Kinderen
alle pijlers
Energie tijdens tweede zwangerschap
donderdag 30 oktober 2008 om 12:10
Ik ben inmiddels 18 weken in verwachting van nummer 2. Nummer 1 is nu ruim 10 maanden oud. Nadat ik m'n misselijkheid en vermoeidheid had gehad, had ik gehoopt dat ik redelijk energiek van mijn zwangerschap zou gaan kunnen genieten.
Nou is dat niet zo. Ik voel me eigenlijk al 12 weken beroerd. Begonnen met misselijkheid en vermoeidheid dus en daarna zware verkoudheden, voorhoofdsholte-ontsteking, hoofdpijn, rugpijn: kortom een algeheel lamlendig gevoel. De fysiotherapeut heeft me afgeraden nog veel te tillen (handig, met 'n zoon van 10 maanden) en stofzuigen/dweilen enzo (idem). Ik heb vanochtend maar de sportschool stopgezet, want dat zie ik er voorlopig niet van komen.
Gisteren ben ik ziek naar huis gegaan en heb met mezelf afgesproken dat ik de rest van de week thuis blijf. Vandaag met zoon, morgen met zoon in kinderdagverblijf.
Natuurlijk kom ik nu heeeeeeeeeel sielug over , maar daar heb ik eigenlijk het topic niet voor geopend. Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?
Nou is dat niet zo. Ik voel me eigenlijk al 12 weken beroerd. Begonnen met misselijkheid en vermoeidheid dus en daarna zware verkoudheden, voorhoofdsholte-ontsteking, hoofdpijn, rugpijn: kortom een algeheel lamlendig gevoel. De fysiotherapeut heeft me afgeraden nog veel te tillen (handig, met 'n zoon van 10 maanden) en stofzuigen/dweilen enzo (idem). Ik heb vanochtend maar de sportschool stopgezet, want dat zie ik er voorlopig niet van komen.
Gisteren ben ik ziek naar huis gegaan en heb met mezelf afgesproken dat ik de rest van de week thuis blijf. Vandaag met zoon, morgen met zoon in kinderdagverblijf.
Natuurlijk kom ik nu heeeeeeeeeel sielug over , maar daar heb ik eigenlijk het topic niet voor geopend. Wat ik me nou eigenlijk afvraag is het volgende: ik ben zelf nogal van het 'niet zeuren, maar dweilen', maar ik vraag me af of dat nou verstandig is tijdens mijn zwangerschap. Als ik signalen van mijn lichaam (diep hoor) negeer terwijl ik er in mijn eentje gebruik van maak, is dat nog tot daar aan toe, maar met een passagier aan boord is dat misschien niet verstandig? Of moet ik mezelf gewoon over m'n algehele lamlendigheid heenzetten en gaat het dan vanzelf beter? Want ik voel me nu zo nutteloos, met de laptop op de bank terwijl ik zou 'moeten' stofzuigen, zeg maar.
Hoe doen jullie dat?
donderdag 30 oktober 2008 om 12:17
prioriteiten stellen!
sommigen dingen moeten ja, maar vergaat de wereld nou echt wanneer je vandaag niet stofzuigt? is je huis dan onleefbaar oid...?
wanneer je je nutteloos voelt ga je met je kleintje lekker op de bank zitten, onder het mom quality time ben je op dat moment reuze nuttig
luister naar je lijf maar stel je grenzen wel in, de hele dag op je gat zitten ga je je niet beter van voelen (denk ik) jezelf over de kop werken krijg je uit eindelijk een rekening van (weet ik helaas uit eigen ervaring)
sommigen dingen moeten ja, maar vergaat de wereld nou echt wanneer je vandaag niet stofzuigt? is je huis dan onleefbaar oid...?
wanneer je je nutteloos voelt ga je met je kleintje lekker op de bank zitten, onder het mom quality time ben je op dat moment reuze nuttig
luister naar je lijf maar stel je grenzen wel in, de hele dag op je gat zitten ga je je niet beter van voelen (denk ik) jezelf over de kop werken krijg je uit eindelijk een rekening van (weet ik helaas uit eigen ervaring)
donderdag 30 oktober 2008 om 12:22
Wat herkenbaar!!! Ik ben nu 24 weken zwanger met dochter van 11 maanden. Ook ik ben van niet zeuren maar poetsen. Maar met pijn in mijn hart heb ik begin deze maand even afscheid genomen van mijn werk en me ziek gemeld. Nog steeds kan ik na een mamadag amper op of neer van de pijn in mijn bekken, maar de arbo arts heeft gekozen dat ik meer mijn "niet zeuren maar poetsen" moet oppakken. Dus volgende week weer voor 4 uurtjes aan het werk, met een heftig schuldgevoel dat ik me "zomaar" ziek heb gemeld.
Dus ja, mijn oplossing is er eigenlijk niet. Alleen volop herkenning. Ook ik zit nu 2 uur achter mijn pctje en denk: wat moet er eigenlijk nog gedaan worden?? dit kost eigenlijk alleen maar extra energie.
Dus: ik wacht samen met jou op de gouden tip. Maar wat ik me wel voorgenomen heb is, dat ik alles wil doen zodat het goed gaat met het ventje in mijn buik. Dus als ik maar even de indruk zou hebben dat wat ik doe schadelijk is voor hem, dan ga ik de volgende 15 weken op de bank liggen. Die tip wil ik nog wel even meegeven
Sterkte!
Dus ja, mijn oplossing is er eigenlijk niet. Alleen volop herkenning. Ook ik zit nu 2 uur achter mijn pctje en denk: wat moet er eigenlijk nog gedaan worden?? dit kost eigenlijk alleen maar extra energie.
Dus: ik wacht samen met jou op de gouden tip. Maar wat ik me wel voorgenomen heb is, dat ik alles wil doen zodat het goed gaat met het ventje in mijn buik. Dus als ik maar even de indruk zou hebben dat wat ik doe schadelijk is voor hem, dan ga ik de volgende 15 weken op de bank liggen. Die tip wil ik nog wel even meegeven
Sterkte!
donderdag 30 oktober 2008 om 12:23
Hoi,
Ik was na 6 maanden (ook) weer zwanger van nummer 2. (hij is nu net 1 jaar geworden, en ik ben 26 weken zwanger) En het is inderdaad stukken zwaarder. Vooralsnog gaat het wel redelijk om er ook nog 2.5 dag bij te werken maar zwaar is het wel. De energieke periode heb ik wel gehad, maar minder energiek dan bij de eerste. het was meer dat ik niet meer om half 8 om viel van de slaap en het me nu ook nog wel eens lukt een film af te kijekn Maar echt bruisen van energie, nou nee. vergeet niet dat het heel veel van een lichaam vraagt, volgens mij waren we nog niet eens uitgezwangerd van de eerste keer en hup, lijf moet al een tweede gaan maken en onderhouden.
Toevallig vandaag wel ziek gemeld, door een buikgriepje(ben nu wel vatbaarder voor alles wat heerst) maar dat is niet echt zs gerelateerd.
Wat ik voor mezelf aanhoud, is het volgende: zo min mogelijk tillen als man thuis is, weinig ondernemen naast het werk(het is even niet anders) veel slapen als kind ook slaapt. en aftellen, nog 7 weken werken
Groet, NJB
Ik was na 6 maanden (ook) weer zwanger van nummer 2. (hij is nu net 1 jaar geworden, en ik ben 26 weken zwanger) En het is inderdaad stukken zwaarder. Vooralsnog gaat het wel redelijk om er ook nog 2.5 dag bij te werken maar zwaar is het wel. De energieke periode heb ik wel gehad, maar minder energiek dan bij de eerste. het was meer dat ik niet meer om half 8 om viel van de slaap en het me nu ook nog wel eens lukt een film af te kijekn Maar echt bruisen van energie, nou nee. vergeet niet dat het heel veel van een lichaam vraagt, volgens mij waren we nog niet eens uitgezwangerd van de eerste keer en hup, lijf moet al een tweede gaan maken en onderhouden.
Toevallig vandaag wel ziek gemeld, door een buikgriepje(ben nu wel vatbaarder voor alles wat heerst) maar dat is niet echt zs gerelateerd.
Wat ik voor mezelf aanhoud, is het volgende: zo min mogelijk tillen als man thuis is, weinig ondernemen naast het werk(het is even niet anders) veel slapen als kind ook slaapt. en aftellen, nog 7 weken werken
Groet, NJB
donderdag 30 oktober 2008 om 12:24
Ik ben nu 18 weken zwanger van de vierde en herken het erg. Ik heb inmiddels wel geleerd hier aan toe te geven, maar snap dat het lastig is. Toch maar doen, want je krijgt het anders later terug inderdaad. Je moet gewoon even leren dat het niet erg is om niets te doen, die dadendrang uit je hoofd te krijgen. En ook, hulp vragen en accepteren. Als jij zo met dat dweilen zit, vraag dan je man/vriend het te doen.
Uiteraard zul je aan je zoontje energie moeten blijven besteden. Ga er dus zuinig mee om, hij heeft prioriteit boven het huishouden en je werk.
Probeer ook een beetje te genieten van de gedwongen rust, lekker lezen en tv kijken. Straks wordt het weer buffelen.
Uiteraard zul je aan je zoontje energie moeten blijven besteden. Ga er dus zuinig mee om, hij heeft prioriteit boven het huishouden en je werk.
Probeer ook een beetje te genieten van de gedwongen rust, lekker lezen en tv kijken. Straks wordt het weer buffelen.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:25
donderdag 30 oktober 2008 om 12:26
Herkenbaar! Ben nu 21 weken zwanger van nr 2. Mijn dochtertje is 16 maanden.
Ik loop bij de fysio voor mijn bekken, had ik tijdens 1e zwangerschap ook veel last van. Heb een medische indicatie (omdat dochter te vroeg geboren is) en loop dus bij de gyn en heb nu ea aan onderzoeken in het ZH gehad. Kwam niet echt heel veel uit. Er was een spoortje van een virus zichtbaar in mijn bloed. Verder niet echt iets kunnen vinden. Mijn urine wordt nog onderzocht.
Ik ben ook erg lamlendig. Zou de hele dag wel willen slapen en er komt weinig uit mijn handen. Vorige week ben ik thuis gebleven van mijn werk, maar deze week dus wel aan het werk (nu ook) maar vraag me niet hoe ik de tijd doorkom. Alles lijkt langs me heen te gaan.
en dat eeuwige schuldgevoel t.o.v iedereen omdat ik niet voor de volle 100% aanwezig ben... Gek word ik ervan.
Niet dat je veel aan mijn verhaal hebt, maar je bent niet de enige!
Ik loop bij de fysio voor mijn bekken, had ik tijdens 1e zwangerschap ook veel last van. Heb een medische indicatie (omdat dochter te vroeg geboren is) en loop dus bij de gyn en heb nu ea aan onderzoeken in het ZH gehad. Kwam niet echt heel veel uit. Er was een spoortje van een virus zichtbaar in mijn bloed. Verder niet echt iets kunnen vinden. Mijn urine wordt nog onderzocht.
Ik ben ook erg lamlendig. Zou de hele dag wel willen slapen en er komt weinig uit mijn handen. Vorige week ben ik thuis gebleven van mijn werk, maar deze week dus wel aan het werk (nu ook) maar vraag me niet hoe ik de tijd doorkom. Alles lijkt langs me heen te gaan.
en dat eeuwige schuldgevoel t.o.v iedereen omdat ik niet voor de volle 100% aanwezig ben... Gek word ik ervan.
Niet dat je veel aan mijn verhaal hebt, maar je bent niet de enige!
donderdag 30 oktober 2008 om 12:27
donderdag 30 oktober 2008 om 12:28
Hier nog een....
Ik ben 23 weken zwanger en heb een zoon van 11 maanden. Ik werk sinds week 15 van mijn zwangerschap 50% en soms zelfs minder. Ik vind níet dat je je aanstelt en je bent ook niet zielig, maar signalen van je lichaam moet je niet negeren. Je draagt verantwoordlijkheid voor je lichaam, dat van je buikbaby en de rest van je gezin. Nu gas terug nemen betekent dat je jezelf niet over de kop werkt.
Misschien krijg je straks tonnen energie, maar misschien ook niet. En dan kun je maar beter niet nu al al je reserves verspeeld hebben.
Ik ben 23 weken zwanger en heb een zoon van 11 maanden. Ik werk sinds week 15 van mijn zwangerschap 50% en soms zelfs minder. Ik vind níet dat je je aanstelt en je bent ook niet zielig, maar signalen van je lichaam moet je niet negeren. Je draagt verantwoordlijkheid voor je lichaam, dat van je buikbaby en de rest van je gezin. Nu gas terug nemen betekent dat je jezelf niet over de kop werkt.
Misschien krijg je straks tonnen energie, maar misschien ook niet. En dan kun je maar beter niet nu al al je reserves verspeeld hebben.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:29
Ik merk dat ik 'rugtechnisch' beter kan werken dan kan zorgen! Dus eigenlijk valt het werken me niet zo zwaar. Het is alleen de combinatie van alles met die moeoeoeoeoeoeheid en het feit dat ik me al weken niet meer fit voel.
Maar het feit dat ik duidelijk niet de enige ben (en me dus niet aanstel) doet me erg goed! Al is dat voor jullie weer iets minder, natuurlijk.
Maar het feit dat ik duidelijk niet de enige ben (en me dus niet aanstel) doet me erg goed! Al is dat voor jullie weer iets minder, natuurlijk.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:30
Weet je trouwens wat ook een leuke is? een arbo die je vertelt dat je maar eens moet nadenken of je na je verlof dadelijk nog wel genoeg energie hebt. Want als ik het nu al niet denk aan te kunnen, hoe moet dat dan niet straks met 2 kinderen? eigenlijk zat hij gewoon te insinueren dat ik maar moest stoppen met werken!! De male chauvinist.
Ik heb hem fijntjes verteld dat ik dan niet meer zwanger ben en mijn lijf dus alleen maar fitter wordt. Wat een eikel!!!
Dus: denk vooral ook na hoe het moet na je verlof
Ik heb hem fijntjes verteld dat ik dan niet meer zwanger ben en mijn lijf dus alleen maar fitter wordt. Wat een eikel!!!
Dus: denk vooral ook na hoe het moet na je verlof
anoniem_24655 wijzigde dit bericht op 30-10-2008 12:32
Reden: het was een andere male.....
Reden: het was een andere male.....
% gewijzigd
donderdag 30 oktober 2008 om 12:31
Voor zover ik weet, gaat alles prima met de kleine. Placenta ligt ditmaal aan de voorkant, dus ik zit te wachten op beweging. Over tweeënhalve week 20-weken echo, dus dan de volgende mijlpaal.
Hebben jullie trouwens ook dat deze zwangerschap gevoelstechnisch heel anders is dan de eerste? Ik zit nu voornamelijk te zwijmelen over mijn zoon en maar zelden over mijn buik (en hé, daar voel ik me schuldig over!).
Hebben jullie trouwens ook dat deze zwangerschap gevoelstechnisch heel anders is dan de eerste? Ik zit nu voornamelijk te zwijmelen over mijn zoon en maar zelden over mijn buik (en hé, daar voel ik me schuldig over!).
donderdag 30 oktober 2008 om 12:32
Tegen mij wordt ook gezegd dat ik rustig aan moet doen omdat de kans op weer een vroeggeboorte groot is. Maar hoe die je rustig aan...? Heb namelijk het idee dat ze op mijn werk vinden dat ik "zeur", terwijl ik dat eigenlijk nooit doe.
Gelukkig heb ik mijn vriend die mijn grenzen in de gaten houdt en mijn werk ook opbelt dat het niet gaat etc.
Gelukkig heb ik mijn vriend die mijn grenzen in de gaten houdt en mijn werk ook opbelt dat het niet gaat etc.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:33
Pixy, bekend!! Maar als je beweging gaat voelen, wordt dat zeker beter. Gelukkig voelde ik, ondanks voorliggende placenta, deze keer al met 14 weken leven, dus dan wordt het wat echter. En deze week zijn we heel langzaam aan begonnen aan de babykamer, dat maakt het ook even echter.
Wil je weten wat het wordt?
Wil je weten wat het wordt?
donderdag 30 oktober 2008 om 12:33
quote:origineel schreef op 30 oktober 2008 @ 12:30:
Weet je trouwens wat ook een leuke is? een arbo die je vertelt dat je maar eens moet nadenken of je na je verlof dadelijk nog wel genoeg energie hebt. Want als ik het nu al niet denk aan te kunnen, hoe moet dat dan niet straks met 2 kinderen? eigenlijk zat hij gewoon te insinueren dat ik maar moest stoppen met werken!! De male chauvinist.
Ik heb hem fijntjes verteld dat ik dan niet meer zwanger ben en mijn lijf dus alleen maar fitter wordt. Wat een eikel!!!
Dus: denk vooral ook na hoe het moet na je verlof
Wel fijn dat je dus gesteund wordt door je werk
Is je man wel erg lief voor je?
Enne, ik hoop op verdubbeling ouderschapsverlof per 1 januari!
Weet je trouwens wat ook een leuke is? een arbo die je vertelt dat je maar eens moet nadenken of je na je verlof dadelijk nog wel genoeg energie hebt. Want als ik het nu al niet denk aan te kunnen, hoe moet dat dan niet straks met 2 kinderen? eigenlijk zat hij gewoon te insinueren dat ik maar moest stoppen met werken!! De male chauvinist.
Ik heb hem fijntjes verteld dat ik dan niet meer zwanger ben en mijn lijf dus alleen maar fitter wordt. Wat een eikel!!!
Dus: denk vooral ook na hoe het moet na je verlof
Wel fijn dat je dus gesteund wordt door je werk
Is je man wel erg lief voor je?
Enne, ik hoop op verdubbeling ouderschapsverlof per 1 januari!
