eFFFe forumvriendinnen

Ooooo Lily, jij tovert echt weer een glimlach opmijn gezicht vandaag!!! Ik hoop hetzooo voor je!!!!!

Hallo!



Geen tijd om te reageren helaas, maar wilde ff zeggen dat ik vannacht over je gedroomd heb Lily!! Je was zwanger...!!!



Je schreef laatst iets dat je graag zwanger naar de meeting zou komen, en precies dat gebeurde in mijn droom! En nu maar hopen dat ik voorspellende gaves heb...

Bri, ik hoop dat je bij de gyn alles te weten gaat komen en dat er maar snel een mini-bri in de maak komt!



Plieno, echt fijn dat het gips er af mag!



KQ, heel herkenbaar! En dan heb ik ‘gelukkig’ flesvoeding, zodat ik makkelijk even weg kan en oppas kan regelen. Het is niet gemakkelijk allemaal: je krijgt zo’n ander leven met zo veel verantwoordelijkheden en zoveel taken waaraan je moet wennen en dan is je bewegingsvrijheid ineens ook zo beperkt. Kun je niet met iemand regelen dat die eens een voeding van je overneemt? Gewoon eentje, zodat je heel even het huis kunt verlaten en net naar toe gaan waar je zelf wilt?



Misschien ook voor de andere bv dames?



Yasmine, heel veel plezier vanavond!



Lily, zou het? zou het? zou het? Oeffff wat is het spannend!



De winter/baby blues beginnen nu dus toch echt een beetje door te komen. Hier zijn ze eigenlijk al wel langer aanwezig. Mede ook omdat mannetje vaak huilt en wij niet goed weten wat we er mee aanmoeten. Het rare in mijn geval is wel dat ik heel goed naar de stad durf en ook wandel: huppa eten mee, flesje mee, gekookt water mee, alles mee en wandelen en winkelen maar. Ik doe dat bijna elke week wel één of twee keer. Misschien dat dat ook komt, omdat ik 10 minuten van het centrum woon (lopend). In een bewegende wandelwagen is het net of die kleine een heel ander mannetje wordt: hij huilt een inimini huiltje als ie honger heeft; even naar de Hema of V&D, flesje maken en eten geven. Daarnaast vind ik die wagen zo’n handige winkelwagen



Maar als het gaat om andere dingen, dan kan ik soms wel huilen. Dan denk ik, en ik voel me nu al schuldig dat ik het opschrijf: waar zijn we aan begonnen! We hadden het toch goed met z’n tweetjes? Ik merk dat de slapeloze nachten me echt kribbig maken. Ik sta op met een rothumeur en ga er ook mee naar bed. Naar de buitenwereld toe lach ik, maar van binnen kan ik soms wel uit elkaar klappen van verdriet. Soms denk ik dat het ook een beetje een cirkeltje is: ik niet blij, baby niet blij, vriendje niet blij, ik weer niet blij, etc, etc. Ben laatst ook al een beetje gaan googlen op postnatale depressie. Er zijn soms dagen bij dat ik heel de dag wel kan janken… Ik hou echt heel veel van die kleine, maar soms zou ik even willen dat ik heel even weg kon gaan. Ff wat energie bijtanken en dan weer opnieuw met die kleine beginnen.



Als ik het zo schrijf, vraag ik me af of ik niet heel raar ben… Herkent iemand dit?



Liefs Jules

Even snel een knuffel voor jou Jules: ja, ik herken het dus. Nog niet zo erg, hoor, maar ik weet wat het met me doet als ons meisje een slechte dag heeft en veel huilt. Dan kan ik me wel indenken hoe jij je moet voelen als je mannetje zo vaak huilt en je echt niet meer weet wat je moet doen...

Merk dat het me goed heeft gedaan om dit met jullie te delen, schrijf jij het ook maar lekker van je af Jules, daar zijn we hier tenslotte ook voor.

Hopelijk slapen jullie lekker vanavond en doe je wat energie op!!



Tot morgen in ieder geval!!

hey lily, dit lijkt er wel heel erg op eej, wanneer ga je je aan je eerste testje wagen? zou echt tof zijn zo voor de feestdagen!!



jusa gaat jouw poging 3 nog gebeuren voor de kerst?



wij hebben 22 januari pas een afspraak bij de gyn, tzat nogal vol zeg maar!! Voor die tijd dus nog de uitslag van onze kerstpoging. En pas naar de gyn na onze meet-en-greet.



net heerlijk gepilatest haha wat een woord, nu ff de was ophangen en dan lekker onder de wol. Tijd om bij te slapen en goed uit te rusten als voorbereiding op de nachtmarathon van aankomend weekend.



fijne avond nog meiden

bri1976

Bedankt KQ! Lief van je dat je me een knuffel geeft. Ik ga vannacht gewoon voor een hele goeie! En soms denk ik wel eens: ik moet ook niet zeuren; ik heb in ieder geval een gezond kindje gekregen, waar we allebei zielsveel van houden. Maar dan sluipt toch weer die "je bent nu vermoeid, dus sla ik toe"-duivel om de hoek...



Nou Bri, hopenlijk voor jou goed nieuws de 20ste (of eerder) en dat je de afspraak van de 22ste kunt afbellen! Wordt mijn kerstkado voor onder jullie kerstboompje !

Lily, wat spannend!!!



Jules, stiekem had ik dat stukje tekst van jou ook wel kunnen schrijven. Gisteren waren man en ik zo chagrijnig dat hij er uitflapte: waarom zeggen sommige stellen dat een baby zo'n oppepper is voor je relatie, ik vind het meer een relatie test.

We zijn allebei vaak prikkelbaar en het lijkt wel als de een zich goed voelt, de ander net een dipje heeft. We zijn allebei echt moe. We gaan ook super vroeg naar bed. Maar inderdaad naar (het grootste deel van) de buitenwereld blijven we lachen.

Ik denk trouwens dat je niet meteen aan een postnatale depressie hoeft te denken, tenzij het echt heel heftig is en lang duurt. Ik denk daar zelf nog niet aan, maar ben ook verre van op een roze wolk.

Het gaat nu wel beter met de krampjes hier!



De spalkjes zijn ieniemienie maar wel super stoer! Ik ga er deze week wel een foto van op gmail zetten. En hij kan weer in bad!



Mannetje roept me.

Bri, ik sluit me aan bij Jules!! Hopelijk kun je de afspraak afbellen...



Jules, heb je een goede nacht gehad?? Ik hoop het. Vermoeidheidsduiveltjes zijn echt heel erg gemeen! Ik heb een veel betere dag dan gisteren merk ik. Heeft alleen al te maken met het feit dat ik vanochtend eerst zelf een boterham kon eten en kopje koffie kon drinken en al gedoucht was en gekolfd had en dat pas daarna Prinsesje kwam om te eten. Dat scheelt echt enorm!! Hopelijk kan ik toch binnenkort wat meer regelmaat aanbrengen in haar schema.



Sorry dat ik alleen maar over mezelf schrijf. Ik lees alles en ben bijvoorbeeld blij dat mannetje Plieno zijn gipsje eraf mocht!! Dat ik op sommige dingen niet reageer wil niet zeggen dat ik het niet gelezen heb en met jullie meeleef, hoor. Dat wilde ik toch even zeggen.



Vanmiddag krijgt Prinsesje haar eerste prikjes. Met het hielprikje hield ze zich zoooo ontzettend goed, helemaal niet gehuild, ze begon toen alleen wat harder op mijn pink te zuigen, lief schatje. Ik hoop maar dat ze zich nu ook goed blijft voelen. Ze heeft volgens mij wel een goede dag, dus dat scheelt... En ik ook, dat scheelt volgens mij ook!

Joehoe, vrijdag poging 3



Wilde ik even met jullie delen!



Later meer!

Heee Plienoootje, goedemorgen!!



Ik denk ook dat je niet direct aan postnatale depressie hoeft te denken, hoor, maar van de andere kant: als je wel een postnatale depressie hebt is het beter om dat in een zo vroeg mogelijk stadium te behandelen. Dus blijf het wel in de gaten houden. Ik heb er zelf ook al aan gedacht, omdat ik altijd zo gevoelig ben voor hormonen. Zat op een enorme roze wolk en dan is de klap des te harder misschien dacht ik?



Voor jou dus ook een knuffel Plieno!! Blij dat we dit ook tegen elkaar kunnen zeggen. Ik ben op zulke dagen niet echt aardig tegen vriendlief, maar gelukkig begrijpt hij heel goed dat de muren soms op me af komen als meisjelief een huildagje heeft. Maar die eerste weken/maanden van een baby...het is lastig, je moet je baby ook nog echt leren kennen, hebben jullie dat ook?

Ik vind bijvoorbeeld dat af en toe als ik in haar ogen kijk, het net is alsof ik in mijn eigen ogen kijk!! Haar blik is (soms) die van mij, heel heel bijzonder. Vanochtend had ik zoiets aparts... ik dacht dat ze een smetplekje had op haar huidje in een plooitje...streek ik er overheen om te voelen of het pijn deed/ gevoelig was om te checken of het echt een smetplekje was en ik verwachtte dus dat ik wat zou voelen!!! Stom, he, zooo verbonden kun je je met je kind voelen, echt bijna letterlijk een deel van jezelf!

Maar tegelijkertijd voel ik haar echt niet altijd aan en dan voel ik me zo'n ongevoelige moeder die niet weet wat haar kindje wil... of ik voel me schuldig als ik net een boterham wil eten en ik geirriteerd zucht, omdat Prinsesje dan net begint te huilen...voel ik me zo'n ondankbare moeder.

Zooo, moeders gaat 'r kind weer halen in het hoge noorden. Wat een k* nacht. 2 x een uur gekolfd en niet kunnen slapen. Later meer hoor, ga vanmiddag jullie verhalen lezen!

x

Jusa, succes vrijdag! Wij zitten weer op de tribune met spandoeken: "hup Jusa hup, laat die zaadjes bij dat eitje komen" (op die melodie van hup holland hup...).



Yasmine, balen dat je een k#t nacht hebt gehad! En nog wel eentje zonder kindje in de buurt. Het is niet eerlijk, hè! Kun je ff een nachtje bijtanken, is er weer wat anders...



Plieno en KQ, bedankt dat jullie ook zo eerlijk zijn over jullie gevoel naar die kleintjes toe! En jullie ook veel sterkte met die gevoelens en een dikke knuffel van mij!

Soms denk ik wel eens dat iedereen gelukkig is met zijn/haar baby en dat ik de enige ben die het soms echt even niet meer ziet zitten. Ben dan zo blij dat ik jullie allemaal heb! Dat ik tenminste eerlijk kan zeggen dat ik het soms echt ff niet meer zie zitten. En vooral ook dat ik geen raar gevoel heb. Dat het, zover ik hier kan lezen, best wel normaal is dat die roze wolk niet altijd roze is!

Ik ga nog maar niet uit van een PND, maar als ik me over een maand ofzo nog steeds zo voel, dan ga ik het toch eens bij de dokter aankaarten.



Plieno, ben trouwens heel erg beniewd naar de foto van de spalkjes!



KQ, geef die kleine maar een dikke knuffel als ze haar prikjes krijgt!



Ik ga snel weer even wat doen. Straks reageer ik nog meer! Lief van iedereen dat jullie zulke lieve antwoorden neerschrijven voor iedereen! Thanks!



Liefs Jules

Jules, fijn dat dit forum clubje je zo goed helpt! Is ook op mij van toepassing.

Ik vind het makkelijker om hier alles te vertellen dan tegen bijvoorbeeld visite. Ben bang dat men het verkeerd gaat uitleggen, bijvoorbeeld ondankbaar of negatief. Er zijn gewoon ups en downs en als er te veel downs zijn dan lijkt dat best wel een taboe...



Vanavond kerstborrel van mijn werk, ga ik voor het eerst wat langer zonder mannetje op pad.

Och lieverds ik kan me helemaal voorstellen hoe heftig het moet zijn om de kleine in je leven te passen en ook om je aan te passen naar de nieuwe situatie. Jullie doen het állemaal super goed en bovenal zie ik in elk bericht ookal is het een ´grrrr´ bericht de liefde voor jullie kids.



zoen! voor jullie topmammies!



Go! Jusa! 3x is scheepsrecht en meer clichés die aangeven waarom het NU wel raak gaat zijn!



En hierrrrrrr nog helemaal niets! Geen druppel! We wachten verder... Mijn temp was ook weer hog dus het gaat vandaag iig niet nog komen. Morgen weer een dag en zo kruipt de tijd voorbij!

Hallo allemaal!



Meiden: Wil jullie allemaal een dikke Knuffel geven en zeggen dat jullie je absoluut niet schuldig hoeven te voelen over wat jullie nu voelen over de hele nieuwe situatie van het moederschap. Het is heel normaal. Logisch, het is ook niet niks, je hele leven staat op zn kop en helaas kun je keihard van die roze wolk afdonderen. Zeker als het niet allemaal alleen maar rozengeur en maneschijn blijkt te zijn. Maar voelen jullie je aub geen slechte moeder!! Absoluut niet, als ik hier al lees hoe jullie met jullie kleintje bezig zijn, zorgen en zorgen maken dan kan ik alleen maar zeggen dat jullie het helemaal top doen, en ik het niet meer dan logisch vind dat je er af en toe flink doorheen kunt zitten door die verdomde gebroken nachten, huil en driftbuien van die kleintjes en het alleen maar thuiszitten. Kan me heel goed voorstellen dat je je dan stiekem wel eens af vraagt waar je in godsnaam aan begonnen bent.



Ik kon tijdens mijn zwangerschap af en toe twijfels hebben dat ik soms dacht ' oh my god, waar ben ik aan begonnen???!' als ik dacht aan mijn oude leventje waar ik afstand van ging nemen. Het kon me vreselijk benauwen als ik eraan dacht dat het nooit meer zo zou worden als het was, en ik nooit meer zou kunnen doen en laten wat ik wilde zonder rekening te hoeven houden met mijn kind. Kan nu naqtuurlijk nog niet zeggen of me dat uiteindelijk meevalt of niet.



Tot nu toe heb ik gelukkig nog niet echt gehad dat ik het me echt afvroeg of ik het allemaal nog wel zo leuk vond. Vind het alleen wel ontzettend lastig om steeds rekening te moeten houden met Kalissa's ritme, of beter gezegd het ontbreken aan een ritme.

En al het gedoe om eens weg te kunnen, en als ik eens weg wil mijn vriend al een afspraak blijkt te hebben en ik weer niet weg kan. Dat gebeurde de laatste weken nogal eens, en vandaar dat mijn vriend me de stad instuurde om mezelf even mee te verwennen. Daar was ik ook wel aan toe. Kwam ook helemaal blij weer thuis.



Tja, en dat werken...Ik kan me heel goed voorstellen dat sommigen graag weer aan het werk gaan. Ik moet zeggen dat ik dat nooit heb gehad. Ik ben altijd iemand geweest die zegt dat als de staatsloterij zou winnen nooit meer zou werken. En dat meen ik nog steeds. Ik heb echt een hele leuke baan, heb het ook altijd met heel veel plezier gedaan en ik kan me geen baan bedenken die leuker is als deze. Maar ook geen banen die lastiger en vermoeiender zijn als deze! Vond vroeger al dat mijn baan eigenlijk alleen goed vol te houden is als je vrijgezel bent en verder geen leven hebt, omdat door het onregelmatige je eigenlijk constant met die baan bezig bent. Of aan het voorslapen, aan het vliegen of moe van het vliegen, en dat allemaal op de meest rare tijden, en altijd op tijden dat anderen slapen, vrij zijn etc. Alle weekenden en feestdagen.En dan de afstand van mijn woon en werkplaats, met alle stress die daarbij komt kijken. Moet ten alle tijden binnen een uur op schiphol kunnen zijn, dus moet je nagaan wat een gehaast dat altijd is. Ook wel mijn eigen schuld, ik kies er tenslotte zelf voor, maar kom op, met al het verkeer van tegenwoordig is het bijna niet eens haalbaar als je in a'dam woont!

Eerder kon ik alle tijden gaan slapen als ik terug kwam van een vlucht, nu heb ik een kleintje waardoor ik dat niet meer kan. En daar zie ik echt vreselijk tegenop! Kan er echt wakker van liggen, na de nachtvoeding kan ik vaak niet meer slapen en maalt dat constant door mijn hoofd.

En nog meer van dat soort dingen (dat mijn schoonmoeder naast mijn moeder gaat oppassen bijvoorbeeld, ben ik ook helemaal niet blij mee, ander verhaal wat ik wel zal schrijven als ik wat meer tijd heb, dit is al zo'n lap text geworden) zorgen ervoor dat ik zo graag lekker thuis zou blijven in plaats van dat ik straks weer aan het werk moet.



Bah bah bah, vandaag over 2 wkn is het zover. Ben al aan het leren voor het examen wat ik eerst moet doen, maar ik kan me er maar niet echt toe zetten, concentratieprobleempjes!

Plieno, we zijn gelukkige meiden met dit forum, denk ik! Je gaat het inderdaad niet zomaar tegen bezoek vertellen, want inderdaad: hoe interpreteren ze het? Het gaat namelijk niet om die kleine, daar hou je echt wel van, maar meer de situatie en omstandigheden er omheen.

Veel plezier vanavond!



Lily, het is echt steeds spannender aan het worden! En wat duurt het nu inderdaad lang zeg voordat het weekend is. Weet je zeker dat je je kunt beheersen? Zou het knap vinden!

Blond, ook herkenbaar van die twijfels tijdens je zwangerschap.

Moet je veel leren? Wel balen zeg dat je eerst weer een examen moet doen. Heb je al een examendatum? Heel veel succes met leren!

LILY: Tsjonge jonge zit hier helemaal te stuiteren achter mijn pc'tje vanwege de sensatie die Lily teweeg brengt door nog niet ongesteld te zijn na haar eerste clomid-kuur. Ik krijgt spontane flashbacks en heb meteen mijn temp van september er even bijgepakt. Zie dat op mijn eisprong de temp met ongeveer 0,6 graad omhoog is gegaan (in vergelijking met daarvoor) én 4 dagen later nog + 0,2/0,3 graad...dit bleef skyhigh en toen dus de positieve test !!!!

Bij mij viel mijn eisprong wat laat in de cyclus en dus heb ik op dag 38 getest. SUCCES met broekloeren én ik hoop (al is het goor) dat het bij de witte afscheiding blijft!!!! Lieve schat...hoop het zoooo voor je!



Juus: Let friday be your lucky day!!! Mooi dat het nog kan voor de kerst. Ook voor jou lieve schat...hoop het zoooo voor je!



Bri: Bah wat duurt dat lang zeg voordat jullie bij de gyn terechtkunnen. Ik heb het destijds ook tegen Lil gezegd en wil dat ook even tegen jou doen (om het proces misschien een beetje te versnellen). Ik moest destijds op dag 4 van mijn cyclus bloedprikken om je bloedwaarden en hormonen in je bloed te bekijken. Het zou zo sneu zijn wanneer deze dag net verstreken is wanneer je bij de gyn zit....Meende dat Lil ook iets aan mijn tip gehad heeft destijds.



Lieve meiden die naast de roze wolk gevallen zijn: JULLIE ZIJN GEWELDIGE MOEDERS (vergeet dat niet). Het is voor de vrouw van nu alleen soms niet makkelijk om om te schakelen van 'vrouw van de wereld' naar 'aan huis en baby gekluisterde kersverse moeder' (beetje zwart-wit geschetst). Vriendin van mij zat in een kast van een nieuwbouwhuis in een net nieuwe vinex-locatie vér van de bewoonde wereld ook erg ongelukkig te zijn (wanneer je naar buiten ging zag je niemand omdat iedereen aan het werk was én een winkel was nog niet gebouwd) en die fleurde ook helemaal op toen ze weer aan het werk kon. Ben blij dat ikzelf ook alles op loopafstand heb én in de zomer ga bevallen -is (denk ik) toch wat minder deprimerend dan dit donkere jaargetijde met dít weer van tegenwoordig-. Dus dikke knuffel voor jullie allemaal (en ook voor die kleine schatten van jullie).



groetjes Klaver

MEER NIEUWS OP DE GMAIL!



kus Klaver

Jules: Ik moet meteen beginnen met het examen, dus op 2 januari.

Op zich is het geen big deal, het is een jaarlijks terugkerend examen wat iedereen die vliegt elk jaar moet afleggen, over de vliegveiligheid (evacuaties, brand, ehbo etc) Omdat je er normaal elke dag mee bezig bent en het voor elke vlucht nog eens getoetst wordt is het heel goed te doen, je behoort het natuurijk ten alle tijden te weten en niet alleen op het examen.

Maar ik ben er al zo'n tijd uit, en heb zo'n afstand genomen van het werk dat het best ver is weggezakt, en het helpt ook niet dat inmiddels wat dingen zijn veranderd sins ik weg ben. Moet er nu heel wat meer moeite voor doen dan anders.

Maar je moet minimaal een 8 halen, anders mag je niet meer vliegen. Is nooit een probleem geweest hoor, zit meestal heel dicht bij een 10! (grote frustratie dat het me nog nooit gelukt is een echte 10 te halen, maar meestal een 9.7! Zal dit jaar ook al erg blij zijn met een 8)



Klaver: Heerlijke periode om te bevallen idd! Vind ik nu zo jammer, had zo graag met Kalissa in het gras gelegen in het zonnetje in het park nu! Maar in plaats daarvan gaan we op pad met mutsen, sjaal en wanten. Ach ja, staat het ook leuk...

Heej meiden, ben ff een paar dagen niet online geweest en mis meteen heel veel!



Lieve Jules, KQ, Blond en Plieno (en alle anderen die net als ik regelmatig van die roze wolk flikkeren) echt het is normaal. Vervelend, klote, rottig, maar normaal. Zoals Klaver al zei, je gaat van werkende niet-mama naar aan huis gekluisterde mama. Die overgang is leip! Ik word er af en toe gek van dat ik de hele dag geen volwassen mens spreek. En echt, ik hou zielsveel van mijn kleine man en met hem keutelen, kletsen en knuffelen is heerlijk maar soms mis ik het om dingen voor mezelf te doen. Ff snel de stad in, ff lunchen met een vriendin of 's avonds lekker de kroeg in. Het kan nog wel maar het is een hele organisatie. En soms (heel soms) ben ik best jaloers op manlief die in de loop van de ochtend naar zijn werk gaat en 's avonds ná het huiluurtje weer terug is... Ga van de week maar eens proberen om een lekker rondje te shoppen voor mezelf, heb ik wel verdiend!



Lily: Spannend meid!! Ik gun het je zo! Ik blijf hier met een stapel kerstkransjes op de tribune zitten!



Yasmine: Da's balen! Kun je een keer doorslapen, kun je niet slapen.... Heeft het kolven wel iets nuttigs opgebracht?



Eergisteren het voorlopig koopcontract van de nieuwe woning getekend. Nu zometeen een makelaar hier in U bellen voor onze woning... Ho, kleine heeft honger! Later meer!



Kus Es

Es: geef die kerstkransen even door!