dochter 14 jaar, vriendje 19 jaar...

17-08-2008 22:42 106 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Mijn dochter (sinds kort 14 jaar) heeft net haar verkering met vriendlief beëindigd, en liet meteen weten dat zij een jongen van 19 jaar wel erg lief vond; hij had haar getroost. Zij is naar zijn verjaardag geweest, omdat hij 'zomaar' een goede vriend was, maar het voelde voor mij niet goed.

Nu heb ik haar het contact met deze jongen verboden, maar vaderlief liet deze jongen wel op bezoek komen bij hem...



Dochter is nu uiteraard heel kwaad op mij: ik ontneem haar het geluk, terwijl anderen het helemaal geen probleem vinden, dat hij zoveel ouder is....Pfff, voel me schuldig naar haar toe, maar ik vind dat ze eerst maar eens los moet komen van die ene jongen voordat ze zich weer in een relatie stort met een (veel oudere) jongen....



Hoe denken jullie hierover?
quote:Nicole_1964 schreef op 23 augustus 2008 @ 10:45:

Van mijn dochter had ik al gehoord, dat zijn moeder hem overal belt, zei hij zelf, dat zij hem ook belt met uitgaan, vaak achter elkaar...jee, beetje raar toch? (Nu is hij enig kind, en zijn vader is overleden toen hij 2 was, dus moeder is bezorgd om hem, maar toch??? Met uitgaan steeds bellen, waar zoonlief blijft???)

Lijkt me weinig gevaar schuilen in zo'n moederskindje. Wees blij daarmee, ze gaat er niet mee trouwen, ze brengt er alleen wat tijd mee door tot ze weer 'n nieuwe vindt. En die gast gewoon blijven prijzen, dan is ie vast nog sneller exit.



quote:kaatje65 schreef op 23 augustus 2008 @ 22:35:

Zou het ook niet prettig vinden als mijn dcohter van bijna 16 thuis zou komen met een dame van 20 (ze is lesbisch)Je hoeft dan in elk geval niet bang te zijn dat ze zwanger wordt als ze wat aanrommelt met mogelijke partners.
quote:Nicole_1964 schreef op 20 augustus 2008 @ 09:50:

Hallo,



even recht zetten: vriend is dominant, heb ik inderdaad geschreven; is erg lastig in relatie.







Even iets heel anders, gewoon als voorbeeld mijn eigen ervaring;



Ik heb ook gescheiden ouders, en toen ik een jaar of 14 was 'pendelde' ik ook heen en weer tussen beiden. Ik was 16 toen ik bij mijn moeder woonde en zij kreeg toen een fantastische vriend. Een Amerikaanse ex-marinier, op dat moment getrouwd en vader van 3 kinderen. Hij ging van zijn vrouw weg en trok bij mij en mijn ma in. Vanaf dat moment werd er door heel het huis gerookt terwijl ik astma heb, dat wilde die vriend, ik moest Fl. 200.- kostgeld gaan betalen, dat wilde hij ook. Hij drukte ontzettend zijn stempel in het huishouden en ik voelde gewoon dat er wat mis was met die man.



Ik ben op mijn 17e gillend het huis uitgegaan en op een kamertje gaan wonen. Zij zijn getrouwd.



Nu, ruim 10 jaar later, is mijn moeder van hem gescheiden en gaat ze weer normaal met mij om. Ze heeft 10 jaar lang! zijn geestelijk en lichamelijke mishandeling doorstaan, hij is er 2 keer! vandoor gegaan met een andere vrouw. Oh......... hij woont nu weer bij der, maar dan als 'huurder' van een kamer.



Ik wist van het begin af aan dat er iets mis was met die fijne, dominante en zéér aanweizige kerel die mij het liefst zo snel mogelijk uit het huis van mijn ma zag verdwijnen. Zodat hij zich volledig op haar kon storten en haar helemaal afhankelijk van hem kon maken.



Ik heb mij in die tijd ook vreselijk tegen mijn moeder afgezet. Een soort puber-protest. Nam ook oudere vriendjes mee naar huis. Dreigde ook elke keer naar papa te gaan.



Anderzijds; het kan vast en zeker ook een serieuze verliefdheid van je dochter zijn. Dan zou ik alle adviezen van de medeforumsters opvolgen. Het had me walgelijk geleken als mijn moeder mijn shagrokende, pillenslikkende scootervriendje zo'n 'schat van een jongen' had gevonden. Het moest gewoon zo fout mogelijk. En hoe onmogelijker de liefde, hoe beter.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nastik schreef op 24 augustus 2008 @ 20:10:



Even iets heel anders, gewoon als voorbeeld mijn eigen ervaring;



Hij drukte ontzettend zijn stempel in het huishouden en ik voelde gewoon dat er wat mis was met die man.

Hm, ik vraag me soms inderdaad af, of dochterlief aanvoelt, dat er iets mis is met mijn vriend....en daarom zo doet. Met vriend ook gehad over de onmogelijke keuze waar ik voor sta, en hij geeft aan, dat hij absoluut niet wil, dat ik moet kiezen tussen mijn kinderen en hem; en dat hijzelf ook, als hij moest kiezen, voor zijn kinderen zou kiezen.... Ondanks zijn dominantie, en ook moeilijke gedrag soms, zie ik wel, dat hij het goed voorheeft met mij en de kinderen; hij brengt het alleen soms wat onhandig, en daar heb ik hem op gewezen...

Verder zie ik het nog heel even aan, wil en kan hem nu nog niet opgeven, ik hou van hem. Wil eerst even kijken hoe het met dochterlief verder zal gaan, want ik heb dus wel aangegeven, dat ik nu voor haar kies!

Alle reacties Link kopieren
Hoi,

ik was zelf net 15 toen ik 'verkering' kreeg met een jongen van 21.

Inmiddels zijn we 15 jaar samen, waarvan bijna 5 jaar getrouwd :-)

Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Loverboys zijn echt niet alleen Marokkaan Wat is dat voor rare opmerking? Dus omdat hij niet Marokkaans is, is het geen loverboy?



Wat vind je dochter ervan, dat hij geen relatie wil en niets in haar ziet? Waarschijnlijk denkt ze, met de overtuiging van menig (volwassen) vrouw, dat dat wel goed komt. De situatie wordt er niet makkelijker opzo, kan ik me voorstellen.

Contact opnemen met zijn moeder?



succes
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Elninjoo : Dus omdat je strijd hebt met je puberdochter ( wat héél normaal is met pubers , hoor )mis je haar niet en is ze beter af bij haar pa , die het heel normaal vindt een scootertje te kopen voor een ventje van 15 !!! ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven