Kind met ODD

Mijn ervaring:

Per leerling met ODD is imho de aanpak anders want ieder kind is anders. En in die aanpak zijn imho deze persoonsaspecten van een leerkracht van belang: acceptatie van gedrag kind (geen persoonlijke weerstand voelen), die snappen dat angst en de behoefte aan controle (want dat biedt veiligheid) het gedrag van kind stuurt (hoe heftig anders het gedrag er ook uit kan zien). Leerkrachten die ondanks wat rust ervaren in benaderen van kind, die consequent gedrag laten zien (zeggen wat je doet en doen wat je zegt ongeacht wat), die duidelijke grenzen bieden, die structuur bieden wat overzicht creëert, die positieve bekrachtiging bieden in wat goed gaat (ook al ging het een seconde ervoor nog mis) en humor (maar dat is persoonlijk).

Dit klinkt in woorden allemaal vrij ‘doorsnee’ maar ik doel dus op mensen die dit ook bieden als ‘ het dak eraf’ gaat. Ja, ook meerdere malen per dag of per ochtend. Mocht men dus op een gegeven moment een andere school aanraden (SO) dan zou ik dit in zijn belang overwegen.

En het is vrij logisch dat de leerkracht zeer strikt is in haar aanpak. Grenzen zijn grenzen ook voor jouw zoon.

Ik zou direct op zoek gaan naar een school die hiermee ervaring heeft want klinkt niet goed zo.

Het klinkt of jullie wel wat hulp kunnen gebruiken thuis en op school. Is het niet een mogelikkheid om met het wijkteam (Mee) in gesprek te gaan over professionele begeleiding thuis en in de klas (liefst zelfde persoon) om iedereen te leren hoe zoon het best te benaderen/laten functioneren en allemaal oo 1 lijn te komen?

Overigens zit mijn kind op so en ik kn me op basis van je omschrijving heel goed voorstelen dat dit voor hem beter zou passen dan zo'n grote klas met maar 1 juf...

Leerkracht hoeft niet per se extra streng te zijn, maar wel extra duidelijk. En dus zeer consequent.

Je vragen zijn lastig te beantwoorden voor ‘een kind met ODD’. Wat voor de een werkt, werkt voor de ander niet. De een kan zich handhaven op het regulier, de ander niet.

Als het nu niet goed gaat op school, zou ik gaan kijken hoe het beter kan worden. Kan er op school nog iets aangepast worden? Wat zegt de school ervan? Hoe vind je kind het?

Staan jullie zelf open voor SO?

Ik heb een boekentip voor je waar ik zelf veel aan heb gehad.
Het exosieve kind van Ross W Greene.

De leerkracht op school heeft hem ook gelezen en haalde er ook veel tips uit.
Sterkte verder! Het is behoorlijk pittig zo'n kind te hebben.
De onze bleek hoogbegaafd te zijn en sloeg om qua doen en laten toen hij eenmaal op het gymnasium zat.
So is vanuit de lagere school nog wel ter sprake gekomen maar zou voor hem dus héél fout uitgepakt hebben. Gelukkig hebben we dat niet gedaan.
Hij is nog steeds apart. Snel driftig. Maar gaat dit jaar op de Uni aan zijn master beginnen en kan zich ( over het algfmeen) redelijk handhaven hoewel de probleemmomenten blijven.

Hoogbegaafdheid is een factor die de ODD dempt. Het is niet gezegd dat het kind van TO ook dat geluk heeft.

Is er bij of na de diagnose geen ondersteuning aangeboden, TO? In dat geval zou ik via de huisarts of de gemeente informeren welke opties er zijn.

Mijn zoon had een jongen met ODD bij hem in de klas zitten. Ouders hadden veel hulp voor de jongen ingeschakeld, hij zat wel op een reguliere school. Niet elke leerkracht kon goed met hem om gaan, en ik vraag me af of je dit ook mag verwachten van een leerkracht met 30 leerlingen in een klas. Het heeft er wel voor gezorgd dat het vanaf groep 6 regelmatig escaleerde in de klas. Niet prettig voor deze jongen, maar zeker ook niet voor de andere leerlingen en de leerkrachten. Mijn advies zou dan ook zijn dat je alles moet aan grijpen wat je kunt krijgen aan hulp en zeker ook kijken naar passend onderwijs voor je zoon!

Ik heb meermalen in het reguliere VO een kind met ODD in de klas gehad. En er is gewoon geen eensluidende aanpak voor want elk kind is anders. Ik heb ook een neefje met ODD.

Leerling 1: nauwelijks te handhaven in de klas. Zet voortdurend de klas op stelten. Moet voortdurend alleen werken op de gang.
Dat was natuurlijk geen aanpak. Hier kon ik met mijn pet niet bij, dat deze school en ouders dit plan hadden bedacht. Niet goed voor de leerling en ook niet voor de klas. Vooral duidelijkheid ontbrak hier. De oplossing voor deze jongen was heel simpel en doeltreffend. Destijds kreeg hij een soort schrift met daarin de lesvoorbereidingen van de docenten (is al even geleden ). Zo kon hij zien wat er die dag precies ging gebeuren en dus ook wat er van hem werd verwacht. Zo kon hij van tevoren al inschatten of er momenten bij waren waar hij moeite mee zou kunnen hebben. Uiteindelijk is hij toch naar het VSO gegaan maar hiermee ging het wel een stuk beter.

Leerling 2: problematiek kwam vooral naar voren wanneer situaties anders waren dan van tevoren door haar bedacht en werden enorm getriggerd door klasgenoten. Een op een kon je redelijk goed met haar werken mits je heel duidelijk was en precies aangaf wat je verwacht. Echter een in haar ogen verkeerde opmerking van een klasgenoot kon de boel al laten exploderen. Scheldwoorden vlogen je dan om de oren en dan kan je het als docent ook maar moeilijk goed krijgen. Hoewel je dus een op een heel goed alles kan bespreken kan ze je dan op zo’n moment met de klas erbij totaal negeren. Het kind moet dan uit de situatie en eerst weer rustig worden. Erg lastig in grote klassen. Ook zij is uiteindelijk naar het VSO gegaan.

Soms is SO of VSO ook nodig om veiligheid van andere kinderen te waarborgen. Klink misschien heel naar maar leerling 3 was soms ook zo fysiek agressief dat andere kinderen ook letsel opliepen en dat kan natuurlijk niet. Omdat veel leerlingen ook veel prikkels geven is die grens tot fysiek geweld bij een enkeling snel bereikt.

Ik heb ook vier leerlingen met ODD gehad die gewoon netjes hun diploma gehaald hebben in het reguliere onderwijs. Het maakt behoorlijk uit in wat voor klas ze zitten (grootte, hoe de klas reageert etc). Twee van hen gingen een stuk beter toen hun leerhonger beter gestild werd, ze binnen hele duidelijke grenzen meer hun eigen pad konden wandelen. Het ‘je moet nu opdracht 8 maken’ enorm averechts werkte en waarbij ‘hoofdstuk 8 moet op 8 mei af zijn’ veel beter werkte. Met afspraken die vooral woorden met ‘niet’ vermijden en klinken als: in de klas blijf ik op mijn plek zitten, als ik voel dat ik boos word geef ik de docent een kaart en ga bij de conciërge zitten.
Een van hen bloeide onwijs op toen hij naast de gewone lessen ook praktijk kreeg en daarnaast 1 dag in de week ‘stage’ ging lopen in een timmermansbedrijf. Hoewel dat niet de gewone gang van zaken was op school hebben we dit zo geregeld.

In het geval van mijn neefje (10). Die heeft naast odd ook ASS en is vorig jaar naar het SO gegaan. Heeft bijna een half jaar thuis gezeten en gaat nu halve dagen naar school. Zit tegen het begaafde aan. Toch vraag ik me bij hem wel eens af of hij daadwerkelijk odd heeft. Nu zie ik ze niet heel vaak, dat moet ik eerlijk zeggen, maar zijn ASS levert hem veel frustratie op en zij zijn jehova’s. Ik heb eerder de indruk dat wat er gepredikt wordt voor hem heel beangstigend is, er zoveel is dat ze niet mogen, hij wordt (zij worden) voortdurend beperkt in zijn creativiteit (is ie namelijk heel erg). Mag nooit echt open zijn. Maar goed, die diagnose krijg je echt niet zomaar natuurlijk.

Strawberry_shortcake schreef: ↑

24-07-2019 18:18

Bedankt voor alle tips en verhalen. Boekentip is ook heel fijn want ik snap nu even echt helemaal niks van mijn kind.

Ik durf het haast niet te zeggen maar ik vind mijn eigen zoon even helemaal niet leuk. Ik kan als ouder niks goed doen bij hem, als we de hele dag met hem op stap zouden gaan en alles zouden doen precies zoals hij dat wil zouden we alsnog met ruzie thuiskomen omdat zijn ijsje te snel lekte of zn schoen knelde of whatever. Hij gaat dan als een kleuter huilen en zeuren en met een boos gezicht zitten. Hij gaat zijn broertjes extra uitdagen en gaat zelfs gemene dingen roepen zoals: ik haat jullie en woonde ik maar ergens anders.

Hij kan ook echt wel lief zijn, hij heeft ook wel empathie voor een ander maar er hoeft maar iets te gebeuren en het is klaar en hij slaat om. Hij is vooral lief wanneer er iets te halen valt. De laatste tijd is hij dus helemaal niet lief maar ontzettend geirriteerd en boos.

We hebben zeker hulp nodig als gezin want heel het gezin lijdt eronder. Gaat ook allemaal starten binnenkort maar het is fijn om verhalen van andere te horen.

Heftig hoor voor jullie allemaal. Hoewel mijn neefje dus ook ASS heeft heb je misschien ook wel wat aan ‘geef me de vijf’. Dat is wel voor ass’ers maar de manier van instructies geven is voor elk kind duidelijk.

Neefje gaat ook naar een zorgboerderij na schooltijd maar er zijn ook kinderen die daar 1x twee weken in het weekend heen gaan om de rest van het gezin rust te geven en te laten opladen. Zoals je al zegt zijn er meer kinderen in het gezin en die hebben het misschien ook wel nodig om zichzelf te kunnen zijn zonder dat hun broer het ‘verpest’.

Besef wel dat je als ouder niet faalt, al zal het soms zo voelen. Je faalt pas al je er niets mee doet maar dat is niet zo.

Ben je bekend met oudervereniging Balans? Daar kan je ook veel informatie vandaan halen.