Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kinderen en waarom?
vrijdag 30 januari 2009 om 22:09
quote:Poezewoes schreef op 30 januari 2009 @ 21:54:
Mijn wens was ooit mijn drie kinderen aan de keukentafel, en twee reservestoeltjes over voor kinderen die het tijdelijk even nodig hebben.
Die wens was hier ook, en diep in mijn hart nog steeds.
Maar het blijft er bij 1, gelukkig kreeg ik wel gelijk het mooiste en meest bijzondere kind wat ik me kan wensen
Mijn wens was ooit mijn drie kinderen aan de keukentafel, en twee reservestoeltjes over voor kinderen die het tijdelijk even nodig hebben.
Die wens was hier ook, en diep in mijn hart nog steeds.
Maar het blijft er bij 1, gelukkig kreeg ik wel gelijk het mooiste en meest bijzondere kind wat ik me kan wensen
vrijdag 30 januari 2009 om 22:14
Ik dacht dat als ik ooit kinderen zou willen, dat het er dan standaard twee zouden worden. Omdat ik 1 kind eigenlijk maar beetje zielig vond/vind en ik dan al snel geneigd ben te kijken naar de leuke band met mijn zusje.
Maar de praktijk is toch dat het er bij eentje blijft. Ik ben erg blij met mijn meisje, maar vind voor mij/mijn situatie 1 kind intensief genoeg en zoek het niet om die balans (weer) helemaal onderuit te halen. Dus ik voel me gezegend met mijn dochter en kan inmiddels aardig leven met het feit dat dochter alleen opgroeit.
Maar de praktijk is toch dat het er bij eentje blijft. Ik ben erg blij met mijn meisje, maar vind voor mij/mijn situatie 1 kind intensief genoeg en zoek het niet om die balans (weer) helemaal onderuit te halen. Dus ik voel me gezegend met mijn dochter en kan inmiddels aardig leven met het feit dat dochter alleen opgroeit.
vrijdag 30 januari 2009 om 22:18
2 waarvan ik er al eentje heb en de ander onderweg is.
Even voor Ring: geloof me, je vergeet het. Echt een rotstreek van de natuur Op een gegeven moment is de drang voor een tweede groter dan al de ongemakken van zwanger zijn. (soms ook niet hoor,dat snap ik ook) Ik vind het zwanger zijn ook zeker niet leuk, maar het gevolg is gelukkig nog altijd de moeite waard. Ik ben er dus toch weer ingetrapt
Maar het blijft bij twee. Dan gaat er een knoop in.
Even voor Ring: geloof me, je vergeet het. Echt een rotstreek van de natuur Op een gegeven moment is de drang voor een tweede groter dan al de ongemakken van zwanger zijn. (soms ook niet hoor,dat snap ik ook) Ik vind het zwanger zijn ook zeker niet leuk, maar het gevolg is gelukkig nog altijd de moeite waard. Ik ben er dus toch weer ingetrapt
Maar het blijft bij twee. Dan gaat er een knoop in.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
vrijdag 30 januari 2009 om 22:30
Man wilde 2, uiteindelijk leek hem een 3e toch ook leuk. Ik wilde heel graag een 4e, maar man niet. En toen bleek ik een half jaar na de komst van de 3e onverwacht zwanger te zijn van de 4e.
Heb ik dus toch nog mijn zin gekregen
Het leuke is dat kindjes 3 en 4 (een meisje en een jongen) heel erg op man lijken. Tot die tijd had hij alleen een jongen en een meisje (kindjes 1 en 2) die heel erg op mij lijken. Daarom vindt hij 4 nu natuurlijk ook zo leuk
Heb ik dus toch nog mijn zin gekregen
Het leuke is dat kindjes 3 en 4 (een meisje en een jongen) heel erg op man lijken. Tot die tijd had hij alleen een jongen en een meisje (kindjes 1 en 2) die heel erg op mij lijken. Daarom vindt hij 4 nu natuurlijk ook zo leuk
Whatever, I do what I want
vrijdag 30 januari 2009 om 22:30
vrijdag 30 januari 2009 om 22:30
0 of 4 was voor mij de keuze. 0 omdat ik gewoon geen kinderen ambieer en 4 stel het irreële geval dat ik toch onverhoopt rammelende eierstokken zou krijgen, omdat ik 1, 2 of 3 kinderen niet acceptabel vond (1 zielig, 2 te weinig als er eentje onverhoopt komt te overlijden, 3 heb je altijd een 5e wiel aan de wagen, dus 4).
Waarom kan ik niet meedoen aan de poll, omdat 0 geen optie is??
Waarom kan ik niet meedoen aan de poll, omdat 0 geen optie is??
Wees blij!
vrijdag 30 januari 2009 om 23:26
vrijdag 30 januari 2009 om 23:31
Misschien off topic , maar mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 30 januari 2009 om 23:32
Ik heb er nu bijna 2 (als alles goed gaat de komende weken) maar heb altijd 4 in mijn achterhoofd gehad... Lijkt me heerlijk een groot gezin! Kom zelf uit een gezin met 3 kinderen en dat vond ik gewoon heel fijn. Maar of ik zelf steeds zin heb in weer een zwangerschap/babytijd naast best een druk leven... we zullen het zien! Mijn hormonen schreeuwen nu in ieder geval heel hard van JAAAA!!!
vrijdag 30 januari 2009 om 23:35
vrijdag 30 januari 2009 om 23:39
quote:droommeisje schreef op 30 januari 2009 @ 23:34:
BGB, ik snap je punt, maar ik vind het wel een beetje pessimistische visie. Er zijn ook mensen die trouwen en de rest van hun leven bij elkaar blijven.
Steeds minder lijkt het wel .
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , ja .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
BGB, ik snap je punt, maar ik vind het wel een beetje pessimistische visie. Er zijn ook mensen die trouwen en de rest van hun leven bij elkaar blijven.
Steeds minder lijkt het wel .
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , ja .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 30 januari 2009 om 23:40
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 januari 2009 @ 23:31:
Misschien off topic , maar mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ? Heb net mijn eerste man na 12 jaar aan het 'praten over kinderen' gekregen....laat maar dan hoor.....nummer 1 heeft me wat dat betreft uitgeput.
Misschien off topic , maar mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ? Heb net mijn eerste man na 12 jaar aan het 'praten over kinderen' gekregen....laat maar dan hoor.....nummer 1 heeft me wat dat betreft uitgeput.
vrijdag 30 januari 2009 om 23:44
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 januari 2009 @ 23:39:
[...]
Steeds minder lijkt het wel .
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , ja .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .Daar lijkt het wel een beetje heen te gaan ja. Had vijf jaar geleden allemaal vrienden met twee of drie kinderen, getrouwd en gelukkig. En nu.....alsof er een mixer doorheen is gehaald en per ongeluk ook nog een paar vreemden (nieuwe vaders en moeders met eigen kroost) zijn meegemixt. Heb het idee dat ik langer moet wennen dan die kinderen die tegenwoordig twee slaapkamers hebben ....
[...]
Steeds minder lijkt het wel .
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , ja .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .Daar lijkt het wel een beetje heen te gaan ja. Had vijf jaar geleden allemaal vrienden met twee of drie kinderen, getrouwd en gelukkig. En nu.....alsof er een mixer doorheen is gehaald en per ongeluk ook nog een paar vreemden (nieuwe vaders en moeders met eigen kroost) zijn meegemixt. Heb het idee dat ik langer moet wennen dan die kinderen die tegenwoordig twee slaapkamers hebben ....
vrijdag 30 januari 2009 om 23:46
Wij wilden gewoon kinderen.
Eerst een. En die kwam.
En toen die heel leuk bleek te zijn, wilden we er nog wel een.
Wat ook lukte.
Daarna hebben we overwogen een paar jaar te pauzeren en dan verder te zien. Maar ik vond twee kinderen eigenlijk wel weinig en een derde die veel jonger zou zijn, vond ik zielig. Dan zou ik tegen die tijd vast ook een vierde willen. Mijn vriend vond vier toch echt iets teveel van het goede, dus probeerden we de derde toch maar zonder pauze.
Nog voor de oudste naar school ging, hadden we er drie.
We genoten van onze ukkies, maar het was ook zó verschikkelijk vermoeiend dat we besloten dat we compleet waren.
Tot vier jaar later bleek dat onze vierde daar heel anders over dacht
Eerst een. En die kwam.
En toen die heel leuk bleek te zijn, wilden we er nog wel een.
Wat ook lukte.
Daarna hebben we overwogen een paar jaar te pauzeren en dan verder te zien. Maar ik vond twee kinderen eigenlijk wel weinig en een derde die veel jonger zou zijn, vond ik zielig. Dan zou ik tegen die tijd vast ook een vierde willen. Mijn vriend vond vier toch echt iets teveel van het goede, dus probeerden we de derde toch maar zonder pauze.
Nog voor de oudste naar school ging, hadden we er drie.
We genoten van onze ukkies, maar het was ook zó verschikkelijk vermoeiend dat we besloten dat we compleet waren.
Tot vier jaar later bleek dat onze vierde daar heel anders over dacht
vrijdag 30 januari 2009 om 23:47
Eentje. We hebben 1 dochter en van tevoren al gezegd dat het bij eentje zou blijven. Dat gevoel is nu, dochter is 14 maanden, nog steeds even sterk, we zijn compleet, het is af. Zo voelt het, maar ik zeg nooit nooit. Misschien dat we over 3 jaar alsnog besluiten dat er eentje bij mag komen, je weet het maar nooit. Maar nu is het genoeg.
zaterdag 31 januari 2009 om 00:01
4 waarvan 2 gepland en 2 cadautjes. (ha leukere benaming dan ongelukjes). Wat waren we blij met alle vier. Maar de laatste was eindelijk het door mijn man lang gewenste meiske. Maar het aller vreselijkste wat iemand kan overkomen, gebeurde haar en ons. Ze kreeg leukemie toen ze vier was en is overleden toen ze elf was. Ik mis haar nog iedere dag. Ik ben er door omstandigheden weer veel te veel mee bezig. Toch.... als iemand mij vraagt hoeveel kinderen heb je is het toch weer moeilijk. Ik zeg wel altijd 4 en hoop af en toe dat ze niet verder vragen. 't Is zo verdomd moeilijk uit te leggen soms. Maar ik ken mensen die een kind zijn verloren en dan meteen dat kind maar niet meer noemen. t Is en blijft mijn kind ook al ligt ze op een kerkhof. Sorrie ben zo baldadig als de pest vandaag. En moest dit even kwijt.
zaterdag 31 januari 2009 om 00:08
Zoebie , ik heb je verhaal wel eens gelezen in het topic van Zoyla meen ik.
Wij hebben er eentje, ik wilde er graag 2 maar manlief niet.
En tja, hoeveel verdriet ik er ook van gehad heb, ik vind wel dat je er met z'n tweetjes achter moet staan.
Gelukkig heb ik een geweldig zoontje van inmiddels 7, we zijn ontzettend gezegend met hem.
Hou groot van hem!
Wij hebben er eentje, ik wilde er graag 2 maar manlief niet.
En tja, hoeveel verdriet ik er ook van gehad heb, ik vind wel dat je er met z'n tweetjes achter moet staan.
Gelukkig heb ik een geweldig zoontje van inmiddels 7, we zijn ontzettend gezegend met hem.
Hou groot van hem!
