Kinderen
alle pijlers
keizersnee onder gehele narcose
vrijdag 27 februari 2009 om 15:44
Hoi!
ik ben momenteel 35 weken zwanger van mijn eerste kindje. In verband met mijn medische achtergrond zal ik binnen vier weken (tenzij het zich natuurlijk eerlijk aandient) een geplande keizersnee ondergaan. Omdat ik geen rugge(n)prik mag hebben, zal de ingreep onder gehele narcose plaatsvinden. Tegen de ingreep op zich zie ik helemaal niet op, maar ik maak me toch wel enigzins druk om twee andere dingen...
Hoe lang duurt het voordat die narcose voorbij is en ik weer (helemaal) aanspreekbaar ben? En wanneer zie ik mijn kindje voor het eerst?
Is er iemand die hier ervaring mee heeft en mij iets meer kan vertellen? Thnx!
Groetjes van bijna mama Janne
ik ben momenteel 35 weken zwanger van mijn eerste kindje. In verband met mijn medische achtergrond zal ik binnen vier weken (tenzij het zich natuurlijk eerlijk aandient) een geplande keizersnee ondergaan. Omdat ik geen rugge(n)prik mag hebben, zal de ingreep onder gehele narcose plaatsvinden. Tegen de ingreep op zich zie ik helemaal niet op, maar ik maak me toch wel enigzins druk om twee andere dingen...
Hoe lang duurt het voordat die narcose voorbij is en ik weer (helemaal) aanspreekbaar ben? En wanneer zie ik mijn kindje voor het eerst?
Is er iemand die hier ervaring mee heeft en mij iets meer kan vertellen? Thnx!
Groetjes van bijna mama Janne
zaterdag 28 februari 2009 om 10:08
Mijn oudste is mbv een keizersnee onder algehele verdoving geboren. Na ongeveer 2 uur was ik weer bij. De baby lag in haar bedje naast mijn bed en dat is zo gebleven. De borstvoeding kwam goed op gang en dat is 15 maanden zo gebleven. Mijn man was er (natuurlijk) gewoon bij en heeft alles gefilmd. Autorijden kon ik al vrij snel weer, dit mocht zeker ook gewoon van de verzekering.
De jongste is met een keizersnee met ruggenprik geboren, het grote voordeel was dat ik hem direct vast kon houden én direct aan de champagne kon. Bovendien mocht ik na 2 dagen al naar huis. En kreeg ik nog ruim een week kraamhulp.
De oudste is nu 20 en de jongste 18 jaar.
De jongste is met een keizersnee met ruggenprik geboren, het grote voordeel was dat ik hem direct vast kon houden én direct aan de champagne kon. Bovendien mocht ik na 2 dagen al naar huis. En kreeg ik nog ruim een week kraamhulp.
De oudste is nu 20 en de jongste 18 jaar.
zaterdag 28 februari 2009 om 10:10
Ik heb ook een spoedkeizersnede gehad onder algehele narcose. Mijn vriend mocht er niet bij zijn, die mocht achter glas meekijken. Iemand anders maakte polaroidfoto's. Ik kreeg na ongeveer 2,5 uur twee schoongemaakte en ingepakte baby's in mijn armen. Daar heb ik verder nooit moeite mee gehad, die spoedkeizersnede was nu eenmaal nodig, dan ga ik verder niet piepen over wie ze het eerst vasthield en zo.
Ik mocht eigenlijk niet drinken vlak na de narcose, ze zijn bang dat je misselijk wordt en vervolgens de boel onderkotst. Maar ik kreeg een verpleegkundige zover dat ze me toch een glas water kreeg (en zij later een uitbrander). De hele verdere nacht (de kinderen zijn rond half 1 geboren, ik had ze rond 3 uur bij me) heb ik de gaasjes die ik op mijn lippen mocht leggen, uitgezogen. 's Morgens heb ik gevraagd om eten, toen kreeg ik yoghurt, en na de middag kreeg ik een lichte lunch omdat ik bezwoor niet misselijk te zijn, ik had alleen maar HONGER! Overigens waren die ge- en verboden uit dat lijstje voor mij geen overbodige luxe, ik was dermate zwak (2 zakken bloed gehad na de bevalling) dat het aardig lang heeft geduurd voordat ik weer fris en fruitig op de been was. Maar ik denk dat het herstel bij een geplande (en niet spoed)keizersnee veel sneller gaat.
Ik mocht eigenlijk niet drinken vlak na de narcose, ze zijn bang dat je misselijk wordt en vervolgens de boel onderkotst. Maar ik kreeg een verpleegkundige zover dat ze me toch een glas water kreeg (en zij later een uitbrander). De hele verdere nacht (de kinderen zijn rond half 1 geboren, ik had ze rond 3 uur bij me) heb ik de gaasjes die ik op mijn lippen mocht leggen, uitgezogen. 's Morgens heb ik gevraagd om eten, toen kreeg ik yoghurt, en na de middag kreeg ik een lichte lunch omdat ik bezwoor niet misselijk te zijn, ik had alleen maar HONGER! Overigens waren die ge- en verboden uit dat lijstje voor mij geen overbodige luxe, ik was dermate zwak (2 zakken bloed gehad na de bevalling) dat het aardig lang heeft geduurd voordat ik weer fris en fruitig op de been was. Maar ik denk dat het herstel bij een geplande (en niet spoed)keizersnee veel sneller gaat.
zaterdag 28 februari 2009 om 11:52
Fleurtje, ik denk dat het wel degelijk uitmaakt of het een geplande of een spoedkeizersnede is. Bij een geplande ga je 'fris' de ok in. Ik werd met mijn spoed na 5 uur bevalling met zware persweeën de ok in gereden. Dan ben je toch echt een stuk minder fit.
Ik stond ook de volgende dag naast mijn bed. Geheel onvrijwillig overigens
Ik stond ook de volgende dag naast mijn bed. Geheel onvrijwillig overigens
zaterdag 28 februari 2009 om 12:33
Ik heb eerst 16 uur aan de weeënopwekkers gelegen vanwege HELLP, daarna dus die spoedkeizersnede. De reden voor de spoed is vaak ook de reden voor het langzamere herstel, ik denk echt dat het verschil uitmaakt als je je kunt voorbereiden op de operatie en je niet al uitgeput bent van alle goedbedoelde pogingen om je kind ter wereld te laten komen.
zaterdag 28 februari 2009 om 13:24
Mijn herstel na de eerste ks was veel zwaarder. Ik denk dat dat komt omdat ik 24 uur aan het bevallen was , weeen elke 1 a 1,5 minuut de laatste 10 uur. Ik was helemaal op.
Bij de 2e werd ik thuis om 3.45 wakker omdat mijn vliezen braken, met spoed naar het zh en om 4.40 was terror er al, daar heb ik dus geen centimetertje zelf van bevallen zeg maar. Ik stond dan ook aan het einde van de dag zelf naast mijn bed om Terror uit zijn wiegje te plukken ( weliswaar met veel pijn, maar het duurde zo lang voor er iemand kwam ) en werd ik na 2 dagen al naar huis gestuurd, na mijn eerste ks heb ik nog 5 dagen in het zh gelegen.
Bij de 2e werd ik thuis om 3.45 wakker omdat mijn vliezen braken, met spoed naar het zh en om 4.40 was terror er al, daar heb ik dus geen centimetertje zelf van bevallen zeg maar. Ik stond dan ook aan het einde van de dag zelf naast mijn bed om Terror uit zijn wiegje te plukken ( weliswaar met veel pijn, maar het duurde zo lang voor er iemand kwam ) en werd ik na 2 dagen al naar huis gestuurd, na mijn eerste ks heb ik nog 5 dagen in het zh gelegen.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 28 februari 2009 om 14:23
quote:dropje schreef op 28 februari 2009 @ 12:33:
Ik heb eerst 16 uur aan de weeënopwekkers gelegen vanwege HELLP, daarna dus die spoedkeizersnede. De reden voor de spoed is vaak ook de reden voor het langzamere herstel, ik denk echt dat het verschil uitmaakt als je je kunt voorbereiden op de operatie en je niet al uitgeput bent van alle goedbedoelde pogingen om je kind ter wereld te laten komen.
Dan zal het wel iets persoonlijks zijn.
Bij de eerste heb ik een weeenstorm van negen uur gehad en ben in totaal vijftien uur bezig geweest met puffen, uiteindelijk een keizersnee.
Bij de tweede had ik 7cm in drie uur en dat werd een spoed spoed spoed keizersnee.
Beide keren ging het herstel ontzettend snel en beide keren stond ik de volgende dag weer naast mijn bed. Oh nee, de tweede keer dezelfde dag al, wilde mijn kind verschonen.
Dus nee, ik kan het er echt niet mee eens zijn.
Ik heb eerst 16 uur aan de weeënopwekkers gelegen vanwege HELLP, daarna dus die spoedkeizersnede. De reden voor de spoed is vaak ook de reden voor het langzamere herstel, ik denk echt dat het verschil uitmaakt als je je kunt voorbereiden op de operatie en je niet al uitgeput bent van alle goedbedoelde pogingen om je kind ter wereld te laten komen.
Dan zal het wel iets persoonlijks zijn.
Bij de eerste heb ik een weeenstorm van negen uur gehad en ben in totaal vijftien uur bezig geweest met puffen, uiteindelijk een keizersnee.
Bij de tweede had ik 7cm in drie uur en dat werd een spoed spoed spoed keizersnee.
Beide keren ging het herstel ontzettend snel en beide keren stond ik de volgende dag weer naast mijn bed. Oh nee, de tweede keer dezelfde dag al, wilde mijn kind verschonen.
Dus nee, ik kan het er echt niet mee eens zijn.
maandag 2 maart 2009 om 13:44
Persoonlijk denk ik ook dat het herstel na een tweede ks minder zwaar is (áls je het al zwaar vond bij de eerste), omdat je al een kind hebt rondlopen. Mocht je na de eerste keer twee weken plat willen (wat ik onbegrijpelijk vind, maar goed), dat kán gewoon niet als je er al eentje hebt rondlopen. Maw: je moet wel. Weer maw: ws geef je jezelf bij de tweede eerder een schop onder de kont. Of zoiets.
maandag 2 maart 2009 om 14:11
Hier ook megaspoedks, sta met jodiumvlekken op m'n gezicht op de foto's, zeer charmant, want ook helemaal van de wereld. Die jodium werd er echt opgekwakt en ik hoorde de verpleegkundigen en m'n man nog nahijgen van het rennen naar de ok. Spannend verhaal, he...? Even serieus, het was dus echt kantje boord met onze zoon. Gelukkig heeft 'ie nergens last van gehad en ik herstelde ook snel na de ks.
Zoon werd zondagavond kwart voor 10 geboren en op de foto's zie je dat ik een kamer op 10 voor 11 werd binnen gebracht, was dus niet heel lang onder narcose al met al. Hier ook familie die zoon al vast hadden gehad, jammer dan, hij was er in ieder geval. Stond dag na ks ook naast bed, wel helemaal krom, maar ik stond Buuf naast mij (geplande ks) liep pas na 3 dagen en is nog van d'r graatje gegaan bij 't douchen. Ligt dus gewoon aan de mens zelf, denk ik dan. De een komt 10 kilo aan, de ander 20, net zoiets.
Al met al vond ik die hele ks wel meevallen, de reden waarom was natuurlijk niet leuk. Denk dat ik ook gewoon mazzel heb gehad met genezen.
Zoon werd zondagavond kwart voor 10 geboren en op de foto's zie je dat ik een kamer op 10 voor 11 werd binnen gebracht, was dus niet heel lang onder narcose al met al. Hier ook familie die zoon al vast hadden gehad, jammer dan, hij was er in ieder geval. Stond dag na ks ook naast bed, wel helemaal krom, maar ik stond Buuf naast mij (geplande ks) liep pas na 3 dagen en is nog van d'r graatje gegaan bij 't douchen. Ligt dus gewoon aan de mens zelf, denk ik dan. De een komt 10 kilo aan, de ander 20, net zoiets.
Al met al vond ik die hele ks wel meevallen, de reden waarom was natuurlijk niet leuk. Denk dat ik ook gewoon mazzel heb gehad met genezen.
maandag 2 maart 2009 om 16:37
Ik denk niet dat jij daar iets over kan zeggen. Al had ik het gewild dan had ik er nog niet aan toe kunnen geven, omdat ik al een peutertje had rondhobbelen. Maar ik heb wel veel pijn gehad. En ik vond het lang duren voor ik me weer een beetje mens voelde. En ik ben echt geen huilie wat dat betreft.
Mijn zus vond haar keizersnede een eitje maar die heeft eerst een week in het ziekenhuis in bed gelegen (!) en toen thuis nog 2 weken in bed. Eerste kindje, baby sliep alleen maar, alle hulp van de wereld in huis dus zij kwam ruimschoots aan haar rust, hoefde niet na 2 weken weer boodschappen te sjouwen, een peuter te tillen, zij hoefde alleen maar te liggen en verwend te worden. Na drie weken ben je dan weer kiplekker ja. Maar dat had ik niet. Is niet erg maar ook niet vergelijkbaar.
Mijn zus vond haar keizersnede een eitje maar die heeft eerst een week in het ziekenhuis in bed gelegen (!) en toen thuis nog 2 weken in bed. Eerste kindje, baby sliep alleen maar, alle hulp van de wereld in huis dus zij kwam ruimschoots aan haar rust, hoefde niet na 2 weken weer boodschappen te sjouwen, een peuter te tillen, zij hoefde alleen maar te liggen en verwend te worden. Na drie weken ben je dan weer kiplekker ja. Maar dat had ik niet. Is niet erg maar ook niet vergelijkbaar.
maandag 2 maart 2009 om 16:47
Ik ben om 00:49 bevallen en kwam om 3:00 uur voor het eerst bij. Mijn dochter had toen al voeding gehad omdat ze prematuur geboren was en dus glucoses op peil moest houden.
Borstvoeding is bij mij helaas mislukt, maar dat lag zeker weten niet aan keizersnede onder narcose, maar aan haar prematuriteit en slechte begeleiding.
Veel succes!
Borstvoeding is bij mij helaas mislukt, maar dat lag zeker weten niet aan keizersnede onder narcose, maar aan haar prematuriteit en slechte begeleiding.
Veel succes!
maandag 2 maart 2009 om 17:10
quote:Pammie schreef op 02 maart 2009 @ 16:37:
Ik denk niet dat jij daar iets over kan zeggen. Al had ik het gewild dan had ik er nog niet aan toe kunnen geven, omdat ik al een peutertje had rondhobbelen.
Juist omdat ik een peuter rond had hobbelen kon (en wilde) ik er niet aan toegeven.
En dat van je zus, tja... Ik zou daar niet aan moeten denken, maar ieder zijn ding.
Ik denk niet dat jij daar iets over kan zeggen. Al had ik het gewild dan had ik er nog niet aan toe kunnen geven, omdat ik al een peutertje had rondhobbelen.
Juist omdat ik een peuter rond had hobbelen kon (en wilde) ik er niet aan toegeven.
En dat van je zus, tja... Ik zou daar niet aan moeten denken, maar ieder zijn ding.
maandag 2 maart 2009 om 20:53
Vandaag weer bij de gyn geweest. 'Helaas' was het niet mijn eigen gyn en 'helaas' was het voor een groei-echo (er is vorige week kalk op mijn placenta geconstateerd), dus vragen heb ik niet gesteld. Achteraf niet zo slim natuurlijk... Gelukkig heb ik volgende week weer 'het gewone spreekuur' bij mijn iegen gyn. Tijd om maar even wat dingetjes op te schrijven!
Wat mij erg opvalt is dat het heel erg verschilt qua tijden dat je bijkomt na de narcose. Ik denk dat als je er positief ingaat, je er ook weer positief uitkomt. Tuurlijk zal ik tegen die tijd nerveus zijn, maar ik zal proberen me zo nuchter (lekker dubbel ) mogelijk op te stellen. Stress is ook niet goed lijkt me...
Als het goed is krijgen we volgende week ook de exacte datum van de keizersnee te horen, spannend! Weet in elk geval dat ik binnen nu en een maand moeder zal zijn en daar kijk ik in elk geval naar uit, dat gevoel kan niemand veranderen!
Wat mij erg opvalt is dat het heel erg verschilt qua tijden dat je bijkomt na de narcose. Ik denk dat als je er positief ingaat, je er ook weer positief uitkomt. Tuurlijk zal ik tegen die tijd nerveus zijn, maar ik zal proberen me zo nuchter (lekker dubbel ) mogelijk op te stellen. Stress is ook niet goed lijkt me...
Als het goed is krijgen we volgende week ook de exacte datum van de keizersnee te horen, spannend! Weet in elk geval dat ik binnen nu en een maand moeder zal zijn en daar kijk ik in elk geval naar uit, dat gevoel kan niemand veranderen!
maandag 2 maart 2009 om 21:14
Fleurtje, het heeft niets 'persoonlijks' is, of te maken met 'een schop onder hol geven' of iets dergelijks. Een spoedkeizersnede na een weeënstorm of een langzaam vorderende ontsluiting is absoluut niet te vergelijken met een spoedkeizersnede ivm HELLP of zwangerschapsvergiftiging. Je lichaam is al in bar slechte conditie als je HELLP of zwangerschapsvergiftiging krijgt en vordert naarmate te tijd verstrijkt, laat staan na afloop van de spoedkeizersnede. Dat is ook op te maken uit je opmerking '... in hoeverre je eraan wil toegeven'. Neem maar van mij aan (maar dat wil je vast niet) dat dat er helemaal niéts mee te maken heeft.
maandag 2 maart 2009 om 21:25
quote:Janne1980 schreef op 02 maart 2009 @ 20:53:
Vandaag weer bij de gyn geweest. 'Helaas' was het niet mijn eigen gyn en 'helaas' was het voor een groei-echo (er is vorige week kalk op mijn placenta geconstateerd), dus vragen heb ik niet gesteld. Achteraf niet zo slim natuurlijk... Gelukkig heb ik volgende week weer 'het gewone spreekuur' bij mijn iegen gyn. Tijd om maar even wat dingetjes op te schrijven!
Wat mij erg opvalt is dat het heel erg verschilt qua tijden dat je bijkomt na de narcose. Ik denk dat als je er positief ingaat, je er ook weer positief uitkomt. Tuurlijk zal ik tegen die tijd nerveus zijn, maar ik zal proberen me zo nuchter (lekker dubbel ) mogelijk op te stellen. Stress is ook niet goed lijkt me...
Als het goed is krijgen we volgende week ook de exacte datum van de keizersnee te horen, spannend! Weet in elk geval dat ik binnen nu en een maand moeder zal zijn en daar kijk ik in elk geval naar uit, dat gevoel kan niemand veranderen! :DBedoel het trouwens niet negatief 'helaas een groei-echo', alles is goed met mini, groeit goed en voor de rest zag alles er keurig uit! 'k Moest het nog even kwijt
Vandaag weer bij de gyn geweest. 'Helaas' was het niet mijn eigen gyn en 'helaas' was het voor een groei-echo (er is vorige week kalk op mijn placenta geconstateerd), dus vragen heb ik niet gesteld. Achteraf niet zo slim natuurlijk... Gelukkig heb ik volgende week weer 'het gewone spreekuur' bij mijn iegen gyn. Tijd om maar even wat dingetjes op te schrijven!
Wat mij erg opvalt is dat het heel erg verschilt qua tijden dat je bijkomt na de narcose. Ik denk dat als je er positief ingaat, je er ook weer positief uitkomt. Tuurlijk zal ik tegen die tijd nerveus zijn, maar ik zal proberen me zo nuchter (lekker dubbel ) mogelijk op te stellen. Stress is ook niet goed lijkt me...
Als het goed is krijgen we volgende week ook de exacte datum van de keizersnee te horen, spannend! Weet in elk geval dat ik binnen nu en een maand moeder zal zijn en daar kijk ik in elk geval naar uit, dat gevoel kan niemand veranderen! :DBedoel het trouwens niet negatief 'helaas een groei-echo', alles is goed met mini, groeit goed en voor de rest zag alles er keurig uit! 'k Moest het nog even kwijt
maandag 2 maart 2009 om 21:31
Dropje, je schreef dit:
De reden voor de spoed is vaak ook de reden voor het langzamere herstel, ik denk echt dat het verschil uitmaakt als je je kunt voorbereiden op de operatie en je niet al uitgeput bent van alle goedbedoelde pogingen om je kind ter wereld te laten komen.
Ik kreeg de indruk dat je niet alleen op HELLP doelde, maar op alle spoedkeizersnedes. Na/bij HELLP is je lichaam idd in een slechte conditie. Maar niet alle redenen voor een spoedkeizersnee zijn redenen voor een langzaam herstel.
De reden voor de spoed is vaak ook de reden voor het langzamere herstel, ik denk echt dat het verschil uitmaakt als je je kunt voorbereiden op de operatie en je niet al uitgeput bent van alle goedbedoelde pogingen om je kind ter wereld te laten komen.
Ik kreeg de indruk dat je niet alleen op HELLP doelde, maar op alle spoedkeizersnedes. Na/bij HELLP is je lichaam idd in een slechte conditie. Maar niet alle redenen voor een spoedkeizersnee zijn redenen voor een langzaam herstel.
maandag 2 maart 2009 om 21:38
quote:fleurtje schreef op 02 maart 2009 @ 17:10:
[...]
Juist omdat ik een peuter rond had hobbelen kon (en wilde) ik er niet aan toegeven.
En dat van je zus, tja... Ik zou daar niet aan moeten denken, maar ieder zijn ding.
Dat 'aan toegeven' stoort me eerlijk gezegd een beetje. Het is een behoorlijk zware operatie. Dat je dan rustiger aan doet, je rust neemt en gesjouw een paar weken aan een ander overlaat lijken me dan volstrekt normaal. Dat is niet 'er aan toegeven' dat is verstandig met je herstel omgaan.
Dat jij zo snel herstelt vind ik heel fijn voor je maar dat is zeker niet de standaard.
[...]
Juist omdat ik een peuter rond had hobbelen kon (en wilde) ik er niet aan toegeven.
En dat van je zus, tja... Ik zou daar niet aan moeten denken, maar ieder zijn ding.
Dat 'aan toegeven' stoort me eerlijk gezegd een beetje. Het is een behoorlijk zware operatie. Dat je dan rustiger aan doet, je rust neemt en gesjouw een paar weken aan een ander overlaat lijken me dan volstrekt normaal. Dat is niet 'er aan toegeven' dat is verstandig met je herstel omgaan.
Dat jij zo snel herstelt vind ik heel fijn voor je maar dat is zeker niet de standaard.
