Kinderen
alle pijlers
Helpen in huis
dinsdag 26 mei 2020 om 13:39
Hoe laten jullie je kind(eren) helpen in huis?
Mijn zoon is nu 6 en ik vind dat hij af en toe best een steentje mag bijdragen, bijvoorbeeld helpen met afruimen, tafel dekken en zulke dingen. Hij vindt van niet.
Nu kan ik natuurlijk de "moeders wil is wet" kaart spelen, maar eigenlijk zou ik graag willen dat het voor hem ook gewoon normaal wordt om te helpen, als ie volwassen is wil ik ook dat hij niet alles aan anderen overlaat. Maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?
Mijn zoon is nu 6 en ik vind dat hij af en toe best een steentje mag bijdragen, bijvoorbeeld helpen met afruimen, tafel dekken en zulke dingen. Hij vindt van niet.
Nu kan ik natuurlijk de "moeders wil is wet" kaart spelen, maar eigenlijk zou ik graag willen dat het voor hem ook gewoon normaal wordt om te helpen, als ie volwassen is wil ik ook dat hij niet alles aan anderen overlaat. Maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?
maandag 8 juni 2020 om 09:08
mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 08:50Ik moet even stoom afblazen hoor
Is het nou echt zoveel gevraagd dat mijn zoon en man zelf hun bordje naar de keuken moeten brengen?
Ben ik nou echt zo'n bitch als ik zeg dat ik geen butler ben die constant onthoud waar schoenen, tandenborstels, tassen en andere dingen worden neergelegd?
Is het nou echt zo normaal dat ik mijn man moet bedanken als hij een keertje wat uitgebreider kookt, terwijl het heel normaal wordt gevonden wat ik allemaal doe voor ons gezin?
Ik ben er ECHT zat van. Mijn zoon is de slimste van zijn klas, maar zijn kamer opruimen doet ie net alsof het heftig moeilijk is. En geloof me: ik heb hem echt de handvaten aangereikt, uitgelegd, in stappen opgebouwd enz. En gister zou hij het dan gaan opruimen terwijl ik voor het eerst sinds 10 weken iets voor mezelf ging doen, kom ik thuis, zitten die lapzwanzen gewoon allebei nog exact op dezelfde plek als waar ze zaten toen ik wegging.
Het wasje dat mijn man zou draaien was nog niet gedaan... Gewoon alleen al het feit dat ik moet VRAGEN of er even een wasje wordt gedraaid vind ik eigenlijk irritant, mijn man woont toch ook in dit huis, waarom moet ik zulke dingen vragen? Het is niet alsof ik ooit boos ben geworden omdat ie een wasje draaide of de vaatwasser inruimt, dus hoe kan het dat hij dan alsnog denkt dat hij het alleen hoeft te doen als ik het vraag?
Ik weiger te geloven dat mannen dit niet kunnen. Een alleenstaande man moet óók zelf zijn huishouden draaiend houden. Een weduwnaar moet óók zorgen dat zijn kinderen schone kleding hebben.... Waarom worden sommige mannen dan zo gemakzuchtig als ze een partner krijgen? Het doet me zeer dat mijn zoon dit voorbeeld nu ook krijgt van mijn man.
Ik zit er gewoon aan te denken om, ondanks mijn gezondheidsproblemen, weer een baan te zoeken, want de grootste reden die mijn man geeft dat hij niks doet in huis is dat hij het geld al verdient. Dus als dat de enige manier is om hem ook wat in huis te laten doen, dan moet dat maar....
Tja, ik vraag het niet. De taken zijn hier verdeeld, dus ieder doet zijn deel. Degene die zijn deel niet kan doen draagt over aan de ander.
De was is mijn verantwoordelijkheid, doet man nooit iets aan uit zichzelf. Ga ik eens langer weg dan dat de was kan wachten dan spreek ik mijn verwachting uit.
Onlangs was ik dus een weekend weg en hebben ze handdoeken en sportkleding gewassen. Ik laat dan wel dat liggen wat ze enigszins naar mijn maatstaven kunnen doen. Fijn goed, of fijne witte was laat ik niet over aan een stel onbehouwen mannen. Dat is dan wel mijn eigen verantwoordelijkheid. (Gaat om over mijn blouses, vestjes etc)
maandag 8 juni 2020 om 09:11
@Andersom: ja ik had de kleding die ik niet aan hem wil overlaten ook al apart gelegd, sterker nog: de was die gedraaid moest worden stond al voor de wasmachine, het enige dat ie hoefde te doen nog was het erin stoppen, wasmiddel erbij en aanzetten. En zelfs dat heeft-ie niet gedaan.
En het feit dat hij er ok mee is dat mijn zoon dus van 1 uur tot half 6 constant op de Nintendo heeft gezeten en TV heeft gekeken ben ik ook niet blij mee. Is wel lekker makkelijk natuurlijk, want dan kan hij ook gewoon iets doen dat ie zelf leuk vindt. Zou ik ook wel eens willen, maar ik vind dat gewoon geen verantwoordelijk gedrag met een kind.
En het feit dat hij er ok mee is dat mijn zoon dus van 1 uur tot half 6 constant op de Nintendo heeft gezeten en TV heeft gekeken ben ik ook niet blij mee. Is wel lekker makkelijk natuurlijk, want dan kan hij ook gewoon iets doen dat ie zelf leuk vindt. Zou ik ook wel eens willen, maar ik vind dat gewoon geen verantwoordelijk gedrag met een kind.
maandag 8 juni 2020 om 09:13
Logisch zijn die gevolgen toch niet echt. Je kunt prima tv kijken zonder eerst op te ruimen.captain_hindsight schreef: ↑26-05-2020 13:45Wij hebben regels en logische gevolgen. Er moet bijvoorbeeld eerst opgeruimd worden voordat er tv wordt gekeken. Inmiddels weten ze dat (3 en 6) wel.
maandag 8 juni 2020 om 09:23
Wat je man betreft vind ik dat ie gelijk heeft. Ik heb een hele tijd parttime gewerkt, zo 12 uur per week. Hij tikte in die tijd de 50 aan. Concreet betekende dat dat ik 28 uur de tijd had voor het huishouden. Nou weet ik niet hoe druk het jouwe is, maar ik had aan die 28 wel genoeg. Dus behalve het vuilnis buiten zetten was er niets over. Wat wel is: Hij was van zes tot zes de deur uit, maar een deel van mijn werk begon dan natuurlijk pas (koken, keuken opruimen). Heeft dus niets met geld inbrengen te maken, maar met verdeling van de werkuren. Ik kon in de middaguren lekker met een boek buiten zitten.
Momenteel is het omgedraaid, ik tik de 50 aan, hij de 40, maar hij moet nog rijden, ik werk thuis. Concreet betekent dat dus dat hij nu boodschappen doet en de dingen opruimt die er op te ruimen zijn. We hebben inmiddels een rotbotstofzuiger en Lon is inmiddels 20, die loopt stage en heeft een bijbaan, dus ook zij is 50 uur per week weg. Zij doet de badkamer. Ik veeg tussendoor even over tafels. Degene die er het makkelijkst mee wegkomt, zorgt voor het eten. Gisteren was ik dat, zaterdag mijn man, vanavond Lon. Ik heb zoveel mogelijk ditjes en datjes opgeruimd, zodat er in vijf minuten gestoft kan worden. En ik ben goed geworden in dingen laten die niet nodig zijn. Strijken bijvoorbeeld. En bedden heel netjes opmaken. Dekens worden wel redelijk netjes opengeslagen, maar ik ga een uur later niet meer naar boven voor het mooie.
En ja, Lon heeft altijd moeten helpen. Vroeger hadden we cavia's, zij moest die verzorgen. Tafel dekken, eigen rommel opruimen, eigen kamer opruimen en poetsen (nouja, poetsen....
). Vind ik heel normale zaken. En hoeveel wie ook werkt, je gooit zelf je sokken in de wasmand en na het douchen hang je je handdoek op.
Maar wat hier thuis dus het belangrijkst is, is de verdeling van huishouden tov werkuren. In de weken dat mijn man vakantie heeft en ik werk, doe ik niks qua huishouden. Hebben we samen vrij, dan doen we bijvoorbeeld samen boodschappen. Op zaterdagochtend start ik wat later met werken, dan gaat hij boodschappen doen, ik neem stof af, maak prullebakken leeg, doe de kattenbakken, hij komt terug, ruimt de boel in, we maken broodjes en dan ontbijten we.
Ik weet niet wat je hebt qua gezondheid, maar er moet toch iets zijn wat je kunt doen? Het is sowieso fijn om een beetje een eigen leven en inkomen te hebben. En dat is ook meteen een goed voorbeeld voor je zoon. Want eerlijk is eerlijk, jij doet nu net zo goed mee aan het papa-werkt-mama-stofzuigt plaatje.
Momenteel is het omgedraaid, ik tik de 50 aan, hij de 40, maar hij moet nog rijden, ik werk thuis. Concreet betekent dat dus dat hij nu boodschappen doet en de dingen opruimt die er op te ruimen zijn. We hebben inmiddels een rotbotstofzuiger en Lon is inmiddels 20, die loopt stage en heeft een bijbaan, dus ook zij is 50 uur per week weg. Zij doet de badkamer. Ik veeg tussendoor even over tafels. Degene die er het makkelijkst mee wegkomt, zorgt voor het eten. Gisteren was ik dat, zaterdag mijn man, vanavond Lon. Ik heb zoveel mogelijk ditjes en datjes opgeruimd, zodat er in vijf minuten gestoft kan worden. En ik ben goed geworden in dingen laten die niet nodig zijn. Strijken bijvoorbeeld. En bedden heel netjes opmaken. Dekens worden wel redelijk netjes opengeslagen, maar ik ga een uur later niet meer naar boven voor het mooie.
En ja, Lon heeft altijd moeten helpen. Vroeger hadden we cavia's, zij moest die verzorgen. Tafel dekken, eigen rommel opruimen, eigen kamer opruimen en poetsen (nouja, poetsen....
). Vind ik heel normale zaken. En hoeveel wie ook werkt, je gooit zelf je sokken in de wasmand en na het douchen hang je je handdoek op. Maar wat hier thuis dus het belangrijkst is, is de verdeling van huishouden tov werkuren. In de weken dat mijn man vakantie heeft en ik werk, doe ik niks qua huishouden. Hebben we samen vrij, dan doen we bijvoorbeeld samen boodschappen. Op zaterdagochtend start ik wat later met werken, dan gaat hij boodschappen doen, ik neem stof af, maak prullebakken leeg, doe de kattenbakken, hij komt terug, ruimt de boel in, we maken broodjes en dan ontbijten we.
Ik weet niet wat je hebt qua gezondheid, maar er moet toch iets zijn wat je kunt doen? Het is sowieso fijn om een beetje een eigen leven en inkomen te hebben. En dat is ook meteen een goed voorbeeld voor je zoon. Want eerlijk is eerlijk, jij doet nu net zo goed mee aan het papa-werkt-mama-stofzuigt plaatje.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 8 juni 2020 om 09:31
Ik vind het een beetje te ver gaan om hier mijn hele medische geschiedenis uit de doeken te gaan doen. Heb meerdere keren geprobeerd om weer te gaan werken, maar helaas verergert dit mijn gezondheidsklachten elke keer weer, dus wij hebben voor deze taakverdeling gekozen, maar ik ben er nooit mee akkoord gegaan om als butler behandeld te worden.
En natuurlijk verwacht ik niet dat mijn man evenveel in huis doet als ik, maar even een wasje draaien en mijn zoon motiveren om zijn kamer op te ruimen zodat ik er vandaag had kunnen stofzuigen vind ik niet teveel gevraagd. Dat was een half uurtje werk geweest.
Het ergert me gewoon dat ik voor elk dingetje dat hij doet moet gaan applaudiseren, alsof het zo onwijs bijzonder is als hij een keertje kookt in het weekend (waarna ik op maandag weer met een smerige keuken zit, want opruimen doet ie niet).
En natuurlijk verwacht ik niet dat mijn man evenveel in huis doet als ik, maar even een wasje draaien en mijn zoon motiveren om zijn kamer op te ruimen zodat ik er vandaag had kunnen stofzuigen vind ik niet teveel gevraagd. Dat was een half uurtje werk geweest.
Het ergert me gewoon dat ik voor elk dingetje dat hij doet moet gaan applaudiseren, alsof het zo onwijs bijzonder is als hij een keertje kookt in het weekend (waarna ik op maandag weer met een smerige keuken zit, want opruimen doet ie niet).
maandag 8 juni 2020 om 09:34
Hier ook ongeveer zo, op basis van vaste werkuren is de huishoudelijke zooi verdeeld.
In de weken dat ik vakantie heb (onderwijs) doet man gewoon zijn deel en pak ik extra klussen op. Zoals de gordijnen wassen, de ramen lappen, kast uitmesten etc.
maandag 8 juni 2020 om 09:35
wat helpt, is je kinderen zelf verantwoordelijk maken voor hun kamers.mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:31
en mijn zoon motiveren om zijn kamer op te ruimen zodat ik er vandaag had kunnen stofzuigen vind ik niet teveel gevraagd.
Als ze willen dat jij stofzuigt, ruimen ze even op. Als er niet is opgeruimd, stofzuig jij niet
en als het een zooitje wordt, trek je de slaapkamerdeur dicht, en laat ze lekker stofhappen
https://www.theguardian.com/lifeandstyl ... n-bedrooms
maandag 8 juni 2020 om 09:37
mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:11@Andersom: ja ik had de kleding die ik niet aan hem wil overlaten ook al apart gelegd, sterker nog: de was die gedraaid moest worden stond al voor de wasmachine, het enige dat ie hoefde te doen nog was het erin stoppen, wasmiddel erbij en aanzetten. En zelfs dat heeft-ie niet gedaan.
En het feit dat hij er ok mee is dat mijn zoon dus van 1 uur tot half 6 constant op de Nintendo heeft gezeten en TV heeft gekeken ben ik ook niet blij mee. Is wel lekker makkelijk natuurlijk, want dan kan hij ook gewoon iets doen dat ie zelf leuk vindt. Zou ik ook wel eens willen, maar ik vind dat gewoon geen verantwoordelijk gedrag met een kind.
En dat kon jij niet doen omdat?
In zo'n geval had ik dus die was gewoon zelf aangezet. Als was mijn taak is en ik heb wel tijd om de was ervoor te zetten vind ik het nogal passief/agressief om dat dan op zo'n manier bij hem te leggen. Als ze hier moeten wassen dan gaat dat echt om dingen die ze vuil maken terwijl ik er niet ben.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 08-06-2020 09:40
0.28% gewijzigd
maandag 8 juni 2020 om 09:39
Irish_Wasser_Woman schreef: ↑08-06-2020 09:34Maar als man begrijpt dat het werken medisch gezien zga niet gaat, waarom lijkt ie dan niet in te zien dat qua huishouden óók niet alles gaat voor jou?
Echt geen idee. Normaal gesproken gaat dat ook wel, maar met de afgelopen weken zoon + man constant thuis is ons huis een zwijnenstal geworden, want enerzijds minder tijd en energie om alles opgeruimd te houden, en anderzijds dus een kind (EN man) thuis dat ook zorgt voor meer zooi. Ik probeer het bij te benen zoveel het gaat en het is ook zeker niet zo dat ik mijn man alles wil laten doen, maar het irriteert me wel dat ie al zijn zooi gewoon achter zich laat liggen en niet eens even de moeite neemt om bijvoorbeeld zijn koffiebeker mee naar beneden te nemen na het werken, waardoor ik op een gegeven moment me begin af te vragen waar alle koffiebekers zijn gebleven en er dan een stuk of 5 op zijn bureau zie staan.
Al die kleine dingetjes beginnen gewoon steeds meer te irriteren en te voelen alsof hij mijn wens om het huis een beetje netjes te houden niet respecteert en soms zelfs gewoon expres tegenwerkt
maandag 8 juni 2020 om 09:39
Omdat op het moment dat ik dat wilde gaan doen ik werd gebeld dat mijn vriendin op de parkeerplaats stond te wachten en we haast hadden om op tijd weg te komen.Andersom schreef: ↑08-06-2020 09:37En dat kon jij niet doen omdat?
In zo'n geval had ik dus die was gewoon zelf aangezet. Als was mijn taak is een ik heb wel tijd om de was ervoor te zetten vind ik het nogal passief/agressief om dat dan op zijn manier bij hem te leggen. Als ze hier moeten wassen dan gaat dat echt om dingen die ze vuil maken terwijl ik er niet ben
maandag 8 juni 2020 om 09:40
lilalinda schreef: ↑08-06-2020 09:35wat helpt, is je kinderen zelf verantwoordelijk maken voor hun kamers.
Als ze willen dat jij stofzuigt, ruimen ze even op. Als er niet is opgeruimd, stofzuig jij niet
en als het een zooitje wordt, trek je de slaapkamerdeur dicht, en laat ze lekker stofhappen
https://www.theguardian.com/lifeandstyl ... n-bedrooms
Mijn zoon heeft huisstofmijt-allergie, dus het is heel belangrijk dat het gewoon wel stofvrij is. Anders zou ik inderdaad me er niet zo druk om maken.
maandag 8 juni 2020 om 09:41
Dit vond ik ook altijd heel irritant ja. Een keer per week haalde mijn ex de stofzuiger en de dweil door het huis en wilde dan vijf minuten loftuitingen horen voor het geweldige werk dat hij had gedaan. En al míjn taken waren vanzelfsprekend.mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:31Het ergert me gewoon dat ik voor elk dingetje dat hij doet moet gaan applaudiseren, alsof het zo onwijs bijzonder is als hij een keertje kookt in het weekend (waarna ik op maandag weer met een smerige keuken zit, want opruimen doet ie niet).
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 8 juni 2020 om 09:42
Maar maak hem alsnog zelf verantwoordelijkmindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:40Mijn zoon heeft huisstofmijt-allergie, dus het is heel belangrijk dat het gewoon wel stofvrij is. Anders zou ik inderdaad me er niet zo druk om maken.
alleen HIJ heeft last van zijn allergie, dus als hij geen last wil hebben en wil dat JIJ (kan hij ook zelf he?, het is geen rocket-science) het fijn vindt, dat jij stofzuigt, dan ruimt hij op
Zo niet: dat heeft hij het benauwd
Dan gaat het snel hoor, met opruimen, als hij er last van krijgt
maandag 8 juni 2020 om 09:43
mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:39Echt geen idee. Normaal gesproken gaat dat ook wel, maar met de afgelopen weken zoon + man constant thuis is ons huis een zwijnenstal geworden, want enerzijds minder tijd en energie om alles opgeruimd te houden, en anderzijds dus een kind (EN man) thuis dat ook zorgt voor meer zooi. Ik probeer het bij te benen zoveel het gaat en het is ook zeker niet zo dat ik mijn man alles wil laten doen, maar het irriteert me wel dat ie al zijn zooi gewoon achter zich laat liggen en niet eens even de moeite neemt om bijvoorbeeld zijn koffiebeker mee naar beneden te nemen na het werken, waardoor ik op een gegeven moment me begin af te vragen waar alle koffiebekers zijn gebleven en er dan een stuk of 5 op zijn bureau zie staan.
Al die kleine dingetjes beginnen gewoon steeds meer te irriteren en te voelen alsof hij mijn wens om het huis een beetje netjes te houden niet respecteert en soms zelfs gewoon expres tegenwerkt
Tja, jouw wens is de zijne niet en dat wordt nu pijnlijk duidelijk. Wat is zijn wens hierin? Kun jij hem daarin begrijpen?
Het is niet omdat jij het huishouden doet dat hij daarom moet voldoen aan jouw standaard natuurlijk.
maandag 8 juni 2020 om 09:45
mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:39Omdat op het moment dat ik dat wilde gaan doen ik werd gebeld dat mijn vriendin op de parkeerplaats stond te wachten en we haast hadden om op tijd weg te komen.
Dat kon geen halve minuut later? Kom op, het erin steken van de was kost minder tijd dan de instructies doorgeven aan je man.
maandag 8 juni 2020 om 09:45
mindervanmij schreef: ↑26-05-2020 13:39Mijn zoon is nu 6 en ik vind dat hij af en toe best een steentje mag bijdragen, bijvoorbeeld helpen met afruimen, tafel dekken en zulke dingen. Hij vindt van niet.
Ik deel zijn mening.
Dochter is 5,5. Zij zorgt ervoor dat haar kamer opgeruimd is als ze naar school gaat en als ze naar bed gaat.
Voor de rest mag ze helpen, maar hoeft ze dat niet.
Ik heb zelf zeer nare ervaringen aan zeer jong ingezet worden voor klusjes onder het motto “jij woont hier ook”.
Dochter weet overigens wel dat als ze wat ouder wordt, ik dingen van haar ga verwachten. Want we hebben het hier dus wel over.
maandag 8 juni 2020 om 09:46
maandag 8 juni 2020 om 09:47
Nee, dat kon inderdaad geen halve minuut later. En terwijl ik mijn jas aantrok en mijn tas pakte kon ik wel even vragen of hij de was even wilde afmaken hoor, dat kostte minder tijd.
maandag 8 juni 2020 om 09:48
Tja, die koffiebekers zou ik passief-agressief aanpakken. Gewoon laten staan. Zet er eentje in een hoekje voor jezelf, of neem desnoods een kinderbeker, glas of soepkom. Zijn werkkamer is zijn probleem. Ik kom niet in de hobbyruimte van Man. Deur dicht en klaar. Is het daar zo'n puinhoop dat ie struikelt over het stof dan pakt hij echt de stofzuiger wel. En anders maar niet.mindervanmij schreef: ↑08-06-2020 09:39Echt geen idee. Normaal gesproken gaat dat ook wel, maar met de afgelopen weken zoon + man constant thuis is ons huis een zwijnenstal geworden, want enerzijds minder tijd en energie om alles opgeruimd te houden, en anderzijds dus een kind (EN man) thuis dat ook zorgt voor meer zooi. Ik probeer het bij te benen zoveel het gaat en het is ook zeker niet zo dat ik mijn man alles wil laten doen, maar het irriteert me wel dat ie al zijn zooi gewoon achter zich laat liggen en niet eens even de moeite neemt om bijvoorbeeld zijn koffiebeker mee naar beneden te nemen na het werken, waardoor ik op een gegeven moment me begin af te vragen waar alle koffiebekers zijn gebleven en er dan een stuk of 5 op zijn bureau zie staan.
Al die kleine dingetjes beginnen gewoon steeds meer te irriteren en te voelen alsof hij mijn wens om het huis een beetje netjes te houden niet respecteert en soms zelfs gewoon expres tegenwerkt
Hetzelfde geldt voor de kamer van je zoon. En wil je er toch stofzuigen, dan leg je alles wat rondslingert op het bed. Jij maakt van hun zooi, jouw zooi. Wat je moet doen is hun zooi hun zooi laten.
En na het koken geen keuken opruimen, daar zou ik dus echt ruzie over maken. Of het helpt is een tweede. Bedenk dan of je op deze manier 90 wilt worden. Want huishouden kent geen pensioen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 8 juni 2020 om 09:50
Zijn wens is dat ik het allemaal doe. Denk maar niet dat hij zich niet schaamt als we visite krijgen en het is niet opgeruimd. Of dat hij niet gaat klagen als ik de was niet doe. Hij wil er alleen zelf niks aan bijdragen.
maandag 8 juni 2020 om 09:53
Dit. Bijvoorbeeld de een pakt een glas water voor iedereen bij het avondeten, de ander legt het bestek op tafel. Naderhand ruimt iedereen zijn eigen spullen op. Kamer opruimen doet de jongste niet uit zichzelf, maar wel als ik het vraag/zeg. Wel met rollende ogen ook hier-Nienke- schreef: ↑26-05-2020 13:42Wij hebben hier nooit met vaste taken of klusjes gewerkt, maar vragen gewoon vriendelijk aan de (inmiddels puber)kinderen of ze iets willen doen: kliko buitenzetten, kamer opruimen of stofzuigen. Er wordt weleens met de ogen gerold, maar ze doen het braaf. Ik zou dus bij een 6-jarige daar nog niet zo moeilijk over doen en het gewoon laten. Dan doe ik het zelf, ook prima.
In de badkamer moet ook iedereen zelf na het douchen de kranen en glazen wand schoonmaken en alles netjes achterlaten. Ik werk dus ook niet met vaste taken, maar iedereen helpt wel mee als het nodig is.
maandag 8 juni 2020 om 09:55
Man en ik delen werk en zorg vrij aardig 50-50
Mijn pubers zijn verantwoordelijk voor eigen kamer, en draaien af&toe een was ofzo, net wat we vragen
Mijn man is rommeliger dan ik, als zijn sportschoenen in de kamer staan. en ze staan er een uur later nog, dan gooi ik ze in de schuur
Slingerende koffiebekers/kranten etc, die pak ik op en ruim ik op.
Als de was doen zijn taak is, dan mag hij bepalen hoe&wanneer hij het doet. Wij hebben vastomlijnde taken, dat werkt voor ons. Meestal kook ik, na het eten ruimte hij de keuken op. etc
Ik doe meer, aan huishouden, hij is meer tijd kwijt met sportende kinderen
Ons motto is: we duiken op de bank, als we allebei klaar zijn.
Mijn pubers zijn verantwoordelijk voor eigen kamer, en draaien af&toe een was ofzo, net wat we vragen
Mijn man is rommeliger dan ik, als zijn sportschoenen in de kamer staan. en ze staan er een uur later nog, dan gooi ik ze in de schuur
Slingerende koffiebekers/kranten etc, die pak ik op en ruim ik op.
Als de was doen zijn taak is, dan mag hij bepalen hoe&wanneer hij het doet. Wij hebben vastomlijnde taken, dat werkt voor ons. Meestal kook ik, na het eten ruimte hij de keuken op. etc
Ik doe meer, aan huishouden, hij is meer tijd kwijt met sportende kinderen
Ons motto is: we duiken op de bank, als we allebei klaar zijn.
maandag 8 juni 2020 om 10:13
Hier hebben de kinderen (10 en 12) geen standaard klusjes maar vraag ik of ze dingetjes willen doen, bijv leeg glas naar de glasbak, wasje draaien, tafel dekken en afruimen, stofzuigen.
Afgelopen zondag kwam ik beneden en had jongste de hele benedenverdieping opgeruimd én de vaatwasser leeggehaald.... heb hem overladen met complimentjes natuurlijk :-p
Waarschijnlijk scheelt het dat man ook huishoudelijke klussen doet uit zichzelf, voornamelijk de was, koken en boodschappen. Soms ook ramen lappen... hij werkt 40 uur en ik 32, de verdeling huishouden is eigenlijk prima vind ik. De kinderen weten niet beter.
Toen de kinderen klein waren was dat anders. Maar op dat moment stond ik er zelf ook anders in, alles moest op mijn manier zelfs was vouwen deed hij in mijn ogen fout. En dan met een grote zucht alles opnieuw vouwen...
of in het geval van TO: vragen om een wasje aan te zetten omdat dat mij niet meer lukt en dan verwachten dat dat METEEN gebeurt. Nu denk ik: zijn wasje, zijn probleem. Wanneer het gebeurt boeit me niet.
Achteraf snap ik wel dat hij het niet meer deed, op dat moment baalde ik dat ik 'alles alleen' moest doen.. Soms helpt het om in de spiegel te kijken.
Afgelopen zondag kwam ik beneden en had jongste de hele benedenverdieping opgeruimd én de vaatwasser leeggehaald.... heb hem overladen met complimentjes natuurlijk :-p
Waarschijnlijk scheelt het dat man ook huishoudelijke klussen doet uit zichzelf, voornamelijk de was, koken en boodschappen. Soms ook ramen lappen... hij werkt 40 uur en ik 32, de verdeling huishouden is eigenlijk prima vind ik. De kinderen weten niet beter.
Toen de kinderen klein waren was dat anders. Maar op dat moment stond ik er zelf ook anders in, alles moest op mijn manier zelfs was vouwen deed hij in mijn ogen fout. En dan met een grote zucht alles opnieuw vouwen...
of in het geval van TO: vragen om een wasje aan te zetten omdat dat mij niet meer lukt en dan verwachten dat dat METEEN gebeurt. Nu denk ik: zijn wasje, zijn probleem. Wanneer het gebeurt boeit me niet.
Achteraf snap ik wel dat hij het niet meer deed, op dat moment baalde ik dat ik 'alles alleen' moest doen.. Soms helpt het om in de spiegel te kijken.
