Hoe straffen jullie je 4 jarige?

10-02-2020 12:12 144 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik was altijd van het niet straffen. Maar wat dan wel?

Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.

Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.

How lossen jullie dat op?
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
13-02-2020 19:33
Omdat mensen onzin debiteren. Alsof consequent zijn tegen de behoeftes van het kind in zou gaan. De behoeftes van een kind zijn warmte, geborgenheid, veiligheid, een thuis. En dat wordt echt niet teniet gedaan als je vindt dat het kind zijn speelgoed op moet ruimen, een keer géén snoepje mag of op de normale tijd naar bed moet.
De behoeftes van een mens, en dus ook van een kind, zijn een stuk veelomvattender dan wat jij noemt.
En het is voor een ieder goed om in elke situatie na te gaan welke behoefte sprake van is (bij kinderen is hun gedrag daarin hun communicatie) en deze te vervullen. Daar word je namelijk heel gelukkig van. En gelukkige kinderen ontwikkelen zich goed.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
13-02-2020 21:05
De behoeftes van een mens, en dus ook van een kind, zijn een stuk veelomvattender dan wat jij noemt.
En het is voor een ieder goed om in elke situatie na te gaan welke behoefte sprake van is (bij kinderen is hun gedrag daarin hun communicatie) en deze te vervullen. Daar word je namelijk heel gelukkig van. En gelukkige kinderen ontwikkelen zich goed.
In ieder mensenleven gelden grenzen en regels. Binnen dat kader is er ruimte voor de ontplooiing van je behoeften. Dus het stellen van grenzen en regels voor kinderen is geenszins in tegenspraak met ruimte voor ontplooiing. Integendeel zelfs, structuur biedt zekerheid en (hoe vreemd het ook klinkt): ruimte. Pas als de grenzen van je ruimte kent, kun je beginnen aan de inrichting ervan. En dát er bij de inrichting daarvan plaats moet zijn voor persoonlijke voorkeuren en behoefte, moge duidelijk zijn.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
BigBangTheory schreef:
12-02-2020 12:53
Wat is daar raar aan?
Ik zag vorige week een ukje van nog geen 2 jaar in een winkelwagentje zitten met de mobiel van mama in haar handjes O_O
Waarom moet een kind van 4 al een tablet
Kunnen ze niet meer normaal spelen?
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
Alle reacties Link kopieren
Beste PJK, ervaren opvoeder dat je dr bent, waar lees jij dat ik geen regels of grenzen hanteer? Of dat de andere ouders die hier reageren en niet aan straffen dat niet zouden doen?
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
12-02-2020 20:59
Je helpt de relatie met je kind echt niet naar de Filistijnen door consequent te zijn en grenzen te stellen.
Precies, dat hebben ze nodig en dat zoeken ze ook op, grenzen geven geeft ook veiligheid.
Soms als er gedreint werd en ik had een goede bui zei ik, nu opruimen dan kunnen we nog een spelletje doen maar vaak ook: je ruimt het nu op en klaar, anders kun je eerder op bed.
Dat gemuts en niet durven grenzen stellen is echt van deze tijd en zielig voor de kinderen want die leren geen grenzen en regels en dus geen manieren.
Frizz schreef:
13-02-2020 21:05
De behoeftes van een mens, en dus ook van een kind, zijn een stuk veelomvattender dan wat jij noemt.
En het is voor een ieder goed om in elke situatie na te gaan welke behoefte sprake van is (bij kinderen is hun gedrag daarin hun communicatie) en deze te vervullen. Daar word je namelijk heel gelukkig van. En gelukkige kinderen ontwikkelen zich goed.

En die gelukkige kinderen leren zo steeds beter hun eigen behoeften herkennen en leren in hun eigen behoeften te voorzien.

Waardoor ze als vanzelf die zeer consequente ouder/leerkracht helemaal niet nodig blijken te hebben.
MissMaran schreef:
13-02-2020 21:21
Precies, dat hebben ze nodig en dat zoeken ze ook op, grenzen geven geeft ook veiligheid.
Soms als er gedreint werd en ik had een goede bui zei ik, nu opruimen dan kunnen we nog een spelletje doen maar vaak ook: je ruimt het nu op en klaar, anders kun je eerder op bed.
Dat gemuts en niet durven grenzen stellen is echt van deze tijd en zielig voor de kinderen want die leren geen grenzen en regels en dus geen manieren.

Grenzen stellen kun je ook zonder straffen en belonen.

Eerder naar bed omdat je niet wil opruimen vind ik overigens een heel lastig te handhaven grens.

Als kind niet opruimt moet het vroeg naar bed. Wie ruimt er dan uiteindelijk op als kind inderdaad lekker vroeg naar bed gaan kiest? Juist, jij als ouder. Had je het net zo goed meteen zelf kunnen doen, is voor jezelf een stuk minder stressvol.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 21:34
Grenzen stellen kun je ook zonder straffen en belonen.

Eerder naar bed omdat je niet wil opruimen vind ik overigens een heel lastig te handhaven grens.

Als kind niet opruimt moet het vroeg naar bed. Wie ruimt er dan uiteindelijk op als kind inderdaad lekker vroeg naar bed gaan kiest? Juist, jij als ouder. Had je het net zo goed meteen zelf kunnen doen, is voor jezelf een stuk minder stressvol.
Omdat je kind dan dingen mist, kind wil niet vroeg naar bed, meestal was het, we gaan nu opruimen of anders vroeg naar bed/ geen verhaaltje en dan tel ik tot 3.
Maar niet heel boos gewoon ik zou het fijn vinden als je helpt dan kunnen we nog even spelen, knuffelen maar anders gewoon vroeg naar bed, opruimen hoort erbij, als ik begon te tellen werd er opgeruimd.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 21:34
Grenzen stellen kun je ook zonder straffen en belonen.

Eerder naar bed omdat je niet wil opruimen vind ik overigens een heel lastig te handhaven grens.

Als kind niet opruimt moet het vroeg naar bed. Wie ruimt er dan uiteindelijk op als kind inderdaad lekker vroeg naar bed gaan kiest? Juist, jij als ouder. Had je het net zo goed meteen zelf kunnen doen, is voor jezelf een stuk minder stressvol.
Ik leer m’n kind ook liever opruimen omdat hij niet wil dat er iemand struikelt, dingen anders niet kan terugvinden of een ander er last van heeft.

Nogal een andere drijfveer dan niet vroeg naar bed willen.
MissMaran schreef:
13-02-2020 21:41
Omdat je kind dan dingen mist, kind wil niet vroeg naar bed, meestal was het, we gaan nu opruimen of anders vroeg naar bed/ geen verhaaltje en dan tel ik tot 3.
Maar niet heel boos gewoon ik zou het fijn vinden als je helpt dan kunnen we nog even spelen, knuffelen maar anders gewoon vroeg naar bed, opruimen hoort erbij, als ik begon te tellen werd er opgeruimd.

Dus als je begon te tellen ruimden ze gewoon op, waarom dan dreigen met een straf als vroeg naar bed?

Ik had er hier een die heel berekenend zou kiezen voor vroeg naar bed om zo niet te hoeven opruimen als ik jouw voorbeeld hier zou toepassen. Ik houd al niet zo van zulke straffen en al helemaal niet van dreigen er mee.

Ik leer mijn kinderen liever kennis maken met de werkelijke en logische gevolgen van hun handelen.
Als je de Lego niet wil opruimen dan kan ik niet beloven dat het morgen allemaal nog heel is, want ik zal er vanavond nog heel vaak langs of overheen lopen of ik schuif het aan de kind. Jij mag kiezen, vandaag opruimen en alles blijft heel, of je laat het liggen met alle gevolgen van dien.
Frizz schreef:
13-02-2020 21:43
Ik leer m’n kind ook liever opruimen omdat hij niet wil dat er iemand struikelt, dingen anders niet kan terugvinden of een ander er last van heeft.

Nogal een andere drijfveer dan niet vroeg naar bed willen.

En dit dus!
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 21:52
Dus als je begon te tellen ruimden ze gewoon op, waarom dan dreigen met een straf als vroeg naar bed?

Ik had er hier een die heel berekenend zou kiezen voor vroeg naar bed om zo niet te hoeven opruimen als ik jouw voorbeeld hier zou toepassen. Ik houd al niet zo van zulke straffen en al helemaal niet van dreigen er mee.

Ik leer mijn kinderen liever kennis maken met de werkelijke en logische gevolgen van hun handelen.
Als je de Lego niet wil opruimen dan kan ik niet beloven dat het morgen allemaal nog heel is, want ik zal er vanavond nog heel vaak langs of overheen lopen of ik schuif het aan de kind. Jij mag kiezen, vandaag opruimen en alles blijft heel, of je laat het liggen met alle gevolgen van dien.
Nee dat vind ik pas raar, mama gaat mijn speelgoed stuk maken en eroverheen lopen? Dat klinkt vaag en onheilspellend, ik hou van duidelijk hup opruimen of op bed en wel nu, 1... 2..
En als er dan wordt opgeruimd belonen, goedzo keurig ik help mee!
MissMaran schreef:
13-02-2020 21:56
Nee dat vind ik pas raar, mama gaat mijn speelgoed stuk maken en eroverheen lopen? Dat klinkt vaag en onheilspellend, ik hou van duidelijk hup opruimen of op bed en wel nu, 1... 2..
En als er dan wordt opgeruimd belonen, goedzo keurig ik help mee!

Ik ging het niet stuk maken. Ik kon niet beloven dat zijn bouwsels heel bleven als ik ze aan de kant zou schuiven, of als ik er steeds langs zou moeten lopen.

Ik weet niet hoe groot jij woont maar hier ligt een ruime vierkante meter Lego best wel in de weg na kinderbedtijd.

Daar leren ze dan van dat Lego laten liggen niet heel handig is omdat het dan uit elkaar kan raken.

Vroeg naar bed is geen logisch gevolg van niet opruimen dus ontgaat het je kinderen waarom je moet opruimen.

Dan leert je kind opruimen omdat mama/papa dat graag wil niet omdat hij het zelf wil.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 13-02-2020 22:08
19.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 21:52
Dus als je begon te tellen ruimden ze gewoon op, waarom dan dreigen met een straf als vroeg naar bed?

Ik had er hier een die heel berekenend zou kiezen voor vroeg naar bed om zo niet te hoeven opruimen als ik jouw voorbeeld hier zou toepassen. Ik houd al niet zo van zulke straffen en al helemaal niet van dreigen er mee.

Ik leer mijn kinderen liever kennis maken met de werkelijke en logische gevolgen van hun handelen.
Als je de Lego niet wil opruimen dan kan ik niet beloven dat het morgen allemaal nog heel is, want ik zal er vanavond nog heel vaak langs of overheen lopen of ik schuif het aan de kind. Jij mag kiezen, vandaag opruimen en alles blijft heel, of je laat het liggen met alle gevolgen van dien.
Oh ja, en dan ga jij je voeten zeer doen door op al die scherpe speelgoedjes te trappen heel de avond of je nek erover te breken, en als je kind dan de volgende dag in de huiskamer komt en hij ziet een ravage van kapotgetrapte autootjes, Lego-steentjes, Playmobil-poppetjes, enz. dan denk je echt dat dat kind dan berouwvol zegt "Sorry mamma, maar de volgende keer ruim ik het op". Of lijkt je de kans groter dat je kind het op een blèren zet vanwege al dat kapotte speelgoed en jou maar een akelige mamma vindt?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
pejeka schreef:
13-02-2020 22:06
Oh ja, en dan ga jij je voeten zeer doen door op al die scherpe speelgoedjes te trappen heel de avond of je nek erover te breken, en als je kind dan de volgende dag in de huiskamer komt en hij ziet een ravage van kapotgetrapte autootjes, Lego-steentjes, Playmobil-poppetjes, enz. dan denk je echt dat dat kind dan berouwvol zegt "Sorry mamma, maar de volgende keer ruim ik het op". Of lijkt je de kans groter dat je kind het op een blèren zet vanwege al dat kapotte speelgoed en jou maar een akelige mamma vindt?

Jeetje zeg, wat kun jij overdrijven.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 22:04
Ik ging het niet stuk maken. Ik kon niet beloven dat zijn bouwsels heel bleven als ik ze aan de kant zou schuiven, of als ik er steeds langs zou moeten lopen.

Ik weet niet hoe groot jij woont maar hier ligt een ruime vierkante meter Lego best wel in de weg na kinderbedtijd.

Daar leren ze dan van dat Lego laten liggen niet heel handig is omdat het dan uit elkaar kan raken.

Vroeg naar bed is geen logisch gevolg van niet opruimen dus ontgaat het je kinderen waarom je moet opruimen.

Dan leert je kind opruimen omdat mama/papa dat graag wil niet omdat hij het zelf wil.
Er was gewoon weinig onderhandeling, ik denk dat ze daar juist onzeker van worden, gewoon ff opruimen en klaar, het hoort erbij, geen rare spelletjes en mindgames als nou dan ga ik struikelen over je speelgoedjes, dat is voor jou ook niet leuk hoor morgen, veel te uitgebreid, niet begrijpelijk en onaf op zo'n moment voor een kind.
Duidelijk zijn, niet teveel ruimte om te dralen, nadenken, keuzes.
Gewoon ff opruimen, waarom, daarom.
Alle reacties Link kopieren
MissMaran schreef:
13-02-2020 22:17
Er was gewoon weinig onderhandeling, ik denk dat ze daar juist onzeker van worden, gewoon ff opruimen en klaar, het hoort erbij, geen rare spelletjes en mindgames als nou dan ga ik struikelen over je speelgoedjes, dat is voor jou ook niet leuk hoor morgen, veel te uitgebreid, niet begrijpelijk en onaf op zo'n moment voor een kind.
Duidelijk zijn, niet teveel ruimte om te dralen, nadenken, keuzes.
Gewoon ff opruimen, waarom, daarom.
Helemaal met je eens. Ik snap mensen die gaan onderhandelen met een 4-jarige oprecht niet. Je hebt fijn gespeeld en dat is leuk, maar nou is het tijd om op te ruimen. Dus gaan we opruimen. Nu. En inderdaad geen rare mindgames als dat verhaal over struikelen over het speelgoed, of je krijgt anders morgen geen ijsje, of dan gaan we zaterdag niet naar de speeltuin. Inderdaad onbegrijpelijk voor een kind, dat soort consequenties die helemaal niet gekoppeld lijken te zijn aan het NU omdat ze veel te ver in de toekomst liggen.
Dus klaar met spelen en bedtijd? Dan gaan we NU opruimen. Gewoon omdat het normaal is je rommel op te ruimen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
MissMaran schreef:
13-02-2020 22:17
Er was gewoon weinig onderhandeling, ik denk dat ze daar juist onzeker van worden, gewoon ff opruimen en klaar, het hoort erbij, geen rare spelletjes en mindgames als nou dan ga ik struikelen over je speelgoedjes, dat is voor jou ook niet leuk hoor morgen, veel te uitgebreid, niet begrijpelijk en onaf op zo'n moment voor een kind.
Duidelijk zijn, niet teveel ruimte om te dralen, nadenken, keuzes.
Gewoon ff opruimen, waarom, daarom.

Voor straf vroeg naar bed vind jij dan weer geen rare mindgame en ook nog eens zeer begrijpelijk.

Waarom? Daarom! Vind ik ook zeer onbegrijpelijk en nodigt niet bepaald uit tot opruimen uit eigen beweging.

Lezende in dit topic begrijp ik wel steeds beter hoe het bij sommige kinderen thuis werkt. Op school heb grofweg drie soorten kinderen wat opruimen beteft.
- Kinderen die gewoon opruimen en het nut ervan zelf zien. Uit zichzelf altijd nog meer dingen zien die opgeruimd moeten worden.
- Kinderen die je moet/kunt motiveren met een beloning en die veel aanwijzingen en aansporingen nodig hebben.
- Kinderen die geen idee hebben hoe het moet en die denken dat jij het wel doet.

Ik begin verbanden te zien.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 22:34
Voor straf vroeg naar bed vind jij dan weer geen rare mindgame en ook nog eens zeer begrijpelijk.

Waarom? Daarom! Vind ik ook zeer onbegrijpelijk en nodigt niet bepaald uit tot opruimen uit eigen beweging.

Lezende in dit topic begrijp ik wel steeds beter hoe het bij sommige kinderen thuis werkt. Op school heb grofweg drie soorten kinderen wat opruimen beteft.
- Kinderen die gewoon opruimen en het nut ervan zelf zien. Uit zichzelf altijd nog meer dingen zien die opgeruimd moeten worden.
- Kinderen die je moet/kunt motiveren met een beloning en die veel aanwijzingen en aansporingen nodig hebben.
- Kinderen die geen idee hebben hoe het moet en die denken dat jij het wel doet.

Ik begin verbanden te zien.
Ordelijk zijn kun je leren. De één leert het makkelijker en sneller dan de ander, maar neemt niet weg dat je het kunt leren. En als je dat thuis (of op school) nooit aangeleerd krijgt, werkt dat door in de rest van je leven. Ik heb een collega van 45 die de boekhouding doet (ze werkt nu 2 jaar bij ons) en ze doet haar werk goed, maar is zo chaotisch als maar zijn kan. Met name waar het opruimen betreft. Een tijdje geleden klaagde ze dat het zo'n werk was om alle afgeboekte facturen en kopiefacturen enz. op te ruimen, want dat kostte haar steeds zo veel tijd. Ik ben toen eens gaan kijken hoe dat kwam. Wat bleek? Wekenlang gooide ze alle kopieën en afgeboekte facturen op een hoop in een bakje en dan was ze daarna inderdaad uren kwijt om alles weer te sorteren, op volgorde te leggen en op te ruimen/te archiveren. Ik liet haar toen zien: als je nou elke dag even datgene wat je afgeboekt hebt, gelijk opruimt, kost het 5 minuten, want dan ligt alles op volgorde en is het zo gepiept. Maar desondanks eigenwijs, want het werkte niet zoals ik haar zei (vond ze) en haar systeem was beter. Waar het op neerkomt is dat ze nooit heeft geleerd ordelijk te werken/op te ruimen en dat ze dat het liefst zo lang mogelijk uitstelt. Maar ja, dan is ook inderdaad de consequentie dat je er veel langer mee bezig bent dan wanneer je het gelijk had gedaan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
13-02-2020 22:34
Voor straf vroeg naar bed vind jij dan weer geen rare mindgame en ook nog eens zeer begrijpelijk.

Waarom? Daarom! Vind ik ook zeer onbegrijpelijk en nodigt niet bepaald uit tot opruimen uit eigen beweging.

Lezende in dit topic begrijp ik wel steeds beter hoe het bij sommige kinderen thuis werkt. Op school heb grofweg drie soorten kinderen wat opruimen beteft.
- Kinderen die gewoon opruimen en het nut ervan zelf zien. Uit zichzelf altijd nog meer dingen zien die opgeruimd moeten worden.
- Kinderen die je moet/kunt motiveren met een beloning en die veel aanwijzingen en aansporingen nodig hebben.
- Kinderen die geen idee hebben hoe het moet en die denken dat jij het wel doet.

Ik begin verbanden te zien.
Ja? Ik heb er namelijk thuis van elk voorbeeld 1.
Mijn dochter heeft een tijd lang bepaalde dingen heel koppig geweigerd. Bijvoorbeeld als ze iets weg moest gooien, kwam dat per ongeluk/expres naast de vuilnisbak terecht.

De vraag 'Meisje, gooi je dat even weg?' mondde dan uit in een of ander drama dat er uiteindelijk (bijvoorbeeld) op neer kwam dat ze veeeeeels te moeie armen had en het echt niet op kon tillen.
Ok, dan niet. Toen gingen we eten. We hadden kaas en nootjes in aparte schaaltjes om over de pasta heen te doen. Die stonden net buiten haar bereik dus ze vroeg of ik die aan kon geven. Tja, dat ging dus niet, daar had ik namelijk veeeeeeels te moeie armen voor. Maar misschien als ze me nou voordeed hoe je met moeie armen toch nog wel iets kon doen, dat ik het dan ook kon proberen....

Het drama duurde nog geen twee minuten, toen liep ze stampvoetend naar de keuken om haar dingetje weg te gooien. En kreeg ze van mij de kaas en de nootjes. Net 4 was ze toen.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
13-02-2020 22:24
Helemaal met je eens. Ik snap mensen die gaan onderhandelen met een 4-jarige oprecht niet. Je hebt fijn gespeeld en dat is leuk, maar nou is het tijd om op te ruimen. Dus gaan we opruimen. Nu. En inderdaad geen rare mindgames als dat verhaal over struikelen over het speelgoed, of je krijgt anders morgen geen ijsje, of dan gaan we zaterdag niet naar de speeltuin. Inderdaad onbegrijpelijk voor een kind, dat soort consequenties die helemaal niet gekoppeld lijken te zijn aan het NU omdat ze veel te ver in de toekomst liggen.
Dus klaar met spelen en bedtijd? Dan gaan we NU opruimen. Gewoon omdat het normaal is je rommel op te ruimen.
Voor jonge kinderen in ontwikkeling is ‘normaal’ of ‘gewoon nu’ helemaal geen argument.

Je kan er dus voor kiezen om je kind volgzaam te maken, of dat te pogen, met dat soort teksten.

Je kan ook je kind serieus nemen, en de intrinsieke motivatie aanboren.

Dat laatste levert behoorlijk wat op voor de toekomst. Onder andere dat je kind uit zichzelf de dingen doet waar iedereen van het gezin blij van wordt. Omdat het BEGRIJPT dat je rekening met elkaar houdt. En omdat het dus ook rekening WIL houden met de anderen.

Daar staat tegenover dat jij ook rekening houdt met je kind, dat je luistert en diens mening respecteert.

Kinderen zijn gewoon mensen, die je met net zoveel, of misschien met nog wel méér respect dient te benaderen als je partner, je ouders, je collega’s, je buren etc.

En nee daar krijg je geen losgeslagen kinderen van, integendeel.
We vinden het allemaal normaal dat we met volwassenen afspraken maken, tot regels komen, we onderhandelen én we geven grenzen aan. En dat is prima leefbaar, zonder dat we onze partner/moeder/buurvrouw etc straffen of belonen.

Dat kan dus ook gewoon met kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
13-02-2020 23:11
Voor jonge kinderen in ontwikkeling is ‘normaal’ of ‘gewoon nu’ helemaal geen argument.

Je kan er dus voor kiezen om je kind volgzaam te maken, of dat te pogen, met dat soort teksten.

Je kan ook je kind serieus nemen, en de intrinsieke motivatie aanboren.

Dat laatste levert behoorlijk wat op voor de toekomst. Onder andere dat je kind uit zichzelf de dingen doet waar iedereen van het gezin blij van wordt. Omdat het BEGRIJPT dat je rekening met elkaar houdt. En omdat het dus ook rekening WIL houden met de anderen.

Daar staat tegenover dat jij ook rekening houdt met je kind, dat je luistert en diens mening respecteert.

Kinderen zijn gewoon mensen, die je met net zoveel, of misschien met nog wel méér respect dient te benaderen als je partner, je ouders, je collega’s, je buren etc.

En nee daar krijg je geen losgeslagen kinderen van, integendeel.
We vinden het allemaal normaal dat we met volwassenen afspraken maken, tot regels komen, we onderhandelen én we geven grenzen aan. En dat is prima leefbaar, zonder dat we onze partner/moeder/buurvrouw etc straffen of belonen.

Dat kan dus ook gewoon met kinderen.
Dus kinderen moeten met méér respect worden benaderd dan je partner of je ouders?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
13-02-2020 23:41
Dus kinderen moeten met méér respect worden benaderd dan je partner of je ouders?
Hee wat gek, daarnet kon je gewoon nog (begrijpend) lezen en nu niet meer? (O) (O)
MissMaran schreef:
13-02-2020 22:17
Er was gewoon weinig onderhandeling, ik denk dat ze daar juist onzeker van worden, gewoon ff opruimen en klaar, het hoort erbij, geen rare spelletjes en mindgames als nou dan ga ik struikelen over je speelgoedjes, dat is voor jou ook niet leuk hoor morgen, veel te uitgebreid, niet begrijpelijk en onaf op zo'n moment voor een kind.
Duidelijk zijn, niet teveel ruimte om te dralen, nadenken, keuzes.
Gewoon ff opruimen, waarom, daarom.
Ik ben helemaal voor duidelijkheid en structuur. Ik ben ook heel directief, dat is hier nodig. Maar heel vriendelijk en nooit dmv dreigen (en al zeker niet tellen, vreselijk) of straffen.
En als je kind het type vroegwijs en grote doorvrager is kom je echt niet weg met onzin als 'waarom? Daarom.' Of de ultieme dooddoener: omdat ik het zeg. Mijn dochter laat zich daar echt niet mee afschepen, ook niet toen ze drie of vier was. Die wil weten waarom. En waarom zou ik haar dat niet uitleggen? Ik wil haar namelijk graag iets leren. Dat is opvoeden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven