Kinderen
alle pijlers
Hoe straffen jullie je 4 jarige?
maandag 10 februari 2020 12:12
Ik was altijd van het niet straffen. Maar wat dan wel?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
vrijdag 14 februari 2020 00:07
Straffen, dreigen, én belonen dus. Mijn dochter zou hier helemaal van over de rooie gaan of heel erg verdrietig worden. Het zou 0,0 opleveren, alleen maar ellende en ruzie. En al zou ze hier naar luisteren, wat heeft ze dan geleerd? Mama vindt mij lief als ik opruim. Bah. Ik wil dat ze opruimt omdat ze snapt waarom. En ja: dat kan ook zijn omdat ik de kamer weer netjes wil hebben.
vrijdag 14 februari 2020 00:16
In ieder geval met meer gevoeligheid,want kinderen zijn een heel stuk kwetsbaarder dan volwassenen, want nog volop in ontwikkeling. En rekening houdend met de ontwikkelingsfase waarin ze zich bevinden. Dat wordt vaak niet begrepen, kijk maar naar de hoeveelheid ouders die een peuter straffen. 'Ze begrijpen veel meer dan je denkt'. Eh, nee.
vrijdag 14 februari 2020 07:12
Ja, zeker. Kinderen leven nog erg op 'hoe het voelt' en niet op ratio. Zij hebben dus onvoorwaardelijk respect, begrip en liefde nodig. Ieder mens heeft overigens respect nodig en dat gaat niet ten koste van respect van een ander.
Dus het is niet zo dat als je weigert je kind schreeuwend in de hoek te zetten, dat je dan je partner of je ouders niet respecteert. En als je ouders of partner dat wel zo voelen, dan hebben ze dringend hulp nodig.
vrijdag 14 februari 2020 07:37
pejeka schreef: ↑13-02-2020 21:14In ieder mensenleven gelden grenzen en regels. Binnen dat kader is er ruimte voor de ontplooiing van je behoeften. Dus het stellen van grenzen en regels voor kinderen is geenszins in tegenspraak met ruimte voor ontplooiing. Integendeel zelfs, structuur biedt zekerheid en (hoe vreemd het ook klinkt): ruimte. Pas als de grenzen van je ruimte kent, kun je beginnen aan de inrichting ervan. En dát er bij de inrichting daarvan plaats moet zijn voor persoonlijke voorkeuren en behoefte, moge duidelijk zijn.
Tja, dat kun je ook juist andersom toepassen. Je kind zich laten ontwikkelen op zijn eigen tempo of manier en pas grenzen en kaders bieden als dat nodig (b)lijkt. Gewoon je kind de eigen ruimte laten inrichten en kijken of er behoefte is aan grenzen/kaders of dat ze die al heel goed zelf kunnen plaatsen.
Als er weinig grenzen zijn die je zou kunnen willen bevechten dan is er ook weinig behoefte om die grenzen te bevechten.
vrijdag 14 februari 2020 07:49
Andersom schreef: ↑14-02-2020 07:37Tja, dat kun je ook juist andersom toepassen. Je kind zich laten ontwikkelen op zijn eigen tempo of manier en pas grenzen en kaders bieden als dat nodig (b)lijkt. Gewoon je kind de eigen ruimte laten inrichten en kijken of er behoefte is aan grenzen/kaders of dat ze die al heel goed zelf kunnen plaatsen.
Als er weinig grenzen zijn die je zou kunnen willen bevechten dan is er ook weinig behoefte om die grenzen te bevechten.
Grenzen zijn geen universele behoefte. Duidelijkheid en rust bijvoorbeeld weer wel. Een mens en dus ook een kind kan daar inderdaad in een bepaalde hoogte nood aan hebben. Hoe hoog die nood is hangt van allerlei factoren af.
Als ouder is het de kunst de behoefte van je kind te achterhalen en te vervullen.
In dit linkje de lijst met behoeften, voor wie daar behoefte aan heeft.
https://thamarconsult.nl/wp-content/upl ... oeften.png
•
vrijdag 14 februari 2020 07:49
Deze is ook erg goed, ik draaide het ook wel eens om, ook direct en duidelijk, ineens hebben ze geen moeie armen of zere voetjes meer.Kastanjez schreef: ↑13-02-2020 22:47Mijn dochter heeft een tijd lang bepaalde dingen heel koppig geweigerd. Bijvoorbeeld als ze iets weg moest gooien, kwam dat per ongeluk/expres naast de vuilnisbak terecht.
De vraag 'Meisje, gooi je dat even weg?' mondde dan uit in een of ander drama dat er uiteindelijk (bijvoorbeeld) op neer kwam dat ze veeeeeels te moeie armen had en het echt niet op kon tillen.
Ok, dan niet. Toen gingen we eten. We hadden kaas en nootjes in aparte schaaltjes om over de pasta heen te doen. Die stonden net buiten haar bereik dus ze vroeg of ik die aan kon geven. Tja, dat ging dus niet, daar had ik namelijk veeeeeeels te moeie armen voor. Maar misschien als ze me nou voordeed hoe je met moeie armen toch nog wel iets kon doen, dat ik het dan ook kon proberen....
Het drama duurde nog geen twee minuten, toen liep ze stampvoetend naar de keuken om haar dingetje weg te gooien. En kreeg ze van mij de kaas en de nootjes. Net 4 was ze toen.
vrijdag 14 februari 2020 07:53
Stel je niet zo aan, ik ben gewoon duidelijk tegen mijn kind, heb er nu nog profijt van, als ik zeg ruim je je kamer ff op straks zitten je vriendinnen tussen je onderbroeken dan zegt ze, ok!DeKenau schreef: ↑14-02-2020 00:07Straffen, dreigen, én belonen dus. Mijn dochter zou hier helemaal van over de rooie gaan of heel erg verdrietig worden. Het zou 0,0 opleveren, alleen maar ellende en ruzie. En al zou ze hier naar luisteren, wat heeft ze dan geleerd? Mama vindt mij lief als ik opruim. Bah. Ik wil dat ze opruimt omdat ze snapt waarom. En ja: dat kan ook zijn omdat ik de kamer weer netjes wil hebben.
Heerlijk hoor, zat er vroeg in en is nooit een strijdpunt, hoort er gewoon bij voor haar, net zoals dat ik zonder te mopperen, kook, was, opvouw, stofzuig, boterhammen smeer, haar wegbreng naar de manege, boodschappen doe en 50 uur in de week werk.
Hoort er gewoon bij en kun je beter op tijd leren.
vrijdag 14 februari 2020 10:10
MissMaran schreef: ↑14-02-2020 07:53Stel je niet zo aan, ik ben gewoon duidelijk tegen mijn kind, heb er nu nog profijt van, als ik zeg ruim je je kamer ff op straks zitten je vriendinnen tussen je onderbroeken dan zegt ze, ok!
Heerlijk hoor, zat er vroeg in en is nooit een strijdpunt, hoort er gewoon bij voor haar, net zoals dat ik zonder te mopperen, kook, was, opvouw, stofzuig, boterhammen smeer, haar wegbreng naar de manege, boodschappen doe en 50 uur in de week werk.
Hoort er gewoon bij en kun je beter op tijd leren.
Ik ben ook duidelijk tegen mijn kinderen. Ook hier is opruimen geen strijdpunt, en nog fijner ik hoef het inmiddels ook niet meer te zeggen. De pubers kunnen het best een troep laten worden, maar als ze bezoek verwachten hoef ik ze niet te waarschuwen, dan ruimen ze uit zichzelf al op.
vrijdag 14 februari 2020 10:22
Stel je niet zo aan? Is dat hoe je reageert op iemand die jouw mening en manier van opvoeden niet deelt?MissMaran schreef: ↑14-02-2020 07:53Stel je niet zo aan, ik ben gewoon duidelijk tegen mijn kind, heb er nu nog profijt van, als ik zeg ruim je je kamer ff op straks zitten je vriendinnen tussen je onderbroeken dan zegt ze, ok!
Heerlijk hoor, zat er vroeg in en is nooit een strijdpunt, hoort er gewoon bij voor haar, net zoals dat ik zonder te mopperen, kook, was, opvouw, stofzuig, boterhammen smeer, haar wegbreng naar de manege, boodschappen doe en 50 uur in de week werk.
Hoort er gewoon bij en kun je beter op tijd leren.
Jammer.
vrijdag 14 februari 2020 12:00
Jij doet net of ik een schrikbewind voor hier, met dreigen straffen en belonen? Kop op zeg ik zeg gewoon hup ff opruimen, en ze is nooit emotioneel ingestort en over de rooie gaan dat doen alle kleuters, ze zetten alles op alles soms om onder dingen uit te komen maar daar wordt je toch niet warm of koud van, gewoon consequent en rustig blijven, dat onderhandelen en pappen en nathouden is helemaal niet fijn voor ze.
vrijdag 14 februari 2020 14:22
Precies. Een heel behavioristische manier van tegen opvoeden aankijken beschrijf je. Kennelijk past dat bij jouw visie op kinderen/opvoeden. Het kan zijn dat dat bij je past, het is echter niet meer passend bij hoe hedendaagse pedagogen de ontwikkeling van kinderen zien.MissMaran schreef: ↑14-02-2020 12:00Jij doet net of ik een schrikbewind voor hier, met dreigen straffen en belonen? Kop op zeg ik zeg gewoon hup ff opruimen, en ze is nooit emotioneel ingestort en over de rooie gaan dat doen alle kleuters, ze zetten alles op alles soms om onder dingen uit te komen maar daar wordt je toch niet warm of koud van, gewoon consequent en rustig blijven, dat onderhandelen en pappen en nathouden is helemaal niet fijn voor ze.
•
vrijdag 14 februari 2020 17:54
Andere wetenschapsdisciplines zijn tegenwoordig inderdaad breder georiënteerd als het gaat om het opgroeien van kinderen.
vrijdag 14 februari 2020 18:18
Nee hoor ik ben juist van het overleggen en ruimte geven maar met een 4 jarige kun je niet altijd door emmeren en overleggen, zeker als ze moe zijn, dan mag je gewoon naar bedje toe of even opruimen en lekker even opblijven.Frizz schreef: ↑14-02-2020 14:22Precies. Een heel behavioristische manier van tegen opvoeden aankijken beschrijf je. Kennelijk past dat bij jouw visie op kinderen/opvoeden. Het kan zijn dat dat bij je past, het is echter niet meer passend bij hoe hedendaagse pedagogen de ontwikkeling van kinderen zien.
vrijdag 14 februari 2020 19:59
Ah ja je hebt er zat die zichzelf niet bijscholen natuurlijk. Maar als je online een beetje meeleest naar de nieuwste inzichten komt het goed.
En zeker de niet-wetenschappers op dit gebied lopen nog aardig achter.
•
vrijdag 14 februari 2020 20:00
Mij maakt het niet uit hoor. Maar wat je beschrijft klinkt allemaal zeer voorwaardelijk en behavioristisch.
•
vrijdag 14 februari 2020 20:00
