De zorg voor kind(eren) verdeling man/vrouw

12-12-2017 16:43 1325 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zojuist Jinek zitten kijken en daar ging het om de emancipatie van vrouwen. De overheid vindt nog steeds dat vrouwen te weinig werken en met kinderen ook fulltime zouden moeten werken. Dit zodat ze financieel onafhankelijk zijn. En dat mannen dan minder gaan werken.
Wat vinden jullie daarvan? En hoe is het bij jullie thuis geregeld?
Ik werk 20 uur en man 32, waarvan 2 ochtenden thuis. Mijn man heeft de mogelijkheid om thuis te werken, ik helaas niet.
Ik geniet er echt van dat ik genoeg tijd thuis kan zijn om bij mijn dochter te zijn
Ik moet er dus niet aan denken om fulltime te werken. Vreselijk :-(
O en de overheid kan zoveel vinden, zolang het in NL ruk geregeld is met bijvoorbeeld de kinderopvang, roepen ze maar fijn verder.
lilly1980 schreef:
12-12-2017 17:04
Moiren daar heb je helemaal gelijk in! Dat is natuurlijk ook het mooie in zo'n vrij land dat we allemaal de keuze hebben.

Maar soms vraag ik me weleens af of "we" dan later geen spijt krijgen als vrouw die fulltime zijn gaan werken en terugkijkend meer tijd met de kids hadden gewild. Ik weet het niet hoor... Maar soms vraag ik me weleens af of er geen keerzijde aan zit.

Soms vind ik een klein beetje traditioneel ook wel mooi. Zo draagt mijn man de zware dingen en ben ik nou eenmaal beter in strijken. ;-D maar ik denk dat sowieso belangrijk is dat iedereen doet wat hij/ zij graag wilt als stel.
Jij hebt nog een kleintje vermoed ik? Voor mij persoonlijk maakte dat wel een verschil. Ze gaan nu allebei naar school en spreken veel af. Die willen niet eens meer tijd met hun moeder (of vader) doorbrengen ;-)
Alle reacties Link kopieren
Star, daar heb je een punt :) mijn dochter is idd 1 jaar :)
Alle reacties Link kopieren
Moiren’ schreef:
12-12-2017 16:52
Ik kan geen carrière maken. En nu?
Ik ook niet, maar ben met mijn parttime baan wel financieel onafhankelijk. Volgens de officiële definitie dan.
Alle reacties Link kopieren
Ik werk 36 uur verdeeld over 4 dagen en m'n man 20 uur verdeeld over 4 dagen. Dochter gaat 2 dagen naar de kinderopvang en op alle andere dagen is één van ons thuis. Werkt voor ons prima.

Toch vind ik het een lastig dilemma. Natuurlijk kun je er voor kiezen om nu als vrouw minder te werken. Maar je kan niet in de toekomst kijken. Bij bijvoorbeeld scheiding heb je misschien dan toch te weinig of geen inkomsten. En wellicht ook nog een achterstand op de arbeidsmarkt (te weinig werkervaring).

Om mij heen zie ik gewoon te veel vrouwen die het tijdens hun huwelijk prima vonden (en hier ook heel bewust voor kozen) om minder of niet te werken, maar die daar later spijt van hebben gekregen. Spijt door bijvoorbeeld echtscheiding of geen (goede) baan meer kunnen vinden op latere leeftijd wegens gebrek aan ervaring.
Alle reacties Link kopieren
Promethium schreef:
12-12-2017 16:58
Als je dat niet wilt, is het natuurlijk niet erg :). Maar voor mezelf, persoonlijk, wil ik graag iets van carrière maken, ook als vrouw. Ik weet niet zeker of dat erin zit (ik ben bezig juf te worden, als ik me niet vergis werk jij ook als juf in het speciaal onderwijs?), maar ik wil wel kijken wat de mogelijkheden zijn en zover mogelijk doorgroeien. Dat gaat enkel als je (bijna) fulltime werkt. Maar nogmaals, dat is voor mij, en ik vind dat alle vrouwen die mogelijkheid moeten hebben als ze dat willen, maar als ze daar geen behoefte aan hebben, is dat ook prima.
On het onderwijs maakt het echt geen donder uit of je 3/4 of 5 dagen werkt om ‘hogerop’ te komen. Er is trouwens vrij weinig ‘hogerop’ in het onderwijs.
Ik werk 28 uur en mijn man 34.
We zijn beide flexibel en kunnen thuis werken. Daardoor hebben we nooit opvang nodig en dat vinden we fijn. Geeft veel rust in de ochtend en in de avond. Toen de kinderen nog niet naar school gingen brachten we ze twee korte dagen naar de gastouder.

Carriere heb ik gemaakt voor de kinderen kwamen en mijn man is er nu vollop mee bezig.
De emancipatie is echt nog niet zover. Volgens mij is net even meer dan de helft van de vrouwen financieel zelfstandig, als in minimaal de bijstandsnorm verdienen.
Leuk hoor, die zogenaamde vrije keuze, maar er zit een groot risico aan vast.
Zelf werk ik ft, ben alleenstaande ouder, en vind dat prima. Vier dagen zou leuk zijn, maar ik heb nu nog even liever meer inkomen (met student en middelbaar scholier).
Alle reacties Link kopieren
Ik werk 0,7fte. Geef drie dagen les, mijn andere taken verdeel ik over de avonduren, of op andere momenten. Mijn man werkt normaal gesproken 4 dagen, heeft nu 1 dag ouderschapsverlof. Huishouden was eerst heel scheef, net als hoe het bij Suy ging. Ik heb geloof ik net op tijd aan de bel getrokken, waardoor ik nu wel kan zeggen dat we het huishouden 50/50 verdeeld hebben. Zorg voor de kinderen is vanaf begin af aan 50/50 geweest.
Ik kan mezelf makkelijk financieel onderhouden, mijn man zou het erg lastig krijgen, daarom wil hij niet minder werken. Ik zou er best een dag bij willen werken, wie weet over tijdje als jongste ook naar school gaat!
Promethium schreef:
12-12-2017 16:51
Ik heb nog (lang) geen kinderen, maar in mijn ideale plaatje werken mijn (hypothetische) man en ik allebei 4 dagen per week. Ik vind het heel belangrijk om als vrouw straks ook gewoon (bijna) fulltime te werken en carrière te maken.

Aanvulling daarop: maar als jij het juist fijn vindt om maar weinig te werken, dan moet je dat gewoon doen! Als het mogelijk is, moeten jullie gewoon doen waar jullie allebei het meest gelukkig van worden :)
ik heb verder nog niets gelezen, maar dit vond ik lief... :)

Ikzelf ben na mijn studie periode altijd fulltime aan het werk geweest. Een echte workaholic die ook in het weekend en savonds op kantoor was te vinden. Ik was geheel onafhankelijk van mijn vriend, hij ook van mij en het ging prima zo.
Augustus 2016 werd ik zwanger, ik wist zeker dat ik "het wel even zou fixen allemaal" baby en werk. Ik zou tot ver in mijn verlof doorwerken en direct na te geboorte thuis werken en ergens middenin mijn verlof weer terugkomen voor 40 uur.

Iedereen zei dat dat echt niet ging gebeuren. Ik was overtuigd van wel.

Momenteel werkt vriend nog steeds 36 uur, hij wilt niet ander. Ikzelf werk 16/24 uur en ik wil ook niet meer anders.(Ik heb de liefste werkgever van de wereld)
De omschakeling kwam na de geboorte... het deed er allemaal niet meer toe, alleen zij nog en haar veiligheid en geborgenheid.

Ik zeg niet dat je dat niet gaat doen hoor. Het kwam me alleen erg bekend voor, jouw woorden ^_^
Alle reacties Link kopieren
Ik werkte tot voor kort, heb na de geboorte van de jongste mijn baan opgezegd. Man werkt ca 50 uur, kantoortijden en vaak nog wat uurtjes als de kinderen slapen en soms wat in t weekend. Tot nog toe beide erg blij met deze beslissing, het geeft enorm veel rust in huis. Ben wel van plan om weer te gaan werken zodra de jongste naar de basisschool gaat, misschien wel eerder als ik t thuis zijn eerder zat ben. Ondertussen blijf ik mezelf wel verder ontwikkelen, ik doe nu een thuisstudie en ik werk af en toe op projectbasis in de zaak van man, dus iig geen echt gat in cv. Heb altijd goede banen gehad en een leuk netwerk dus heb er wel vertrouwen in dat dat weer goed komt. Ik had me wel voorbereid op wat negatieve reacties overigens maar vrijwel iedereen heeft bijzonder positief gereageerd op mijn stoppen met werken. Werd ook vaak gezegd dat als de optie er bij hen (financieel) ook was geweest dat zij dit ook wel hadden gewild.
Ik ben thuis en mijn man werkt fulltime. Ik ben thuis komen te zitten door omstandigheden, maar dat ik thuis blijf tot de jongste 2 is dat is een bewuste keuze. Mijn man staat daar overigens 100% achter, anders had ik gewoon gaan werken. Ik denk dat zelfs als ik ga werken over twee jaar, mijn man full time blijft werken. Hij vind full time werken prima, en dan is het vooral de bedoeling dat we er financieel op vooruit gaan, en aangezien hij een stuk meer verdient dan ik zal doen.

Het risico van financiële afhankelijkheid neem ik voor lief zolang de kids zo klein zijn.
Alle reacties Link kopieren
Man en ik werken beiden vier dagen (hij 36 en ik 32) en zorg is evenredig verdeeld. Kids ( 4 en 7 jaar oud) en huishouden is eerlijk verdeeld. We hebben geen vastomlijnde taken, we zorgen wel dat we vaak mensen over de vloer hebben, want dan is de motivatie om op te ruimen en alles glad te trekken wel wat groter bij ons. :biggrin:
Ik zou overigens ook niet stoppen met werken als het financieel kon, ik vind mijn werk veel te leuk en ik heb de afgelopen jaren mooie stappen kunnen maken.
Eens met de overheid dat vrouwen meer zouden moeten werken. Oneens dat het fulltime moet zijn.

Ik vind economische onafhankelijkheid belangrijk, maar zorg voor kinderen ook. Groot voorstander van samen zestig uur werken, en ieder tenminste bijstandsniveau verdienen. Werk het liefst zo gelijk mogelijk verdeeld, zodat huishouden en zorg ook zo gelijk mogelijk verdeeld kunnen worden.

Zelf een tijdje thuis geweest, man werkte destijds 40 reguliere uren en regelmatig een extra weekend of nachtdienst wat gemiddeld neerkwam op 48 uur. Vijfennegentig procent van het huishouden en bijna alle zorg kwam op mij neer. Meest vervelende jaren voor mij.

Nu werken we 36 om 24 en dat loopt prima. Vorig jaar werkte ik 28 en dat vond ik nog idealer. Utopie voor mij: ik 28 man 32.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 12-12-2017 18:19
0.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Moiren’ schreef:
12-12-2017 17:02
Doorgroeien naar wat? Schoolleider? Lijkt me geen kut aan.
Ik doe heel graag wat ik doe en in het lesgeven zelf valt geen carrière te maken. Je bent docent of niet.
Schoolleider lijkt me ook niet zo interessant. Maar ik doe momenteel de academische pabo en ik hoop uiteindelijk iets te kunnen doen van een aantal dagen les geven en een aantal dagen methodes ontwikkelen of kinderen te begeleiden, of intern begeleider oid.

Maar het lijkt me het belangrijkste dat je doet wat je graag doet :)
Promethium schreef:
12-12-2017 18:04
Schoolleider lijkt me ook niet zo interessant. Maar ik doe momenteel de academische pabo en ik hoop uiteindelijk iets te kunnen doen van een aantal dagen les geven en een aantal dagen methodes ontwikkelen of kinderen te begeleiden, of intern begeleider oid.

Maar het lijkt me het belangrijkste dat je doet wat je graag doet :)
Dat vind ik geen doorgroeien. Doorgroeien is als je hoger op de ladder komt.
Alles wat jij noemt is gewoon op hetzelfde niveau in het organogram.
Alle reacties Link kopieren
Ik werk fulltime en mijn man 24 uur, waarvan een dag in het weekend zodat ons kind maar 2 dagen naar het kdv moet.

De situatie is door meerdere redenen zo gegroeid, ik beleef veel meer plezier in mijn werk, heb een flinke groei doorgemaakt, mijn man werkt vooral om het huis uit te zijn. Hij is veel minder belastbaar dan ik, maar is net te goed om afgekeurd te worden.
Alle reacties Link kopieren
Man en ik werken beide parttime (25,5 uur en 32 uur). Alles is verder zo'n beetje 50/50 geregeld. We hebben voldoende financiële ruimte en genoeg tijd om door te brengen met onze kinderen of dingen die we zelf belangrijk vinden. Ik ben 100% tevreden met de verdeling.
Gebruikersnaamingebruik schreef:
12-12-2017 17:36
ik heb verder nog niets gelezen, maar dit vond ik lief... :)

Ikzelf ben na mijn studie periode altijd fulltime aan het werk geweest. Een echte workaholic die ook in het weekend en savonds op kantoor was te vinden. Ik was geheel onafhankelijk van mijn vriend, hij ook van mij en het ging prima zo.
Augustus 2016 werd ik zwanger, ik wist zeker dat ik "het wel even zou fixen allemaal" baby en werk. Ik zou tot ver in mijn verlof doorwerken en direct na te geboorte thuis werken en ergens middenin mijn verlof weer terugkomen voor 40 uur.

Iedereen zei dat dat echt niet ging gebeuren. Ik was overtuigd van wel.

Momenteel werkt vriend nog steeds 36 uur, hij wilt niet ander. Ikzelf werk 16/24 uur en ik wil ook niet meer anders.(Ik heb de liefste werkgever van de wereld)
De omschakeling kwam na de geboorte... het deed er allemaal niet meer toe, alleen zij nog en haar veiligheid en geborgenheid.

Ik zeg niet dat je dat niet gaat doen hoor. Het kwam me alleen erg bekend voor, jouw woorden ^_^
Mwoah ik had dat totaal niet. Hier 6 maanden verlof gehad en nu beiden 4x9 en dat bevalt uitstekend. Ja ik vind de weken af en toe wel lang en de gebroken nachten en het kolven en flesweigeren van zoon wel pittig soms, maar ik voel me echt veeel beter in de flow van werk dan thuis. Het is vooral zwaar allemaal als hij ziek is en we slecht slapen :P
Ik vind thuis met baby toch een beetje ‘kijken hoe het gras groeit’. Het gaat allemaal zo langzaam en ik ben niet zo van dat getut, als ik dat 7 dagen per week moet doen word ik algauw een beetje gallisch. Ik vind het juist fijn om voor en na werk en in mijn lange weekend dan even volledig op hem te focussen, en dat ook echt leuk te vinden, dan dat ik de hele dag bij hem zit en mijn aandacht er maar half bij heb omdat ik me verveel.

En daarbij komt dat ik een gigahekel heb aan het huishouden en koken en dat ook in m’n eentje zou moeten doen als ik de minst/niet werkende was, nou mij niet gezien. Brrrr.

Nee de combi werk+kind met zo weinig mogelijk huishoudelijke taken is wat mij betreft ideaal.

Maar goed het is gewoon zó persoonlijk wat je fijn vindt. Denk dat als wij een 2de krijgen we allebei 4x8 gaan doen want ik vind de dagen wel lang en met 2 kinderen lijkt het me echt enorm spitsuur, zeker als ze op tijd naar bed moeten vanwege de schooltijden enzo. Mijn zoontje slaapt om 20u maar hoeft ook pas om 8u wakker te worden en heeft er dan een droomvoeding op zitten als ontbijt, moet alleen kleren aan en naar kdv. Is toch wel anders dan 2 kinderen brood moeten geven enzo. Dus wellicht dat dat in de toekomst wel anders wordt.
Komt tijd komt raad :)

Oh en wij hebben beiden weinig reistijd, anders is het niet te doen.
anoniem_210122 wijzigde dit bericht op 12-12-2017 18:35
1.44% gewijzigd
Ik maak ook geen carrière, maar ik doe steeds vaker dingen ernaast die ik leuk vind. En ik vind mijn werk ook gewoon erg leuk, dat is me heel veel meer waard.
Alle reacties Link kopieren
Moiren’ schreef:
12-12-2017 18:09
Dat vind ik geen doorgroeien. Doorgroeien is als je hoger op de ladder komt.
Alles wat jij noemt is gewoon op hetzelfde niveau in het organogram.
Als ik eindredacteur ben van mijn eigen methode voelt dat voor mij wel als hoger op de ladder. Of werken bij een organisatie als cito, ik heb nu in ieder geval het idee (maar misschien klopt dat wel niet) dat daar wel meer doorgroeimogelijkheden zijn dan als leerkracht.
Alle reacties Link kopieren
Man werkt parttime en ik fulltime. Ik ben altijd vrij als zoon vrij heeft, een groot voordeel. Man maakt dan weer meer uren. We zijn beiden financieel onafhankelijk. Ik wil niet parttime werken omdat ik dan nog steeds evenveel werk aan het doen ben en er wel honderden euro's bij inschiet (been there, got the t-shirt) en op mijn vrije dag alsnog mag opdraven voor vergaderingen, besprekingen, ouderavonden, enz. zonder reisvergoeding, uurloon en met als extra kostenpost oppas.

Ik denk dat wij redelijk 50/50 verdelen, rekening houdende met elkaars talenten (koken doet man bijvoorbeeld) en onvermogen (hij kan absoluut niet klussen dus ik ben de Bob de Bouwer).

Ik ben ook niet anders gewend, mijn moeder werkte fulltime. Mijn oma runde haar eigen winkel, andere oma runde een halve boerderij. Ik heb niet het idee dat ik iets tekort ben gekomen, verre van. Ik heb ook niet het idee dat ik dingen mis van zoon.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Onderdezon schreef:
12-12-2017 16:51
Ik zou graag alles eerlijk verdelen, maar dat lijkt me een utopie. Man en ik werken evenveel, maar ik doe nagenoeg alles in huis en met de kinderen. Als ik nog meer moest werken, zou ik er aan onderdoor gaan, denk ik.
Waarom? Vind jij het leuk om het huishouden en zo te doen? Waarom de taken niet verdelen?
lemoos2 schreef:
12-12-2017 18:41
Man werkt parttime en ik fulltime. Ik ben altijd vrij als zoon vrij heeft, een groot voordeel. Man maakt dan weer meer uren. We zijn beiden financieel onafhankelijk. Ik wil niet parttime werken omdat ik dan nog steeds evenveel werk aan het doen ben en er wel honderden euro's bij inschiet (been there, got the t-shirt) en op mijn vrije dag alsnog mag opdraven voor vergaderingen, besprekingen, ouderavonden, enz. zonder reisvergoeding, uurloon en met als extra kostenpost oppas.
Dit is echt precies de reden dat ik meer ben gaan werken. Als je 0.6 werkt, mag je niet na 6 minuten een tienminutengesprek beëindigen en je mag ook niet eerder bij de vergadering weg. Het klinkt gek, maar meer werken heeft ons ook meer rust gegeven. Hierbij dient aangetekend te worden dat onze beide kinderen op school zitten en dat onze reistijd niet erg lang is.
IBAOHI schreef:
12-12-2017 17:03
Ik kan mij toch niet helpen afvragen, waarom?
Ja, dat is een goede vraag. Ik heb hem ook vaak gesteld, maar geen antwoord ontvangen helaas.
Mijn man en ik werken ook allebei 32 uur. Ik moet er niet aan denken alles in het huishouden te doen, terwijl hij wat doet? Nu is ons kind een puber, maar toen zijn zorg een stuk groter was, was ik na mijn werk even moe als hij, dus toen moest ik er ook al niet aan denken om dat allemaal op mijn schouders te nemen.

Samen kinderen is samen zorgen. Samenwonen is samen huishouden. Ik vind daar niets utopisch aan!
De verdeling is bij ons ongeveer 80/20. Man doet voorkomende huishoudelijkheden zoals borden op het aanrecht zetten en vaatwasser uitpakken, brengt de kinderen af en toe naar bed, smeert brood, dat soort dingen. En hij doet alles wat ik vraag, mits duidelijk afgebakend. Ik lees de schoolmails, regel en onthou dat de kinderen hun gymspullen, verkleedkleren en sintkado's mee naar school krijgen, regel en betaal de schoonmaakster, regel bso, doe de was, de oudergesprekken, zet de containers aan de weg, geef de meterstanden door, regel bouwlui, bedenk wat we eten, doe de boodschappen, zorg voor winterkleren, handschoenen, sjaals, betaal de schoolfotograaf. Ik maak er inmiddels maar geen ruzie meer over, maar leuk is het niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven