Kinderen
alle pijlers
Dreumes topic III
zaterdag 8 september 2018 om 22:05
Deel 3!Je kind is 1 jaar oud geworden en sinds enige tijd gebeuren er allemaal zaken waarvan je van de ene verbazing in de andere valt. Brabbelen, kruipen, slopen, lopen..
Hier kan je je verhalen en vragen kwijt. Bijvoorbeeld over:
- Eten
- Kleding
- Speelgoed
- Slapen
- Vervoer
- Uitstapjes
Laten we wel onthouden dat elke dreumes zich anders ontwikkeld. Van alle zaken die ze zich eigen maken kunnen ze er maar één per keer afhandelen
Dus als jou kleine nog niet loopt maak je dan niet druk 
En geniet er van, zo ver het kan. Dat jaar is zo voorbij
woensdag 5 december 2018 om 15:58
Het werk bevalt prima. Hele afwisselende taken, dat is heel leuk, ook veel verantwoordelijkheid. Het is alleen bij mijn manager (=directeur) iedere dag even kijken hoe zijn humeur is en hoe/of dat de dag beïnvloed. Denk dat het ook een stukje wennen aan elkaar is, komt vast goed.
@sinterklaas: zoon snapt het nog niet dus hebben besloten om het dit jaar nog over te slaan. Al hadden we zondagochtend wel een cadeautje in zijn schoentje gedaan en bij de open haard gezet
Zoon is weer hoven water, heeft zo'n 3 uur geslapen, net een rijstwafel op, valt niet zo zwaar op de maag en straks kijken of hij wil eten ja/nee.
@sinterklaas: zoon snapt het nog niet dus hebben besloten om het dit jaar nog over te slaan. Al hadden we zondagochtend wel een cadeautje in zijn schoentje gedaan en bij de open haard gezet
Zoon is weer hoven water, heeft zo'n 3 uur geslapen, net een rijstwafel op, valt niet zo zwaar op de maag en straks kijken of hij wil eten ja/nee.
woensdag 5 december 2018 om 16:57
Na 45 minuten snap ik dit gevoel haha.CHL schreef: ↑05-12-2018 14:13Wij hebben afgelopen zondag al Sinterklaas gevierd en zoon heeft ook een houten treinbaan gekregen. Ik vervloek dat ding nu al, maar hij vindt hem helemaal geweldig. Maar ik heb dus inmiddels al zo’n 437.962.084.174 keer die baan terug in elkaar moeten zetten omdat hij hem telkens sloopt
woensdag 5 december 2018 om 19:09
Zitten hier toevallig alle dames met een slechte ervaring bij de eerste bevalling....
Ik zelf ben met volledige ontsluiting alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en na een flinke knip en een vacuumpomp is mijn dochter geboren. Vervolgens heeft ze nog een dag op de crashroom gelegen en samen drie dagen op de couveuse afdeling gelegen ivm lage saturatie en ontlasting binnen gekregen tijdens de bevalling bij dochter. Ik kan me maar stukken van herinneren. Was echt op de automatische piloot doorgaan. Vervolgens wordt je ook nog gekort op je kraamzorg omdat je drie dagen in het ziekenhuis bent geweest. Nou dat ik niet te vergelijken, want op de couveuse afdeling waren ze er alleen voor mijn dochter en ik mocht bij dr blijven (rooming-in) mits ik mobiel was en voor mezelf kon zorgen.
Als er een tweede komt hoop ik ook op een betere ervaring!
Ik zelf ben met volledige ontsluiting alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en na een flinke knip en een vacuumpomp is mijn dochter geboren. Vervolgens heeft ze nog een dag op de crashroom gelegen en samen drie dagen op de couveuse afdeling gelegen ivm lage saturatie en ontlasting binnen gekregen tijdens de bevalling bij dochter. Ik kan me maar stukken van herinneren. Was echt op de automatische piloot doorgaan. Vervolgens wordt je ook nog gekort op je kraamzorg omdat je drie dagen in het ziekenhuis bent geweest. Nou dat ik niet te vergelijken, want op de couveuse afdeling waren ze er alleen voor mijn dochter en ik mocht bij dr blijven (rooming-in) mits ik mobiel was en voor mezelf kon zorgen.
Als er een tweede komt hoop ik ook op een betere ervaring!
anoniem_64c6c4c645fab wijzigde dit bericht op 05-12-2018 19:23
5.70% gewijzigd
woensdag 5 december 2018 om 19:24
woensdag 5 december 2018 om 19:26
Mijn eerste bevalling was ook goed, grotendeels zelf de regie in handen gehad en verder alles in overleg..
Ik had bij nader inzien beter nog wat langer kunnen blijven om bij te komen, dat is hier heel normaal.. maar ik wilde graag snel naar huis.
Hoop vooral dat ik deze keer wat relaxeder ben in de tijd erná, vertrouwen heb in ons en ons kind.. ik herinner me vooral het gevoel van ‘ze hebben vergeten me de gebruiksaanwijzing mee te geven’...
Ik had bij nader inzien beter nog wat langer kunnen blijven om bij te komen, dat is hier heel normaal.. maar ik wilde graag snel naar huis.
Hoop vooral dat ik deze keer wat relaxeder ben in de tijd erná, vertrouwen heb in ons en ons kind.. ik herinner me vooral het gevoel van ‘ze hebben vergeten me de gebruiksaanwijzing mee te geven’...
woensdag 5 december 2018 om 19:44
Ik weet niet of ik echt een pnd had, maar lekker ging 't niet met me. Ik vind 't wel fijn om hier te lezen dat ik niet de enige ben die een moeilijke tijd heeft gehad. Om me heen hoor ik mensen alleen maar op een roze wolk zitten. Maakt mij enorm onzeker. Maar vermoed dat mensen ook niet altijd eerlijk zullen zijn over hoe zij zich voelen en hoe zij nieuwe moederschap ervaren.
woensdag 5 december 2018 om 19:52
Ik voelde me wel beetje blond toen man thuis kwam. Ik kwam steeds niet uit met bocht goede kant op. Draait man gewoon de stukken om. Ik had nog niet door dat er op 2 beide kanten rails stonden
woensdag 5 december 2018 om 20:08
Ik ben in een pnd terecht gekomen en nu sinds 2 maanden vrij van de medicatie. Ook kon dingen heel moeilijk loslaten, geen go with the flow mentaliteit, zenuwachtig als een malle dat ze bv eerder wakker zou worden of de fles niet leeg zou drinken of niet weer ging slapen, ga zo maar door. Ben er altijd heel eerlijk over geweest naar mijn omgeving toe, dat heeft ook voor gezorgd dat ik snel hulp kreeg en ik heb echt een hele lieve geduldige man. Man man man wat die wel allemaal niet met me heeft moeten doorstaan in die tijd.
Mensen praten er niet snel over, volgens mij houden veel mensen liever het ideaal beeld in stand.
Gelukkig zocht een andere pas mama contact met me nadat ze had gehoord dat het me zo zwaar viel. Samen hebben we veel met elkaar gedeeld, zoals dat we uit frustratie wel eens stonden te stampvoeten of vloeken in de keuken, huilend op de wc, huilen omdat je kapot moe bent en je wel even pauze wil of niet meer weet wat je nog met je kind aan moet nadat je alles hebt geprobeerd, enz.
Mensen praten er niet snel over, volgens mij houden veel mensen liever het ideaal beeld in stand.
Gelukkig zocht een andere pas mama contact met me nadat ze had gehoord dat het me zo zwaar viel. Samen hebben we veel met elkaar gedeeld, zoals dat we uit frustratie wel eens stonden te stampvoeten of vloeken in de keuken, huilend op de wc, huilen omdat je kapot moe bent en je wel even pauze wil of niet meer weet wat je nog met je kind aan moet nadat je alles hebt geprobeerd, enz.
woensdag 5 december 2018 om 20:14
Ik was echt super snel op de been dus dat viel me reuze mee. Stond dag later al te douchen en na 2 dagen geen pijnstilling meer. Enige reden dat ik er nu niet vrijwillig voor kies is dat je 6 weken niet zwaarder mag tillen als de baby en ik natuurlijk deze jeer ook een peuter heb rondlopen.
woensdag 5 december 2018 om 20:25
Ik kijk er inmiddels niet meer negatief op terug, maar ik vond mijn bevalling echt hels. Duurde 21 uur, ontsluiting vorderde niet, door de weeën opwekkers kreeg ik een weeënstorm, had geen goede persweeën dus ik deed maar wat en het deed helse pijn.
Maar eigenlijk vond ik de periode erna traumatischer, voelde echt totaal niks voor zoontje, hij huilde alleen maar, borstvoeding lukte niet, hij had last van de bevalling (vacuümpomp) en ik voelde me al met al erg somber. Hoop dat dat toch beter gaat de volgende keer.
Maar eigenlijk vond ik de periode erna traumatischer, voelde echt totaal niks voor zoontje, hij huilde alleen maar, borstvoeding lukte niet, hij had last van de bevalling (vacuümpomp) en ik voelde me al met al erg somber. Hoop dat dat toch beter gaat de volgende keer.
woensdag 5 december 2018 om 21:12
Hier dochter vandaag de BMR + Meng vaccinaties gehad. Benieuwd of we er iets van gaan merken de komende twee weken. Ik vind het zoveel makkelijker nu, die prikjes.. Als heel klein baby'tje bleef ze minutenlang heel zielig huilen, nu was het even krijsen en daarna weer vrolijk verder babbelen.
@ Bevalling, dikke prima. Wel een inleiding, die al met al niet erg opschoot. Met een ruggenprik was het uiteindelijk te doen en ben ik pijnloos uiteindelijk bevallen. De uren ervoor met een stagnerende ontsluiting heb ik uit mijn geheugen verbannen.
De periode na de bevalling vond ik wel erg heftig. Ik had me voorbereid op slapeloze nachten, maar niets had me voor kunnen bereiden op het daadwerkelijk hebben van een kleine baby. Ik was zo bang het niet goed te doen, haar direct te verpesten door allerlei dingen aan te leren, die niet af te leren zouden zijn ( echt, hoe verzin je het?!). En ik zat echt een beetje op een eilandje, ik kon me niet in alle huidige adviezen, maar ook niet in de adviezen van 20 jaar geleden vinden ( samen slapen, drinken wat überhaupt niet goed ging door het rare drinkgedrag van dochter, de heftige reflux, borstvoeding die vervloekte pijn deed, bloeden etc. en waar ik mee gestopt ben na een paar dagen). Ik voelde me zo niet mezelf, zo alleen op de wereld. Manlief die ging werken, iedereen op mij heen die doorging met zijn of haar leven en mijn leven stond volledig op z'n kop.
Dat dat erbij hoorde kwam niet in me op op dat moment
Pas toen ik er zelf over begon te praten, kwamen andere vrouwen met hun ervaringen en bleek ik toch niet zo alleen te zijn.
Ik hoop heel erg dat ik nu met meer vertrouwen de tweede tegemoet ga. Ik heb de eerste niet verpest, de tweede zal ik ook niet verpesten en ik weet nu dat echt alles een fase is.. Maar ik mag niet klagen, dochter is eigenlijk een hele makkelijke baby geweest, die snel doorsliep, goed at en dronk. Maar wel eentje met een behoorlijk temperament. Daar bereid ik me nu dus ook maar op voor.. Komt vast goed
@ Bevalling, dikke prima. Wel een inleiding, die al met al niet erg opschoot. Met een ruggenprik was het uiteindelijk te doen en ben ik pijnloos uiteindelijk bevallen. De uren ervoor met een stagnerende ontsluiting heb ik uit mijn geheugen verbannen.
De periode na de bevalling vond ik wel erg heftig. Ik had me voorbereid op slapeloze nachten, maar niets had me voor kunnen bereiden op het daadwerkelijk hebben van een kleine baby. Ik was zo bang het niet goed te doen, haar direct te verpesten door allerlei dingen aan te leren, die niet af te leren zouden zijn ( echt, hoe verzin je het?!). En ik zat echt een beetje op een eilandje, ik kon me niet in alle huidige adviezen, maar ook niet in de adviezen van 20 jaar geleden vinden ( samen slapen, drinken wat überhaupt niet goed ging door het rare drinkgedrag van dochter, de heftige reflux, borstvoeding die vervloekte pijn deed, bloeden etc. en waar ik mee gestopt ben na een paar dagen). Ik voelde me zo niet mezelf, zo alleen op de wereld. Manlief die ging werken, iedereen op mij heen die doorging met zijn of haar leven en mijn leven stond volledig op z'n kop.
Dat dat erbij hoorde kwam niet in me op op dat moment
Pas toen ik er zelf over begon te praten, kwamen andere vrouwen met hun ervaringen en bleek ik toch niet zo alleen te zijn. Ik hoop heel erg dat ik nu met meer vertrouwen de tweede tegemoet ga. Ik heb de eerste niet verpest, de tweede zal ik ook niet verpesten
en ik weet nu dat echt alles een fase is.. Maar ik mag niet klagen, dochter is eigenlijk een hele makkelijke baby geweest, die snel doorsliep, goed at en dronk. Maar wel eentje met een behoorlijk temperament. Daar bereid ik me nu dus ook maar op voor.. Komt vast goed
woensdag 5 december 2018 om 21:20
Mijn bevalling vond ik eigenlijk heel mooi en ik kijk er positief op terug. De eerste tijd met baby vond ik niet leukz daar heb ik hier wel vaker over geschreven.
Ik ben daar in real life net zo open over als dat ik hier ben. Het valt me op dat veel vrouwen aangeven de eerste periode wel oke vonden tot ik vertel dat ik het echt niet leuk vond. Ineens durven ze dan te vertellen dat het ook niet allemaal zo relaxt was als dat ze in eerste instantie vertelden.
Ik ben daar in real life net zo open over als dat ik hier ben. Het valt me op dat veel vrouwen aangeven de eerste periode wel oke vonden tot ik vertel dat ik het echt niet leuk vond. Ineens durven ze dan te vertellen dat het ook niet allemaal zo relaxt was als dat ze in eerste instantie vertelden.
woensdag 5 december 2018 om 21:27
Heel herkenbaar Envelop! Ik heb het ook nooit verborgen gehouden, altijd eerlijk geweest over het feit dat ik het gewoon heel heftig vond.
Een van mijn vriendinnen heeft het heel anders beleefd, die vond alles geweldig en zwakt mijn verhaal dan af richting een vriendin die bijna uitgerekend is. Vriendin die uitgerekend is heeft geen moeite met mijn verhaal.
Niet dat ik de meest vreselijke verhalen vertel, maar als gevraagd wordt naar mijn ervaringen, dan vertel ik dat.
Zolang ik mijn verhaal kwijt mag, zonder directe veroordelingen, ben ik tevreden. En wellicht helpt het andere moeders.
Een van mijn vriendinnen heeft het heel anders beleefd, die vond alles geweldig en zwakt mijn verhaal dan af richting een vriendin die bijna uitgerekend is. Vriendin die uitgerekend is heeft geen moeite met mijn verhaal.
Niet dat ik de meest vreselijke verhalen vertel, maar als gevraagd wordt naar mijn ervaringen, dan vertel ik dat.
Zolang ik mijn verhaal kwijt mag, zonder directe veroordelingen, ben ik tevreden. En wellicht helpt het andere moeders.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 05-12-2018 21:47
5.69% gewijzigd
woensdag 5 december 2018 om 21:42
Ik merk dat met name dames die zwanger zijn van de eerste dit niet willen horen. Ik was net zo denk, want er ging niks veranderen er kwam alleen een kindje bij.
Ik vind het wel lastig want een goede vriendin van mij is zwanger en vraagt wel dingen, maar wil eigenlijk de mindere kant niet horen. Zij ziet zoals ze zelf zegt namelijk niet zoveel beren op de weg en ik heb ze schijnbaar ingebeeld ofzo. Ik vertel gewoon mijn ervaring, maar ben daar dus nu terughoudend mee. Zij wil de baby meenemen naar het werk nemen, met de baby in de buikdrager op de fiets naar dr werk, geen aanvullende verzekering nemen want je gaat toch niet het hele jaar betalen voor iets wat je maar 1x gebruikt, echt niet dat ze er op zit te wachten dat er tien dagen lang voor een groot deel van de dag een kraamhulp bij haar nodig is en nee zoveel loopt/fietst ze niet voor dr werk dus ze zal geen last krijgen van dr bekken of andere zwangerschapsongemakken en ga zo nog maar even door. Maar ze weet wat haar te wachten staat, want ze werkt met baby's dusssss.....
Voorlopig ben ik alleen een luisterend oor en het zal ook echt niet bij iedereen hetzelfde gaan, maar dit is wel een ander niveau van naïef, ze moet het zelf gaan ervaren.
Ik vind het wel lastig want een goede vriendin van mij is zwanger en vraagt wel dingen, maar wil eigenlijk de mindere kant niet horen. Zij ziet zoals ze zelf zegt namelijk niet zoveel beren op de weg en ik heb ze schijnbaar ingebeeld ofzo. Ik vertel gewoon mijn ervaring, maar ben daar dus nu terughoudend mee. Zij wil de baby meenemen naar het werk nemen, met de baby in de buikdrager op de fiets naar dr werk, geen aanvullende verzekering nemen want je gaat toch niet het hele jaar betalen voor iets wat je maar 1x gebruikt, echt niet dat ze er op zit te wachten dat er tien dagen lang voor een groot deel van de dag een kraamhulp bij haar nodig is en nee zoveel loopt/fietst ze niet voor dr werk dus ze zal geen last krijgen van dr bekken of andere zwangerschapsongemakken en ga zo nog maar even door. Maar ze weet wat haar te wachten staat, want ze werkt met baby's dusssss.....
Voorlopig ben ik alleen een luisterend oor en het zal ook echt niet bij iedereen hetzelfde gaan, maar dit is wel een ander niveau van naïef, ze moet het zelf gaan ervaren.
woensdag 5 december 2018 om 22:19
Ik vertel moeilijkheden en ervaringen alleen als ze gevraagd worden. Schoonzus heeft zoontje van april en vraagt bij onzekerheid of nieuwe dingen wel hoe dat bij ons ging. Maar in veel opzichten kijken vriendinnen en familie heel anders aan tegen oa het samen slapen van eerste jaar. Maar merk dat man het slechte slapen ook afvlakt tegen zijn omgeving bijvoorbeeld omdat ze anders toch met oplossingen komen waar ik niks mee kan. Ow en deels merkt hij het niet eens denk ik trouwens.
woensdag 5 december 2018 om 22:26
Hier ook geen fijne tijd met oudste. Zowel de bevalling, als de tijd in het ziekenhuis, als de eerste maanden met dochter, vond ik op zn zachts gezegd niet zo leuk en fijn.
Nu bij dreumes heb ik vanaf begin bevalling enorm van alles genoten! Op een grote roze wolk, kon ik heel de wereld aan. Huilen tijdens bevalling, huilen in kraamweek, huilen toen kraamzorg wegging, huilen om alles.....van puur geluk.
Dus aan alle zwangere: de ervaring kan heel anders zijn bij een tweede!
Nu bij dreumes heb ik vanaf begin bevalling enorm van alles genoten! Op een grote roze wolk, kon ik heel de wereld aan. Huilen tijdens bevalling, huilen in kraamweek, huilen toen kraamzorg wegging, huilen om alles.....van puur geluk.
Dus aan alle zwangere: de ervaring kan heel anders zijn bij een tweede
!
woensdag 5 december 2018 om 22:47
Ik kijk ondanks spannend einde wel positief terug op mijn bevalling! Kraamperiode en verlof trouwens ook ondanks borstvoedingsstruggles. Maar de periode tussen de 6 maanden en nu hakken er psychisch soms wel ff in. En daar was ik niet op voorbereid want iedereen zegt altijd dat het dan juist makkelijker wordt. En ik ervaar dat niet zo.
Andere vraag: hoe gaan jullie om met zout? Ik las op een ander forum dat er kindjes zijn die wekelijks dingen zoals patat en chinees eten. Dat is toch veel te zout? Of ben ik te streng?
Andere vraag: hoe gaan jullie om met zout? Ik las op een ander forum dat er kindjes zijn die wekelijks dingen zoals patat en chinees eten. Dat is toch veel te zout? Of ben ik te streng?
