Kinderen
alle pijlers
Kind doet hond pijn
vrijdag 8 mei 2020 om 17:54
Getwijfeld of ik dit topic moest starten. Uit angst voor negatieve reacties.
Toch ga ik het doen omdat ik wil dat dit goed komt en zowel kind als pup wil begeleiden.
We hebben sinds een aantal weken een pup in huis. De wens was er al een tijd, bewust gewacht tot kind wat groter was (bijna 4) en we konden met onze werkgevers regelen dat er iedere dag iemand thuis kan zijn voor zeker een jaar.
We hebben ons goed verdiept in het ras, hebben een goede fokker gezocht. En in overleg met de fokker een hond gekozen die in ons gezin past.
Kind goed voorbereid, uitgelegd dat de pup nog een baby is en alles moet leren, regels besproken (hond met rust laten in de bench etc, speelgoed en schoenen opruimen enz).
So far so good.
Pup is natuurlijk nog lerende en is dol op ons springende kind. Dat zorgt er nog wel eens voor dat hij in broeken en truien hangt. Kleuter vond dit allemaal niet zo spannend, maar wat extreme drama geeft is de kwestie van het buitenspeelgoed.
Kind is continu druk met de watertafel en zandbak. Dus pup ook. En af en toe loopt pup dan weer met een emmertje of schepje in de bek.
Kleuter mag dit gewoon afpakken en we hebben geleerd dat er dan een ander speeltje aan pup gegeven kan worden. Dit leek prima te gaan.
Echter sinds een week of 2 is het iedere keer gedoe. Gillen, krijsen, “maaahaaaaaaaam pup doet dit, mahaaaaaaaam pup heeft mijn emmer”.
Continu. Ik loop iedere keer als een politieagent de boel te sussen.
Sinds een week doet kleuter de pup pijn. En ik ben het zat. Ik snap heus dat het niet makkelijk is dat pup er met speelgoed of schoenen vandoor gaat. Echter kind laat alles achter waar er gespeeld is.
Vandaag ben ik geëxplodeerd nadat kleuter de pup met een emmer heeft geslagen en heb ik gezegd dat als dit iedere keer blijft gebeuren, de pup maar ergens anders moet gaan wonen bij kindjes die hem wel lief vinden.
Dikke tranen en “maar ik vind pup heel lief”.
Maar ik meen het wel. Ik gun pup een fijn huis. En ik wil geen angstige hond. Natuurlijk is dit nog niet aan de orde en ik geloof ook echt wel dat mijn uitbarsting indruk heeft gemaakt. Maar hoe voorkom ik dit?
Goddank gaat kind weer naar de opvang volgende week. Ik werk nu en let met een schuin oog op kind en pup, ik hoop dat dit makkelijker wordt volgende week. Maar heeft iemand een idee hoe ik de band tussen die twee versterk, kind minder dramatisch doet (ik heb al gezegd dat als pup per ongeluk iets kapot maakt we het gewoon vervangen).
Tips zijn welkom.
Na aanleiding van de eerste reacties: kind en pup zijn nooit alleen. Ik ben niet gek.
Toch ga ik het doen omdat ik wil dat dit goed komt en zowel kind als pup wil begeleiden.
We hebben sinds een aantal weken een pup in huis. De wens was er al een tijd, bewust gewacht tot kind wat groter was (bijna 4) en we konden met onze werkgevers regelen dat er iedere dag iemand thuis kan zijn voor zeker een jaar.
We hebben ons goed verdiept in het ras, hebben een goede fokker gezocht. En in overleg met de fokker een hond gekozen die in ons gezin past.
Kind goed voorbereid, uitgelegd dat de pup nog een baby is en alles moet leren, regels besproken (hond met rust laten in de bench etc, speelgoed en schoenen opruimen enz).
So far so good.
Pup is natuurlijk nog lerende en is dol op ons springende kind. Dat zorgt er nog wel eens voor dat hij in broeken en truien hangt. Kleuter vond dit allemaal niet zo spannend, maar wat extreme drama geeft is de kwestie van het buitenspeelgoed.
Kind is continu druk met de watertafel en zandbak. Dus pup ook. En af en toe loopt pup dan weer met een emmertje of schepje in de bek.
Kleuter mag dit gewoon afpakken en we hebben geleerd dat er dan een ander speeltje aan pup gegeven kan worden. Dit leek prima te gaan.
Echter sinds een week of 2 is het iedere keer gedoe. Gillen, krijsen, “maaahaaaaaaaam pup doet dit, mahaaaaaaaam pup heeft mijn emmer”.
Continu. Ik loop iedere keer als een politieagent de boel te sussen.
Sinds een week doet kleuter de pup pijn. En ik ben het zat. Ik snap heus dat het niet makkelijk is dat pup er met speelgoed of schoenen vandoor gaat. Echter kind laat alles achter waar er gespeeld is.
Vandaag ben ik geëxplodeerd nadat kleuter de pup met een emmer heeft geslagen en heb ik gezegd dat als dit iedere keer blijft gebeuren, de pup maar ergens anders moet gaan wonen bij kindjes die hem wel lief vinden.
Dikke tranen en “maar ik vind pup heel lief”.
Maar ik meen het wel. Ik gun pup een fijn huis. En ik wil geen angstige hond. Natuurlijk is dit nog niet aan de orde en ik geloof ook echt wel dat mijn uitbarsting indruk heeft gemaakt. Maar hoe voorkom ik dit?
Goddank gaat kind weer naar de opvang volgende week. Ik werk nu en let met een schuin oog op kind en pup, ik hoop dat dit makkelijker wordt volgende week. Maar heeft iemand een idee hoe ik de band tussen die twee versterk, kind minder dramatisch doet (ik heb al gezegd dat als pup per ongeluk iets kapot maakt we het gewoon vervangen).
Tips zijn welkom.
Na aanleiding van de eerste reacties: kind en pup zijn nooit alleen. Ik ben niet gek.
pingpang wijzigde dit bericht op 08-05-2020 18:06
1.84% gewijzigd
vrijdag 8 mei 2020 om 20:30
Ik ook en daarom ga ik hier ook mee aan de slag.vrijenblij20220 schreef: ↑08-05-2020 20:18Voor honden zijn kinderen vaak niet de meest leuke personen en zeker kleine kinderen niet. Kinderen en honden moet je nooit alleen laten. Een lieve pup kan vals worden nadat hem veel leed is aangedaan door een kind die nog van niks weet en hem pijn doet en aan zijn staart trekt en in zijn oren bijt net zoals het kind het ook bij zijn knuffel doet. En dan wordt op een gegeven moment de hond weg gedaan omdat hij gehapt heeft naar het kind die de hond mishandelde. De hond moet naar het asiel en krijgt dan de label van is agressief en kan niet met kinderen. Een hond kan leuk zijn voor de kinderen maar zolang de kinderen niet leuk zijn voor de hond vind ik het triest.
vrijdag 8 mei 2020 om 20:32
Qua wandelen kun je aanhouden: het aantal weken leeftijd in minuten + 10= het aantal minuten per dag dat je ‘mag’ wandelen, maar voor sommige pups is dat nog teveel.
Als je pup tijdens het wandelen niet plast helpt het om hem bij thuiskomst in de bench te doen en het 10 minuten later weer te proberen. Is heel veel werk, maar werkt eigenlijk altijd.
vrijdag 8 mei 2020 om 20:56
Als dit gebeurt heb je dus eigenlijk niet de controle. Misschien is het een idee voor de pup om een grote een te bouwen, zodat je zeker de eerste paar weken de omgeving onder controle hebt? Natuurlijk met spelletjes en wat lekkers en natuurlijk mag de hond er ook uit, maar dat als de twee in dezelfde ruimte zijn, je wat meer controle hebt. Zelf geen hond, maar ik vind de videos van Zak George altijd wel inspirerend. Hij heeft ook een jonge hond waarbij hij vanaf het begin video's maakt over wat hij leert en hoe en waarom etc.
vrijdag 8 mei 2020 om 21:00
Poeh, wat een nare eerste reacties. Vandaar dat ik maar meteen naar de laatste reactie ga, want ik kan me voorstellen dat je niet vrolijk wordt van het commentaar op zowel je pup als je kind.
Zo te lezen heb je je goed voorbereid op de pup, hoe het zal verlopen weet je natuurlijk pas in de praktijk. Een beeld wat mij in mijn geheugen staat gegrift is dat ik als 4 jarige in paniek rondjes om de tafel loop omdat de pup achter me aanzat. Die wilde spelen natuurlijk, maar ik was bang.
Wat jij daaraan hebt weet ik niet, haha. Maar ik ben hondenliefhebber en weet dat zowel een pup als een kleuter intensief zijn. Fijn dat je alles op wilt lossen in plaats van de hond meteen weg te doen (Hoewel viva dat natuurlijk nooit en te nimmer zou doen...)
Nou ja, ik wil je eigenlijk alleen sterkte wensen, het is intensief zo voor je. Probeer je kleuter goed te begeleiden en hou een oogje in het zeil waar kan. Ik dek dat het met jouw instelling wel goed komt en dat ze dikke vrienden worden uiteindelijk.
Zo te lezen heb je je goed voorbereid op de pup, hoe het zal verlopen weet je natuurlijk pas in de praktijk. Een beeld wat mij in mijn geheugen staat gegrift is dat ik als 4 jarige in paniek rondjes om de tafel loop omdat de pup achter me aanzat. Die wilde spelen natuurlijk, maar ik was bang.
Wat jij daaraan hebt weet ik niet, haha. Maar ik ben hondenliefhebber en weet dat zowel een pup als een kleuter intensief zijn. Fijn dat je alles op wilt lossen in plaats van de hond meteen weg te doen (Hoewel viva dat natuurlijk nooit en te nimmer zou doen...)
Nou ja, ik wil je eigenlijk alleen sterkte wensen, het is intensief zo voor je. Probeer je kleuter goed te begeleiden en hou een oogje in het zeil waar kan. Ik dek dat het met jouw instelling wel goed komt en dat ze dikke vrienden worden uiteindelijk.
vrijdag 8 mei 2020 om 21:13
4 jaar is geen kindje meer. Maar alleen laten is een no go inderdaad.strings-attached schreef: ↑08-05-2020 17:57Je wil het goed doen? WAAROM LAAT JE ZE DAN ALLEEN!!! \
Sorry hoor maar je laat NOOIT een kindje alleen met een hond.
Heb je enig idee hoe scherp puppie tandjes zijn en dat daar heel prima een hap wang mee kan worden uitgescheurd.
Heb je enig idee wat kind doet als er een glas staat of scherpe schop ipv plastic emmer..
Echt NOOT alleen laten. Heel erg Dom.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
zaterdag 9 mei 2020 om 02:23
Dit is heel normaal gedrag, zowel van kind als van pup. Een pup opvoeden is gewoon heel zwaar. Soms nog zwaarder dan een kind, omdat je ze niks uit kunt leggen. En als je denkt nu de ergste periode te hebben? Dan komt de puberteit er achteraan 
Het is een periode die jullie door moeten. En in die periode moet je kind én pup heel goed begeleiden. Hoe meer en beter je er nu in investeert, hoe meer profijt je er later van hebt.
Heb je al eens overleg gehad met de fokker? Die heeft vast tips voor je en wil wellicht eens langskomen om je het een en ander uit te leggen.
Beide ‘partijen’ moeten in deze leren. Je zoontje moet leren dat de pup nog maar een baby is. En dat de baby alles leuk en interessant vindt. Leg hem uit wat hij moet doen zodra de pup zijn speelgoed pakt en ga dit ook samen oefenen.
De pup moet leren dat speelgoed van je zoontje van zoontje is. Je hebt het ras niet beschreven, maar in de meeste gevallen is dit snel aan te leren. De pup heeft zijn eigen speelgoed. Dus pakt hij iets van zoontje? Corrigeer hem door “nee!” te zeggen (of een ander woord, maar níet zijn naam!) en hem iets te geven wat wel van de pup is. Zodra de pup dat in de bek pakt, beloon je hem.
Ik zou dit echt gaan uitlokken en dus oefenen. Dus creeer de situatie en pak het samen aan. Zodat kind en pup dit onder begeleiding leren.
Ligt er verder genoeg speelgoed voor de pup? Ook in de tuin, waar hij (samen met zoontje) speelt? En hij heeft wellicht last van zijn tandjes, liggen er ook voldoende kauwbotten?
Pups zijn baby’s. En net zoals elk kleintje, kunnen ook pups overprikkeld raken. En daardoor worden het kleine draakjes, die zichzelf niet meer in de hand hebben. Zorg dus ook dat je pup, naast voldoende spel en uitdaging, ook voldoende rust krijgt. Desnoods verplicht. Heeft hij een plekje waar hij zich veilig terug kan trekken?
Betrek zoon zoveel mogelijk bij de opvoeding van de pup. Laat hem zijn eten en drinken geven. En laat hen samen oefenen met gehoorzaamheidspelletjes. En spelen ze samen met het hondenspeelgoed? Laat zoon dan altijd het spel beginnen én eindigen.
Veel succes!
Het is een periode die jullie door moeten. En in die periode moet je kind én pup heel goed begeleiden. Hoe meer en beter je er nu in investeert, hoe meer profijt je er later van hebt.
Heb je al eens overleg gehad met de fokker? Die heeft vast tips voor je en wil wellicht eens langskomen om je het een en ander uit te leggen.
Beide ‘partijen’ moeten in deze leren. Je zoontje moet leren dat de pup nog maar een baby is. En dat de baby alles leuk en interessant vindt. Leg hem uit wat hij moet doen zodra de pup zijn speelgoed pakt en ga dit ook samen oefenen.
De pup moet leren dat speelgoed van je zoontje van zoontje is. Je hebt het ras niet beschreven, maar in de meeste gevallen is dit snel aan te leren. De pup heeft zijn eigen speelgoed. Dus pakt hij iets van zoontje? Corrigeer hem door “nee!” te zeggen (of een ander woord, maar níet zijn naam!) en hem iets te geven wat wel van de pup is. Zodra de pup dat in de bek pakt, beloon je hem.
Ik zou dit echt gaan uitlokken en dus oefenen. Dus creeer de situatie en pak het samen aan. Zodat kind en pup dit onder begeleiding leren.
Ligt er verder genoeg speelgoed voor de pup? Ook in de tuin, waar hij (samen met zoontje) speelt? En hij heeft wellicht last van zijn tandjes, liggen er ook voldoende kauwbotten?
Pups zijn baby’s. En net zoals elk kleintje, kunnen ook pups overprikkeld raken. En daardoor worden het kleine draakjes, die zichzelf niet meer in de hand hebben. Zorg dus ook dat je pup, naast voldoende spel en uitdaging, ook voldoende rust krijgt. Desnoods verplicht. Heeft hij een plekje waar hij zich veilig terug kan trekken?
Betrek zoon zoveel mogelijk bij de opvoeding van de pup. Laat hem zijn eten en drinken geven. En laat hen samen oefenen met gehoorzaamheidspelletjes. En spelen ze samen met het hondenspeelgoed? Laat zoon dan altijd het spel beginnen én eindigen.
Veel succes!
zaterdag 9 mei 2020 om 07:52
Maak je niet te druk PingPang....ik vind dat je het al prima doet!
Klein kind en pup is intensief maar goed te doen. Blijf er altijd bij....leer je kind de hondentaal op zijn/haar niveau en leer je pup respect te hebben voor je kleuter.
Dus idd doe gehoorzaamheids spelletjes. Kind gaat altijd voor op hond.
En maak je niet zo druk [ en anderen als ik dat zo lees ] over dat je kind de pup een keer pijn doet. Die kan echt wel tegen een stootje hoor. Wel eens gezien hoe moederhond corrigeert? Of pups onderling?
En zeker geen gedragstherapeut inschakelen....je doet het prima zo en je weet waar je mee bezig bent. Heb vertrouwen in je zelf!!
Hou vol en jullie hebben straks een geweldig maatje aan jullie labrador en je zult zien dat jouw kind en de hond dikke vrienden worden.
Klein kind en pup is intensief maar goed te doen. Blijf er altijd bij....leer je kind de hondentaal op zijn/haar niveau en leer je pup respect te hebben voor je kleuter.
Dus idd doe gehoorzaamheids spelletjes. Kind gaat altijd voor op hond.
En maak je niet zo druk [ en anderen als ik dat zo lees ] over dat je kind de pup een keer pijn doet. Die kan echt wel tegen een stootje hoor. Wel eens gezien hoe moederhond corrigeert? Of pups onderling?
En zeker geen gedragstherapeut inschakelen....je doet het prima zo en je weet waar je mee bezig bent. Heb vertrouwen in je zelf!!
Hou vol en jullie hebben straks een geweldig maatje aan jullie labrador en je zult zien dat jouw kind en de hond dikke vrienden worden.
zaterdag 9 mei 2020 om 08:06
Precies dit. Iedereen heeft het over die pup dat hij dat kind kan bijten en stukken uit een wang kan scheuren met zijn puppietandenBabyGroot schreef: ↑08-05-2020 18:03Toen ik 2 was heb ik blijkbaar een keer aan de staart van de kat getrokken. Ik was aan het aaien, poes liep weg en omdat ik wilde dat zij bleef trok ik aan de staart om haar terug te trekken. Mijn moeder heeft toen aan mijn paardenstaart getrokken. Of ik dat leuk vond? Nee? Poes ook niet dat ik aan haar staart trok. Resultaat: nooit meer gedaan en een grotere dierenvriend kun je niet vinden.
Man en ik hebben ook al gezegd dat mocht zoiets hier thuis gebeuren dan pakken we het ook zo aan. Normaal zou ik uitleggen dat zoiets pijn doet, maar ik zou niet willen dat het meer dan 1 keer zou voorkomen. Maar zal tegenwoordig vast onder mishandeling vallen.
maar niemand roept geef dat kind ook een knal met die zelfde emmer als hij of zij die pup slaat
zaterdag 9 mei 2020 om 08:21
Opvoedkundig gezien valt er bij jou nog veel winst te behalen Truus!truusperenat schreef: ↑09-05-2020 08:06Precies dit. Iedereen heeft het over die pup dat hij dat kind kan bijten en stukken uit een wang kan scheuren met zijn puppietanden
zaterdag 9 mei 2020 om 08:32
Wat doe jij met een hond die bijt...………………kataravrouw schreef: ↑09-05-2020 08:21Opvoedkundig gezien valt er bij jou nog veel winst te behalen Truus!
Dus wat doe je met een kind dat slaat...………….
Ik heb tientallen honden afgericht zonder dat er ooit geslagen of gebeten is
zaterdag 9 mei 2020 om 08:48
Elke pup bijt en elk kind slaat. Dus zeg je nee en leg je kind uit waarom je nee zegt. Terugslaan met een emmertje bij een kind vanvier [ elke leeftijf trouwens ] vind ik opvoedkundig erg zwak.truusperenat schreef: ↑09-05-2020 08:32Wat doe jij met een hond die bijt...………………
Dus wat doe je met een kind dat slaat...………….
Ik heb tientallen honden afgericht zonder dat er ooit geslagen of gebeten is
Wat versta jij onder africhting en welk ras?
zaterdag 9 mei 2020 om 11:00
TO je kan je nu wel aangevallen voelen, maar je OP klinkt niet alsof het een keer of twee is gebeurd. 'Sinds een week of twee is het iedere keer gedoe, ik loop iedere keer als een politieagent, vandaag ben ik geëxplodeerd, dreigt naar kind dat pup weg gaat'.
Je bent je overal aan het verdedigen, dan moet man meer naar beneden komen, dan ligt het hier aan, dan gaat pup toch niet weg, dan ligt het weer aan kind, dan is het ras van de hond weer geheimzinnig en mag niet gequote worden en haal je het misschien straks weer weg etc.
Echt jullie hebben daar niet goed over nagedacht. Ik hoop dat jullie wat met de tips gaan doen. Voor de veiligheid van zowel hond als kind.
Je bent je overal aan het verdedigen, dan moet man meer naar beneden komen, dan ligt het hier aan, dan gaat pup toch niet weg, dan ligt het weer aan kind, dan is het ras van de hond weer geheimzinnig en mag niet gequote worden en haal je het misschien straks weer weg etc.
Echt jullie hebben daar niet goed over nagedacht. Ik hoop dat jullie wat met de tips gaan doen. Voor de veiligheid van zowel hond als kind.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:08
Ja, herkenbaar probleem.
Ik heb -inmiddels 2 volwassen- honden en kinderen van 4 en 14 jaar.
De mijnheer van 4 heeft nog weleens een conflict met de hondenmijnheer van 2 jaar. Gaat meestal over schepjes en speelgoed, inderdaad, die in de bek van hond zijn beland. Hij vindt het gewoon leuk om dingen op te pakken en de 4-jarige laat vaak wat slingeren.
Ik heb een ras dat goed tegen een stootje kan en daarnaast heel erg kindvriendelijk is. Dus er kan makkelijk iets uit de bek worden gepakt.
Ook ik laat mijn jongste nooit alleen met de honden, maar ik heb ook weleens gezien in een split second dat hond door de kleuter op zijn kop werd geramd met een schep.
Mijn kinderen heb ik geleerd om te "traden" met de honden. Hebben ze iets in hun bek wat niet mag, pak iets alternatiefs (liever niet te vaak een snoepje of voertje) en ruil dat voor hetgeen wat de hond in de bek heeft. Ik laat de kinderen dus meehelpen met de opvoeding en het onderhoud van de lesstof bij de honden.
Mijn 4-jarige is zich simpelweg nog niet bewust van pijn bij de ander. Dus ook niet bij de hond. Een pup is kwetsbaarder dan een volwassen hond, zeker in de inprentingsfase.
Ik zou je adviseren je kindje alleen iets met de hond te laten doen als je er bovenop zit, zeg maar. Dus kleine oefeningen, stukje aan de riem lopen, samen eten maken en geven. En ze niet samen laten spelen binnen een setting waarin het risico bestaat dat pup aan de haal gaat met spullen en er dus kleutergeweld wordt toegepast.
Ik heb -inmiddels 2 volwassen- honden en kinderen van 4 en 14 jaar.
De mijnheer van 4 heeft nog weleens een conflict met de hondenmijnheer van 2 jaar. Gaat meestal over schepjes en speelgoed, inderdaad, die in de bek van hond zijn beland. Hij vindt het gewoon leuk om dingen op te pakken en de 4-jarige laat vaak wat slingeren.
Ik heb een ras dat goed tegen een stootje kan en daarnaast heel erg kindvriendelijk is. Dus er kan makkelijk iets uit de bek worden gepakt.
Ook ik laat mijn jongste nooit alleen met de honden, maar ik heb ook weleens gezien in een split second dat hond door de kleuter op zijn kop werd geramd met een schep.
Mijn kinderen heb ik geleerd om te "traden" met de honden. Hebben ze iets in hun bek wat niet mag, pak iets alternatiefs (liever niet te vaak een snoepje of voertje) en ruil dat voor hetgeen wat de hond in de bek heeft. Ik laat de kinderen dus meehelpen met de opvoeding en het onderhoud van de lesstof bij de honden.
Mijn 4-jarige is zich simpelweg nog niet bewust van pijn bij de ander. Dus ook niet bij de hond. Een pup is kwetsbaarder dan een volwassen hond, zeker in de inprentingsfase.
Ik zou je adviseren je kindje alleen iets met de hond te laten doen als je er bovenop zit, zeg maar. Dus kleine oefeningen, stukje aan de riem lopen, samen eten maken en geven. En ze niet samen laten spelen binnen een setting waarin het risico bestaat dat pup aan de haal gaat met spullen en er dus kleutergeweld wordt toegepast.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:13
Afhankelijk van het ras hoef je ook niet heel bang te zijn dat het conflict tussen kind en pup de inprentingsfase negatief beïnvloed als daartegenover voldoende positieve prikkels tussen kind en hond staan.
De vorming van de hond is altijd afhankelijk van ras, eigenschappen en opgroei-omgeving.
In een nest met pups of jonge honden onderling gaat het er ook niet altijd zachtzinnig aan toe als er grenzen bepaald moeten worden.
De dominantie theorie is al lang geleden achterhaald, dus het hoeft ook niet zo te zijn dat kind een positie ten aanzien van de pup moet aannemen.
Voor de "onbevlekte" hondenziel is ieder lid van het gezin gelijkwaardig. De mate waarin de hond gehoorzaamd of samenwerkt met de mens heeft niks te maken met rang, maar met loyaliteit en vriendschap. Werken of gehoorzamen of een functie hebben is deel van de hond zijn wezen.
De vorming van de hond is altijd afhankelijk van ras, eigenschappen en opgroei-omgeving.
In een nest met pups of jonge honden onderling gaat het er ook niet altijd zachtzinnig aan toe als er grenzen bepaald moeten worden.
De dominantie theorie is al lang geleden achterhaald, dus het hoeft ook niet zo te zijn dat kind een positie ten aanzien van de pup moet aannemen.
Voor de "onbevlekte" hondenziel is ieder lid van het gezin gelijkwaardig. De mate waarin de hond gehoorzaamd of samenwerkt met de mens heeft niks te maken met rang, maar met loyaliteit en vriendschap. Werken of gehoorzamen of een functie hebben is deel van de hond zijn wezen.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:15
Ik denk echt dat je veel strenger moet optreden tegen je kind, wat een verwend gedrag. Je vergoelijkt haar gedrag veel te veel mijns inzien. In eerste instantie heb je het goed gedaan, kind mag haar emmertje terugpakken en pup een ander speeltje geven. Maar dat geblèr en gesla kan dus echt niet. Dan verdiend kind geen geruststellende woorden maar gewoon straf. Slaan doen we niet, niet bij mensen en ook niet bij dieren.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:19
Hier ben ik het ook wel mee eens.GinnyJones schreef: ↑09-05-2020 11:15Ik denk echt dat je veel strenger moet optreden tegen je kind, wat een verwend gedrag. Je vergoelijkt haar gedrag veel te veel mijns inzien. In eerste instantie heb je het goed gedaan, kind mag haar emmertje terugpakken en pup een ander speeltje geven. Maar dat geblèr en gesla kan dus echt niet. Dan verdiend kind geen geruststellende woorden maar gewoon straf. Slaan doen we niet, niet bij mensen en ook niet bij dieren.
Meestal richten we ons teveel op de hond als we een dergelijk probleem willen oplossen, maar dit is ook de ultieme manier om een kind bij te brengen dat ook andere wezens pijn of angst ervaren door ons gedrag.
Mijn kleuter krijgt wel op zijn donder als hij dieren pijn doet. Ook als hij een kevertje wil stampen.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:29
Ik heb gisteren een goed gesprek met man gehad.
Ik heb dit topic gisteren geopend toen ik aan mijn tax zat.
De hond gaat niet weg. Dat is ook totaal niet aan de orde. Wel heb ik man fysiek meer nodig. Ik doe alles zelf. Opvoeding van de hond, kleuter en werk. Dat moet anders. Dat ziet man nu ook in.
Kind en hond spelen alleen nog maar samen als wij maximaal op armlengte afstand zitten. Als ik moet werken is pup binnen en kind buiten.
Als we onze focus er niet 100% bij kunnen houden wordt er niet samen gespeeld.
Verder zal kind de pup vaker voeren, samen aaien etc.
We nemen de pup al mee als we op pad gaan naar de speeltuin etc. Dat blijven we doen.
En daarnaast aan kind blijven uitleggen dat pup alles nog moet leren.
Ik denk dat we hiermee het probleem al grotendeels oplossen. Hopelijk kunnen we ook snel ergens terecht voor een cursus.
Ik heb dit topic gisteren geopend toen ik aan mijn tax zat.
De hond gaat niet weg. Dat is ook totaal niet aan de orde. Wel heb ik man fysiek meer nodig. Ik doe alles zelf. Opvoeding van de hond, kleuter en werk. Dat moet anders. Dat ziet man nu ook in.
Kind en hond spelen alleen nog maar samen als wij maximaal op armlengte afstand zitten. Als ik moet werken is pup binnen en kind buiten.
Als we onze focus er niet 100% bij kunnen houden wordt er niet samen gespeeld.
Verder zal kind de pup vaker voeren, samen aaien etc.
We nemen de pup al mee als we op pad gaan naar de speeltuin etc. Dat blijven we doen.
En daarnaast aan kind blijven uitleggen dat pup alles nog moet leren.
Ik denk dat we hiermee het probleem al grotendeels oplossen. Hopelijk kunnen we ook snel ergens terecht voor een cursus.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:31
Die straf heeft hij ook zeker gehad. Ik sla alleen mijn kind niet. Gaat ook nooit gebeuren.GinnyJones schreef: ↑09-05-2020 11:15Ik denk echt dat je veel strenger moet optreden tegen je kind, wat een verwend gedrag. Je vergoelijkt haar gedrag veel te veel mijns inzien. In eerste instantie heb je het goed gedaan, kind mag haar emmertje terugpakken en pup een ander speeltje geven. Maar dat geblèr en gesla kan dus echt niet. Dan verdiend kind geen geruststellende woorden maar gewoon straf. Slaan doen we niet, niet bij mensen en ook niet bij dieren.
Ik vind het gedrag van kind ook verwend en we gaan strenger optreden tegen dat geblèr. Slaan krijgt hij als het goed is geen kans meer voor.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:34
Natuurlijk sla je je kind niet, ik zeg toch ook nergens dat je je kind moet slaan? Straf geven is geen slaan, je kan kiezen voor een time-out, schermtijd inleveren, favoriete speelgoed een dag kwijt etc.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:36
Jij niet. Anderen wel.GinnyJones schreef: ↑09-05-2020 11:34Natuurlijk sla je je kind niet, ik zeg toch ook nergens dat je je kind moet slaan? Straf geven is geen slaan, je kan kiezen voor een time-out, schermtijd inleveren, favoriete speelgoed een dag kwijt etc.
zaterdag 9 mei 2020 om 11:39
Interessant....wat je schrijft over dominantie. Toch zie ik bij mijn roedel honden [ 5 soms 6 a 7 ] wel degelijk een hiearchie. Elk lid weet perfect zijn plaats. Pups genieten tot ong 6 mnd van puppycedits en daarna wordt dat steeds minder en worden echt niet zachtzinnig gecorrigeerd.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑09-05-2020 11:13Afhankelijk van het ras hoef je ook niet heel bang te zijn dat het conflict tussen kind en pup de inprentingsfase negatief beïnvloed als daartegenover voldoende positieve prikkels tussen kind en hond staan.
De vorming van de hond is altijd afhankelijk van ras, eigenschappen en opgroei-omgeving.
In een nest met pups of jonge honden onderling gaat het er ook niet altijd zachtzinnig aan toe als er grenzen bepaald moeten worden.
De dominantie theorie is al lang geleden achterhaald, dus het hoeft ook niet zo te zijn dat kind een positie ten aanzien van de pup moet aannemen.
Voor de "onbevlekte" hondenziel is ieder lid van het gezin gelijkwaardig. De mate waarin de hond gehoorzaamd of samenwerkt met de mens heeft niks te maken met rang, maar met loyaliteit en vriendschap. Werken of gehoorzamen of een functie hebben is deel van de hond zijn wezen.
zaterdag 9 mei 2020 om 13:08
Wat een handig topic voor mij - lekker egoistisch. Hier in huis drie volwassenen, één peuter, één volwassen hond, twee katten en we denken heel rustig na over een Toller pup volgend jaar.
Mijn ervaringen met peuter die opgroeit met een hond en ‘zijn’ ene kat als kitten kreeg:
Dieren kunnen tegen een stootje en als de relatie over het algemeen goed is overleeft die wat kleutergeweld wel. Hier is hond nooit alleen met peuter of katten maar is peuter wel eens tegen hond aangefietst, heeft met een fluitje in de hond haar oor geblazen en heeft wel eens aan de kat haar staart getrokken. Hond loopt altijd gewoon weg, kat heeft een keertje geblazen en geslagen toen peuter onder tafel over stoelen kroop en op haar belandde (denken we, zagen we niet gebeuren.)
Dieren en kinderen kunnen heel jaloers zijn. Peuter hier wil op het moment met alles van hond winnen, wie het eerst beneden is, wie het eerst thuis is, wie het hoogst kan springen. Peuter vindt het niet leuk dat ik ook regelmatig alleen met hond wandel. Kat is trouwens ook jaloers op hond en hond soms op aandacht voor peuter.
Kinderen hebben net als alle mensen ook hun mindere kant, in hun relatie met dieren ontdekken ze al snel dat ze groter en sterker zijn, de baas kunnen zijn, standjes kunnen geven of een dier bang kunnen maken en dat is soms heel fijn voor hun want meestal zijn zij degenen in die positie. Bij peuter hier kon je echt aan zijn koppie zien dat de eerste (en enige!) keer dat hij een fluitje in de hond haar oor stak hij genoot van de reactie. Eerst gewoon lol met het fluitje, toen een nieuw idee, en voordat ik in kon grijpen schrok de hond zich lam en had peuter daar weer lol om. Ondanks ingrijpen - uitleggen dat hond gevoelige oren heeft, laten nadenken en sorry zeggen zie ik de gedachte soms nog wel een keer opborrelen dat het leuk was. Hier buigen we het machtspelletje om. Laat eens zien hoe goed jij de deur open kan doen want dat kan de hond niet bijvoorbeeld en dat werkt meestal goed.
En als laatste - zodra je aan een hond of kind begint heeft iedereen commentaar, advies en kritiek. Ik heb lekker een Tefal helm en jasje.
Mijn ervaringen met peuter die opgroeit met een hond en ‘zijn’ ene kat als kitten kreeg:
Dieren kunnen tegen een stootje en als de relatie over het algemeen goed is overleeft die wat kleutergeweld wel. Hier is hond nooit alleen met peuter of katten maar is peuter wel eens tegen hond aangefietst, heeft met een fluitje in de hond haar oor geblazen en heeft wel eens aan de kat haar staart getrokken. Hond loopt altijd gewoon weg, kat heeft een keertje geblazen en geslagen toen peuter onder tafel over stoelen kroop en op haar belandde (denken we, zagen we niet gebeuren.)
Dieren en kinderen kunnen heel jaloers zijn. Peuter hier wil op het moment met alles van hond winnen, wie het eerst beneden is, wie het eerst thuis is, wie het hoogst kan springen. Peuter vindt het niet leuk dat ik ook regelmatig alleen met hond wandel. Kat is trouwens ook jaloers op hond en hond soms op aandacht voor peuter.
Kinderen hebben net als alle mensen ook hun mindere kant, in hun relatie met dieren ontdekken ze al snel dat ze groter en sterker zijn, de baas kunnen zijn, standjes kunnen geven of een dier bang kunnen maken en dat is soms heel fijn voor hun want meestal zijn zij degenen in die positie. Bij peuter hier kon je echt aan zijn koppie zien dat de eerste (en enige!) keer dat hij een fluitje in de hond haar oor stak hij genoot van de reactie. Eerst gewoon lol met het fluitje, toen een nieuw idee, en voordat ik in kon grijpen schrok de hond zich lam en had peuter daar weer lol om. Ondanks ingrijpen - uitleggen dat hond gevoelige oren heeft, laten nadenken en sorry zeggen zie ik de gedachte soms nog wel een keer opborrelen dat het leuk was. Hier buigen we het machtspelletje om. Laat eens zien hoe goed jij de deur open kan doen want dat kan de hond niet bijvoorbeeld en dat werkt meestal goed.
En als laatste - zodra je aan een hond of kind begint heeft iedereen commentaar, advies en kritiek. Ik heb lekker een Tefal helm en jasje.
