Kinderen
alle pijlers
Groep 2 opnieuw
donderdag 16 januari 2020 om 22:24
Ons kind is van eind november en zit momenteel in groep 2.
Hij heeft vriendjes van groep 2 en heeft het naar zijn zin.
Nu hebben ze recent de kinderen gescreend en blijkt dat hij zich prima ontwikkelt voor zijn leeftijd maar dat de school twijfels heeft of groep 3 haalbaar is.
Reden hiervoor is dat dingen vaak niet beklijven. Letters en cijfers. Ik merk ook wel dat als ik dingen vertel hij die vaak niet onthoud. Is daar gewoon niet mee bezig.
Er zijn ook kinderen in groep 1 die ouder zijn dan hem dus dat hij iets achter loopt op de anderen van groep 2 is ook niet heel raar hij is gewoon nog jong.
Het is nog niet zeker of hij wel niet of niet overgaat. Binnenkort heb ik nog een gesprek over zijn functioneren.
Ik wil niet dat hij straks de hele tijd op zijn tenen moet lopen in groep 3 en geen successen heeft. Maar als ik er wat over ga googelen lees ik veel dat groep 2 overdoen helemaal niet de gewenste resultaat geeft.
Wat kan ik meenemen in het gesprek? Kan ik zelf ook dingen doen om hem nog wat te stimuleren?
Hij heeft vriendjes van groep 2 en heeft het naar zijn zin.
Nu hebben ze recent de kinderen gescreend en blijkt dat hij zich prima ontwikkelt voor zijn leeftijd maar dat de school twijfels heeft of groep 3 haalbaar is.
Reden hiervoor is dat dingen vaak niet beklijven. Letters en cijfers. Ik merk ook wel dat als ik dingen vertel hij die vaak niet onthoud. Is daar gewoon niet mee bezig.
Er zijn ook kinderen in groep 1 die ouder zijn dan hem dus dat hij iets achter loopt op de anderen van groep 2 is ook niet heel raar hij is gewoon nog jong.
Het is nog niet zeker of hij wel niet of niet overgaat. Binnenkort heb ik nog een gesprek over zijn functioneren.
Ik wil niet dat hij straks de hele tijd op zijn tenen moet lopen in groep 3 en geen successen heeft. Maar als ik er wat over ga googelen lees ik veel dat groep 2 overdoen helemaal niet de gewenste resultaat geeft.
Wat kan ik meenemen in het gesprek? Kan ik zelf ook dingen doen om hem nog wat te stimuleren?
vrijdag 17 januari 2020 om 16:48
Dit vind ik wel een interessante post. Ik zou niet snel een docent vragen om mijn kind emotioneel te laten groeien. Ik zou liever willen dat mijn kinderen dat tempo zelf bepalen.pezdorado schreef: ↑17-01-2020 13:10Wij hebben ons er een beetje in verdiept omdat we met hetzelfde hebben gezeten en zijn tot precies deze conclusie gekomen. Scholen zijn er volgens mij tegenwoordig erg happig op om langer te laten kleuteren, maar ik vraag mij ook af of dit voor veel kinderen de oplossing is. Probleem is mijns inziens dat scholen vooral focussen op prestaties en het cognitieve gedeelte terwijl het sociaal-emotionele deel van de ontwikkeling evengoed belangrijk is maar daar lijken ze geen handvatten voor te hebben. Mijn dochter kan cognitief heel goed mee komen, misschien zelfs beter dan gemiddeld, maar loopt op emotioneel gebied eerder achter dan voor. School stelde al bij de start van groep 2 voor dat ze wellicht een jaar langer moest kleuteren maar ik zie dat totaal niet zitten. Ze kan nu al goed lezen en schrijven, en zou dan nog een extra jaar moeten 'spelen' bij de kleuters waar ook geen extra aandacht is voor de emotionele ontwikkeling blijkbaar. De juf van groep 3 mag van mij volgend jaar aan de bak om haar emotioneel te laten groeien nu ze immers minder werk aan haar zal hebben voor lezen en schrijven, maar ja, daar heeft ze natuurlijk geen tijd voor want de school catert toch vooral voor het gemiddelde kind.
vrijdag 17 januari 2020 om 18:09
Dat vind ik zo slecht... hier op school geen grens. Uit 2013 (geboortejaar van mijn zoon) zitten de meesten in groep 3 maar er zijn er ook in groep 2 en in groep 4. Er zijn augustuskinderen die in 2 zitten en decemberkinderen die in 3 zitten, verschilt zo per kind...Quincy2 schreef: ↑17-01-2020 07:37Bij mijn kinderen op school hanteren ze nog een soort oktobergrens, voor iedereen, slim of niet.
Letters en cijfers kende mijn eindejaarskind al als peuter, dus ik heb geen ervaring met of dat nog in een paar maanden blijft hangen. Hij heeft het altijd prima naar zijn zin gehad als een van de oudsten van de klas, en trok bij de kleuters ook niet naar de jongens van voor de 'oktobergrens'. Maar wat goedis voor TO' s kind kunnen wij niet weten.
vrijdag 17 januari 2020 om 18:17
Soms kan een zetje in de goede richting best handig zijn hoor. Kinderen weten vaak geen andere manier dan wat ze tot nu toe gebruiken. Even afspreken dat het vanaf nu anders gaat of dat het op school anders gaat kan prima, daar groeien kinderen van. Zonder schade.
Bijvoorbeeld over huilen. Kinderen mogen best huilen op school maar als je ze leert dat ze sommige dingen beter kunnen vragen maken ze vaak ineens best grote sprongen.
Kunnen ze ook thuis leren natuurlijk, maar sommige ouders bieden dat dan nog niet aan of faciliteren, voor schoolse begrippen, dat huilen veel te lang.
Ik had een jongetje in de klas dat huilde bij een losse veter, een gebroken potloodpunt etc. Dan mag school, in groep twee, daar best even mee aan de slag.
vrijdag 17 januari 2020 om 18:21
Maar dat emotionele aspect wordt zeer vaak gebruikt om kinderen groep 2 te laten overdoen, terwijl ze net zo goed in groep 3 (en verder) emotioneel groeien.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 17 januari 2020 om 18:37
Hier werd er in februari groep 2 nog getwijfeld, want ook nog jong vonden ze. Eind groep 2 was er geen twijfel meer. Ze zouden in groep 2 onvoldoende uitdaging kunnen bieden, dus door naar groep 3. Begin groep 3 was pittig, maar dat werd aardig ingelopen in de tweede helft van groep 3. De rest in de jaren daarna en nu 2 havo en volledig op de goede plek. Misschien zou vwo ook nog kunnen, maar hij vindt dat hij nu genoeg doet aan zijn huiswerk. Ach hij zit lekker in zijn vel. Sociaal gezien helemaal op zijn plek. Je weet niet hoe je kind zich ontwikkelt. En ook niet waar je goed aan doet. Je kunt achteraf ook nooit zeggen wat het beste was, want je ziet maar het effect van 1 variant, hoe het anders was geweest, dat weet je nooit.
zaterdag 18 januari 2020 om 00:09
Ok, bedoel je dat met emotioneel groeien. Dat doet elke docent wel lijkt me.Andersom schreef: ↑17-01-2020 18:17Soms kan een zetje in de goede richting best handig zijn hoor. Kinderen weten vaak geen andere manier dan wat ze tot nu toe gebruiken. Even afspreken dat het vanaf nu anders gaat of dat het op school anders gaat kan prima, daar groeien kinderen van. Zonder schade.
Bijvoorbeeld over huilen. Kinderen mogen best huilen op school maar als je ze leert dat ze sommige dingen beter kunnen vragen maken ze vaak ineens best grote sprongen.
Kunnen ze ook thuis leren natuurlijk, maar sommige ouders bieden dat dan nog niet aan of faciliteren, voor schoolse begrippen, dat huilen veel te lang.
Ik had een jongetje in de klas dat huilde bij een losse veter, een gebroken potloodpunt etc. Dan mag school, in groep twee, daar best even mee aan de slag.
zaterdag 18 januari 2020 om 08:16
Ja en nee, mijn voorbeeld gaat vooral over sociale groei. Het gaat over omgaan met elkaar, hoe doe je dat nu het beste in de schoolse situatie. Gaat ook over pesten en gepest worden, hoe doe je dat vandaag beter dan gisteren.
De poster wat ik op reageerde vond dat dat bij haar kinderen vooral uit het kind moest komen en niet aangeleerd moest worden.
Ik denk dat het een wisselwerking is. Baby's kunnen alleen huilen en leren langzaam dat praten voor veel dingen handiger is. Als die ontwikkeling wat achterblijft bij het gemiddelde kun je in mijn ogen daar heel goed in sturen door het te benoemen.
zaterdag 18 januari 2020 om 10:53
Dit is inderdaad hoe ik het bedoelde. Wat versta jij onder emotioneel groeien Lisa?Andersom schreef: ↑17-01-2020 18:17Soms kan een zetje in de goede richting best handig zijn hoor. Kinderen weten vaak geen andere manier dan wat ze tot nu toe gebruiken. Even afspreken dat het vanaf nu anders gaat of dat het op school anders gaat kan prima, daar groeien kinderen van. Zonder schade.
Bijvoorbeeld over huilen. Kinderen mogen best huilen op school maar als je ze leert dat ze sommige dingen beter kunnen vragen maken ze vaak ineens best grote sprongen.
Kunnen ze ook thuis leren natuurlijk, maar sommige ouders bieden dat dan nog niet aan of faciliteren, voor schoolse begrippen, dat huilen veel te lang.
Ik had een jongetje in de klas dat huilde bij een losse veter, een gebroken potloodpunt etc. Dan mag school, in groep twee, daar best even mee aan de slag.
Ik vind het kind zelf laten bepalen heel mooi, maar hoe kan een kind iets leren als hij er nooit mee in aanraking is gekomen? Mijn dochter bijvoorbeeld kan heel slecht tegen haar verlies dus wij spelen veel spelletjes met haar zodat ze leert dat ze soms wint en soms verliest. Ik heb de indruk dat school bij een spelletje bijvoorbeeld eerder aandacht besteedt aan of het kind het spel snapt (de regels) dan of het om kan gaan met verliezen.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:21
pezdorado schreef: ↑18-01-2020 10:53Dit is inderdaad hoe ik het bedoelde. Wat versta jij onder emotioneel groeien Lisa?
Ik vind het kind zelf laten bepalen heel mooi, maar hoe kan een kind iets leren als hij er nooit mee in aanraking is gekomen? Mijn dochter bijvoorbeeld kan heel slecht tegen haar verlies dus wij spelen veel spelletjes met haar zodat ze leert dat ze soms wint en soms verliest. Ik heb de indruk dat school bij een spelletje bijvoorbeeld eerder aandacht besteedt aan of het kind het spel snapt (de regels) dan of het om kan gaan met verliezen.
Dat klopt, en veel spelletjes hebben helemaal geen winst-/verliesaspect.
zaterdag 18 januari 2020 om 19:05
Hier een moeder van een Dyscalcuut.
Kind wou op het kinderdag verblijf al nooit puzzelen (veel mensen met dyscalculie hebben daar moeite mee)
Bij de kleuters had ze geen besef dat als ze 3 appels zag dat dat hoorde bij het cijfer 3.
Mijn dochter heeft ook langer gekleuterd.
Eind november jarig. Ze zat echt te huilen in groep 2 toen ze dacht dat ze automatisch naar 3 moest. Ze was er absoluut niet aan toe.
Gelukkig zag haar juf dat ook en die heeft in januari/februari toen al gezegd dat we rekening moesten houden met achterblijven in groep 2.
Hebben we geen moment erg gevonden. Wij zagen ook wel dat ze er niet aan toe was.
Nu zit ze inmiddels in groep 6. Haar dyscalculie traject loopt nu een jaar (dus geconstateerd in groep 5, de twijfels waren er mid groep 4 al)
Verder doet ze het harstikke goed. Is ze 1 van de oudsten van de klas en zit ze gewoon erg op haar plek.
Wij hebben er als ouders zijnde geen moment spijt van gehad dat we haar langer in groep 2 hebben laten zitten.
zaterdag 18 januari 2020 om 19:21
Kind hier is van 1 naar 3 gegaan.
Was er sociaal emotioneel nog niet aan toe maar vervelende zich rot. En werd daar niet zo heel leuk kind van thuis.
En weet je nu in 3 gaat het prima.
Staat ze vooraan de boel te leiden? Nee.
Maar dat zal ze met 100 extra kleuter jaren nog niet doen.
Ik had liever dat ze 3 over zou doen en dan al nieuwe dingen had geleerd dan nog een jaar kleuren en buitenspelen.
Was er sociaal emotioneel nog niet aan toe maar vervelende zich rot. En werd daar niet zo heel leuk kind van thuis.
En weet je nu in 3 gaat het prima.
Staat ze vooraan de boel te leiden? Nee.
Maar dat zal ze met 100 extra kleuter jaren nog niet doen.
Ik had liever dat ze 3 over zou doen en dan al nieuwe dingen had geleerd dan nog een jaar kleuren en buitenspelen.
zondag 19 januari 2020 om 00:37
Hier beklijft fragmentarisch aangeboden stof, zonder uitleg, ook niet... Mijn zoon kon lezen toen hij drie was, althans, hij snapte het concept en wat letters zijn ( symbolen die een klank vertegenwoordigen) hij vroeg me, hoe moet je lezen? En ik legde hem het concept uit. Sindsdien kon hij lezen ( niet snel, niet veel, maar korte woordjes waarvan hij van elke letter de klank wist, wel) had hij mij dat niet gevraagd, dan zou hij in de kleuterklas af en toe 1 enkele letter hebben geleerd, zonder context, dus dat is veel moeilijker te onthouden. Ik denk dat deze manier van leren ( top down) voor heel veel kinderen goed werkt. Eerst het concept, de grote lijnen, dan de details en waarom je die leert. Misschien is jouw zoon ook iemand die context nodig heeft voordat iets nieuws beklijft?
Nogmaals groep 2 zou ik niet doen... In groep drie komen ze al vrij snel aan het concept ' lezen' toe en ziet hij waarom en is waarschijnlijk trots op zijn eerste gelezen woordje. Niet klein houden, alle kinderen zijn dol op spelen
Nogmaals groep 2 zou ik niet doen... In groep drie komen ze al vrij snel aan het concept ' lezen' toe en ziet hij waarom en is waarschijnlijk trots op zijn eerste gelezen woordje. Niet klein houden, alle kinderen zijn dol op spelen
zondag 19 januari 2020 om 08:42
In jouw vorige post schreef je dat je dochter achter loop in haar emotionele ontwikkeling, in mijn opinie is die ontwikkeling sowieso niet bij alle kinderen gelijk en staat dat los van begeleiding als in stoppen met huilen. Ik dacht meer aan emotionele ontwikkeling in denkniveau wat past bij de interesses bij het kind op dat moment.pezdorado schreef: ↑18-01-2020 10:53Dit is inderdaad hoe ik het bedoelde. Wat versta jij onder emotioneel groeien Lisa?
Ik vind het kind zelf laten bepalen heel mooi, maar hoe kan een kind iets leren als hij er nooit mee in aanraking is gekomen? Mijn dochter bijvoorbeeld kan heel slecht tegen haar verlies dus wij spelen veel spelletjes met haar zodat ze leert dat ze soms wint en soms verliest. Ik heb de indruk dat school bij een spelletje bijvoorbeeld eerder aandacht besteedt aan of het kind het spel snapt (de regels) dan of het om kan gaan met verliezen.
Een dertienjarige die al heel geïnteresseerd is in jongens zal heel anders reageren dan een dertienjarige die daar nog niet mee bezig is.
Gelukkig heb ik geen slechte ervaring met docenten als het gaat om begeleiding bij ruzies, omgaan met tegenslag, ... In welke klas dan ook. Ik kan me voorstellen dat je dan andere keuzes maakt!
zondag 19 januari 2020 om 10:51
lisa_ schreef: ↑19-01-2020 08:42In jouw vorige post schreef je dat je dochter achter loop in haar emotionele ontwikkeling, in mijn opinie is die ontwikkeling sowieso niet bij alle kinderen gelijk en staat dat los van begeleiding als in stoppen met huilen. Ik dacht meer aan emotionele ontwikkeling in denkniveau wat past bij de interesses bij het kind op dat moment.
Een dertienjarige die al heel geïnteresseerd is in jongens zal heel anders reageren dan een dertienjarige die daar nog niet mee bezig is.
Gelukkig heb ik geen slechte ervaring met docenten als het gaat om begeleiding bij ruzies, omgaan met tegenslag, ... In welke klas dan ook. Ik kan me voorstellen dat je dan andere keuzes maakt!
Ik begrijp nog steeds niet helemaal wat je bedoelt...
Natuurlijk ontwikkelt elk kind zich emotioneel op zijn eigen tempo, maar als ouder/docent zie je dan toch op welke vlakken het kind nog wat extra begeleiding nodig heeft? Zoals bij mijn dochter, die is er denk ik bij gebaat als ze leert wat beter tegen haar verlies te kunnen, voor zichzelf zodat ze niet steeds zo boos en verdrietig wordt en voor de omgang met andere kinderen. Een ander kind heeft daar misschien helemaal geen moeite mee en heeft weer op andere vlakken begeleiding nodig. En een dertienjarig meisje dat geïnteresseerd is in jongens heeft m.i. ook weer andere begeleiding nodig dan meisjes van 13 die nog met barbies spelen. Mijn punt is juist dat ik zou willen dat docenten daar ook wat meer op inspelen ipv alleen maar op de lesstof.
