Kinderen
alle pijlers
Hoe ver ga jij als ouder?
woensdag 23 september 2009 om 17:03
Ik wil het topic van Starshine niet vervuilen("onenigheid bij buitenspelen") dus doe ik het hier maar.
Hoe ver ga jij als ouder bij onenigheid tussen kinderen? Laat je ze het helemaal zelf uitzoeken of grijp je op een gegeven moment wel in?
Wij wonen nog niet zo lang in deze buurt; bij ons vorige huis was buitenspelen nagenoeg onmogelijk. Onze kinderen zijn dus niet heel veel gewend qua buitenspelen. Over het algemeen gaat het goed, kleine geschillen worden onderling opgelost en ze spelen weer verder. Maar soms gaat het echt niet goed. Mijn middelste zoon van 7 heeft pdd-nos en heeft meterslange tenen bij tijd en wijle. Daarbij discussieert hij als een volwassene en zit er geen eind aan zijn discussies. Hij heeft ook niet door in welke situaties hij beter zijn mond kan houden en aftaaien.
Het heeft wel eens flinke ruzies tot gevolg, in zulke gevallen grijpen wij in. Maar vaak zie ik op het pleintje ruzies escaleren, kinderen die elkaar te lijf gaan, fietsen die worden weggesmeten of "geleend", de scheldwoorden vliegen je om de oren. En de ouders komen even kijken, halen hun schouders op en gaan weer weg. Af en toe wordt er een ouder opgehaald als het echt uit de klauwen loopt, die het betreffende kind even mild toespreekt en gaat weer weg. Ik snap dat niet zo goed. Met mijn kinderen wordt niet gekloot en ik wil ook beslist niet dat mijn kinderen met andere kinderen kloten. Slaan, schoppen en schelden tolereer ik niet en ik zeg er ook wat van als het gebeurt, desnoods haal ik de ouders er bij als ik zie dat ze er zelf niet meer uitkomen. Maar dat schijnt vrij vreemd te zijn, ik ben een strenge moeder wordt er gezegd.
Tsja, is dat zo? Geen idee.
Hoe ver ga jij als ouder bij onenigheid tussen kinderen? Laat je ze het helemaal zelf uitzoeken of grijp je op een gegeven moment wel in?
Wij wonen nog niet zo lang in deze buurt; bij ons vorige huis was buitenspelen nagenoeg onmogelijk. Onze kinderen zijn dus niet heel veel gewend qua buitenspelen. Over het algemeen gaat het goed, kleine geschillen worden onderling opgelost en ze spelen weer verder. Maar soms gaat het echt niet goed. Mijn middelste zoon van 7 heeft pdd-nos en heeft meterslange tenen bij tijd en wijle. Daarbij discussieert hij als een volwassene en zit er geen eind aan zijn discussies. Hij heeft ook niet door in welke situaties hij beter zijn mond kan houden en aftaaien.
Het heeft wel eens flinke ruzies tot gevolg, in zulke gevallen grijpen wij in. Maar vaak zie ik op het pleintje ruzies escaleren, kinderen die elkaar te lijf gaan, fietsen die worden weggesmeten of "geleend", de scheldwoorden vliegen je om de oren. En de ouders komen even kijken, halen hun schouders op en gaan weer weg. Af en toe wordt er een ouder opgehaald als het echt uit de klauwen loopt, die het betreffende kind even mild toespreekt en gaat weer weg. Ik snap dat niet zo goed. Met mijn kinderen wordt niet gekloot en ik wil ook beslist niet dat mijn kinderen met andere kinderen kloten. Slaan, schoppen en schelden tolereer ik niet en ik zeg er ook wat van als het gebeurt, desnoods haal ik de ouders er bij als ik zie dat ze er zelf niet meer uitkomen. Maar dat schijnt vrij vreemd te zijn, ik ben een strenge moeder wordt er gezegd.
Tsja, is dat zo? Geen idee.
woensdag 23 september 2009 om 21:05
quote:lepa_ana schreef op 23 september 2009 @ 20:43:
Mijn kind wordt geen pester, simpelweg omdat dat niet zijn aard is. Ook wordt hij geen pester, omdat ik hem dat niet aanleer. Per slot van rekening zijn kinderen het product van hun ouders, en mijn 'product' wordt niet zo. Verder is mijn kind verbaal sterk ontwikkeld, meningsverschillen worden grotendeels verbaal opgelost (uiteraard zonder gescheld).
Indien een kind tegen hem stoot of er is een ongeluk dan 'ramt hij er niet op los' (uitstekend voorbeeld 'van een mug een olifant maken'). Kan gebeuren.
Als jongetjes op het schoolplein hem beginnen te slaan dan wil ik zeker dat hij van zich afbijt en terug schopt of slaat. Echt wel! Niemand is beter dan hij en dat betekent dat niemand het recht heeft hem expres 'een haartje' te krenken! Daarom wordt hij dus ook niet gepest, want met hem valt niet te sollen.
Kortom: Ik vind dat Mijn manier van opvoeden zeker werkt.
@ Hotcherrypoptaart & neele: Ik hoop oprecht dat jullie manier van opvoeden voor jullie kinderen wél gewoon werkt (ondanks dat ik daar vraagtekens bij zet) en dat jullie kinderen op hun eigen manier prima van zich kunnen afbijten op school/speelplaats/etc.
Het is echt nog erger dan ik dacht....Je begeeft je op gevaarlijk gebied hier door te zeggen dat de daden van een kind te wijten zijn aan de input van de ouders.
DAT IS PAS EEN UTOPIE!!!!!
En dan ook nog denken dat jij zo'n goede moeder bent dat jouw kind dat soort dingen niet doet.
Verder zeg ik niet dat mijn kind alleen verbaal van zich afbijt. Helaas verkoopt ze ook wel eens iemand een peut voor zijn of haar kop.
Ik promoot het slaan alleen niet zoals jij....
Mijn kind wordt geen pester, simpelweg omdat dat niet zijn aard is. Ook wordt hij geen pester, omdat ik hem dat niet aanleer. Per slot van rekening zijn kinderen het product van hun ouders, en mijn 'product' wordt niet zo. Verder is mijn kind verbaal sterk ontwikkeld, meningsverschillen worden grotendeels verbaal opgelost (uiteraard zonder gescheld).
Indien een kind tegen hem stoot of er is een ongeluk dan 'ramt hij er niet op los' (uitstekend voorbeeld 'van een mug een olifant maken'). Kan gebeuren.
Als jongetjes op het schoolplein hem beginnen te slaan dan wil ik zeker dat hij van zich afbijt en terug schopt of slaat. Echt wel! Niemand is beter dan hij en dat betekent dat niemand het recht heeft hem expres 'een haartje' te krenken! Daarom wordt hij dus ook niet gepest, want met hem valt niet te sollen.
Kortom: Ik vind dat Mijn manier van opvoeden zeker werkt.
@ Hotcherrypoptaart & neele: Ik hoop oprecht dat jullie manier van opvoeden voor jullie kinderen wél gewoon werkt (ondanks dat ik daar vraagtekens bij zet) en dat jullie kinderen op hun eigen manier prima van zich kunnen afbijten op school/speelplaats/etc.
Het is echt nog erger dan ik dacht....Je begeeft je op gevaarlijk gebied hier door te zeggen dat de daden van een kind te wijten zijn aan de input van de ouders.
DAT IS PAS EEN UTOPIE!!!!!
En dan ook nog denken dat jij zo'n goede moeder bent dat jouw kind dat soort dingen niet doet.
Verder zeg ik niet dat mijn kind alleen verbaal van zich afbijt. Helaas verkoopt ze ook wel eens iemand een peut voor zijn of haar kop.
Ik promoot het slaan alleen niet zoals jij....
woensdag 23 september 2009 om 21:10
quote:lepa_ana schreef op 23 september 2009 @ 20:43:
Mijn kind wordt geen pester, simpelweg omdat dat niet zijn aard is. Ook wordt hij geen pester, omdat ik hem dat niet aanleer. Per slot van rekening zijn kinderen het product van hun ouders, en mijn 'product' wordt niet zo. Verder is mijn kind verbaal sterk ontwikkeld, meningsverschillen worden grotendeels verbaal opgelost (uiteraard zonder gescheld).
Indien een kind tegen hem stoot of er is een ongeluk dan 'ramt hij er niet op los' (uitstekend voorbeeld 'van een mug een olifant maken'). Kan gebeuren.
Als jongetjes op het schoolplein hem beginnen te slaan dan wil ik zeker dat hij van zich afbijt en terug schopt of slaat. Echt wel! Niemand is beter dan hij en dat betekent dat niemand het recht heeft hem expres 'een haartje' te krenken! Daarom wordt hij dus ook niet gepest, want met hem valt niet te sollen.
Kortom: Ik vind dat Mijn manier van opvoeden zeker werkt.
Er komt een dag dat jouw zoontje een zoon geworden is. Daar had ik het over. Wat als hij 12 is of 16 en wel die pester is geworden? Wat als hij 18 is en in de kroeg iemand tegen hem aanbotst. En hij heeft geleerd dat geweld een prima oplossing is. Wat als hij een van de statestieken of krantenberichten wordt. Jouw manier van opvoeden werkt zeker als je een tiener/volwassene wil hebben die niet in staat is om normale oplossingen te bedenken. Dan werkt het zeker.
Hij wordt geen pester omdat jij het hem niet aanleert? En dan leef ik in een utopie, ja ja. Ieder kind een product van zijn opvoeding en jouw kind wordt niet zo? Je gaat nog eens van een koude kermis thuiskomen.
Mijn kind wordt geen pester, simpelweg omdat dat niet zijn aard is. Ook wordt hij geen pester, omdat ik hem dat niet aanleer. Per slot van rekening zijn kinderen het product van hun ouders, en mijn 'product' wordt niet zo. Verder is mijn kind verbaal sterk ontwikkeld, meningsverschillen worden grotendeels verbaal opgelost (uiteraard zonder gescheld).
Indien een kind tegen hem stoot of er is een ongeluk dan 'ramt hij er niet op los' (uitstekend voorbeeld 'van een mug een olifant maken'). Kan gebeuren.
Als jongetjes op het schoolplein hem beginnen te slaan dan wil ik zeker dat hij van zich afbijt en terug schopt of slaat. Echt wel! Niemand is beter dan hij en dat betekent dat niemand het recht heeft hem expres 'een haartje' te krenken! Daarom wordt hij dus ook niet gepest, want met hem valt niet te sollen.
Kortom: Ik vind dat Mijn manier van opvoeden zeker werkt.
Er komt een dag dat jouw zoontje een zoon geworden is. Daar had ik het over. Wat als hij 12 is of 16 en wel die pester is geworden? Wat als hij 18 is en in de kroeg iemand tegen hem aanbotst. En hij heeft geleerd dat geweld een prima oplossing is. Wat als hij een van de statestieken of krantenberichten wordt. Jouw manier van opvoeden werkt zeker als je een tiener/volwassene wil hebben die niet in staat is om normale oplossingen te bedenken. Dan werkt het zeker.
Hij wordt geen pester omdat jij het hem niet aanleert? En dan leef ik in een utopie, ja ja. Ieder kind een product van zijn opvoeding en jouw kind wordt niet zo? Je gaat nog eens van een koude kermis thuiskomen.
woensdag 23 september 2009 om 21:15
quote:charmant schreef op 23 september 2009 @ 21:00:
Ik heb persoonlijk erg veel aan BGB's tip gehad:
Probeer het eerst met praten op te lossen, en als dat niets uithaalt [en de ander wordt agressief, dan] mag je best wel van je afbijten.
MAAR: dan moet je ook wel verantwoordelijkheid nemen voor je daden; dus incasseren dat je ook straf kan krijgen van de juf omdat je een klap gaf.
Soms zet je ettertjes nou eenmaal wat beter op hun nummer met een klap terug.
Nouja, dit is hoe ik het een beetje toepas.Ik denk dat dit een realistische aanpak is. Persoonlijk zou ik er de vetgedrukte opmerking aan willen toevoegen.
Ik heb persoonlijk erg veel aan BGB's tip gehad:
Probeer het eerst met praten op te lossen, en als dat niets uithaalt [en de ander wordt agressief, dan] mag je best wel van je afbijten.
MAAR: dan moet je ook wel verantwoordelijkheid nemen voor je daden; dus incasseren dat je ook straf kan krijgen van de juf omdat je een klap gaf.
Soms zet je ettertjes nou eenmaal wat beter op hun nummer met een klap terug.
Nouja, dit is hoe ik het een beetje toepas.Ik denk dat dit een realistische aanpak is. Persoonlijk zou ik er de vetgedrukte opmerking aan willen toevoegen.
