Kinderen
alle pijlers
Energie tijdens tweede zwangerschap
donderdag 30 oktober 2008 om 12:10
Ik ben inmiddels 18 weken in verwachting van nummer 2. Nummer 1 is nu ruim 10 maanden oud. Nadat ik m'n misselijkheid en vermoeidheid had gehad, had ik gehoopt dat ik redelijk energiek van mijn zwangerschap zou gaan kunnen genieten.
Nou is dat niet zo. Ik voel me eigenlijk al 12 weken beroerd. Begonnen met misselijkheid en vermoeidheid dus en daarna zware verkoudheden, voorhoofdsholte-ontsteking, hoofdpijn, rugpijn: kortom een algeheel lamlendig gevoel. De fysiotherapeut heeft me afgeraden nog veel te tillen (handig, met 'n zoon van 10 maanden) en stofzuigen/dweilen enzo (idem). Ik heb vanochtend maar de sportschool stopgezet, want dat zie ik er voorlopig niet van komen.
Gisteren ben ik ziek naar huis gegaan en heb met mezelf afgesproken dat ik de rest van de week thuis blijf. Vandaag met zoon, morgen met zoon in kinderdagverblijf.
Natuurlijk kom ik nu heeeeeeeeeel sielug over , maar daar heb ik eigenlijk het topic niet voor geopend. Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?
Nou is dat niet zo. Ik voel me eigenlijk al 12 weken beroerd. Begonnen met misselijkheid en vermoeidheid dus en daarna zware verkoudheden, voorhoofdsholte-ontsteking, hoofdpijn, rugpijn: kortom een algeheel lamlendig gevoel. De fysiotherapeut heeft me afgeraden nog veel te tillen (handig, met 'n zoon van 10 maanden) en stofzuigen/dweilen enzo (idem). Ik heb vanochtend maar de sportschool stopgezet, want dat zie ik er voorlopig niet van komen.
Gisteren ben ik ziek naar huis gegaan en heb met mezelf afgesproken dat ik de rest van de week thuis blijf. Vandaag met zoon, morgen met zoon in kinderdagverblijf.
Natuurlijk kom ik nu heeeeeeeeeel sielug over , maar daar heb ik eigenlijk het topic niet voor geopend. Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?
donderdag 30 oktober 2008 om 12:36
donderdag 30 oktober 2008 om 12:36
quote:pixymama schreef op 30 oktober 2008 @ 12:33:
[...]
Wel fijn dat je dus gesteund wordt door je werk
Is je man wel erg lief voor je?
Enne, ik hoop op verdubbeling ouderschapsverlof per 1 januari!
Man is geweldig niets over te klagen. Die vindt nog dat ik veel te veel doe. Daar voelt hij zich dus weer schuldig over
En ouderschapsverlof: dat zit er niet in, ik ben pas per 1 juni 1 jaar in dienst helaas. Daarna misschien, maar ik denk dat bruin dat hier niet kan trekken.
[...]
Wel fijn dat je dus gesteund wordt door je werk
Is je man wel erg lief voor je?
Enne, ik hoop op verdubbeling ouderschapsverlof per 1 januari!
Man is geweldig niets over te klagen. Die vindt nog dat ik veel te veel doe. Daar voelt hij zich dus weer schuldig over
En ouderschapsverlof: dat zit er niet in, ik ben pas per 1 juni 1 jaar in dienst helaas. Daarna misschien, maar ik denk dat bruin dat hier niet kan trekken.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:38
Van de ARBO heb ik ook geen hoge pet op. Tijdens mijn eerste zw kon ik nauwelijks lopen en zitten. Van de fysio mocht ik niet meer werken, op mijn werk vonden ze dat wel meevallen. Heel verhaal gedaan bij de ARBO. Hij onderzoekt me niet, kijkt me beetje verveeld aan en zijn conclusie is dat ik maar met mijn leidinggevende moet gaan praten. Tja en dat was dus het punt, dat er niet echt mee te praten viel. Na veel gedoe toen iets minder gaan werken.
maar de babykamer is bij ons al geschilderd en de spulletjes zijn ook al grotendeels in huis. Dus het inrichten kan bijna beginnen.
Tweede zwangerschap ervaar ik ook anders dan de eerste omdat ik nu veel bezig ben met mijn dochter, dat ik mijn kleine mannetje nog wel eens vergeet.
maar de babykamer is bij ons al geschilderd en de spulletjes zijn ook al grotendeels in huis. Dus het inrichten kan bijna beginnen.
Tweede zwangerschap ervaar ik ook anders dan de eerste omdat ik nu veel bezig ben met mijn dochter, dat ik mijn kleine mannetje nog wel eens vergeet.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:39
quote:Bieb schreef op 30 oktober 2008 @ 12:38:
Van de ARBO heb ik ook geen hoge pet op. Tijdens mijn eerste zw kon ik nauwelijks lopen en zitten. Van de fysio mocht ik niet meer werken, op mijn werk vonden ze dat wel meevallen. Heel verhaal gedaan bij de ARBO. Hij onderzoekt me niet, kijkt me beetje verveeld aan en zijn conclusie is dat ik maar met mijn leidinggevende moet gaan praten. Tja en dat was dus het punt, dat er niet echt mee te praten viel. Na veel gedoe toen iets minder gaan werken.
maar de babykamer is bij ons al geschilderd en de spulletjes zijn ook al grotendeels in huis. Dus het inrichten kan bijna beginnen.
Tweede zwangerschap ervaar ik ook anders dan de eerste omdat ik nu veel bezig ben met mijn dochter, dat ik mijn kleine mannetje nog wel eens vergeet. Pfff.
Van de ARBO heb ik ook geen hoge pet op. Tijdens mijn eerste zw kon ik nauwelijks lopen en zitten. Van de fysio mocht ik niet meer werken, op mijn werk vonden ze dat wel meevallen. Heel verhaal gedaan bij de ARBO. Hij onderzoekt me niet, kijkt me beetje verveeld aan en zijn conclusie is dat ik maar met mijn leidinggevende moet gaan praten. Tja en dat was dus het punt, dat er niet echt mee te praten viel. Na veel gedoe toen iets minder gaan werken.
maar de babykamer is bij ons al geschilderd en de spulletjes zijn ook al grotendeels in huis. Dus het inrichten kan bijna beginnen.
Tweede zwangerschap ervaar ik ook anders dan de eerste omdat ik nu veel bezig ben met mijn dochter, dat ik mijn kleine mannetje nog wel eens vergeet. Pfff.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:19
hahahaha halve feb topic hierzo! Hier ook eignelijk weinig energie en als ik dan al eens wat doe (de ene voet voor de andere zetten bijvoorbeeld) wordt dat afgestraft met een knoeterharde buik (whoeptiedoe)
heb idd ook wel een kleine periode gehad dat het leek alsof ik kon vliegen, heb toen ook veel gedaan, maar nu is het sukkelen van dag tot dag. Heb me vanaf vandaag ook ziek gemeld op werk, omdat het niet fijn is om met een kanonskogel in je lijf te werken. Anyhoe, volgens mij is desperate housewifes op tv, ga ook maar ff kijken. Hier ligt wichie boven volgens mij te slapen.....
o ja en schuldig voelen? nooit! daar krijg je alleen maar spijt van. Gouden tip van mij, je mag alles, maar moet niks, behalve poepen, plassen, drinken en adem halen.
heb idd ook wel een kleine periode gehad dat het leek alsof ik kon vliegen, heb toen ook veel gedaan, maar nu is het sukkelen van dag tot dag. Heb me vanaf vandaag ook ziek gemeld op werk, omdat het niet fijn is om met een kanonskogel in je lijf te werken. Anyhoe, volgens mij is desperate housewifes op tv, ga ook maar ff kijken. Hier ligt wichie boven volgens mij te slapen.....
o ja en schuldig voelen? nooit! daar krijg je alleen maar spijt van. Gouden tip van mij, je mag alles, maar moet niks, behalve poepen, plassen, drinken en adem halen.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:41
Ringel, je hebt helemaal gelijk!!! En van die harde buiken: hiero ook voor het eerst, vorige zwangerschap nooit. Maar volgens vlos hoort dat erbij bij de tweede. Dus nee, ook dat werkt niet mee om me oke te voelen bij het me ziek melden. Maar toppie dat jij het wel gedaan hebt. Jij hebt een veel zwaardere baan dan ik!
Desperate housewives: check, heb ik inderdaad even gekeken. Nu weer even forum en dan een haffel boodschappen halen.
Desperate housewives: check, heb ik inderdaad even gekeken. Nu weer even forum en dan een haffel boodschappen halen.
vrijdag 31 oktober 2008 om 21:29
Na eens lekker uitgehuild te hebben bij lieve (maar niet echt opmerkzame ) man, hebben we een plan gemaakt.
We doen 's avonds na het eten samen het hoognodige in het huishouden. Ik bepaal wat hoognodig is en hij doet het zware werk. Ook geeft hij me wat vaker een aai over m'n bol (dat hebben 'de hormonen' zoooo hard nodig!)
Verder maak ik TTD-lijstjes met maximaal 7 dingen, die ook nog eens haalbaar zijn (voor vandaag hoef ik alleen nog maar m'n nagels te doen...).
Dus vandaag lekker rustig aan gedaan, met uitgebreid middagdutje. En nu voel ik me alweer meer mens.
Dus dan zijn jullie weer op de hoogte, mocht er iemand van wakker liggen
We doen 's avonds na het eten samen het hoognodige in het huishouden. Ik bepaal wat hoognodig is en hij doet het zware werk. Ook geeft hij me wat vaker een aai over m'n bol (dat hebben 'de hormonen' zoooo hard nodig!)
Verder maak ik TTD-lijstjes met maximaal 7 dingen, die ook nog eens haalbaar zijn (voor vandaag hoef ik alleen nog maar m'n nagels te doen...).
Dus vandaag lekker rustig aan gedaan, met uitgebreid middagdutje. En nu voel ik me alweer meer mens.
Dus dan zijn jullie weer op de hoogte, mocht er iemand van wakker liggen
zondag 2 november 2008 om 12:09
Ik vind de tweede zwangerschap ook echt een stuk zwaarder. Zeker omdat er nog een kleintje rondloopt. Bij de eerste is het luisteren naar je lichaam een stuk makkelijker dan bij een tweede. Die laat je niet in bad zitten als je rug het even niet meer doet, maar die moet er gewoon uit enz.
Rond 18 wekenb vond ik het echt zwaarder worden met klachten rond bekken enzo.
Bij een vriendin is de remedie inderdaad echt niets meer doen. Maar ik heb (per ongeluk tijdens het verdwalen tijdens een wandeltocht in Zweden) gemerkt dat mijn lijf het beter trekt als ik gewoon actief blijf doen, en zoveel mogelijk beweeg. Wel zo symetrisch mogelijk en bewust. Maar ik ben nu nog zeer actief (37 weken) 1 of 2 keer in de week doe ik een dag rustig aan, en de rest ben ik gewoon lekker in de weer.
Kan dus heel persoonlijk zijn wat voor jou het beste is, maar behalve rusten, zou ik ook zeker een keer voorzichtig het tegenovergestelde proberen. Wie weet.
liefs Joep
Rond 18 wekenb vond ik het echt zwaarder worden met klachten rond bekken enzo.
Bij een vriendin is de remedie inderdaad echt niets meer doen. Maar ik heb (per ongeluk tijdens het verdwalen tijdens een wandeltocht in Zweden) gemerkt dat mijn lijf het beter trekt als ik gewoon actief blijf doen, en zoveel mogelijk beweeg. Wel zo symetrisch mogelijk en bewust. Maar ik ben nu nog zeer actief (37 weken) 1 of 2 keer in de week doe ik een dag rustig aan, en de rest ben ik gewoon lekker in de weer.
Kan dus heel persoonlijk zijn wat voor jou het beste is, maar behalve rusten, zou ik ook zeker een keer voorzichtig het tegenovergestelde proberen. Wie weet.
liefs Joep
zondag 2 november 2008 om 20:23
zondag 2 november 2008 om 20:31
quote:joeppie schreef op 02 november 2008 @ 12:09:
Ik vind de tweede zwangerschap ook echt een stuk zwaarder. Zeker omdat er nog een kleintje rondloopt. Bij de eerste is het luisteren naar je lichaam een stuk makkelijker dan bij een tweede. Die laat je niet in bad zitten als je rug het even niet meer doet, maar die moet er gewoon uit enz.
Rond 18 wekenb vond ik het echt zwaarder worden met klachten rond bekken enzo.
Bij een vriendin is de remedie inderdaad echt niets meer doen. Maar ik heb (per ongeluk tijdens het verdwalen tijdens een wandeltocht in Zweden) gemerkt dat mijn lijf het beter trekt als ik gewoon actief blijf doen, en zoveel mogelijk beweeg. Wel zo symetrisch mogelijk en bewust. Maar ik ben nu nog zeer actief (37 weken) 1 of 2 keer in de week doe ik een dag rustig aan, en de rest ben ik gewoon lekker in de weer.
Kan dus heel persoonlijk zijn wat voor jou het beste is, maar behalve rusten, zou ik ook zeker een keer voorzichtig het tegenovergestelde proberen. Wie weet.
liefs JoepBedankt voor je verhaal! Zijn jouw klachten rond het bekken na de 18e week nog veel toegenomen of is het een beetje hetzelfde gebleven?
Ik vind de tweede zwangerschap ook echt een stuk zwaarder. Zeker omdat er nog een kleintje rondloopt. Bij de eerste is het luisteren naar je lichaam een stuk makkelijker dan bij een tweede. Die laat je niet in bad zitten als je rug het even niet meer doet, maar die moet er gewoon uit enz.
Rond 18 wekenb vond ik het echt zwaarder worden met klachten rond bekken enzo.
Bij een vriendin is de remedie inderdaad echt niets meer doen. Maar ik heb (per ongeluk tijdens het verdwalen tijdens een wandeltocht in Zweden) gemerkt dat mijn lijf het beter trekt als ik gewoon actief blijf doen, en zoveel mogelijk beweeg. Wel zo symetrisch mogelijk en bewust. Maar ik ben nu nog zeer actief (37 weken) 1 of 2 keer in de week doe ik een dag rustig aan, en de rest ben ik gewoon lekker in de weer.
Kan dus heel persoonlijk zijn wat voor jou het beste is, maar behalve rusten, zou ik ook zeker een keer voorzichtig het tegenovergestelde proberen. Wie weet.
liefs JoepBedankt voor je verhaal! Zijn jouw klachten rond het bekken na de 18e week nog veel toegenomen of is het een beetje hetzelfde gebleven?
maandag 3 november 2008 om 15:26
Meiden,
Wat ben ik ontzettend blij dit topic te lezen!!!! Zoooo herkenbaar, had het zelf kunnen schrijven.
Ik ben nu 21 week zwanger van nummer 2 en voel me alles behalve 'superwoman'. Heb maar een paar weken wat energie gevoeld (rond week 14 -16) en thats it! Heb dagelijks hoofdpijn, en vooral begin vd middag wil ik alleen nog maar slapen! Begon al helemaal aan mijn lijf te twijfelen, nu moet ik zeggen dat mijn ijzergehalte ook wat aan de lage kant is. Maar het is dus zeker niet abnormaal dat een 2e zwangerschap als zoveel zwaarder kan worden ervaren. Een en al herkenning! Nummer 1 is al 4 maar een zeer druk jochie, hij heeft energie voor 10!
En die buik lijkt wel heel erg snel erg dik te worden, hebben jullie dat ook?
liefs marleen
Wat ben ik ontzettend blij dit topic te lezen!!!! Zoooo herkenbaar, had het zelf kunnen schrijven.
Ik ben nu 21 week zwanger van nummer 2 en voel me alles behalve 'superwoman'. Heb maar een paar weken wat energie gevoeld (rond week 14 -16) en thats it! Heb dagelijks hoofdpijn, en vooral begin vd middag wil ik alleen nog maar slapen! Begon al helemaal aan mijn lijf te twijfelen, nu moet ik zeggen dat mijn ijzergehalte ook wat aan de lage kant is. Maar het is dus zeker niet abnormaal dat een 2e zwangerschap als zoveel zwaarder kan worden ervaren. Een en al herkenning! Nummer 1 is al 4 maar een zeer druk jochie, hij heeft energie voor 10!
En die buik lijkt wel heel erg snel erg dik te worden, hebben jullie dat ook?
liefs marleen
maandag 3 november 2008 om 16:45
En pixymama, nu dan gelukt?
Wat goed zeg, die herkenning!!
Vandaag las ik het rapport van mijn arbo-arts en ik moet zeggen, het viel me 100% mee! Hij heeft er zelfs in gezet dat ik werk moet doen dat weinig concentratie vergt. Ik ben met mijn werkgever in de clinch over nog 4 hele dagen (totaal 9 dagdelen) opleiding die ik zou moeten volgen. Dat kan dus niet en de arbo zegt het ook. Joepie! Ik had dat echt niet verwacht.
Afgelopen weekend heb ik mijn verjaardag gevierd, 2 dagen vol bezoek. Dus je kon me vanmorgen na 2 uurtjes werken al wegdragen. Gek hoor, dat je hoofd ook zo reageert. Je zou denken dat het alleen je lijf is, maar niet dus.
Maar ja, we zijn allemaal al over de helft als ik het zo lees, dus het gaat alweer de goede kant op
Wat goed zeg, die herkenning!!
Vandaag las ik het rapport van mijn arbo-arts en ik moet zeggen, het viel me 100% mee! Hij heeft er zelfs in gezet dat ik werk moet doen dat weinig concentratie vergt. Ik ben met mijn werkgever in de clinch over nog 4 hele dagen (totaal 9 dagdelen) opleiding die ik zou moeten volgen. Dat kan dus niet en de arbo zegt het ook. Joepie! Ik had dat echt niet verwacht.
Afgelopen weekend heb ik mijn verjaardag gevierd, 2 dagen vol bezoek. Dus je kon me vanmorgen na 2 uurtjes werken al wegdragen. Gek hoor, dat je hoofd ook zo reageert. Je zou denken dat het alleen je lijf is, maar niet dus.
Maar ja, we zijn allemaal al over de helft als ik het zo lees, dus het gaat alweer de goede kant op
maandag 3 november 2008 om 17:50
Nou, vandaag nog aan het herstellen van het weekend. Maar m'n ergste verkoudheid e.d. is weggetrokken. Dat is wel erg fijn, niet meer zo'n wattenhoofd. En ik voel me sowieso ook een stuk vrolijker. Dat helpt ook.
Morgen lekker werken en mijn rug rust gunnen. Da's mooi.
Wat erg fijn dat je arbo-arts je toch begrepen heeft! Kan me voorstellen dat dat op meerdere fronten een fijn gevoel geeft: je voelt je serieus genomen én je hebt er profijt van. Good for you!
Morgen lekker werken en mijn rug rust gunnen. Da's mooi.
Wat erg fijn dat je arbo-arts je toch begrepen heeft! Kan me voorstellen dat dat op meerdere fronten een fijn gevoel geeft: je voelt je serieus genomen én je hebt er profijt van. Good for you!
dinsdag 4 november 2008 om 12:09
Iemand vroeg iets over de buik: nou die is echt gigantisch aan het worden. Heb ook veel "last"van, zeker met de verzorging etc van dochtertje. Of even snel de blokjes willen opruimen. Poe he...!
Van het weekend ben ik ook naar de beurs geweest. Waarom alle leuke dingen jezelf ontzeggen om te zorgen dat je kan werken en huishoudelijke dingen kan doen? Was erg moe! Maar zondag toch ea gepoetst, ik had het idee dat ik heel wat aankon. Nou dat heb ik geweten zeg... Zondagavond kon ik al helemaal niets meer. Gisteren ook de hele dag last gehad en vandaag is het minder. Merk dat het herstel nu niet zo snel meer gaat.
En nu zijn vriend en ik ook nog eens allebei ziek, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten gisteravond. (overgeven en misselijk) Maar ben"blij"dat hij het ook heeft, heeft het iig niets met mijn zwangerschap te maken. Maar het bevestigd wel weer dat mannen zieliger zijn. Wie staat erop voor dochter? Wie doet de honden? Precies....
Origineel, fijn dat de ARBO zo'n goed rapport heeft geschreven en dat je dus die cursus niet hoeft te doen.
Joepie jij zei dat alleen rusten niet wertkt bij jou. Ik probeer ook iedere dag te bewegen en iets te doen. Maar als ik te veel doe, krijg ik echt last. Ik vind het erg moeilijk om een midden te vinden, tussen rusten en teveel te doen.'
Van het weekend ben ik ook naar de beurs geweest. Waarom alle leuke dingen jezelf ontzeggen om te zorgen dat je kan werken en huishoudelijke dingen kan doen? Was erg moe! Maar zondag toch ea gepoetst, ik had het idee dat ik heel wat aankon. Nou dat heb ik geweten zeg... Zondagavond kon ik al helemaal niets meer. Gisteren ook de hele dag last gehad en vandaag is het minder. Merk dat het herstel nu niet zo snel meer gaat.
En nu zijn vriend en ik ook nog eens allebei ziek, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten gisteravond. (overgeven en misselijk) Maar ben"blij"dat hij het ook heeft, heeft het iig niets met mijn zwangerschap te maken. Maar het bevestigd wel weer dat mannen zieliger zijn. Wie staat erop voor dochter? Wie doet de honden? Precies....
Origineel, fijn dat de ARBO zo'n goed rapport heeft geschreven en dat je dus die cursus niet hoeft te doen.
Joepie jij zei dat alleen rusten niet wertkt bij jou. Ik probeer ook iedere dag te bewegen en iets te doen. Maar als ik te veel doe, krijg ik echt last. Ik vind het erg moeilijk om een midden te vinden, tussen rusten en teveel te doen.'
dinsdag 4 november 2008 om 12:40
quote:chimney schreef op 04 november 2008 @ 12:23:
"Van het weekend ben ik ook naar de beurs geweest. Waarom alle leuke dingen jezelf ontzeggen om te zorgen dat je kan werken en huishoudelijke dingen kan doen?"
Ehmm, misschien omdat je baas je ervoor betaald??
(is maar een ideetje hoor)Laat ik het dan anders stellen: Waarom alleen "betaald" pijn krijgen?
Als ik tijdens mijn zwangerschap alleen maar kan werken, omdat mijn baas betaald, en dan veel pijn heb, en dus thuis niets meer met mijn dochtertje kan doen en niets leuks in het vooruitzicht heb, is ook niet echt fijn.
Ben nu pas 22 weken, en loop alweer een maand of2/ 2,5 bij de fysio. Dus een keer een uitspatting moet kunnen. En trouwens van deze uitspatting merkt mijn baas niets, omdat ik nu gewoon vrij ben.
De fysio en gyn geven ook aan mbt bekkenpijn dat je soms moet kiezen en dan niet alleen voor de dingen die moeten....
Ik wil dit keer namelijk wel zorgen dat alle babyspulletjes er zijn, dat het kamertje af is etc. Bij mijn dochtertje kon dat niet ivm vroeggeboorte. En aangezien dit waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is wil ik er ook van kunnen genieten!!!
En verder wil ik hier niet over in discussie gaan.
"Van het weekend ben ik ook naar de beurs geweest. Waarom alle leuke dingen jezelf ontzeggen om te zorgen dat je kan werken en huishoudelijke dingen kan doen?"
Ehmm, misschien omdat je baas je ervoor betaald??
(is maar een ideetje hoor)Laat ik het dan anders stellen: Waarom alleen "betaald" pijn krijgen?
Als ik tijdens mijn zwangerschap alleen maar kan werken, omdat mijn baas betaald, en dan veel pijn heb, en dus thuis niets meer met mijn dochtertje kan doen en niets leuks in het vooruitzicht heb, is ook niet echt fijn.
Ben nu pas 22 weken, en loop alweer een maand of2/ 2,5 bij de fysio. Dus een keer een uitspatting moet kunnen. En trouwens van deze uitspatting merkt mijn baas niets, omdat ik nu gewoon vrij ben.
De fysio en gyn geven ook aan mbt bekkenpijn dat je soms moet kiezen en dan niet alleen voor de dingen die moeten....
Ik wil dit keer namelijk wel zorgen dat alle babyspulletjes er zijn, dat het kamertje af is etc. Bij mijn dochtertje kon dat niet ivm vroeggeboorte. En aangezien dit waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is wil ik er ook van kunnen genieten!!!
En verder wil ik hier niet over in discussie gaan.
dinsdag 4 november 2008 om 14:57
quote:pixymama schreef op 30 oktober 2008 @ 12:10:
Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?Heel herkenbaar! Ik ben vandaag weer aan het werk, nadat ik twee weken ziek thuis ben geweest. De laatste maanden (ben nu 6 maanden zwanger) ben ik al meerdere keren ziek geweest terwijl ik dit bij mijn eerste zwangerschap helemaal niet had. Ik vind het vervelend om me zo vaak ziek te melden en merk dat ik mede daardoor soms over mijn lichamelijke grenzen heen ga. Ik vraag me ook steeds meer af of het niet verstandiger zou zijn minder te gaan werken; ik ben er nog niet uit.
Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?Heel herkenbaar! Ik ben vandaag weer aan het werk, nadat ik twee weken ziek thuis ben geweest. De laatste maanden (ben nu 6 maanden zwanger) ben ik al meerdere keren ziek geweest terwijl ik dit bij mijn eerste zwangerschap helemaal niet had. Ik vind het vervelend om me zo vaak ziek te melden en merk dat ik mede daardoor soms over mijn lichamelijke grenzen heen ga. Ik vraag me ook steeds meer af of het niet verstandiger zou zijn minder te gaan werken; ik ben er nog niet uit.
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
dinsdag 4 november 2008 om 15:01
Mizuki, minder werken werkt zeker!! Je komt dan van een stuk schuldgevoel af. Want ja, ik weet dat mijn baas betaalt, daarom wil ik in de uren dat ik werk ook het beste geven. Maar als dat niet kan is dat extra frustrerend.
Nu werk ik 4 uurtjes (oke, vandaag waren het er 6). En in die 4 uurtjes kan ik zoveel movelijk doen. De andere 4 betaalt niet mijn baas maar het uwv, daar heb ik namelijk recht op. Daar heb ik premies voor betaald voor als het nodig is. En nu is het nodig.
Dus Chimny, zo kan het ook!
En bieb: laat je niet gek maken, doe inderdaad binnen je grenzen wat je kan. En als je dan eens een andere keus maakt dan dat een ander zou doen: boeiend!
Nu werk ik 4 uurtjes (oke, vandaag waren het er 6). En in die 4 uurtjes kan ik zoveel movelijk doen. De andere 4 betaalt niet mijn baas maar het uwv, daar heb ik namelijk recht op. Daar heb ik premies voor betaald voor als het nodig is. En nu is het nodig.
Dus Chimny, zo kan het ook!
En bieb: laat je niet gek maken, doe inderdaad binnen je grenzen wat je kan. En als je dan eens een andere keus maakt dan dat een ander zou doen: boeiend!
dinsdag 4 november 2008 om 15:09
Orgineel, mijn baas is helaas van het type: 'je bent zwanger, niet ziek ... dus niet zeuren'. Een voorzichtige poging van mij om het onderwerp 'minder werken' op tafel te leggen, liep dan ook op niets uit. Daarbij is het zo dat als ik minder werk, iemand anders mijn werkzaamheden naast zijn eigen werkzaamheden zal moeten doen. Ik denk dus niet dat minder werken mijn schuldgevoel echt zal verminderen.
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
