Kinderen
alle pijlers
Helpen in huis
dinsdag 26 mei 2020 om 13:39
Hoe laten jullie je kind(eren) helpen in huis?
Mijn zoon is nu 6 en ik vind dat hij af en toe best een steentje mag bijdragen, bijvoorbeeld helpen met afruimen, tafel dekken en zulke dingen. Hij vindt van niet.
Nu kan ik natuurlijk de "moeders wil is wet" kaart spelen, maar eigenlijk zou ik graag willen dat het voor hem ook gewoon normaal wordt om te helpen, als ie volwassen is wil ik ook dat hij niet alles aan anderen overlaat. Maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?
Mijn zoon is nu 6 en ik vind dat hij af en toe best een steentje mag bijdragen, bijvoorbeeld helpen met afruimen, tafel dekken en zulke dingen. Hij vindt van niet.
Nu kan ik natuurlijk de "moeders wil is wet" kaart spelen, maar eigenlijk zou ik graag willen dat het voor hem ook gewoon normaal wordt om te helpen, als ie volwassen is wil ik ook dat hij niet alles aan anderen overlaat. Maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?
dinsdag 26 mei 2020 om 22:17
Wij hebben het motto van Teunie (van de blogs eenvoudig leven) overgenomen; je bent pas klaar als iedereen klaar is.
Dus als we hebben gegeten, loop je niet zomaar weg. De afwas moet naar de keuken, dingen moeten in de koelkast, de tafel moet even schoon. Dat doen we dus samen. En je bent klaar als iedereen klaar is. Dus niet alleen jouw eigen deeltje en dan weg.
Verder ruimen ze hun kamer op met ondergrens afval (in de prullenbak) afwas (naar de keuken) en was (schone in de kast, vuile in de mand). Rest (schoolspullen, hobbyspullen) bemoei ik me niet zo mee. Eens in de 2 weken moet je vloer leeg, want dan komt de hulp stofzuigen en we willen het haar graag makkelijker maken om haar werk te kunnen doen. Komt ze een keer niet, dan stofzuig je ook je eigen kamer.
Verder geen vaste klusjes per persoon. In het weekend pakken we samen af en toe een klus op, we zorgen dan samen voor ons huis/ de schuur/ de tuin. Meestal duurt zoiets een uurtje en ook dan geldt; je bent klaar als iedereen klaar is. En ik vraag ze wel eens iets kleins tussendoor (dieren voeren, vergeten boodschapje, drinken inschenken voor het hele gezin).
Tussendoor stofzuigen, schoonmaken, de was, de bedden, de vaatwasser etc. doen man en ik zelf. Je eigen rommel opruimen, wat je buiten je kamer laat slingeren, vind ik ook vanzelfsprekend.
Dus als we hebben gegeten, loop je niet zomaar weg. De afwas moet naar de keuken, dingen moeten in de koelkast, de tafel moet even schoon. Dat doen we dus samen. En je bent klaar als iedereen klaar is. Dus niet alleen jouw eigen deeltje en dan weg.
Verder ruimen ze hun kamer op met ondergrens afval (in de prullenbak) afwas (naar de keuken) en was (schone in de kast, vuile in de mand). Rest (schoolspullen, hobbyspullen) bemoei ik me niet zo mee. Eens in de 2 weken moet je vloer leeg, want dan komt de hulp stofzuigen en we willen het haar graag makkelijker maken om haar werk te kunnen doen. Komt ze een keer niet, dan stofzuig je ook je eigen kamer.
Verder geen vaste klusjes per persoon. In het weekend pakken we samen af en toe een klus op, we zorgen dan samen voor ons huis/ de schuur/ de tuin. Meestal duurt zoiets een uurtje en ook dan geldt; je bent klaar als iedereen klaar is. En ik vraag ze wel eens iets kleins tussendoor (dieren voeren, vergeten boodschapje, drinken inschenken voor het hele gezin).
Tussendoor stofzuigen, schoonmaken, de was, de bedden, de vaatwasser etc. doen man en ik zelf. Je eigen rommel opruimen, wat je buiten je kamer laat slingeren, vind ik ook vanzelfsprekend.
dinsdag 26 mei 2020 om 22:33
Goed principe!Hetismogelijk schreef: ↑26-05-2020 22:17Wij hebben het motto van Teunie (van de blogs eenvoudig leven) overgenomen; je bent pas klaar als iedereen klaar is.
[...]. Dus niet alleen jouw eigen deeltje en dan weg.
Hier kreeg ik een keer te horen... "nee, ik hoef de vaatwasser niet uit te ruimen want dat heb ik vanmiddag bij Miep thuis al gedaan".
Dat is zo'n mooie uitspraak dat ik hem bijna wil opschrijven.
Het contrast tussen wat je doet en wanneer het werk gedaan is kan bijna niet groter zijn.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
dinsdag 26 mei 2020 om 23:08
Ik verwacht van de kinderen vanaf 2,5 jaar al dat ze meehelpen. Natuurlijk naar leeftijd. Met opruimen, ook als het niet hun troep is. Tafel dekken en afruimen, vuilnis weggooien, tafel schoonmaken, kamer opruimen, mee helpen met koken, etc...
We houden het met elkaar netjes. Ze hoeven echt niet de hele dag te sloven en soms doe ik het ook gewoon snel of ik laat ze als ze lekker aan het spelen zijn. Maar met elkaar het huis netjes houden is hier normaal. Soms hebben ze geen zin, pech gehad. Ik heb ook vaak geen zin in opruimen. We zijn pas klaar als iedereen klaar is. Dat betekent dat we allemaal ook dingen voor een ander doen.
Hoe krijg je dat voor elkaar? Voorleven en ik accepteer geen 'nee' hierin. Ze doen het hier dus gewoon, soms met een zucht. Ik heb eigenlijk nooit discussies hierover. Misschien komt het nog als de puberteit aanbreekt....
Ik heb 3 jongens. Die moeten ook leren het huishouden te draaien. Ik wil hun eventuele partner later niet opzadelen met een verwende vent die niks doet in huis. Ik zou me dood schamen!
Oja, ik kijk met de kinderen vaak het huis rond. Wat zien ze nog liggen? Waar kan het netter? 'Wordt mama blij van dit aanzicht?' Zo leren ze troep te herkennen. Ik merk dat ze het steeds vaker zelf zien en ook uit zichzelf opruimen. Ik weet niet of het realistisch is dat kinderen uit zichzelf bedenken om mee te helpen. Maar als je er een gewoonte van maakt, kan het wel meer normaal worden om mee te helpen.
We houden het met elkaar netjes. Ze hoeven echt niet de hele dag te sloven en soms doe ik het ook gewoon snel of ik laat ze als ze lekker aan het spelen zijn. Maar met elkaar het huis netjes houden is hier normaal. Soms hebben ze geen zin, pech gehad. Ik heb ook vaak geen zin in opruimen. We zijn pas klaar als iedereen klaar is. Dat betekent dat we allemaal ook dingen voor een ander doen.
Hoe krijg je dat voor elkaar? Voorleven en ik accepteer geen 'nee' hierin. Ze doen het hier dus gewoon, soms met een zucht. Ik heb eigenlijk nooit discussies hierover. Misschien komt het nog als de puberteit aanbreekt....
Ik heb 3 jongens. Die moeten ook leren het huishouden te draaien. Ik wil hun eventuele partner later niet opzadelen met een verwende vent die niks doet in huis. Ik zou me dood schamen!
Oja, ik kijk met de kinderen vaak het huis rond. Wat zien ze nog liggen? Waar kan het netter? 'Wordt mama blij van dit aanzicht?' Zo leren ze troep te herkennen. Ik merk dat ze het steeds vaker zelf zien en ook uit zichzelf opruimen. Ik weet niet of het realistisch is dat kinderen uit zichzelf bedenken om mee te helpen. Maar als je er een gewoonte van maakt, kan het wel meer normaal worden om mee te helpen.
woensdag 27 mei 2020 om 07:47
mindervanmij schreef: ↑26-05-2020 18:17En hoe heb je ze dat dan geleerd? want ik merk dat zelfs mijn man daar soms nog moeite mee heeft en er gewoon een zak naast zetEn ja, dat vind ik lapzwanzengedrag, maargoed het is me ook weer geen ruzie waard want hij heeft ook veel leuke kanten
Ik moest hier in bed nog even aan denken. Geen ruzie waard inderdaad, maar wel de strijd waard. Ik ken geen enkele vrijgezel waar honderden zakken naar de bak staan, dus hoe is het zo gekomen dat hij wel een zak ernaast kan zetten maar niet erin doet?
Zolang vrouwen (in het algemeen) thuis hierover de strijd niet aangaan komt de emancipatie natuurlijk nooit veel verder. Door conflicten te vermijden met mannen die immers ook leuke kanten hebben, houden we zelf dit gedrag in stand. In het klein én in het groot.
woensdag 27 mei 2020 om 07:52
Hetismogelijk schreef: ↑26-05-2020 22:17Wij hebben het motto van Teunie (van de blogs eenvoudig leven) overgenomen; je bent pas klaar als iedereen klaar is.
Dus als we hebben gegeten, loop je niet zomaar weg. De afwas moet naar de keuken, dingen moeten in de koelkast, de tafel moet even schoon. Dat doen we dus samen. En je bent klaar als iedereen klaar is. Dus niet alleen jouw eigen deeltje en dan weg.
(......)
Dat motto heb ik bij de kinderen een beetje laten varen. Hier altijd eentje die dan nog steeds weinig deed. Hij weet dat de anderen hem moeten helpen als zij eerder klaar zijn, dus hij begint expres in slowmotion.
woensdag 27 mei 2020 om 07:56
Ik snap je punt, maar laten we vrouwen ook niet nog verantwoordelijk maken voor wat mannen wel of niet in het huishouden doen; wanneer mannen daarin niet zelf hun deel oppakken is dat hun eigen tekortkoming. Waar je voor jezelf mee kan leven/mee akkoord gaat is een ander punt; dit zijn nou juist de dingen waar ik wel een ruzie (of 10) voor over zou hebben omdat de onderliggende boodschap ("Iemand anders een vrouw regelt dit wel en ik help soms") mij enorm zou storen.Andersom schreef: ↑27-05-2020 07:47Ik moest hier in bed nog even aan denken. Geen ruzie waard inderdaad, maar wel de strijd waard. Ik ken geen enkele vrijgezel waar honderden zakken naar de bak staan, dus hoe is het zo gekomen dat hij wel een zak ernaast kan zetten maar niet erin doet?
Zolang vrouwen (in het algemeen) thuis hierover de strijd niet aangaan komt de emancipatie natuurlijk nooit veel verder. Door conflicten te vermijden met mannen die immers ook leuke kanten hebben, houden we zelf dit gedrag in stand. In het klein én in het groot.
woensdag 27 mei 2020 om 08:34
Ja inderdaad, die is wel heel mooi!SteunEndeToeverlaet schreef: ↑26-05-2020 22:33Goed principe!
Hier kreeg ik een keer te horen... "nee, ik hoef de vaatwasser niet uit te ruimen want dat heb ik vanmiddag bij Miep thuis al gedaan".
Dat is zo'n mooie uitspraak dat ik hem bijna wil opschrijven.
Het contrast tussen wat je doet en wanneer het werk gedaan is kan bijna niet groter zijn.
woensdag 27 mei 2020 om 08:35
Haha, wel slim van hem! Maar dat werkt dan inderdaad niet.
woensdag 27 mei 2020 om 08:54
Bij jonge kinderen kan dat ook een kwestie zijn van geen overzicht hebben. Ze hebben van alles overhoop getrokken en zien niet goed waar ze moeten beginnen. Een bepaalde structuur aanleren helpt. Ik leerde ze opruimen van "groot" naar "klein': bijvoorbeeld, eerst alle grote dingen op zijn plaats zetten, dan alle auto's in de doos doen en dan de legoblokjes bij elkaar vegen. In het begin even meehelpen, en/of de taak in stukjes verdelen helpt ook: bijvoorbeeld zeggen: ga jij de auto's in de doos doen, dan kom ik zo weer kijken. En bedenk dat sommige kinderen meer sturing nodig hebben dan anderen; je kunt daar niet zomaar een leeftijd op plakken.mindervanmij schreef: ↑26-05-2020 17:40Eerlijk gezegd zou ik al heel blij zijn als hij die eigen troep opruimt. Ik moet er constant bovenop zitten en ook controleren of het wel daadwerkelijk gedaan is. Af en toe voel ik me echt een zeurpiet.
woensdag 27 mei 2020 om 08:55
Ik ben een aantal tips gisteravond en vanmorgen direct in de praktijk gaan brengen.
Gisteravond heeft mijn zoon dus de tafel gedekt. Wel met zuchten, maar het was echt 2 minuutjes werk, dus viel erg mee.
En hij heeft vanmorgen zelf zijn eigen bord, bestek en beker naar de keuken gebracht en ook gelijk wat dingetjes die in de koelkast moesten. Die hij trouwens op eigen initiatief ook gelijk in de koelkast heeft gelegd (ik had alleen gevraagd of hij het mee wilde nemen naar de keuken.
Mijn man heb ik ook aan het werk gezet en de vaatwasser in laten ruimen terwijl ik even een boodschapje deed.
Daarna wilde ik alvast even wat voorbereiden voor de lunch en bood zoon spontaan aan om me te helpen (hij vindt eieren breken echt helemaal geweldig
). Dus hij heeft de eieren gebroken, zout peper en kruiden erbij gedaan, wraps ingesmeerd met tomatenpuree.... Allemaal kleine klusjes, maar hij deed het hardstikke goed. Waarschijnlijk zijn de eieren wel iets te zout en wellicht vind ik ergens een eierschil erin, maar aan de andere kant wil ik dit soort initiatieven wel blijven aanmoedigen. 
Gisteravond heeft mijn zoon dus de tafel gedekt. Wel met zuchten, maar het was echt 2 minuutjes werk, dus viel erg mee.
En hij heeft vanmorgen zelf zijn eigen bord, bestek en beker naar de keuken gebracht en ook gelijk wat dingetjes die in de koelkast moesten. Die hij trouwens op eigen initiatief ook gelijk in de koelkast heeft gelegd (ik had alleen gevraagd of hij het mee wilde nemen naar de keuken.
Mijn man heb ik ook aan het werk gezet en de vaatwasser in laten ruimen terwijl ik even een boodschapje deed.
Daarna wilde ik alvast even wat voorbereiden voor de lunch en bood zoon spontaan aan om me te helpen (hij vindt eieren breken echt helemaal geweldig
). Dus hij heeft de eieren gebroken, zout peper en kruiden erbij gedaan, wraps ingesmeerd met tomatenpuree.... Allemaal kleine klusjes, maar hij deed het hardstikke goed. Waarschijnlijk zijn de eieren wel iets te zout en wellicht vind ik ergens een eierschil erin, maar aan de andere kant wil ik dit soort initiatieven wel blijven aanmoedigen.
woensdag 27 mei 2020 om 09:06
Goede tips lees ik hier! Ik denk dat ik het vaak "zelf wel even doe" omdat dat sneller gaat, maar het hoort bij de opvoeding, dus ik ga er wat meer aandacht aan besteden. En leuk, mindervanmij, als het dan ook nog zo gezellig wordt hè.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 27 mei 2020 om 09:09
Ja, was zeker gezellig 
Koken / bakken lijkt wel iets te zijn wat ook echt zijn interesse heeft, alleen vaak als ik 's avonds kook is dat precies het moment dat hij ook op zijn tablet mag en dat is natuurlijk nóg leuker. Dus ik ga eens kijken of ik ook wat meer met de slowcooker kan gaan doen zodat hij vaker mee kan helpen. 
Koken / bakken lijkt wel iets te zijn wat ook echt zijn interesse heeft, alleen vaak als ik 's avonds kook is dat precies het moment dat hij ook op zijn tablet mag en dat is natuurlijk nóg leuker. Dus ik ga eens kijken of ik ook wat meer met de slowcooker kan gaan doen zodat hij vaker mee kan helpen.
woensdag 27 mei 2020 om 09:12
Onze zoon en dochter zijn inmiddels volwassen maar ze hebben weinig tot niks hoeven te doen in huis. Ze hebben nooit vaste taken gehad behalve dan hun was in de wasmand doen. Als ik iets van ze vroeg dan deden ze dat gelijk zonder mopperen. Zelf heb ik vroeger thuis ook nooit mee hoeven helpen maar ik deed het wel eens uit mezelf net zoals mijn zoon en dochter dat ook hebben gedaan. Ik hoefde vroeger zelfs mijn eigen bed niet op te dekken.
woensdag 27 mei 2020 om 09:15
Bed opmaken hoeft ie van mij ook niet, sowieso heeft ie huisstofmijtallergie dus open laten liggen is dan beter. Maar het betekent ook dat zijn kamer zo stofvrij mogelijk moet zijn en dan is het wel irritant als hij elke dag al zijn speelgoed in het rond strooit, dat maakt het niet makkelijker met stofzuigen bijvoorbeeld
woensdag 27 mei 2020 om 09:20
Ik wilde er eigenlijk mee zeggen dat ik zo weinig hoefde te doen dat mijn moeder mijn bed op maakte tot ik op mijn 24ste het huis uit ging.mindervanmij schreef: ↑27-05-2020 09:15Bed opmaken hoeft ie van mij ook niet, sowieso heeft ie huisstofmijtallergie dus open laten liggen is dan beter. Maar het betekent ook dat zijn kamer zo stofvrij mogelijk moet zijn en dan is het wel irritant als hij elke dag al zijn speelgoed in het rond strooit, dat maakt het niet makkelijker met stofzuigen bijvoorbeeld
woensdag 27 mei 2020 om 09:20
vrijenblij20220 schreef: ↑27-05-2020 09:20Ik wilde er eigenlijk mee zeggen dat ik zo weinig hoefde te doen dat mijn moeder mijn bed op maakte tot ik op mijn 24ste het huis uit ging.
Da's luxe
woensdag 27 mei 2020 om 09:29
Ja, ik ben verwent en zo heb ik het bij mijn eigen kinderen ook gedaan omdat ik toch tijd zat had omdat ik thuis was. Het is niet zo dat ze dan een achterstand oplopen hoor want zo moeilijk is het huishouden doen niet. Toen mijn man en ik voor de eerste keer weer zonder de kinderen op vakantie gingen was alles heel netjes toen we thuis kwamen en er lag geen was of iets.
woensdag 27 mei 2020 om 10:06
Ik word blij van jouw postmindervanmij schreef: ↑27-05-2020 08:55Ik ben een aantal tips gisteravond en vanmorgen direct in de praktijk gaan brengen.
Gisteravond heeft mijn zoon dus de tafel gedekt. Wel met zuchten, maar het was echt 2 minuutjes werk, dus viel erg mee.
En hij heeft vanmorgen zelf zijn eigen bord, bestek en beker naar de keuken gebracht en ook gelijk wat dingetjes die in de koelkast moesten. Die hij trouwens op eigen initiatief ook gelijk in de koelkast heeft gelegd (ik had alleen gevraagd of hij het mee wilde nemen naar de keuken.
Mijn man heb ik ook aan het werk gezet en de vaatwasser in laten ruimen terwijl ik even een boodschapje deed.
Daarna wilde ik alvast even wat voorbereiden voor de lunch en bood zoon spontaan aan om me te helpen (hij vindt eieren breken echt helemaal geweldig
Hopelijk blijft hij (in ieder geval dekken/afruimen en zo) lekker meehelpen, zodat het normaal wordt voor hem (wat het namelijk ook gewoon zou moeten zijn
) Zeker nu hij lijkt te merken dat het allemaal niet zo heel veel voorstelt qua "zwaarte" of moeilijkheid
donderdag 28 mei 2020 om 19:18
Het gaat ook niet om moeilijk, maar om dat je gewend bent (als man met name) dat je iemand hebt die (bijna) alles voor je doetvrijenblij20220 schreef: ↑27-05-2020 09:29Ja, ik ben verwent en zo heb ik het bij mijn eigen kinderen ook gedaan omdat ik toch tijd zat had omdat ik thuis was. Het is niet zo dat ze dan een achterstand oplopen hoor want zo moeilijk is het huishouden doen niet. Toen mijn man en ik voor de eerste keer weer zonder de kinderen op vakantie gingen was alles heel netjes toen we thuis kwamen en er lag geen was of iets.
donderdag 28 mei 2020 om 20:37
Dat hoeft geen problemen te geven hoor. Voor mij werd alles gedaan, voor mijn man ook en dat is allemaal goed gekomen. Dochter en zoon hoefden ook niks te doen en ze kunnen en doen alles.
De aanhouder wint
maandag 8 juni 2020 om 08:50
Ik moet even stoom afblazen hoor
Is het nou echt zoveel gevraagd dat mijn zoon en man zelf hun bordje naar de keuken moeten brengen?
Ben ik nou echt zo'n bitch als ik zeg dat ik geen butler ben die constant onthoud waar schoenen, tandenborstels, tassen en andere dingen worden neergelegd?
Is het nou echt zo normaal dat ik mijn man moet bedanken als hij een keertje wat uitgebreider kookt, terwijl het heel normaal wordt gevonden wat ik allemaal doe voor ons gezin?
Ik ben er ECHT zat van. Mijn zoon is de slimste van zijn klas, maar zijn kamer opruimen doet ie net alsof het heftig moeilijk is. En geloof me: ik heb hem echt de handvaten aangereikt, uitgelegd, in stappen opgebouwd enz. En gister zou hij het dan gaan opruimen terwijl ik voor het eerst sinds 10 weken iets voor mezelf ging doen, kom ik thuis, zitten die lapzwanzen gewoon allebei nog exact op dezelfde plek als waar ze zaten toen ik wegging.
Het wasje dat mijn man zou draaien was nog niet gedaan... Gewoon alleen al het feit dat ik moet VRAGEN of er even een wasje wordt gedraaid vind ik eigenlijk irritant, mijn man woont toch ook in dit huis, waarom moet ik zulke dingen vragen? Het is niet alsof ik ooit boos ben geworden omdat ie een wasje draaide of de vaatwasser inruimt, dus hoe kan het dat hij dan alsnog denkt dat hij het alleen hoeft te doen als ik het vraag?
Ik weiger te geloven dat mannen dit niet kunnen. Een alleenstaande man moet óók zelf zijn huishouden draaiend houden. Een weduwnaar moet óók zorgen dat zijn kinderen schone kleding hebben.... Waarom worden sommige mannen dan zo gemakzuchtig als ze een partner krijgen? Het doet me zeer dat mijn zoon dit voorbeeld nu ook krijgt van mijn man.
Ik zit er gewoon aan te denken om, ondanks mijn gezondheidsproblemen, weer een baan te zoeken, want de grootste reden die mijn man geeft dat hij niks doet in huis is dat hij het geld al verdient. Dus als dat de enige manier is om hem ook wat in huis te laten doen, dan moet dat maar....
Is het nou echt zoveel gevraagd dat mijn zoon en man zelf hun bordje naar de keuken moeten brengen?
Ben ik nou echt zo'n bitch als ik zeg dat ik geen butler ben die constant onthoud waar schoenen, tandenborstels, tassen en andere dingen worden neergelegd?
Is het nou echt zo normaal dat ik mijn man moet bedanken als hij een keertje wat uitgebreider kookt, terwijl het heel normaal wordt gevonden wat ik allemaal doe voor ons gezin?
Ik ben er ECHT zat van. Mijn zoon is de slimste van zijn klas, maar zijn kamer opruimen doet ie net alsof het heftig moeilijk is. En geloof me: ik heb hem echt de handvaten aangereikt, uitgelegd, in stappen opgebouwd enz. En gister zou hij het dan gaan opruimen terwijl ik voor het eerst sinds 10 weken iets voor mezelf ging doen, kom ik thuis, zitten die lapzwanzen gewoon allebei nog exact op dezelfde plek als waar ze zaten toen ik wegging.
Het wasje dat mijn man zou draaien was nog niet gedaan... Gewoon alleen al het feit dat ik moet VRAGEN of er even een wasje wordt gedraaid vind ik eigenlijk irritant, mijn man woont toch ook in dit huis, waarom moet ik zulke dingen vragen? Het is niet alsof ik ooit boos ben geworden omdat ie een wasje draaide of de vaatwasser inruimt, dus hoe kan het dat hij dan alsnog denkt dat hij het alleen hoeft te doen als ik het vraag?
Ik weiger te geloven dat mannen dit niet kunnen. Een alleenstaande man moet óók zelf zijn huishouden draaiend houden. Een weduwnaar moet óók zorgen dat zijn kinderen schone kleding hebben.... Waarom worden sommige mannen dan zo gemakzuchtig als ze een partner krijgen? Het doet me zeer dat mijn zoon dit voorbeeld nu ook krijgt van mijn man.
Ik zit er gewoon aan te denken om, ondanks mijn gezondheidsproblemen, weer een baan te zoeken, want de grootste reden die mijn man geeft dat hij niks doet in huis is dat hij het geld al verdient. Dus als dat de enige manier is om hem ook wat in huis te laten doen, dan moet dat maar....
maandag 8 juni 2020 om 09:08
Op dit gebied vind ik hem momenteel inderdaad een hork. We hebben de taakverdeling zo afgesproken omdat ik vanwege persoonlijke redenen niet werk, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ik een persoonlijke butler ben? Ik vind het geen probleem om het leeuwendeel van het huishouden te doen, maar gewoon even je eigen kopje in de keuken zetten, zelf een doekje over dingen heen halen die je vies maakt etc. vind ik wel gewoon dat ie dat doet.
