Kinderen
alle pijlers
ik mis ze zo!
vrijdag 26 juni 2009 om 13:04
Dit is erg, zo erg dat ik er zelfs een topic over open. Herkent iemand dit?
Ik ben ongeveer 5 maanden terug bevallen van een gezonde dochter. We hadden al een zoon. Helemaal mooi en alles loopt super. Dus: geen probleem zou je zeggen.
Vorige maand ben ik weer begonnen met werken, drie dagen per week, om de dag zodat ik na elke dag werken weer een dagje bij de kids ben. Op het moment dat ik ging werken ging alles goed, ik vond het heerlijk weer aan het werk te zijn. Maar nu begint de dip, ik vind het zo moeilijk ze achter te laten! Ik weet dat ze zich allebei op de creche uitstekend vermaken, en dat ze daar ook een leuke dag hebben, maar ik zit hier de uren te tellen tot ik ze weer zie.
Ik ga ervan uit dat dit een fase is, en ook te maken heeft met de vakantietijd op het werk, maar de dagen duren zo wel lang en de kids worden in de avonduren helemaal gekgeknuffeld......
Ik wist niet dat heimwee naar je gezinnetje zo kon voelen! Herkennen jullie dit? Is het gek dta ik dit pas na een maand werken zo voel? Bij de oudste had ik het meteen en verminderde het langzaam. Nu andersom....
Ik ben ongeveer 5 maanden terug bevallen van een gezonde dochter. We hadden al een zoon. Helemaal mooi en alles loopt super. Dus: geen probleem zou je zeggen.
Vorige maand ben ik weer begonnen met werken, drie dagen per week, om de dag zodat ik na elke dag werken weer een dagje bij de kids ben. Op het moment dat ik ging werken ging alles goed, ik vond het heerlijk weer aan het werk te zijn. Maar nu begint de dip, ik vind het zo moeilijk ze achter te laten! Ik weet dat ze zich allebei op de creche uitstekend vermaken, en dat ze daar ook een leuke dag hebben, maar ik zit hier de uren te tellen tot ik ze weer zie.
Ik ga ervan uit dat dit een fase is, en ook te maken heeft met de vakantietijd op het werk, maar de dagen duren zo wel lang en de kids worden in de avonduren helemaal gekgeknuffeld......
Ik wist niet dat heimwee naar je gezinnetje zo kon voelen! Herkennen jullie dit? Is het gek dta ik dit pas na een maand werken zo voel? Bij de oudste had ik het meteen en verminderde het langzaam. Nu andersom....
vrijdag 26 juni 2009 om 13:12
Lijkt me helemaal niet gek, ook niet dat je het nu pas voelt.
Als je net weer gaat werken kan dat ook weer een soort 'honneymoonfase' zijn, waarin je het vooral leuk vindt om weer aan het werk te zijn en wordt afgeleid door de nieuwe prikkels, het weer spreken van collega's, weer 'landen' op het werk, zeg maar.
En nu is alles misschien een beetje gesetteld en bezonken en komt dat missen, helemaal nu het zo rustig is op het werk.
Lijkt me hartstikke normaal, en ik zou er in eerste instantie vanuit gaan dat het een fase is; als je je straks -ruim na de vakantietijd- echt nog steeds zo voelt moet je misschien eens denken of de combi voor jou wel fijn is. Maar waarschijnlijk slijt ook dit gevoel weer en voel je je over een tijdje happy zoals het is.
Als je net weer gaat werken kan dat ook weer een soort 'honneymoonfase' zijn, waarin je het vooral leuk vindt om weer aan het werk te zijn en wordt afgeleid door de nieuwe prikkels, het weer spreken van collega's, weer 'landen' op het werk, zeg maar.
En nu is alles misschien een beetje gesetteld en bezonken en komt dat missen, helemaal nu het zo rustig is op het werk.
Lijkt me hartstikke normaal, en ik zou er in eerste instantie vanuit gaan dat het een fase is; als je je straks -ruim na de vakantietijd- echt nog steeds zo voelt moet je misschien eens denken of de combi voor jou wel fijn is. Maar waarschijnlijk slijt ook dit gevoel weer en voel je je over een tijdje happy zoals het is.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 26 juni 2009 om 13:23
Ik ben nog niet aan het huilen, gelukkig. Maar ben ook wel blij dat manlief ze wegbrengt en dat ik ze mag ophalen! Dat is toch leuker dan wegbrengen.
Dit is ook zo'n leuke fase! De oudste gaat als een speer met zindelijk worden en dochterlief doet het goed op de eerste hapjes. Ik geniet er zo van, en ben zo trots op ze, dat ik me moeilijk op dit rustige werk hier kan concentreren. En dan wil ik ze eigenlijk al ophalen...
Broedkip, zoals je het beschrijft klinkt het ook wel logisch, misschien is dat het wel. Hopelijk vind ik m'n draai weer snel hier, want zo is het niks!
Dit is ook zo'n leuke fase! De oudste gaat als een speer met zindelijk worden en dochterlief doet het goed op de eerste hapjes. Ik geniet er zo van, en ben zo trots op ze, dat ik me moeilijk op dit rustige werk hier kan concentreren. En dan wil ik ze eigenlijk al ophalen...
Broedkip, zoals je het beschrijft klinkt het ook wel logisch, misschien is dat het wel. Hopelijk vind ik m'n draai weer snel hier, want zo is het niks!
vrijdag 26 juni 2009 om 13:24
vrijdag 26 juni 2009 om 13:28
Ik herken het gevoel zelf ook helemaal niet,
maar ik kan me wel goed voorstellen dat jij het wel hebt Hebri!
Misschien helpt het om je tijdens je werk af en toe een minuutje toe te staan om aan ze te denken, maar daarbuiten te proberen gedachtes aan hen actief weg te drukken? En als je merkt dat je aan ze denkt, afleiding te zoeken (een gesprek over Micheal Jackson beginnen, je mail checken, punten gaan slijpen, een ingewikkelde brief nakijken of zo).
Lastig hoor. Vervelend voor je (en eigenlijk juist ook weer super fijn voor je dat je thuis een gezin hebt om zo ontzettend te missen! Wat een mazzel heb jij! -zo kun je het natuurlijk ook bekijken ).
Maar nog van harte gefeliciteerd met je tweede kindje!
maar ik kan me wel goed voorstellen dat jij het wel hebt Hebri!
Misschien helpt het om je tijdens je werk af en toe een minuutje toe te staan om aan ze te denken, maar daarbuiten te proberen gedachtes aan hen actief weg te drukken? En als je merkt dat je aan ze denkt, afleiding te zoeken (een gesprek over Micheal Jackson beginnen, je mail checken, punten gaan slijpen, een ingewikkelde brief nakijken of zo).
Lastig hoor. Vervelend voor je (en eigenlijk juist ook weer super fijn voor je dat je thuis een gezin hebt om zo ontzettend te missen! Wat een mazzel heb jij! -zo kun je het natuurlijk ook bekijken ).
Maar nog van harte gefeliciteerd met je tweede kindje!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 26 juni 2009 om 13:34
Ik heb het met de oudste behoorlijk gehad. Ben toen na de gebruikelijke 10 weken weer gaan werken (zelfde ritme als jij) en kreeg na iedere crechedag te horen dat zoonlief wel erg veel gehuild had terwijl hij thuis heel weinig huilde. Dat in combinatie met niet zo leuke baan en vooral collega's maakte dat ik hem overdag erg miste.
Bij de tweede heb ik een paar maanden ouderschapsverlof opgenomen zodat ik pas weer hoefde te werken toen hij al 5 maanden was. Inmiddels had ik een nieuwe veel leukere baan gevonden in onze woonplaats (vorige baan was een uur reizen). Dichtblij bleek ook handig toen jongste zoon de fles ineens ging weigeren, ik heb hem een hele tijd in de lunchpauze live gevoed. Alles bij elkaar zorgde dit ervoor dat ik ze nu helemaal niet gemist heb.
Hoewel ik mijn dagen thuis nog steeds leuker vind dan de dagen op mijn werk. Werken is gewoon geen hobby van me geloof ik...
Voor hebri, als je dochter nog maar 5 maanden oud is dan ben jij vast nog niet hormoonvrij, kan ook heel veel met je doen he.
Bij de tweede heb ik een paar maanden ouderschapsverlof opgenomen zodat ik pas weer hoefde te werken toen hij al 5 maanden was. Inmiddels had ik een nieuwe veel leukere baan gevonden in onze woonplaats (vorige baan was een uur reizen). Dichtblij bleek ook handig toen jongste zoon de fles ineens ging weigeren, ik heb hem een hele tijd in de lunchpauze live gevoed. Alles bij elkaar zorgde dit ervoor dat ik ze nu helemaal niet gemist heb.
Hoewel ik mijn dagen thuis nog steeds leuker vind dan de dagen op mijn werk. Werken is gewoon geen hobby van me geloof ik...
Voor hebri, als je dochter nog maar 5 maanden oud is dan ben jij vast nog niet hormoonvrij, kan ook heel veel met je doen he.
vrijdag 26 juni 2009 om 13:47
Branca, dat is het juist. Op de creche hoor ik alleen maar leuke verhalen en dat ze zo goed te pas waren…. Dus ik weet dat ze daar wel goed terecht zijn. Maar toch, die leuke dag had ik liever met hun samen doorgebracht, hihi. Ook hier is werken geen hobby, maar als het straks weer drukker wordt heb ik geen tijd meer om over thuis na te denken en valt de heimwee ook wel mee. Misschien nog wat late hormoontjes inderdaad.
Normaal ben ik zo nuchter…
Normaal ben ik zo nuchter…
vrijdag 26 juni 2009 om 13:51
quote:Broedkippetje schreef op 26 juni 2009 @ 13:28:
Lastig hoor. Vervelend voor je (en eigenlijk juist ook weer super fijn voor je dat je thuis een gezin hebt om zo ontzettend te missen! Wat een mazzel heb jij! -zo kun je het natuurlijk ook bekijken ).
Maar nog van harte gefeliciteerd met je tweede kindje!Helemaal mee eens broedkippetje!
Lastig hoor. Vervelend voor je (en eigenlijk juist ook weer super fijn voor je dat je thuis een gezin hebt om zo ontzettend te missen! Wat een mazzel heb jij! -zo kun je het natuurlijk ook bekijken ).
Maar nog van harte gefeliciteerd met je tweede kindje!Helemaal mee eens broedkippetje!
vrijdag 26 juni 2009 om 13:56
Goh Hebri, woon je in het oosten van het land? 'Goed te pas' hoor ik verder niet vaak.
Druk op het werk is zeker een goede afleiding! Verder is het afwachten of het minder wordt. Misschien is het mogelijk om in de niet zo drukke vakantietijd zo nu en dan eens een uurtje eerder naar huis te gaan en dat uurtje iets leuks te gaan doen met de kinderen? Of hier en daar een extra hele of halve dag vrij nemen?
Druk op het werk is zeker een goede afleiding! Verder is het afwachten of het minder wordt. Misschien is het mogelijk om in de niet zo drukke vakantietijd zo nu en dan eens een uurtje eerder naar huis te gaan en dat uurtje iets leuks te gaan doen met de kinderen? Of hier en daar een extra hele of halve dag vrij nemen?
? het erge is dat ik sinds een jaar of 9 'import' ben, zelfs in schrijftaal neem ik dus kennelijk dingen over.
