Kinderen
alle pijlers
Kind en nog nooit zo veel ruzie gehad
woensdag 29 september 2010 om 14:03
Hallo allemaal,
Ok, we zijn allebei dodelijk vermoeid zo langzamerhand en op van het slaaptekort... Maar wat gebeurt er met ons?? Ik heb nog nooit zo veel ruzie gehad met mijn vriend als in de afgelopen periode (wij hebben een dochtertje van 2 en een baby'tje van 2 maanden nu)! echt om alles en niks. En amper tijd om het uit te praten: want hij druk met zijn werk, 's avonds eten en kind 1 naar bed en opruimen en daarna zelf slapen. Zucht. Herkenning??
Moet er wel bij zeggen dat ik mezelf snel zielig vind de laatste tijd (want klotezwangerschap/bevalling/rottige kraamtijd meegemaakt en hoop eigenlijk op een beetje vertroeteld te worden. Wat niet gebeurt. De tranen zitten hier tamelijk hoog. Hoe doen jullie dit?
Ok, we zijn allebei dodelijk vermoeid zo langzamerhand en op van het slaaptekort... Maar wat gebeurt er met ons?? Ik heb nog nooit zo veel ruzie gehad met mijn vriend als in de afgelopen periode (wij hebben een dochtertje van 2 en een baby'tje van 2 maanden nu)! echt om alles en niks. En amper tijd om het uit te praten: want hij druk met zijn werk, 's avonds eten en kind 1 naar bed en opruimen en daarna zelf slapen. Zucht. Herkenning??
Moet er wel bij zeggen dat ik mezelf snel zielig vind de laatste tijd (want klotezwangerschap/bevalling/rottige kraamtijd meegemaakt en hoop eigenlijk op een beetje vertroeteld te worden. Wat niet gebeurt. De tranen zitten hier tamelijk hoog. Hoe doen jullie dit?
donderdag 30 september 2010 om 10:04
donderdag 30 september 2010 om 10:08
Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar is het voor de dames met flesweigeraar niet een idee dat je vriend/man boven gaat zitten met de baby en jij met je vriendinnen beneden gaat zitten eten/theeleuten/filmpje kijken? Zit je nog steeds thuis welliswaar maar ben je wel even iets anders aan het doen zonder de baby, en ben je toch in de buurt als het tijd is om te voeden.
donderdag 30 september 2010 om 10:11
quote:Whiskers schreef op 30 september 2010 @ 10:01:
Hm.
Stel ik werk in Januari op de dagen dat hij thuis is.
Wat zou dan wel eerlijk zijn?
Het zou dan denk ik al schelen wanneer hij er 's nachts uit gaat.
Maar het huishouden dan?
Moet hij dan gewoonn de dingen doen die ik normaal ook doe?
Of minder?
Ik zal het er eens met hem over hebben.
Ben wel benieuwd hoe hij het zelf had gedacht.
Volgens mij gaat het niet om 'eerlijk'. Dat is ook een niet te meten begrip in deze. Volgens mij gaat het om een verdeling waar je je allebei prettig bij voelt en gelukkig van wordt. Als jij het prima vindt om (bijvoorbeeld) alle verzorging voor de kleine te doen terwijl hij alleen maar de leuke dingen doet (maar wel meer uren werkt), dan is het prima. Hoe meer je schrijft, hoe meer ik me echter afvraag of jij het prima vindt.
Waarom krijg je ruzie als je je vent met de kleine laat zoals jouw en mijn eerdere voorbeeld? Hebben jullie samen bedacht dat je kindje op een bepaalde tijd naar bed moet? Dat weet hij dan toch ook? En hij weet toch ook wat de consequentie is als dat niet gebeurt? Waarom zou jíj dan met een hyperactief/overgeprikkeld kind moeten blijven zitten als je een avond weg bent geweest?
Hm.
Stel ik werk in Januari op de dagen dat hij thuis is.
Wat zou dan wel eerlijk zijn?
Het zou dan denk ik al schelen wanneer hij er 's nachts uit gaat.
Maar het huishouden dan?
Moet hij dan gewoonn de dingen doen die ik normaal ook doe?
Of minder?
Ik zal het er eens met hem over hebben.
Ben wel benieuwd hoe hij het zelf had gedacht.
Volgens mij gaat het niet om 'eerlijk'. Dat is ook een niet te meten begrip in deze. Volgens mij gaat het om een verdeling waar je je allebei prettig bij voelt en gelukkig van wordt. Als jij het prima vindt om (bijvoorbeeld) alle verzorging voor de kleine te doen terwijl hij alleen maar de leuke dingen doet (maar wel meer uren werkt), dan is het prima. Hoe meer je schrijft, hoe meer ik me echter afvraag of jij het prima vindt.
Waarom krijg je ruzie als je je vent met de kleine laat zoals jouw en mijn eerdere voorbeeld? Hebben jullie samen bedacht dat je kindje op een bepaalde tijd naar bed moet? Dat weet hij dan toch ook? En hij weet toch ook wat de consequentie is als dat niet gebeurt? Waarom zou jíj dan met een hyperactief/overgeprikkeld kind moeten blijven zitten als je een avond weg bent geweest?
donderdag 30 september 2010 om 10:11
Tja, wat is eerlijk?
Lijkt mij wel dat hij in ieder geval een paar dingen doet die jij normaal ook doet. Mijn man is niet zo'n ster in het huishouden maar draagt wel zijn steentje bij. Maar de vaart die ik er in heb zitten op het gebied van wassen, strijken en soppen kan ik echt niet van hem verwachten........
Als jij hebt gewerkt en je komt thuis lijkt het me wel lekker als je huis ietwat aan kant is en er gekookt is!
Ga eerst eens met hem praten, misschien valt het allemaal wel mee. Ik ben zelf ook pas een maand weer aan het werk en hoewel Peg-man echt van goede wil is heeft hij nog wel de nodioge uitleg nodig soms (moet ook zeggen dat we een heel erg drukke tweeling hebben)
Lijkt mij wel dat hij in ieder geval een paar dingen doet die jij normaal ook doet. Mijn man is niet zo'n ster in het huishouden maar draagt wel zijn steentje bij. Maar de vaart die ik er in heb zitten op het gebied van wassen, strijken en soppen kan ik echt niet van hem verwachten........
Als jij hebt gewerkt en je komt thuis lijkt het me wel lekker als je huis ietwat aan kant is en er gekookt is!
Ga eerst eens met hem praten, misschien valt het allemaal wel mee. Ik ben zelf ook pas een maand weer aan het werk en hoewel Peg-man echt van goede wil is heeft hij nog wel de nodioge uitleg nodig soms (moet ook zeggen dat we een heel erg drukke tweeling hebben)
donderdag 30 september 2010 om 10:15
quote:Whiskers schreef op 30 september 2010 @ 10:04:
Maar hoe verder?
Hoe maak je een verdeling?
Je kunt voor jezelf eens nagaan wat jij ideaal zou vinden en wat je acceptabel zou vinden. Als je zelf voor ogen hebt waar de knelpunten zitten, sta je al sterker in de de "onderhandelingen" met je vriend.
Hoeveel dagen per week werk jij en hoeveel werkt hij? Als jij 2 dagen werkt en hij 5, is het in mijn ogen logisch dat jij meer doet in het huishouden dan hij. Als jullie beiden evenveel werken, ligt het voor de hand dat de zorgtaken en het huishouden ook eerlijk worden verdeeld.
Maar zelfs dat hoeft niet. Misschien vind jij het prettig om de regie over het huishouden en het kind te houden. Het kan best zijn dat dit meer rust geeft dan alles maar door tweeen te delen en je vervolgens te ergeren aan hoe hij zaken aanpakt. In dat geval kunnen jullie afspreken dat hij bepaalde taken doet. Misschien zijn er wel dingen die hem goed liggen, zoals de boodschappen of een aantal keer per week koken? Maak een lijst van alles wat er te doen is en hij ziet hopelijk in dat de verdeling nu wat scheef is. Maar dat hij meer mag doen, lijkt me geen punt van discussie.
Als de nachten voor jou zwaar zijn, kun je afspreken dat jullie omstebeurt een nacht voor jullie rekening nemen. Of dat hij het in het weekend doet en jij door de week.
Ik weet trouwens niet of hij naast de afwas en de katten ook typische "mannenzaken" voor zijn rekening neemt? Zoals de auto, de tuin, de vuilnis? In mijn ervaring zien vrouwen dat nog wel eens over het hoofd.
Maar hoe verder?
Hoe maak je een verdeling?
Je kunt voor jezelf eens nagaan wat jij ideaal zou vinden en wat je acceptabel zou vinden. Als je zelf voor ogen hebt waar de knelpunten zitten, sta je al sterker in de de "onderhandelingen" met je vriend.
Hoeveel dagen per week werk jij en hoeveel werkt hij? Als jij 2 dagen werkt en hij 5, is het in mijn ogen logisch dat jij meer doet in het huishouden dan hij. Als jullie beiden evenveel werken, ligt het voor de hand dat de zorgtaken en het huishouden ook eerlijk worden verdeeld.
Maar zelfs dat hoeft niet. Misschien vind jij het prettig om de regie over het huishouden en het kind te houden. Het kan best zijn dat dit meer rust geeft dan alles maar door tweeen te delen en je vervolgens te ergeren aan hoe hij zaken aanpakt. In dat geval kunnen jullie afspreken dat hij bepaalde taken doet. Misschien zijn er wel dingen die hem goed liggen, zoals de boodschappen of een aantal keer per week koken? Maak een lijst van alles wat er te doen is en hij ziet hopelijk in dat de verdeling nu wat scheef is. Maar dat hij meer mag doen, lijkt me geen punt van discussie.
Als de nachten voor jou zwaar zijn, kun je afspreken dat jullie omstebeurt een nacht voor jullie rekening nemen. Of dat hij het in het weekend doet en jij door de week.
Ik weet trouwens niet of hij naast de afwas en de katten ook typische "mannenzaken" voor zijn rekening neemt? Zoals de auto, de tuin, de vuilnis? In mijn ervaring zien vrouwen dat nog wel eens over het hoofd.
donderdag 30 september 2010 om 10:16
*Brainwave*
Als het gaat over 'eerlijk', hebben de meeste vrouwen het over de verdeling van zorg- en huishoudelijke taken. Is het niet 'eerlijk' om een vader de kans te geven ook tijd met het kind door te brengen en zijn eigen modus te vinden in hoe daarmee om te gaan? Uiteraard in overleg, eventueel met tips, maar waarom zou een vader het minder slecht doen dan een moeder? Volgens mij voor een groot deel alleen maar door de voorsprong van 3 maanden die je in het bevallingsverlof krijgt (en door de borstvoeding).
Als het gaat over 'eerlijk', hebben de meeste vrouwen het over de verdeling van zorg- en huishoudelijke taken. Is het niet 'eerlijk' om een vader de kans te geven ook tijd met het kind door te brengen en zijn eigen modus te vinden in hoe daarmee om te gaan? Uiteraard in overleg, eventueel met tips, maar waarom zou een vader het minder slecht doen dan een moeder? Volgens mij voor een groot deel alleen maar door de voorsprong van 3 maanden die je in het bevallingsverlof krijgt (en door de borstvoeding).
donderdag 30 september 2010 om 10:24
quote:Kastanjez schreef op 30 september 2010 @ 09:29:
[...]
Ja, maar ik denk dus (en onder het voorbehoud dat ik nú nog geen kind heb en nog niet zó'n last van mijn hormonen! ) dat je daar zelf écht wel de hand in hebt. Daarom dus hém een tijd alleen laten met het kind en gewoon 100x tegen jezelf zeggen 'hij kan het ook, hij heeft alleen minder ervaring, kind wordt er zeker niet slechter van' enzovoort.
Toch?
Je hebt helemaal gelijk kastanjez! Ik hoop van harte dat jou dit lukt!
Bij mij is het inmiddels redelijk gelukt (na 6 maanden) maar nog heb ik moeite met loslaten hoor!
Voorbeeldje: Vanmiddag om 15:30 uur moet baby naar de dokter. Ik ben aan het werk. Vriend is de hele dag vrij, baby is op het KDV (wat een luxe voor vriend he?). Vriend moet nu dus in zijn eentje regelen dat baby gevoed en wel op tijd bij de dokter komt. De kinderwagen heeft een lekke band, baby mag nog niet op de fiets en we hebben (nog ) geen auto.
Ik zou het zo doen: het KDV bellen, melden dat ik dochter om 15:00 uur kom ophalen en vragen of zij ervoor willen zorgen dat ze dan de fles gehad heeft en verschoond is.
Ik zou lopend gaan met draagzak, extra pampers + doekjes etc. meenemen en keurig op tijd bij de dokter zijn.
Na het doktersbezoek zou ik thuiskomen in een door mij al eerder schoongemaakt huis aangezien ik toch de hele dag vrij was, de hele dag al wist dat baby naar de dokter moest en immers alle tijd had aangezien ze op het KDV zit.
Vriend gaat het zo doen: Na de hele dag achter zijn laptop te hebben gezeten komt hij erachter dat het al bijna 15:00 uur is. Wat was er toch om 15:00 uur? Shit, baby moet naar de dokter! Hij rent het huis uit, pakt zijn longboard, checkt nog even of ie er wel cool genoeg uitziet en racet naar het kdv. Daar aangekomen kijken de leidsters verwonderd op. "wat kom jij doen?"
Kut, vergeten te bellen. Ehh heeft ze de fles al gehad? "nee".
Nou ja dan maar zonder fles de deur uit want ze moeten opschieten.
Met hongerige baby vertrekt hij naar de HA waar hij te laat aankomt. baby zet een enorme keel op want dat doet ze als ze honger heeft. Dit gaat net zolang door totdat ze de fles krijgt. En wat ruikt hij toch? Kut, poepluier! En natuurlijk geen extra pampers mee.
Na afloop van het bezoek komt hij thuis aan (met een krijsende stinkende baby) waar het een enorme bende is. Aanrecht vol afwas, natte was al sinds gisteravond in de machine, etc.etc.
Hij zou namelijk het huis nog schoonmaken maar had daar helemaal geen tijd meer voor aangezien hij met baby naar de dokter moest. Dat begrijp ik toch zeker wel?
Moraal: ik kan me hier nu wel ontzettend druk over maken, maar ik kan ook gewoon erg blij zijn dat ik veilig op mijn werk zit en hier niks van meekrijg. dat kind komt hoe dan ook wel bij de dokter, laat vriend maar lekker aanmodderen.
Tis alleen een beetje jammer dat ik morgen op mijn vrije dag als kind niet op het kdv zit het hele huis alsnog mag schoonmaken....
[...]
Ja, maar ik denk dus (en onder het voorbehoud dat ik nú nog geen kind heb en nog niet zó'n last van mijn hormonen! ) dat je daar zelf écht wel de hand in hebt. Daarom dus hém een tijd alleen laten met het kind en gewoon 100x tegen jezelf zeggen 'hij kan het ook, hij heeft alleen minder ervaring, kind wordt er zeker niet slechter van' enzovoort.
Toch?
Je hebt helemaal gelijk kastanjez! Ik hoop van harte dat jou dit lukt!
Bij mij is het inmiddels redelijk gelukt (na 6 maanden) maar nog heb ik moeite met loslaten hoor!
Voorbeeldje: Vanmiddag om 15:30 uur moet baby naar de dokter. Ik ben aan het werk. Vriend is de hele dag vrij, baby is op het KDV (wat een luxe voor vriend he?). Vriend moet nu dus in zijn eentje regelen dat baby gevoed en wel op tijd bij de dokter komt. De kinderwagen heeft een lekke band, baby mag nog niet op de fiets en we hebben (nog ) geen auto.
Ik zou het zo doen: het KDV bellen, melden dat ik dochter om 15:00 uur kom ophalen en vragen of zij ervoor willen zorgen dat ze dan de fles gehad heeft en verschoond is.
Ik zou lopend gaan met draagzak, extra pampers + doekjes etc. meenemen en keurig op tijd bij de dokter zijn.
Na het doktersbezoek zou ik thuiskomen in een door mij al eerder schoongemaakt huis aangezien ik toch de hele dag vrij was, de hele dag al wist dat baby naar de dokter moest en immers alle tijd had aangezien ze op het KDV zit.
Vriend gaat het zo doen: Na de hele dag achter zijn laptop te hebben gezeten komt hij erachter dat het al bijna 15:00 uur is. Wat was er toch om 15:00 uur? Shit, baby moet naar de dokter! Hij rent het huis uit, pakt zijn longboard, checkt nog even of ie er wel cool genoeg uitziet en racet naar het kdv. Daar aangekomen kijken de leidsters verwonderd op. "wat kom jij doen?"
Kut, vergeten te bellen. Ehh heeft ze de fles al gehad? "nee".
Nou ja dan maar zonder fles de deur uit want ze moeten opschieten.
Met hongerige baby vertrekt hij naar de HA waar hij te laat aankomt. baby zet een enorme keel op want dat doet ze als ze honger heeft. Dit gaat net zolang door totdat ze de fles krijgt. En wat ruikt hij toch? Kut, poepluier! En natuurlijk geen extra pampers mee.
Na afloop van het bezoek komt hij thuis aan (met een krijsende stinkende baby) waar het een enorme bende is. Aanrecht vol afwas, natte was al sinds gisteravond in de machine, etc.etc.
Hij zou namelijk het huis nog schoonmaken maar had daar helemaal geen tijd meer voor aangezien hij met baby naar de dokter moest. Dat begrijp ik toch zeker wel?
Moraal: ik kan me hier nu wel ontzettend druk over maken, maar ik kan ook gewoon erg blij zijn dat ik veilig op mijn werk zit en hier niks van meekrijg. dat kind komt hoe dan ook wel bij de dokter, laat vriend maar lekker aanmodderen.
Tis alleen een beetje jammer dat ik morgen op mijn vrije dag als kind niet op het kdv zit het hele huis alsnog mag schoonmaken....
donderdag 30 september 2010 om 10:29
Je hebt een punt met je laatste post Kastanjez.
Tuurlijk is dat eerlijker.
Maar hier zitten we 'vast' in die verdeling.
Als hij thuis is gaat hij er vanuit dat ik de baby doe.
Waarschijnlijk omdat dat zo is gegroeid.
Vrouw heeft bevallingsverlof, herstel schiet niet op, vader vindt het moeilijk om voor een kleine baby te zorgen, vrouw moet weer beginnen met werken maar ojee hoe moet ze het allemaal doen, baby weigert de fles, vader komt met het voorstel dat vrouw wel thuis kan blijven, vrouw vindt dat goed, en zo rol je er vanzelf in.
En kom er maar weer eens uit.
Ik vind het echt geen probleem om thuis te zijn en voor dochter te zorgen, echt niet, maar dat ge-emmer over het huishouden ben ik zat.
Vuilnis doet hij idd ook.
En met koken hebben we de afspraak; de een kookt, de ander doet de baby.
Dat wisselt nogal eens.
Tuurlijk is dat eerlijker.
Maar hier zitten we 'vast' in die verdeling.
Als hij thuis is gaat hij er vanuit dat ik de baby doe.
Waarschijnlijk omdat dat zo is gegroeid.
Vrouw heeft bevallingsverlof, herstel schiet niet op, vader vindt het moeilijk om voor een kleine baby te zorgen, vrouw moet weer beginnen met werken maar ojee hoe moet ze het allemaal doen, baby weigert de fles, vader komt met het voorstel dat vrouw wel thuis kan blijven, vrouw vindt dat goed, en zo rol je er vanzelf in.
En kom er maar weer eens uit.
Ik vind het echt geen probleem om thuis te zijn en voor dochter te zorgen, echt niet, maar dat ge-emmer over het huishouden ben ik zat.
Vuilnis doet hij idd ook.
En met koken hebben we de afspraak; de een kookt, de ander doet de baby.
Dat wisselt nogal eens.
donderdag 30 september 2010 om 10:33
donderdag 30 september 2010 om 10:38
Trouwens, misschien kom ik op jullie nu over als een neurotisch sekreet, maar het valt mee hoor.
Vriend en ik hebben ook vaak genoeg lol met elkaar.
En op dagen dat we allebei goed geslapen hebben, zoals vandaag, is het echt heel gezellig.
Vaak is het slaapgebrek waardoor hier de bom ontploft.
En schoonmoeder, maar dat is een ander verhaal.
Vriend en ik hebben ook vaak genoeg lol met elkaar.
En op dagen dat we allebei goed geslapen hebben, zoals vandaag, is het echt heel gezellig.
Vaak is het slaapgebrek waardoor hier de bom ontploft.
En schoonmoeder, maar dat is een ander verhaal.
donderdag 30 september 2010 om 10:43
quote:Suy schreef op 30 september 2010 @ 10:24:
[...]
Je hebt helemaal gelijk kastanjez! Ik hoop van harte dat jou dit lukt!
Bij mij is het inmiddels redelijk gelukt (na 6 maanden) maar nog heb ik moeite met loslaten hoor!
Heel herkenbaar.
Voorbeeldje: Vanmiddag om 15:30 uur moet baby naar de dokter. Ik ben aan het werk. Vriend is de hele dag vrij, baby is op het KDV (wat een luxe voor vriend he?). Vriend moet nu dus in zijn eentje regelen dat baby gevoed en wel op tijd bij de dokter komt. De kinderwagen heeft een lekke band, baby mag nog niet op de fiets en we hebben (nog ) geen auto.
Ik zou het zo doen: het KDV bellen, melden dat ik dochter om 15:00 uur kom ophalen en vragen of zij ervoor willen zorgen dat ze dan de fles gehad heeft en verschoond is.
Ik zou lopend gaan met draagzak, extra pampers + doekjes etc. meenemen en keurig op tijd bij de dokter zijn.
Na het doktersbezoek zou ik thuiskomen in een door mij al eerder schoongemaakt huis aangezien ik toch de hele dag vrij was, de hele dag al wist dat baby naar de dokter moest en immers alle tijd had aangezien ze op het KDV zit.
Vriend gaat het zo doen: Na de hele dag achter zijn laptop te hebben gezeten komt hij erachter dat het al bijna 15:00 uur is. Wat was er toch om 15:00 uur? Shit, baby moet naar de dokter! Hij rent het huis uit, pakt zijn longboard, checkt nog even of ie er wel cool genoeg uitziet en racet naar het kdv. Daar aangekomen kijken de leidsters verwonderd op. "wat kom jij doen?"
Kut, vergeten te bellen. Ehh heeft ze de fles al gehad? "nee".
Nou ja dan maar zonder fles de deur uit want ze moeten opschieten.
Met hongerige baby vertrekt hij naar de HA waar hij te laat aankomt. baby zet een enorme keel op want dat doet ze als ze honger heeft. Dit gaat net zolang door totdat ze de fles krijgt. En wat ruikt hij toch? Kut, poepluier! En natuurlijk geen extra pampers mee.
Na afloop van het bezoek komt hij thuis aan (met een krijsende stinkende baby) waar het een enorme bende is. Aanrecht vol afwas, natte was al sinds gisteravond in de machine, etc.etc.
Hij zou namelijk het huis nog schoonmaken maar had daar helemaal geen tijd meer voor aangezien hij met baby naar de dokter moest. Dat begrijp ik toch zeker wel?
Moraal: ik kan me hier nu wel ontzettend druk over maken, maar ik kan ook gewoon erg blij zijn dat ik veilig op mijn werk zit en hier niks van meekrijg. dat kind komt hoe dan ook wel bij de dokter, laat vriend maar lekker aanmodderen.
Tis alleen een beetje jammer dat ik morgen op mijn vrije dag als kind niet op het kdv zit het hele huis alsnog mag schoonmaken....
[...]
Je hebt helemaal gelijk kastanjez! Ik hoop van harte dat jou dit lukt!
Bij mij is het inmiddels redelijk gelukt (na 6 maanden) maar nog heb ik moeite met loslaten hoor!
Heel herkenbaar.
Voorbeeldje: Vanmiddag om 15:30 uur moet baby naar de dokter. Ik ben aan het werk. Vriend is de hele dag vrij, baby is op het KDV (wat een luxe voor vriend he?). Vriend moet nu dus in zijn eentje regelen dat baby gevoed en wel op tijd bij de dokter komt. De kinderwagen heeft een lekke band, baby mag nog niet op de fiets en we hebben (nog ) geen auto.
Ik zou het zo doen: het KDV bellen, melden dat ik dochter om 15:00 uur kom ophalen en vragen of zij ervoor willen zorgen dat ze dan de fles gehad heeft en verschoond is.
Ik zou lopend gaan met draagzak, extra pampers + doekjes etc. meenemen en keurig op tijd bij de dokter zijn.
Na het doktersbezoek zou ik thuiskomen in een door mij al eerder schoongemaakt huis aangezien ik toch de hele dag vrij was, de hele dag al wist dat baby naar de dokter moest en immers alle tijd had aangezien ze op het KDV zit.
Vriend gaat het zo doen: Na de hele dag achter zijn laptop te hebben gezeten komt hij erachter dat het al bijna 15:00 uur is. Wat was er toch om 15:00 uur? Shit, baby moet naar de dokter! Hij rent het huis uit, pakt zijn longboard, checkt nog even of ie er wel cool genoeg uitziet en racet naar het kdv. Daar aangekomen kijken de leidsters verwonderd op. "wat kom jij doen?"
Kut, vergeten te bellen. Ehh heeft ze de fles al gehad? "nee".
Nou ja dan maar zonder fles de deur uit want ze moeten opschieten.
Met hongerige baby vertrekt hij naar de HA waar hij te laat aankomt. baby zet een enorme keel op want dat doet ze als ze honger heeft. Dit gaat net zolang door totdat ze de fles krijgt. En wat ruikt hij toch? Kut, poepluier! En natuurlijk geen extra pampers mee.
Na afloop van het bezoek komt hij thuis aan (met een krijsende stinkende baby) waar het een enorme bende is. Aanrecht vol afwas, natte was al sinds gisteravond in de machine, etc.etc.
Hij zou namelijk het huis nog schoonmaken maar had daar helemaal geen tijd meer voor aangezien hij met baby naar de dokter moest. Dat begrijp ik toch zeker wel?
Moraal: ik kan me hier nu wel ontzettend druk over maken, maar ik kan ook gewoon erg blij zijn dat ik veilig op mijn werk zit en hier niks van meekrijg. dat kind komt hoe dan ook wel bij de dokter, laat vriend maar lekker aanmodderen.
Tis alleen een beetje jammer dat ik morgen op mijn vrije dag als kind niet op het kdv zit het hele huis alsnog mag schoonmaken....
donderdag 30 september 2010 om 11:02
quote:Whiskers schreef op 30 september 2010 @ 08:47:
Elska, geen idee wanneer hij het wel kan!
Zelfs als ik thuis ben komt hij om de haverklap aan mij vragen wat hij moet doen.
Ik ben na de bevalling met een vriendin naar de bios geweest, in de pauze belde ik even om te vragen hoe het ging, en wat dacht je?
Ik heb de tweede helft van Alice in wonderland nooit gezien!
Ik word gewoon echt zenuwachtig van zijn houding hoor.
Ik denk dat hij het best wel weet en kan, maar hij is zo onzeker als het over dochter gaat.
En natuurlijk overleefd ze een dagje met hem wel, maar overleeft hij een dagje met haar?
Ik weet ook dat mijn regime naar de mallemoeren gaat bij hem en dat boeit me ook nog niet eens, maar dat onzekere...
Maar whis, hij wordt natuurlijk ook onzeker omdat hij merkt dat jij denkt dat hij het niet kan en omdat jij zenuwachtig wordt.
Ik weet het hoor, wij hadden (lees ik) er ook last van, maar je moet het soms ook laten. Ik kwam ook een aantal keer savinds thuis en dan sliep zoon niet. Zat bij pappa tv te kijken. Maar inderdaad, hij gaat er niet dood van.
Elska, geen idee wanneer hij het wel kan!
Zelfs als ik thuis ben komt hij om de haverklap aan mij vragen wat hij moet doen.
Ik ben na de bevalling met een vriendin naar de bios geweest, in de pauze belde ik even om te vragen hoe het ging, en wat dacht je?
Ik heb de tweede helft van Alice in wonderland nooit gezien!
Ik word gewoon echt zenuwachtig van zijn houding hoor.
Ik denk dat hij het best wel weet en kan, maar hij is zo onzeker als het over dochter gaat.
En natuurlijk overleefd ze een dagje met hem wel, maar overleeft hij een dagje met haar?
Ik weet ook dat mijn regime naar de mallemoeren gaat bij hem en dat boeit me ook nog niet eens, maar dat onzekere...
Maar whis, hij wordt natuurlijk ook onzeker omdat hij merkt dat jij denkt dat hij het niet kan en omdat jij zenuwachtig wordt.
Ik weet het hoor, wij hadden (lees ik) er ook last van, maar je moet het soms ook laten. Ik kwam ook een aantal keer savinds thuis en dan sliep zoon niet. Zat bij pappa tv te kijken. Maar inderdaad, hij gaat er niet dood van.
donderdag 30 september 2010 om 11:06
quote:rocky2008 schreef op 30 september 2010 @ 08:52:
- Ik ook bang zou zijn in zo'n situatie dat kindlief dat heel snel gewoon gaat vinden en dan helemaal niet meer zou slapen. Mannen denken vaak niet op de lange termijn. Wij wel...Maar Rocky, de eerste 6 maanden maakt dat nog echt niet uit hoor. Ik dacht ook, eens uit zijn ritme, altijd uit zijn ritme, maar dat is niet waar. Maakt het nog steeds niet makkelijk natuurlijk maar ik geloof echt dat de oplossing voornamelijk is dat je zelf de controle loslaat.
- Ik ook bang zou zijn in zo'n situatie dat kindlief dat heel snel gewoon gaat vinden en dan helemaal niet meer zou slapen. Mannen denken vaak niet op de lange termijn. Wij wel...Maar Rocky, de eerste 6 maanden maakt dat nog echt niet uit hoor. Ik dacht ook, eens uit zijn ritme, altijd uit zijn ritme, maar dat is niet waar. Maakt het nog steeds niet makkelijk natuurlijk maar ik geloof echt dat de oplossing voornamelijk is dat je zelf de controle loslaat.
donderdag 30 september 2010 om 11:09
quote:Kastanjez schreef op 30 september 2010 @ 09:29:
[...]
Ja, maar ik denk dus (en onder het voorbehoud dat ik nú nog geen kind heb en nog niet zó'n last van mijn hormonen! ) dat je daar zelf écht wel de hand in hebt. Daarom dus hém een tijd alleen laten met het kind en gewoon 100x tegen jezelf zeggen 'hij kan het ook, hij heeft alleen minder ervaring, kind wordt er zeker niet slechter van' enzovoort.
Toch?
Ik spreek jou over 9 maanden nog wel een keertje .
Maar je hebt idd helemaal gelijk hoor, het lukt alleen niet altijd zoals je het zou willen. Hormonen en slaapgebrek doen rare dingen met een mens.
[...]
Ja, maar ik denk dus (en onder het voorbehoud dat ik nú nog geen kind heb en nog niet zó'n last van mijn hormonen! ) dat je daar zelf écht wel de hand in hebt. Daarom dus hém een tijd alleen laten met het kind en gewoon 100x tegen jezelf zeggen 'hij kan het ook, hij heeft alleen minder ervaring, kind wordt er zeker niet slechter van' enzovoort.
Toch?
Ik spreek jou over 9 maanden nog wel een keertje .
Maar je hebt idd helemaal gelijk hoor, het lukt alleen niet altijd zoals je het zou willen. Hormonen en slaapgebrek doen rare dingen met een mens.
donderdag 30 september 2010 om 11:38
Ja, ben je klaar?
Ik denk dat ik eens moet gaan leren om het los te laten idd.
En om te kijken of die irritatieruzies echt nodig zijn.
Ik bedenk me net een situatie van vorige week.
Dochter was midden in de nacht aan het ouwehoeren.
Normaal gesproken ga ik dan met haar bezig, maar omdat vriend vrij was heb ik hem er om 2.30 uitgeschopt met de woorden; ik ben moe dus ik ga slapen. En jij houdt haar stil!
Onder luid protest verlieten vriend en baby de slaapkamer en ik heb ze niet weer gehoord.
'S ochtends heb ik hem laten uitslapen en toen hij wakker werd zei hij gelijk sorry.
Dus ergens boek ik al wel vooruitgang!
Toch?
Ik denk dat ik eens moet gaan leren om het los te laten idd.
En om te kijken of die irritatieruzies echt nodig zijn.
Ik bedenk me net een situatie van vorige week.
Dochter was midden in de nacht aan het ouwehoeren.
Normaal gesproken ga ik dan met haar bezig, maar omdat vriend vrij was heb ik hem er om 2.30 uitgeschopt met de woorden; ik ben moe dus ik ga slapen. En jij houdt haar stil!
Onder luid protest verlieten vriend en baby de slaapkamer en ik heb ze niet weer gehoord.
'S ochtends heb ik hem laten uitslapen en toen hij wakker werd zei hij gelijk sorry.
Dus ergens boek ik al wel vooruitgang!
Toch?
donderdag 30 september 2010 om 12:01
Ja, en hij ook. Hij is blijkbaar ook wel eens voor reden vatbaar en dat geeft hoop op verandering.
En dat het ook heel leuk is met je vriend geloof ik direct, je bent vast niet voor niets bij hem. Het is alleen wel belangrijk om het leuk te houden en als jij overbelast en ontevreden bent, is dat stukken lastiger.
En dat het ook heel leuk is met je vriend geloof ik direct, je bent vast niet voor niets bij hem. Het is alleen wel belangrijk om het leuk te houden en als jij overbelast en ontevreden bent, is dat stukken lastiger.
