Kinderen
alle pijlers
Kind vermaakt zich niet zelf/geen fantasie
donderdag 23 april 2020 om 21:39
Dag,
Nu in Corona tijd zit ik met de handen in mn haar met onze 4 jarige zoon die nauwelijks zlef kan spelen. Ons is opgevallen dat hij geen fantasie spellen kan spelen; ik bedoel dus met Lego of playmobiel poppetjes die dingen beleven, rollen spellen enz. De dingen die hij wel leuk vindt zijn treinbaan bouwen (vervolgens niet mee spelen) , knexx dingen bouwen maar ook niet ermee spelen. OpZich niet erg maar hij is zo snel uitgekeken. Dus na 10-15 minuten is het weer klaar. Hij vraagt de hele dag Aandacht (zowel positief als negatief) , is geen minuut stil. Hij is slim, lief voor z’n broertje maar het zou zo fijn zijn als hij zichzelf eens kon vermaken. Ik word er na 4 jaar moedeloos van. Het is al zo vanaf baby af aan, na een paar minuten was hij uitgekeken, tijd voor wat nieuws of vermaak. Hij wil samen spelen,, maar dat is lastig met een broertje die 20 maanden oud is. Wij wonen achteraf dus geen directe buurkindjes. Met een time timer lukt het hem wel redelijk om zelf te spelen voor 20 minuten. Die gebruik ik 1 a 2x per dag.
Toen hij 4 werd ging hier dan ook de vlag uit, hij leefde helemaal op door school. Helaas ging door Corona de school dicht en valt het me nog meer op hoeveel energie en aandacht hij De he-le dag door vraagt. ik word er echt gek van soms. Dan denk ik soms weleens : is het wel ‘normaal’? Ik zoek dus herkenning, ik heb veel geprobeerd ; even mee spelen/helpen opstarten, er veel op uit (vind hij leuk, maar nu lastiger en ook niet 2x per dag zin in), spelletjes doen, het alleen spelen belonen. Ander speelgoed aanschaffen, maar ook dingen als loco puzzels enz.
Eerst dachten wij het ligt aan ons: hij heeft te weinig speelgoed of hij heeft juist te veel speelgoed . Tot onze tweede zoon kan en die speelt gewoon, gewoon zelf ! Elke dag verbaas ik me daar weer over. Hij pakt Smorgens speelgoed en begitn er gewoon mee. Mn 4 jarige is alleen maar aan het hangen en moet geholpen worden met opgang komen, telkens wat anders enz. Met hem kom ik de dag makkelijk door maar met oudste is het elke dag zo vermoeiend. Zelfs als we smorgens op pad gaan slaat de verveling Smiddags alweer toe.
Wie herkent dit ? Ik hoor en zie veel kinderen om me heen gewoon zelf spelen. Is er een probleem? Of is het gewoon karakter ? Tips zjn welkom maar het liefst van mensen die het herkennen.
Overigens vanuit school alleen goede berichten. Leuk slim super sociaal kind die idd erg graag samen speelt
Nu in Corona tijd zit ik met de handen in mn haar met onze 4 jarige zoon die nauwelijks zlef kan spelen. Ons is opgevallen dat hij geen fantasie spellen kan spelen; ik bedoel dus met Lego of playmobiel poppetjes die dingen beleven, rollen spellen enz. De dingen die hij wel leuk vindt zijn treinbaan bouwen (vervolgens niet mee spelen) , knexx dingen bouwen maar ook niet ermee spelen. OpZich niet erg maar hij is zo snel uitgekeken. Dus na 10-15 minuten is het weer klaar. Hij vraagt de hele dag Aandacht (zowel positief als negatief) , is geen minuut stil. Hij is slim, lief voor z’n broertje maar het zou zo fijn zijn als hij zichzelf eens kon vermaken. Ik word er na 4 jaar moedeloos van. Het is al zo vanaf baby af aan, na een paar minuten was hij uitgekeken, tijd voor wat nieuws of vermaak. Hij wil samen spelen,, maar dat is lastig met een broertje die 20 maanden oud is. Wij wonen achteraf dus geen directe buurkindjes. Met een time timer lukt het hem wel redelijk om zelf te spelen voor 20 minuten. Die gebruik ik 1 a 2x per dag.
Toen hij 4 werd ging hier dan ook de vlag uit, hij leefde helemaal op door school. Helaas ging door Corona de school dicht en valt het me nog meer op hoeveel energie en aandacht hij De he-le dag door vraagt. ik word er echt gek van soms. Dan denk ik soms weleens : is het wel ‘normaal’? Ik zoek dus herkenning, ik heb veel geprobeerd ; even mee spelen/helpen opstarten, er veel op uit (vind hij leuk, maar nu lastiger en ook niet 2x per dag zin in), spelletjes doen, het alleen spelen belonen. Ander speelgoed aanschaffen, maar ook dingen als loco puzzels enz.
Eerst dachten wij het ligt aan ons: hij heeft te weinig speelgoed of hij heeft juist te veel speelgoed . Tot onze tweede zoon kan en die speelt gewoon, gewoon zelf ! Elke dag verbaas ik me daar weer over. Hij pakt Smorgens speelgoed en begitn er gewoon mee. Mn 4 jarige is alleen maar aan het hangen en moet geholpen worden met opgang komen, telkens wat anders enz. Met hem kom ik de dag makkelijk door maar met oudste is het elke dag zo vermoeiend. Zelfs als we smorgens op pad gaan slaat de verveling Smiddags alweer toe.
Wie herkent dit ? Ik hoor en zie veel kinderen om me heen gewoon zelf spelen. Is er een probleem? Of is het gewoon karakter ? Tips zjn welkom maar het liefst van mensen die het herkennen.
Overigens vanuit school alleen goede berichten. Leuk slim super sociaal kind die idd erg graag samen speelt
donderdag 23 april 2020 om 23:51
Oh wat lastig!
Ik kan me voorstellen dat hij zich op school wel vermaakt. Daar is het ritme anders en zijn er ook echte activiteiten waar ze met zn allen aan mee moeten doen.
Mijn kinderen (ik heb er 3 waarvan eentje nog een baby) kunnen zich ook niet heel goed vermaken dus hebben we een paar tv momenten per dag. Jammer dan, met de huidige situatie is het even niet anders. Ik wil soms ook even tijd om bijv het huishouden te doen.
De rest van de tijd doet er eentje schoolwerk en de ander speelt in de tuin oid.
Ik kan me voorstellen dat hij zich op school wel vermaakt. Daar is het ritme anders en zijn er ook echte activiteiten waar ze met zn allen aan mee moeten doen.
Mijn kinderen (ik heb er 3 waarvan eentje nog een baby) kunnen zich ook niet heel goed vermaken dus hebben we een paar tv momenten per dag. Jammer dan, met de huidige situatie is het even niet anders. Ik wil soms ook even tijd om bijv het huishouden te doen.
De rest van de tijd doet er eentje schoolwerk en de ander speelt in de tuin oid.
vrijdag 24 april 2020 om 00:01
Geen ervaring met dat een kind zichzelf niet kan vermaken, dat kan die van mij wel goed (3 jaar). Maar god wat is het een draak nu hij niet meer naar kdv kan. Niet. Te. Genieten. Gewoon.
Dus sterkte
Ik probeer me telkens maar weer te bedenken dat hij het ook niet makkelijk heeft nu. Geen vriendjes, z’n ritme weg, elke dag thuis, alleen met z’n ouders die ook maar halve aandacht voor hem kunnen hebben. Niemand wordt beter van deze situatie denk ik maar. Hij ook niet.
Over 2.5 week snel weer naar kdv en dan weer een beetje het normale leven oppakken. En tot die tijd accepteren dat wij alledrie geen leukere mensen worden van thuis opgesloten zitten.
Dus sterkte
Ik probeer me telkens maar weer te bedenken dat hij het ook niet makkelijk heeft nu. Geen vriendjes, z’n ritme weg, elke dag thuis, alleen met z’n ouders die ook maar halve aandacht voor hem kunnen hebben. Niemand wordt beter van deze situatie denk ik maar. Hij ook niet.
Over 2.5 week snel weer naar kdv en dan weer een beetje het normale leven oppakken. En tot die tijd accepteren dat wij alledrie geen leukere mensen worden van thuis opgesloten zitten.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 24 april 2020 om 00:06
Zijn broertje is 1,5. Die kan niet praten of met Lego bouwen.icequeen2000 schreef: ↑24-04-2020 00:02spelen die dan niet samen? als zijn broer zegt van kom we maken nu bv een station van legoblokken? dat zijn broer hem meeneemt in zijn spel?
vrijdag 24 april 2020 om 00:57
Ik heb deze zinnen eruit geplukt.Followyourdreams schreef: ↑23-04-2020 21:39DHij vraagt de hele dag Aandacht (zowel positief als negatief) , is geen minuut stil. Hij is slim, lief voor z’n broertje maar het zou zo fijn zijn als hij zichzelf eens kon vermaken.
Het is al zo vanaf baby af aan, na een paar minuten was hij uitgekeken, tijd voor wat nieuws of vermaak.
Hij wil samen spelen
Toen hij 4 werd ging hier dan ook de vlag uit, hij leefde helemaal op door school.
valt het me nog meer op hoeveel energie en aandacht hij De he-le dag door vraagt.
Ik heb veel geprobeerd ; even mee spelen/helpen opstarten, er veel op uit (vind hij leuk, maar nu lastiger en ook niet 2x per dag zin in), spelletjes doen, het alleen spelen belonen. Ander speelgoed aanschaffen, maar ook dingen als loco puzzels enz.
Misschien dat hij vraagt... en dat jullie antwoorden. En zo is hij in een gewoonte terechtgekomen waarin anderen altijd voorzien in zijn vermaak.
Dat zijn jullie, of school... maar nooit hij zelf.
En als je tegen hem zegt 'zo nu gaat mama even werken, jij gaat even zelf spelen', dan vraagt hij net zolang aandacht tot hij het krijgt.
Nu heeft hij ook een kleiner broertje. Als hij van jou echt geen aandacht krijgt, kan hij energie uit zijn kleine broertje gaan zuigen net zo lang tot jij tussenbeide moet komen.
Ik vraag me af hoeveel hiervan karakter is en hoeveel aangeleerd. Er is te weinig informatie om die vraag te beantwoorden. Misschien kun jij dat.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
vrijdag 24 april 2020 om 06:21
vrijdag 24 april 2020 om 06:48
vrijdag 24 april 2020 om 07:48
Oudste hier was precies zo op die leeftijd. Ik heb heeeeel lang hem opgestart met spelen. Toen hij eenmaal de Donald Duck kon lezen kon hij zich pas langere tijd zelf vermaken. En idd met Lego bouwen. Dozen vol. Het opbouwen ervan is fantastisch eenmaal in elkaar wordt er weinig mee gespeeld. Spelen met de playmobiel ed werd iets meer maar ook geen uren. Vanaf een jaar of zes krijgt hij regelmatig opdracht om zijn kamer op te ruimen.... dan komt hij tot spelen omdat opruimen nog stommer is 
Nu is hij of aan het lezen of aan het gamen of buiten. Ik denk toch ondertussen dat het de aard van het beestje is. Hij is verder gewoon normaal ontwikkeld.
Qua tips: spelen blijven voordoen. Op eigen kamer laten spelen : dan ben jij minder snel voorhanden. Afspreken: jij gaat nu zelf spelen en als je me niet stoort dan doe ik straks een spelletje met je.
Nu is hij of aan het lezen of aan het gamen of buiten. Ik denk toch ondertussen dat het de aard van het beestje is. Hij is verder gewoon normaal ontwikkeld
.Qua tips: spelen blijven voordoen. Op eigen kamer laten spelen : dan ben jij minder snel voorhanden. Afspreken: jij gaat nu zelf spelen en als je me niet stoort dan doe ik straks een spelletje met je.
saartjepoes2 wijzigde dit bericht op 24-04-2020 07:51
13.25% gewijzigd
vrijdag 24 april 2020 om 07:49
Herkenbaar en ik denk dat het ook normaal is. 'It's take a village to raise...' Kinderen zijn biologisch niet gemaakt voor een leven alleen met ouders en een baby broertje.
Onze zoon van 6 kan zichzelf ook niet vermaken. Altijd zo geweest. Alleen als hij mag gamen of tv kijken is hij uren zoet. Maar alleen met playmobiel oid spelen doet hij niet.
Nu zijn broertje bijna 3 is gaat het beter. Ze spelen samen toneelstukjes en wel figuurspel. Met vriendjes kan onze zoon wel zich vermaken met figuurspel. Hij heeft gewoon input nodig van anderen. Nu hij alleen buiten mag spelen in de speeltuin hierachter, vermaakt hij zich ook beter met kinderen die hij daar treft.
Ik hoor ook wel van anderen die uren kunnen werken terwijl hun kind alleen speelt. Dat kan hier dus alleen als er een beeldscherm aanstaat.
Kan me voorstellen dat het nu zwaar is. Na weken ben je er ook klaar mee om de hele dag te moeten vermaken. Maar normaal is het denk ik wel hoor. Zou me daar geen zorgen om proberen te maken.
Tips: probeer te accepteren dat het voor jullie zoon net zo moeilijk en frustrerend is als voor jullie. Geef hem duidelijke en overzichtelijke opdrachten ipv 'ga spelen met'. Dus iets knutselen, bouwen, opruimen.... Maak een dagplanning. Laat hem buiten spelen door bijvoorbeeld een rondjes om het huis te fietsen als dat kan.
Tja echt veel kun je er niet aan veranderen. Na de meivakantie mag onze zoon weer 2 dagen naar school. Dat zal ze ook goed doen.
Edit: inderdaad een karaktertrek. Mijn jongste van bijna 3 kan zichzelf een stuk beter vermaken. Altijd zo geweest. Mijn zoon van 6 praat ook het liefst met mensen. In de speeltuin gaat hij liever op het bankje zitten om met de ouders te praten dan rennen met de kinderen.
Onze zoon van 6 kan zichzelf ook niet vermaken. Altijd zo geweest. Alleen als hij mag gamen of tv kijken is hij uren zoet. Maar alleen met playmobiel oid spelen doet hij niet.
Nu zijn broertje bijna 3 is gaat het beter. Ze spelen samen toneelstukjes en wel figuurspel. Met vriendjes kan onze zoon wel zich vermaken met figuurspel. Hij heeft gewoon input nodig van anderen. Nu hij alleen buiten mag spelen in de speeltuin hierachter, vermaakt hij zich ook beter met kinderen die hij daar treft.
Ik hoor ook wel van anderen die uren kunnen werken terwijl hun kind alleen speelt. Dat kan hier dus alleen als er een beeldscherm aanstaat.
Kan me voorstellen dat het nu zwaar is. Na weken ben je er ook klaar mee om de hele dag te moeten vermaken. Maar normaal is het denk ik wel hoor. Zou me daar geen zorgen om proberen te maken.
Tips: probeer te accepteren dat het voor jullie zoon net zo moeilijk en frustrerend is als voor jullie. Geef hem duidelijke en overzichtelijke opdrachten ipv 'ga spelen met'. Dus iets knutselen, bouwen, opruimen.... Maak een dagplanning. Laat hem buiten spelen door bijvoorbeeld een rondjes om het huis te fietsen als dat kan.
Tja echt veel kun je er niet aan veranderen. Na de meivakantie mag onze zoon weer 2 dagen naar school. Dat zal ze ook goed doen.
Edit: inderdaad een karaktertrek. Mijn jongste van bijna 3 kan zichzelf een stuk beter vermaken. Altijd zo geweest. Mijn zoon van 6 praat ook het liefst met mensen. In de speeltuin gaat hij liever op het bankje zitten om met de ouders te praten dan rennen met de kinderen.
herfst100 wijzigde dit bericht op 24-04-2020 07:56
26.73% gewijzigd
vrijdag 24 april 2020 om 07:51
Mijn jongste (bijna 7) is ook zo. Hij heeft nooit met speelgoed gespeeld, was en is wel dol op menselijke interactie. Ook met vriendjes geen fantasiespel, wel dingen bouwen.
Sinds hij goed kan lezen is het probleem een stuk kleiner, want dat kan hij wel goed alleen.
Ik ben er van overtuigd dat het voor het grootste deel karakter is: ik heb ook een kind dat het al jong wél kon (geen fantasiespel, maar kon zichzelf wel goed vermaken).
Ik denk dat je er weinig aan doet, hier was lezen (leerde hij toen hij ruim 5 was) een groot geschenk.
Zoon vraagt ook zelden speelgoed voor zijn verjaardag. Hij wordt dus binnenkort 7 en op zijn verlanglijstje staan kamerplanten, moestuinplantjes en geld
.
Sinds hij goed kan lezen is het probleem een stuk kleiner, want dat kan hij wel goed alleen.
Ik ben er van overtuigd dat het voor het grootste deel karakter is: ik heb ook een kind dat het al jong wél kon (geen fantasiespel, maar kon zichzelf wel goed vermaken).
Ik denk dat je er weinig aan doet, hier was lezen (leerde hij toen hij ruim 5 was) een groot geschenk.
Zoon vraagt ook zelden speelgoed voor zijn verjaardag. Hij wordt dus binnenkort 7 en op zijn verlanglijstje staan kamerplanten, moestuinplantjes en geld
.
vrijdag 24 april 2020 om 09:04
Jawel 5 of 10 minuten en dan is hij er weer klaar meewittereiger schreef: ↑23-04-2020 23:55Speelt hij ook zelf buiten? Met een skelter oid rond het huis rijden.
vrijdag 24 april 2020 om 09:05
Ja het kan wel redelijk goed gaan, maar eindigt ook regelmatig in ruzie.icequeen2000 schreef: ↑24-04-2020 00:02spelen die dan niet samen? als zijn broer zegt van kom we maken nu bv een station van legoblokken? dat zijn broer hem meeneemt in zijn spel?
vrijdag 24 april 2020 om 09:07
SteunEndeToeverlaet schreef: ↑24-04-2020 00:57Ik heb deze zinnen eruit geplukt.
Misschien dat hij vraagt... en dat jullie antwoorden. En zo is hij in een gewoonte terechtgekomen waarin anderen altijd voorzien in zijn vermaak.
Dat zijn jullie, of school... maar nooit hij zelf.
En als je tegen hem zegt 'zo nu gaat mama even werken, jij gaat even zelf spelen', dan vraagt hij net zolang aandacht tot hij het krijgt.
Nu heeft hij ook een kleiner broertje. Als hij van jou echt geen aandacht krijgt, kan hij energie uit zijn kleine broertje gaan zuigen net zo lang tot jij tussenbeide moet komen.
Ik vraag me af hoeveel hiervan karakter is en hoeveel aangeleerd. Er is te weinig informatie om die vraag te beantwoorden. Misschien kun jij dat.
Het is al zo vanaf dat hij 4-5 maanden was. Als hij dan onder een babygym lag begon hij na 5 minuten alweer te huilen omdat hij uitgekeken was. Hij was overal vlot mee motorisch wilde meer dan hij kon. Ik heb hem tot z’n 2e in de box gehad en dan gaat spelen wel beter. Net als mt de time timer , dat is er wekker die ik dan zet. En dat lukt dan ook wel 2x per dag maar kan niet de hele dag een wekker zetten :p en dat wil hij ook niet .
vrijdag 24 april 2020 om 09:08
Saartjepoes2 schreef: ↑24-04-2020 07:48Oudste hier was precies zo op die leeftijd. Ik heb heeeeel lang hem opgestart met spelen. Toen hij eenmaal de Donald Duck kon lezen kon hij zich pas langere tijd zelf vermaken. En idd met Lego bouwen. Dozen vol. Het opbouwen ervan is fantastisch eenmaal in elkaar wordt er weinig mee gespeeld. Spelen met de playmobiel ed werd iets meer maar ook geen uren. Vanaf een jaar of zes krijgt hij regelmatig opdracht om zijn kamer op te ruimen.... dan komt hij tot spelen omdat opruimen nog stommer is
Nu is hij of aan het lezen of aan het gamen of buiten. Ik denk toch ondertussen dat het de aard van het beestje is. Hij is verder gewoon normaal ontwikkeld
Qua tips: spelen blijven voordoen. Op eigen kamer laten spelen : dan ben jij minder snel voorhanden. Afspreken: jij gaat nu zelf spelen en als je me niet stoort dan doe ik straks een spelletje met je.
Fijn om te lezen ik hoop ook dat als hij leest het beter gaat. Hier kan dr tv ook uren aan hij raakt nooit uitgekeken volgens mij! En ik hoop dat als hij straks over een paar jaar zelf naar vriendjes of sport kan het ook beter wordt.
vrijdag 24 april 2020 om 09:15
Klinkt exact als mijn oudste. Die is nu 11 en het is nog steeds zo, het is een sociaal dier en leeft echt op contact met andere mensen. Alleen nu speelt hij met zijn broertje en kinderen uit de buurt. Als die er niet zijn is het hangen of veel aandacht vragen. Hier ging het beter toen zijn broertje iets ouder was en hij met hem kon spelen.
Ik denk dat het deels karakter is en deels gewenning. Je tweede is geboren met een ander kind om zich heen en dus niet anders gewend dan dat hij de aandacht van zijn ouders moet delen. Bovendien is een oudere broer natuurlijk ook al een bron van vermaak.
Ik lees niet iets waar je je zorgen om moet maken. Herken wel helemaal dat je er moe van wordt.
Ik denk dat het deels karakter is en deels gewenning. Je tweede is geboren met een ander kind om zich heen en dus niet anders gewend dan dat hij de aandacht van zijn ouders moet delen. Bovendien is een oudere broer natuurlijk ook al een bron van vermaak.
Ik lees niet iets waar je je zorgen om moet maken. Herken wel helemaal dat je er moe van wordt.
vrijdag 24 april 2020 om 12:24
Mijn zoontje is jonger maar ik herken dit helemaal.
Hij heeft soms wel fantasiespel maar daar worden wij altijd bij betrokken. Dus van alles koken in zijn keukentje maar dan wel steeds mama laten proeven. Of de pop een flesje geven maar dan moet mama ook een kusje geven of helpen met in bed stoppen.
Tja, toch karakter denk ik. Hij is van jongs af aan een plakbaby geweest (en ook motorisch snel) en wil gewoon nog steeds alles samen doen. Heel gezellig maar soms ook vreselijk vermoeiend inderdaad. Ik kijk mijn ogen uit bij vrienden waar kinderen soms een uur (een UUR!) zelf spelen.
Hij heeft soms wel fantasiespel maar daar worden wij altijd bij betrokken. Dus van alles koken in zijn keukentje maar dan wel steeds mama laten proeven. Of de pop een flesje geven maar dan moet mama ook een kusje geven of helpen met in bed stoppen.
Tja, toch karakter denk ik. Hij is van jongs af aan een plakbaby geweest (en ook motorisch snel) en wil gewoon nog steeds alles samen doen. Heel gezellig maar soms ook vreselijk vermoeiend inderdaad. Ik kijk mijn ogen uit bij vrienden waar kinderen soms een uur (een UUR!) zelf spelen.
vrijdag 24 april 2020 om 12:33
Hier een bijna 12-jarige en ze is altijd zo geweest. Speelt het liefst met anderen samen, vond ik ook erg vermoeiend toen ze een stuk jonger was. Maar het voordeel is wel bij haar dat ze totaal niet bang is om nieuwe contacten aan te gaan en dat je er dus totaal geen kind aan hebt als er anderen kinderen zijn. Lezen ho maar, tv daarentegen.... Maar als ze kan kiezen, dan altijd het aller aller liefste spelen met anderen. Oftewel bij mij is het karakter
vrijdag 24 april 2020 om 12:34
Positivevibes schreef: ↑24-04-2020 12:24Mijn zoontje is jonger maar ik herken dit helemaal.
Hij heeft soms wel fantasiespel maar daar worden wij altijd bij betrokken. Dus van alles koken in zijn keukentje maar dan wel steeds mama laten proeven. Of de pop een flesje geven maar dan moet mama ook een kusje geven of helpen met in bed stoppen.
Tja, toch karakter denk ik. Hij is van jongs af aan een plakbaby geweest (en ook motorisch snel) en wil gewoon nog steeds alles samen doen. Heel gezellig maar soms ook vreselijk vermoeiend inderdaad. Ik kijk mijn ogen uit bij vrienden waar kinderen soms een uur (een UUR!) zelf spelen.
nou dit
vrijdag 24 april 2020 om 12:57
Herkenbaar. Zoon is inmiddels 6, maar wat hier wel geholpen heeft (niet altijd haalbaar), en meer toeval dan wijsheid; aan de rand van het dorp gaan wonen waar we een grote tuin hebben naast de sloten en een fietspad de polder in waar zoon alleen heen en weer kan fietsen.
Wat blijkt, zoon kan zich nu heel goed bezig houden maar niet met speelgoed.
Wel met beesten vangen, slootje springen, boom klimmen en uren rondjes fietsen en voetballen. Liefst nog steeds wel met vriendjes.
Wat blijkt, zoon kan zich nu heel goed bezig houden maar niet met speelgoed.
Wel met beesten vangen, slootje springen, boom klimmen en uren rondjes fietsen en voetballen. Liefst nog steeds wel met vriendjes.
vrijdag 24 april 2020 om 13:01
Wij waren ooit bij vrienden aan het eten, die een baby van een maand of 4-5 hadden. We gingen aan tafel en hebben uitgebreid getafeld, terwijl de baby in de box tegen de mobiel lag te schoppen en om zich heen lag te kijken. Vriend en ik wisten beiden niet wat we meemaakten (bij onze kinderen werkte het niet echt zo, toen ze baby waren, ik was al heel trots als ze 5 min zonder huilen op een speelkleed lagen).
vrijdag 24 april 2020 om 13:02
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Dat uur spelen is hier gewoon nog nooit voorgekomen... haha. Lastig is ook soms dat mensen met een kind dat wel goed speelt zich er gewoon geen voorstelling van kunnen maken. En idd speelgoed als playmobiel brandweerkazernes garages enz is verspild geld.
Knutselen en kleien kan hij dan weer wel maar daar moet ik wel bij zitten.
Knutselen en kleien kan hij dan weer wel maar daar moet ik wel bij zitten.
vrijdag 24 april 2020 om 13:05
Hahaha of dat je in een restaurant zit en dat er een baby in een kinderstoelAlecta schreef: ↑24-04-2020 13:01Wij waren ooit bij vrienden aan het eten, die een baby van een maand of 4-5 hadden. We gingen aan tafel en hebben uitgebreid getafeld, terwijl de baby in de box tegen de mobiel lag te schoppen en om zich heen lag te kijken. Vriend en ik wisten beiden niet wat we meemaakten (bij onze kinderen werkte het niet echt zo, toen ze baby waren, ik was al heel trots als ze 5 min zonder huilen op een speelkleed lagen).
Zit voor een uur. Hoe dan? Na 5 minuten wilde hij er al uit en rolt bij wijze van spreken het hele restaurant door
