Kinderen
alle pijlers
Dochter met losse handjes!
dinsdag 11 augustus 2009 om 11:56
Hallo!
Mijn dochter van nu bijna 16 maanden is natuurlijk het mooiste, leukste, liefste, vrolijkste meisje van de wereld. Behalve als ze d'r zin niet krijgt of iets niet mag. Dan moet alles en iedereen het ontgelden. D'r speelgoed wordt door de kamer gesabelt, tegen de deur aan rammen met haar knuisten. Ze slaat ons zelfs. En niet te zuinig ook, opa en oma worden daarbij ook niet gespaard.
Ik vind dit gedrag verschrikkelijk en snap ook echt niet waar ze het vandaan heeft. Tv kijken doet ze niet, wij hebben het haar ook niet geleerd, dan moet ze het op het kdv opgepikt hebben. Of zit slaan van nature in een kind?
Mijn vraag; hoe kom ik er vanaf? Wat is een passende straf voor een kind van 16 maanden? Ik kan haar natuurlijk niet elke keer haar gang laten gaan. Heeft straffen sowieso wel zin op deze leeftijd? De fase: "Nee dat mag niet" en dan uitleggen waarom niet hebben we allang gehad, dan begint ze of harder te krijsen en te slaan of heel hard te lachen.
Hellupie!
Mijn dochter van nu bijna 16 maanden is natuurlijk het mooiste, leukste, liefste, vrolijkste meisje van de wereld. Behalve als ze d'r zin niet krijgt of iets niet mag. Dan moet alles en iedereen het ontgelden. D'r speelgoed wordt door de kamer gesabelt, tegen de deur aan rammen met haar knuisten. Ze slaat ons zelfs. En niet te zuinig ook, opa en oma worden daarbij ook niet gespaard.
Ik vind dit gedrag verschrikkelijk en snap ook echt niet waar ze het vandaan heeft. Tv kijken doet ze niet, wij hebben het haar ook niet geleerd, dan moet ze het op het kdv opgepikt hebben. Of zit slaan van nature in een kind?
Mijn vraag; hoe kom ik er vanaf? Wat is een passende straf voor een kind van 16 maanden? Ik kan haar natuurlijk niet elke keer haar gang laten gaan. Heeft straffen sowieso wel zin op deze leeftijd? De fase: "Nee dat mag niet" en dan uitleggen waarom niet hebben we allang gehad, dan begint ze of harder te krijsen en te slaan of heel hard te lachen.
Hellupie!
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:02
consequent ingrijpen. Uitleggen dat het niet mag. (op ooghoogte). Juist nu komt de fase dat ze je ook gaat begrijpen. Een kind van net een jaar begrijpt echt nog niet als je uitlegt waarom iets niet mag. Juist nu komt te tijd dat je steeds meer met haar gaat communiceren/ Hier gaat zoon bij driftbui op de gang, dat snapt hij en daarna gaat het stukken beter. Hij heeft 1x gebeten, toen heb ik ook teruggebeten en klaar was het. En verder wil het ook wel werken als je juist geen aandacht aan driftbuien geeft. Haal het speelgoed waarmee ze gooit meteen weg en negeer haar (uiteraard haar veiligheid wel in de gaten houden). Overigens is hier smijten met speelgoed, goed voor meteen speelgoed weg en klaar met spelen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:04
Terugbijten is volgens mij wat je juist niet moet doen; dat wat je niet wil dat je kind bij jou doet, ga je dan wel bij haar doen.
Maar goed, aan TO: ik heb hier geen ervaring mee, maar wellicht kun je eens overleggen op het KDV of je dochter het daar ook doet, en hoe zij er daar op reageren? Of misschien hebben zij tips in het algemeen, ze zien het wellicht vaker bij andere kinderen. Succes!
Maar goed, aan TO: ik heb hier geen ervaring mee, maar wellicht kun je eens overleggen op het KDV of je dochter het daar ook doet, en hoe zij er daar op reageren? Of misschien hebben zij tips in het algemeen, ze zien het wellicht vaker bij andere kinderen. Succes!
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:10
Een kind die nog zo klein is, weet niet dat ze daarmee iemand pijn doet (bijten). Ze deed het ook bij andere kindjes namelijk....dus 1 x terug bijten was voldoende om haar te laten voelen, wat ze daarmee anderen aandeed....
Ook toen ze een jaar of 2 was zeuren om snoep in de winkel. Ging ze -als ze haar zin niet kreeg- op de grond liggen krijsen...dan liep ik door en dan was de lol er gauw af! Inmiddels is ze 37 en heeft ze deze kuren niet meer hoor:)
Ook toen ze een jaar of 2 was zeuren om snoep in de winkel. Ging ze -als ze haar zin niet kreeg- op de grond liggen krijsen...dan liep ik door en dan was de lol er gauw af! Inmiddels is ze 37 en heeft ze deze kuren niet meer hoor:)
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:10
Je dochter heeft nog geen andere mogelijkheid om haar frustratie te uiten dat ze iets niet mag.
Mijn zoontje maar begint soms heel hard te krijsen en te huilen als hij iets niet mag of zijn zin niet krijgt en gaat dan heel erg aan mijn been hangen en op de grond liggen en soms ook slaan.
Een paar weken geleden was het weer eens zo ver en ging hij gewoon door... Toen hebben we hem maar gewoon op de gang gezet (we hebben een deur met glas erin dus konden m in de gaten houden) terwijl wij gingen eten.
Hij brulde en krijste nog harder en sloeg tegen de deur(en) in de gang, ging over de grond rollen enz enz. Na een kwartiertje zag hij wel dat dat niet zoveel zin had (want we negeerden m gewoon) dus kalmeerde hij behoorlijk... We hebben m toen direct van de gang gehaald en getroost (met speen en doek).. Sindsdien heeft hij geen driftbui meer gehad.
Bij hem werkt dat dus het beste...
De combinatie met uit laten razen (in een omgeving waar ze relatief veilig haar frustratie kan uiten) en negeren zou volgens mij het beste werken.
Mijn zoontje maar begint soms heel hard te krijsen en te huilen als hij iets niet mag of zijn zin niet krijgt en gaat dan heel erg aan mijn been hangen en op de grond liggen en soms ook slaan.
Een paar weken geleden was het weer eens zo ver en ging hij gewoon door... Toen hebben we hem maar gewoon op de gang gezet (we hebben een deur met glas erin dus konden m in de gaten houden) terwijl wij gingen eten.
Hij brulde en krijste nog harder en sloeg tegen de deur(en) in de gang, ging over de grond rollen enz enz. Na een kwartiertje zag hij wel dat dat niet zoveel zin had (want we negeerden m gewoon) dus kalmeerde hij behoorlijk... We hebben m toen direct van de gang gehaald en getroost (met speen en doek).. Sindsdien heeft hij geen driftbui meer gehad.
Bij hem werkt dat dus het beste...
De combinatie met uit laten razen (in een omgeving waar ze relatief veilig haar frustratie kan uiten) en negeren zou volgens mij het beste werken.
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:14
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:15
Voor een kindje van 16 maanden is dit redelijk normaal gedrag, omdat ze nog niet zo kan communiceren als ze graag zou willen.
Vastpakken en benoemen (jij bent boos he) werkt vaak het beste. Een keertje terugbijten doen de meeste ouders maar terug slaan is natuurlijk weer iets anders.
Heb je niet iets in huis waar ze haar woede wel op mag bekoelen? Een groot stevig kussen bijvoorbeeld.
Vastpakken en benoemen (jij bent boos he) werkt vaak het beste. Een keertje terugbijten doen de meeste ouders maar terug slaan is natuurlijk weer iets anders.
Heb je niet iets in huis waar ze haar woede wel op mag bekoelen? Een groot stevig kussen bijvoorbeeld.
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:16
Oh Jojo, dit klinkt heel herkenbaar haha! Dit doe ik dus sindskort ook, gewoon op de gang (met inderdaad glas in de deur). Ga jij maar even op de mat uitrazen. Maar het helpt gewoon niet. Ze heeft er laatst een uur gezeten en was nog kwaad. Als je haar dan oppakt, wordt ze superlief en aanhankelijk en kusjes geven om vervolgens een half uur later weer uit d'r plaat te gaan omdat ze de aarde niet uit de planten mag eten.
Het is een klein heethoofdje! Vol temperament. En ik zit nu echt af en toe met de handen in het haar omdat het zo moet gaan als zij wil. Dat gaat echt niet gebeuren hoor!
(Even for the record; grootste gedeelte van de dag is ze gewoon om op te vreten zo leuk hoor!)
Het is een klein heethoofdje! Vol temperament. En ik zit nu echt af en toe met de handen in het haar omdat het zo moet gaan als zij wil. Dat gaat echt niet gebeuren hoor!
(Even for the record; grootste gedeelte van de dag is ze gewoon om op te vreten zo leuk hoor!)
dinsdag 11 augustus 2009 om 12:20
Oei Marielle... dat is een volhoudertje.... denk toch dat mama nog langer vol kan houden... 
... dan maar tien x per dag op de gang.
Ik vind trouwens de tip: benoemen dat ze boos is.. ook wel een goede... Ze begrijpen nu op deze leeftijd meer dan je soms denkt.. en wanneer ze de gang af mogen misschien ook nogmaals benoemen waarom ze naar de gang moesten...
... dan maar tien x per dag op de gang.Ik vind trouwens de tip: benoemen dat ze boos is.. ook wel een goede... Ze begrijpen nu op deze leeftijd meer dan je soms denkt.. en wanneer ze de gang af mogen misschien ook nogmaals benoemen waarom ze naar de gang moesten...
dinsdag 11 augustus 2009 om 13:07
We gaan het proberen! Het voelt wel een beetje raar om zo'n kleintje al als een (beetje) volwassene te behandelen. Snap ook wel dat er paal en perk aan gesteld moet worden, maar waar is dat hulpeloze frummeltje toch gebleven die een jaar terug nog zo heerlijk onschuldig in mijn armen lag.
We created a monster! Hahaha! Dat recalcitrante heeft ze overigens ook best een beetje van d'r vader en moeder, maar slaan.... Dat gaat me echt te ver!
We created a monster! Hahaha! Dat recalcitrante heeft ze overigens ook best een beetje van d'r vader en moeder, maar slaan.... Dat gaat me echt te ver!
dinsdag 11 augustus 2009 om 13:15
Hier een zon die zeer consequent beelf bijten. Jaja, ook alles geprobeerd: boos worden, op de gang, in de hoek en ook terugbijten. Hielp allemaal voor korte tijd tot hij weer bedacht had dat hij weer moest bijten. Waarschijnlijk is het een fase geweest waar hij doorheen moest, want sinds een paar maanden heb ik mn lieve knuffelventje weer terug. TO: wees dus niet bang dat je het verkeerd doet, soms zijn ze gewoon heel erg hardleers!
dinsdag 11 augustus 2009 om 13:20
Marielle, je dochter kan haar kwaadheid nog niet doseren. Dus of ze is helemaal vrolijk, of helemaal boos. Een beetje boos of teleurgesteld bestaat bij haar nog niet. Dat ze helemaal uit haar stekker gaat als ze boos is, is dus "normaal". Het is mogelijk deels ook frustratie omdat ze niet kan praten en jullie duidelijk kan maken wat ze voelt. Toen ik doorhad dat het voortkwam uit de onkunde te doseren, voelde het al veel minder erg en minder als aanval op mijn opvoedkwaliteiten.
Wat ik doe/deed is op ooghoogte gaan zitten, benoemen dat ik snap dat ze boos is (verdrietig, whatever), maar dat gooien/slaan/schoppen niet mag. Heel kort houden, de boodschap.
Zorg dat je positief gedrag ook benoemt en beloond met een kus of knuffel. Dus als ze lief aan het spelen is, even naar haar toe en benoemen.
Terugbijten werd mij bij een bijtende zoon ook aangeraden, omdat het dan over zou gaan. Niet dus. En het voelde ook fout om te doen. Jongste is meer van het slaan. Ik sla niet terug, pak wel zijn hand beet en houd die tegen als ik hem op de arm heb en hij probeert me in het gezicht te petsen.
En verder consequent volhouden (hoe vermoeiend ook).
Wat ik doe/deed is op ooghoogte gaan zitten, benoemen dat ik snap dat ze boos is (verdrietig, whatever), maar dat gooien/slaan/schoppen niet mag. Heel kort houden, de boodschap.
Zorg dat je positief gedrag ook benoemt en beloond met een kus of knuffel. Dus als ze lief aan het spelen is, even naar haar toe en benoemen.
Terugbijten werd mij bij een bijtende zoon ook aangeraden, omdat het dan over zou gaan. Niet dus. En het voelde ook fout om te doen. Jongste is meer van het slaan. Ik sla niet terug, pak wel zijn hand beet en houd die tegen als ik hem op de arm heb en hij probeert me in het gezicht te petsen.
En verder consequent volhouden (hoe vermoeiend ook).
dinsdag 11 augustus 2009 om 13:29
dinsdag 11 augustus 2009 om 13:52
Ik ben eigenlijk helemaal niet voor een pedagogische tik, maar ik kan me nog herinneren dat mijn buurjongen (nu een hele lieve 21-jarige jongen) zijn moeder ook altijd mepte toen hij anderhalf was.Het staat me nog heel helder bij dat mijn buurvrouw hem dan een tikje op zijn hand gaf, begeleid met de woorden "Mag niet." Na een keer of tien werkte het uiteindelijk. De buurvrouw bleef heel rustig, gebruikte geen stemverheffing, gaf alleen telkens een tikje op het handje waarmee hij mepte en zei dan heel rustig "Mag niet." Mijn buurjongen is nu een ontzettend lieve, serieuze en rustige jongen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:06
quote:WishfulThinking schreef op 11 augustus 2009 @ 13:52:
Ik ben eigenlijk helemaal niet voor een pedagogische tik, maar ik kan me nog herinneren dat mijn buurjongen (nu een hele lieve 21-jarige jongen) zijn moeder ook altijd mepte toen hij anderhalf was.Het staat me nog heel helder bij dat mijn buurvrouw hem dan een tikje op zijn hand gaf, begeleid met de woorden "Mag niet." Na een keer of tien werkte het uiteindelijk. De buurvrouw bleef heel rustig, gebruikte geen stemverheffing, gaf alleen telkens een tikje op het handje waarmee hij mepte en zei dan heel rustig "Mag niet." Mijn buurjongen is nu een ontzettend lieve, serieuze en rustige jongen.
Hoe kan je nou een kind het slaan afleren als je vervolgens zelf hem/haar op de vingers gaat tikken? Daar ga ik niet aan meedoen. Terugbijten doe ik ook niet. Iets waarvoor ik zoveel moeite heb gedaan om het eruit te krijgen ga ik niet bijten haha.
Ik weet wel dat het een fase is, maar ik zie mijn buurjochie van bijna net zo oud absoluut niet meppen. Heb ik weer een kleine Mike Tyson getroffen haha!
Meiden, in ieder geval bedankt voor jullie woorden. Ik ga ze eens in praktijk brengen.
Binnen hoeveel tijd werkt zo'n stichtelijk woordje?
Ik ben eigenlijk helemaal niet voor een pedagogische tik, maar ik kan me nog herinneren dat mijn buurjongen (nu een hele lieve 21-jarige jongen) zijn moeder ook altijd mepte toen hij anderhalf was.Het staat me nog heel helder bij dat mijn buurvrouw hem dan een tikje op zijn hand gaf, begeleid met de woorden "Mag niet." Na een keer of tien werkte het uiteindelijk. De buurvrouw bleef heel rustig, gebruikte geen stemverheffing, gaf alleen telkens een tikje op het handje waarmee hij mepte en zei dan heel rustig "Mag niet." Mijn buurjongen is nu een ontzettend lieve, serieuze en rustige jongen.
Hoe kan je nou een kind het slaan afleren als je vervolgens zelf hem/haar op de vingers gaat tikken? Daar ga ik niet aan meedoen. Terugbijten doe ik ook niet. Iets waarvoor ik zoveel moeite heb gedaan om het eruit te krijgen ga ik niet bijten haha.
Ik weet wel dat het een fase is, maar ik zie mijn buurjochie van bijna net zo oud absoluut niet meppen. Heb ik weer een kleine Mike Tyson getroffen haha!
Meiden, in ieder geval bedankt voor jullie woorden. Ik ga ze eens in praktijk brengen.
Binnen hoeveel tijd werkt zo'n stichtelijk woordje?
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:06
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:19
Die van mij beet mij (alleen mij, verder niemand) en duwde kindjes totdat ze een maand of 21 was.
Ze staat ook behoorlijk stabiel op haar beentjes en is ook een stuk groter dan de meeste leeftijdsgenootjes.
Ik heb op een gegeven moment terug gebeten, elke keer dat ze het deed. Ze was helemaal niet onder de indruk van mijn boze "nee" bij het bijten. Vond het gewoon leuk dat mama weg kronkelde denk ik
Totdat ik dus consequent terug beet, vond ze helemaal niet leuk. Was toen ook heel vlug gestopt.
Bij het duwen ben ik heel consequent op ooghoogte gaan zitten , armpje vastgepakt en duidelijk "nee" gezegd. Meestal hielp dat wel heel goed op dat moment. Toch bleef ze duwen. Uit enthousiasme, kindjes lief vinden, kijken wat er gebeurde.
Toen heb ik haar op een dag een flinke tik op haar billen gegeven nadat ze haar vriendinnetje de 5e keer duwde in een kwartier.
Moet zeggen dat het toen ook afgelopen was, daarna zelden voorgekomen en heb het ook goed op kunnen lossen met "nee".
Voor andere dingen die gebeuren, driftbuien ed is er voor ons altijd wel een hoek te vinden. Maakt niet uit waar ik ben, Hema, Blokker, Super, thuis, oma
Ik vind dat consequent blijven het toverwoord is, welke manier je ook gebruikt. (niet het slaan natuurlijk, maar wel in de hoek zetten bijvoorbeeld)
Ze staat ook behoorlijk stabiel op haar beentjes en is ook een stuk groter dan de meeste leeftijdsgenootjes.
Ik heb op een gegeven moment terug gebeten, elke keer dat ze het deed. Ze was helemaal niet onder de indruk van mijn boze "nee" bij het bijten. Vond het gewoon leuk dat mama weg kronkelde denk ik
Totdat ik dus consequent terug beet, vond ze helemaal niet leuk. Was toen ook heel vlug gestopt.
Bij het duwen ben ik heel consequent op ooghoogte gaan zitten , armpje vastgepakt en duidelijk "nee" gezegd. Meestal hielp dat wel heel goed op dat moment. Toch bleef ze duwen. Uit enthousiasme, kindjes lief vinden, kijken wat er gebeurde.
Toen heb ik haar op een dag een flinke tik op haar billen gegeven nadat ze haar vriendinnetje de 5e keer duwde in een kwartier.
Moet zeggen dat het toen ook afgelopen was, daarna zelden voorgekomen en heb het ook goed op kunnen lossen met "nee".
Voor andere dingen die gebeuren, driftbuien ed is er voor ons altijd wel een hoek te vinden. Maakt niet uit waar ik ben, Hema, Blokker, Super, thuis, oma
Ik vind dat consequent blijven het toverwoord is, welke manier je ook gebruikt. (niet het slaan natuurlijk, maar wel in de hoek zetten bijvoorbeeld)
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:40
Het is wel leuk om te zeggen dat ze te klein zijn dingen te begrijpen, aan de andere kant is dit echt geen toelaatbaar gedrag. Ik vind het goed als je tips met elkaar deelt.
Onze dochter heeft het nooit gedaan, niet bijten en niet slaan. Ze was dan ook wel erg vlot met praten en duidelijk maken wat ze wilde met woorden.
Ze is wel eens gebeten door een kindje op de crèche met als gevolg een gebit in het blauw met opgedroogd bloed op haar wang. Nee, ga dan de andere moeder maar uitleggen dat het bijtende kindje er niets aan kan doen! Alsof het gebeten kind er iets aan kan doen! Ik was woest. Des duivels. Als die moeder en de crèche niets hadden gedaan, of onvoldoende, had ik haar in haar wang gebeten! Oog om oog, tand om tand.
Overigens leren wij onze dochter dat ze het niet hoeft te accepteren als ze geslagen wordt. Van ons mag ze terug slaan. En nee, daar is ook niet iedereen blij mee. Maar goed, zo doen we allemaal wat wat een ander niet zou doen!
Volgens de Nanny zou je idd op kindhoogte moeten benoemen en duidelijk en helder formuleren dat dit niet lief is. Of het helpt? Ik weet het niet. Op tv wel....
Onze dochter heeft het nooit gedaan, niet bijten en niet slaan. Ze was dan ook wel erg vlot met praten en duidelijk maken wat ze wilde met woorden.
Ze is wel eens gebeten door een kindje op de crèche met als gevolg een gebit in het blauw met opgedroogd bloed op haar wang. Nee, ga dan de andere moeder maar uitleggen dat het bijtende kindje er niets aan kan doen! Alsof het gebeten kind er iets aan kan doen! Ik was woest. Des duivels. Als die moeder en de crèche niets hadden gedaan, of onvoldoende, had ik haar in haar wang gebeten! Oog om oog, tand om tand.
Overigens leren wij onze dochter dat ze het niet hoeft te accepteren als ze geslagen wordt. Van ons mag ze terug slaan. En nee, daar is ook niet iedereen blij mee. Maar goed, zo doen we allemaal wat wat een ander niet zou doen!
Volgens de Nanny zou je idd op kindhoogte moeten benoemen en duidelijk en helder formuleren dat dit niet lief is. Of het helpt? Ik weet het niet. Op tv wel....
Volg je hart. Dat klopt.
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:56
Ja, op tv wel... Nou moet ik zeggen dat mijn dochter nog bij lange na niet zo erg is als die monsters die ik af en toe op tv zie. Zit daar echt met open mond naar te kijken en krijg zelfs plaatsvervangde schaamte.
Eigenlijk best goed om te kijken dat soort programma's. Dan besef je weer dat je het nog niet zo slecht getroffen hebt!
Eigenlijk best goed om te kijken dat soort programma's. Dan besef je weer dat je het nog niet zo slecht getroffen hebt!
