Kinderen
alle pijlers
Houdini-dreumes
donderdag 14 augustus 2008 om 22:39
Jommetje (16 maanden) is een echt jongetje. Klimmen, klauteren, springen, rennen, etc, hij wil het allemaal en hij doet het allemaal.
(is even wennen voor iemand die een rustig meisje gewend is dat tot haar tweede niet doorhad dat je krukjes ergens naar toe kan schuiven en dan dus hoger kan reiken enzo, maar goed, I'm coping )
Hij houdt dus niet van stilzitten. Uit de meeste kinderstoelen is ie binnen 2 minuten los. Die van Ikea (met klikriempje!) houdt em nog wel tegen, maar de rest dus niet.
Nou heeft ie sinds gister een nieuw truucje waar ik echt niet blij mee ben: hij wringt zichzelf uit de bandjes van de bugaboo en probert daar uit te klimmen. Tot nu toe was ik steeds op tijd om een rotklap met bijbehorend letsel te voorkomen, maar dat gaat natuurlijk niet altijd goedkomen.
Iemand tips hoe ik het joch in z'n zitje hou?
(is even wennen voor iemand die een rustig meisje gewend is dat tot haar tweede niet doorhad dat je krukjes ergens naar toe kan schuiven en dan dus hoger kan reiken enzo, maar goed, I'm coping )
Hij houdt dus niet van stilzitten. Uit de meeste kinderstoelen is ie binnen 2 minuten los. Die van Ikea (met klikriempje!) houdt em nog wel tegen, maar de rest dus niet.
Nou heeft ie sinds gister een nieuw truucje waar ik echt niet blij mee ben: hij wringt zichzelf uit de bandjes van de bugaboo en probert daar uit te klimmen. Tot nu toe was ik steeds op tijd om een rotklap met bijbehorend letsel te voorkomen, maar dat gaat natuurlijk niet altijd goedkomen.
Iemand tips hoe ik het joch in z'n zitje hou?
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:15
O nee, dan heet het inderdaad geen tie-rap wat ik heb. Dat klittenbandspul kun je bij een doe-het-zelver volgens mij per meter oid kopen.
Maar misschien is het met de tie-rap ook wel strak te krijgen. En losknippen is niet nodig, ik laat de klittenband ook gewoon zitten als ik vooraan alle gespen heb losgemaakt om meneer uit wagen/autostoel/fietsstoel te halen.
Bij onze wandelwagen kan ik het onderste riempje, dat tussen de benen door naar boven loopt, verstellen. Dus dat heb ik vrij hoog gezet, op borsthoogte. Met verder de methode zoals ik beschreef lukte het zelfs mijn hulk-met-inderdaad-spierballen niet om zich eruit te frommelen.
En ja die oven-actie. Kan er nu om lachen. Destijds zat mijn hart ergens achterin mijn hersens van schrik .
Maar misschien is het met de tie-rap ook wel strak te krijgen. En losknippen is niet nodig, ik laat de klittenband ook gewoon zitten als ik vooraan alle gespen heb losgemaakt om meneer uit wagen/autostoel/fietsstoel te halen.
Bij onze wandelwagen kan ik het onderste riempje, dat tussen de benen door naar boven loopt, verstellen. Dus dat heb ik vrij hoog gezet, op borsthoogte. Met verder de methode zoals ik beschreef lukte het zelfs mijn hulk-met-inderdaad-spierballen niet om zich eruit te frommelen.
En ja die oven-actie. Kan er nu om lachen. Destijds zat mijn hart ergens achterin mijn hersens van schrik .
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:15
Er is maar één manier om iets te leren en dat is met vallen en opstaan.
Laat hem eens klauteren maar blijf paraat en hou hem goed in het oog om te voorkomen dat hij zich ernstig bezeerd.
Als wij als bezorgde moederschapen voor onze lammetjes in de wei uitrennen om alle hekjes open of dicht te doen of om alle kuilen dicht te gooien, zullen ze het nooit leren. Het is toch de bedoeling dat ze zelf leren inzien dat sommige dingen gevaarlijk zijn, dat helpt hen in de toekomst ook om evt. gevaren beter in te kunnen schatten.
Laat hem eens klauteren maar blijf paraat en hou hem goed in het oog om te voorkomen dat hij zich ernstig bezeerd.
Als wij als bezorgde moederschapen voor onze lammetjes in de wei uitrennen om alle hekjes open of dicht te doen of om alle kuilen dicht te gooien, zullen ze het nooit leren. Het is toch de bedoeling dat ze zelf leren inzien dat sommige dingen gevaarlijk zijn, dat helpt hen in de toekomst ook om evt. gevaren beter in te kunnen schatten.
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:19
Ja, duhh. Die instelling had ik ook (en deels nog steeds). Totdat je dus zo'n ovenactie tegenkomt als ik beschreef. Of je dreumes vrolijk bovenaan de trap zijn voetje veel te ver ziet uitsteken in een poging om naar beneden te klauteren.
Mijn jongste is een paar keer van de trip trapp gevallen in de tijd dat hij - eigenlijk te klein - vond dat hij er zelf op kon klimmen. Idem dito met krukje-schuif-naar-vensterbank-en-er-af-pleur-acties. en dan ben ik inderdaad van de "wie niet horen wil, moet maar even voelen" instelling. Maar sommige dingen ga je echt niet op zijn beloop laten. Als ik fiets of autorijd met mijn kleine monstertje, dan moet hij gewoon vastzitten. Dan ga je echt niet wachten op een enorme klap en hopen dat hij er iets van geleerd heeft.
Mijn jongste is een paar keer van de trip trapp gevallen in de tijd dat hij - eigenlijk te klein - vond dat hij er zelf op kon klimmen. Idem dito met krukje-schuif-naar-vensterbank-en-er-af-pleur-acties. en dan ben ik inderdaad van de "wie niet horen wil, moet maar even voelen" instelling. Maar sommige dingen ga je echt niet op zijn beloop laten. Als ik fiets of autorijd met mijn kleine monstertje, dan moet hij gewoon vastzitten. Dan ga je echt niet wachten op een enorme klap en hopen dat hij er iets van geleerd heeft.
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:21
Drikje, sorry maar ik ga mijn jochie toch echt niet lekker rond laten klauteren in de auto omdat hij moet leren met vallen en opstaan. Of moet ik hem maar eens van de trap laten donderen zodat hij de volgende keer het wel laat om dat hekje open te doen?
Die riempjes/ hekjes zitten daar echt wel met een reden hoor.
Ik ben het met je eens dat kinderen tegenwoordig teveel beschermd worden (in de speeltuin bijvoorbeeld), maar je kan het ook overdrijven!
Die riempjes/ hekjes zitten daar echt wel met een reden hoor.
Ik ben het met je eens dat kinderen tegenwoordig teveel beschermd worden (in de speeltuin bijvoorbeeld), maar je kan het ook overdrijven!
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:22
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:26
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:43
Drikje, wat een superslecht advies! Je kind kan zichzelf hartstikke in coma vallen als 'ie op z'n koppie terecht komt (of erger, zie het voorbeeld van de drukke weg).
Tuurlijk moet een kind gevaar leren inzien, maar dan wel graag gedoseerd en op het moment dat 'ie er aan toe is!
Tila, ik heb zo'n tuigje van de prenatal gebruikt voor in de kinderstoel en volgens mij kun je dat ook gewoon gebruiken. De sluiting van het tuigje zit op de rug, dus daar kan 'ie niet bij. Als je het tuigje omgegespt hebt, dan kun je de schouderbanden aan de voorkant dóór het tuigje heen steken volgens mij, zodat 'ie z'n armen er niet meer uit kan wurmen. Zo heeft hij wel bewegingsvrijheid (dus niet dat hij strak tegen de wagen geplakt zit), zonder dat 'ie los kan komen. Schat ik zo in dus.
Tien euro investeren en je weet het zeker. Mocht het niet werken, dan heb je vast een tuigje om hem langs een drukke weg of in een drukke stad aan te laten lopen. Dat verdient zich wel terug dus.
Tuurlijk moet een kind gevaar leren inzien, maar dan wel graag gedoseerd en op het moment dat 'ie er aan toe is!
Tila, ik heb zo'n tuigje van de prenatal gebruikt voor in de kinderstoel en volgens mij kun je dat ook gewoon gebruiken. De sluiting van het tuigje zit op de rug, dus daar kan 'ie niet bij. Als je het tuigje omgegespt hebt, dan kun je de schouderbanden aan de voorkant dóór het tuigje heen steken volgens mij, zodat 'ie z'n armen er niet meer uit kan wurmen. Zo heeft hij wel bewegingsvrijheid (dus niet dat hij strak tegen de wagen geplakt zit), zonder dat 'ie los kan komen. Schat ik zo in dus.
Tien euro investeren en je weet het zeker. Mocht het niet werken, dan heb je vast een tuigje om hem langs een drukke weg of in een drukke stad aan te laten lopen. Dat verdient zich wel terug dus.
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:52
Uiteraard heb ik het niet over gevaarlijke dingen, het is niet de bedoeling dat dreumes van de fiets valt om te "leren". Ik bedoel dat je met kinderen moet oefenen. Dus niet in de buggy om boodschappen te doen maar een blokje om om te oefenen, oefenen met traplopen (in zijn achteruit naar beneden mag zelf en anders mag het NIET zelf)
Citeer:
Zulke dingen gebeuren gewoon, dus kinderen die zo in elkaar zitten moet je idd heel erg goed vastzetten. En straks vrees ik ook gewoon aan een tuigje laten lopen...
Ik denk dat kinderen die zo in elkaar zitten ook willen en moeten leren van hun fouten, dat mag je ze niet ontnemen. Dus veel oefenen in een situatie die jij onder controle hebt en die geen groot gevaar op kan leveren.
Volgens mij werkt dit het best (of mijn kids zijn met een verantwoordelijkheidsgevoel geboren?)
Citeer:
Zulke dingen gebeuren gewoon, dus kinderen die zo in elkaar zitten moet je idd heel erg goed vastzetten. En straks vrees ik ook gewoon aan een tuigje laten lopen...
Ik denk dat kinderen die zo in elkaar zitten ook willen en moeten leren van hun fouten, dat mag je ze niet ontnemen. Dus veel oefenen in een situatie die jij onder controle hebt en die geen groot gevaar op kan leveren.
Volgens mij werkt dit het best (of mijn kids zijn met een verantwoordelijkheidsgevoel geboren?)
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:55
Sommige kinderen moeten gevaarlijke dingen op latere leeftijd oefenen, als ze iets beter zijn geworden in impulsbeheersing. Jouw kinderen (en de mijne) hadden waarschijnlijk minder last van dergelijke impulsen om risicovolle dingen te doen en die konden dus eerder vrijgelaten worden. Er zijn werkelijk kinderen die als een lemming van een rots storten als je ze loslaat.
vrijdag 15 augustus 2008 om 00:57
quote:Drikje schreef op 15 augustus 2008 @ 00:15:
Er is maar één manier om iets te leren en dat is met vallen en opstaan.
Laat hem eens klauteren maar blijf paraat en hou hem goed in het oog om te voorkomen dat hij zich ernstig bezeerd.
Voor mijn broertje, die helemaal niet zo'n klauteraar was, was één seconde de andere kant opkijken genoeg om zich een schedelbasisfractuur te vallen. Godzijdank is hij zonder enige noemenswaardige schade uit de coma gekomen, maar dat had heel anders af kunnen lopen.
Ik vind niet dat je je kind bij alle mogelijke gevaren moet weghouden, maar dat is ook niet wat aan de orde is in dit topic. Ik lees hier over kinderen die zonder enig oog voor gevaar levensgevaarlijke fratsen uithalen. Tot die kinderen snappen dat ze voorzichtig moeten zijn en waarom, is de enige remedie in mijn ogen dat je ze dan maar weghoudt van gevaar.
Er is maar één manier om iets te leren en dat is met vallen en opstaan.
Laat hem eens klauteren maar blijf paraat en hou hem goed in het oog om te voorkomen dat hij zich ernstig bezeerd.
Voor mijn broertje, die helemaal niet zo'n klauteraar was, was één seconde de andere kant opkijken genoeg om zich een schedelbasisfractuur te vallen. Godzijdank is hij zonder enige noemenswaardige schade uit de coma gekomen, maar dat had heel anders af kunnen lopen.
Ik vind niet dat je je kind bij alle mogelijke gevaren moet weghouden, maar dat is ook niet wat aan de orde is in dit topic. Ik lees hier over kinderen die zonder enig oog voor gevaar levensgevaarlijke fratsen uithalen. Tot die kinderen snappen dat ze voorzichtig moeten zijn en waarom, is de enige remedie in mijn ogen dat je ze dan maar weghoudt van gevaar.
vrijdag 15 augustus 2008 om 01:22
quote:Drikje schreef op 15 augustus 2008 @ 00:52:
Volgens mij werkt dit het best (of mijn kids zijn met een verantwoordelijkheidsgevoel geboren?)
Klaarblijkelijk. Sterk punt is namelijk dat mijn oudste knul vreselijk voorzichtig is en helemaal niet zoveel gevaarlijke fratsen uithaalt (en uithaalde). Plus dat hij veel gezeglijker is. Met hem kon je wel dingen oefenen en proberen. Jongste daarentegen vertikt het of doet even braaf mee om vervolgens alsnog in een onbewaakt ogenblik zijn eigen ding uit te proberen.
Dan klinkt oefenen heel mooi en prachtig, maar heeft geen zin. Wat meneer in zijn kop heeft, heeft 'ie niet in zijn kont.
Daarbij ga je nog altijd veel teveel uit van oefenen in combinatie met leren wat gevaar is. Dat leren komt met de jaren, de mogelijkheden om te beseffen wat ze aan het doen zijn dus ook. Dat kun je niet verwachten van elk kind van amper 1,5. Echt niet.
Volgens mij werkt dit het best (of mijn kids zijn met een verantwoordelijkheidsgevoel geboren?)
Klaarblijkelijk. Sterk punt is namelijk dat mijn oudste knul vreselijk voorzichtig is en helemaal niet zoveel gevaarlijke fratsen uithaalt (en uithaalde). Plus dat hij veel gezeglijker is. Met hem kon je wel dingen oefenen en proberen. Jongste daarentegen vertikt het of doet even braaf mee om vervolgens alsnog in een onbewaakt ogenblik zijn eigen ding uit te proberen.
Dan klinkt oefenen heel mooi en prachtig, maar heeft geen zin. Wat meneer in zijn kop heeft, heeft 'ie niet in zijn kont.
Daarbij ga je nog altijd veel teveel uit van oefenen in combinatie met leren wat gevaar is. Dat leren komt met de jaren, de mogelijkheden om te beseffen wat ze aan het doen zijn dus ook. Dat kun je niet verwachten van elk kind van amper 1,5. Echt niet.
vrijdag 15 augustus 2008 om 01:30
qwertu, ongelukken gebeuren bijna altijd als je even niet kijkt en er niet op berekend bent. Je zegt zelf al dat je broertje niet zo'n klauterkabouter was.
Het gaat er hier om dat je er dus wél op berekend bent, het is al bekend dat dreumes een klauterkabouter en houdini is en ik heb het niet over bewust blootstellen aan gevaren maar het leren omgaan met-
Een ongeluk zit altijd in een klein hoekje en heeft hier ook al de nodige (gelukkig niet ernstige) schade aangericht maar dat was niet vanwege het uithalen van acrobatische toeren.
MissMara, met deze uitleg heb je waarschijnlijk de waardevolste tip geplaatst.
Het gaat er hier om dat je er dus wél op berekend bent, het is al bekend dat dreumes een klauterkabouter en houdini is en ik heb het niet over bewust blootstellen aan gevaren maar het leren omgaan met-
Een ongeluk zit altijd in een klein hoekje en heeft hier ook al de nodige (gelukkig niet ernstige) schade aangericht maar dat was niet vanwege het uithalen van acrobatische toeren.
MissMara, met deze uitleg heb je waarschijnlijk de waardevolste tip geplaatst.
vrijdag 15 augustus 2008 om 01:51
Nog even, dan ga ik naar bed :-0
Athena, volgens mij ga ik niet uit van oefenen in combinatie met leren wat gevaar is. Ik begrijp best wel dat je een kind van 1,5 niet doelbewust kunt leren met gevaar om te gaan, het gaat er mij om dat hij/zij weet dat er gevolgen kleven aan bepaalde acties en als dat kleinschalig begint (nog ver vóór een kind 1,5 is) is dat voor een kind de normaalste zaak van de wereld en en leert hij daarvan.
Athena, volgens mij ga ik niet uit van oefenen in combinatie met leren wat gevaar is. Ik begrijp best wel dat je een kind van 1,5 niet doelbewust kunt leren met gevaar om te gaan, het gaat er mij om dat hij/zij weet dat er gevolgen kleven aan bepaalde acties en als dat kleinschalig begint (nog ver vóór een kind 1,5 is) is dat voor een kind de normaalste zaak van de wereld en en leert hij daarvan.
vrijdag 15 augustus 2008 om 05:53
Hier ook Houdini-peuter en eigenlijk was er maar 1 ding dat echt hielp en dat was hem continu in de gaten houden. Hem alleen in een stoel of wagen laten was gewoon onverantwoord. Ik heb al vrij snel het blad van de kinderstoel afgelaten en hem zonder tuig proberen te laten zitten (weet niet meer hoe oud hij was, wel ouder dan 16 maanden), zodat de echt gevaarlijke klimpartijen achterwege bleven.
Kinderwagen en buggy heb ik heel snel afgeschaft en zodra hij kon lopen liep hij met me mee (hij wil gelukkig wel aan een hand lopen). Mijn geluk was dat hij de 1 km naar de school van oudste al heel snel kon meelopen en dat de weg er naar toe erg rustig is.
Traphekjes waren hier nutteloos: meneer haalde gewoon een stoel uit de kamer en klom er overheen (en hij heeft er ook weleens 1 gewoon uit de muur getrokken).
Enfin, eigenlijk heb ik het idee gehad dat ik hem al dik een jaar continu in de gaten moet houden (en dat is soms doodvermoeiend inderdaad). Hij is nu 2.5 jaar en eigenlijk kan ik hem nog steeds geen minuut alleen laten (hij moet in huis dat altijd met me meelopen) zonder dat hij zijn babyzus (onbedoeld) molesteert of iets anders gevaarlijks probeert. Gelukkig zit hij sinds een week elke morgen op de Kindergarten .
Kinderwagen en buggy heb ik heel snel afgeschaft en zodra hij kon lopen liep hij met me mee (hij wil gelukkig wel aan een hand lopen). Mijn geluk was dat hij de 1 km naar de school van oudste al heel snel kon meelopen en dat de weg er naar toe erg rustig is.
Traphekjes waren hier nutteloos: meneer haalde gewoon een stoel uit de kamer en klom er overheen (en hij heeft er ook weleens 1 gewoon uit de muur getrokken).
Enfin, eigenlijk heb ik het idee gehad dat ik hem al dik een jaar continu in de gaten moet houden (en dat is soms doodvermoeiend inderdaad). Hij is nu 2.5 jaar en eigenlijk kan ik hem nog steeds geen minuut alleen laten (hij moet in huis dat altijd met me meelopen) zonder dat hij zijn babyzus (onbedoeld) molesteert of iets anders gevaarlijks probeert. Gelukkig zit hij sinds een week elke morgen op de Kindergarten .
vrijdag 15 augustus 2008 om 05:59
Oja, en wat mijn grote geluk is (en waar ik dus erg blij mee ben) is dat hij NIET uit bed klimt (wat hij wel gemakkelijk kan) en dat hij in de auto altijd rustig blijft zitten. Dat zijn 2 potentiëel gevaarlijke situaties, waarin hij zich wel rustig houdt. Het is dus niet zo dat hij zich over "mis"draagt.
vrijdag 15 augustus 2008 om 07:51
Drikje, volgens mij roep je eigenlijk steeds hetzelfde als een aantal anderen hier, maar met een net andere insteek. Iedereen hier is het er over eens dat je echt gevaarlijke situaties moet voorkomen. En verder heb ik niemand uberpaniekerige berichten zien schrijven over een kind dat overal tegen beschermd wordt en nooit eens op de neus mag vallen. Dat laatste is dus feitelijk gewoon hier niet aan de orde.
vrijdag 15 augustus 2008 om 08:21
quote:athena schreef op 15 augustus 2008 @ 07:51:
Drikje, volgens mij roep je eigenlijk steeds hetzelfde als een aantal anderen hier, maar met een net andere insteek. Iedereen hier is het er over eens dat je echt gevaarlijke situaties moet voorkomen. En verder heb ik niemand uberpaniekerige berichten zien schrijven over een kind dat overal tegen beschermd wordt en nooit eens op de neus mag vallen. Dat laatste is dus feitelijk gewoon hier niet aan de orde.
Klopt. En ik wilde daar de aanvulling bij doen dat de angst voor gevaar die de moeders van klauteraars hebben wel degelijk reëel en terecht is: er kúnnen inderdaad heel nare ongelukken gebeuren. Daar hoef je niet eens van heel erg hoog voor te vallen, ongelukkig terecht komen is voldoende.
Ik ben het in een normale situatie helemaal met je eens. Maar ik weet ook dat je met een doerak de grenzen ergens anders moet leggen dan bij een braaf kind. Ik heb zelf vroeger ook aan een tuigje gelopen en dat was niet omdat mijn ouders dat de beste pedagogische aanpak vonden. Dat was wel omdat ze dat bij mij de veiligste pedagogische aanpak vonden. Liever dat dan dat ik mezelf in een onbewaakt ogenblik doodliep door gewoon de straat over te rennen. Ik heb mijn moeder menig hartverzakking gegeven, omdat al dat gepraat over gevaar simpelweg niet aankwam bij mij: ik dééd gewoon.
(En o joy, mijn dochter lijkt dezelfde eigenschappen geërfd te hebben. )
Drikje, volgens mij roep je eigenlijk steeds hetzelfde als een aantal anderen hier, maar met een net andere insteek. Iedereen hier is het er over eens dat je echt gevaarlijke situaties moet voorkomen. En verder heb ik niemand uberpaniekerige berichten zien schrijven over een kind dat overal tegen beschermd wordt en nooit eens op de neus mag vallen. Dat laatste is dus feitelijk gewoon hier niet aan de orde.
Klopt. En ik wilde daar de aanvulling bij doen dat de angst voor gevaar die de moeders van klauteraars hebben wel degelijk reëel en terecht is: er kúnnen inderdaad heel nare ongelukken gebeuren. Daar hoef je niet eens van heel erg hoog voor te vallen, ongelukkig terecht komen is voldoende.
Ik ben het in een normale situatie helemaal met je eens. Maar ik weet ook dat je met een doerak de grenzen ergens anders moet leggen dan bij een braaf kind. Ik heb zelf vroeger ook aan een tuigje gelopen en dat was niet omdat mijn ouders dat de beste pedagogische aanpak vonden. Dat was wel omdat ze dat bij mij de veiligste pedagogische aanpak vonden. Liever dat dan dat ik mezelf in een onbewaakt ogenblik doodliep door gewoon de straat over te rennen. Ik heb mijn moeder menig hartverzakking gegeven, omdat al dat gepraat over gevaar simpelweg niet aankwam bij mij: ik dééd gewoon.
(En o joy, mijn dochter lijkt dezelfde eigenschappen geërfd te hebben. )
vrijdag 15 augustus 2008 om 08:32
Drikje, bij mijn dochter werkt dat soort gein inderdaad. Maar Jommetje is even wat anders. Die ziet met z'n 16 maanden geen gevaar, alleen maar uitdaging: hij wil de wereld veroveren en wel nu.
En ik laat em heus wel klimmen, klauteren, vallen en opstaan - ik had al snel door dat het hier een totaal ander activiteitsniveau dan bij mijn dochter aande orde was - maar als ie in de kar zit, wil ik zeker weten dattie in de kar zit.
Zodat ik, zoals eergisteren, inderdaad een stapel ordners kan kopen. Of met mijn kindjes met de trein kan. Dochter kan helpen met plassen. En meer van dat soort dingen.
Ik ga vandaag eens wat proberen met bandjes en lukt dat niet, dan probeer ik een extra tuigje! Dank voor de tips!
(Athena, ik heb Jom een keer bij het aanracht aangetroffen waar ie met behulp van een krukje een heel scherp mes uit de gootsteen had gevist, al oooh-en en aah-end dat het zo mooi glom. Heb geloof ik 2 uur niet meer kunnen slikken van de schrik)
En ik laat em heus wel klimmen, klauteren, vallen en opstaan - ik had al snel door dat het hier een totaal ander activiteitsniveau dan bij mijn dochter aande orde was - maar als ie in de kar zit, wil ik zeker weten dattie in de kar zit.
Zodat ik, zoals eergisteren, inderdaad een stapel ordners kan kopen. Of met mijn kindjes met de trein kan. Dochter kan helpen met plassen. En meer van dat soort dingen.
Ik ga vandaag eens wat proberen met bandjes en lukt dat niet, dan probeer ik een extra tuigje! Dank voor de tips!
(Athena, ik heb Jom een keer bij het aanracht aangetroffen waar ie met behulp van een krukje een heel scherp mes uit de gootsteen had gevist, al oooh-en en aah-end dat het zo mooi glom. Heb geloof ik 2 uur niet meer kunnen slikken van de schrik)
vrijdag 15 augustus 2008 om 08:41
Bij Prenatal heb ik gisteren voor ¤ 5,99 een veiligheidstuigje met looplijn gekocht.
Deze sluit aan de achterkant, dus die krijgen ze zelf niet los. Er zitten losse riempjes bij die je aan van alles en nog wat vast kan maken. Ik heb zelf ook een Bugaboo en ik denk dat je hem er wel aan kan maken. Riempjes aan het frame of gewoon aan het bestaande gordeltje.
Deze sluit aan de achterkant, dus die krijgen ze zelf niet los. Er zitten losse riempjes bij die je aan van alles en nog wat vast kan maken. Ik heb zelf ook een Bugaboo en ik denk dat je hem er wel aan kan maken. Riempjes aan het frame of gewoon aan het bestaande gordeltje.
vrijdag 15 augustus 2008 om 08:44
Ik heb niet het hele topic doorgelezen en weet dus niet of hij al eerder genoemd is.
De tip die bij ons werkte tegen kindjes die zich uit autostoeltjes, kinderwagens enz wurmen was de schouderbandjes op de borst vastklikken met een klikriempje (die je in de kinderstoelen ziet)
Ik had vooral een probleem met dreumesjes die zich uit de autostoel wurmden en dan vooral op de snelweg! Ik heb regelmatig op de vluchtstrook gestaan om kind weer vast te zetten.
Ik heb z'on klikding bij een winkeltje met naaispullen gekocht en zelf vastgemaakt aan de gordeltjes. Werkte perfect! Kind kreeg de gordeltjes niet meer open (tot een jaar of drie )
Succes!
De tip die bij ons werkte tegen kindjes die zich uit autostoeltjes, kinderwagens enz wurmen was de schouderbandjes op de borst vastklikken met een klikriempje (die je in de kinderstoelen ziet)
Ik had vooral een probleem met dreumesjes die zich uit de autostoel wurmden en dan vooral op de snelweg! Ik heb regelmatig op de vluchtstrook gestaan om kind weer vast te zetten.
Ik heb z'on klikding bij een winkeltje met naaispullen gekocht en zelf vastgemaakt aan de gordeltjes. Werkte perfect! Kind kreeg de gordeltjes niet meer open (tot een jaar of drie )
Succes!
vrijdag 15 augustus 2008 om 10:15
quote:Eowynn_ schreef op 15 augustus 2008 @ 09:10:
Kleertjes vastnaaien aan de Buggaboo, en hem daar steeds inwurmen
Voor de buggy geldt ook bij mij dat hij daar al niet in wilde voordat hij 1 was. Want meneer wilde zelf lopen. En aangezien lopen gezelliger is dan met een gillend woest kind rond te rijden is de buggy dan ook snel exit gegaan.
Traphekjes, die hebben we niet want alles was gelijkvloers. Maar op het KDV kan hij die houten die hier afgebeeld was echt wel open maken maar die andere ijzeren met dat trekding is echt onmogelijk. Die moet je nemen.
Voor de autostoel heb ik geen tips. Zwiepje had ook binnen no-time door dat op de rode knop drukken betekende dat hij loskwam. Deur was gelukkig altijd op het kinderslot en na twee keer heel erg boos worden (met uitleg) was het gedaan, nooit meer een probleem gehad. Nu met 3 jaar hebben we de afspraak dat hij mag klikken als we stilstaan op een parkeerplaats en na mijn toestemming. Werkt prima. Duidelijkheid is echt het enige wat je kan doen met deze wildebrasjes.
Oh ja, de trap. Zwiepje liep al heel jong de portiektrap op. Ook met 1 jaar. Want op is niet zo gevaarlijk, je staat er immers zelf achter (letterlijk) om hem te vangen als er iets gebeurd. Naar beneden gaan is het probleem. Dit deed hij heel lang zittend. Moest verplicht van mij, zo gauw hij stond moest het op de babymanier: opgepakt worden en naar beneden gedragen. Je vat wel waar de voorkeur naar uitging...
Kleertjes vastnaaien aan de Buggaboo, en hem daar steeds inwurmen
Voor de buggy geldt ook bij mij dat hij daar al niet in wilde voordat hij 1 was. Want meneer wilde zelf lopen. En aangezien lopen gezelliger is dan met een gillend woest kind rond te rijden is de buggy dan ook snel exit gegaan.
Traphekjes, die hebben we niet want alles was gelijkvloers. Maar op het KDV kan hij die houten die hier afgebeeld was echt wel open maken maar die andere ijzeren met dat trekding is echt onmogelijk. Die moet je nemen.
Voor de autostoel heb ik geen tips. Zwiepje had ook binnen no-time door dat op de rode knop drukken betekende dat hij loskwam. Deur was gelukkig altijd op het kinderslot en na twee keer heel erg boos worden (met uitleg) was het gedaan, nooit meer een probleem gehad. Nu met 3 jaar hebben we de afspraak dat hij mag klikken als we stilstaan op een parkeerplaats en na mijn toestemming. Werkt prima. Duidelijkheid is echt het enige wat je kan doen met deze wildebrasjes.
Oh ja, de trap. Zwiepje liep al heel jong de portiektrap op. Ook met 1 jaar. Want op is niet zo gevaarlijk, je staat er immers zelf achter (letterlijk) om hem te vangen als er iets gebeurd. Naar beneden gaan is het probleem. Dit deed hij heel lang zittend. Moest verplicht van mij, zo gauw hij stond moest het op de babymanier: opgepakt worden en naar beneden gedragen. Je vat wel waar de voorkeur naar uitging...
