Kinderen
alle pijlers
Hoe straffen jullie je 4 jarige?
maandag 10 februari 2020 12:12
Ik was altijd van het niet straffen. Maar wat dan wel?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
woensdag 12 februari 2020 12:50
Of die het niet snapt? Rommel opruimen is een erg abstract begrip. Ok het mag hier niet zijn, maar waar dan wel? De mijne heeft ook wel eens alles uit het kattenluik gegooid, rommel was wel weg.
Of een 4-jarige die gewoonweg de aandachtsspanne niet heeft? Die vsn mij is net een stuiterbal. Wordt je dan steeds bozer?
woensdag 12 februari 2020 12:59
TO ik snap je wel hoor. Is ook lastig.
Ik werk hier wel met een time out. Echter blijf ik er wel bij, wil niet dat dochter bang wordt.
Bij heel erg “ongewenst” gedrag neem ik haar mee naar de gang en zeg dat ze een time out heeft. Ik benoem dan waarom ik het gedrag niet oké vindt. Wel heel kort en direct nadat ze dit gedaan heeft. Als we elders zijn neem ik haar in ieder geval even apart.
Dreigen, straffen etc werkt hier averechts. Wel vind ik grenzen aangeven bij kinderen heel belangrijk. Sommige dingen kunnen gewoon niet en ik vind het belangrijk dat ze op een respectvolle manier omgaat met haar omgeving.
Ik werk hier wel met een time out. Echter blijf ik er wel bij, wil niet dat dochter bang wordt.
Bij heel erg “ongewenst” gedrag neem ik haar mee naar de gang en zeg dat ze een time out heeft. Ik benoem dan waarom ik het gedrag niet oké vindt. Wel heel kort en direct nadat ze dit gedaan heeft. Als we elders zijn neem ik haar in ieder geval even apart.
Dreigen, straffen etc werkt hier averechts. Wel vind ik grenzen aangeven bij kinderen heel belangrijk. Sommige dingen kunnen gewoon niet en ik vind het belangrijk dat ze op een respectvolle manier omgaat met haar omgeving.
woensdag 12 februari 2020 14:31
Ja, dat is waar. En opvoeden zonder straffen en belonen (groot misverstand: dat dit grenzeloos is) vraagt om heel veel vertrouwen in kinderen en dat vertrouwen is er gewoonweg nog niet. De meeste mensen zijn bang dat hun kind 'ontspoort' zonder conditioneren. Dat zit nog heel, heel erg diep.Frizz schreef: ↑12-02-2020 09:57Ik snap het wél. Vanuit ratio dan. Het gros van de mensen is voorwaardelijk opgevoed, met straffen en belonen. De meeste consultatiebureaus en CJG’s zijn ook nog zo ouderwets ingesteld. Internet staat vol opgelegde straf/consequentie-tips.
Jij (en wat anderen hier) gaan dus niet met de stroom mee. Waarschijnlijk omdat je op je gevoel durft te vertrouwen en/of boeken/artikelen/onderzoeken hebt gelezen die jouw eigen visie bevestigen.
Bij mij is het zaadje als kind al geplant, ik vond het zo onrechtvaardig en werd er zo bang en verdrietig van.. en ook heel erg boos. Hoe vaak ik niet tegen mijn moeder heb gezegd: als je wil dat ik iets voor je doe, waarom doe je dan niet gewoon aardig? Dan was ik uiteraard brutaal
woensdag 12 februari 2020 14:52
Oh wat een herkenning. Ik werd als kind heel erg onzeker door het doen van mijn ouders, en als puber ontzettend opstandig (en nóg onzekerder).DeKenau schreef: ↑12-02-2020 14:31Ja, dat is waar. En opvoeden zonder straffen en belonen (groot misverstand: dat dit grenzeloos is) vraagt om heel veel vertrouwen in kinderen en dat vertrouwen is er gewoonweg nog niet. De meeste mensen zijn bang dat hun kind 'ontspoort' zonder conditioneren. Dat zit nog heel, heel erg diep.
Bij mij is het zaadje als kind al geplant, ik vond het zo onrechtvaardig en werd er zo bang en verdrietig van.. en ook heel erg boos. Hoe vaak ik niet tegen mijn moeder heb gezegd: als je wil dat ik iets voor je doe, waarom doe je dan niet gewoon aardig? Dan was ik uiteraard brutaal
Dus nee, hier wordt nooit gedreigd, Voorwaarden gesteld, niet serieus genomen of buitengesloten.
Ik heb alle vertrouwen in mijn kind en dat betaalt zich tot nu toe ook uit.
Maar ik denk ook dat deze opvoeding heel erg past bij mijn kind, en dat een ‘ouderwetse’ opvoeding zou zorgen voor veel boze en verdrietige buien. Van beide kanten.
•
woensdag 12 februari 2020 16:31
Ik denk dat er geen gouden regel is.Frizz schreef: ↑12-02-2020 14:52Oh wat een herkenning. Ik werd als kind heel erg onzeker door het doen van mijn ouders, en als puber ontzettend opstandig (en nóg onzekerder).
Dus nee, hier wordt nooit gedreigd, Voorwaarden gesteld, niet serieus genomen of buitengesloten.
Ik heb alle vertrouwen in mijn kind en dat betaalt zich tot nu toe ook uit.
Maar ik denk ook dat deze opvoeding heel erg past bij mijn kind, en dat een ‘ouderwetse’ opvoeding zou zorgen voor veel boze en verdrietige buien. Van beide kanten.
Ik pas mijn opvoeding continu aan. Zeker in de eerste jaren als de ontwikkeling zo snel gaat kan een opvoedtechniek die 3 maanden geleden wonderen verrichtte nu totale chaos veroorzaken en vice versa. Daarnaast verschilt het enorm per kind. Heb een neefje wat ongelooflijk ontspoorde bij een vrije opvoeding en die het fantastisch doet nu hij kort wordt gehouden. Niet onnodig streng, maar wel afgebakend.
Terwijl ik ook een kind in mijn omgeving heb wat het volgens mij veel beter zou doen als zijn ouders hem wat meer vertrouwen geven. Hoe het bij ons gaat weet ik niet. Denk best aardig, maar vanaf de zijlijn zien mensen dat vast objectiever/anders.
Waar we het volgens mij wel allemaal over eens zijn is dat lijfstraffen achterhaald zijn en bewezen ineffectief.
woensdag 12 februari 2020 19:28
Natuurlijk geen lijfstraffen. Dat voorop.TijdvoorTaart schreef: ↑12-02-2020 16:31Ik denk dat er geen gouden regel is.
Ik pas mijn opvoeding continu aan. Zeker in de eerste jaren als de ontwikkeling zo snel gaat kan een opvoedtechniek die 3 maanden geleden wonderen verrichtte nu totale chaos veroorzaken en vice versa. Daarnaast verschilt het enorm per kind. Heb een neefje wat ongelooflijk ontspoorde bij een vrije opvoeding en die het fantastisch doet nu hij kort wordt gehouden. Niet onnodig streng, maar wel afgebakend.
Terwijl ik ook een kind in mijn omgeving heb wat het volgens mij veel beter zou doen als zijn ouders hem wat meer vertrouwen geven. Hoe het bij ons gaat weet ik niet. Denk best aardig, maar vanaf de zijlijn zien mensen dat vast objectiever/anders.
Waar we het volgens mij wel allemaal over eens zijn is dat lijfstraffen achterhaald zijn en bewezen ineffectief.
Maar kinderen leren dat er grenzen zijn en dat JIJ als ouder die grenzen bepaalt zolang ze nog kind zijn, daar is niks mis mee. En natuurlijk zal een kind een keer gaan janken en dreinen omdat het geen zin heeft om de door hem/haar zelf gemaakte rommel ook op te ruimen. Nou, jammer dan, daar komen ze wel overheen. Maar JIJ bepaalt dat eerst de Lego opgeruimd wordt voordat er een ander speelgoedje wordt gepakt. Daarmee doe je het kind echt niet tekort. En die dreinbui, daar komen ze wel overheen als ze merken dat er geen aandacht aan wordt gegeven.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 12 februari 2020 19:37
Natuurlijk pas je je opvoeding continu aan, bv aan de leeftijd en het karakter van je kind.TijdvoorTaart schreef: ↑12-02-2020 16:31Ik denk dat er geen gouden regel is.
Ik pas mijn opvoeding continu aan. Zeker in de eerste jaren als de ontwikkeling zo snel gaat kan een opvoedtechniek die 3 maanden geleden wonderen verrichtte nu totale chaos veroorzaken en vice versa. Daarnaast verschilt het enorm per kind. Heb een neefje wat ongelooflijk ontspoorde bij een vrije opvoeding en die het fantastisch doet nu hij kort wordt gehouden. Niet onnodig streng, maar wel afgebakend.
Terwijl ik ook een kind in mijn omgeving heb wat het volgens mij veel beter zou doen als zijn ouders hem wat meer vertrouwen geven. Hoe het bij ons gaat weet ik niet. Denk best aardig, maar vanaf de zijlijn zien mensen dat vast objectiever/anders.
Waar we het volgens mij wel allemaal over eens zijn is dat lijfstraffen achterhaald zijn en bewezen ineffectief.
Maar mijn visie op de ontwikkeling van kinderen en wat mijn rol daarin is is eigenlijk vrij consistent.
Overigens is straffen an sich bewezen ineffectief. Althans, afhankelijk van je beoogde effect.
Ik las ergens in dit topic ook een reactie van iemand die haar kleuter al 2 jaar lang dezelfde straffen geeft, en dat nog steeds doet/‘moet’ doen.
Met andere woorden: het helpt geen reet, behalve om de relatie met je kind naar de filistijnen te helpen.
•
woensdag 12 februari 2020 19:42
Frizz schreef: ↑12-02-2020 19:37Natuurlijk pas je je opvoeding continu aan, bv aan de leeftijd en het karakter van je kind.
Maar mijn visie op de ontwikkeling van kinderen en wat mijn rol daarin is is eigenlijk vrij consistent.
Overigens is straffen an sich bewezen ineffectief. Althans, afhankelijk van je beoogde effect.
Ik las ergens in dit topic ook een reactie van iemand die haar kleuter al 2 jaar lang dezelfde straffen geeft, en dat nog steeds doet/‘moet’ doen.
Met andere woorden: het helpt geen reet, behalve om de relatie met je kind naar de filistijnen te helpen.
Of het lukt je uiteindelijk om het gewenste gedrag af te dwingen. Uit angst voor straf doet je kind het juiste, niet uit besef van wat goed of juist is.
woensdag 12 februari 2020 20:54
Ik heb een kleuter die niet makkelijk doet wat je vraagt, en krijg dan ook wel vaker te horen dat je het gewoon moet 'eisen'. Maar al ga ik op mijn kop staan eisen, dat helpt meestal niet.
Het stomme trucje dat nog steeds wel werkt (hulde aan degene die dat ooit bedacht heeft) is tot 3 tellen. Vind het steeds weer grappig om te zien dat de meeste kinderen daarop geconditioneerd reageren ofzo
Wat ik verder probeer te doen is de consequenties van gedrag benoemen. Dus zolang hij niet opruimt wordt er niet begonnen aan een volgend spelletje, als hij lang loopt te rekken voor het slapen gaan is er geen tijd meer voor een verhaaltje, etc. Meestal kiest hij dan toch wel voor datgene wat voor hemzelf het prettigste is.
Alleen bij daadwerkelijk stout gedrag (schoppen, slaan of schelden) krijgt mijn kleuter 'straf': als je je zo gedraagt mag je simpelweg even niet meer bij de rest zijn en ga je dus even de gang op. Super kort maar, denk een minuut of twee. Functie van afkoelen en grens stellen. Merk echt als ik dit consequent doe dat mijn kleuter beter nadenkt voordat hij zoiets doet. Als ik er weer wat losser mee omga vermeerdert het schoppen, slaan en schelden weer.
Het stomme trucje dat nog steeds wel werkt (hulde aan degene die dat ooit bedacht heeft) is tot 3 tellen. Vind het steeds weer grappig om te zien dat de meeste kinderen daarop geconditioneerd reageren ofzo
Wat ik verder probeer te doen is de consequenties van gedrag benoemen. Dus zolang hij niet opruimt wordt er niet begonnen aan een volgend spelletje, als hij lang loopt te rekken voor het slapen gaan is er geen tijd meer voor een verhaaltje, etc. Meestal kiest hij dan toch wel voor datgene wat voor hemzelf het prettigste is.
Alleen bij daadwerkelijk stout gedrag (schoppen, slaan of schelden) krijgt mijn kleuter 'straf': als je je zo gedraagt mag je simpelweg even niet meer bij de rest zijn en ga je dus even de gang op. Super kort maar, denk een minuut of twee. Functie van afkoelen en grens stellen. Merk echt als ik dit consequent doe dat mijn kleuter beter nadenkt voordat hij zoiets doet. Als ik er weer wat losser mee omga vermeerdert het schoppen, slaan en schelden weer.
woensdag 12 februari 2020 20:58
woensdag 12 februari 2020 20:59
Je helpt de relatie met je kind echt niet naar de Filistijnen door consequent te zijn en grenzen te stellen.Frizz schreef: ↑12-02-2020 19:37Natuurlijk pas je je opvoeding continu aan, bv aan de leeftijd en het karakter van je kind.
Maar mijn visie op de ontwikkeling van kinderen en wat mijn rol daarin is is eigenlijk vrij consistent.
Overigens is straffen an sich bewezen ineffectief. Althans, afhankelijk van je beoogde effect.
Ik las ergens in dit topic ook een reactie van iemand die haar kleuter al 2 jaar lang dezelfde straffen geeft, en dat nog steeds doet/‘moet’ doen.
Met andere woorden: het helpt geen reet, behalve om de relatie met je kind naar de filistijnen te helpen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 12 februari 2020 21:52
Ik vind een eigen tablet voor een kind van 4 ook raar hoor. Ze mag wel eens een filmpje kijken op de laptop van het gezin, maar een eigen tablet? Volkomen onnodig voor een 4 jarige wat mij betreft.
Maar nu ontopic: ik straf mijn 4 jarige niet eigenlijk. Ik zeg wel dat ik iets niet leuk vind en ik mopper weleens. Verder heb ik denk ik gewoon makkelijke kinderen. Broer van 13 en en zusje van 3 straf ik ook niet. Nooit nodig eigenlijk. Ben wel van de regelmaat en de duidelijkheid, en ze zoeken de grenzen op de een of andere manier niet heel erg op.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 12-02-2020 21:58
11.79% gewijzigd
woensdag 12 februari 2020 22:45
woensdag 12 februari 2020 22:51
Hier ook. Als ik zou straffen had ik nu niet de band die ik met kind heb, daar ben ik zeker van. Het zou haar (en ons) breken.Frizz schreef: ↑12-02-2020 14:52Oh wat een herkenning. Ik werd als kind heel erg onzeker door het doen van mijn ouders, en als puber ontzettend opstandig (en nóg onzekerder).
Dus nee, hier wordt nooit gedreigd, Voorwaarden gesteld, niet serieus genomen of buitengesloten.
Ik heb alle vertrouwen in mijn kind en dat betaalt zich tot nu toe ook uit.
Maar ik denk ook dat deze opvoeding heel erg past bij mijn kind, en dat een ‘ouderwetse’ opvoeding zou zorgen voor veel boze en verdrietige buien. Van beide kanten.
Ik heb ook een stel in mijn omgeving die hun kinderen wel eens op de gang zetten oid, maar die mensen lopen zo over van liefde voor hun kinderen (en die kinderen reageren daar veel minder heftig op de gang) dat ik daar weinig kwaad in zie.
Het is vooral dat hele rigide denken waar ik moeite mee heb, dat angstige, niet gelijkwaardige, dat echt willen africhten. En dat extreem consequent willen zijn en daarbij andermans behoeftes volledig uit het oog verliezen.
woensdag 12 februari 2020 23:05
En brandweerauto's bij brandweerauto's:april88 schreef: ↑12-02-2020 06:55Niet opruimen word hier vooraf ondervangen..
Hebben allemaal opbergbakken gekocht bij de action. Per soort in een bak gedaan, dus lego bij lego, auto´s bij auto´s etc. Mijn ervaring is dat kinderen veel leuker en fantasierijker met speelgoed spelen als het goed geordend is en niet alles door elkaar/teveel keus.
Sochtends mogen ze allebei 1 bak kiezen waar ze mee willen spelen, tussendoor mag er zeker geruild worden voor wat anders en dat doen ze ook zeker, maar eerst hun oude bak opruimen.
Ideaal, overzichtelijk, nooit geen zooi en voor kinderen heel makkelijk te begrijpen.
https://m.youtube.com/watch?v=N_7DPyxzUzc
donderdag 13 februari 2020 06:30
O ik niet. Juist ideaal. Ik heb een kindertablet. Wat kleiner van formaat en met een goede beschermhoes.Honingdropje2 schreef: ↑12-02-2020 21:52Ik vind een eigen tablet voor een kind van 4 ook raar hoor. Ze mag wel eens een filmpje kijken op de laptop van het gezin, maar een eigen tablet? Volkomen onnodig voor een 4 jarige wat mij betreft.
Maar nu ontopic: ik straf mijn 4 jarige niet eigenlijk. Ik zeg wel dat ik iets niet leuk vind en ik mopper weleens. Verder heb ik denk ik gewoon makkelijke kinderen. Broer van 13 en en zusje van 3 straf ik ook niet. Nooit nodig eigenlijk. Ben wel van de regelmaat en de duidelijkheid, en ze zoeken de grenzen op de een of andere manier niet heel erg op.
Weet zeker dat ze nu geen dingen kan aanklikken die niet mogen en het is niet erg als deze keer valt/handig voor op vakantie/in de auto.
Maar hier hebben wij geen televisie.... Dus keertje een filmpje kijken, gebeurt dan ook op de tablet.
donderdag 13 februari 2020 07:05
Zo eens! En daar consequent in zijn.DeKenau schreef: ↑12-02-2020 22:45Consequent zijn is zo ontzettend overrated. Heb het idee dat het vaak meer om het ego van de ouders gaat, die geen gezichtsverlies willen lijden dan om wat goed is voor het kind.
Er is helemaal niets mis met meebuigen en van koers veranderen als de situatie daar om vraagt.
Naar je kind luisteren, kijken naar de behoeften achter het gedrag, het levert je zoveel op!
•
donderdag 13 februari 2020 19:16
Dus als een kind aangeeft dat het liever na school direct naar huis kan komen, dan stemmen vader of moeder daar hun baan op af, zodat het kind niet naar BSO of opvang hoeft? Of gaan die ouders het kind dan vertellen dat BSO heus écht waar heel leuk is en de juffen héél aardig en dat pappa en mamma veel van hem/haar houden, maar dat ze nou eenmaal ook een eigen carrière hebben die ze graag willen en dat ze daardoor zomaar een keer vaker op vakantie kunnen per jaar, enz.
Of kijken we alleen naar de behoeften van het kind als we die heel toevallig naadloos kunnen inpassen binnen onze eigen prioriteiten?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 13 februari 2020 19:33
Omdat mensen onzin debiteren. Alsof consequent zijn tegen de behoeftes van het kind in zou gaan. De behoeftes van een kind zijn warmte, geborgenheid, veiligheid, een thuis. En dat wordt echt niet teniet gedaan als je vindt dat het kind zijn speelgoed op moet ruimen, een keer géén snoepje mag of op de normale tijd naar bed moet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 13 februari 2020 19:39
Hier ook eens geprobeerd en of dat het wonderen deed!Subnautica schreef: ↑10-02-2020 12:32Als ze niet wil opruimen haal ik een vuilniszak uit de garage. Dan ruimt ze ineens heel snel op
En nee ben echt geen loedermoeder, maar moest er wel om lachen om de reacties van de kids.. Alles was zo weg inderdaad.
Verder "straf" ik eigenlijk door inderdaad als het speelgoed niet is opgeruimd ze ook niet meer iets nieuws mogen pakken. Of boterham niet willen eten, maar wel vragen om een snoepje, dit natuurlijk niet accepteren.
Ik denk dat ik verder eigenlijk te makkelijk ben.... Ook niet altijd goed, aangezien ze graag uittesten tot hoever ze kunnen gaan!
donderdag 13 februari 2020 19:44
Ik denk dat ouders zich wel eens wat vaker af mogen vragen: 'waarom eigenlijk niet?' of 'hoe belangrijk vínd ik dat eigenlijk?' en 'stort de wereld in als het gaat zoals mijn kind het deze keer graag wil?' en 'van wie zou je eigenlijk meer flexibiliteit moeten verwachten: ouder of kind?'
Wij hadden zelfs geen bedtijd hier thuis.
Gevolg: op vakantie met vrienden ruzie, want zij vonden het hiërarchisch gezien heel belangrijk dat de jongsten het eerst gingen en de oudste het laatst. Dus mijn ene kind moest meedoen met de bedtijd van hun middelste en mijn oudste met die van hun oudste.
Dat hield mijn oudste niet vol. Hij heeft tot op de dag van vandaag behoefte om naar zijn eigen biologische klok te luisteren en niet langer op te blijven 'omdat hij daar recht op heeft'. Maar zijn eigen gang gaan, dat kón niet volgens die andere ouders...
Wij hadden zelfs geen bedtijd hier thuis.
Gevolg: op vakantie met vrienden ruzie, want zij vonden het hiërarchisch gezien heel belangrijk dat de jongsten het eerst gingen en de oudste het laatst. Dus mijn ene kind moest meedoen met de bedtijd van hun middelste en mijn oudste met die van hun oudste.
Dat hield mijn oudste niet vol. Hij heeft tot op de dag van vandaag behoefte om naar zijn eigen biologische klok te luisteren en niet langer op te blijven 'omdat hij daar recht op heeft'. Maar zijn eigen gang gaan, dat kón niet volgens die andere ouders...
