
Hoe nu verder?
vrijdag 27 december 2019 om 21:24
Zoals ik in een eerdere post had aangegeven komt mijn nichtje in de weekenden bij mij logeren.
Het was altijd erg gezellig en ze ging zich steeds meer thuis voelen. Dat thuis voelen gaat samen met een grote mond en ander gedrag dat ik niet leuk vind. Vooral als er een vriendinnetje bij is.
Nu heb ik vorig weekend dit besproken met haar ouders. Ik gaf aan dat ik dit met haar wilde bespreken. Haar ouders wilden dit graag zelf met haar bespreken en ook dat het vriendinnetje even niet meer mocht komen. Dit is dus deze week gebeurd. Ik was er op voor hand al niet blij mee, maar ik kon er weinig tegenin brengen.
Nu zou ze dit weekend weer komen. Vandaag werd ik gebeld dat ze weg gelopen was vlak voordat ik haar zou halen naar een vriendinnetje. Uiteindelijk heb ik een uur gewacht maar ze kwam niet terug. Ik vond dat we haar op moesten halen en dat ze dan alsnog mee zou moeten. Haar ouders vonden het wel goed zo en nu slaapt mijn nichtje dit weekend dus bij haar vriendinnetje omdat ze boos is op mij omdat het vriendinnetje even niet bij mij thuis mag komen.
Ik ben boos, voel mij enorm gebruikt en weet even niet hoe verder. Ben wel benieuwd naar jullie mening.
Het was altijd erg gezellig en ze ging zich steeds meer thuis voelen. Dat thuis voelen gaat samen met een grote mond en ander gedrag dat ik niet leuk vind. Vooral als er een vriendinnetje bij is.
Nu heb ik vorig weekend dit besproken met haar ouders. Ik gaf aan dat ik dit met haar wilde bespreken. Haar ouders wilden dit graag zelf met haar bespreken en ook dat het vriendinnetje even niet meer mocht komen. Dit is dus deze week gebeurd. Ik was er op voor hand al niet blij mee, maar ik kon er weinig tegenin brengen.
Nu zou ze dit weekend weer komen. Vandaag werd ik gebeld dat ze weg gelopen was vlak voordat ik haar zou halen naar een vriendinnetje. Uiteindelijk heb ik een uur gewacht maar ze kwam niet terug. Ik vond dat we haar op moesten halen en dat ze dan alsnog mee zou moeten. Haar ouders vonden het wel goed zo en nu slaapt mijn nichtje dit weekend dus bij haar vriendinnetje omdat ze boos is op mij omdat het vriendinnetje even niet bij mij thuis mag komen.
Ik ben boos, voel mij enorm gebruikt en weet even niet hoe verder. Ben wel benieuwd naar jullie mening.
zaterdag 28 december 2019 om 13:18
Helemaal mee eens.aaaanne schreef: ↑27-12-2019 22:22Voor nichtje heeft het gevoeld alsof jij bent gaan 'klikken' bij haar ouders. Op zich logisch dat jij het met haar ouders hebt besproken en op zich goed dat de ouders het als hun verantwoordelijkheid voelen, maar eindresultaat is vervelend. Ik denk inderdaad dat ouders het nichtje hadden moeten ophalen, zij waren bezig haar uit te leggen dat ze zich samen met vriendinnetje B ook normaal moest gedragen, en dan loopt kind weg en komt er mee weg. Niet handig van ze.
Ik zou het niet nu stopzetten, omdat dat tegenover nichtje zo vervelend kan overkomen. Wel met de ouders bespreken dat je er van baalt hoe dit (door hen) zo gelopen is dat jij je weekeinde voor niks vrij hebt gehouden.
En dan kijken of jij alsnog (even luchtig) met nichtje kan praten, bijvoorbeeld volgende week. Laten weten dat zij welkom is en eventueel over een tijdje ook weer met vriendinnetje B als ze dan normaal kunnen doen. Kijken of het weer gaat. Of, als je het zelf gewoon niet meer ziet zitten, na een fijn laatste weekeinde aan ouders laten weten dat je er mee stopt omdat het je teveel van je eigen vrijheid beroofd. Of misschien handiger: een of twee weekeinden van te voren aangeven dat het dan en dan stopt.
zaterdag 28 december 2019 om 13:19
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb er even over nagedacht en ga in gesprek met haar ouders. Ook zal ik het licht met nichtje bespreken. Zoals een van jullie zo mooi beschreef.
Met de ouders is minderen zeker een onderwerp van gesprek. Ik denk namelijk dat door de hoge frequentie je toch ook gaat bemoeien met de opvoeding. Dan ben je inderdaad niet meer tante maar word je ook opvoeder.
In dit geval lijken door deze verhouding dat er straks alleen maar verliezers zullen zijn. En dat wil ik voorkomen.
Ik heb ook een partner en met hem heb ik dit ook besproken. Hij werkt elk weekend dus daarom hem verder ook niet benoemt in dit verhaal. Hij heeft een eigen woning dus we zien elkaar weinig in de weekenden.
Met de ouders is minderen zeker een onderwerp van gesprek. Ik denk namelijk dat door de hoge frequentie je toch ook gaat bemoeien met de opvoeding. Dan ben je inderdaad niet meer tante maar word je ook opvoeder.
In dit geval lijken door deze verhouding dat er straks alleen maar verliezers zullen zijn. En dat wil ik voorkomen.
Ik heb ook een partner en met hem heb ik dit ook besproken. Hij werkt elk weekend dus daarom hem verder ook niet benoemt in dit verhaal. Hij heeft een eigen woning dus we zien elkaar weinig in de weekenden.
zaterdag 28 december 2019 om 21:58
Maar wat versta jij onder mede-opvoeder zijn? Ik spreek namelijk elk kind in mijn huis aan op ongewenst gedrag, of ze nu van mij zijn of niet. Dus een grote mond tolereer ik niet. En een kind wat hier een enkele keer is, pik ik misschien meer van. Maar kinderen die ik goed ken, zoals de kinderen van goede vriendinnen, spreek ik gewoon aan op hun gedrag. Lijkt me echt niks mis mee, en maakt me echt niet ineens minder leuk ofzo.
Je mag je nicht gewoon aanspreken op haar gedrag. Dat maakt je echt niet minder leuk.
Je mag je nicht gewoon aanspreken op haar gedrag. Dat maakt je echt niet minder leuk.
