Grootouders: hoe gaan zij met jouw kinderen om?

14-08-2008 21:51 48 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik merk dat ik de laatste tijd het minder prettig vind om mijn dochter naar mijn schoonmoeder te brengen om op te passen, bij mijn eigen moeder of zelfs bij vriendinnen heb ik een beter gevoel. Kan niet goed onder woorden brengen waarom, maar ik denk dat ik mijn schoonmoeder 'te lief' vind, hoe raar dat ook klinkt.

Ze is super voorzichtig, praat met zo'n lief, hoog babystemmetje . Ook vraagt ze heel vaak dingen zoals "heeft ze het niet te warm/koud, moet ze niet zus, kun je niet beter zo?"

Ik merk dat ik daar een beetje kriegel van word. En als ik dat merk, voel ik me weer schuldig, want ze is gewoon een superlieve vrouw die hartstikke trots is op haar eerste kleinkind.



Herkenbaar?
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen hebben maar 1 oma en die weet niet eens meer dat ze oma is,heel erg zielig.....dement

Meer grootouders hebben ze niet
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een oma met een lieve kleinzoon,alleen door het gedrag van mijn schoondochter word ik weer onzeker, De regeltjes, de tijden van het eten ,kleding . Ik wil graag ontspannen met het kind omgaan en dat lukt mij ook niet. Misschien dat jouw schoonmoeder ook heel onzeker is ?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel. Leg het echter helemaal naast me neer omdat ik het zo mooi vind hoe trots ze is op haar eerste kleinkind.



Ik hoop dat het je lukt te accepteren als iets wat bij haar hoort, en je kriegeligheid niet om gaat zetten in afstand zoeken. Ik lees zovaak dat vrouwen moeite hebben met dingen van hun schoonmoeder, terwijl ik vermoed dat dat vaak niet terecht is.
Alle reacties Link kopieren
en om op je hoofdvraag terug te komen.



Mijn schoonouders zijn heel enthousiast, soms te bezorgd, af en toe een beetje bemoeierig, enorm lief enz enz. Vooral van schoonma kan ik soms de kriebels krijgen. Maar ach, ze is er mede verantwoordelijk voor dat mijn man zo'n leuke vent is geworden. Ik laat haar maar.
Alle reacties Link kopieren
Meelij met de schoonmoeders. Ze kunnen ut nooit goed doen vrees ik. Godzijdank heb ik geen zoon zodat ik later niet een schoonmoeder wordt van een vrouw (tenzij dochter lesbisch blijkt). Schoonmoeder zijn van een man lijkt me nog altijd een makkelijkere opgave.
Alle reacties Link kopieren
ijaba, kun jij je niet vinden in de regeltjes, tijden van eten en kleding van je schoondochter? Hoe komt het dat je daar onzeker van word?



Mijn schoonmoeder is heel lief voor mijn dochter van bijna 3 en onhandig met babyzoon. Als hij wat groter is dan wordt het vast makkelijker.

Mijn schoonmoeder en ik hebben geen hele goede band maar voor de kinderen is ze erg lief. Dat vind ik eigenlijk het belangrijkst.
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud is je dochter? En daarbij, ik weet niet hoe de band is met je schoonmoeder maar kun je het niet eens (voorzichtig) aankaarten? Of er eerst over praten met je man? Daarbij zou ik er persoonlijk ook kriegel van worden maar ik had en heb geen schoonmoeder, alleen mijn eigen moeder, maar die heeft niet dat babypraterige. Ik moet zeggen, ze is wel meer voorzichtig met mijn zoon dan dat ze met haar eigen kinderen was, maar dat is volgens mij grootmoedereigen...
Alle reacties Link kopieren
O ja, ik word trouwens ook wel eens helemaal kriegel van dr Soms zeg ik het tegen haar waarom we bepaalde dingen zus of zo doen, soms zeg ik niks; ene oor in en andere weer uit.
Alle reacties Link kopieren
quote:ijaba schreef op 14 augustus 2008 @ 21:59:

Ik ben een oma met een lieve kleinzoon,alleen door het gedrag van mijn schoondochter word ik weer onzeker, De regeltjes, de tijden van het eten ,kleding . Ik wil graag ontspannen met het kind omgaan en dat lukt mij ook niet. Misschien dat jouw schoonmoeder ook heel onzeker is ?



Daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben, wat betreft de onzekerheid. Leuk om een reactie van een 'schoonmoeder' te krijgen. Maar misschien herken ik het gedrag van jouw schoondochter wel en dat zal ook deels uit een stukje onzekerheid komen. Dochter is namelijk mijn eerste kindje en dan wil je het zo goed mogelijk doen. Ik vind persoonlijk regelmaat wel belangrijk (eet- en slaaptijden), maar aan de andere kant moet hier zeker ontspannen mee om kunnen gaan.



Daar zal het vast vaker wringen tussen grootouders en ouders (en dat hoeft dan niet persé schoonmoeder/-dochter te zijn.) Met het kinderdagverblijf maak je ook bepaalde afspraken en waarom zou je dat met oppasoma's niet kunnen doen?
anoniem_64274 wijzigde dit bericht op 14-08-2008 22:15
Reden: zpelvoutjes
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hier 1 lieve oma die alles eerst met ons afstemt omdat ze dingen wil doen zoals wij het doen met onze dochter. Schoonouders geloven dat ik alleen maar zwanger ben geraakt van mijn man omdat ik een kind wilde en niet uit liefde dus. Dát en een hoop andere verwijten hebben het hoog op doen lopen tijdens de zwangerschap. Ze geloven het echt niet als wij zeggen dat we gelukkig zijn met elkaar en ons kindje. Ze hebben dan ook alle contacten verbroken en de hoorn wordt neergegooid als mijn man belt (erg sneu!). Vanaf week 20 van de zwangerschap hebben we elkaar niet meer gezien, dus onze dochter weet niet eens dat ze nog een opa en oma heeft! Kan me gewoon niet indenken dat ze ons lieve meiske zo makkelijk kunnen missen.....
Alle reacties Link kopieren
Toen onze dochter net geboren was hebben wij beide veel moeite gehad met zijn ouders. Onze inzichten in hoe wij onze dochter graag op willen voeden verschilt gewoon erg met de manier van zijn ouders. Met mijn eigen ouders zitten wij gewoon meer op 1 lijn. Dochterlief zelf heeft ook duidelijke voorkeuren voor welke opa en oma ze het leukst vindt.

Dat hoge piepstemmetje wat je beschrijft herken ik, overigens praat oma ook nog steeds in babytaal. Nu dochterlief ouder is, reageert ze zelf. Dit kan door gewoon te zeggen dat ze iets niet lust, en dus niet hoeft, en aangeven wat ze wel wil.

Het ergste vind ik nog wel dat ze na 2,5 jaar nog de naam van onze dochter verwisselen met die van haar half jaar oudere nichtje. Gelukkig reageert ze dan gewoon niet. Ik grijp in die situatie alleen in als ze geïrriteerd raken omdat ze niet reageert. Ja duh vind je het vreemd?
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter heeft alleen nog twee oma's, de opa's zijn helaas vorig jaar kort na elkaar overleden. Mijn schoonmoeder mag van mijn man niet op onze dochter passen. Hij vertrouwt haar voor geen cent, door zijn verleden. Ik sta achter mijn man, al heb ik hier wel wat moeite mee omdat ik het idee heb dat zij ontzettend veranderd is. Ze was vroeger chronisch depressief, alcoholist, en tja... vreemd. Ze heeft veel en lang aan zichzelf gewerkt, en ik geloof echt dat zij nu een ander mens is. Maar mijn wil pertinent niet dat onze dochter alleen is met zijn moeder, ook niet in ons eigen huis (zelfs niet voor een uurtje...). Je moet er beiden achter staan als je iemand voor je kind laat zorgen, dus gebeurd het niet. Onze dochter is wel een weekend per maand bij mijn moeder, zo gegroeid eigenlijk omdat ik weekenddiensten draai en mijn man ook, en wij voor 1 weekend per maand hulp nodig hadden. Daarbij was mjn vader aan huis gebonden door ziekte en was dit een goede manier om toch zijn kleindochter te leren kennen. Nu is het niet meer nodig (ik draai geen weekenddiensten meer en vader is overleden), maar omdat ze beiden zo genieten van hun weekend, houden we dat er in, Ik vind het heel zuur voor mijn schoonmoeder, die zou onze dochter ook zo graag eens langs willen krijgen. Maarja... dat gaat niet zolang mijn man dat niet wil.
Om een kort verhaal lang te maken...
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder stond gisteren weer bol van de kritiek op mijn kleintjes, en indirect dus op mij omdat ik weinig tot geen aandacht besteedde aan die kritiekpunten.

Voel me er naar onder want ik durf me niet te verweren en ga ook bij mezelf afvragen of ik echt van die onaangepaste monsters heb gebaard en dat heeft dan weer gevolgen voor mijn reactie naar hen toe.



Ik zou tekenen dus voor een te lieve oma.
Alle reacties Link kopieren
quote:intiem schreef op 14 augustus 2008 @ 22:05:

Meelij met de schoonmoeders. Ze kunnen ut nooit goed doen vrees ik. Godzijdank heb ik geen zoon zodat ik later niet een schoonmoeder wordt van een vrouw (tenzij dochter lesbisch blijkt). Schoonmoeder zijn van een man lijkt me nog altijd een makkelijkere opgave.Je kunt het ook zo bekijken: de schoondochters doen het vaak ook niet goed in de ogen van- bepaalde- schoonmoeders.... Schoondochter zijn is ook niet altijd even makkelijk
Alle reacties Link kopieren
quote:Selma Duim schreef op 14 augustus 2008 @ 22:07:

ijaba, kun jij je niet vinden in de regeltjes, tijden van eten en kleding van je schoondochter? Hoe komt het dat je daar onzeker van word?





Dat hoeft echt geen kwestie te zijn van het er niet mee eens zijn hoor. Sommige nieuwbakken moeders zijn nu eenmaal lastig om "tevreden" te houden als het om hun kind gaat. Trekken zich soms alles aan, vatten de meest onschuldige opmerkingen op als kritiek en lijken wel eens te denken dat hun eigen (schoon)moeder nog nooit eerder een baby in de armen heeft gehad.

Ik heb dus een vriendinnetje dat zo in elkaar steekt. Gelukkig weet ze het van zichzelf en probeert ze zich tot de orde te roepen als ze merkt dat ze overtrokken dreigt te reageren, maar dat lukt niet altijd. En dat leidt dan tot situaties waarin zij een huilbui krijgt als schoonmoeder met kind op de arm (en ruikend dat de luier volzit) voorstelt om er even een nieuw pampertje omheen te leggen, omdat dat 'weleens kan betekenen dat schoonma vindt dat ik mijn kind te weinig verschoon'.

Sja. Dan sta je dus zo:





't Is verder een scheet van een meid hoor, maar in dit opzicht heeft ze echt vreselijk lange hormonale tenen.



En nu is dit een gechargeerd voorbeeld, maar ik kan me levendig voorstellen dat haar schoonmoeder hier mega onzeker van wordt. Want natuurlijk wil ook zij een leuke, lieve en ontspannen oma zijn. En dat lukt op deze manier natuurlijk nauwelijks. Verder krijg je ook nog eens een compleet scala aan nieuwe regels en voorschriften te horen, totaal anders dan vroegah. Ik geef het je te doen.



En o joy, hier een moeder van 2 zoons, dus over pak 'm beet 20-30 jaar krijg ik misschien wel hetzelfde.

Misschien komen ze allebei tzt wel met een leuke kerel thuis .
Alle reacties Link kopieren
Oei Athena, die vriendin van je lijkt het zichzelf en dus ook haar schoonmoeder niet gemakkelijk te maken. Pff.... lijkt me lastig voor beide partijen.



Denk dat ik genoeg zelfkennis heb om te zeggen dat ik redelijk relaxed ben. En zo ga ik dus ook met mijn kind om.
Alle reacties Link kopieren
Ja zo kan het ook zijn Niet makkelijk voor die schoonmoeder...



Maar soms willen oma's graag hun eigen ideeën en regeltjes doordrukken, met onder het mom van; zo deed ik dat vroeger ook. En daar hou ik dan weer niet zo van (understatement). Ip mogen allebei de oma's de oppasmomenten naar eigen inzicht invullen, dat ze extra verwend worden is alleen maar leuk voor de kinderen. Alleen wb veiligheid doe ik geen consessies; mijn schoonouders hebben het een keer gepresteerd om dochter (toen bijna 2) zonder autostoel te vervoeren... Terwijl ik had gevraagd of ze het autostoeltje wilde lenen. 'Nee, dat hoefde niet' Toen ik dat achteraf hoorde was ik zó boos! En schoonmoeder zei doodleuk; 'Wat maak je je nou druk? Het was maar een klein stukje'.

Daar scoorde ze geen punten mee...



Ik bedoel hiermee dat mijn schoonmoeder mij misschien dus ook wel een zeur vond hierin. 'Mijn schoondochter met haar regeltjes'. Dus daarom was ik benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Mijn schoonvader is echt een geweldige opa voor mijn dochter. Lekker ravotten, gek doen, zingen, voorlezen. Zijn vriendin is een echte oma die het verzorgende oppakt, in badje doet en naar bedje breng, knuffelt en speelt.



Mijn schoonmoeder is een lieve oma die iets meer op de achtergrond aanwezig is. Wel erg lief en zorgzaam.



Mijn vader is niet echt een opa. Op een of andere manier kan hij niet met kleine kinderen overweg. Hij wil liever discussies voeren en praten. Dat lukt dus niet met een kind van bijna twee. Hij doet zijn best hoor, maar het komt niet helemaal uit de verf. Mijn moeder is helaas overleden, maar zou een hele lieve zorgzame oma zijn geweest die mijn vader zou laten zien hoe het moet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Selma Duim schreef op 14 augustus 2008 @ 23:13:



Alleen wb veiligheid doe ik geen consessies; mijn schoonouders hebben het een keer gepresteerd om dochter (toen bijna 2) zonder autostoel te vervoeren... Terwijl ik had gevraagd of ze het autostoeltje wilde lenen. 'Nee, dat hoefde niet' Toen ik dat achteraf hoorde was ik zó boos! En schoonmoeder zei doodleuk; 'Wat maak je je nou druk? Het was maar een klein stukje'.

Daar scoorde ze geen punten mee...



Ik bedoel hiermee dat mijn schoonmoeder mij misschien dus ook wel een zeur vond hierin. 'Mijn schoondochter met haar regeltjes'. Dus daarom was ik benieuwd.



Die veiligheid is hier ook eigenlijk het enige 'discussiepunt' met schoonouders. Ze zeggen het nooit letterlijk, maar af en toe kun je duidelijk merken dat ze mijn standpunt dat t.a.t. de kinderen in autostoelen moeten soms overdreven vinden. Inderdaad, dat 'kleine stukje'. Of het feit dat de rest van de kinderen + kleinkinderen niet moeilijk deed over autostoeltjes bij bezoek aan hen in Zuid-Europa (waar ze vaak overwinteren) en ik er dus op sta dat we daar ook auto + stoeltjes huren. Ook al is het daar honderd keer niet verplicht.



Maar ja. Daar houdt het dan wel weer mee op. En ik kan van mijn eigen moeder soortgelijke dingetjes opnoemen. Soms ergert de een me, soms de ander en meestal haal ik mijn schouders erover op. Is ook de makkelijkste manier om er geen oeverloze discussies over te voeren, want dat doe ik dan gewoon niet .
Alle reacties Link kopieren
We houden als opa en oma ons wel aan de regels die de ouders hebben ingesteld. De vaste tijdstippen van het voeden ,slapen en derg.

Ook geen extraatjes,met 6 maanden geen broodkorst (deden wij wel vroeger)maar een speciaal kinderkoekje.

Afgelopen keer vertelde ik dat ik hem een ligaatje heb gegeven wordt er kritisch gekeken of het de juiste liga was voor de juiste leeftijd. Het is een knullig voorbeeldje maar vaker gebeurt,kleinzoon wordt ook altijd gebracht met een tas vol met voedsel en kleding,scheelt wel weer,ik koop zelden iets aan voedsel.

Nu is hij vreselijk eenkenning geworden en wat gebeurt en nu, bij mij brullen en bij opa is hij rustiger,vader en zoon lijken veel opelkaar,ik blijf nu helemaal uit de buurt zodat de wangen niet extreem rood zijn als hij wordt opgehaald,allemaal onzekerheid van mij,ik weet het maar je doet bijna alles om de ouders en kind tevreden te houden.

We leggen ons bij de regels neer en als ik mijn stukje zo lees dan zou ik haast zeggen bang te zijn voor de reacties van mijn schoondochter. Wie weet hoe de schoonmoeder van Jan26 is en denkt,misschien ook een hele onzekere oma .
Alle reacties Link kopieren
quote:Flinterke schreef op 14 augustus 2008 @ 22:15:

Het ergste vind ik nog wel dat ze na 2,5 jaar nog de naam van onze dochter verwisselen met die van haar half jaar oudere nichtje. Gelukkig reageert ze dan gewoon niet. Ik grijp in die situatie alleen in als ze geïrriteerd raken omdat ze niet reageert. Ja duh vind je het vreemd?Mijn schoonvader vergist zich nog weleens in de namen van zijn zoons en trouwens mijn ouders noemen mij ook weleens bij mijn zusjes naam. Snap niet wat daar erg aan is.
quote:Flinterke schreef op 14 augustus 2008 @ 22:15:

Het ergste vind ik nog wel dat ze na 2,5 jaar nog de naam van onze dochter verwisselen met die van haar half jaar oudere nichtje. Gelukkig reageert ze dan gewoon niet. Ik grijp in die situatie alleen in als ze geïrriteerd raken omdat ze niet reageert. Ja duh vind je het vreemd?MIjn moeder gooit na 30 jaar nog steeds de namen van haar 3 dochters doorelkaar. Tsja. Lekker belangrijk
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje is nu 4, maar ik ben ook nooit gerust als mijn schoonouders oppassen. Ze gaan altijd net even te ver.

Als ze mijn zoontje ophalen van school, omdat ik even naar het ziekenhuis o.i.d. moet, dan nemen ze hem ongevraagd ook naar de dierentuin, waar hij patat, 3 fristi's en 2 ijsjes krijgt, dan bakken ze thuis nog een pannenkoek voor hem en slingert schoonvader hem 20 keer door de lucht. Dit is een doodgewone oppasdag voor mijn schoonouders. Nooit gewoon lekker thuis spelen of even de eendjes brood geven.

Heel lief bedoeld, maar hij is altijd ziek als hij daar is geweest. Ik heb ze heel vaak gevraagd om wat rustiger aan te doen. Niet teveel in 1 dag willen proppen, maar ze voelen zich meteen aangevallen en zeggen dan dat ze maar nooit meer willen oppassen als het zo moet..
Alle reacties Link kopieren
Hahaha, daar wilde ik ook op reageren. Ik noem zélf mijn dochter nog wel eens bij de naam van haar nichtje. Kan er alleen maar om lachen, als mijn ouders haar consequent met de verkeerde naam aan proberen te spreken.



Verder, Jan26, is mijn advies: laat het los. Mijn ouders en schoonouders gaan ook heel anders met mijn dochter om dan ik doe en zou doen. Nou, dan leert ze dat ook eens kennen, denk ik dan. Ik hoef d'r geen concurrentiestrijd mee aan te gaan ofzo, dus ze doen het maar lekker zoals het hun goed dunkt.

De dingen waar ik wél op hamer zijn voeding en veiligheid. Voeding vooral in verband met allergie. Veiligheid spreekt voor zich. Met name mijn ouders vinden me daarin wat overdreven soms, maar vergeet niet dat zij met heel andere normen zijn grootgebracht. Ik mocht nog gewoon los in de auto vervoerd worden, dus "dat gedoe" met die kinderstoeltjes vinden ze maar overdreven. Dat mag, zo lang ze die stoeltjes maar gebruiken.



Maar verder betekent anders niet per definitie slechter hoor. En vergeet niet dat je ouders en schoonouders zelf ook al kinderen grootgebracht hebben tot volwassenheid: zó verkeerd zullen hun inzichten wel niet geweest zijn, toch, als je daar allebei (relatief) onbeschadigd doorheen bent gekomen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven