar is daar alle onschuld wel weggenomen. Zij denkt vaak dat mensen het op haar voorzien hebben, bijvoorbeeld op werk, en in mijn ogen eenvoudige opmerkingen blijven bij haar heel lang hangen. Ook denkt ze altijd dat mensen het achter haar rug om over haar hebben en maakt zich daar ook druk om.
Ook met haar kinderen is ze een ware mama bear. Het is een lieve vrouw, die op zich alles prima verwerkt heeft, maar aan haar zie ik wel dat je pesten een leven lang meedraagt.
Ook met haar kinderen is ze een ware mama bear. Het is een lieve vrouw, die op zich alles prima verwerkt heeft, maar aan haar zie ik wel dat je pesten een leven lang meedraagt.
woensdag 13 mei 2020 09:47
Zorg dat je dochter een andere hobby krijgt waar ze ook andere kinderen ontmoet dan alleen te overleven met X.
Tegelijkertijd bouwt je dochter ook zelfvertrouwen op hiermee en leert je dochter dat er ook andere dingen zijn in leven dan alleen X. X krijgt dan indirect mee dat je dochter niet altijd beschikbaar is voor haar.
Voorbeelden hobbies;
Zwemles
Dansles
Muziekles
Bezoek aan oma
etcetera
Tegelijkertijd bouwt je dochter ook zelfvertrouwen op hiermee en leert je dochter dat er ook andere dingen zijn in leven dan alleen X. X krijgt dan indirect mee dat je dochter niet altijd beschikbaar is voor haar.
Voorbeelden hobbies;
Zwemles
Dansles
Muziekles
Bezoek aan oma
etcetera
I was reminded that my bloodtype is B positive.
woensdag 13 mei 2020 09:53
Ik heb vaak de neiging om mijn eigen leven te projecteren op een ander z'n situatie (vandaar dat veel van mijn posts beginnen met 'iK heRkEn DiT HeEL Erg!' 
) Maar ik ga het toch nog een keer zeggen; dit herken ik heel erg.
Ik kan me wel verplaatsen in jouw dochter. Ik had vroeger precies zo'n vriendinnetje, en ik heb in m'n latere leven veel last van gehad van goed m'n grenzen aan kunnen geven, uit angst dat de andere partij boos wordt.
Moet je meteen ingrijpen? Geen idee, mogelijk zit de zaak genuanceerder in elkaar dan je momenteel voor ogen hebt. Maar ik zou het wel in de gaten houden, kijken hoe dat soort situaties nou precies verlopen en wat er gebeurd. Als het echt gaat zoals je denkt, dan kan het nuttig zijn dochter zich bewust te maken van bepaalde dingen, en dat X niet het enige meisje op de wereld is dat met haar wil spelen. In tegendeel, waarschijnlijk.
) Maar ik ga het toch nog een keer zeggen; dit herken ik heel erg. Ik kan me wel verplaatsen in jouw dochter. Ik had vroeger precies zo'n vriendinnetje, en ik heb in m'n latere leven veel last van gehad van goed m'n grenzen aan kunnen geven, uit angst dat de andere partij boos wordt.
Moet je meteen ingrijpen? Geen idee, mogelijk zit de zaak genuanceerder in elkaar dan je momenteel voor ogen hebt. Maar ik zou het wel in de gaten houden, kijken hoe dat soort situaties nou precies verlopen en wat er gebeurd. Als het echt gaat zoals je denkt, dan kan het nuttig zijn dochter zich bewust te maken van bepaalde dingen, en dat X niet het enige meisje op de wereld is dat met haar wil spelen. In tegendeel, waarschijnlijk.
woensdag 13 mei 2020 10:00
Dit dus.Jonesboro schreef: ↑12-05-2020 22:20Eerste kind?
Let it goooo, let it gooooo. Echt. Dit zeg ik als moeder van drie en als leerkracht. Je dochter zal nog veel vaker in het leven tegen situaties aan gaan lopen waarbij jij je wenkbrauwen fronst. En zo leren ze. Leren ze hun weg te vinden in het leven.
Wat jij kunt doen is praten, begeleiden, uitleggen. En je dochter laten 'ploeteren'. En als het echt te erg wordt, soms een beetje rust inbouwen door net even andere plannen te hebben op de dag dat x wil spelen. Of een andere vriendschap stimuleren. En weer praten, uitleggen en emoties benoemen.
En weerkbaarheidscursussen en karate...ja die zijn er. Die zijn heus handig. Maar daar hoef je echt niet je kind naar toe te sturen als ze 6 is en niet voor zichzelf kan opkomen. Dat gaat ze leren door ni deze situatie met x te zitten, door haar gevoelens te leren kennen en door opties en mogelijkheden met haar te bespreken. Dat hoef je niet 'uit te besteden' dat kun je prima als ouders zelf.
X gaat trouwens ook nog heel veel leren.
En ik spreek uit eigen ervaring. Zowel ik vroeger als mijn zoontje van 7 hebben hetzelfde voor (gehad).
Je kan je kind niet beschermen tegen zulke dingen. Alleen erover praten en zorgen dat ze weet dat ze niet hoeft te doen wat X wil. Maar haar harder maken door bijvoorbeeld karate te doen lijkt me niet de correcte oplossing. Mijn moeder heeft hetzelfde willen doen met mij: ik werd elk jaar naar een hobby gestuurd en het leverde niets op want ik vond er telkens niets aan. Tot ik op kindertoneel ging. Daar waren gelijkgestelmde zielen en vond ik echt aansluiting. Dat heeft me meer vertrouwen gegeven en door dat vertrouwen ook een betere inschatting van andere kinderen.
Maar ik blijf erbij: laat het op zijn beloop, introduceer andere kinderen in haar leefwereld maar verbied haar niet om met haar vriendin te spelen.
woensdag 13 mei 2020 10:08
Ho ho
Dat projecteren valt wel mee. Ik zie X niet als Evil. Ik denk waarschijnlijk te veel, wat als... en wat als.. en dan... dus veel te ver vooruit. Wat het onnodig moeilijk maakt. Deze gedachte heb ik naar man benoemd. Maar niet naar dochter. Echt niet. Ik heb ook gezegd dat vriendinnen nu eenmaal ruzie maken en dat het niet erg is, zolang je het samen maar oplost.
Vanmorgen ook tegen dochter verteld, toen ze erover begon, dat het allemaal wel meeviel. Dat we het nu afgesloten hebben over de glitters en dat ze lekker naar school gaat.
Dochter heeft al wel gezegd met behulp van onze tips: als ze iets doet, zeg ik stop. Als ze niet luistert, ga ik naar de juf. En als ze dan nog niet stopt, ga ik ergens anders spelen.
Het is gewoon de combinatie.
En inderdaad goed dat jullie aangeven dat ik het niet moet zien als een nare ervaring maar als een leerzame ervaring. Dat ik meer vertrouwen moet hebben in dat dochter dit kan/mag leren.
Ik denk dat het vooral de combinatie van die twee is. En inderdaad ze hebben ook echt wel lol. Maar gister was dochter echt wel verdrietig en boos op X.
Even een ander voorbeeld; ik probeer dochter echt wel weerbaarder te maken.
Als haar broertje iets afpakt dan klaagt ze meteen. Ik zeg dan; "hup pak terug af. Er achter aan. Laat het je niet afpakken". Ze mag van mij echt wel tegengas geven. Ze doet het alleen nog niet veel
Broertje gaat er gewoon wat harder in.
Dat projecteren valt wel mee. Ik zie X niet als Evil. Ik denk waarschijnlijk te veel, wat als... en wat als.. en dan... dus veel te ver vooruit. Wat het onnodig moeilijk maakt. Deze gedachte heb ik naar man benoemd. Maar niet naar dochter. Echt niet. Ik heb ook gezegd dat vriendinnen nu eenmaal ruzie maken en dat het niet erg is, zolang je het samen maar oplost.
Vanmorgen ook tegen dochter verteld, toen ze erover begon, dat het allemaal wel meeviel. Dat we het nu afgesloten hebben over de glitters en dat ze lekker naar school gaat.
Dochter heeft al wel gezegd met behulp van onze tips: als ze iets doet, zeg ik stop. Als ze niet luistert, ga ik naar de juf. En als ze dan nog niet stopt, ga ik ergens anders spelen.
Het is gewoon de combinatie.
En inderdaad goed dat jullie aangeven dat ik het niet moet zien als een nare ervaring maar als een leerzame ervaring. Dat ik meer vertrouwen moet hebben in dat dochter dit kan/mag leren.
Ik denk dat het vooral de combinatie van die twee is. En inderdaad ze hebben ook echt wel lol. Maar gister was dochter echt wel verdrietig en boos op X.
Even een ander voorbeeld; ik probeer dochter echt wel weerbaarder te maken.
Als haar broertje iets afpakt dan klaagt ze meteen. Ik zeg dan; "hup pak terug af. Er achter aan. Laat het je niet afpakken". Ze mag van mij echt wel tegengas geven. Ze doet het alleen nog niet veel
Broertje gaat er gewoon wat harder in.
woensdag 13 mei 2020 10:10
dit is appels met peren vergelijken. Dat er nu een kans is omdat ze de groepen gaan indelen. Daarna is dat niet meer aan de orde en zal ze het met die klas moeten doen.
woensdag 13 mei 2020 10:27
Mijn zoon heeft ook zo'n vriendje. Elke keer boos en janken als hij zijn zin niet kreeg, heel vervelend. We hebben onze zoon toen een soort mantra gegeven "als je zo doet dan cvnd ik je/het niet meer leuk. Kom maar terug als je weer normaal kan doen" . En dan nam hij afstand. Dat hielp enorm. En we zeiden tegen hem, je hóeft niet met hem te spelen. Je kuntIk ook met die en die afapreken. Dat haalde de angel er uit. Ze spelen nog steeds samen maar kennen elkaars grenzen nu ook. Soms botst het nog en dan nemen ze een time out maar ze vinden elkaar wel weer.
In elke klas, elke buurt en elk bedrijf zit wel een X. Beter vroeg geleerd je eigen grenzen aan te geven en hoe ermee om te gaan dan er voor weg te lopen.
Ik werd vroeger ook gepest. Op een gegeven moment zei mijn moeder dat ik gewoon terug moest rammen. Dat heb ik gedaan bij de grootste pester. Ik had de plukken haar in mijn handen. Daarna was t klaar.
In elke klas, elke buurt en elk bedrijf zit wel een X. Beter vroeg geleerd je eigen grenzen aan te geven en hoe ermee om te gaan dan er voor weg te lopen.
Ik werd vroeger ook gepest. Op een gegeven moment zei mijn moeder dat ik gewoon terug moest rammen. Dat heb ik gedaan bij de grootste pester. Ik had de plukken haar in mijn handen. Daarna was t klaar.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 13 mei 2020 10:35
Karate of judo of een andere krijgskunst gaat juist heel veel over grenzen aangeven, respect voor elkaars grenzen en manieren oefenen om je te verweren. Je oefent fysieke weerbaarheid, incasseren en uitdelen, maar natuurlijk werkt dat ook door op je mentale weerbaarheid, incasseringsvermogen en op je kennis van je grenzen, emotioneel en lichamelijk. Die wordt daar ook beter van. Overigens zal er altijd heel veel nadruk op gelegd worden dat de geleerde technieken alleen voor de trainingen zijn en dat je ze niet buiten de les mag toepassen.rumforviva schreef: ↑13-05-2020 00:12Kinderen op karate doen voor dit soort sociale situaties begrijp ik nooit zo. Ze moet juist leren verbaal haar mannetje te staan. Ze kan dingen toch niet met een karatetrap oplossen? Ja, misschien ontwikkelt een kind ook zelfvertrouwen of weerbaarheid op karate, dat weet ik niet. Maar puur aan de karate zelf heb je niet zo veel.
woensdag 13 mei 2020 10:38
Oh, ja. Dat kan dan wel handig zijn inderdaad. Voor een 6-jarige lijkt me dat wel moeilijk te vertalen naar de glittersituatie.aikidoka schreef: ↑13-05-2020 10:35Karate of judo of een andere krijgskunst gaat juist heel veel over grenzen aangeven, respect voor elkaars grenzen en manieren oefenen om je te verweren. Je oefent fysieke weerbaarheid, incasseren en uitdelen, maar natuurlijk werkt dat ook door op je mentale weerbaarheid, incasseringsvermogen en op je kennis van je grenzen, emotioneel en lichamelijk. Die wordt daar ook beter van. Overigens zal er altijd heel veel nadruk op gelegd worden dat de geleerde technieken alleen voor de trainingen zijn en dat je ze niet buiten de les mag toepassen.
woensdag 13 mei 2020 11:11
Ik vind dat je een kind vooral op een sport of hobby moet laten gaan, die ze leuk vinden. Niet omdat die bepaalde hobby/sport goed voor ze is.aikidoka schreef: ↑13-05-2020 10:35Karate of judo of een andere krijgskunst gaat juist heel veel over grenzen aangeven, respect voor elkaars grenzen en manieren oefenen om je te verweren. Je oefent fysieke weerbaarheid, incasseren en uitdelen, maar natuurlijk werkt dat ook door op je mentale weerbaarheid, incasseringsvermogen en op je kennis van je grenzen, emotioneel en lichamelijk. Die wordt daar ook beter van. Overigens zal er altijd heel veel nadruk op gelegd worden dat de geleerde technieken alleen voor de trainingen zijn en dat je ze niet buiten de les mag toepassen.
Mijn ouders hadden vroeger ook zoiets met teamsporten (want zelf goede herinneringen), gelukkig hadden ze heel snel door ik zelf veel blijer werd van een andere, individuele sport.
Kortom, wil je kind zelf op karate, judo, (kick)boksen, scouting, voetbal of wat dan ook: dan vooral doen. Maar niet omdat het zo goed is vor een kind.
woensdag 13 mei 2020 11:14
woensdag 13 mei 2020 11:25
woensdag 13 mei 2020 11:40
Ik heb mijn dochter van vier tot zes jaar op judo gedaan, ze leren echt wel sterker in hun schoenen te staan.
En als er zo'n bazig vriendinnetje bij ons was die manipuleerde of bazig deed dan sprak ik die streng toe, en daarna als de moeder haar ophaalde besprak ik het zodat ze het thuis ook nog even besprak met haar kind, zo leren kinderen er ook van, je kunt wel niks zeggen maar als zo'n kind niet begeleid wordt dan valt ze overal buiten straks omdat ze niet normaal kan doen.
En als er zo'n bazig vriendinnetje bij ons was die manipuleerde of bazig deed dan sprak ik die streng toe, en daarna als de moeder haar ophaalde besprak ik het zodat ze het thuis ook nog even besprak met haar kind, zo leren kinderen er ook van, je kunt wel niks zeggen maar als zo'n kind niet begeleid wordt dan valt ze overal buiten straks omdat ze niet normaal kan doen.
woensdag 13 mei 2020 11:58
Je wil dat je dochter meer voor zichzelf opkomst, dus er moet iets veranderen. Dan lijkt mij juist een vecht/contactsport heel goed! Ze is er t type noet voor zeg je, ze gaat er niet op omdat ze er t type niet voor is maar om iets te leren. Om te leren voor zichzelf op te komen. Een vriendin van mij is om die reden heel vroeger op judo gegaan. Heeft ze veel aan gehad. Ze zal ook op n andere manier t moeten leren maar dan zou ik zeggen én sport én die andere manier. Geestelijk en lichamelijk.
Succes!
Succes!
woensdag 13 mei 2020 12:10
Vriendje kreeg heel snel door dat het menens was voor onze zoon doordat hij bleef herhalen dat hij het niet leuk vond en zo niet verder wilde spelen. En zoon ging dan ook echt met andere kinderen spelen. Of ik plande een bezoekje aan opa en oma of de kapper. Hij zette hem gewoon buiten spel. Dan zie je dat zulke dwingende kinderen vaak onzeker zijn. Er gaat ook meestal een emotie aan vooraf zoals bang voor afwijzing.mabelle schreef: ↑13-05-2020 11:25Van die mantra is een goeie, tante slankie.
En nee we doen haar niet op karate puur voor het functionele.
Als ze klaar is met zwemles mag ze zelf dmv proeflessen gaan bekijken welke hobby ze graag wil gaan doen.
En karate/judo zal zeker tot de mogelijkheden behoren als daar haar interesse ligt.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 13 mei 2020 12:29
Wij hebben met onze dochter van 6 een heel drama met een ''vriendinnetje'' gehad. Dat kind was op 5/6 jarige leeftijd al jaloers (constant alles hetzelfde willen en krijgen van de ouders ), pakte haar andere vriendinnetje af, manupalitief (ja echt), grensoverschrijdend (niet luisteren naar mijn dochter).
Ik heb eerst geprobeerd kind het te laten oplossen, werkte niet, drama, elke dag huilend kind naar school.
Toen geprobeerd met de ouders te praten.
Ook niet gelukt (kind bleef over mijn dochters grenzen gaan).
Toen heb ik gezegd het is nu genoeg geweest, negeren vanaf nu.
Daar moest ''vriendin'' eerst niets van weten, bleef achter aan lopen, contact zoeken.. Haar ouders roepen ja maar vriendin wil ook geen vriendin zijn met jouw dochter. Nou wegwezen dan, maar toch gebeurd het niet.
Ze probeert ze via dat andere meisje wel contact te krijgen.
Voor mijn dochter is het echt klaar. Ik heb ook gezegd je hoeft geen vriendinnen te zijn met kinderen die je zo'n rot gevoel geven en raar behandelen.
Gelukkig nu halve klassen en hoeft ze die ''vriendin'' ook niet te zien. Ik heb echt nog nooit een kind gezien wat op die leeftijd ze al zo achter de ellebogen had en ik heb echt wel wat kinderen mee gemaakt. Helaas zal dit ook zo blijven dus we zijn er waarschijnlijk niet vanaf.
Heb ook gezegd ga lekker met andere meiden en jongens spelen, vond ze eerst ook lastig (mijn dochter is ook gevoelig en lief) maar naar mate de tijd verstreek werd dat steeds makkelijker, ze dacht namelijk dat niemand vriendjes wilden zijn met haar. Verder laat ik vaak naar het zwembad gaan en daar ontmoet ze vaak andere kinderen waar ze ook mee kan spelen.
Ik heb eerst geprobeerd kind het te laten oplossen, werkte niet, drama, elke dag huilend kind naar school.
Toen geprobeerd met de ouders te praten.
Ook niet gelukt (kind bleef over mijn dochters grenzen gaan).
Toen heb ik gezegd het is nu genoeg geweest, negeren vanaf nu.
Daar moest ''vriendin'' eerst niets van weten, bleef achter aan lopen, contact zoeken.. Haar ouders roepen ja maar vriendin wil ook geen vriendin zijn met jouw dochter. Nou wegwezen dan, maar toch gebeurd het niet.
Ze probeert ze via dat andere meisje wel contact te krijgen.
Voor mijn dochter is het echt klaar. Ik heb ook gezegd je hoeft geen vriendinnen te zijn met kinderen die je zo'n rot gevoel geven en raar behandelen.
Gelukkig nu halve klassen en hoeft ze die ''vriendin'' ook niet te zien. Ik heb echt nog nooit een kind gezien wat op die leeftijd ze al zo achter de ellebogen had en ik heb echt wel wat kinderen mee gemaakt. Helaas zal dit ook zo blijven dus we zijn er waarschijnlijk niet vanaf.
Heb ook gezegd ga lekker met andere meiden en jongens spelen, vond ze eerst ook lastig (mijn dochter is ook gevoelig en lief) maar naar mate de tijd verstreek werd dat steeds makkelijker, ze dacht namelijk dat niemand vriendjes wilden zijn met haar. Verder laat ik vaak naar het zwembad gaan en daar ontmoet ze vaak andere kinderen waar ze ook mee kan spelen.
woensdag 13 mei 2020 12:39
Overal zal er een X zijn, kijk maar hier op het viva forum. Genoeg X'en. Dus ga je haar bij de volgende X ook uit de situatie halen. Je dochter moet ballen kweken, en het is jouw taak als moeder om daarvoor te zorgen
woensdag 13 mei 2020 14:11
Mijn dochter had vroeger ook zo'n vriendinnetje, zaten ze te knutselen en dat meisje wilde stickers plakken, dus mijn dochter zegt kijk je mag al deze stickers behalve deze ene want dat is mijn lievelingssticker en ja hoor dat kind grijpt gelijk die sticker, oh mijn dochter dr koppie.. Ik pakte die sticker terug en zei als je weer zo doet kom je niet meer spelen, ik kom dan luid en duidelijk voor mijn kind op, mijn kind hoeft op dit moment geen ballen te kweken, ze moet gewoon dr sticker terug, dat kind vroeg op het schoolplein ook aan mij ipv aan mijn dochter of ze konden spelen, ik zei moet je aan dochter vragen en die zei elke keer nee ik ga al met iemand anders.
Kleine kinderen moet je sturen, niet laten pesten om ballen te kweken, dan zouden alle gepeste kindjes sneeuwvlokjes zijn en dat is niet het geval. Pesten is een probleem.
Kleine kinderen moet je sturen, niet laten pesten om ballen te kweken, dan zouden alle gepeste kindjes sneeuwvlokjes zijn en dat is niet het geval. Pesten is een probleem.
woensdag 13 mei 2020 14:18
Nee hoor de mijne heeft een goede inborst en goede manieren, die houdt niet van onrecht en anderen pesten.
woensdag 13 mei 2020 14:19
Als ze conflict vermijdend is, dan moet jij juist voorleven dat dat niet nodig is. Haar in andere klas zetten is het "conflict" (zwaar woord) vermijden namelijk.
En dus, beter met je dochter bespreken hoe het wel aangepakt kan worden. Daar kan je in het begin best bij sturen en helpen. Jij kijkt wat vaker hoe het spelen loopt, je beperkt het samen spelen en/of stimuleert ook contact met anderen. Kinderen leren juist het meest van andere kinderen die weer andere kernkwaliteiten hebben. Dus een mondig kind en een timide kind kunnen mekaar heel goed aanvullen en wederzijds van mekaar leren.
Ik zou wel bij de juf aangeven dat je het gevoel hebt dat je dochter moeilijk tegen X op kan boksen en of ze dat wat extra in de gaten wil houden.
Met kind blijven praten en wel serieus nemen, maar ook haar zeggen dat dit iets is wat ze gaat leren en dat ze het dan steeds minder moeilijk zal gaan vinden.
En dus, beter met je dochter bespreken hoe het wel aangepakt kan worden. Daar kan je in het begin best bij sturen en helpen. Jij kijkt wat vaker hoe het spelen loopt, je beperkt het samen spelen en/of stimuleert ook contact met anderen. Kinderen leren juist het meest van andere kinderen die weer andere kernkwaliteiten hebben. Dus een mondig kind en een timide kind kunnen mekaar heel goed aanvullen en wederzijds van mekaar leren.
Ik zou wel bij de juf aangeven dat je het gevoel hebt dat je dochter moeilijk tegen X op kan boksen en of ze dat wat extra in de gaten wil houden.
Met kind blijven praten en wel serieus nemen, maar ook haar zeggen dat dit iets is wat ze gaat leren en dat ze het dan steeds minder moeilijk zal gaan vinden.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
